Wednesday, April 24, 2024

စင်ကာပူလာပြီး အိမ်အကူလုပ်နေသည့်အသင်တို့သည် မူစကူဒူးပြီဆိုလျှင် ဒွတ်ခနှင့်လှလှနှင့် ဒဲ့တိုးလိမ့်မည် ဆိုခြင်းအကြောင်း

စီနေရီယို (၁) စ်


 

ဟင့် - သာမီးစစ်ကြည့်တော့ တစ်ချောင်းပဲပေါ်တယ် . . .

ဟဲ့ - နင်ကသာ တစ်ချောင်းထဲပေါ်နေ။ သွေးထဲမှာက ၆ လလောက်ထိ ရှိနေတာဟဲ့။ သူတို့က နင့်ဆီးကို စစ်တာမဟုတ်ဘူး။ သွေးကိုစစ်တာ။

အာ့ဆို သာမီး ကလီနာနဲ့ ပြန်လာလို့ ရမလားငင်။

ရနေပါအုံးမယ် အားကြီးကြီး၊ ဒါ ရှင်ဂပူဟဲ့။ နင့်ဂျီးဒေါ်အိမ်လို စူကစူက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လုပ်လို့ရမလား . . .

 

စင်ကာပူတွင် အိမ်အကူလုပ်နေသည့် မိန်းကလေးတစ်ဦး ပြန်ပို့ခံရသည် ဆို၏။

သူလည်း ဘာမှ အမှားမလုပ်ရပါဘဲလျက်၊ အိမ်ရှင်တွေနဲ့လည်း အဆင်ပြေပါလျက် ပြန်အပို့ခံရပါသည်။ အရပ်ရင်လည်း ကူပါအုံး။ လူရင်လည်း ဝိုင်းပါအုံး ဖြစ်လေ၏။

 

ပထမတော့ ဖြစ်ရပ်အမှန်ကို ဖုံးကွယ်ထားသေးသည် ဆို၏။ 

နောက် ‘ဟဲ့၊ နင်က အမှန်ကိုမပြောဘဲနဲ့ ငါတို့က ဘယ်လိုလုပ်ကူရမတုံး’ ဆိုတော့မှ 

သူ ကောင်လေးတစ်ယောက်နှင့် မူစကူဒူးထားတာ ဖွင့်ပြော . . .

 

ပိုက်ဆံချမ်းသာသည့် လူများကျတော့ ကလေးလိုချင်လို့ ဟို ညောင်ပင်သွား ပူဇော် . . .

ဒီရုက္ခစိုးသွား ပ,သ နှင့် . . .

ဘယ်လိုလုပ်လို့မှ အဆင်မပြေ။ 

သို့သော် မလိုချင်သူများကျတော့ ဟောစ် . . .

 

သာမီးတို့လည်း ဆေးတွေသုံးတာပဲ၊ နောက်ပြီးတော့ ဟဝှာတွေလည်း လုပ်ထားသေးတယ် . . .

 

စင်္ကာပူ အိမ်အကူများသည် ကိုယ်ဝန်ဆောင်လို့မရ။ ကလေးမွေးလို့မရ။

၎င်းတို့ကို ၆ လ တစ်ခါ ဆေးစစ်ရ၏။ ဤသည်မှာ ဥပဒေဖြစ်၏။

ဆေးစစ်အဖြေကို ဆေးခန်းက MOM သို့ တိုက်ရိုက်ပို့၏။

ဆေးအဖြေထဲတွင် ဟိုအကောင်လေးတွေ ဖလန်းဖလန်းထနေပါသည်ဟု ပါလာသည်နှင့် MOM က ပါမစ်ကို cancel လုပ်ကာ ချက်ချင်းပြန်ပို့လေ၏။ 

သည်ကိစ္စ အိမ်ရှင်များနှင့် ဘာမှ မဆိုင်။

ကိုယ်လော်မာလို့ဖြစ်တာ ဖြစ်၏။

နောက်ပြီး MOM မှာ record ဝင်သွားပြီဆို ဘယ်လိုနည်းနှင့်မှ ပြန်လာဘို့ မကြိုးစားပါလေနှင့်။

ညာတာမိသွားလျှင် ထပ်အရေးယူခံရမည်။

 

 

 

စီနေရီယို (၂) စ်


 

အသင်တို့သည် ကိုယ်အသုံးမကျမှုကြောင့် ကိုယ့်အလုပ်ရှင် ဒွတ်ခမရောက်ပါစေနှင့်။

 

ကျမတော့ အဲဒီအကောင်ကို NTUC မှာ ကြက်သားဝယ်သလို ၈ စိတ်စိတ်ပေးပါ။ ၁၆ စိတ် စိတ်ပေးပါလို့သာ စိတ်ခိုင်းလိုက်ချင်တော့သာဖဲ . . .

 

ဪ - ဟိုဂန်းမသားတွေရဲ့ စစ်မှုထမ်းရန် ကြောက်လို့ပဲလေ။ သနားပါတယ် ဆိုကာ ဝပ်ပါမစ် တင်ပေး . . .

အဲဒီအကောင်တွေ ပေါက်တတ်ကရလုပ်၊ အလုပ်ရှင်တွေမှာ ဒွတ်ခရောက် . . .

အောင်မယ်၊ နောက်ပြီး အလုပ်ရှင်တွေကပဲ အပေါက်ဆိုးသလိုလိုစ် . . .

 

စင်ကာပူနိုင်ငံ သေးသေးကလေးကို တစ်နေ့တစ်နေ့ ရာနှင့်ချီသော နံနံခြားသား အလုပ်သမားများသည် တဖွဲဖွဲ ဝင်လာနေလျက်ရှိရာ အလုပ်သမားများထားသည့် အဆောင် (dormitories) များမှာ လူများ ပြည့်နှက်လျက် အဆောင် မဟုတ်သည့် အပြင်နေရာများ၌ပါ ထားကြရလေ၏။ ထိုအခါ နေရေးထိုင်ရေးကိစ္စ ဒွတ်ခမများရလေအောင် MOM က ၂၀၂၃ ခုနှစ် စက်တင်ဘာလ ၁၃ ရက်နေ့မှ စကာ စင်ကာပူနိုင်ငံသို့ လာရောက်အလုပ်လုပ်မည့် ဆောက်လုပ်ရေး၊ သင်္ဘောကျင်း၊ ရေနံဓာတုစက်ရုံ (CMP – Construction, Marine, Process) လုပ်သားများကို စင်ကာပူနိုင်ငံသို့ မလာရောက်မီကတည်းက အလုပ်ရှင်များက အိမ်ခန်းငှားပေးထားကာ အိမ်ခန်းငှားရမ်းထားကြောင်း အထောက်အထားကို MOM သို့ တင်ပြရလေ၏။ ထိုအထောက်အထားရပြီးမှသာ အလုပ်သမားများကို စင်ကာပူနိုင်ငံ အတွင်းသို့ သွတ်သွင်းခွင့်ရ၏။ 

 

ဟဲ့ - Pre-entry housing က approve မဖြစ်သေးလို့ ခဏစောင့်အုံး။ နင် IPA letter ရပြီးသားပဲ၊ မလာရမှာ ဘာမှ ပူစရာ မရှိဘူး။ 

 

ဆိုသဟာကို . . .

