ယူနီကုဒ္ျဖင့္စာေရးျခင္းကို အလြယ္မွတ္ပုံအေၾကာင္း

သီဟိုဠ္မွ ဉာဏ္ႀကီးရွင္သည္ အာယုဝၯဏ ေဆးက်မ္းကို ဇလြန္ေဈးေဘး ဗာဒံပင္ထက္ အဓိ႒ာန္လွ်က္ ဂဃနဏဖတ္ခဲ့သည္။

ယခုအခါ ကြၽႏ္ုပ္သည္ ယူနီကုဒ္ျဖင့္ အေတာ္ေရးတတ္ေနၿပီ ျဖစ္၏။

လြယ္လြယ္ေလးမဟုတ္ေၾကာင္း မိတ္ေဆြတို႔ သိပါသည္။

ျမန္မာယူနီကုဒ္ဧရိယာ ကို ေမႊေႏွာက္ရွာေဖြ ဖတ္ရႈရသည္။

မ႐ႊန္းမီေရးထားသည့္ ယူနီကုဒ္စာ႐ိုက္နည္းကို အစအဆုံး ဖတ္ရသည္။

ေနာက္ ျမန္မာသင္ပုန္းႀကီးဖတ္စာသစ္ကိုလွန္ကာ ႐ိုက္ၾကည့္ရသည္။

အမွန္က သိပ္မခဲယဥ္းလွပါ။

ယူနီကုဒ္တြင္ စာလုံးကို မွန္မွန္ကန္ကန္ စီႏိုင္ေစရန္ သေဝထိုးကို ေရွ႕တင္ေရးသည္မွ အပ စာေရးပုံမွာ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ ငယ္စဥ္က ႐ြတ္ဆိုခဲ့သည့္ စာလုံးေပါင္းအတိုင္း ေရးတာသာ ျဖစ္ပါသည္။ 

နမူနာျပရလွ်င္ -

ေရ ေရးလိုပါက ရ ကိုဦးစြာေရးၿပီးမွ သေဝထိုးကို ေရးရ၏။

ေနာက္ၿပီး ဗ်ည္းတြဲမ်ားေရွ႕တြင္ သေဝထိုးကို ေရးရသည္။

ဗ်ည္းတြဲ ဆိုသည္မွာ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ငယ္စဥ္က အလြတ္က်က္ခဲ့သည့္ ပင့္၊ ရစ္၊ ဆြဲ၊ ထိုး (ယပင့္၊ ယရစ္၊ ဝဆြဲ၊ ဟထိုး) ပင္ ျဖစ္သတည္း။

ေမွး ကို ေရးလိုလွ်င္ မွ ကိုဦးစြာေရးၿပီးမွ သေဝထိုး ေရးရ၏။

ေဆြ ဆိုလွ်င္လည္း ဆြ ေနာက္မွ သေဝထိုး ေရးရသည္။

ေႁမြ = မယရစ္ဝဆြဲ ေနာက္မွ သေဝထိုး ေရးရ၏။

ေမွ်ာ ဟု ေရးလိုပါက မယပင့္ဟထိုးကို ဦးစြာေရးၿပီးမွ သေဝထိုး ေရးရသည္။ ၿပီးမွ ေရးခ်ရ၏။

ေ႐ႊ ေရးလိုပါကလည္း အလားတူပင္ ျဖစ္၏။ ႐ႊ ၿပီးမွ သေဝထိုး ေရးရသည္။

ကို ေရးလိုပါက ကႀကီးလုံးတင္ေခ်ာင္းငင္ ကို ဟု ေရး၏။

အထားအသိုမွားၿပီး ကႀကီးေခ်ာင္းငင္လုံးႀကီးတင္လိုက္ပါက ကုိ ဟု တလြဲေတြ ျဖစ္ကုန္မည္။

ႀကီး ေရးလိုပါက ကႀကီးယရစ္လုံးႀကီးတင္ဆံခတ္ႀကီ ဝစၥႏွစ္လုံးေပါက္ ႀကီး ျဖစ္၏။

တြဲ ေရးလိုပါက တဝမ္းပူဝဆြဲေနာက္ပစ္တြဲ ဟု ေရးရ၏။

ဝဆြဲကို အရင္မေရးဘဲ ေနာက္ပစ္ကို အရင္ေရးပါက တဲြ ဟု ျဖစ္သြားမည္။

ၿမိဳ႕ = မယရစ္တလုံးတင္ေခ်ာင္းငင္ၿမိဳ၊ ေအာက္ကျမစ္ ၿမိဳ႕

ကြၽန္ = ကႀကီးယပင့္ဝဆြဲနသတ္ကြၽန္

ေမႊးႀကိဳင္ = မဝဆြဲဟထိုး+ေ+း+ ကယရစ္လံုးတင္ေခ်ာင္းငသတ္ ႀကိဳင္

MS Word က စာလံုးေပါင္းမွားေနလည္း မျပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ rabbit-converter ထဲတြင္ က်င့္ပါသည္။

သည္ေနရာတြင္ေတာ့ စာလံုးေပါင္းမွားတာ ခ်က္ခ်င္းျမင္ရ၏။

ေနာက္ၿပီး ေဇာ္ဂ်ီကိုပါ တစ္ခါတည္း ေျပာင္းၿပီးသား ျဖစ္၏။

ယူနီကုဒ္၏ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ အခ်က္မွာ အလြန္စနစ္က်စြာ စီစဥ္ထားျခင္းေၾကာင့္ ေဇာ္ဂ်ီေလာက္ စာလံုးမမ်ားသလို ေပါက္တတ္ကရ ႐ိုက္ခ်င္သလို ႐ိုက္လို႔မရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ေဇာ္ဂ်ီႏွင့္႐ိုက္လ်င္ ယရစ္ တစ္မ်ိဳးထဲပင္လွ်င္ (၈) မ်ိဳးရွိ၏။

ျမ၊ ေႁမြ၊ ၿပိ၊ ၿမိဳင္ တြင္ေလးမ်ိဳး

ၾက၊ ေႂကြ၊ ႀကိ၊ ႀကိဳင္ တြင္ေလးမ်ိဳး

ယူနီကုဒ္၌မူ သူ႔ဖာသူ ဘာစာလံုးျဖစ္ျဖစ္၊ ယရစ္တစ္လံုးဆို ရၿပီ။ က်န္တာ စက္က အလိုလိုေျပာင္းေပးသြားလိမ့္မည္။

က်န္စာလံုးမ်ားတြင္လည္း အလားတူပင္ ျဖစ္၏။

သို႔ျဖစ္ပါေသာေၾကာင့္ မိတ္ေဆြမ်ားကိုလည္း ယူနီကုဒ္ၾကပါရန္ တိုက္တြန္းလိုက္ပါေၾကာင္း . . . . 

ပယ္ရယ္လယ္ႀကီးျပဳတ္က်သြားတာ ေက်းဇူးပါခင္ဗ် -

တစ္ခုဆံုးရႈံးတာ ေနာက္တစ္ခုေကာင္းဘို႔ေပါ့ခညာ။

ကူညီခဲ့သူအားလုံးကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္။

ေအးၿငိမ္း

၃၁ ဩဂုတ္လ၊​ ၂၀၁၉

ည ၉:၀၉ နာရီ

++++++++++++++++++++

ယူနီကုဒ်ဖြင့်စာရေးခြင်းကို အလွယ်မှတ်ပုံအကြောင်း

=====================================

သီဟိုဠ်မှ ဉာဏ်ကြီးရှင်သည် အာယုဝဍ္ဎဏ ဆေးကျမ်းကို ဇလွန်ဈေးဘေး ဗာဒံပင်ထက် အဓိဋ္ဌာန်လျှက် ဂဃနဏဖတ်ခဲ့သည်။ 

ယခုအခါ ကျွန်ုပ်သည် ယူနီကုဒ်ဖြင့် အတော်ရေးတတ်နေပြီ ဖြစ်၏။

လွယ်လွယ်လေးမဟုတ်ကြောင်း မိတ်ဆွေတို့ သိပါသည်။

မြန်မာယူနီကုဒ်ဧရိယာ ကို မွှေနှောက်ရှာဖွေ ဖတ်ရှုရသည်။

မရွှန်းမီရေးထားသည့် ယူနီကုဒ်စာရိုက်နည်းကို အစအဆုံး ဖတ်ရသည်။

နောက် မြန်မာသင်ပုန်းကြီးဖတ်စာသစ်ကိုလှန်ကာ ရိုက်ကြည့်ရသည်။

အမှန်က သိပ်မခဲယဉ်းလှပါ။

ယူနီကုဒ်တွင် စာလုံးကို မှန်မှန်ကန်ကန် စီနိုင်စေရန် သဝေထိုးကို ရှေ့တင်ရေးသည်မှ အပ စာရေးပုံမှာ ကျွန်ုပ်တို့ ငယ်စဉ်က ရွတ်ဆိုခဲ့သည့် စာလုံးပေါင်းအတိုင်း ရေးတာသာ ဖြစ်ပါသည်။ 

နမူနာပြရလျှင် -

ရေ ရေးလိုပါက ရ ကိုဦးစွာရေးပြီးမှ သဝေထိုးကို ရေးရ၏။

နောက်ပြီး ဗျည်းတွဲများရှေ့တွင် သဝေထိုးကို ရေးရသည်။

ဗျည်းတွဲ ဆိုသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့ငယ်စဉ်က အလွတ်ကျက်ခဲ့သည့် ပင့်၊ ရစ်၊ ဆွဲ၊ ထိုး (ယပင့်၊ ယရစ်၊ ဝဆွဲ၊ ဟထိုး) ပင် ဖြစ်သတည်း။

မှေး ကို ရေးလိုလျှင် မှ ကိုဦးစွာရေးပြီးမှ သဝေထိုး ရေးရ၏။

ဆွေ ဆိုလျှင်လည်း ဆွ နောက်မှ သဝေထိုး ရေးရသည်။

မြွေ = မယရစ်ဝဆွဲ နောက်မှ သဝေထိုး ရေးရ၏။

မျှော ဟု ရေးလိုပါက မယပင့်ဟထိုးကို ဦးစွာရေးပြီးမှ သဝေထိုး ရေးရသည်။ ပြီးမှ ရေးချရ၏။

