Sunday, October 30, 2011

ျမန္မာျပည္ မွ တိုင္းတာေရးစနစ္ စံႏံႈးမ်ား (၂)

ျမန္မာ အခ်ိန္ အတိုင္းအတာမ်ား  



ျပကၡဒိန္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ ျပကၡဒိန္ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနသည့္  ျမန္မာအခ်ိန္ အတိုင္းအတာမ်ားအေၾကာင္း ဆက္ပါမည္။

ျမန္မာတို႔တြင္ ယခုေခတ္သံုး စက္နာရီမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ျမန္မာကိုယ္ပိုင္နာရီရိွခဲ့၊ သံုးခဲ့သည္။ ယခင္ ျမန္မာမင္းမ်ားလက္ထက္က ကိုယ္ပုိင္ျမန္မာနာရီကိုသာ သံုးခဲ့ၾကပါသည္။ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီေနာက္ပိုင္း ေရာက္မွ တစ္ရက္လွ်င္ ၂၄ နာရီရိွေသာ ယခု စက္နာရီမ်ားကို သံုးလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ စက္နာရီမ်ားတြင္က်ယ္လာၿပီး ျမန္မာနာရီကို မသံုးေတာ့သည္ႏွင့္အမွ် ျမန္မာနာရီ အသံုးအႏံႈးမွာလည္း ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ေလာကမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ ရသည္။
တစ္နည္းအားျဖင့္လည္း ျမန္မာနာရီမွာ ေရႊနန္းေတာ္ႏွင့္ တိုက္ရိုက္ပတ္သက္ေနၿပီး သာမန္ျပည္သူျပည္သားမ်ားႏွင့္ သိပ္မနီးစပ္။ သံုးရမလြယ္။ သည့္အတြက္ စက္နာရီမ်ားေရာက္လာေသာအခါ ျမန္မာနာရီ အလွ်င္အျမန္ ကြယ္ေပ်ာက္ သြားျခင္း ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ -
ေရႊပဟိုရ္ စည္သံမ်ားကိုလ
မၾကားရ ၾကာေခ်ၿပီ
ေလးလရာသီ - ဟူေသာ ကဗ်ာေလးကိုေတာ့ ၾကားဖူးၾကပါလိမ့္မည္။
ထို႔ထက္ ပိုၿပီးနီးနီးစပ္စပ္ေတြ႔ႏိုင္သည္မွာ သႀကၤန္စာတြင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဘာမွန္းမသိ၍သာ ေက်ာ္ခ်လိုက္ရမည္။ ဖတ္ေတာ့ ဖတ္မိလိုက္ၾကသည္ခ်ည္း ျဖစ္ပါ၏။ ေအာက္တြင္ၾကည့္ပါ။


အထက္ပါ သႀကၤန္စာတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ျမန္မာပဟုိရ္ ေန႔ ၃ ခ်က္တီးေက်ာ္၊ ၁ နာရီ၊ ၁ ပါဒ္၊ ၉ ဗီဇနာ၊ ၅ ျပာဏ္၊ ၁ ခရာ ဟူသည္မွာ ျမန္မာ့ရိုးရာ အခ်ိန္ေဖာ္ျပခ်က္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဤစာေၾကာင္း၏ ေရွ႔ဘက္တြင္ ပါသည္။ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္၊ ေန႔စက္၊ ၃ နာရီ၊ ၄၀ မိနစ္၊ ၄၉ စကၠန္႔ ဟူသည္ကား ျမန္မာ့ရိုးရာနာရီႏွင့္ ညီမွ်သည့္ လက္ရိွသံုး စက္နာရီ အခ်ိန္ပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

ေရွးျမန္မာမ်ားမွာ ယခုေခတ္ လက္ပတ္နာရီကဲ့သို႔ေသာ နာရီမ်ားမရိွ။ ဘယ္အခ်ိန္ရိွၿပီကို သိေစရန္ မင္းေနျပည္ေတာ္ ပဟိုရ္စည္ နာရီစင္မွ နာရီတီးေပးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ အထက္ပါ စာပိုဒ္၌ ျမန္မာပဟုိရ္ ဟု ေရးသားထားျခင္းျဖစ္၏။



ပဟိုရ္စည္
တို ့ေတာရြာ
ေျပာစရာ အခ်ိန္ေဆာင္ရမွာျဖင့္
အိမ္ေခါင္ အိပ္တန္းက
ခ်ိပ္ပန္း ေတာင္ပံေပြလို ့
ေညာင္ကန္ေတြ ဆူလွယ္တြန္မွျဖင့္
အရြယ္မြန္ သူငယ္အိပ္ခ်ိန္ ဟု
အတိတ္နာရီ မွန္လိုက္တာက ၾကက္သံအၾကား။
နားမခ်ိဳ
ခုမ်ားမွာ ေရႊပဟိုရ္တဲ့
ေနညိဳလ်င္ ေဒါင္စိုင္းေအာင္
ေနာင္ဒိုင္း တဒူဒူနွင့္
ဆူေလသည္ ဘယ့္နွယ္ျမိဳ ့ရယ္လို ့
ရွင္ဘုရင္လူေမာ္တို ့ရယ္
မင္းမို ့ခံစား။

အမည္မသိေရွးစာဆို
ျမန္မာနာရီ ေရတြက္ပံုမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ပါသည္။
၁၀ ခရာ = ၁ ျပန္
၆ ျပန္ = ၁ ဗီဇနာ
၁၅ ဗီဇနာ = ၁ ပါဒ္
၄ ပါဒ္ = ၁ နာရီ
၈ နာရီ = ၁ ပဟိုရ္
၄ ပဟိုရ္ = ၁ ေန႔
နာရီ ၆၀ = ၁ ရက္

http://www.mawluu.com/2010/09/blog-post_683.html မွ တကၠသိုလ္ ဘုန္းျမင့္ေဆြအခ်ိန္ကို မွတ္သားျခင္းႏွင့္ ျမန္မာ့ ဆယ့္ႏွစ္လ၏ ေန႔တာ ညတာမ်ား ေဆာင္းပါး (ျမဝတီမဂၢဇင္း ၁၉၉၈-ခု ေဖေဖာ္ဝါရီလ) တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေဖာ္ျပ ထားပါသည္။ သူ႔ေဆာင္းပါးမွာ အေတာ္ေလးျပည့္စံုသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္က အေထြအထူး ထပ္မံမေရးေတာ့ဘဲ သည္အတိုင္း ကူး ခ်လိုက္ပါသည္။ သူ႔ေဆာင္းပါးတြင္ မပါသည္မ်ားကိုသာ ထပ္မံျဖည့္စြက္ေဖာ္ျပပါမည္။
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
ေရွးျမန္မာဘုရင္မ်ား လက္ထက္ေတာ္တြင္ အသံုးျပဳေသာ နာရီမွာ ေရ-နာရီျဖစ္၏။ ေရ-နာရီဆိုသည္မွာ စနစ္အတိုင္း အထြာျဖင့္ က်နစြာ စီမံျပဳလုပ္ထားေသာ ဖလားကို ေရေပၚတြင္ တည္ေသာအခါ ထိုဖလားရွိအေပါက္မွ ေရစိမ့္ဝင္လ်က္ ဖလားတြင္ ေရျပည့္၍ တႀကိမ္နစ္လွ်င္ ထိုအခ်ိန္ကာလ အတိုင္းအတာကို တနာရီဟု မွတ္သားျခင္း ျဖစ္သည္။
ထို ေရ-နာရီအရ ေန႔ ၃၀-နာရီ၊ ည ၃၀-နာရီ အားျဖင့္ တရက္လွ်င္ နာရီ ၆၀-ရွိ၏။ ယင္း ေရ-နာရီ တနာရီ၏ အခ်ိန္ကာလ အတိုင္းအရွည္မွာ လူတို႔မ်က္စိတမွိတ္၊ သို႔မဟုတ္-မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္ ကာလသည္ တစ္ခဏ။

ဆယ္ခဏသည္ တစ္လယ။
ဆယ္လယသည္ တစ္ခရာ။
ဆယ္ခရာသည္ တစ္ျပန္။
၆-ျပန္သည္ တစ္ဗီဇနာ။
၁၅-ဗီဇနာသည္ တစ္ပါဒ္။

၄-ပါဒ္သည္ တစ္နာရီ ျဖစ္၏။

ထို ေရ-နာရီအရ ေန႔ ၃၀-နာရီ၊ ည ၃၀-နာရီ ဆိုရာတြင္ ေန႔တာ၊ ညတာ ညီမွ်ေသာ တန္ခူးလႏွင့္ သီတင္းကၽြတ္လတို႔တြင္သာ ထိုအတိုင္း ကိုက္ညီသည္။အျခားလမ်ားတြင္ မကိုက္ညီေပ။ ကဆုန္လသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ေန႔ ၃၂-နာရီ ရွိလာ၍ ည ၂၈-နာရီသာ ရွိသည္။ ထိုနည္းအတိုင္း လစဥ္ ေန႔ ၂-နာရီစီတိုး၍ ည ၂-နာရီစီ ေလ်ာ့ေလရာ ဝါဆိုလသို႔ေရာက္ေသာအခါ ေန႔ ၃၆-နာရီ ရွိလာ၍ ည ၂၄-နာရီသာ ရွိ္ေတာ့သည္။ ဤဝါဆိုလသည္ တစ္ႏွစ္တာတြင္ ေန႔တာအရွည္ဆံုးလ ျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ (ေန႔ကိုလို ဝါဆို) ဟူ၍ ေရွးလူႀကီးသူမတို႔က စကားဆိုထံုး ျပဳခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

