ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ (၁)

 

ရည္ညႊန္း။                        ။ Natural Gas Pipeline Technology Overview (Nov, 2007)

အတိုေကာက္မ်ား

AGA       - American Gas Association

ANSI     - American National Standards Institute
API       - American Petroleum Institute

ASTM     - American Society of Testing and Materials, now ASTM International

BLS       - Bureau of Labor Statistics

BMP      - Best Management Practice

CEC       - California Energy Commission

CFR       - Code of Federal Regulations

CO        - Carbon Monoxide

DI&M     - Directed Inspection and Maintenance

DOE      - U.S. Department of Energy

DOT      - U.S. Department of Transportation

EIA       - Energy Information Administration

EPA       - U.S. Environmental Protection Agency

ESD       - Emergency Shutdown
FEMA     - Federal Emergency Management Agency
FERC     - Federal Energy Regulatory Commission
FHWA    - Federal Highway Administration
GPO      - U.S. Government Printing Office
HAPs     - hazardous air pollutants
HC        - hydrocarbon

HDD      - horizontal directional drilling

IMP       - Integrity Management Plan

INGAA   - Interstate Natural Gas Association of America

LCM       - Logic Control Module

LNG       - Liquefied Natural Gas

MCC      - Motor Control Center

NACE     - National Association of Corrosion Engineers, now NACE International

NGA      - Natural Gas Act

Nox       - nitrogen oxides

NPC       - National Petroleum Council

NTSB     - National Transportation Safety Board

OPS      - Office of Pipeline Safety (DOT)

OSHA    - Occupational Safety and Health Administration

PM10     - particulate matter less than 10 micrometers in diameter

PSD       - prevention of significant deterioration

PUC       - Public utility commission

ROW(s) - right(s)-of-way

RTU       - remote terminal unit

SCADA   - supervisory control and data acquisition

SO2      - sulfur dioxide

TAPS     - Trans-Alaska Pipeline System

TSP       - Total Suspended Particulate

USACE   - U.S. Army Corps of Engineers

VOC      - Volatile Organic Carbon

တိုင္းတာသည့္ ယူနစ္မ်ား

gal        - gallon(s)

hp         - horsepower

lb          - pound(s)

psia      - pound(s) per square inch absolute

psig      - pound(s) per square inch gauge

အခန္း (၁)

သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းတြင္ ပါ၀င္သည့္ အစိတ္အပိုင္းမ်ား

၁၊ ၁။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္းမ်ား

            ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စီးပြားျဖစ္ တပ္ဆင္ထုတ္လုပ္လွ်က္ရိွေသာ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္း ၂ လိုင္းရိွပါသည္။ တစ္ခုမွာ ရတနာဓါတ္ေငြ႔ပိုက္ လိုင္း ျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ခုမွာ ရဲတံခြန္ ဓါတ္ေငြ႔ပုိက္လုိင္း ျဖစ္ပါသည္။ ရဲတံခြန္ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းကို ရတနာဓါတ္ေင႔ြပိုက္လုိင္းႏွင့္ ဆက္သြယ္ ထား၏။

၁၊ ၁၊ ၁။ ရတနာဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္း

၁၉၈၀ ခုႏွစ္က စတင္ေတြ႔ရိွခဲ့ေသာ ရတနာဓါတ္ေငြ႔သိုက္သည္ ကမ္းေျခမွ ၃၇ မိုင္အကြာ အင္ဒမန္ပင္လယ္ထဲ၌ ရိွ၏။ ထိုဓါတ္ေငြ႔သိုက္တြင္ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ ကုဗမီတာ သန္းေထာင္ေပါင္း ၁၅၀ ခန္႔ရိွၿပီး ထိုဓါတ္ေင႔ြမ်ားကို ထိုင္းသို႔ အႏွစ္ ၃၀ ေရာင္းခ်ရန္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ထားပါသည္။ ထိုစီမံကိန္းအတြက္ တုိတယ္ႏွင့္ စြမ္းအင္၀န္ႀကီးဌာနတို႔ ၁၉၉၂ ဇူလိုင္လ ၉ ရက္ေန႔တြင္ စာခ်ဳပ္လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့ၾကပါသည္။