ရွှေ ရေးလိုပါကလည်း အလားတူပင် ဖြစ်၏။ ရွှ ပြီးမှ သဝေထိုး ရေးရသည်။

ကို ရေးလိုပါက ကကြီးလုံးတင်ချောင်းငင် ကို ဟု ရေး၏။

အထားအသိုမှားပြီး ကကြီးချောင်းငင်လုံးကြီးတင်လိုက်ပါက ကုိ ဟု တလွဲတွေ ဖြစ်ကုန်မည်။

ကြီး ရေးလိုပါက ကကြီးယရစ်လုံးကြီးတင်ဆံခတ်ကြီ ဝစ္စနှစ်လုံးပေါက် ကြီး ဖြစ်၏။

တွဲ ရေးလိုပါက တဝမ်းပူဝဆွဲနောက်ပစ်တွဲ ဟု ရေးရ၏။

ဝဆွဲကို အရင်မရေးဘဲ နောက်ပစ်ကို အရင်ရေးပါက တဲွ ဟု ဖြစ်သွားမည်။

မြို့ = မယရစ်တလုံးတင်ချောင်းငင်မြို၊ အောက်ကမြစ် မြို့

ကျွန် = ကကြီးယပင့်ဝဆွဲနသတ်ကျွန်

မွှေးကြိုင် = မဝဆွဲဟထိုး+ေ+း+ ကယရစ်လုံးတင်ချောင်းငသတ် ကြိုင်

MS Word က စာလုံးပေါင်းမှားနေလည်း မပြ။ ထို့ကြောင့် ကျွန်တော်rabbit-converter ထဲတွင် ကျင့်ပါသည်။

သည်နေရာတွင်တော့ စာလုံးပေါင်းမှားတာ ချက်ချင်းမြင်ရ၏။

နောက်ပြီး ဇော်ဂျီကိုပါ တစ်ခါတည်း ပြောင်းပြီးသား ဖြစ်၏။

ယူနီကုဒ်၏ချစ်စရာကောင်းသည့် အချက်မှာ အလွန်စနစ်ကျစွာ စီစဉ်ထားခြင်းကြောင့် ဇော်ဂျီလောက် စာလုံးမများသလို ပေါက်တတ်ကရ ရိုက်ချင်သလို ရိုက်လို့မရခြင်း ဖြစ်ပါသည်။

ဇော်ဂျီနှင့်ရိုက်လျင် ယရစ် တစ်မျိုးထဲပင်လျှင် (၈) မျိုးရှိ၏။

မြ၊ မြွေ၊ ပြိ၊ မြိုင် တွင်လေးမျိုး

ကြ၊ ကြွေ၊ ကြိ၊ ကြိုင် တွင်လေးမျိုး

ယူနီကုဒ်၌မူ သူ့ဖာသူ ဘာစာလံုးဖြစ်ဖြစ်၊ ယရစ်တစ်လုံးဆို ရပြီ။ ကျန်တာ စက်က အလိုလိုပြောင်းပေးသွားလိမ့်မည်။

ကျန်စာလုံးများတွင်လည်း အလားတူပင် ဖြစ်၏။

သို့ဖြစ်ပါသောကြောင့် မိတ်ဆွေများကိုလည်း ယူနီကုဒ်ကြပါရန် တိုက်တွန်းလိုက်ပါကြောင်း . . . . 

ပယ်ရယ်လယ်ကြီးပြုတ်ကျသွားတာ ကျေးဇူးပါခင်ဗျ -

တစ်ခုဆုံးရှုံးတာ နောက်တစ်ခုကောင်းဘို့ပေါ့ခညာ။

ကူညီခဲ့သူအားလုံးကို ကျေးဇူးအထူးတင်ပါသည်။

အေးငြိမ်း

၃၁ ဩဂုတ်လ၊​ ၂၀၁၉

ည ၉:၀၉ နာရီ

ပုဂၢိဳလ္ခင္၍ တရားကိုမင္ၾကျခင္းအေၾကာင္း

(၁) ပုဂၢိဳလ္ခင္မွ တရားမင္သည္

ျမန္မာစကားပံုတြင္ ပုဂၢိဳလ္ခင္မွ တရားမင္သည္ ဟူေသာစကားသည္ ရိွ၏။

အမွန္ဆို သည္စကားပံု ဘယ္ကဆင္းသက္လာသည္၊ တရားမင္သည္ ဆိုျခင္းမွာ အဘယ္ျဖစ္သည္ကို ကြ်န္ေတာ္ ေရေရရာရာ မသိပါ။ သုိ႔ေသာ္ လူပုဂၢိဳလ္အခ်င္းခ်င္း တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈရိွပါက ေျပာရဆိုရ၊ လုပ္ရကိုင္ရ အလြန္ အဆင္ ေျပသည္ ဟု ဆုိလိုေၾကာင္းေတာ့ သိပါသည္။

အခ်င္းခ်င္း ခင္မင္ရင္းႏွီးတာ ေကာင္းေသာ္လည္း ပုဂၢိဳလ္ခင္လို႔ တရားမင္ျခင္းကိုမူ ေနရာတကာ ေကာင္းလွသည္ဟု ကြ်ႏု္ပ္က ေတာ့ မျမင္မိပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ လူတို႔သည္ လူသာျဖစ္၍ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ မတရားမႈတို႔ ျဖစ္လာ တတ္သည္။

ဥပမာ - (ဥပမာသည္ ဥပမာသာျဖစ္၍ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ရည္ညႊန္းသည္ဟု မယူဆၾကေစလို။) တင္ဒါေခၚသည္ ဆိုၾကပါစုိ႔။

တင္ဒါတင္သြင္းလာသူ မ်ားစြာတို႔အနက္ မိမိႏွင့္ အလြန္ခင္မင္ရင္းႏွီးသူ တစ္ေယာက္လည္း ပါလာသည္ျဖစ္ေစ။ သူငယ္ခ်င္း၊ မင္း တို႔ေၾကျငာထားတဲ့ တင္ဒါကို ငါလည္းတစ္ေစာင္ တင္ထားတယ္ကြာ။ အဲဒါ က်ဳပ္က်က္လိေပးပါအံုး။ ဟာ - ျဖစ္ရမွာေပါ့ သူငယ္ခ်င္း ရာ၊ တျခားသူေတြမွတ္လို႔။

ဤသည္မွာ ပုဂၢိဳလ္ခင္၍ တရားမင္လိုက္ရျခင္း၏ ဆိုးက်ိဳးပင္မဟုတ္ပါေလာ။ အကယ္၍သာ တင္ဒါေခၚသည့္အထဲတြင္ မိမိ သူငယ္ခ်င္းပါလာသျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းကို ခ်ေပးလုိက္မည္ဆိုပါက တင္ဒါေခၚျခင္း၏ အႏွစ္သာရ ေပ်ာက္မသြားပါသေလာ။

၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြလုပ္မည္ဆိုေတာ့ ေရြးေကာက္ပဲြေကာ္မတီအတြက္ ဘယ္သူ႔ကို တာဝန္ေပးရမွန္းမသိ။ ေဟ့ေကာင္၊ မင္းက အေတြ႔အႀကံဳရိွတယ္။ မင္းလုပ္လိုက္ ဟု ေျပာသည္ဆို၏။ ဤသည္မွာလည္း ပုဂၢိဳလ္ခင္လို႔ တရားမင္ျခင္းပင္ မဟုတ္ပါေလာ။

ဤသည္ကို ေကာင္းလွသည္ဟု ကြ်ႏု္ပ္ကေတာ့ မယူဆပါ။

တရားသူႀကီးတို႔အဖို႔ဆိုလွ်င္ ပိုလို႔ေတာင္ ဆိုးေသးသည္။ မိမိႏွင့္မ်က္ႏွာနာေနသူ သို႔မဟုတ္ မိမိအေပၚ ေက်းဇူးျပဳခဲ့ဖူးသူႏွင့္ အျခား သူတစ္ဦးတို႔ တရားတေဘာင္ျဖစ္သည္ဆိုပါစို႔။ ထိုအမႈတြင္ အျခားသူက မွန္ေနသည္လည္း ဆိုပါစို႔။ ထိုတရားသူႀကီးအတြက္ အေတာ့္ကို ေခါင္းကိုက္ရမည့္ကိစၥ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ တရားသူႀကီးသည္ ဘယာဂတိ၊ ေမာဟာဂတိ ဟူသည့္ အဂတိ တရား ေလးပါးမွ ကင္းစင္စြာ အဆံုးအျဖတ္ေပးႏုိင္ပါမွ တရားသူႀကီး ျဖစ္ေပမည္။ ပုဂၢိဳလ္ခင္လို႔ တရားမင္ကာ မိမိလူကို အႏုိင္ ေပးလုိက္ပါမူ ၎အား တရားသူႀကီးဟု ေခၚႏိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္။ မတရားသူႀကီးသာ ျဖစ္ေပမည္။

(၂) Competent Person

ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔လူ႔ေဘာင္အဖဲြ႔အစည္းတြင္ ပုဂၢိဳလ္ခင္၍ တရားမင္ျခင္းကိစၥမ်ားကို ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ေတြ႔ႏုိင္၏။

တရားမမင္ရဘူးဟု ကြ်ႏု္ပ္မဆိုလို။ သို႔ေသာ္ ေတာ္တည့္မွန္ကန္ဘို႔ေတာ့ လုိေပလိမ့္မည္။

အလုပ္တစ္ခုကို တာဝန္ေပးသည့္အခါ တာဝန္ေပးခံရသူသည္ ထိုလုပ္ငန္းနယ္ပယ္၌ အမွန္တကယ္ တတ္သိနားလည္သူျဖစ္ရန္ အလြန္အေရးႀကီးလွ၏။ အဂၤလိပ္လုိေတာ့ competent person / professional ဟု ေခၚပါသည္။ Competent person / Professional အေၾကာင္း ကြ်ႏု္ပ္ စာတစ္ပုဒ္ ေရးဖူးသည္ထင္၏။ ျပန္ရွာၾကည့္ပါမည္။ မေရးရေသးလွ်င္ ေရးပါဦးမည္။

ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ဆုိသည္မွာ စာေတြ႔လက္ေတြ႔ ကြ်မ္းက်င္သူကို ဆိုလိုသည္။ ဗုဒၶဘာသာစာေပမ်ားတြင္မေတာ့ သုတာမယဉာဏ္၊

စိႏၱာမယဉာဏ္၊ ဘာဝနာမယဉာဏ္ ဟု သတ္မွတ္၏။

သုတာမယဉာဏ္ဆိုသည္မွာ သူမ်ားေျပာတာ၊ စာအုပ္ထဲမွာေရးထားတာ စသည္တို႔မွရေသာ ဗဟုသုတကို ဆိုလို၏။

စိႏၱာမယဉာဏ္ဆိုသည္ကား မိမိ၏ စိတ္ကူးျဖင့္ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္၍ရေသာ အသိဉာဏ္ျဖစ္၏။

ဘာဝနာမယဉာဏ္ဆိုသည္မွာ လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္ျခင္းမွရေသာ အသိဉာဏ္ကို ဆိုလို၏။

ေရွးလူႀကီးေတြကေတာ့ စာသိ ႏွင့္ ငါသိ ဟု ခပ္တိုတုိပင္ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုၾက၏။

ငါသိ အေရးႀကီးပံုအေၾကာင္းကိုလည္း ယခင္က ကြ်ႏု္ပ္ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားတြင္ ေရးခဲ့ဖူးပါၿပီ။ အျခားမဟုတ္ပါ။