တဖန္ ဝါေခါင္လမွစ၍ လစဥ္ ညတြင္ ၂-နာရီစီတိုး၍ ေန႔တိုင္း ၂-နာရီစီ ေလ်ာ့လာရာ သီတင္းကၽြတ္လသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ေန႔ႏွင့္ ညတို႔မွာ ၃၀-နာရီစီရွိ၍ ညီမွ်ေနျပန္၏။ ျပာသိုလသို႔ေရာက္ေသာအခါတြင္မူ ည ၃၆-နာရီရွိလာ၍ ေန႔ ၂၄-နာရီသာ ရွိေတာ့သည္။ ဤျပာသိုလသည္ တစ္ႏွစ္တာတြင္ ညတာ အရွည္ဆံုးလျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ( ညကိုလို ျပာသို)ဟူ၍ ေရွးျမန္မာႀကီး တို႔က စကားဆိုထံုး ျပဳခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

တဖန္ တပို႔တြဲလမွစ၍ လစဥ္ ေန႔တြင္ ၂-နာရီစီ တိုး၍ ညတြင္ ၂-နာရီစီ ေလ်ာ့လာျပန္ရာ တန္ခူးလသို႔ ေရာက္ေသာအခါ ေန႔ႏွင့္ည တို႔မွာ ၃၀-နာရီစီရွိ၍ ညီမွ်ေနျပန္ေတာ့သည္။
တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး လတို႔၏ ေန႔တာ ညတာ အတိုအရွည္တို႔ကို ျပန္လည္ေလ့လာ သံုးသပ္ၾကည့္ေသာအခါ တပို႔တြဲလမွ ဝါဆိုလအထိ တျဖည္းျဖည္း ေန႔တာရွည္လာသည္ကို ေတြ႔ရ၍ ဝါေခါင္လမွ ျပာသိုလအထိ တျဖည္းျဖည္း ေန႔တာတို လာသည္ကို ေတြ႔ရ၏။ တဖန္ ညတာမွာမူ ဝါေခါင္လမွ ျပာသိုလအထိ တျဖည္းျဖည္းရွည္လာသည္ကို ေတြ႔ရ၍ တပို႔တြဲလမွ ဝါဆိုလအထိ တျဖည္းျဖည္း တိုလာသည္ကို ေတြ႔ရေလသည္။

ျမန္မာ့ဆယ့္ႏွစ္လ၏ ေန႔တာ ညတာ အတိုအရွည္တို႔ကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္နည္းအားျဖင့္ မွတ္သားထားႏိုင္ရန္အတြက္ ကဝိလကၡဏာ သတ္ပံုက်မ္းတြင္-
ပတ္သံ တာရွည္၊ တီးသံျမည္၊ လက္ဆည္ကန္စာေရး။
တစ္ဆယ္ေလာင္းမည္၊ ထမ္းပိုးရည္၊ ယင္းသည္ နာရီေပး။
ဆယ့္ႏွစ္လလည္၊ ေန႔ဖို႔ရည္၊ ညဥ့္သည္ အၾကြင္းေဆး။
-       ဟူ၍ သံေပါက္လကၤာမ်ားျဖင့္ စပ္ဆိုမွတ္တမ္းတင္ထားေလသည္။
ထိုသံေပါက္ သံုးပုဒ္တြင္ ပထမသံေပါက္မွာ တစ္ဆယ့္ႏွစ္လအတြက္ တစ္လံုးေကာက္ အကၡရာနံသင့္ ဂဏန္း တစ္ဆယ့္ႏွစ္လံုး ခ်ရန္ ျဖစ္သည္။ (ဥပမာ - တန္ခူး = ပတ္၊ ကဆုန္ = သံ စသည္)
ခ်ရာတြင္-


ပတ္=၅။ သံ=၆။ တာ=၇။ ရွည္=၈။
တီး=၇။ သံ=၆။ ျမည္=၅။
လက္=၄။ ဆည္=၃။ ကန္=၂။ စာ=၃။ ေရး=၄

- ဟူ၍ ဂဏန္းခ်ရေပသည္။
ျမန္မာနာရီအရ တစ္ရက္လွ်င္ နာရီ ၆၀ ရိွ၏။ ေန႔နာရီ ၃၀၊ ည နာရီ ၃၀ ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္၍ ရက္မ်ားေရတြက္ပံုမွာ ယခုကာလ ကဲ့သို႔ သန္းေခါင္မွ စၿပီးေရတြက္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ။ သည္ကေန႔ေနထြက္ခ်ိန္မွ ေနာက္တစ္ေန႔ ေနထြက္ခ်ိန္ထိ (တစ္နည္းအားျဖင့္ တစ္ေန႔ႏွင့္ တစ္ည) ျဖစ္သည္။
တစ္ဆယ္ေလာင္းမည္ ဆိုသည္မွာ ထိုနံသင့္ဂဏန္းမ်ားကို ၁၀ ေပါင္းပါ ဟု ဆိုလိုသည္။ ဥပမာ - တန္ခူးလအတြက္ (ပတ္ = ၅) ျဖစ္၏။ ၎ကို ၁၀ ေပါင္းေသာ္ (၅+၁၀=၁၅) ျဖစ္၏။
ထမ္းပိုးရည္ - ဟူသည္ ႏွစ္ဆျပဳပါ။ သို႔မဟုတ္ ေပါင္းရဂဏန္းကို ၂ ႏွင့္ ေျမွာက္ပါဟု ဆိုလိုသည္။
ဥပမာ - တန္ခူးလမွ ေပါင္းရဂဏန္းသည္ ၁၅ ျဖစ္၏။ ၎ကို ၂ ႏွင့္ေျမွာက္ေသာ္ (၁၅ x ၂ = ) ၃၀ ရသည္။
ေန႔ဖို႔ရည္ - ဟူသည္ ထိုရေသာ ဂဏန္းမွာ ေန႔နာရီေပါင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုလိုသည္။
ညဥ့္သည္ အၾကြင္းေဆး - ဟူသည္ကား ၆၀ မွ ထို ေန႔နာရီကို ႏႈတ္။ အၾကြင္းသည္ ညနာရီေပါင္း ျဖစ္သည္ ဟူ၏။
ဥပမာ - တန္ခူးလတြင္ ေန႔နာရီေပါင္း ၃၀ ျဖစ္ေၾကာင္း အထက္တြက္ကိန္းအရသိရၿပီ။
တစ္ရက္ရိွနာရီေပါင္း ၆၀ မွ ထိုေန႔နာရီ ၃၀ ကိုႏႈတ္လိုက္ေသာ ၃၀ ၾကြင္းမည္။ ထိုနာရီသည္ကား ညဥ့္နာရီပင္ ျဖစ္ေတာ့၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တန္ခူးလတြင္ ေန႔နာရီ ၃၀ ၊ ညနာရီ ၃၀ ရိွသည္ဟု သိရသည္။
က်န္သည့္လမ်ားကိုလည္း ထုိအတိုင္း တြက္ယူႏုိင္သည္။
ေရွးျမန္မာဘုရင္မင္းျမတ္တို႔ လက္ထက္ေတာ္တြင္ တစ္ရက္လွ်င္ ပဟိုရ္စည္ ၈-ႀကိမ္တီးသည္။ ေန႔ ၄-ႀကိမ္၊ ည ၄-ႀကိမ္ ျဖစ္၏။
တစ္ရက္အတြင္း ပဟိုရ္စည္တီးပံုမွာ ဤသို႔တည္း။
ေန႔အတြက္မွာ ဤသို႔ျဖစ္၏။ ေန႔တာႏွင့္ညတာညီမွ်ေသာ တန္ခူးလတြင္ နံနက္ ေနထြက္သည့္ အခ်ိန္ကစ၍ ေရ-နာရီ တစ္နာရီလွ်င္ ေမာင္းတစ္ခ်က္၊ ၂-နာရီလွ်င္ ေမာင္း ၂-ခ်က္ အစဥ္အတိုင္း တီးသြားျပီးလွ်င္ ၇-ေမာင္းေက်ာ္ ၇-နာရီ ၂-ပါဒ္၊ သို႔မဟုတ္ ၇-နာရီခြဲရွိေသာအခါ တလွည့္စီအားျဖင့္ ေခါင္းေလာင္းသံ ၁၁-ခ်က္၊ စည္သံ ၁၁-ခ်က္ တီးရေလသည္။ ဤကဲ့သို႔ ေခါင္းေလာင္းသံႏွင့္ စည္ ၁၁-ခ်က္စီ တီးသည္ကို ေန႔တစ္ခ်က္တီးဟု ေခၚေလသည္။ ထိုတစ္ခ်က္တီး အခ်ိန္သည္ စက္နာရီ နံနက္ ၉-နာရီႏွင့္ ညီမွ်၏။

ယင္းသို႔ တစ္ခ်က္တီးျပီးေနာက္ ေရ-နာရီ တစ္နာရီလွ်င္ ေမာင္းတစ္ခ်က္တီးျပန္၏။ ထိုအခ်ိ္န္ကို တစ္ခ်က္တီးေက်ာ္ တစ္နာရီဟု မေခၚဘဲ တစ္ခ်က္တီးေက်ာ္ တစ္ေမာင္းဟူ၍သာ ေမာင္းသံကို အစြဲျပဳ၍ ေခၚေလ့ရွိၾကသည္။ အထက္တြင္ တင္ျပခဲ့သည့္အတိုင္းပင္ ၇-နာရီႏွင့္ ၂-ပါဒ္ရွိလာျပန္ေသာအခါ ေခါင္းေလာင္းႏွင့္ စည္ ၂၂-ခ်က္စီ တီးရျပန္ေလသည္။ ယင္းကို ၂-ခ်က္တီး အခ်ိန္ဟု ေခၚေလသည္။ ထို ၂-ခ်က္တီးအခ်ိန္သည္ စက္နာရီ မြန္းတည့္ ၁၂-နာရီႏွင့္ ညီမွ်သည္။