 

စင်ကာပူရောက်တာ ၂ နှစ် ၃ နှစ်ရှိနေပြီဖြစ်၍ ဆရာကြီးဖြစ်နေသူတစ်ဦးက . . .

 

အာ ဟေ့ရောင်၊ မင်းမှာ IPA letter ရှိရင် ဘာမှ မလိုဘူး။ လာသာလာခဲ့။ 

ဆိုတော့ ဟိုငတိက ကိုယ့်အလုပ်ရှင်ကို အသိမပေးဘဲ ခပ်တည်တည် စင်ကာပူဝင်လာ . . .

 

နောက်တော့ အလုပ်ရှင်က MOM နဲ့ သောက်ပြဿနာတက်။ စည်းကမ်းချိုးဖောက်လို့ဆိုကာ နောက်ထပ် လူခေါ်ခွင့်ကို (၃) လ ပိတ်။ ဒီမှာ လက်ခံထားတဲ့ project တွေနဲ့ တိုင်တွေပတ်။

 

သင်တို့သည် မသိနားမလည်လျှင် သိနားလည်သူက ပြောတာကို လက်ခံပါ။ သူတို့ပြောသည့်အတိုင်း လုပ်ပါ။ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ဘာမှ ရမ်းမလုပ်ပါလေနှင့်။ ကိုယ့်ကြောင့် သူတစ်ပါး ဒုက္ခမများပါစေနှင့်။ 

 

ဟိုမြေနိုးတစ်ယောက် သောက်ရူးထတာနဲ့ တစ်ကမ္ဘာလုံး ပတ်ပြီး ဒွတ်ခတွေ များကြရ။

ဂမြင်းမသား အမြန်ဆုံး မသာပေါ်ပါစေခွာ။

 

ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

 

အေးငြိမ်း

၂၄ ဧပြီလ၊ ၂၀၂၄

Wednesday, April 17, 2024

နှစ်ဆန်းတစ်ရက် သို့မဟုတ် မြန်မာနှစ်တစ်နှစ်၏ အစ

သည်ကနေ့သည် မြန်မာနှစ်ဆန်းတစ်ရက်နေ့ဖြစ်၏။

အင်္ဂလိပ်နှစ် တစ်နှစ်သည် ဇန္နဝါရီလ ၁ ရက်နေ့ ၀၀ နာရီ ၀၀ မိနစ် ၀၀ စက္ကန့်တွင်စ၏။

မြန်မာနှစ်တစ်နှစ်သည် မည်သည့်ရက်တွင် စပါသနည်း

မြန်မာနှစ်တစ်နှစ်၏ အစရက်သည် ပုံသေမရှိ။ သူစရမည့်ရက်အတိုင်း စပါသည်ဟု ဖြေရပါမည်။ နှစ်ဆန်းရက်သည်ပင် နှစ်၏အစရက် ဖြစ်တော့၏။ 

 

ကျွန်ုပ်တွက်ပြပါမည်။ သို့သော် အသင်တို့ နားလည်လိမ့်မည်ဟု မယူဆပါ။

 

သည်နှစ် နှစ်ဆန်းရက်သိဘို့ ယမန်နှစ်က နှစ်ဆန်းရက်ကို သိဘို့လိုသည်။ ထိုနှစ်ဆန်းရက်ကို ၃၆၅ ရက် ထည့်ပေါင်း လိုက်ပါ။ ယခုနှစ်ဆန်းရက် ရမည်။ သို့သော် ယခုနှစ်သည် သာမန်နှစ်၊ ဝါငယ်ထပ်၊ ဝါကြီးထပ် ဆိုတာလည်း သိရန် လို

၁၃၈၅ ခုနှစ် (၂၀၂၃ ခုနှစ်) နှစ်ကို ဥပမာထား၍ တွက်ပြပါမည်။

 

၁၃၈၅ ခုနှစ် (၂၀၂၃ ခုနှစ်) ၏ နှစ်ဆန်းတစ်ရက်နေ့မှာ တန်ခူးလပြည့်ကျော်  ရက်၊ တနင်္လာနေ့ ဖြစ်၏။ သို့ဆိုလျှင် ၁၃၈၆ (၂၀၂၄) ခုနှစ်၏ နှစ်ဆန်း ၁ ရက်နေ့သည် မည်သည့်နေ့ဖြစ်မည်နည်း။ 

 

၁၃၈၅ ခုနှစ်သည် ဝါကြီးထပ်နှစ်ဖြစ်၏။ ဝါကြီးထပ်နှစ်တွင် နယုန်လ၌ ရက် ၃၀၊ ပ-ဝါဆို ရက် ၃၀၊ ဒု-ဝါဆို ရက် ၃၀ ရှိ၏။

၁၃၈၅ တွင် တန်ခူးလပြည့်ကျော်  ရက်၌ နှစ်ဆန်းသည်ဖြစ်ရာ ၁၃၈၅ နှစ်အစပိုင်း၌ တန်ခူးလတွင် လပြည့်ကျော် ၁၃၊ ၁၄ ရက် နှစ်ရက်သာ ပါတော့၏။

 

တန်ခူး - ၂ ရက်

ကဆုန် - ၃၀ ရက်

နယုန် - ၃၀ ရက်

ပ-ဝါဆို - ၃၀ ရက်

ဒု-ဝါဆို - ၃၀ ရက်

ဝါခေါင် - ၂၉ ရက်

တော်သလင်း - ၃၀ ရက်

သီတင်းကျွတ် - ၂၉ ရက်

တန်ဆောင်မုန်း - ၃၀ ရက်

နတ္တော် - ၂၉ ရက်

ပြာသို - ၃၀ ရက်

တပို့တွဲ - ၂၉ ရက်

တပေါင်း - ၃၀ ရက်

နောက်တန်ခူး - ၇ ရက်

--------------------------

ပေါင်း - ၂ + ၂၄၀ + ၁၁၆ + ၇ = ၃၆၅ ရက်

 

ထို့ကြောင့် တန်ခူးလဆန်း ၇ ရက်နေ့တွင် တစ်နှစ်ပြည့်မည်။ နှစ်ကုန်မည်။

သို့မို့ကြောင့် ၁၃၈၆ ခုနှစ်တွင် တန်ခူးလဆန်း ၈ ရက်နေ့၌ နှစ်ဆန်းမည်။

သို့သော် ၁၃၈၆ တွင် တန်ခူးလဆန်း ၉ ရက်ကို နှစ်ဆန်း (၁) ရက်နေ့အဖြစ် သတ်မှတ်၏။

အဘယ်ကြောင့် ကွဲလွဲရသနည်း။

 