ျမတ္စြာဘုရား၏ညီေတာ္အာနႏၵာအေၾကာင္း ျဖစ္၏။

ဘုရားမွလဲြ၍ ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္မ်ားအားလံုးကို ညီေတာ္အာနႏၵာေလာက္သိသူ ႏွစ္ေယာက္မရိွ။

ထို႔ေၾကာင့္ပင္ တရားဘ႑ာထိန္း - ဓမၼဘ႑ာဂါရိက ဘဲြ႔ထူးကို ရရိွေတာ္မူသည္။

ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားအားလံုးကို သိရံုမွ်ႏွင့္ အရဟတၱမဂ္ဖိုလ္ကို မရေသး။ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူသည့္တိုင္ ေသာတာပန္အဆင့္မွ်သာ ရိွေသးသည္။

ထုိ႔ေနာက္ ကုိယ္တိုင္ က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္လုိက္ေတာ့မွ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္၊ ဖိုလ္ဉာဏ္ကို ရတာျဖစ္၏။

ဤဥပမာတစ္ခုတည္းႏွင့္ပင္ စာေတြ႔ႏွင့္မလံုေလာက္။ လက္ေတြ႔အေရးႀကီးေၾကာင္း သိသာႏုိင္ပါၿပီ။

ကြ်ႏု္ပ္တို႔ေရႊျပည္ႀကီးတြင္ စာေလးအနည္းအက်ဥ္းဖတ္ဖူးရံုႏွင့္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ဟုတ္လွၿပီဟု ထင္ေနသူမ်ားသည္ ရိွ၏။ အကုန္လံုးကို သိမ္းႀကံဳးၿပီးေတာ့ ဝါးလံုးေခ်းသုတ္ ရမ္းတာမဟုတ္ပါ။ အခ်ဳိ႔အခ်ိဳ႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုသာ ဆိုလိုပါသည္။ ကြ်ႏု္ပ္သိေသာ ထိုသူမ်ားကေတာ့ နည္းနည္းလြန္ပါသည္။

အစိုးရအဖဲြ႔မွလူမ်ားက ၎တို႔ကို ဆရာႀကီးတင္လ်က္ ဘုရားတစ္ဆူ၊ ဂူတစ္လံုးကိုးကြယ္လိုက္သည့္အခါတြင္မေတာ့ ဝက္ကို ခ်ိဳတပ္ေပးလုိက္သလို ျဖစ္သြားေလ၏။

ဤေနရာ၌ ပုဂၢိဳလ္ခင္၍ တရားမင္ျခင္းကား အလြန္ဆိုးေလသည္။

ကြ်ႏု္ပ္တို႔သည္ ပညာရွင္ပီသလိုလွ်င္ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ တန္ဘိုးထားၾကရပါမည္။

အာဏာရိွသူမ်ားက ေျမွာက္ပင့္ေပးလိုက္ရံုမွ်ႏွင့္ မိုးမျမင္ေလမျမင္ ျဖစ္သြားစရာအေၾကာင္း မရိွပါ။

ခင္မင္ရာ ခင္မင္ေၾကာင္းႏွင့္ မိမိကို တာဝန္ေပးလာခဲ့လွ်င္ မိမိမလုပ္ႏိုင္ေသာ အလုပ္ျဖစ္က မလုပ္ႏုိင္ပါ/မလုပ္တတ္ပါဟု ရိုးရိုး သားသား ျငင္းပယ္ႏုိင္ရပါမည္။

တတ္ေယာင္ကားလုပ္ျခင္းသည္ အလံုးစံု ပ်က္စီးေစ၏။

ၾကက္ဆူပင္မွ ဒီဇယ္ထုတ္ျခင္း ဆိုသည္မွာ တတ္ေယာင္ကားမ်ား၏ လက္ခ်က္ပင္ မဟုတ္ပါေလာ။

မသိသူက မတတ္သူကုိခိုင္းျခင္း၏ ရလဒ္လည္း ျဖစ္ေပသည္။

(တခ်ိဳ႔ကေတာ့ ဤသည္မွာ ယၾတာေခ်ျခင္းျဖစ္သည္ ဆို၏။ ၾကက္ဆူ ဆုိသည္မွာ စုၾကည္ ၏ ကက္ကင္းမဟုတ္ေလာ။ သို႔ေၾကာင့္ ၾကက္ဆူပင္မ်ား ႏိုင္ငံအႏွံ႔စိုက္ျခင္းျဖင့္ စုၾကည္ကို နံႏွိမ္ႏိုင္မည္ ဆုိ၏။ ဤသတင္းသာ မွန္မည္ဆုိပါက ဤကဲ့သို႔အေတြးအေခၚ အယူအဆရိွသူမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ တိုင္းျပည္တြင္ေနထိုင္ရေသာ ကြ်ႏု္ပ္ကိုယ္ကြ်ႏ္ုပ္ အလြန္သနားမိမည္ ျဖစ္ေလသည္။)

လံုးဝမတတ္ေသးသူကို သင္ေပးရတာလြယ္၏။

တတ္ေယာင္ကားမ်ားကို သင္ေပးလို႔မရပါ။

အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေသာသူကို အႏိႈးရခက္သလို ျဖစ္၏။

ဤေနရာတြင္ ဆရာႀကီးမင္းသိခၤ၏ အယူအဆကို ကြ်ႏု္ပ္အလြန္ႏွစ္သက္လွ၏။ မည္သည့္ဝတၳဳထဲတြင္ပါသည္ကို မမွတ္မိေတာ့ပါ။

ေက်ာင္းသားဘဝက ဖတ္ဖူးခဲ့တာ ျဖစ္ပါသည္။

သူက တစ္ခုခုကို ေလ့လာသင္ယူေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ မိမိ၌ရိွသမွ် အကုန္လႊင့္ပစ္လိုက္ဘို႔ ေျပာပါသည္။

ငါ ဘာမွမသိေသး ဟူေသာစိတ္ျဖင့္ သင္ယူရမည္။

ခြက္တစ္ခုခုထဲသို႔ ေရထည့္မည္ဆိုပါက ခြက္ထဲ၌ နဂိုအခံေရ ရိွေနပါက အျပည့္အဝမထည့္ႏိုင္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ေရအသစ္ကို အျပည့္အဝလိုခ်င္ပါက ခြက္ထဲမွရိွသမွ်ေရအားလံုးကို သြန္ထုတ္ပစ္ဘို႔လိုသည္။

သို႔မွ ေရေကာင္းေရသန္႔ကို ခြက္ႏွင့္အျပည့္ ရမည္။

သူ႔သီအိုရီကား အလြန္ရွင္းပါသည္။ ပညာရပ္တစ္ခုကို ေလ့လာရာတြင္ ငါဘာမွမသိေသးဟု ခံယူကာ အူမေခ်းခါးမက်န္ ရသမွ် အကုန္သင္ယူေလ့လာဘို႔ ျဖစ္၏။ သို႔မွလည္း တကယ့္ပညာတတ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာႏိုင္ေလသည္။

ဆက္စပ္၍ေျပာရလွ်င္ ဆရာႀကီးက ပညာ၏တန္ဘိုးကို ပုဏၰားဘကြန္း ဝတၳဳထဲတြင္ ေက်ာက္တံုးေလးတစ္တံုးကို ေဟာင္ေနသည့္ ေခြး ႏွင့္ ဥပမာထားေျပာသြားပါသည္။ ရွာဖတ္ၾကည့္ၾကပါ။

ယခုေတာ့ ျမန္မာျပည္တြင္လည္း ေခတ္မ်ားေျပာင္းလာသကဲ့သို႔ ပညာရွင္မ်ားလည္း ထိုက္သင့္အားေလ်ာ္စြာ ေပၚထြက္လာၿပီ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ တိုင္းျပည္အေျခအေနႏွင့္ ႏိႈင္းစာလွ်င္ အလြန္႔အလြန္ကို နည္းပါးလွပါေသးသည္။ အထူးသျဖင့္ နယ္ပယ္ တစ္ခုတြင္ professional ေခၚရေလာက္ေအာင္ တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ တတ္ေျမာက္သူမ်ားကား လက္ခ်ိဳးလို႔ရသည့္ အေျခအေန တြင္ပင္ ရိွေနပါေသးသည္။ အခ်ိဳ႔ပညာရပ္မ်ားဆိုလွ်င္ လက္ခ်ိဳးေရရေလာက္ေအာင္ကို မရိွပါဟု ဆိုရမေလာက္ျဖစ္၏။

ဤအေျခအေနကပင္ ျမန္မာျပည္ကို ပုဂၢဳိလ္ခင္၍ တရားမင္ရန္ ဖန္တီးရန္အေၾကာင္းတစ္ခု ျဖစ္လာပါေလေတာ့၏။

(၃) မေယာင္သည့္ေနရာကို ဆီလူးၿပီး ေၾကာင္ကုိသာ အတင္းအၾကပ္ ေရခ်ိဳးေပးေနသည့္ တိုင္းျပည္

ကြ်ႏု္ပ္တို႔ဆီတြင္ တုိင္းျပည္အတြက္လည္း အက်ိဳးမရိွ၊ အမ်ားျပည္သူတို႔အတြက္လည္း အက်ိဳးမရိွ၊ ကိုယ့္အတြက္လည္း အက်ိဳးမရိွ၊ ဘယ္သူ႔အတြက္မွ အက်ိဳးမရိွဘဲ ပိုက္ဆံမ်ားကို ဘီလ်ံႏွင့္ခ်ီကာ ဘံုးေဘာလေအာ ျဖဳန္းပစ္ခဲ့ၾကသည္ကို ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ား တြင္ ေတြ႔ႏုိင္ေလသည္။ ကြ်ႏု္ပ္ ဥပမာ မျပေတာ့ပါ။ ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚတြင္ ဗလပြ ထလွ်က္ရိွ၏။

တကယ္အေရးႀကီးသည့္ အလုပ္မ်ား လုပ္ဘို႔က်ေတာ့ ပိုက္ဆံမရိွဟု ဆုိ၏။ မဆိုင္သူမ်ားကို အလကားမတ္တင္း လုပ္ခိုင္းခ်င္ၾက ေလ၏။ (ကြ်ႏု္ပ္ ISO 45001 စာအုပ္ကို ဘာသာျပန္ေပးသည့္အေၾကာင္းကို ေျပာတာမဟုတ္ပါ။ အဲသဟာကေတာ့ ကုိယ္လုပ္ခ်င္ လို႔ လုပ္ေပးတာသာ ျဖစ္ပါသည္။ ေနာက္ထပ္လည္း ISO 14001, 9001 စာအုပ္မ်ားကိုလည္း ဘာသာျပန္ပါဦးမည္။ ပိုက္ဆံ အတြက္ မဟုတ္ပါ။ ဘယ္သူကမွ ခိုင္းလို႔လည္း မဟုတ္ပါ။ ကြ်ႏု္ပ္လုပ္ခ်င္လို႔ လုပ္တာသာျဖစ္ပါသည္။) (အဲေလ၊ အဲဒါေတြ လုပ္ဖို႔ အတြက္လည္း ပိုက္ဆံမရိွ ဆို၏။ အံ့ၾသဘ။)