ထိုဓါတ္ေငြ႔သိုက္မွ ဓါတ္ေငြ႔မ်ားထုတ္ယူၿပီး ထိုင္းသို႔ တင္ပို႔ေရာင္းခ်ခဲ့ရာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္စာရင္းအရ တစ္ေန႔လွ်င္ ဓါတ္ေငြ႔ ကုဗေပ သန္းေပါင္း ၇၈၀ ထုတ္ယူသည္ဟု သိရပါသည္။ ဓါတ္ေင႔ြပိုက္လိုင္းမွာ အခ်င္း ၂၄ လက္မရိွၿပီး ပင္လယ္ထဲ၌ ရတနာစခန္းမွ ဓမင္းဆိပ္အထိ အရွည္ ၂၁၅ မိုင္၊ ဓမမင္းဆိပ္မွ ထိုင္းနယ္စပ္ထိ ကုန္းေပၚတြင္ အရွည္ ၃၉ မိုင္ ရွိပါသည္။ ထိုပိုက္လိုင္းက တစ္ေန႔လွ်င္ ဓါတ္ေငြ႔ ကုဗေပ သန္းေပါင္း ၅၀၀ ထိ သယ္ပို႔ေပးႏိုင္သည္ဟု ဆိုပါသည္။

ရတနာဓါတ္ေငြ႔ပုိက္လိုင္းကို ေမာင္းႏွင္ေပးေနသူမွာ ျပင္သစ္ပိုင္ တိုတယ္ကုမၸဏီျဖစ္ပါသည္။ ပိုင္ဆိုင္မႈအေနႏွင့္ တိုတယ္က ၃၁.၂ %၊ ခ်က္ဗရြန္(ယူႏိုကယ္)(အေမရိကန္) က ၂၈.၃%၊ PTT(ထိုင္း) က ၂၅.၅% ႏွင့္ ျမန္မာ့ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔လုပ္ငန္း က ၁၅% ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၉၈ ခုနွစ္တြင္ ပိုက္လိုင္းတည္ေဆာက္မႈ ၿပီးစီးခဲ့ၿပီး ကုန္က်စရိတ္မွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁.၂ ဘီလီယံ (သန္းေပါင္း ၁၂၀၀) ျဖစ္ပါသည္။

ဓါတ္ေငြ႔ေရာင္းရန္ စာခ်ဳပ္စဥ္က ဓါတ္ေငြ႔ေရာင္းေစ်းကို 1 million BTU အတြက္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂.၄ ဟု သေဘာတူခဲ့ပါ သည္။ သုိ႔ေသာ္ Shwe Gas Movement မွထုတ္သည့္ Supply and Command စာေစာင္တြင္ ၃.၇ ဟုျပထားပါသည္။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေပါက္ေစ်းအရ အေမရိကန္တြင္ ဓါတ္ေငြ႔ 1 million BTU ကို အေမရိကန္ေဒၚလာ ၇.၀ ရိွၿပီး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ ၁၀ ထိ ေစ်းတက္ လာခဲ့ပါသည္။ (ရည္ညႊန္း - http://en.wikipedia.org/wiki/Natural_gas) ထို႔ေၾကာင့္ ေစ်းႏံႈးျပင္ဆင္သည့္ ပံုေသနည္းမ်ားပင္ စာခ်ဳပ္ အတြင္းထည့္သြင္းထားလင့္ကစား ျမန္မာျပည္ကေရာင္းေစ်းမွာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေစ်းႏံႈးမ်ားထက္ နည္းပါးေနပါသည္။

(မွတ္ခ်က္။           ။ ပ်မ္းမွ်ျခင္းအားျဖင့္ 1 ft³ = 1020 BTU )

            Shwe Gas Movement တြင္ေဖာ္ျပထားခ်က္မ်ားအရ ၁၉၉၇-၁၉၉၈ မွ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ထိ ဓါတ္ေငြ႔ေရာင္းရေငြမွာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ သန္းေပါင္းတစ္ေသာင္းခန္႔ရိွေၾကာင္း သိရပါသည္။

