ျပန္ခါနီးတစ္ရက္
သံေစ်းအေပၚထပ္က Book Plaza မွာ စာအုပ္ေတြ ေလွ်ာက္ေမႊ။ အိတ္ထဲပါသမွ်
အကုန္၀ယ္ခ်လာၿပီး တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ ပန္းခ်ီကားေတြ ျပထားတာ ေတြ႔လိုက္တယ္။
ကိုယ္ကလည္း မ်က္စိက ခပ္၀ါး၀ါးဆိုေတာ့ ပိုစတာကာလာေတြနဲ႔ ဆဲြထားတာပဲလို႔
အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ေလွ်ာက္ၾကည့္ၿပီး ရန္ေအာင္စာေပထဲ ၀င္သြားတယ္။ ရန္ေအာင္စာေပက
ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔ စာေပမိတ္ေဆြ။ ကြ်န္ေတာ့္ ဘ၀ခါးခါးစာအုပ္ေတြကို ယူေရာင္းေပးတာ
သူတို႔ေပ့ါ။
အဲဒီမွာ အဲဒီက ေနာင္ေတာ္ႀကီးက ေဟာဒီ
ပန္းခ်ီကားေတြက စကၠဴစေလးေတြကို ျဖတ္ၿပီး ကပ္ထားတာ ဆိုၿပီး ျပေတာ့မွ မ်က္မွန္ထုတ္
အနီးကပ္ ၾကည့္မိတယ္။
ဟုတ္ပါ့ခင္ဗ်ာ။
ေရာင္စံုစကၠဴေလးေတြကို ျဖတ္ၿပီးကပ္ထားလိုက္တာမ်ား ေသေသခ်ာခ်ာအနီးကပ္မၾကည့္ရင္
ကပ္ထားမွန္းကို မသိရဘူး။
ေတာ္လိုက္တဲ့ကေလးေတြ။
ကြ်န္ေတာ္ အရမ္းအံ့ၾသ ၀မ္းသာသြားတယ္။
ေနာက္ၿပီး သူတို႔ကိုလည္း
ခ်ီးက်ဴးမိတယ္။ အႏုပညာဆိုတာ ဖန္တီးမႈပဲကြ။ ညီေမာင္တို႔ ေတာ္ပါေပတယ္ကြာ။
အရမ္းခ်ီးက်ဴးပါတယ္ လို႔။
အဲဒါနဲ႔ သူတို႔ကို
ခ်ီးေျမွာက္ဘို႔ ကိုယ္လည္း တစ္ကားေလာက္လိုခ်င္လို႔ ေလွ်ာက္ၾကည့္။ ကားအားလံုးက
ေကာင္းေနေတာ့ ဘယ္ကား ေရြးရမွန္းမသိ။ ေနာက္ေတာ့ ထူးအိမ္သင္ကို မ်က္ေစ့က်သြားတယ္။
ေကာင္းလိုက္တဲ့လက္ရာ ခင္ဗ်ာ။
ကုိင္းကိုယ့္လူ။
ပိုက္ဆံေတာ့ ပါမလာဘူး။ ေနာက္ေန႔မွ လာယူေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ရပါတယ္။ သူတို႔
အိမ္ကိုပို႔ေပးပါမယ္ဆိုလို႔ အိမ္လိပ္စာ ေပးခဲ့တယ္။
တျခားကားေသးေလးေတြက
တစ္ကားကို US$100, ထူးအိမ္သင့္ကားက ႀကီးေတာ့ US$200။ ႏိုင္ငံျခားက
ေဒၚလာသိန္းနဲ႔ခ်ီတဲ့ကားေတြနဲ႔စာရင္ အလြန္အင္မတန္႔ကို တန္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ပန္းခ်ီကားတစ္ကားရ့ဲ
တန္ဘိုးဆိုတာ သူတို႔ရဲ့ တီထြင္ဖန္တီးမႈတန္ဘိုးပါ။ ၀ါသနာပါသူမိတ္ေဆြမ်ား
သြားေရာက္အားေပးၾကပါလို႔ တုိက္တြန္းပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ဘယ္ဘက္က
လူငယ္ေလးကေတာ့ ပန္းခ်ီကား ဖန္တီးရွင္ပါ။ ဖန္တီးရွင္ေလးကို အလြန္ေလးစားပါတယ္။
(အခုက ဓာတ္ပံုဆိုေတာ့
သာမန္ပန္းခ်ီကားတစ္ကားေလာက္ပဲ ျမင္ရမွာပါ။ တကယ့္ပန္းခ်ီကားအစစ္ၾကည့္ခ်င္ရင္
ကြ်န္ေတာ္တို႔ (ရန္ကုန္) အိမ္မွာ လာၾကည့္လို႔ရပါတယ္။ အဲဒီကားမ်ိဳး
ႏွစ္ကားမရိွေလာက္ပါဘူး။)
No comments:
Post a Comment