ကြ်ႏု္ပ္ဘာသာျပန္သကဲ့သို႔ ကုိယ့္ေစတနာႏွင့္ကိုယ္ လုပ္ေပးတာကလဲြလို႔ ဘာတစ္ျပားမွမေပးဘဲ တိုင္းျပည္အတြက္ဆိုကာ အလကားမတ္တင္း ခိုင္းသည့္ကိစၥမ်ိဳးကိုမူ ကြ်ႏု္ပ္အေနႏွင့္ လားလားမွ သေဘာမတူပါ။ လူအားလံုးသည္ ကိုယ့္ စားဝတ္ေနေရး အတြက္ (အီၾကာေကြး၏) ဖြတ္ကလိဒဂၤါးမ်ားရဘို႔လည္း အလုပ္လုပ္ေနရေသးသည္ျဖစ္ရာ သည္ကိစၥမ်ားကို ဘယ့္ႏွာလုပ္ အခ်ိန္ ေပးလုပ္ႏိုင္ပါမည္နည္း။

ေနာက္ၿပီး ကိုယ့္အလုပ္ႏွင့္ကိုယ္မို႔လို႔ သူရို႔ခိုင္းထားသည္မ်ားကို စိတ္ကူးရမွ သို႔မဟုတ္ အလုပ္အားသည့္အခ်ိန္က်မွ ထ လုပ္ရ သည္ျဖစ္ရာ မည္ကဲ့သို႔သာလွ်င္ ကြာလတီပေရာဒတ္ ရႏုိင္ပါမည္နည္း။

အေရးႀကီးသည့္အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္သည္ဆိုရာ၌ ဘာမွ မလုပ္ဘဲ သည္အလုပ္ကိုသာလွ်င္ ေဇာက္ခ်၊ စိတ္ႏွစ္ကာ လုပ္ရတာ ျဖစ္ေလသည္။ ကြ်ႏု္ပ္ စာအုပ္မ်ားေရးသည့္အခါတြင္လည္း ေန႔ခင္းတြင္ အလုပ္လုပ္၍ ညဘက္ေရာက္သည့္အခါ မည္သည့္ကိစၥမွ ေခါင္းထဲ အေရာက္မခံဘဲ သည္အထဲ စိတ္ေရာကိုယ္ပါႏွစ္၍လုပ္တာ ျဖစ္ပါသည္။ တခါတေလ စာေရးရတာပ်င္းလာလွ်င္ ရုပ္ရွင္ ၾကည့္ပါသည္။

အစိုးဌာနကလူေတြကိုလည္း အျပစ္တင္လို႔ မျဖစ္ျပန္။

သူတုိ႔မွာလည္း သူတို႔ျပႆနာႏွင့္ သူတို႔ျဖစ္၏။

ဘတ္ဂ်က္ဆိုသည့္အရာမွာ ေကာင္းကင္ဘံုက ခ်ေပးမွ ရတာဆိုေတာ့ သူ႔အဆင့္ႏွင့္ေတာင္ (လူလံုးလွေစရန္) မည္ကဲ့သို႔ အႀကံအဖန္လုပ္ေနရေၾကာင္း ကြ်ႏု္ပ္ႏွင့္ရင္းႏွီးသည့္ အရာရိွႀကီးတစ္ေယာက္ ေျပာတာ စိတ္မေကာင္းစြာ ၾကားခဲ့ရပါသည္။ သူ႔၌ သူ႔႒ာနအတြက္ idea ေကာင္းေကာင္းမ်ား ရိွသည့္တိုင္၊ သူလုပ္ေပးခ်င္သည့္တိုင္ ဘတ္ဂ်က္အေျခအေနေၾကာင့္ သည္အတိုင္း လက္ပိုက္ၾကည့္ေနရေၾကာင္းမ်ား ၾကားသည့္အခါ ကြ်ႏု္ပ္ အေတာ္စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိ၏။

လိုအပ္သည့္ေနရာမ်ား၌မသံုးဘဲ မလိုအပ္သည့္ ေၾကာင္ကိုေရခ်ိဳးျခင္းကိစၥမ်ားအတြက္ ပိုက္ဆံမ်ားျဖဳန္းတီးျခင္းကိုမူ ရင္နာမိပါသည္။ သို႔ေသာ္ သည္ကိစၥမွာ ကြ်ႏု္ပ္ဘာမွ တတ္ႏိုင္သည့္ကိစၥမဟုတ္၍ ရင္နာရံုမွ်သာ တတ္ႏိုင္ပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္ကို္ယ္တုိင္ပင္လွ်င္ အစိုးရဝန္ထမ္းမလုပ္ႏိုင္ေတာ့၍ ထြက္လာသည့္ေနာက္ ဝန္ထမ္းလုပ္ေနသည့္သူမ်ားကို အျပစ္မတင္မိ ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားရပါသည္။ ဤသည့္အေတြးအေခၚမ်ိဳးကို ေမြးျမဴေပးသည့္ ဆရာဦးေနမ်ိဳးေမာင္ကိုလည္း အလြန္ေက်းဇူး တင္ရပါ၏။

ဤသည့္အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားကပင္ ပုဂၢိဳလ္ခင္၍ တရားမင္ရန္ ဖန္တီးလာျခင္း အေၾကာင္းမ်ား ျဖစ္ေလသည္။

မိမိတို႔ဌာနတြင္ ဘတ္ဂ်က္မရိွေလေတာ့ ကိုယ္လုပ္ခ်င္သည့္ကိစၥမ်ားကို ပုဂၢိဳလ္ေရးရင္းႏွီးမႈအရ ဟုိလူ႔လုပ္ေေပးပါအံုး၊ ဒီလူ႔ လုပ္ေပးပါအံုး အပူကပ္ရ၏။ သူတို႔ကိုလုပ္ခုိင္းၿပီဆိုမွေတာ့ မ်က္ႏွာနာျခင္းတည္းဟူေသာ တရားသည္လည္း အလိုလို ကပ္ပါလာေလေတာ့၏။ ထိုအခါ . . ထါအခို . . ထိုအခါ . . .

ထို႔ေၾကာင့္ ပုဂၢိဳလ္ခင္၍ တရားမင္ျခင္းမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ၾကေစရန္ တုိင္းျပည္၏ ဘတ္ဂ်က္မ်ားကို အက်ိဳးရိွမည့္ေနရာမ်ားတြင္ မွန္မွန္ကန္ကန္ သံုးစဲြၾကပါရန္ အမတ္မင္းမ်ားကိုလည္း ကြ်ႏု္ပ္က ေမတၱာရပ္ခံပါ၏။

အစိုးရအရာရိွမင္းမ်ားအားလည္း ေၾကာင္ေရခ်ိဳးသည့္အလုပ္မ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ကာ တကယ္ အလုပ္ျဖစ္မည့္၊ တိုင္းျပည္အတြက္ အက်ိဳးရိွမည့္အလုပ္မ်ားကို လုပ္ၾကပါရန္လည္း ေမတၱာရပ္ခံပါ၏။

ေရးစရာအေၾကာင္းတစ္ခုေပၚလာ၍ ေရးလုိက္ရျပန္ပါ၏။

ကြ်ႏု္ပ္ ဘာဆုိလုိသည္ကို သက္ဆိုင္သူမ်ား သိပါလိမ့္မည္။

ကြ်ႏု္ပ္ေရးတာ သင္တို႔ကို ျပစ္တင္ေျပာဆိုလို၍ မဟုတ္။ ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္သည္မ်ားကို ေျပာျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ေၾကာင္း အသင္တို႔ နားလည္ေပးလွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္လက္ေညာင္းခံေရးရက်ိဳးနပ္ပါၿပီ။

လက္နက္ကိုင္အခ်င္းခ်င္း ေလာင္ခ်ာပစ္ျခင္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ။

ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ေအးၿငိမ္း

၁၇ ၾသဂုတ္၊ ၂၀၁၉

ဂြန္ဒိုလာ (Gondola) အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ

WSH Myanmar Journal တြင္ ေဖာ္ျပပါမည္။

ယခု

Forklift အေၾကာင္း ဆက္ေရးပါမည္။

Line Walker 2

မေဟသီလုပ္သူက ရုပ္ရွင္ၾကည့္ခ်င္လွခ်ည္ရဲ့ ဂဒီးဂဒီးလုပ္ေနသျဖင့္ ကြ်ႏု္ပ္လည္း စိတ္မရွည္ေတာ့ဘဲ ကိုင္း၊ ဒါေလာက္ေတာင္မွ ၾကည့္ခ်င္ေနရင္လဲ သြားေပါ့လကြ ဟု GV မွ ကားမ်ားလုိက္ၾကည့္ရာ ကြ်ႏု္ပ္ႀကိဳက္သည့္ Fast and Furious ကို ေတြ႔၏။ သို႔ေသာ္ မိနစ္ ၂၀ အခ်ိန္ေက်ာ္သြားၿပီျဖစ္၍ ၾကည့္လို႔မရေတာ့။ သည္ကေန႔အဖို႔ ေနာက္ပဲြစဥ္လည္း မရိွေတာ့သျဖင့္ ေနာက္တစ္ကား လိုက္ရွာရာ Line Walker 2 ေတြ႔၏။

ပထမ တရုတ္စာတန္းႀကီး အျပဴးသားႏွင့္ဆိုေတာ့ သိပ္စိတ္မဝင္စားမိ။ သို႔ေသာ္ ဒီကားနာမည္ ၾကားဖူးပါတယ္ ဟု ေထြလာ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လားလား ဆူးေလဘုရားပံုႀကီးေတြ႔ေတာ့မွ ရန္ကုန္မွာလာရိုက္သြားေသာကားမွန္း သတိရေလ၏။ ေတဇမ္းဘာ့။ သို႔ႏွင့္ ကိုင္းကိုင္း မယ္မင္းႀကီးမ ခပ္ျမန္ျမန္အဝတ္လဲ၊ အခ်ိန္သိပ္မရိွေတာ့ဘူးဟု ေလာေဆာ္ရေလ၏။ ရုပ္ရွင္က ည ၉း၄၀၊ အခု ၉ နာရီခဲြေနၿပီ။ ရုပ္ရွင္ရံုႏွင့္အိမ္မွာ ခပ္သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္လွ်င္ ၈ မိနစ္မွ်သာ ေလွ်ာက္ရေလရာ အခ်ိန္မီေသး၏။