သင်္ကြန်တက်ချိန်သည် နှစ်ကူးချိန်ဖြစ်၏။ 

နှစ်ကူးချိန်သည် ၁၃၈၅ - ခုနှစ် နှောင်းတန်ခူးလဆန်း (၈) ရက်၊ နံနက် ၄ နာရီ ၂၉ မိနစ် ၂၆ စက္ကန့် ဖြစ်၏။ 

ထို့ကြောင့် တန်ခူးလဆန်း (၈) ရက်နေ့၌ (၂) နှစ် ရောပါနေ၏။

 

တန်ခူးလဆန်း (၈) ရက်နေ့ မနက် ၄ နာရီ ၂၉ မိနစ် ၂၆ စက္ကန့်ထိသည် ၁၃၈၅ ခုနှစ်ဖြစ်ပြီး -

မနက် ၄ နာရီ ၂၉ မိနစ် ၂၇ စက္ကန့်မှစကာ ၁၃၈၆ ခုနှစ် စတင်၏။

 

တကယ်သာဆို  တန်ခူးလဆန်း (၈) ရက်နေ့တွင် ၁၃၈၅ သည် ၄ နာရီခွဲမျှသာပါ၍ ကျန် ၁၉ နာရီခွဲသည် ၁၃၈၆ ခုနှစ် ဖြစ်၏။ 

 

သို့သော် ရှေးပညာရှိကြီးများက မည်သည့်အချိန်တွင် သင်္ကြန်တက်သည်ဖြစ်ပါစေ ထိုနေ့ကို နှစ်ဟောင်းထဲ၌ ထည့်သွင်း ရေတွက်ကြသဖြင့်သာ တန်ခူးလဆန်း (၈)ရက်နေ့သည် ၁၃၈၅ ထဲ ပါသွားရခြင်းဖြစ်သတည်း။

 

ကျွန်ုပ်အလိုအရမူ တန်ခူးလဆန်း (၈) ရက်နေ့တွင် နှစ်ကူးသဖြင့် ထိုနေ့ကို ၁၃၈၆ ခုနှစ်ထဲ ထည့်သွင်းရေတွက်ချင်ပါ၏။ သဘာဝလည်း မကျပါသလော။ 

ယခုတော့ (၈) ရက်နေ့ကို ၁၃၈၅ ထဲ ထည့်ထားသဖြင့် ၁၃၈၅ ခုနှစ်က ၁၃၈၆ ခုနှစ်မှ ၁၉ နာရီခွဲကို အလီဘာဘာ လုပ်သွားသည်နှင့် တူလေ၏။

 

နှစ်တစ်ခုတွင် နှစ်ဦး၌ တန်ခူးတစ်ခါ၊ နှစ်နှောင်းပိုင်း၌ တန်ခူးတစ်ခါ နှစ်ခါပါ၏။

 

၁၃၈၅ ခုနှစ်တွင် နှစ်ဦး၌ တန်ခူးလပြည့်ကျော် ၁၃၊ ၁၄ နှစ်ရက်သာပါ၏။ နှောင်းပိုင်း၌ တန်းခူးလဆန်း ၁ ရက်နေ့မှ တန်းခူးလဆန်း ၈ ရက်နေ့ထိပါ၏။ 

 

နှစ်ဦးပိုင်းမှ တန်ခူးကို ဦးတန်ခူး၊ နှစ်နှောင်းပိုင်းမှ တန်ခူးကို နှောင်းတန်ခူး ဟု ခေါ်။ တန်ခူးဆိုရုံမျှနှင့် မပြည့်စုံနိုင်။

 

ဤသည်တို့ကို ခညားတို့ အပြည့်အဝ နားလည်လိမ့်မည်ဟု မယူဆပါ။ ကျွန်ုပ်က မနေနိုင်၍ လျှာရှည်ခြင်းမျှ ဖြစ်ပါ၏။

 

တူနယ်တဲ့နယ် လဗျောင်

 

အဲ အဲစ် မေ့တော့မလို့ - - -

 

စင်ကာပူက လူများကတော့ ဒီဇင်ဘာလ ၃၁ ရက်နေ့ သန်းခေါင်ချိန်ကိုစောင့်ကာ ၁၂ နာရီတီးသည်နှင့် ဟက်ပီး နျူးယီးယား ဟု အော်ကြကုန်၏။

 

အသင်တို့သည် မြန်မာနှစ်ကူးချိန်၌ ဟက်ပီးနျူးယီးယားဟု အော်ချင်လျှင် မည်သည့်အချိန်၌ အော်မည်နည်း။

 

၂၀၂၄ ခုနှစ် ဧပြီလ ၁၆ ရက်နေ့ နံနက် ၄ နာရီ ၂၉ မိနစ် ၂၆ စက္ကန့်တွင် သင်္ကြန်တက်သည် ဆို၏။

ထိုအချိန်သည်ပင် နှစ်ကူးချိန်ဖြစ်သတည်း။

 

အသင် လုံကလေး၊ လုံမကလေးတို့ ဟက်ပီးနျူးယီးယားဟု အော်ချင်လျှင် အနှီ ဧပြီလ ၁၆ ရက်နေ့ နံနက် ၄ နာရီ ၂၉ မိနစ် ၂၆ စက္ကန့်တွင် အိပ်ယာမှ စောစောထကာ အော်ရမည်ဖြစ်၏။

 

အကယ်၍ သင်တို့သည် ဧပြီလ ၁၇ ရက်နေ့ကို နှစ်ကူးရက်မှတ်ကာ ဧပြီလ ၁၆ ရက် ည သန်းခေါင်တွင် ဟက်ပီးနျူးယီးယားကြမည်ဆိုပါက သင်တို့သည် နှစ်ကူးချိန်ကို ၁၉ နာရီခွဲကျော်လာပြီးမှ နျူးယီးယားသဖြင့် -

 

ဘာနှင့်တူသနည်းဆိုလျှင် -

ပန်းတိုင်ကိုရောက်ပြီး ခြေလှမ်း ၁၉ လှမ်းကျော်လာမှ ငါ ပန်းဝင်ပြီကွ ဟု ဂယောင်ကတမ်းအော်သူကဲ့သို့ ဖြစ်လိမ့်မည် သာတည်း။

 

ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

 

အေးငြိမ်း

၁၇ ဧပြီလ၊ ၂၀၂၄ 

Tuesday, April 16, 2024

၁ ရက်ကြတ်၊ ၂ ရက်ကြတ်သည် ဆိုခြင်းအကြောင်း

ထိကပါး ရိကပါးများ ရေးသည့်အတွက် ကျွန်ုပ်ကို ဖွဘုတ်က သောက်မြင်ကပ်လှချည့်ဆိုပြီး ကျွန်ုပ်၏ Main FB Account ကို ပိတ်ထားတာ တစ်ပတ်ကျော်ပါပြီ။ အခုထိ ဘယ်လိုမှ လုပ်မရ၍ ကျွန်ုပ်လည်း စိတ်ကုန်လျက် ဘာစာမှ မရေးဖြစ်။ ဖွဘုတ်လည်း ဝင်မကြည့်ဖြစ်။

 