ထို႔ေနာက္ ၇-နာရီ ၂-ပါဒ္ ရွိလာျပန္ေသာအခါ ေခါင္းေလာင္းႏွင့္ စည္ ၃၃-ခ်က္စီ တီးရျပန္သည္။ ယင္းကို ၃-ခ်က္တီးအခ်ိန္ဟု ေခၚေလသည္။ ထို ၃-ခ်က္တီးအခ်ိန္သည္ စက္နာရီ ညေန ၃-နာရီႏွင့္ ညီမွ်ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ၇-နာရီ ၂-ပါဒ္ ရွိလာျပန္ ေသာအခါ ေခါင္းေလာင္းႏွင့္ စည္ ၄၄-ခ်က္စီ တီးရျပန္၏။ ယင္းကို ၄-ခ်က္တီးအခ်ိန္ဟု ေခၚေလသည္။ ထို ၄-ခ်က္တီး အခ်ိန္သည္ ေနဝင္ခ်ိန္ျဖစ္၍ စက္နာရီ ၆-နာရီႏွင့္ ညီမွ်ေလသည္။

ညအတြက္ ပဟိုရ္စည္ ၄-ႀကိမ္ တီးပံုမွာလည္း အထက္ပါ ေန႔အတြက္ ပဟိုရ္စည္ တီးပံု နည္းအတိုင္းပင္ ျဖစ္ေလသည္။
ပဟိုရ္စည္ တီးပံုတီးနည္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွာ ဤသို႔တည္း။
ေန႔တာ-ညတာတို႔ တိုသည္ျဖစ္ေစ၊ ရွည္သည္ျဖစ္ေစ၊ ေန႔ႏွင့္ညနာရီတို႔ကို ၄-ပိုင္းစီ ပိုင္း၍ တစ္ပိုင္းအရွိတြင္ တပဟိုရ္တီးျမဲ ျဖစ္၍ ေန႔တာျဖစ္ေစ၊ ညတာျဖစ္ေစ အတိုဆံုးအခါမွာ ၆-နာရီ၊ သို႔မဟုတ္ ၆-ေမာင္းတြင္ တစ္ပဟိုရ္တီးရသည္။
အရွည္ဆံုးအခါမွာ ၉-နာရီ၊ သို႔မဟုတ္ ၉-ေမာင္းတြင္ တစ္ပဟိုရ္ တီးရေလသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ ေန႔တာ ညတာ အတိုအရွည္ လိုက္၍ တီးရေသာ ပဟိုရ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မည္သည့္လ၊ မည္သည့္အခါမဆို ေနထြက္ႏွင့္ နံနက္ ၄-ခ်က္တီး၊ ေနဝင္ႏွင့္ ည ၄-ခ်က္တီး၊ မြန္းတည့္ႏွင့္ ၂-ခ်က္တီး၊ သန္းေခါင္ႏွင့္ ၂-ခ်က္တီးအခ်ိန္တို႔သည္ အျမဲညီညြတ္တိုက္ဆိုင္မိၾကေလသည္။

ထို ေရ-နာရီျဖင့္ တီးအပ္ေသာ ပဟိုရ္သည္ ေနထြက္၊ မြန္းတည့္၊ ေနဝင္၊ သန္းေခါင္ခ်ိန္တို႔ႏွင့္ အလြန္ကိုက္ညီေသာ္လည္း ယင္း ေရ-နာရီကို အသံုးျပဳရာတြင္ အျမဲမျပတ္ ၾကည့္ရႈ ေစာင့္ေရွာက္ေနရေသာေၾကာင့္ ဘုရင္မင္းျမတ္မွတပါး အျခားသူတို႔ အသံုးျပဳႏိုင္ ၾကမည္ မဟုတ္ေပ။
ထို႔ေၾကာင့္ ပဟိုရ္စည္သံကို မၾကားရေသာအရပ္၊ သို႔မဟုတ္-ျမိဳ႔ေတာ္ႏွင့္ ေဝးကြားေသာ အရပ္တို႔တြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ သူတို႔သည္ အခ်ိန္ကို မွန္းဆ၍သာ မွတ္သားၾကရေလသည္။ ေန႔အခါျဖစ္လွ်င္ ေနထြက္ တျပဴအခ်ိန္၊ ေနထန္းတဖ်ားခန္႔ အခ်ိန္၊ ဆြမ္းခံခ်ိန္၊ ဆြမ္းခံျပန္ခ်ိန္၊ ဆြမ္းစားခ်ိန္၊ ေနမြန္းတည့္ခ်ိန္၊ ေနမြန္းတိမ္းခ်ိန္၊ ညေနေစာင္းခ်ိန္၊ စသည္ျဖင့္ မွတ္သားၾကရ၏။
ညအခါျဖစ္လွ်င္ ေနဝင္ဖ်ိဳးဖ် အခ်ိန္၊ သူငယ္ တိတ္ဆိတ္ အခ်ိန္၊ သက္ႀကီးေခါင္းခ် အခ်ိ္န္၊ ညဦးၾကက္တြန္ခ်ိန္၊ သန္းေခါင္ ၾကက္တြန္ခ်ိန္၊ လင္းအားႀကီး ၾကက္ဦးတြန္ခ်ိန္ စသည္ျဖင့္ မွတ္သားၾကရေလသည္။

သို႔ျဖစ္၍ ေရွးအခါက ဇာတ္ႏွင့္ ရုပ္ေသး မင္းသားမ်ားသည္ ေနျပည္ေတာ္ႏွင့္ ေဝးကြာေသာ ေတာအရပ္၊ ေတာေဒသမ်ားသို႔ ေရာက္ေနဟန္ ကျပေသာအခါတြင္-

ေရႊပဟိုရ္ စည္သံမ်ားကိုလ
မၾကားရ ၾကာေခ်ျပီ
ေလးလရာသီ။
တိုင္းဌာနီရယ္ေလ
မဟုတ္ကယ္ ပါျပီလို႔။
ၾကက္သံကို ပဟိုရ္ျပဳရတယ္
ေတာသူ႔ရြာမို႔။ ။

- ဟူေသာ ေတာဓေလ့ သျဖန္ကို သီဆိုတတ္ၾကေလသည္။

ထိုသျဖန္၏ အဓိပၸါယ္မွာ ျမိဳ႔ေတာ္ႏွင့္ ေဝးကြာေသာ ေတာသူေတာင္သားမ်ား ေနထိုင္ရာ ေတာအရပ္ ေတာေဒသသို႔ ေရာက္ေနသည့္သူ ျဖစ္သည့္အတြက္ ေရႊပဟိုရ္စည္သံမ်ားကို မၾကားရသည္မွာ ေလးလခန္႔ပင္ ၾကာခဲ့ေလျပီ။ တိုင္းႏိုင္ငံ ရာဇဌာနီ မင္းေနျပည္ မဟုတ္သျဖင့္ ၾကက္တြန္သံမ်ားကိုသာ ပဟိုရ္စည္သံျပဳလုပ္၍ အခ်ိန္အခါကို မွတ္သားေနရပါ ေတာ့သည္ဟု ျဖစ္ပါသည္။
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
ဤတြင္ ေရွးျမန္မာမင္းတို႔၏ ေရနာရီျပဳလုပ္ပံုမွာ ရတနာအျပည့္စီခ်ယ္ထားေသာ ေရအင္တံုထဲတြင္ ေရအျပည့္ထည့္၍ ေရမ်က္ႏွာျပင္ေပၚတြင္ အေပါက္ေဖာက္ထားေသာ ေၾကးဖလားတင္၍ ေၾကးဖလားတစ္ခါျမဳပ္လွ်င္ တစ္နာရီ ဟု သတ္မွတ္ သည္။ ေၾကးဖလားမွာ ေၾကးနီအခ်ိန္ ၁၆ က်ပ္သား ေလး၏။ အေစာက္ ၇ လက္သစ္၊ မ်က္ႏွာ၀အက်ယ္ ကိုးလက္သစ္ရိွသည္။ ဖလားေအာက္ေျခတြင္ ေဖာက္ထားေသာ အေပါက္၏ အက်ယ္မွာ မိန္းမပ်ိဳတစ္ဦး၏ ဆံျခည္မွ်င္ ၁၆ မွ်င္ ၀င္ရံုမွ် ျဖစ္သည္။
ဖလားတစ္ခါနစ္လွ်င္ ေငြေမာင္း တစ္ခါတီးသည္။ ဤသည္ကိုရည္၍ တစ္နာရီ တစ္ေမာင္းဟု ေခၚသည္။
ပဟိုရ္စည္တီးသည္မွာ ေန႔ ၄ ႀကိမ္၊ ည ၄ ႀကိမ္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကို စက္နာရီႏွင့္ယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ ေအာက္ပါအတိုင္း ရသည္။
စက္နာရီ
ျမန္မာနာရီ
ပဟိုရ္
နံနက္ ၉ နာရီ
၇ နာရီ ၂ ပါဒ္
ေန႔ပဟိုရ္ ၁ ခ်က္တီး
မြန္းတည့္ ၁၂ နာရီ
၁၅ နာရီ
ေန႔ပဟိုရ္ ၂ ခ်က္တီး
ညေန ၃ နာရီ
၂၂ နာရီ ၂ ပါဒ္
ေန႔ပဟိုရ္ ၃ ခ်က္တီး
ေန၀င္ခ်ိန္ ၆ နာရီ
ေန႔ နာရီ ၃၀
ေန႔ပဟိုရ္ ၄ ခ်က္တီး
ည ၉ နာရီ
၇ နာရီ ၂ ပါဒ္
ညပဟိုရ္ ၁ ခ်က္တီး
သန္းေခါင္ ၁၂ နာရီ
၁၅ နာရီ
ညပဟိုရ္ ၂ ခ်က္တီး
သန္းေခါင္ေက်ာ္ ၃ နာရီ
၂၂ နာရီ ၂ ပါဒ္
ညပဟိုရ္ ၃ ခ်က္တီး
ေနထြက္ခ်ိန္ ၆ နာရီ
ညနာရီ ၃၀
ညပဟိုရ္ ၄ ခ်က္တီး