ကြ်ႏု္ပ္ေက်ာင္းၿပီးစ ၁ဝ၉/၁၁ဝ ဘဝျဖင့္ ဗီဒီယုိေလွ်ာက္ျပစဥ္ ေဟာင္ေကာင္ကား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကည့္ဖူးပါသည္။ ႀကိဳက္လည္းႀကိဳက္၏။ ေဟာင္ေကာင္ဂ်က္မဆိုလွ်င္ လူမၾကည့္မွာ မပူရ။ ပိုက္ဆံမ်ိဳးမ်ိဳးမ်က္မ်က္ကေလး ရတတ္၏။

ယခုကားမွာလည္း ဇာတ္လမ္းစပ်ိဳးလုိက္ကတည္းက စိတ္ဝင္စားဘြယ္ျဖစ္၏။ ဇာတ္လမ္းအစကို ဖိလစ္ပိုင္၌စ၏။ ဆံုးေတာ့ စပိန္မွာ။ ျမန္မာကေတာ့ ဝမ္းေအာ့ဖ္သည္ ႏုိင္ငံတစ္ခုေပါ့လဗ်ာ။

ကြ်ႏု္ပ္ခ်ီးက်ဴးမိသည္မွာ ျမန္မာရဲမ်ား ျဖစ္၏။ ရုပ္ရွင္ထဲ၌ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားကို ႏွိမ္ႏွင္းပစ္ခတ္ေနသည့္ ျမန္မာရဲမ်ားမွာ ေဟာင္ေကာင္မင္းသားမ်ားလားဟုပင္ ထင္မွတ္ရေလ၏။ တကယ့္ကို ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း။ သြက္သြက္လက္လက္။ ဒါမွ ငါတို႔ ျမန္မာရဲကြဟု ကြ်ႏု္ပ္မွာ လက္သီးလက္ေမာင္းထကာ တန္းလိုက္ေတာ့မိမလိုပင္ ျဖစ္လုိက္ေသး၏။ ေနာက္မွ ေဘးဘီမွလူမ်ားကို အားနာေသာေၾကာင့္ ကိုယ့္စိတ္ကို အႏိုင္ႏုိင္ခ်ဳပ္တည္းကာ ျပန္ထုိင္လုိက္ရေလေသာ ဟူသတတ္။

ေနာက္ခ်ီးက်ဴးမိသည့္တစ္ခုမွာ ေဟာင္ေကာင္ရဲမ်ား အသက္ျပင္းပံု ျဖစ္ေလသည္။

ေနာက္ဆံုးအခန္း၌ ေယာက္်ားမွန္းမသိ၊ မိန္းမမွန္းမသိသည့္ လူဆိုးေကာင္ေလး (သို႔) ေကာင္မေလးက ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္း တစ္ဖက္ကိုမဲ့ကာ ၿပံဳးၿပီး ပစ္ထည့္လုိက္သည့္ တစ္ေတာင့္ေသာ က်ည္ဆံသည္ ေဟာင္ေကာင္ရဲႏွစ္ဦး၏ ဦးေခါင္းကို ေဖာက္ထြင္း သြားေလ၏။ အႏွီေကာင္/ေကာင္မေလးမွာ ဇာတ္ေတာ္ထဲမွ ရန္သူဆင္စီးစစ္သည္ ၅၀၀ ကို ျမားတစ္ေခ်ာင္းတည္းျဖင့္ အေသပစ္ သတ္ခဲ့သည့္ ဗႏၶဳလစစ္သူႀကီးဝင္စားတာျဖစ္မည္ဟု ကြ်ႏု္ပ္လည္း အံ့ၾသတေမာျဖစ္မိေလ၏။

ထုိ႔ထက္အံ့ၾသစရာေကာင္းသည္မွာ ေခါင္းကို က်ည္ဆံေဖာက္ထြင္းသြားသည့္တုိင္ အသက္မထြက္ေသာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည့္ ေဟာင္ေကာင္ရဲႏွစ္ဦးျဖစ္၏။ ေခါင္းကို ေသနတ္မွန္သည့္ဒဏ္ရာႏွင့္ပင္ အနားသို႔ေရာက္လာသည့္ လူဆိုး ေကာင္ေလးကို ႏွစ္ဦးခ်ဳပ္ညွပ္ကာ စပိန္ႏြားသိုးႀကီး၏ ဦးခ်ိဳဖ်ားတြင္ အသက္ပါေအာင္ စြမ္းေဆာင္သြားႏုိင္ေလ၏။ အံ့ၾသဘနန္း ရိွလွေပစြတကား။ မျဖစ္စဖူး ထူးကဲေပစြတကား။

အကယ္၍သာ ေသနတ္ပစ္ခံရသူမွာ လူဆိုးျဖစ္ပါမူ နားရြက္ကိုရွပ္ထိရံုႏွင့္ ေသမည္ျဖစ္ေလ၏။ အာဂရဲမ်ား ေပတကား။

ထုိလူဆိုးေသၿပီဆိုေတာ့မွ ငယ္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္မွာ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာကို တစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ . . .

ဇာတ္သိမ္းတရုတ္သီခ်င္းမွာလည္း အလြန္လြမ္းဆြတ္ဘြယ္ေကာင္းေလရကား ဘာေတြဆိုေနမွန္းမသိသည့္ ကြ်ႏု္ပ္သည္ပင္ မ်က္ရည္ႏွစ္ေပါက္က်လုဆဲဆဲျဖစ္ေန၍ မနည္းခ်ဳပ္တည္းကာ ရံုထဲမွထြက္ခဲ့ရေလေသာဟူ၏။

ဇာတ္လမ္းမွာ ဒုစရိုက္ႏွိမ္ႏွင္းေရးကား ျဖစ္၏။ အၾကမ္းဖက္အဖဲြ႔ႀကီးတစ္ခုက ကေလးမ်ားကို ဖမ္းကာ သူလွ်ိဳလုပ္ခိုင္းၿပီး ႏုိင္ငံတကာမွ ရဲတပ္ဖဲြ႔မ်ားအတြင္း ထည့္သြင္းထား၏။ ဤသည္ကို ေဟာင္ေကာင္ရဲမ်ားက ႏွိမ္ႏွင္းပံုျဖစ္ပါသည္။ ဇာတ္လမ္းမွာ သိပ္ပင္မေကာင္းလွေသာ္လည္း ဇာတ္အိမ္ဖဲြ႔ထားပံုေလးမွာ လွသည္။ လူေကာင္းရဲ ႏွင့္ လူဆိုးရဲတို႔ အားၿပိဳင္ပံုကိုလည္း ေတြ႔ၾကရ မည္ျဖစ္၏။ Full action ကားျဖစ္ၿပီး ၾကည့္၍ မၿငီး။ ကြ်ႏု္ပ္ဝမ္းနည္းမိသည္မွာ ကားက NC16 ျဖစ္ေန၍ သားေတာ္ေမာင္ ၾကည့္လို႔ မရျခင္းျဖစ္၏။ သားက ဒါမ်ိဳးကားေတြကို ႀကိဳက္တတ္ေလသည္။

ရုပ္ရွင္ရံုထဲေရာက္လွ်င္ ဇာတ္လမ္းမစမီကပင္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတတ္ေသာ ကြ်ႏု္ပ္၏မေဟသီပင္လွ်င္ တစ္ကားလံုး မအိပ္ဘဲ ၾကည့္သြားတာကို ေထာက္လွ်င္ မိတ္ေဆြတို႔လည္း ေသခ်ာေပါက္ႀကိဳက္လိမ့္မည္ဟု ကြ်ႏု္ပ္အာမခံပါသည္။ အနည္းဆံုးေတာ့ ငါတို႔ရဲေတြလည္း (ဟုတ္ေပါင္) ငါတို႔တုိင္းျပည္လည္း သူမ်ားတိုင္းျပည္က ရုပ္ရွင္ထဲမွာေတာ့ မဆိုးဘူးဟ ဟု ခ်ီးက်ဴးႏိုင္ေလသည္။

မွတ္ခ်က္။           

၁။ Hacker လုပ္သည့္ တရုတ္မင္းသမီးေလးမွာ အေတာ္ေခ်ာလွ၏။ အဘယ္မွ်ေခ်ာသနည္းဆိုေသာ္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔တုိင္းျပည္မွ ႏွစ္လံုးျပဴးပိုင္ရွင္ မမတင္ဇာကုိပင္ မီလုနီးနီးျဖစ္ေလသည္။

၂။ Line Walker 2 ကားထဲမွ ျမန္မာျပည္ျမင္ကြင္းမ်ားကို screen shot ရိုက္ျပထားပါသည္။

သေဗၺသတၱာ၊ ကမၼသကာ

ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ေအးၿငိမ္း

၂၂ ၾသဂုတ္လ၊ ၂၀၁၉

ကြ်ႏ္ုပ္မေရးခ်င္ေသာ စာတစ္ပုဒ္

အခ်ီး

===

ဤစာမ်ိဳးကို ကြ်ႏု္ပ္မေရးခ်င္ပါ။

အဘယ္ေၾကာင့္ မေရးခ်င္သနည္းဆိုေသာ္ ကြ်ႏု္ပ္ဘာတစ္ခုမွ လုပ္မေပးႏိုင္၍ ျဖစ္၏။

ကြ်ႏု္ပ္ကား အေဝးကေနလွမ္းေအာ္ေနသည့္ ေလသမားသီးသီးမွ်သာ ျဖစ္ေခ်သည္။

သို႔ေသာ္ မေျပာဘဲလည္း မေနႏိုင္ျပန္ပါေခ်။

ကိုရင္သန္းႏုိင္ကလည္း ေျပာပါအံုးဗ်ဟု တိုက္တြန္းလာသည့္အခါ ငိုခ်င္လ်က္ လက္တို႔ျဖစ္ေနသည့္ ကြ်ႏု္ပ္မွာ ေရးခ်လိုက္ရျပန္ ပါ၏။