ညကတော့ FB link တစ်ခု ဆရာဟန်ပို့ပေးလာလို့ ဖွင့်ကြည့်ဖြစ်။

တခြားမဟုတ်ပါ။

သင်္ကြန်နားနီးပြီဆို တွေ့ရတတ်သော သင်္ကြန်နှင့် ပတ်သက်သည့် ပေါက်တတ်ကရများ အကြောင်း ဖြစ်၏။

 

https://www.facebook.com/share/p/eDhoqCMDRxVxSbmm/?mibextid=xfxF2i

 

သူက ဆရာကြီးဟန်ပန်နှင့် “ဒီနှစ်သင်္ကြန်မှာ အကြတ် (၁) ရက်လား (၂) ရက်လား သိစေဖို့ ဖတ်ကြည့်ပါ” ဆိုပြီး ရေးထား၏။ 

 

အောင်မယ် - 

ပေါ့သေးသေးတော့ မဟုတ်ဘူးခင်ဗျ။

သူ့ပို့စ်မှာ like က 3.4k, 47 comments, 650 share ခည။

 

ထားပါတော့။ ဒါ ကျွန်ုပ်နဲ့မဆိုင်ပါ။

 

မြန်မာပြက္ခဒိန်အကြောင်း ဂဃနဏမသိကြလို့ ကျွန်ုပ် “မြန်မာပြက္ခဒိန်” ဆိုပြီး စာအုပ် ရေးထုတ်ခဲ့ပါ၏။ သို့သော် စိတ်ဝင်စားသူ နည်းလှ၏။

 

ယခု ကျွန်ုပ်က ကျွန်ုပ်၏ မြန်မာပြက္ခဒိန်စာအုပ်တွင် ဖော်ပြထားသည်ကို မိတ်ဆွေတို့ ဗဟုသုတရစေရန် အကျဉ်းမျှ ရေးသားပြပါမည်။ သို့သော် နက္ခတ္တဗေဒ/ဗေဒင် ဗဟုသုတ မရှိသူများ နားလည်ရန် ခဲယဉ်းပါလိမ့်မည်။

 

သင်္ကြန်ကာလ

 

မိဿရာသီသို့ ဖုဋတနင်္ဂနွေဂြိုဟ်ဝင်ချိန်မှာ သင်္ကြန်ကျချိန် ဖြစ်၍ မိဿရာသီသို့ မဓျတနင်္ဂနွေဂြိုဟ် ဝင်ချိန်သည် သင်္ကြန်တက်ချိန်ဖြစ်၏။ သင်္ကြန်ကာလဟူသည် ဖုဋတနင်္ဂနွေဂြိုဟ်စင် မိဿရာသီသို့ စတင်ဝင်ချိန်မှ မဓျတနင်္ဂနွေဂြိုဟ် မိဿရာသီဝင်ချိန်တိုင်အောင် သွားခဲ့ရသော ဖုဋတနင်္ဂနွေဂြိုဟ်၏ ခရီးတာကာလ ဖြစ်၏။ တနည်းအားဖြင့် တနင်္ဂနွေမန္ဒဥစ်၏ ရာသီ၊ အံသာသည် သင်္ကြန်ကာလဖြစ်၏။

 

မြန်မာနိုင်ငံ ပြက္ခဒိန်အကြံပေးအဖွဲ့မှ သင်္ကြန်ကာလကို ၂ ရက်၊ ၄ နာရီ၊ ၄ မိနစ်၊ ၄၁ စက္ကန့် ဟု သတ်မှတ်၏။ ထို့ကြောင့် သင်္ကြန်ကာလမှာ ၂ ရက်၊ ၄ နာရီ၊ ၄ မိနစ်၊ ၄၁ စက္ကန့် ဖြစ်၏။

သင်္ကြန်ကျချိန်၌ ၂ ရက်၊ ၄ နာရီ၊ ၄ မိနစ်၊ ၄၁ စက္ကန့် ထည့်ပေါင်းလိုက်လျှင် သင်္ကြန်တက်ချိန်ရ၏။

 

ထို့ကြောင့် သင်္ကြန်ကျချိန်သည် ည ၇ နာရီ ၅၅ မိနစ် ၂၀ စက္ကန့်ထက်နောက်ကျလျှင် ၂ ရက် ကြတ်မည်။

သင်္ကြန်ကျချိန်သည် ည ၇ နာရီ ၅၅ မိနစ် ၂၀ စက္ကန့်ထက်စောလျှင် ၁ ရက် ကြတ်မည်။

 




ယခုနှစ်တွင် သင်္ကြန်ကျချိန်သည် ၂၀၂၄ ခုနှစ် ဧပြီလ ၁၄ ရက်နေ့ နံနက် ၀၀ နာရီ ၂၄ မိနစ် ၄၅ စက္ကန့် အချိန်ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် သင်္ကြန် တစ်ရက်သာ ကြတ်မည်။

 

နက္ခတ္တဗေဒအကြောင်း နားမလည်ပါက ဤ၌ ရှင်းပြထားသည်ကိုလည်း သင်တို့ နားမလည်နိုင်ပါ။

 

ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

 

အေးငြိမ်း

၁၆ ဧပြီလ၊ ၂၀၂၄

Tuesday, April 9, 2024

ဦးစားပေးခြင်း ယဉ်ကျေးမှု

သည်ကနေ့မနက် ကျွန်ုပ် အလုပ်ကိုလာတော့ Blk 656A ထောင့်၊ လူသွားလမ်းပေါ်အဆင်းတွင် အပေါ်မှတက်လာသည့် လက်တွန်းလှည်းကလေးနှင့် ဆုံ၏။ ကလေးလက်တွန်းလှည်းကလေးကို အဖိုးကြီးတစ်ဦးက တွန်း တက်လာခြင်း ဖြစ်၏။ အဲလေ တွန်းတက်လာတာမဟုတ်။ တွန်းတက်ဘို့ ပြင်နေတာ ဖြစ်၏။ ကျွန်ုပ်က စက်ဘီးနှင့် အောက်ကိုအဆင်း၊ သူက အပေါ်အတက် နှစ်ဦး ဆုံ၏။ သူလည်း ရပ်စောင့်၊ ကျွန်ုပ်လည်း ရပ်စောင့်။ သူက မင်းအရင်ဆင်းလာခဲ့ ဆိုသည့်သဘော နှင့် လက်ပြ၏။ ကျွန်ုပ်လည်း စက်ဘီးကို အရှိန်သပ်လျက် ဆင်းသွားလိုက်၏။

 

ဤကဲ့သို့ပင် လူကူးမျဉ်းကြား၌လည်း အသင်တို့ ကြုံဖူးပါလိမ့်မည်။ မိမိက လူကူးမျဉ်းကြား၌ ကူးရန် ရပ်စောင့်သည့်အခါ ကားများက ရပ်လျက် သင့်ကို လမ်းပေးပါလိမ့်မည်။ 

 