ပတ္၊ သံ၊ တာ၊ ရွည္၊ တီး၊ သံ၊ ျမည္ - လကၤာကို ဇယားျဖင့္ေဖာ္ျပရလွ်င္ ေအာက္ပါအတိုင္းရမည္။
တြက္နည္း
ေန႔နာရီ
ညနာရီ
တန္ခူး
ပတ္ (၅ + ၁၀) x ၂ = ၃၀
၃၀
၃၀
ကဆုန္
သံ (၆ + ၁၀) x ၂ = ၃၂
၃၂
၂၈
နယုန္
တာ (၇ + ၁၀) x ၂ = ၃၄
၃၄
၂၆
၀ါဆို
ရွည္ (၈ + ၁၀) x ၂ = ၃၆
၃၆
၂၄
၀ါေခါင္
တီး (၇ + ၁၀) x ၂ = ၃၄
၃၄
၂၆
ေတာ္သလင္း
သံ (၆ + ၁၀) x ၂ = ၃၂
၃၂
၂၈
သီတင္းကြ်တ္
ျမည္ (၅ + ၁၀) x ၂ = ၃၀
၃၀
၃၀
တန္ေဆာင္မုန္း
လက္ (၄ + ၁၀) x ၂ = ၂၈
၂၈
၃၂
နတ္ေတာ္
ဆည္ (၃ + ၁၀) x ၂ = ၂၆
၂၆
၃၄
ျပာသို
ကန္ (၂ + ၁၀) x ၂ = ၂၄
၂၄
၃၆
တပို႔တဲြ
စာ (၃ + ၁၀) x ၂ = ၂၆
၂၆
၃၄
တေပါင္း
ေရး (၄ + ၁၀) x ၂ = ၂၈
၂၈
၃၂

ျမန္မာက တစ္ရက္လွ်င္ နာရီ ၆၀ ရိွသည္။ စက္နာရီက တစ္ရက္လွ်င္ ၂၄ နာရီ ရိွသည္။ သို႔အတြက္ ျမန္မာတစ္နာရီလွ်င္ စက္ ၂၄ မိနစ္ရိွသည္။
ျမန္မာနာရီမ်ားအေၾကာင္း http://words.myanmarsar.org/  တြင္လည္း ေတြ႔ပါ၏။ သို႔ေသာ္ ဇယားမ်ား မွားေနသည္။



ဤသည္ကို ျပဳျပင္ၿပီး ကြ်န္ေတာ္က ျပန္လည္ေဖာ္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသတည္း။

အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
ေအးၿငိမ္း
30/10/2011, 9:53 pm
Blk 663D, Jurong West St. 65
#15-233
Singapore 644663
Tel: 97303027

ျမန္မာျပကၡဒိန္ (၂)

(ယခင္ေဆာင္းပါးမွ အဆက္)
 





ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏွစ္တစ္ႏွစ္တြင္ ရိွေသာရက္မ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။

သာမန္ႏွစ္ - (၃၀ x ၆) + (၂၉ x ၆) = ၃၅၄ ရက္

၀ါငယ္ထပ္ႏွစ္ = သာမန္ႏွစ္ + ဒုတိယ၀ါဆို = ၃၅၄ + ၃၀ = ၃၈၄ ရက္

၀ါႀကီးထပ္ႏွစ္ = ၀ါငယ္ထပ္ႏွစ္ + ရက္ငင္ = ၃၈၄ + ၁ = ၃၈၅ ရက္
 

၆။ ျမန္မာႏွစ္တစ္ႏွစ္၏ အစ

အဂၤလိပ္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္သည္ ဇႏၷ၀ါရီလ ၁ ရက္ေန႔တြင္စ၏။ ျမန္မာႏွစ္တစ္ႏွစ္သည္ မည္သည့္ရက္တြင္ စသနည္း ဆိုလွ်င္ မိတ္ေဆြမည္သို႔ေျဖမည္နည္း။

ျမန္မာႏွစ္တစ္ႏွစ္၏ အစရက္သည္ ပံုေသမရိွ။ သူစရမည့္ရက္အတိုင္း စပါသည္ဟု ေျဖရပါမည္။ ႏွစ္ဆန္းရက္သည္ပင္ ႏွစ္၏အစရက္ ျဖစ္ေတာ့၏။ (ရွင္းေတာ့မွ ပိုရႈပ္သြားၿပီ။) သည္လိုပါခင္ဗ်ား။

သည္ႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းရက္သိဘို႔ ယမန္ႏွစ္က ႏွစ္ဆန္းရက္ကို သိဘို႔လိုသည္။ ထိုႏွစ္ဆန္းရက္ကို ၃၆၅ ရက္ထည့္ေပါင္းလိုက္ပါ။ ယခုႏွစ္ဆန္းရက္ ရမည္။ သို႔ေသာ္ ယခုႏွစ္သည္ သာမန္ႏွစ္၊ ၀ါငယ္ထပ္၊ ၀ါႀကီးထပ္ ဆုိတာလည္း သိရန္လိုသည္။

ယခုႏွစ္ကို ဥပမာထား၍ တြက္ျပပါမည္။

ယခု ၁၃၇၃ ခုႏွစ္ (၂၀၁၁ ခုႏွစ္) ၏ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔မွာ တန္ခူးလဆန္း ၁၄ ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔ ျဖစ္၏။ သို႔ဆိုလွ်င္ ၁၃၇၄ ခုႏွစ္၏ ႏွစ္ဆန္း ၁ ရက္ေန႔သည္ မည္သည့္ေန႔ျဖစ္မည္နည္း။

၁၃၇၃ ခုႏွစ္ကို ၁၉ ျဖင့္စားလိုက္ေသာ္ အၾကြင္း ၅ ရသျဖင့္ ယခုႏွစ္သည္ သာမန္ႏွစ္ဟု အၾကမ္းဖ်ဥ္းယူဆႏိုင္ပါသည္။ သို႔အတြက္ သာမန္ႏွစ္တြင္ ၃၅၄ ရက္သာရိွသည္။ ေနႏွစ္တစ္ႏွစ္တြင္ ရိွေသာရက္ေပါင္း ၃၆၅ ရက္ျပည့္ရန္ ၁၁ ရက္ ထပ္ေပါင္းရမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ -

၁၃၇၃ တြင္ရက္မ်ားကို ပထမတြက္ယူရပါမည္။

တန္ခူးလဆန္း ၁၄ မွ လဆုတ္ ၁၄ ထိ = ၁၆ ရက္ (၁၃၇၃ ခုႏွစ္၏ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔သည္ တန္ခူးလဆန္း ၁၄ ရက္)
ကဆုန္လ မွ တေပါင္းလအထိ = ၃၂၅ ရက္
ထို႔ေၾကာင့္ တန္ခူးမွ တေပါင္းထိ = ၁၆ + ၃၂၅ = ၃၄၁ ရက္။
၃၆၅ ရက္ျပည့္ရန္ (၃၆၅ - ၃၄၁ =) ၂၄ ရက္ လိုေသးသည္။
ယခု တေပါင္းကုန္သြားၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ တန္ခူးကိုဆက္ယူပါ။
(တန္ခူး လဆန္း ၁ မွ ၁၅ ထိ = ၁၅ ရက္) + (လဆုတ္ ၁ မွ ၉ ထိ = ၉ ရက္) = ၂၄ ရက္
ယခု ၁၃၇၃ ခုႏွစ္သည္ တန္ခူးလျပည့္ေက်ာ္ ၉ ရက္ေန႔တြင္ အဆံုးသတ္မည္ ဟု သိပါၿပီ။

ထိုအခါ ၁၃၇၄ ခုႏွစ္၏ ႏွစ္ဆန္း ၁ ရက္ေန႔သည္ကား တန္ခူးလျပည့္ေက်ာ္ ၁၀ ရက္ေန႔ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။
သို႔ေသာ္ ျဖစ္ပံုက သည္ႏွစ္တြင္ ဖုဋတနဂၤေႏြ (True Sun) သည္ အ၀င္ေနာက္က် (ည ၉ နာရီ ၅၃ မိနစ္က်မွ၀င္ - တစ္နည္းအားျဖင့္ သႀကၤန္က်) ၿပီး မဓ်တနဂၤေႏြ (Mean Sun) မိႆရာသီသို႔ ကူးေျပာင္းခ်ိန္မွာ ေနာက္တစ္ေန႔  (နံနက္ ၁ နာရီ ၅၈ မိနစ္ ၇ စကၠန္႔) သို႔ ကူးသြားသည္။ သို႔အတြက္ သႀကၤန္ ၂ ရက္ၾကတ္သည္။ အက်ိဳးကား ႏွစ္ဆန္းရက္ကို ေနာက္တစ္ေန႔သို႔ ေရႊ႔လိုက္ရ ျခင္း ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၁၃၇၄ ၏ ႏွစ္ဆန္းရက္ကို တန္ခူးလျပည့္ေက်ာ္ ၁၁ ရက္ေန႔ဟု သတ္မွတ္သည္။ အမွန္ဆိုရလွ်င္ မနက္အေစာႀကီးကတည္းက သႀကၤန္တက္ေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ထုိေန႔  (တန္ခူးလျပည့္ေက်ာ္ ၁၀ ရက္ေန႔) သည္ပင္ ႏွစ္ဆန္း တစ္ရက္ေန႔ ျဖစ္သင့္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျပကၡဒိန္ထဲတြင္ေတာ့ လဆုတ္ ၁၁ ရက္ေန႔ကိုပဲ ႏွစ္ဆန္း ၁ ရက္ေန႔အျဖစ္ ယူထားတာ ေတြ႔ရသည္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ သိပ္ သေဘာမေတြ႔လွပါ။
ဤဥပမာကိုၾကည့္ပါ။ ၁၃၇၃ ခုႏွစ္သည္ တန္ခူးလဆန္း ၁၄ ရက္တြင္ ႏွစ္ဆန္းၿပီး ၁၃၇၄ ခုႏွစ္သည္ တန္ခူး လျပည့္ေက်ာ္ ၁၁ ရက္ေန႔တြင္ ႏွစ္ဆန္းမည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္က ျမန္မာႏွစ္တစ္ႏွစ္၏ အစရက္သည္ သူစရမည့္ရက္တြင္ စပါလိမ့္မည္ဟု ေျပာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါ၏။ 
တဖန္ ၁၃၇၃ ခုႏွစ္တစ္ႏွစ္ထဲတြင္ တန္ခူးက ႏွစ္ခါ ပါေနသည္။ ႏွစ္ဆန္းစက တစ္ခါ၊ ႏွစ္ကုန္ခါနီးေတာ့ တစ္ခါ။ သည္ေတာ့ -
ေဟ့၊ မင့္သမီးဘယ္ေန႔ေမြးသလဲကဲြ႔ ဟု တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာသူသည္ ေမးလာသည္ျဖစ္အ့ံ။
၁၃၇၃ ခုႏွစ္ တန္ခူး လဆုတ္ ၄ ရက္ေန႔ကဲြ႔ ဟု ေျဖလွ်င္ ၁၃၇၃ ခုႏွစ္အတြင္း ႏွစ္ဦးပိုင္းတြင္လည္း တန္ခူးလဆုတ္ ၄ ရက္ေန႔ ရိွသည္။ ႏွစ္ေႏွာင္းပိုင္းတြင္လည္း တန္ခူးလဆုတ္ ၄ ရက္ေန႔ရိွသည္။ ရမ္းတုတ္ထည့္လိုက္လွ်င္ တစ္ႏွစ္နီးပါး လဲြေနေပေရာ့ မည္။ သည္ေတာ့ ခဲြခဲြျခားျခား သိေအာင္ ၁၃၇၃ ခုႏွစ္ ဦးတန္ခူးလဆုတ္ ၄ ရက္ေန႔ကဲြ႔ ဟု ေသေသခ်ာခ်ာ ေျဖဘို႔ရာ အေရးႀကီးပါသည္။