အျခားမဟုတ္ပါ။

ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ႀကံဳေတြ႔ေနရသည့္ ေရႀကီးေရလွ်ံမႈကိစၥအပါအဝင္ အေရးေပၚအေျခအေနမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ငရဲျပည္သို႔သြားရန္ လက္မွတ္ရထားသည့္ ေဒဝဒတ္၏ အဆက္အႏြယ္အေပါင္းတို႔သည္ ငါတို႔ခိုးလုိ႔ရတုန္း အသားကုန္ သမသြားမွ ဟု အလြန္အင္မတန္ အေျမာ္အျမင္ႀကီးလွစြာျဖင့္ မိမိကိုယ္တိုင္သာမက ဉာတကာနဥၥသဂၤေဟာတရားကို လက္ကိုင္ျပဳကာ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ အေပါင္းအား ေဆြခုနစ္ဆက္၊ မ်ိုဳးခုနစ္ဆက္ စားလို႔မကုန္ေအာင္ ျမန္မာျပည္၏ ေျမေပၚေျမေအာက္၊ ေရေပၚေရေအာက္ (မီးထြန္းပဲြေတာ္က်င္းပေနေသာ ဦးစံလင္း၏ နဂါးျပည္မပါ) ေလေပၚေလေအာက္ သယံဇာတရိွသမွ်ကို ၎တို႔၏ ပေထြး၏ ေယာကၡမက အေမြေပးထားခဲ့သည့္အလား ေရွ႔ေရးေနာက္ေရးဘာမွ် မေတြးဘဲ (အဲေလ၊ ေတြးရေလာက္ ေအာင္လည္း အသိပညာက မရိွ။ အသိပညာတစ္ျပားဘိုးမွမရိွသည့္တုိင္ သူတို႔ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက သင္ေပးလုိက္တာ အေမရိကန္ျပည္၊ ေယးလ္တကၠသုိလ္က သင္ေပးတာထက္ေတာင္ ပိုျပည့္စံုေသးသည္ဟု အေျခာက္တိုက္ ၾကြားခ်င္ၾကေပ ေလေသး၏။) ေပၚတင္တစ္မ်ိဳး၊ ခိုး၍တသြယ္၊ သိသိသာသာတမ်ိဳး၊ ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္၍တစ္နည္း ရိွသမွ် တက္ခေနာ္ ေလာ္ဂ်ီေပါင္းစံုသံုးကာ ယူငင္သြားၾကေလကုန္၏။ (အျမင္ကပ္လြန္းမက ကပ္လွ၍ ဝါက်ရွည္သြားျခင္းကို ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ ဆရာသိပၸံေမာင္ဝ ခင္ဗ်ား)

ထိုငရဲသားမ်ား လက္စြမ္းျပသြားမႈကို ယခု ကြ်ႏု္ပ္တို႔ တိုင္းသူျပည္သားမ်ား ခါးစည္းကာ ခံေနၾကရေလၿပီ။

ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ အေရးမယူရဆိုေတာ့ အဲဒါေတြ ထားလိုက္ပါေတာ့။ ေျခလြန္လက္လြန္ေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီဆိုေတာ့ ဘာမွလည္း လုပ္လို႔မရေတာ့။

ထားလို႔မရသည္မွာကား အစိုးရအရာရိွမင္းမ်ားဟု သမုတ္ၾကရကုန္ေသာ လူႀကီးလူေကာင္း အေပါင္းတို႔ပင္ ျဖစ္၏။

(၁) သတင္းႏွင့္ ျပန္ၾကားေရး

-----------------------------

သည္ေရႀကီးမႈဆိုသည္မွာ တစ္ႏွစ္လည္း မဟုတ္။ ႏွစ္ႏွစ္လည္းမဟုတ္။ ႏွစ္တိုင္းႀကီးေနတာျဖစ္၏။

ေနာက္ၿပီး သည္ႏွစ္ေတာ့ ေရႀကီးခ်င္မွ ႀကီးမွာပါကြာဟု မေသခ်ာ၊ မေရရာသည့္အရာလည္းမဟုတ္။

ေျမႀကီးကို လက္ဖဝါး္ႏွင့္ပုတ္က လဲြခ်င္လဲြဦးမည္။

ေရကား ႀကီးမည္မုခ် ျဖစ္၏။

သည္အခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ ဒါျဖစ္မည္ ေသခ်ာေပါက္သိေနပါလ်က္ ဘာမွျပင္ဆင္မထားျခင္းေလာက္ မိုက္မဲသူ ဤေလာက၌ ရိွမည္ မဟုတ္ေခ်။

Safety ေလာက၌ မေတာ္တဆျဖစ္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ Take the lesson form other people's mistake. ဟူေသာစကားသည္ ရိွ၏။ ကိုယ္မွားသည္ထိ ေစာင့္မေနႏွင့္ သူမ်ားအမွားက သင္ခန္းစာယူပါ ဟု ဆိုလိုသည္။ သူတို႔ ဒီလိုလုပ္လို႔ ေသရတာ။ ငါတို႔ေတာ့ အဲသလိုလုပ္လို႔ မျဖစ္ဘူး ဟု ႀကိဳတင္ကာကြယ္ၾကရန္ သတိေပးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သူမ်ားအမွားေပၚမွ သင္ခန္းစာယူႏုိင္မွ ပညာရိွ ပီသမည္။

ကိုယ္မွားၿပီဆိုေတာ့မွ သင္ခန္းစာရျခင္းကား လူမိုက္ျဖစ္၏။

တစ္ခါမွားၿပီးတာေတာင္ သင္ခန္းစာမရ၊ ထိုအမွားကိုပင္ ထပ္ခါထပ္ခါ က်ဴးလြန္ေနသူကား လူ႔အႏၶ၊ လူမိုက္၊ လူ႔နလဘိန္းဒံုး၊ လူ႔ဗလခ်ီးနမ္း ျဖစ္ေတာ့၏။

ေဖ့စ္ဘုတ္တြင္ ဖတ္ရသေလာက္ အစိုးရသတင္းစာကလည္း သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဘာမွ ေသေသခ်ာခ်ာ ထုတ္ျပန္ေၾကျငာကာ လူထုကို အသိေပးတာမ်ိဳးမရိွဟု သိရပါသည္။ ျမန္မာ့အလင္းႏွင့္ ေၾကးမံုကို ကြ်န္ေတာ္မဖတ္တာ ၾကာၿပီ ျဖစ္၍ ထိုသတင္းမွန္မမွန္ ကြ်ႏ္ုပ္မသိပါ။ အကယ္၍ ဤအဆုိသာမွန္မည္ဆိုပါက ထိုသတင္းစာႏွစ္ေစာင္ တည္ရိွေနျခင္း၏ အဓိပၸာယ္ကား ဘာပါနည္းဟု ေမးခြန္းထုတ္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

ယခင္ေခတ္အခါ ကာလမ်ားက အစိုးရသတင္းစာမ်ားမွာ ျပည္သူလူထုအတြက္ ဘာမွ အက်ိဳးမျပဳ။ ၎တို႔၏ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရးအတြက္ သက္သက္မွ်သာျဖစ္သည္ဟု ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ဤကဲ့သို႔ပင္ ယူဆခဲ့ၾက၏။ ျပည္သူလူထုအတြက္ အေရးႀကီးေသာ၊ အေရးပါ အရာေရာက္ ေသာသတင္းဆို၍ တစ္ခုကမွ် မပါခဲ့။ နာဂစ္ကဲ့သို႔ လူေပါင္း သိန္းႏွင့္ခ်ီေသမည့္ ေဘးႀကီးကိုေတာင္ ဘာမွမျဖစ္ပါ ဟု ဂ်င္းထည့္ခဲ့ ေပေလေသး၏။

ေဟး . . . ျပည္သူ႔အစုိးရတက္လာပကြ။ သတင္းစာေတာင္ အေရာင္ေတြ ေျပာင္းကုန္ၿပီဟု ေလာ္သူမ်ား အသားကုန္ေလာ္သည္ကို ကြ်ႏု္ပ္မွာ မဆင္မျခင္ယံုမိကာ အသားလြတ္ အထင္ေတြဘာေတြေတာင္ ႀကီးခဲ့မိေသး၏။ လွလွပပ ေရႊေလးဘာေလး ခ်ထားေတာ့ ဘုရားမွတ္မိပါ၊ ဖြတ္ထက္ႀကီးသည့္ အင္ဒိုနီးရွား ကိုမိုဒုိနဂါးႀကီးထြက္လာေတာ့မွ ေအာင္မငီး။ သံုးလို႔စားလုိ႔မရသည့္ ဖြတ္ေတာင္ပို႔ႀကီးမွန္း သိရေတာ့၏။ အလြန္ဒူေသာကြ်ႏု္ပ္ ျဖစ္ေပသကိုး။

အစိုးရသတင္းစာမ်ား၌ ကြ်ႏု္ပ္ ေအာ့ႏွလံုးအနာဆံုးႏွင့္ အမုန္းဆံုးသတင္းမ်ားကို ျပပါဆိုလွ်င္ . . . .

- ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးက ဘယ္သူ႔ကို ဘာႏိုင္ငံသံအမတ္ႀကီးခန္႔အပ္လႊာေပးအပ္ပဲြ ဆိုသည့္သတင္း

- ဘယ္တိုင္းျပည္က ဘာဝန္ႀကီးကို ဘယ္ေနရာတြင္ လက္ခံေတြ႔ဆံုသည္ ဆုိသည့္သတင္း

- မည္သူတို႔ကိုျဖင့္ ဘာေအာင္ပဲြႀကီးအတြက္ ဂုဏ္ျပဳညစာစားပဲြျဖင့္ တည္ခင္းဧည့္ခံသည္ဆုိသည့္သတင္း

- တိပိဋက ဓမၼဘ႑ာဂါရိက၊ အဂၢမဟာပ႑ိတ၊ အဘိဓဇမဟာရ႒ဂုရုဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအား ကထိန္သကၤန္းကပ္လႉသည့္ သတင္း

- ဘယ္လူႀကီးက ဘယ္တုိင္းျပည္ကို ဘာလုပ္ရေအာင္သြားသည္ကို ဘာအလုပ္မွမရိွသျဖင့္ အားလ်ားေနၾကကုန္ထေသာ ဘာဌာနမွ ဘာအရာရိွႀကီးမ်ားက ေလဆိပ္သို႔ တေပ်ာ္တပါးႀကီး လုိက္ပါပုိ႔ေဆာင္ၾကသည္ ဆိုသည့္သတင္း

-  ဘယ္ဌာနမွ ဘာေကာင္ႀကီးက ဘာလုပ္ေရးလုပ္ငန္းကိုသြားၿပီး မေယာင္ရာဆီလူးကာ လိုအပ္သည္မ်ားကို မွာစားသြားသည္ ဆိုသည့္သတင္း

. . . .  စသည့္ စသည့္ သတင္းမ်ားပင္ ျဖစ္ပါ၏။ ဤသည္မွာ အကုန္မဟုတ္ေသး။ အမ်ားႀကီး က်န္ပါေသးသည္။

ဘယ္ႏိုင္ငံက ဘာဝန္ႀကီးကို သမၼတႀကီးက လက္ခံေတြ႔ဆံုသည္ ဆိုသည့္သတင္းကို သိရျခင္းျဖင့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔၌ အဘယ္အက်ိဳးထူးပါ သနည္း။ ထုိသတင္းကို မသိရျခင္းျဖင့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔တုိင္းသူျပည္သားမ်ား၌ အဘယ္အက်ိဳးမ်ား ဘယ္ေလာက္ ဆုတ္ယုတ္သြားပါ သနည္း။ ဤကဲ့သို႔လက္ခံေတြ႔ဆံုသည္ဆုိၿပီး ဓာတ္ပံုႀကီးႏွင့္ အခန္႔သားျပမည့္အစား မည္သည္တို႔ကို ေဆြးေႏြးၿပီး မည္သည့္ သေဘာတူညီခ်က္မ်ား ရခဲ့သည္၊ မည္သည္တို႔ကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့သည္ စသည္တို႔ကိုေဖာျ္ပပါက ပို အက်ိဳးရိွေပမည္။ ယခု ဤဓာတ္ပံုႀကီးကို ကြ်ႏု္ပ္တို႔က ဘာလုပ္ရပါမည္နည္း။ သတင္းစာပါ ဓာတ္ပံုကို ကပ္ေၾကးျဖင့္ညွပ္၊ လက္သမားဆီက မွာထားေသာ ကြ်န္းျဖင့္လုပ္ထားသည့္ နွစ္သိန္းတန္ မွန္ေဘာင္ႀကီးထဲထည့္။ ဧည့္ခန္းမွာ ခန္႔ခန္႔ႀကီး ခ်ိတ္ထားရပါမည္ေလာ။ ဤဓာတ္ပံုႀကီး ခ်ိတ္ထားျခင္းျဖင့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔၏ ဧည့္ခန္းႀကီး ပိုခန္႔ညားကာ ပို က်က္သေရရိွသြားပါမည္ေလာ။