လမ်း၌ရပ်စောင့်ရသည့်အခါ၌လည်း လမ်းသွားလမ်းလာများအတွက် နေရာလုပ်ပေးထားရ၏။ လမ်းကို ပိတ်ရပ်မနေရ။ လမ်းသွားသည့်အခါ လမ်းဘေးမှ (ပလက်ဖောင်း၏ လက်ဝဲဘက်မှ) ကပ်ကာ သွားရ၏။ သို့မှ အမြန်လျှောက်လိုသူများ ကျော်သွားနိုင်မည်။

 

စက်လှေကားစီးသည့်အခါ ရပ်စီးမည်ဆိုပါက လက်ဝဲဘက်၌ ကပ်လျက် ရပ်ရ၏။ သို့မှ လှေကားပေါ် တက်သွားလိုသူများ လက်ယာဘက်မှ ကျော်တက်နိုင်မည်။

 

ဤသည်မှာ ဦးစားပေးခြင်းယဉ်ကျေးမှု ဖြစ်သတည်း။

 

ကျွန်ုပ်တို့ကျောင်းသားဘဝက ဟီးနိုးဘတ်စ်ကားကို ခေါင်းပေါင်းကြီးတပ်ပေးလျက် ၁ ကျပ်တန် အထူးကားဟု ပြေးဆွဲ ပေး၏။ တစ်ခါသော် ကျွန်ုပ်နှင့် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်တို့ မြို့ထဲသို့ သွားကြ၏။ ဘတ်စ်ကားဂိတ်တွင် စောင့်နေစဉ် ခေါင်းပေါင်းကြီးနှင့် ဘတ်စ်ကား ဆိုက်လာ၏။ 

 

ကားလုံးဝရပ်မသွားမီပင် ကျွန်ုပ်သူငယ်ချင်းမှာ ကားပေါ်အတင်းပြေးတက်လျက် နေရာဦးလေ၏။ အမှန်က သူ ထိုင်ဘို့ မဟုတ်။ ကျွန်ုပ်အတွက် နေရာဦးပေးခြင်းဖြစ်၏။ ကျွန်ုပ်က ဤသို့လုပ်တာကို မကြိုက်။ မကြိုက်ကြောင်းလည်း သူ့ကို ပြောပြ၏။

 

ကျွန်ုပ်တို့လို ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်၊ သန်သန်မာမာ ယောက်ျားလေးများအဖို့ ဘတ်စ်ကားမှာ ထိုင်ခုံမရလို့ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ရ လျင်ကော။ ဘယ်လောက်ပင်ပန်းသွားပါမည်နည်း။ ကျွန်ုပ်တို့ထက်ပိုပြီး ထိုင်ခုံလိုအပ်သူတွေ ရှိနေနိုင်၏။ သူတို့အတွက် ဦးစားမပေးသင့်ပါသလော။ 

 

ကျွန်ုပ်သားကမူ ကားစီးသည်ဖြစ်စေ၊ ရထားစီးသည်ဖြစ်စေ။ ထောင့်တစ်နေရာ၌ ရပ်ကာ သူ့ဘာသာသူ သီချင်းလေး နားထောင်နေလေ့ရှိ၏။ အတင်းတွန်းပြီး နေရာလုဘို့ နေနေသာ နေရာလွတ်များရှိနေသည့်တိုင် မည်သည့်အခါမှ ထိုင်ဘို့ကို မစဉ်းစား။ 

 

ဘတ်စ်ကား၊ ရထားစီးသည့်အခါ၌လည်း အသင်တို့သည် အတင်းနေရာလုထိုင်သူများကို ကြုံကြရပါလိမ့်မည်။ ဤကဲ့သို့သော လူစားမျိုးထဲ၌ သင်တို့ မပါပါစေနှင့်။

 

ကျွန်ုပ် ကျောင်းသားဘဝက ရန်ကုန်သို့လာလျှင် သာရဝေါ - ရန်ကုန် ရထားစီးကာ လာရ၏။ ပြန်သည့်အခါ၌လည်း ထိုရထားကို ကြည့်မြင်တိုင်ဘူတာ၊ သို့မဟုတ် အင်းစိန်ဘူတာကနေ စီးရ၏။

 

ကြည့်မြင်တိုင်ဘူတာမှနေ၍ ရထားစီးသည့်အခါ ရထားပေါ်၌ အိပ်နေသူများကို တွေ့ရလေ၏။ ၎င်းတို့မှာ ရထားတွဲများကို နေအိမ်လုပ်နေသူများ ဖြစ်၏။ ထိုသူတို့သည် ရထားပေါ်၌အိပ်လျက် ထိုင်ခုံနေရာများ ဦး၏။ အိပ်လည်းအိပ်ရ၊ ထိုင်ခုံ နေရာဦးပြီး နေရာကို ရောင်းစားလို့လည်းရ။ တစ်ချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ် ဖြစ်၏။

 

ဤသည်ကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ကျွန်ုပ်ကြုံဖူး၏။ ရင်ထဲကပင် မကျေနပ်သော်လည်း ကျွန်ုပ် ဘာမှ မလုပ်ဖြစ်ခဲ့။

တစ်နေ့သောအခါ ကျွန်ုပ် ကျောင်းပိတ်၍ အိမ်အပြန် ရထားပေါ်၌ ဤကဲ့သို့ပင် ကြုံပြန်၏။ 

ခုံများပေါ်၌ အိပ်နေသူများ ရှိနေသဖြင့် ခရီးသည်များမှာ ထိုင်ခုံများအကြား လမ်းပေါ်၌ ထိုင်သူထိုင်၊ ထသူထ။

 

ကျွန်ုပ်ရောက်ပြီး များမကြာမီ ခပ်ပိန်ပိန်ပါးပါး၊ အသားခပ်ဖြူဖြူ၊ ကျောင်းသားနှင့်တူသူတစ်ယောက် တက်လာ၏။ ကျွန်ုပ် အသက်အရွယ် (၂၂/၂၃) လောက်ပင် ရှိပါလိမ့်မည်။ 

 

၎င်းက အသံကိုမြှင့်လျှက် -

 

‘ဟိတ်၊ အကုန်ထစမ်း၊ အကုန်ထ။ ထဆိုထလေ။ ဘာလုပ်နေတာတုံး။ အကုန်ထ။ အကုန် အောက်ကိုဆင်း။ ဘာလဲ ဒီရထားပေါ်မှာ ခင်ဗျားတို့က အကျအနလာအိပ်နေရအောင် ဒီရထားက ခင်ဗျားတို့ ပထွေးဆီက အမွေရထားတာလား။ ဟို့နောက်က တစ်ယောက် ထဆိုထလေ။ ဘာပေနေတာလဲ။ အကုန်အောက်ကိုဆင်း။ ခရီးသည်တွေ ခုံတွေမှာ အားလုံးဝင်ထိုင်။ တစ်ယောက်မှ ပိုက်ဆံပေးစရာမလိုဘူး။ ဒါ ပြည်သူပိုင်ရထား။ ဘယ်ကောင်မှ မပိုင်ဘူး။ 

 

ထိုနံရောအခါကျမှ ရထားတွဲခုံများပေါ် အိပ်နေသူများမှာ ကုပ်ချောင်းကုပ်ချောင်းနှင့် ဆင်းသွားကြလေ၏။ ခရီးသည်များ လည်း မိမိတို့နီးရာခုံများတွင် ဝင်ထိုင်ကြလေ၏။