သည္လုိ တန္ခူးလ ႏွစ္ခုအားခဲြျခားႏိုင္ေရးအတြက္ ႏွစ္ဦးပိုင္းမွွ တန္ခူးကို ဦးတန္ခူး၊ ႏွစ္ေႏွာင္းပိုင္းမွွ တန္ခူးကို ေႏွာင္းတန္ခူး ဟု ေခၚရသည္။ တန္ခူးဆိုရံုမွ်ႏွင့္ မျပည့္စံုႏိုင္။

ယခု ျမန္မာႏွစ္တစ္ႏွစ္ မည္သည့္ေနရာတြင္ စသည္ကို ေရးေရးမွ် သိပါၿပီ။
အတိအက်တြက္လိုေသးသည္ ဆုိသူမ်ား သႀကၤန္တြက္ရိုးကို ေလ့လာရပါမည္။ မခဲယဥ္းပါခင္ဗ်ား။
ယခုႏွစ္ သႀကၤန္က်ခ်ိန္၊ တက္ခ်ိန္မ်ားကို တစ္ႏွစ္စာကြက္တိႏွင့္ ေပါင္းထည့္လိုက္။ ေနာက္ႏွစ္ သႀကၤန္က်ခ်ိန္။ တက္ခ်ိန္မ်ား ရပါလိမ့္မည္။
ဥပမာ - ၁၃၇၂ ခုႏွစ္ ေႏွာင္းတန္ခူး လဆန္း ၁၃ ရက္၊ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ည စက္ - ၇ နာရီ၊ ၄၅ မိနစ္၊ ၃၁ စကၠန္႔တြင္ သႀကၤန္ တက္၏။
သို႔ဆိုလွ်င္ ေနာက္သႀကၤန္တက္ရက္သည္ မည္သည့္ ေန႔ရက္၊ အခ်ိန္ ျဖစ္မည္နည္း။
ထိုေန႔ရက္ အခ်ိန္မွ ေနႏွစ္တစ္နွစ္ၾကာခ်ိန္ ၃၆၅ ရက္ ၆ နာရီ ၁၂ မိနစ္၊ ၃၆ စကၠန္႔၊ ၃၃ ၀ိစကၠန္႔၊ ၃၆ အႏုစကၠန္႔ ကို ထည့္ေပါင္းလိုက္ေသာ္ ေနာင္ႏွစ္ သႀကၤန္က်ခ်ိန္ ရပါလိမ့္မည္။ တြက္မျပေတာ့ပါ။ မိမိဘာသာ တြက္ၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။ မခဲယဥ္းပါ။ အလြန္အင္မတန္း ေသးငယ္လွသည့္ ၃၃ ၀ိစကၠန္႔၊ ၃၆ အႏုစကၠန္႔တုိ႔ကို ေမ့ထားလုိက္ပါ။
(မွတ္ခ်က္။   ။ ျမန္မာျပကၡဒိန္သည္ သူရိယသိဒၶႏ ၱကို အေျခခံထားသည္ျဖစ္ရာ ႏွစ္တစ္ႏွစ္၏ တာကိုလည္း သူရိယသိဒၶႏ ၱအတိုင္းသာ ယူပါသည္။)
သႀကၤန္တက္ခ်ိန္ကိုသိၿပီဆိုလွ်င္ သႀကၤန္တက္ၿပီးသည္၏ သည္မွာဘက္သည္ ႏွစ္ကူးခ်ိန္ျဖစ္ၿပီဟု သိပါေလ။
ဆိုလိုသည္မွာ ၁၃၇၂ ခုႏွစ္ ေႏွာင္းတန္ခူး လဆန္း ၁၃ ရက္၊ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ည စက္ - ၇ နာရီ၊ ၄၅ မိနစ္၊ ၃၁ စကၠန္႔တြင္ ၁၃၇၂ ခုႏွစ္ ကုန္ဆံုးၿပီး ၁၃၇၃ ခုႏွစ္သည္ ထိုေန႔ည စက္ - ၇ နာရီ၊ ၄၅ မိနစ္၊ ၃၂ စကၠန္႔တြင္ စ၏။
သို႔ေသာ္ ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရက္ ညသန္းေခါင္ခ်ိန္ကို ေစာင့္ၿပီးေတာ့သာ Happy New Year ဟု ေအာ္ၾကသူေတြမ်ားသည္။ ျမန္မာႏွစ္ကူးခ်ိန္ကို ေစာင့္ၿပီး အဘယ္ျမန္မာသည္ မဂၤလာပါ ႏွစ္သစ္ႀကီး ခင္ဗ်ား ဟု ေၾကြးေၾကာ္ၾကတာ အသင္ျမင္ဖူးပါ သနည္း။ ေၾကြးေၾကာ္ဘို႔ မဆိုထားႏွင့္ သည္အခ်ိန္တြင္ ႏွစ္ကူးသည္ဟုပင္ ျမန္မာ တစ္သိန္းေလာက္လိုက္ေမး၊ တစ္ေယာက္သိ ဘို႔ရွားပါသည္။ အေစာပိုင္းကေျပာသလို ေဗဒင္ပညာရွင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ျပကၡဒိန္ ပညာရွင္ႀကီးမ်ားသာ သိမည္ျဖစ္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေမးလွ်င္လည္း တကူးတက ၾကည့္မထားဘဲ ေျပာႏိုင္မည္မဟုတ္မွာ ေသခ်ာလွပါသည္။
ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္ ကို၀ဏၰကို ခင္ဗ်ား  -
ျပကၡဒိန္အေၾကာင္းေရးမည္ဆုိေတာ့ အင္တာနက္တြင္ ရိွရိွသမွ်ေသာ ျပကၡဒိန္ႏွင့္ ပတ္သက္သမွ် website မ်ားလိုက္ရွာသည္။ အေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔ရပါ၏။ ထိုဆိုဒ္မ်ားထဲမွ တစ္ခုမွာ အလြန္ အင္မတန္ အသံုး၀င္လွပါသည္။ အဂၤလိပ္ - ျမန္မာ ႏွစ္ ၁၀၀ ျပကၡဒိန္ software ေလးျဖစ္ပါ၏။ ကို၀ဏၰကုိ ဖန္တီးထားတာဟု ယူဆရပါသည္။ ေက်းဇူးႀကီးလွပါသည္ ခင္ဗ်ား။

ကြ်န္ေတာ့္တြင္ရိွေသာ ႏွစ္ ၁၀၀ ျပကၡဒိန္ႏွင့္ တိုက္ၾကည့္ေတာ့ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မွန္တာေတြ႔ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ တစ္ရက္လဲြေနပါသည္။ ေနာက္အခ်ိန္ရလွ်င္ ႏွစ္အားလံုးကို ကြ်န္ေတာ္ျပန္စစ္ၾကည့္ပါမည္။ သည္မွ် သူလုပ္ႏိုင္တာ ကိုပင္ အလြန္ခ်ီးက်ဴးရမည္ ျဖစ္၏။
 