အသင္တို႔သည္ လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ (၃၀) ေလာက္က သတင္းစာမ်ားကိုသာ စုလ်က္ သုေတသန စာရင္းအင္းျပဳစုၾကည့္မည္ ဆိုပါက ဤကဲ့သို႔ေသာ အာပလာသတင္းမ်ားမွာ သတင္းအားလံုး၏ ၉၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ ရိွသည္ကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မည္။

ထိုသတင္းစာမ်ား၌ ျပည္သူလူထုႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ သတင္းဆို၍ ေအာက္ပါသတင္းမ်ားကိုသာ ေတြ႔ရမည္ျဖစ္၏။

- နာေရးသတင္း (ဤသတင္းကို ဖတ္မိျခင္းျဖင့္ အင္း၊ ဟိုေကာင္ေတာ့ သြားရွာၿပီ။ ငါ့အလွည့္ဘယ္ေတာ့လဲ ဟု သံေဝဂ ယူႏုိင္သည္။ ဤမွဆက္ကာ ဝိပႆနာပြားလိုက္ပါက အခန္႔သင့္လွ်င္ နိဗၺာန္ေတာင္ ေရာက္ခ်င္ေရာက္ႏိုင္ေသး၏။)

- မဂၤလာေဆာင္သည့္သတင္း (ဤသတင္းကိုဖတ္ျခင္းျဖင့္ ဟိုက္၊ ငါ့သမီးဘို႔ ခ်ိန္ထားတဲ့တစ္ေကာင္ေတာ့ ပါသြားပါေပါ့ ဟု ဝမ္းနည္းႏိုင္သည္။)

- နာမည္ေျပာင္းသည့္သတင္း (ဤသတင္းကိုဖတ္ျခင္းျဖင့္ ဟယ္ - ခင္ကလ်ာသင္းသင္းသက္ က ခင္ဝင့္ဝါစိန္လင္းျဖာထိန္ လို႔ နာမည္ေျပာင္းလုိက္ပဟဲ့ ဟု သိႏုိင္ေလသည္။)

- ေဆးေၾကာ္ျငာ - ၉၆ ပါးေရာဂါမ်ားကို ေန႔မဆိုင္းဘဲ ေပ်ာက္ေစသည့္ေဆး။ မေပ်ာက္လွ်င္ ပိုက္ဆံျပန္အမ္းမည္။ (မွတ္ခ်က္။      ။ ေပ်ာက္သည္ဆိုရာတြင္ ေရာဂါႏွင့္အသက္ ႏွစ္ခုရိွသည့္အနက္ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခု မုခ်ေပ်ာက္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အာမခံပါသည္။)

သို႔အတြက္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔သည္ သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္သတိေပးခ်က္မ်ားအတြက္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔၏ ပိုက္ဆံမ်ားကုိ ျဖဳန္းတီးေနေသာ (ဟုတ္ေပါင္) ထုတ္ေဝေနေသာ အစိုးရသတင္းစာမ်ားကို အားကိုးလို႔မရ။ ပုဂၢလိကပိုင္သတင္းစာမ်ားကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ပညာရိွမ်ားျဖင့္ ဖဲြ႔စည္းထားေသာ ေဖ့စ္ဘုတ္တည္းဟူေသာ ေရာရာေသာင္းေျပာင္းမီဒယာႀကီးကိုေသာ္လည္းေကာင္း အားကိုးရ ေပေတာ့သတည္း။

(၂) အေရးေပၚအစီအမံ

-------------------------

အေရးေပၚကိစၥဆိုတာ ေခ်းယိုခါနီးမွ ေခ်းခံတြင္းေပါက္ရွာရေသာ အလုပ္မဟုတ္။ မျဖစ္ခင္က ႀကိဳတင္စီမံထားရတာ ျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ ႀကိဳတင္စီမံႏို္င္ရန္မွာလည္း အေရးေပၚျဖစ္လာလွ်င္ ဘယ္လိုလုပ္ရမည္ဆိုတာကို စီမံခန္႔ခဲြႏိုင္သည့္ အသိဉာဏ္ ပညာ၊ အစြမ္းအစလည္းရိွဘို႔လုိ၏။

သို႔ေသာ္ သူတို႔မသိတာ မတတ္တာမရိွေသာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ေရႊျပည္ႀကီးတြင္မူ အေရးေပၚစီမံခန္႔ခဲြမႈပညာဆိုသည္မွာ ပီဘိ ကေလးကစားစရာ ကိစၥမွ်ေလာက္သာ ရိွေလသည္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔၏ လူႀကီးမ်ားမွာ သည္လိုအေသးအဖဲြကိစၥကေလးမ်ားကို စိတ္မဝင္ စားႏိုင္အားရွာၾက။ စင္ကာပူကုိေက်ာ္ေရး ေန႔မအား၊ ညမနားႀကိဳးစားေနၾကရသျဖင့္ အေရးေပၚကိစၥကို ျပည္သူမ်ားႏွင့္ လက္လႊဲ ထားရရွာေခ်၏။

အေရးေပၚအစီအမံအေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေရးခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ သုိ႔ေၾကာင့္ ပ်င္းစရာေကာင္းလွသည့္ ထို အစီအမံႀကီးတစ္ခုလံုးကို ျပန္ေရးျပရန္ မရည္ရြယ္ပါ။ ဒါက ဒီလိုရိွတယ္ဟု သိသာရံုမွ်သာ ေရးမည္ ျဖစ္ပါသည္။ အေသးစိတ္သိလို သူမ်ား ကြ်ႏု္ပ္၏ shwenyein blog တြင္ ဖတ္ႏိုင္ၾကပါသည္။

           

အေရးေပၚအစီအမံကို ေရးဆဲြရာတြင္ သံုးဆင့္ပါသည္။

၁။ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ျခင္း

၂။ အေရးေပၚအေျခအေနတြင္ ကြင္းဆင္းေဆာင္ရြက္ၾကျခင္း ႏွင့္

၃။ အေရးေပၚကိစၥၿပီးသြားသည့္အခါ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးကိစၥ ေဆာင္ရြက္ၾကျခင္း ျဖစ္၏။

ပထမ - ျဖစ္ႏိုင္သည့္အေရးေပၚအေျခအေနအားလံုးကို ခ်ေရးရ၏။

Ø  မီးေလာင္ျခင္း

Ø  ငလ်င္လႈပ္ျခင္း

Ø  ေရႀကီးျခင္း

Ø  ေျမၿပိဳုျခင္း

Ø  မုန္တိုင္းတိုက္ျခင္း

Ø  တံတားက်ိဳးက်ျခင္း

Ø  သေဘၤာေမွာက္ျခင္း . . . . စသည္။

ထို႔ေနာက္မွ ထုိအေျခအေနတစ္ခုခ်င္းစီအတြက္ အေရးေပၚအစီအမံကို ေရးဆဲြရမည္။

ကြ်န္ေတာ္ရွာေဖြၾကည့္ရာတြင္ လူမႈဝန္ထမ္း၊ ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရး ဝန္ႀကီးဌာန၊ ေဘးအႏၱရာယ္ဆိုင္ရာ စီမံခန္႔ခဲြမႈဦးစီးဌာန website ေအာက္တြင္ "ပိုမုိေကာင္းမြန္ေသာ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးဆိုင္ရာသင္တန္း၊ သင္တန္းသားလက္စဲြ" ဟူသည့္စာအုပ္တစ္အုပ္ ေတြ႔ပါသည္။

အျခားစာအုပ္မ်ားဟူသည့္ ေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္မူ ေရႀကီးျခင္း ေဘးအႏၱရာယ္လက္စဲြ၊၊ မီးေဘးအႏၱရာယ္လက္စဲြ၊ မုန္တိုင္း ေဘးအႏၱရာယ္လက္စဲြ၊ ငလ်င္ေဘးအႏၱရာယ္လက္စဲြ၊ ရပ္ရြာအေျချပဳသဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ ဆိုင္ရာ စီမံခန္႔ခဲြမႈစာအုပ္၊ ေဘးအႏၱရာယ္ေၾကာင့္ ထိခိုက္ဆံုးရံႈးႏုိင္ေျခ ေလ်ာ့ပါးေရးဆုိင္ရာ အေျခခံေဝါဟာရမ်ား စသည့္ စာအုပ္မ်ားကို ျပဳစု ထုတ္ေဝလ်က္ရိွပါသည္ . . ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ထုတ္ေဝလ်က္ရိွပါသည္ ဟူသည့္စကားရပ္ကို ေထာက္ထား၍ ထုိစာအုပ္မ်ားကို ျပဳစုၿပီး၊ ထုတ္ေဝၿပီး၊ ေဈးကြက္တြင္ ေရာက္ရိွၿပီး ျဖစ္သည္ဟု ယူဆရပါသည္။

အေရးေပၚစီမံကိန္း -

၁။ ႀကိဳတင္စီမံျခင္း

--------------------

Ø  မည္သည့္ေဘးအႏၱရာယ္မ်ား မည္သည့္ေဒသတို႔တြင္ မည္သည့္အခ်ိန္၌ မည္မွ်မ်ားမ်ား ျဖစ္တတ္သည္၊ မည္မွ်လူေတြ ေသေၾကသည္၊ အေဆာက္အအံုမ်ား၊ တိရစၱာန္မ်ား၊ စိုက္ခင္းမ်ား မည္မွ်ပ်က္စီးၾကသည္ကို ယခင္သမိုင္းေၾကာင္းမ်ားအရ ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ရမည္။

Ø  ထို႔ေနာက္ ထိုသဘာဝေဘးဒဏ္ေၾကာင့္ အပ်က္အစီးနည္းေအာင္ မည္သည္တို႔ ေဆာင္ရြက္ထားသင့္သည္ကို ႀကံဆရမည္။

Ø  သဘာဝေဘးဒဏ္က်ေရာက္ခဲ့ေသာ္ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို မည္ကဲ့သို႔လုပ္မည္ကို ေရးဆဲြရမည္။