 

ဤအဖြစ်အပျက်ကိုကြည့်ပြီး ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အလွန် အားမရဖြစ်မိလေ၏။ ကျိန်လည်း ကျိန်ဆဲမိ၏။ 

“ငါရော ဘာကြောင့် အဲသလို မလုပ်နိုင်ရသလဲ။ ဘာကိစ္စ အဲသလောက် သရဲဘောကြောင်ရသလဲ။ ကိုယ့်မျက်စိရှေ့မှာ မဟုတ်တာလုပ်နေတာကို ဘာကြောင့် မျက်စိမှိတ် နေရသလဲ။

 

လက်မှတ်ဝယ်ပြီး ရထားစီးသည့်သူများကို ဦးစားမပေးဘဲ ထိုင်ခုံနေရာများကို ဦးကာ ရောင်းစားခြင်းသည် အင်မတန် အောက်တန်းကျပြီး ရိုင်းလှ၏။ ဤကဲ့သို့သောသူများကို ကျွန်ုပ်တို့သည် ဖြစ်နိုင်သမျှနည်းလမ်းအားလုံးသုံးကာ တားမြစ် ကြရမည်။ 

 

အိမ်သာတွင်ဖြစ်စေ၊ ငွေထုတ်စက်တွင်ဖြစ်စေ၊ စားသောက်ဆိုင်တွင် ဈေးဝယ်သည့်အခါဖြစ်စေ၊ ကားရထားစီးသည့် အခါတွင်ဖြစ်စေ၊ မည်သည့်အခါတွင်မဆို အသင်သည် တန်းစီရသည် ဆိုပါစို့။ အကယ်၍ အဖိုးကြီး/အဖွားကြီးများ၊ မသန်မစွမ်းများ၊ ကလေးသူငယ်များ သင့်နောက်က လာ တန်းစီလျှင် သူတို့ကို နေရာဖယ်ပေးလိုက်ပါ။

 

မြန်မာစကားတွင် “ကြီးသူကို ရိုသေ၊ ရွယ်တူကို လေးစား၊ ငယ်သူကိုသနား” ဟုရှိ၏။

 

ဦးစားပေးခြင်းတွင်လည်း ဤသည့် ယဉ်ကျေးမှုကို လိုက်နာသင့်လှ၏။

 

မိမိထက် အသက်ကြီးသူကို ဦးစားပေးခြင်း၊

မိမိထက် အသက်ငယ်သူများကို ဦးစားပေးခြင်း၊

မသန်မစွမ်းများကို ဦးစားပေးခြင်း၊

ကိုယ်ဝန်ဆောင်များ/ကလေးအမေများကို ဦးစားပေးခြင်းဖြင့် -

သင်တို့သည် နိုင်ငံကြီးသားပီသကြောင်းကို ပြသကြပါကုန်လော့။

 

သင်တို့သည် နေရာလုထိုင်ခြင်းအားဖြင့် မည်မျှအကျိုးရှိသွားပါသနည်း။

မိမိနေရာကို ပေးထိုင်လိုက်ခြင်းနှင့် -

အတင်းနေရာလုခြင်း နှစ်မျိုးအပေါ် ပတ်ဝန်းကျင်က သင့်ကို မည်ကဲ့သို့ သဘောထားပါမည်နည်း။

အသင်သည် ပတ်ဝန်းကျင်က သင့်အပေါ် မည်ကဲ့သို့ ထင်မြင်စေလိုပါသနည်း။

 

နေရာလုထိုင်လိုက်သည့်အခါ ဖြစ်ပေါ်လာသည့် စိတ် နှင့် -

အခြားတစ်ယောက်ကို နေရာပေးလိုက်သည့်အခါ ဖြစ်ပေါ်လာသည့် စိတ် နှစ်မျိုးတွင် မည်သည့်စိတ်သည် ပို၍ ချမ်းသာ မည် အသင်ထင်ပါသနည်း။

 

ရယူခြင်းကြောင့် ရလာသည့် စိတ်ချမ်းသာမှုနှင့် -

ပေးဆပ်လိုက်ရခြင်းကြောင့် ရလာသည့် ပီတိသည် မည်ကဲ့သို့မှ မနှိုင်းသာ/မယှဉ်အပ်။

 

ဤသည်မှာ ဦးစားပေးခြင်းယဉ်ကျေးမှုဖြစ်၏။

 

အသင်တို့သည် ဦးစားပေးတတ်သူများ ဖြစ်ကြပါစေကုန်သတည်း။

 

ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

 

အေးငြိမ်း

၈ ဧပြီလ၊ ၂၀၂၄

Thursday, March 28, 2024

ကျွန်ုပ်နှင့် မဟာသုတကာရီ မဃဒေဝလင်္ကာသစ်ကြီး အကြောင်း

‘မိန်းမဟူဘိ၊ ထိုဣတ္ထိတို့

မရှိမကောင်း၊ ရှိမကောင်းနှင့်

မပေါင်းလည်းခက်၊ ပေါင်းလည်းခက်၏’ ဟူသော လင်္ကာအပိုင်းအစလေးကို ကျွန်ုပ် ငယ်စဉ်ကပင် ကြားဖူးမှတ်ဖူး ခဲ့ပါ၏။ ဘယ်အရွယ်က ဘယ်နေရာတွင် ဘယ်ကဲ့သို့ မှတ်ဖူးခဲ့ရသည်ကိုမူ မမှတ်မိတော့။

 

အတန်ငယ်ကြီးလာသည့်အခါ အထက်တန်းကျောင်းသားဘဝ ဆယ်ကျော်သက်ဘဝတွင် ကဗျာများကို လေ့လာမှတ်သား သည့်အခါ၌ ပုတ္တောဝါဒပါ ကဗျာပိုဒ်ကလေးများကို နှုတ်တက် အာဂုံဆောင်မိခဲ့ပြီး မဃဒေဝ လင်္ကာသစ်နှင့် ရင်းနှီး လာခဲ့ရ၏။ သို့တိုင် ကြားသာကြားဖူးပြီး မဃဒေဝ လင်္ကာသစ်ဟူသည် အဘယ်ဖြစ်သည်ကို မသိသေး။ သံဝရပျို့တို့ကဲ့သို့ ပျို့ခပ်သေးသေး တစ်ခုဟုသာ ထင်ခဲ့မိ၏။

 