ကြ်န္ေတာ္သေဘာမက်ေသာအခ်က္
 
ျမန္မာႏုိင္ငံ ျပကၡဒိန္အႀကံေပးအဖဲြ႔က စီစဥ္တြက္ခ်က္သည္ ဆုိေသာ သူရိယသိဒၶ ႏၱ မဟာသႀကၤန္စာ တြင္ ျမန္မာႏွစ္ကို အေျခခံကာ၊ ျမန္မာႏွစ္အတိုင္း ေဟာထားေသာ ေဟာခ်က္မ်ားပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ျပကၡဒိန္ကိုမူ ခရစ္ႏွစ္အတိုင္း ေဖာ္ျပထား သည္ကို ကြ်န္ေတာ္သေဘာမက်ႏိုင္ပါ။ ျမန္မာႏွစ္ႏွင့္ ခရစ္ႏွစ္သည္ သံုးလေက်ာ္လဲြေနသည္။ သႀကၤန္စာတြင္သာ ၁၃၇၃ ခုႏွစ္အတြက္ သႀကၤန္စာဟု ေရးထာသည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ျပကၡဒိန္ကို ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ျဖင့္ျပ၏။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ၁၃၇၂ တစ္ျခမ္း ႏွင့္ ၁၃၇၃ တစ္ျခမ္း ေရာပါေနသည္ျဖစ္ရာ သႀကၤန္စာနာမည္ကို ၁၃၇၂၊ ၁၃၇၃ သႀကၤန္စာဟု ျပင္ဘို႔သာ ေကာင္းေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ အေဟာအားလံုးမွာ ၁၃၇၃ ခုႏွစ္အတြက္ ျဖစ္ရကား သည္သို႔ေျပာင္းသည္ထက္ ျမန္မာလို ၁၃၇၃ ခုႏွစ္၏ ျပကၡဒိန္ကို သာျပသင့္ေပသည္။ ၂၀၁၁ ကိုပါ ပါေစလိုေသာ္ ၂၀၁၁ ဇႏၷ၀ါရီလမွ စျပပါေလ။ ဘာျပႆနာမွ မရိွ။ သို႔ေသာ္လည္း အျပင္ ေလာကတြင္ မိန္းကေလး ေခ်ာေခ်ာကေလးမ်ားႏွင့္ ျပကၡဒိန္မ်ားမွာ ေရတြက္မကုန္ႏုိင္ေအာင္ မ်ားလွေပရကား ေနရာ အခက္အခဲရိွမည့္ သႀကၤန္စာတြင္ ၂၀၁၁ တစ္ႏွစ္လံုး အျပည့္အစံုထည့္ရန္ လိုကိုမလိုအပ္ပါ။ ၁၃၇၃ ခုႏွစ္ကုိသာ ဦးစားေပး ေဖာ္ျပသင့္ေပသည္။ ပညာရိွ သတိျဖစ္ခဲ ျဖစ္ေနဟန္တူ၏။

ျပကၡဒိန္ အႀကံေပးအဖဲြ႔ႏွင့္ နီးစပ္သူမ်ား ေထာက္ျပၾကပါကုန္။


၇။ ျမန္မာျပကၡဒိန္  (အလြယ္) တြက္နည္း
(ဤေဆာင္းပါးကေလးျဖင့္ ဘႀကီးေမာင္ဟိန္းအား ရိွခိုး ကန္ေတာ့ပါသည္။)

ယခုေလာက္ဆိုလွ်င္ စာဖတ္သူ အေတာ္မ်ားမ်ား ျမန္မာျပကၡဒိန္ကို လက္လံကာ ျပန္ေျပးၾကကုန္ၿပီ ထင္ပါသည္။ မေျပးဘဲ ဇဲြနဘဲႏွင့္ဆက္ဖတ္ေနသူမ်ားအတြက္ ဆက္လက္လွ်ာရွည္ခြင့္ျပဳပါခင္ဗ်ား။ သည္လိုမွ မေျပာလုိက္ရလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္ စားမ၀င္၊ အိပ္မေပ်ာ္ျဖစ္မွာ စိုးသည့္အတြက္ ျဖစ္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္ ၅ တန္း၊ ၆ တန္းေက်ာင္းသားဘ၀က ကြင္းေကာက္ဟူေသာ ဧရာ၀တီတိုင္းအတြင္းမွ ေတာၿမိဳ႔ကေလးတြင္ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ရပါသည္။ ထိုစဥ္က ကြ်န္ေတာ္တို႔ အိမ္ေခါင္းရင္း ႏွစ္အိမ္ေက်ာ္၌ ျမန္မာ့ ဘိေႏၶာေဆးဆရာႀကီး ဘႀကီး ေမာင္ဟိန္း တို႔မိသားစု ေနထိုင္ပါသည္။ ျမန္မာ့ေဆးဟူသည္ ေဗဒင္နကၡတ္အသြားအလာမ်ားႏွင့္ပါ ႏိႈင္းယွဥ္တြက္ခ်က္ ကုသ သည္ျဖစ္ရာ ဘႀကီးေမာင္ဟိန္းက ျမန္မာေဗဒင္ကို အေတာ္ေလးတီးမိေခါက္မိ ရိွသည္။
ထုိအခါ သူက ကြ်န္ေတာ့္ကို သူတတ္ေသာ ေဗဒင္ပညာကို (လက္ဆန္းေဗဒင္) နည္းနည္းခ်င္း သင္ေပးသည္။ ကဗ်ာ၊ လကၤာကေလးမ်ား က်က္ခိုင္းသည္။ သုိ႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္က ၁၂ ႏွစ္၊ ၁၃ ႏွစ္သားအရြယ္၊ ကေလးမွ်ျဖစ္ရာ ယူရေကာင္းမွန္း မသိ။ ဘႀကီးကိုေၾကာက္သျဖင့္သာ သင္အံ က်က္မွတ္ရေသာ္လည္း ဘာေတြမွန္းမသိေတာ့ နည္းနည္းႀကီးလာသည္ႏွင့္ အကုန္ေမ့ကုန္ေတာ့သည္။ ေဗဒင္ကဗ်ာမ်ား ျဖစ္သျဖင့္လည္း အလြန္က်က္ရခက္ပါ၏။
သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္ ၁၀၉၊ ၁၁၀ ဘ၀ႏွင့္ ရန္ကုန္ ပလက္ေဖာင္းတကာ ေလွ်ာက္သြားေနစဥ္ တင္မမခိုင္ ၏ ျမန္မာ့ဇာတာ ဟူေသာစာအုပ္ကို ဖတ္မိသည္မွအစ။ ေဗဒင္ကို တစ္စိုက္မတ္မတ္၊ ထမင္းမွန္းမသိ၊ ဟင္းမွန္းမသိ ေလ့လာပါေလေတာ့၏။ ထိုအခါက်မွ ဘႀကီးေမာင္ဟိန္းကို သတိရသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူတို႔က ယခင္အိမ္ေနရာတြင္ မရိွေတာ့ၿပီ။ အသက္ရွင္လွ်က္မ်ား ရိွပါေသး၏ေလာဟု ကြ်န္ေတာ့္မွာ အလြန္ပူပင္ကာ ဘႀကီးေမာင္ဟိန္း ရွာပံုေတာ္ဖြင့္ရသည္။ ေနာက္ေတာ့ ေတာရြာကေလး တစ္ရြာ၌ ဘုန္းႀကီး၀တ္ကာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနေနေသာ ဘႀကီးကို သြားေတြ႔ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ၀မ္းသာလိုက္ပံုမွာ ေျပာစရာမရိွေတာ့။
သည္ေလာက္ သင္တန္းေတြ ေဗဒင္စာအုပ္ေတြ အမ်ားႀကီးရိွေနပါလွ်က္ကနဲ႔ အဘယ္ေၾကာင့္မ်ား ဘႀကီးေမာင္ဟိန္းကို တကူး တက၊ မရကုတ္ကလိုက္ရွာရပါသနည္း။ အေၾကာင္းရိွ၏။
ျမန္မာေဗဒင္သည္ ျမန္မာျပကၡဒိန္ႏွင့္ တိုက္ရိုက္ဆက္စပ္ေန၏။ သည္ေတာ့ ျမန္မာျပကၡဒိန္အေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ သိခ်င္သည္။ စာအုပ္မ်ားလိုက္ရွာ၊ လူပုဂိၢဳလ္မ်ား (ကြ်န္ေတာ္တက္ေနေသာ သင္တန္းမွ ဆရာမ်ား) ထံ ခ်ဥ္းကပ္ေမးသည့္တိုင္ ကြ်န္ေတာ္သိခ်င္တာမ်ား စံုစံုေစ့ေစ့ မသိရပါ။ ကြ်န္ေတာ္ကား တစ္ခုခုကို သိခ်င္ၿပီဆိုလွ်င္ အရူးအမူးျဖစ္တတ္ေသာ သေဘာရိွေလရာ စာအုပ္ဆိုင္တကာ၊ လူတကာ သည္ျမန္မာျပကၡဒိန္အေၾကာင္း ေမႊေႏွာက္ရွာ ေဖြပါသည္။ လိုခ်င္တာမရ။
သည့္အတြက္ ငယ္ငယ္တံုးက ကြ်န္ေတာ့္ကို အင္မတန္ ပ်င္းစရာေကာင္းလွေသာ ခက္ခဲလွသည့္ ကဗ်ာမ်ား က်က္ခိုင္းသူ ဘႀကီးေမာင္ဟိန္းကို အပူတျပင္းလိုက္ရွာရျခင္းျဖစ္သည္။ ဘႀကီးက အသက္ႀကီးလွၿပီ။ မေတာ္၊ ေသသြားမွ ဒုကၡ။ သူသိထား တာေတြ သူႏွင့္အတူပါသြားလွ်င္ျဖင့္ သည္ပညာမ်ား အကုန္ဆံုးကုန္ေတာ့မည္။ သည့္အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ ဘႀကီးကို မရမက လိုက္ရွာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဘႀကီးက ကြ်န္ေတာ္ သိလိုသည္မ်ားကို ႏႈတ္တိုက္ခ်ေပး၏။ ကြ်န္ေတာ္က ကိုယ့္ေခါင္းကို မယံုသည့္အတြက္ သူရြတ္ျပ သည္မ်ားကို စာျဖင့္လုိက္ေရးထားပါသည္။ သူကလည္း ၀မ္းသာအားရျဖင့္ အကုန္ေျပာျပပါသည္။ အႏို႔ သည္ပညာမ်ား သူေသလွ်င္ ဆက္ခံမည့္သူမရိွေတာ့မွာ သူကလည္း အင္မတန္စိုးရိမ္ေနသူ မဟုတ္ပါေလာ။
ေအာက္တြင္ ကြ်န္ေတာ္ ဘႀကီးေမာင္ဟိန္းထံမွ ရခဲ့ေသာ ျမန္မာျပကၡဒိန္တြက္နည္း (အလြယ္နည္း) ကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