Ø  ထုိကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္း၌ ပါဝင္မည့္သူမ်ားကို လုပ္မည့္လုပ္ငန္းအစီအစဥ္၊ လုပ္နည္းကိုင္နည္း၊ ေရွးဦးသူနာျပဳစုနည္း မ်ားကို သင္တန္းေပးထားရမည္။

Ø  ထုိသင္တန္း၌ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ရင္း မိမိအသက္အႏၱရာယ္မျဖစ္ေအာင္၊ မေတာ္တဆမႈ မျဖစ္ေအာင္၊ ေရာဂါမ်ားကူးစက္မခံရေလေအာင္၊ ေျမြကင္း စသည့္ အဆိပ္ရိွသတၱဝါမ်ား၏ ရန္မွ ေရွာင္ရွားႏုိင္ေအာင္ စသည့္ အႏၱရာယ္ကင္းေရးကုိပါ ထည့္သြင္း သင္ၾကားရမည္။

Ø  မည္သည့္ေရာဂါမ်ား က်ေရာက္တတ္သည္၊ မည္သည့္ဒဏ္ရာအနာတရမ်ား ျဖစ္တတ္သည္ ဆိုသည့္အေပၚ မူတည္၍ ေဆးဝါးမ်ားစုေဆာင္းရမည္။

Ø  ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ လုိအပ္ေသာ ပစၥည္းကိရိယာ၊ စက္ စသည္တို႔ကို ႀကိဳတင္စုေဆာင္းရမည္။

Ø  လိုအပ္ပါက အစားအစာႏွင့္ ေသာက္ေရ၊ ရိကၡာမ်ားပါ တစ္လတန္သည္၊ ႏွစ္လတန္သည္ ႀကိဳတင္စုေဆာင္းရမည္။

၂။ အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းကို လက္ေတြ႔ေဆာင္ရြက္ျခင္း

----------------------------------------------------------------------

အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ စစ္သားမ်ား စစ္တိုက္သည့္ပံုစံကို အတုယူရမည္။

Ø  အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းအတြက္ Organization Chart ေရးဆဲြရမည္။

Ø  ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲသည့္ရံုး ထားရမည္။ ကြပ္ကဲရံုးသည္ အေရးေပၚျဖစ္ပြားရာေဒသႏွင့္ အနီးစပ္ဆံုးၿမိဳ႔တြင္ ရိွရမည္။

Ø  ပစၥည္းလက္ခံေရး၊ ထုတ္ေပးေရးအဖဲြ႔ ထားရမည္။ လုပ္ကိုင္မည့္သူမ်ားကို logistics အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသင္ေပးထားရမည္။

Ø  စားေရရိကၡာ၊ ေဆးဝါးႏွင့္ လုိအပ္ေသာပစၥည္းမ်ား ပံ့ပိုးေပးသည့္ တပ္ဖဲြ႔ ထားရမည္။ ေဆးဝါးအေၾကာင္းနားလည္သူမ်ားပါလွ်င္ ပိုေကာင္းပါသည္။

Ø  ၾကက္ေျခနီတပ္ဖဲြ႔မ်ား ဖဲြ႔စည္းထားရမည္။ ၾကက္ေျခနီသင္တန္းတက္ဖူးၿပီးသား သူမ်ားသာ ျဖစ္ရမည္။

Ø  သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးတပ္ဖဲြ႔ရိွလွ်င္ ပိုေကာင္းေသးသည္။ ေလာ္ရီမ်ား၊ ကားေသးမ်ား၊ အေရးေပၚယာဥ္မ်ား၊ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္မ်ား လိုမည္။

Ø  ဆက္သြယ္ေရးကိရိယာ ေကာင္းေကာင္းလုိသည္။ (ဥပမာ - ေဝၚကီေတာ္ကီ) ေရွ႔တန္းတပ္ဖဲြ႔မ်ားႏွင့္ ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲေရးရံုးတို႔ မျပတ္ဆက္သြယ္ေနရမည္။

Ø  ထို႔ျပင္ မွတ္တမ္းတင္သည့္အဖဲြ႔ ထားႏုိင္လွ်င္ ေကာင္းေလသည္။ သုိ႔မွသာ မည္သည့္ေနရာမ်ားတြင္ မည္သည္တို႔ကို ေဆာင္ရြက္ ခဲ့သည္ကို အတိအက်သိႏုိင္မည္ ျဖစ္၏။ ဓာတ္ပံု၊ ဗီဒီယို၊ စာရြက္စာတမ္းစသည္တုိ႔ကို စနစ္တက် ျပဳစုႏုိင္ရမည္။

၃။ ျပန္လည္ထူေထာင္ျခင္း

အပ်က္အစီးမ်ားကို စာရင္းေကာက္ယူရမည္။ (လူ၊ ကြ်ဲႏြားတိရိစၦာန္၊ အိမ္ယာအေဆာက္အဦ၊ လယ္ယာကိုင္းကြ်န္း စသည္)

Ø  ပထမႏွင့္ အဓိကလိုအပ္ခ်က္မွာ အစားအစာ ျဖစ္၏။

Ø  ဒုတိယလိုအပ္ခ်က္မွာ ေနေရးထိုင္ေရးျဖစ္၏။

Ø  တတိယလုိအပ္ခ်က္မွာ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈျဖစ္ၿပီး

Ø  စတုတၳလိုအပ္ခ်က္မွာ အဝတ္အထည္ႏွင့္ အျခားလူမႈေရး အေထြေထြလုိအပ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။

ျပန္လည္ထူေထာင္ျခင္းအပိုင္းမွာ ပိုမိုခက္ခဲၿပီး လုပ္ငန္းပိုမိုက်ယ္ျပန္႔သလုိ ပိုက္ဆံအလိုအပ္ဆံုးလုပ္ငန္းလည္း ျဖစ္ပါသည္။

ဤသည္ကို ေဒသဆိုင္ရာအာဏာပိုင္မ်ား၊ အစိုးရအဖဲြ႔မ်ား၊ ပုဂၢလိကအဖဲြ႔မ်ား၊ ပရဟိတအဖဲြ႔မ်ား ပူးေပါင္းၿပီး စနစ္တက် လုပ္ၾကရမည္။

မ်ိဳးစပါးမ်ားရရိွေရး၊ ကြ်ဲႏြားမ်ား ျပန္လည္အစားထိုးႏိုင္ေရး၊ ပ်က္စီးသြားသည့္ သီးႏွံမ်ား ျပန္လည္စိုက္ပ်ိဳးေရး အိမ္ယာအေဆာက္အဦမ်ား၊ ေက်ာင္းမ်ား ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ေပးေရး

အထူးသျဖင့္ သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ႏွင့္အတူ ပါလာသည့္ ေရာဂါဘယမ်ား ျဖစ္၏။ ဝမ္းပ်က္ဝမ္းေလွ်ာေရာဂါ၊ အေရျပားေရာဂါ၊ အဖ်ားအနာတို႔ မ်ားစြာျဖစ္မည္ဟု ႀကိဳတင္တြက္ဆထားရမည္။

ေက်းရြာမ်ားတြင္ ယာယီေဆးေပးခန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ထားရမည္။ (လုပ္အားေပးဆရာဝန္ႏွင့္ သူနာျပဳမ်ား လုိေကာင္းလိုပါလိမ့္မည္။)

လူနားမ်ားထားစရာ လုပ္ေပးရန္လိုမည္။ အိမ္သာမ်ားလိုမည္။

(၃) အေျမာ္အျမင္ႏွင့္ စီမံခန္႔ခဲြတတ္မႈ

---------------------------------------

တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္သူတို႔ အေျမာ္အျမင္ႀကီးလွ်င္၊ စီမံခန္႔ခဲြတတ္လွ်င္၊ တုိင္းျပည္အေပၚ ေစတနာထားၾကလွ်င္ ထိုတုိင္းျပည္မွာ သာယာဝေျပာ၍ တိုင္းသူျပည္သားမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္စြာ၊ စည္းစိမ္ဥစၥာမ်ား ၾကြယ္ဝလွ်က္၊ စိတ္လက္ခ်မ္းသာစြာ သက္ေတာင့္သက္သာ ေနၾကရမည္။

ေျပာင္းျပန္အားျဖင့္ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္သူတို႔ အေျမာ္အျမင္နည္းလွ်င္၊ မစီမံ မခန္႔ခဲြတတ္လွ်င္၊ တုိင္းျပည္အေပၚ ေစတနာတံုးၾကလွ်င္ တုိင္းျပည္ဆင္းရဲမည္၊ တိုင္းသူျပည္သားမ်ား စိတ္ညစ္ညဴးရမည္၊ ဒုကၡသုကၡမ်ားႏွင့္ နပန္းလံုးၾကရမည္။

အေျမာ္အျမင္ႀကီးမႈ၊ စီမံခန္႔ခဲြတတ္မႈဆိုသည္မွာ ပညာရိွမႈႏွင့္ တုိက္ရိုက္သက္ဆိုင္ေနသည္။ ပညာရိွျခင္း မရိွျခင္းဆုိသည္မွာ ဘာဘြဲ႔ႀကီးေတြ ဘယ္ႏွစ္ခုရထားျခင္းႏွင့္ လားလားမွ မဆိုင္ေၾကာင္း ဒံုးမေဝးသည့္ ကြ်ႏု္ပ္မိတ္ေဆြမ်ား သိပါသည္။

ကြ်ႏု္ပ္တို႔ကား လူလြန္မသားတစ္စုတို႔ ဖ်က္ဆီးခဲ့ေသာ စနစ္ေအာက္တြင္ က်င္လည္ခဲ့ၾကရ၍ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ၾကေတာ့။

ဤသည္ကို ျပန္လည္ထူေထာင္ရန္ အခ်ိန္မ်ားစြာယူရလိမ့္ဦးမည္။

အထူးသျဖင့္ လူအမ်ား၏ ကိုယ္က်င့္တရားႏွင့္ စိတ္ဓာတ္မ်ားျဖစ္၏။ ဤကိစၥသည္ လြယ္ကူလွသည့္ ကိစၥမဟုတ္။

အနာဂတ္ကာလတြင္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔တိုင္းသူျပည္သားမ်ား စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္ခ်မ္းသာေနၾကရရန္ ယခုအခ်ိန္မွစကာ ကေလးငယ္မ်ားကို ျပဳစုပ်ိးေထာင္ဘို႔၊ ေလ့က်င့္ေပးဘို႔ အထူးအေရးႀကီးလွသည္။

စာလည္းအတန္ ရွည္သြားၿပီမို႔ သည္မွ်ႏွင့္ နိဂံုးခ်ဳပ္ပါေတာ့မည္။

ဒုကၡေရာက္ေနသူမ်ားအတြင္း၊ ေဈးတင္ေရာင္းျခင္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ။

ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ေအးၿငိမ္း

၁၅ ၾသဂုတ္လ၊ ၂၀၁၉