ဆယ်တန်းအောင်ပြီး ကျွန်ုပ် ဒေသကောလိပ်တက်တော့ ဟင်္သာတဒေသကောလိပ်တွင် တက်ရ၏။ တောင်ရိုးနားက ရွာမှာမွေးသည့် ကျွန်ုပ်တို့မှာ မြို့ပြင်ကနား၌ မည်သည့် အဆွေအမျိုးမှ မရှိ။ သည်တော့ ဦးပဉ္စင်းဘဝနှင့် ဟင်္သာတတွင် အငယ်တန်းတက်နေသော ဆွေမျိုးနီးစပ် ဦးပဉ္ဇင်းတင်ဝင်း အကူအညီနှင့် သူတက်နေသည့် မိုးကောင်းကျောင်းတွင် နေခွင့်ရ၏။ ဆရာတော်က ဘုန်းကြီးတို့ကျောင်းမှာ ဘယ်ကျောင်းသားမှ မထားဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒကာလေးကတော့ နေစရာမရှိတဲ့အတွက် ခြွင်းချက်အနေနဲ့ ထားပေးမယ် ဆို၍ မိုးကောင်းကျောင်း၌ နေခွင့်ရ၏။ ကျွန်ုပ်နေရသည့် ကျောင်းဆောင်မှာ သင်္ချိုင်းကုန်းနှင့်ကပ်လျက် မေဃဝတီတိုက် ဖြစ်၏။

 

မိုးကောင်းကျောင်းမှာ စာသင်တိုက်ကြီးဖြစ်ပြီး မူလတန်းမှစ၍ ပထမငယ်တန်း၊ ပထမလတ်တန်း၊ ပထမကြီးတန်းများကို သင်ကြားပေး၏။ ဓမ္မာစရိယတန်းပါမပါ သိပ်မမှတ်မိတော့ပါ။

 

ဆိုတော့ စာဖတ်ဝါသနာပါသူ ကျွန်ုပ်အနေနှင့် စာသင်သား ဦးပဉ္ဇင်းများထံ၌ ဗုဒ္ဓဘာသာစာပေများ တဝကြီး ဖတ်ခွင့် ရလေ၏။ 

 

များမကြာမီပင် ကျွန်ုပ်အနေနှင့် အနည်းအကျဉ်းလောက်သာ မစို့မပို့ ဖတ်ဖူးလျက် တစ်အုပ်လုံးကို ဖတ်ချင်နေသည့် ‘မဃဒေဝ လင်္ကာသစ်’ စာအုပ်ကြီးနှင့် ပက်ပင်းပါ တိုးလေတော့၏။ စာအုပ်ပိုင်ရှင်က ဦးပညိန္ဒ ထင်ပါသည်။

 

ဘလ္လာတိယပျို့၊ သံဝရပျို့နှင့် မုဒုလက္ခပျို့တို့လောက်သာ မြင်ဖူးသည့် ကျွန်ုပ်မှာ ‘မဃဒေဝ လင်္ကာသစ်’ စာအုပ်ကြီးကို တွေ့လိုက်ရာ လန့်ဖြတ်၍ပင် သွားလေသော ဟူ၏။ စာအုပ်ကြီးမှာ သာသနာရေးဦးစီးဌာနက ထုတ်သည့် စာအုပ်ကြီး ဖြစ်လျက် ရန်ဖြစ်၍ စာအုပ်နှင့် လူကို ကောက်ရိုက်လျှင်ပင် သေနိုင်လောက်ပေ၏။

 

ကျွန်ုပ်မှာ နေပူပူ၌ ပင်ပင်ပန်းပန်းလမ်းလျှောက်အလာ ရေငတ်လွန်းမက ငတ်နေချိန်၌ ဘီယာစည်ထဲ ပြုတ်ကျသကဲ့သို့ ဖြစ်ပြီးသကာလ မဃဒေဝကို တစ်အုပ်လုံးကူးရန် စိတ်ကူးလေတော့သတည်း။ 

 

သို့သော်လည်း ပထမစာမျက်နှာအနည်းငယ်ကူးပြီး စိတ်ကူးတမျိုးပြောင်းသွား၏။ 

စာအုပ်ကြီးမှာ စာမျက်နှာ ၅၀၀ ကျော်လောက်ရှိရာ တစ်အုပ်လုံးကူးဘို့ မလွယ်။ သို့နှင့် ကျွန်ုပ် အလွန်နှစ်သက်လှသည့် ပုတ္တောဝါဒခန်းကိုသာ ကူးလေတော့၏။ 

 

တစ်ခုကံကောင်းသည်မှာ ကျွန်ုပ် စာသင်သားဦးပဉ္ဇင်းများနှင့် အတူနေရခြင်းဖြစ်၏။ 

ပြောတော့သာ လွယ်တာခင်ဗျာ။ အချို့စာပိုဒ်များကလွဲလို့ မဃဒေဝကို တော်ရုံနှင့် နားမလည်နိုင်။

သူ့ဟာက ပါဠိလိုတွေ၊ ပေါရာဏတွေ၊ ဗုဒ္ဓစာပေစကားတွေ ရောပြွမ်းထည့်ထားလေရာ ကျွန်ုပ်မှာ ဖတ်ပြီး နားမလည်တိုင်း ဦးပဉ္ဇင်းများကို မေးရလေသောဟူ၏။  

 

ကျွန်ုပ်သည် မဃဒေဝလင်္ကာသစ်ကြီးကို ဖတ်ပြီးသကာလ မန်လည်ဆရာတော်ဘုရားကြီးကို အကြိမ်ကြိမ် ဦးခိုက်မိလေ၏။

 

မဃဒေဝလင်္ကာသစ်နှင့် အခြားပျို့ကဗျာ၊ လင်္ကာတို့မတူသည့်အချက် များစွာ ရှိသည့်အနက် . . .

 

ပထမဆုံးအကြောင်းတစ်ခုမှာ မဃဒေဝလင်္ကာသစ်ကို သီကုံးခဲ့သည့် မန်လည်ဆရာတော်ဘုရားကြီးသည် ၎င်း၏ မဃဒေဝလင်္ကာကြီးကို ကျေနပ်အားရနိုင်သည်မရှိဘဲ နောက်ဆုံး ပျံလွန်တော်မူသည်ထိ အထပ်ထပ် သုတ်သင် မွမ်းမံ ပြင်ဆင်နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။

 

မည်သည့် ပျို့ကဗျာ၊ လင်္ကာဆရာမှ မိမိရေးပြီးသား ပျို့ကဗျာ၊ လင်္ကာကို ထပ်မံပြုပြင်တည်းဖြတ်သည်မရှိ။

မဲဇာတောင်ခြေ second version ဟူသည်မရှိ။

မုဒုလက္ခဏာပျို့ revised version ဟု မရှိ။

ဂါထာ ၆၀ ပြင်ဆင်ရေးသားချက်ဟု မရှိ။

 

သို့သော် မဃဒေဝလင်္ကာသစ်ကြီးကိုမူ မန်လည်ဆရာတော်ကြီးသည် ဆယ်ဝါအရတွင် စတင်ရေးသား၏။ သာသနာရေး ကိစ္စများကြောင့် အပြီးမသတ်နိုင်ဘဲ ၁၂၆၆ ခုနှစ်တွင်မှ ဆက်လက်ရေးသား အဆုံးသတ်ခဲ့၏။ (ထို့ကြောင့် မဃဒေဝ လင်္ကာကြီး၏ သက်တမ်းမှာ နှစ်ပေါင်း ၁၂၀ ပြည့်လေပြီ။)