ပထမ သည္လကၤာမ်ားကို အလြတ္က်က္ပါ။

ႏွစ္သီတံ လကၤာ

၁၂၀၁ - ၁၂၁၀။    သူ မင္း ခ်စ္ သည္ သံ၊ စာ တန္း ထုတ္ လုပ္ အံ။
၁၂၁၁ - ၁၂၂၀။    ဒို႔ လူ စု ထြန္း လွ်ံ၊ လာ ဦး ေန လို အံ။
၁၂၂၁ - ၁၂၃၀။    အ ျပစ္ ခ်င္း အ ျမန္၊  ၾကဴ ၾကဴ သံ ျပန္ ေၾကြး။
၁၂၃၁ - ၁၂၄၀။    သူ သူ ဇာ ေႏွာင့္ ေႏွး၊ လိႈက္ ဆူ တုန္ လို႔  ေဆြး။
၁၂၄၁ - ၁၂၅၀။    တြန္ လွ လွ အ ေျပး၊ ေမာင္ ႀကီး အ ျပ ေၾကြး။
၁၂၅၁ - ၁၂၆၀။    အ ေျပး ၾက ေခ် ေသာ္၊ မိန္႔ ခြန္း သြန္ သြန္ ေဆာ္။
၁၂၆၁ - ၁၂၇၀။    နန္း လူ ဆံ ဆံ ေတာ္၊ လိႈက္ ဆူ တုန္ လို႔  ေလွာ္။
၁၂၇၁ - ၁၂၈၀။    အ မ ေမာင္ ေခၚ အံုး၊ ေမာင္ ႀကီး ေခၚ သံ ဆံုး။
၁၂၈၁ - ၁၂၉၀။    ေက်း သား သာ ဆန္ ေနာ္၊ သာ ေဆာ္ နန္း ႏွင့္ လံုး။
၁၂၉၁ - ၁၃၀၀။    အ ႏႈံး လူ လူ ေအာင္၊ ျမ ေလး အ မႊာ ေမာင္။
၁၃၀၀ - ၁၃၁၀။    ေငြ အုိး ၿပိဳင္ ခ်င္ ေခ်၊ သင္ ဆံ စိတ္ ထား ေလ။
၁၃၁၁ - ၁၃၂၀။    စာ ေတာ္ တင္ ေလ ေအာင္၊ အ ၿပိဳင္ လား အံုး ေမာင္။
၁၃၂၁ - ၁၃၃၀။    လူ ေအာင္ မင့္ ေမာင္ ႀကီး၊ သစ္ သီး ေဆး ေၾကာ သံ။
၁၃၃၁ - ၁၃၄၀။    ဆီ ဆန္ ထန္း လာ ေစ၊ ေတာ သူ ညံ ထြန္း ေထြ။
၁၃၄၁ - ၁၃၅၀။    လာ ေအ့ အ ေမ ေလး၊ ေအး မိ ေမာင္ ကံ သာ။




၁၃၅၁ - ၁၃၆၀။    မိုး ခါ သြန္း ေသာ္ ညား၊ ငါး ဟာ စုန္ ဆန္ တာ။
၁၃၆၁ - ၁၃၇၀။    ရြာ ဆီ နီး တယ္ လား၊ အံ့ ၾသ ဘြယ္ ခါ ခါ။
၁၃၇၁ - ၁၃၈၀။    သင္ ဖ်ာ ကို သုတ္ ပါ။

(၁၃၅၀ ထိ ဘႀကီးေမာင္ဟိန္း ႏႈတ္တိုက္ခ်ေပးထားေသာ လကၤာမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ၁၃၀၀ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းလကၤာမ်ားမွာ ဘႀကီးေမာင္ဟိန္း စီကံုးထားတာ ျဖစ္ၿပီး ၁၃၅၁ ေနာက္ပိုင္း လကၤာမ်ားမွာ ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ စီကံုးထားတာ ျဖစ္ပါသည္။ ၀ါသနာပါသူမ်ား (ေန႔နံမ်ားမလဲြေစဘဲ) မိမိဘာသာ စိတ္ႀကိဳက္ ျပန္လည္သီကံုးႏုိင္ပါသည္။)
 
ႏွစ္သီတံလကၤာ ဆက္စီနည္း


ႏုိင္ငံေတာ္အစိုးရမွ ထုတ္ျပန္ေသာ ျပကၡဒိန္ထြက္လာေသာအခါ ၀ါထပ္မထပ္၊ ၀ါႀကီးထပ္၊ ၀ါငယ္ထပ္ စသည္ကို သိရသည္။ ဤအေပၚအေျခခံၿပီး အထက္ပါ လကၤာကို ဆက္စီသြားရမည္။  ဥပမာ ၁၃၄၉ ခုႏွစ္သည္ ၀ါမထပ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၁၃၄၉ ျဖစ္ ေသာ (ကံ) မွ ေထာက္၍ ပဥၥပြတ္ (သာ) ႏွင့္ လကၤာစီသည္။ ထိုအခါ (ကံ သာ) ျဖစ္လာ၏။ ၁၃၇၁ သည္ ၀ါငယ္ထပ္ႏွစ္ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ၁၃၇၁ ၏ အကၡရာသခၤ်ာ (သင္) မွ ေနာက္တစ္ႏွစ္ကို သတၱပြတ္ျဖစ္ေသာ (ဖ်ာ) ဟု စီလိုက္သည္။ မိ္တ္ေဆြမ်ားလည္း ဤနည္းအတိုင္း မိမိဘာသာ ဆက္လက္စီကံုးသြားႏုိင္ပါသည္။
လသီတံလကၤာ
တန္ခူး -  ေရွ႔ သို႔ တည္
ကဆုန္ -  ဥ ၾသ အို
နယုန္  - စိ စိ စို
၀ါဆို - လွည့္ လည္ ပတ္
ေနာက္၀ါထပ္ - တစ္ သင္း ေထာင္
၀ါေခါင္ - သာ ေအာင္ ခင္း
ေတာ္သလင္း - နင္း ကာ ဆြတ္
သီတင္းကြ်န္ - က လပ္ မႈန္
တန္ေဆာင္မုန္း - ဉာဏ္ မ ေဟာ္
နတ္ေတာ္ - ဖ်ား နာ အို
ျပာသို - သိ ေအာင္ ခဲ
တပို႔တဲြ - အံ စာ ေလာင္း
တေပါင္း - ေငြ ရင္း မာ။     


ဤလသီတံလကၤာတြင္ တစ္လခ်င္းစီအတြက္ အကၡရာသံုးလံုးစီပါ၏။ ဥပမာ - တေပါင္း - ေငြ ရင္း မာ။
ထိုအကၡရာသံုးလံုးတြင္ ပထမ အကၡရာသည္ သာမန္ႏွစ္အတြက္ျဖစ္၏။ ဒုတိယ အကၡရာသည္ ၀ါငယ္ထပ္ႏွစ္အတြက္ ျဖစ္၏။ တတိယ အကၡရာသည္ ၀ါႀကီးထပ္ႏွစ္အတြက္ျဖစ္၏။
ဥပမာ - တေပါင္း - ေငြ ရင္း မာ တြင္ တေပါင္းလအတြက္ သာမန္ႏွစ္ျဖစ္လွ်င္ ေငြ ကိုယူပါ။ ၀ါငယ္ထပ္ႏွစ္ဆိုလွ်င္ ရင္း ကိုယူပါ။ ၀ါႀကီးထပ္ႏွစ္ျဖစ္လွ်င္ မာ ကိုယူပါ။

အဓိပၸါယ္ ရွင္းလင္းခ်က္

၁။ ႏွစ္သီတန္လကၤာမွ မိမိလုိေသာ ႏွစ္ကို ေကာက္ယူပါ။

ထိုႏွစ္၏ အကၡရာသခၤ်ာႏွင့္ ေရွ႔တစ္ႏွစ္၏ အကၡရာသခၤ်ာကို လက္ခ်ိဳးၿပီး ေရတြက္ပါ။

ပဥၥပြတ္က်ေသာ္ ၀ါမထပ္ေသာ ရိုးရိုးႏွစ္ဟု မွတ္ပါ။

အလိုရိွေသာ လ၏ လသီတံလကၤာ အစအကၡရာ သခၤ်ာႏွင့္ ေပါင္းပါ။ ထိုႏွစ္ရပ္ေပါင္းရလဒ္ကို ၇ ႏွင့္စားပါ။ အၾကြင္းသည္ လုိေသာႏွစ္၏၊ လ၏ ဆန္းေန႔ ထြက္၏။

၂။ လုိိေသာႏွစ္၏ အကၡရာသခၤ်ာႏွင့္ ေနာက္တစ္ႏွစ္၏ အကၡရာသခၤ်ာကို လက္ခ်ိဳးေရပါ။ သတၱပြတ္က်ေသာ္ ၀ါငယ္ထပ္ႏွစ္ ျဖစ္၏။ လသီတံလကၤာမွ အလယ္လံုးကို ေရာ၍ ၇ ႏွင့္စား။ အၾကြင္းသည္ လိုေသာ ႏွစ္၏၊ လ၏ ဆန္းေန႔ ထြက္၏။

၃။ လုိိေသာႏွစ္၏ အကၡရာသခၤ်ာႏွင့္ ေနာက္တစ္ႏွစ္၏ အကၡရာသခၤ်ာကို လက္ခ်ိဳးေရပါ။ အဌပြတ္က်ေသာ္ ၀ါႀကီးထပ္ႏွစ္ ျဖစ္၏။ လသီတံလကၤာမွ အဆံုးလံုးကို ေရာ၍ ၇ ႏွင့္စား။ အၾကြင္းသည္ လိုေသာ ႏွစ္၏၊ လ၏ ဆန္းေန႔ ထြက္၏။