 

ပထမစာမူနှင့် ဒုတိယစာမူတို့ကို ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေခဲ့သည့်တိုင် ဆရာတော်ဘုရားကြီးသည် ၁၂၈၁ ခုနှစ်တွင် ပြန်လည် ပြင်ဆင် ရေးသားခဲ့ရာ တတိယစာမူတွင် ဒုတိယစာမူထက် နုတ်ပယ်ချက် (၈) ခု၊ ပြင်ဆင်ချက် ၅၅၅ ခု၊ ဖြည့်စွက်ချက် (၉၉၇) နှင့် အခန်း (၆) ခန်း၊ အခန်းငယ် (၅၀), စာပိုဒ်ပေါင်း (၆၂၅) ပိုဒ် ရှိလာခဲ့၏။

 

ဤသည်မှာ မဃဒေဝလင်္ကာကြီးနှင့် အခြား ပျို့ကဗျာများ ခြားနားချက် ဖြစ်၏။

 

ဒုတိယတစ်ချက်မှာ အခြား ပျို့ကဗျာများသည် မိမိတို့စပ်ဆိုသည့် အကြောင်းအရာတစ်ခုတည်းကိုသာ ဖွဲ့ဆိုလေ့ ရှိကြ၏။ မယ်ဘွဲ့ဆိုလျှင် မယ်အကြောင်း၊ မောင်ဘွဲ့ဆိုလျှင် မောင်အကြောင်း၊ ရာသီဘွဲ့ဆို ရာသီအကြောင်း၊ တစ်ခုစီသာ ပါလေ့ ရှိကြ၏။ 

 

သို့သော် မဃဒေဝလင်္ကာသစ်ကြီးကား စေ့တကာ စုံလှပါပေ၏။

မဃဒေဝ၏ မူရင်းဇာတ်တော်မှာ နေမိဇာတ်တော်မှ မဃဒေဝမင်းအကြောင်း ဖြစ်၏။ 

သို့သော် လင်္ကာကြီးကိုဖွဲ့ဆိုရာ၌ မဃဒေဝမင်းအကြောင်းမျှသာ မဟုတ်မူ၍ ဆရာတော်ကြီးက ဗဟုသုတရစရာ အကြောင်းအရာများကို ဟင်းလေးအိုးကြီးသဖွယ် စုဆောင်းထည့်သွင်းထား၍ စာဖတ်သူများအနေနှင့် ဖတ်၍မကုန် မှတ်၍မဆုံး ဖြစ်ရလေတော့သတည်း။

 

မဃဒေဝလင်္ကာသစ်ကြီးတွင် လောကီလူသားတို့ လိုက်နာရန် နီတိ၊ ဆုံးမစကားများကို ပုတ္တောဝါဒခန်းတွင် တဝကြီး ဖတ်ကြရမည်။

 

နက္ခတ်ကြောင်း၊ ဓာတ်အကြောင်း၊ စိုက်ပျိုးရေးအကြောင်း၊​ သတ်ပုံ၊ ရာဇဝင်၊ မူးမတ်တို့ကျင့်သုံးရမည့်တရား၊ စစ်တုရင်ကစားနည်း၊ ကျန်းမာရေးအတွက် လမ်းညွှန်ချက်၊ မိန်းမဆိုး၊ မိန်းမမြတ်တို့အကြောင်း၊ ယောက်ျားဆိုး၊ ယောက်ျားမြတ်တို့ အကြောင်း . . . 

 

“အနှစ်ပညာ၊ မရှိပါက၊ အင်္ဂါခြေလက်၊ ယောက်ျားလျက်လည်း၊ မိန်းမထက်သာ၊ ယုတ်မာဆိုးဝါး၊ မိုက်လုံးထွားသည်။       ။ နွားနှင့်ကျားနှင့် အတူတည်း” ဟူ၍လည်းကောင်း၊

 

စစ်ရေးစစ်ရာနှင့်ပတ်သက်၍ “ဗိုလ်ထုအင်အား၊ ငါကြီးမားဟု၊ မကိုးစားရာ၊ ရံတခါနှိုက်၊ ကြမ္မာမတော်၊ ခါမလျော်မူ၊ ချွတ်ချော်ရေးရာ၊ ပျက်တတ်စွာရှင့်” ဟူ၍လည်းကောင်း၊ 

 

ဗေဒအဟောနှင့် ပတ်သက်၍ စီးလဂ်ညံ့ညှိုး၊ တိုင်ကျိုးဆည်ပေါက်၊ တန်းအောက်ကျအိပ်၊ အနှိပ်အနာ၊ ကိုယ့်ဇာတာဝယ်၊ ကောဇာကောဝိန်၊ ဆတ္တိန်တြင်း၊ နဝင်း နက္ခတ်၊ မိတ္တုနတ်ဟု၊ ပါဒ်ပါဒ်ခြောက်ခု၊ မြွေပွေးတုသို့၊ အာယုခိုက်ထိ၊ ပူတိ ဘင်္ဂ၊ မရဏနှင့်၊ ကဏ္ဍသုံးခွင်၊ ထွက်ဝင်လာ၊ ဒသာမသန့်၊ အတန့်မကောင်း၊ သံတောင်းစီးနင်း၊ ပါပခြင်း၍၊ . . .” ဟူ၍လည်းကောင်း၊

 

ကျွန်ုပ်ဉာဏ် တစ်မိုက်လောက်နှင့် မဃဒေဝလင်္ကာသစ်ကြီးကို ချီးကျူးဘို့ရာ မစွမ်းသာပါ။ အားလုံးကို နားလည်ဘို့ မဆိုထားပါနှင့်။ သုံးပုံတစ်ပုံမျှ (အဲလေ များလွန်းပါသေးသည်။) ငါးပုံတစ်ပုံလောက်မျှ နားလည်မည်ဆိုလျှင်ပင် ငါကား အလွန့်အလွန်တော်လှလေစွတကား ဟု လက်ခမောင်း ခတ်ရတော့မည် ဖြစ်၏။ 

 

အမှန်စင်စစ် အဖွင့်ကျမ်း၊ အဖြေကျမ်းများ မရှိဘဲ မဃဒေဝကို အပြည့်အစုံနားလည်ဘို့ရာ မလွယ်လှပါ။ တကယ့်စာတတ် အကျော် ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးများမှသာ တတ်နိုင်ပါလိမ့်မည်။

 

အကယ်၍သာ ကျွန်ုပ်သည် မြန်မာစာတွင် ပါရဂူဘွဲ့ယူ ကျမ်းပြုခွင့်ရသူတစ်ဦး ဖြစ်ခဲ့ပါမည်ဆိုလျှင် ကျွန်ုပ်ရွေးမည့် ခေါင်းစဉ်မှာ . . . 

 

“မဃဒေဝလင်္ကာသစ် လေ့လာချက်” စာတမ်းကို ရွေးချယ်မိမည် ဖြစ်ပါတော့သတည်း။

 

ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

 

အေးငြိမ်း

၂၈ မတ်လ၊ ၂၀၂၄