မွတ္ခ်က္။            ။ ပဥၥပြတ္ ဟူသည္ ၅ ကို ေခၚသည္။ သတၱပြတ္ ဟူသည္ကား ၇ ကို ေခၚျခင္းျဖစ္ၿပီး အဌပြတ္ ဟူသည္ ၈ ျဖစ္၏။

ဥပမာ - ၁။ ၀ါမထပ္ေသာ သာမန္ႏွစ္ တြက္ပံု

၁၃၄၉ ခု တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေက်ာ္ ၁၀ ရက္ အမ်ိဳးသားေန႔သည္ မည္သည့္ေန႔ျဖစ္သနည္း။

ႏွစ္သီတံလကၤာတြင္ၾကည့္လွ်င္ ၁၃၄၉ ခုႏွစ္မွာ (ကံ) ျဖစ္၏။ သူ႔ေရွ႔မွ တစ္ႏွစ္မွာ (သာ) ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ (ကံ) မွွ (သာ) ထိ လက္ခ်ိဳးေရလွ်င္ (ကံ = ၂ လာ၊ ၃ ဂါ၊ ၄ ဟူး၊ ၅ ေတး၊ ၆ ၾကာ) ဟု ၅ ရ၏။ တစ္နည္း ပဥၥပြတ္ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ၁၃၄၉  ခုႏွစ္သည္ သာမန္ႏွစ္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ထိုအခါ ၁၃၄၉ ခုႏွစ္၏ အကၡရာသခၤ်ာျဖစ္ေသာ (ကံ = ၂) ကို တန္ေဆာင္မုန္းလ၏ လသီတံလကၤာမွ ေရွ႔ဆံုးအလံုးျဖစ္ေသာ (ဉာဏ္ = ၃) ျဖင့္ ေပါင္းပါ။ ၂ + ၃ = ၅ ဟု ရ၏။ ၎ကို ၇ ျဖင့္စားေသာ္ အၾကြင္း ၅ ပင္ရေပလိမ့္မည္။ ၎ကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ၁၃၁၅ ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္းလဆန္း ၁ ရက္ေန႔သည္ ၾကာသပေတးေန႔ျဖစ္ေၾကာင္း သိရၿပီ။

၁ ရက္ေန႔  ၾကာသပေတး၊ ၂ ရက္ ေသာၾကာ စသျဖင့္ ေရတြက္သြားပါက ၁၃၄၉ ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေက်ာ္ ၁၀ ရက္ေန႔သည္  တနဂၤေႏြျဖစ္ေၾကာင္း သိရေပၿပီ။

ဥပမာ - ၂။ ၀ါငယ္ထပ္ႏွစ္ တြက္ပံု

၁၃၂၈ ခုႏွစ္ ကဆုန္လျပည့္ ေန႔သည္ မည္သည့္ေန႔ ျဖစ္သနည္း။

ႏွစ္သီတံလကၤာတြင္ၾကည့္လွ်င္ ၁၃၂၈ ခုႏွစ္မွာ (ေဆး) ျဖစ္၏။ သူ႔ေရွ႔မွ တစ္ႏွစ္မွာ (ေၾကာ) ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ (ေဆး) မွ (ေၾကာ) ထိ လက္ခ်ိဳးေရလွ်င္ (ေဆး = ၃ ဂါ၊ ၄ ဟူး၊ ၅ ေတး၊ ၆ ၾကာ၊ စေန၊ ၁ ေႏြ၊ ၂ လာ) ဟု ၇ ရ၏။ တစ္နည္း သတၱပြတ္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၁၃၂၈ ခုႏွစ္သည္ ၀ါငယ္ထပ္ႏွစ္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ထိုအခါ ၁၃၂၈ ခုႏွစ္၏ အကၡရာသခၤ်ာျဖစ္ေသာ (ေဆး = ၃) ကို ကဆုန္လ၏ လသီတံလကၤာမွ အလယ္လံုးျဖစ္ေသာ (ၾသ = ၁) ျဖင့္ ေပါင္းပါ။ ၃ + ၁ = ၄ ဟု ရ၏။ ၎ကို ၇ ျဖင့္စားေသာ္ အၾကြင္း ၄ ပင္ရေပလိမ့္မည္။ ၎ကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ၁၃၂၈ ခုႏွစ္ ကဆုန္လဆန္း ၁ ရက္ေန႔သည္ ဗုဒၶဟူးေန႔ျဖစ္ေၾကာင္း သိရၿပီ။

၁ ရက္ေန႔  ဗုဒၶဟူး၊ ၂ ရက္ ၾကာသပေတး စသျဖင့္ ေရတြက္သြားပါက ၁၃၂၈ ခုႏွစ္ ကဆုန္လျပည့္ေန႔သည္  ဗုဒၶဟူးေန႔ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရေပၿပီ။


ဥပမာ - ၃။ ၀ါႀကီးထပ္ႏွစ္ တြက္ပံု

၁၃၁၅ ခုႏွစ္ ၀ါေခါင္လဆန္း ၁၀ ရက္ေန႔သည္ မည္သည့္ေန႔ ျဖစ္သနည္း။
ႏွစ္သီတံလကၤာတြင္ၾကည့္လွ်င္ ၁၃၁၅ ခုႏွစ္မွာ (ေအာင္) ျဖစ္၏။ သူ႔ေရွ႔မွ တစ္ႏွစ္မွာ (အ) ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ (ေအာင္) မွွ (အ) ထိ လက္ခ်ိဳးေရလွ်င္ (ေအာင္ = ၁ ေႏြ၊ ၂ လာ၊ ၃ ဂါ၊ ၄ ဟူး၊ ၅ ေတး၊ ၆ ၾကာ၊ စေန၊ ၁ ေႏြ) ဟု ၈ ရ၏။ တစ္နည္း အဌပြတ္ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ၁၃၁၅ ခုႏွစ္သည္ ၀ါႀကီးထပ္ႏွစ္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ထိုအခါ ၁၃၁၅ ခုႏွစ္၏ အကၡရာသခၤ်ာျဖစ္ေသာ (ေအာင္ = ၁) ကို ၀ါေခါင္လ၏ လသီတံလကၤာမွ ေနာက္ဆံုးအလံုးျဖစ္ေသာ (ခင္း = ၂) ျဖင့္ ေပါင္းပါ။ ၁ + ၂ = ၃ ဟု ရ၏။ ၎ကို ၇ ျဖင့္စားေသာ္ အၾကြင္း ၃ ပင္ရေပလိမ့္မည္။ ၎ကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ၁၃၁၅ ခုႏွစ္ ၀ါေခါင္လဆန္း ၁ ရက္ေန႔သည္ အဂၤါေန႔ျဖစ္ေၾကာင္း သိရၿပီ။

၁ ရက္ေန႔ အဂၤါ၊ ၂ ရက္ ဗုဒၶဟူး စသျဖင့္ ေရတြက္သြားပါက ၁၃၁၅ ခုႏွစ္ ၀ါေခါင္လဆန္း ၁၀ ရက္ေန႔သည္  ၾကာသပေတးျဖစ္ေၾကာင္း သိရေပၿပီ။

၈။ အြန္လိုင္းျပကၡဒိန္မ်ား

အင္တာနက္တြင္ ျမန္မာျပကၡဒိန္မ်ားတင္ထားတာ ေတြ႔ရပါသည္။ ပထမတစ္ခုမွာ
http://www.myanmarcalendar.info/ ၌ ျဖစ္၏။

ေနာက္တစ္ခုမွာ http://myanmarcalendar.org   ၌ ျဖစ္၏။

နိဂံုး


အထက္ပါ ျမန္မာျပကၡဒိန္ အလြယ္တြက္နည္းတြင္ အဂၤလိပ္ ႏွစ္ႏွင့္ ျမန္မာသကၠရာဇ္ကို ဆက္စပ္နည္း မပါပါ။ ျမန္မာႏွစ္မ်ားတြင္ မည္သည့္ရက္အတြက္ မည္သည့္ေန႔ျဖစ္သည္မွ်သာ သိနုိင္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျပည့္စံုေကာင္းမြန္သည္ဟု မဆိုႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္ ခုႏွစ္၊ လ၊ ရက္မ်ားကို သိလွ်င္ ေန႔ကို တြက္ႏို္င္သျဖင့္ တစ္နည္းေကာင္းပါသည္။ ျမန္မာျပကၡဒိန္ကို စိတ္၀င္စားသည့္ ကိုဇင္မင္း၊ ကို၀ဏၰကိုတို႔ကဲ့သုိ႔ ေခတ္ပညာတတ္လူငယ္မ်ားသည္ ပိုမိုဆန္းသစ္ေသာ နည္းမ်ားတီထြင္ကာ ျပည့္စံု၊ မွန္ကန္၊ ေကာင္းမြန္ေသာ ျပကၡဒိန္တြက္နည္းတစ္ရပ္ကို ေဖာ္ထုတ္ၾကပါရန္ တိုက္တြန္းလိုက္ပါသည္။  

ဤသည္ကား အလြန္ရႈပ္ေထြးလွေသာ ျမန္မာျပကၡဒိန္အေၾကာင္း မိတ္ဆက္ျဖစ္ပါသည္။ အတြက္အခ်က္ လံုး၀ မပါေသးပါ ခင္ဗ်ား။ ျမန္မာျပကၡဒိန္ဆိုတာ ဘာလဲ ဆိုတာကို ျမန္မာ အမ်ိဳးေကာင္းသား၊ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးမ်ား သိရိွ ေလ့လာႏုိင္ေစရန္ အပင္ပန္းခံ ႀကိဳးစားအားထုတ္လိုက္ပါသည္။

ဆက္လက္ေလ့လာႏိုင္ၾကပါေစကုန္။

ေအးၿငိမ္း

30/10/2011, 1:46 am
Blk 663D, Jurong West St. 65
#15-233
Singapore 644663
Tel: 97303027