၁၊ ၁၊ ၂။ ရဲတံခြန္ ဓါတ္ေငြ႔ပုိက္လိုင္း

            ရတနာဓါတ္ေငြ႔စီမံကိန္းၿပီးေနာက္ ရဲတံခြန္ဓါတ္ေငြ႔စီမံကိန္းကို ဆက္လက္အေကာင္အထည္ ေဖာ္ပါသည္။ စီမံကိန္းတန္ဖိုး အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၆၅၀ ျဖစ္၏။ ရဲတံခြန္တြင္း၌ ခန္႔မွန္းေျခ ဓါတ္ေငြ႔ ကုဗေပ သန္းေပါင္း ၃.၂ ေသာင္း ရိွသည္ဟု သိရပါသည္။ ထိုဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္းကို ပိုင္ဆိုင္မႈအေနႏွင့္ ပရီမီယာ(အဂၤလန္) က ၂၆.၆၇%၊ ပက္ထရုိနတ္စ္ (မေလးရွား) - ၃၀%၊ PTTEP (ထိုင္း) - ၁၄.၁၇%၊ နစ္ပြန္ အိြဳင္း (ဂ်ပန္) - ၁၄.၁၇%၊ ျမန္မာ့ေရနံနွင့္ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ - ၁၅% တို႔ ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၉၂ တြင္ ဓါတ္ေငြ႔သိုက္ကို စတင္ေတြ႔ရိွၿပီး ၂၀၀၀ ခုႏွစ္၊ ေမလ ၇ ရက္ေန႔ ၌ ဓါတ္ေငြ႔စထုတ္ပါသည္။

ပိုက္လိုင္းအရွည္ စုစုေပါင္း ၁၆၉ မိုင္ျဖစ္ၿပီး အင္ဒမန္ပင္လယ္ ေရေအာက္တြင္ မုိင္ ၁၄၀၊ ကုန္းေပၚတြင္ မိုင္ ၃၀ ခန္႔ ျဖစ္ပါသည္။ ရဲတံခြန္ဓါတ္ေငြ႔ပုိက္လိုင္းကို ရတနာဓါတ္ေင႔ြပိုက္လုိင္းႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထား၏။ Premier Oil ၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ားအရ ထုတ္ခါစ၌ တစ္ေန႔လွ်င္ ဓါတ္ေင႔ြ ကုဗေပ သန္း ၇၀ ခန္႔ ထုတ္ႏိုင္ၿပီး ထိုင္းႏွင့္ခ်ဳပ္ဆိုထားေသာ စာခ်ဳပ္အရ တစ္ေန႔ထုတ္လုပ္မႈႏံႈးကို ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁ ရက္ေန႔မွစကာ ကုဗေပသန္း ၂၀၀ ထိ တိုးသြားမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ဓါတ္ေငြ႔ထုတ္လုပ္မႈမွာ အႏွစ္ ၂၀ ျဖစ္၏။       

            ရဲတံခြန္ပိုက္လိုင္းတြင္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က ဓါတ္ေင႔ြယိုစိမ့္မႈေၾကာင့္ တစ္ရက္လွ်င္ ဓါတ္ေငြ႔ကုဗေပသန္းေပါင္း ၄၀၀ မွ ၅၀၀ ထိ ဆံုးရံႈးခဲ့ရသည္ဟု ဆိုပါသည္။

၁၊ ၂။ ဓါတ္ေင႔ြပိုက္လိုင္းစနစ္

            ဓါတ္ေငြ႔ပုိက္လိုင္း၏ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ဓါတ္ေငြ႔ထုတ္ရာ ပင္ရင္းတြင္းမွ သံုးစဲြမည့္ေနရာအေရာက္ ဓါတ္ေငြ႔မ်ားကို ေဘးကင္း စြာ သယ္ပို႔ေပးႏုိင္ေရးပင္ျဖစ္၏။ ဤသို႔သယ္ပို႔ေပးေသာ စနစ္တြင္ ပိုက္လိုင္းမ်ား၊ ဓါတ္ေငြ႔ကို တြန္းပို႔ေပးမည့္ ဖိအားေပးစက္မ်ား (Compressor stations)၊ ၿမိဳ႔အ၀င္ဂိတ္စခန္းမ်ား (City Gate stations)၊ ဓါတ္ေငြ႔သိုေလွာင္မည့္ ေနရာမ်ား (Storage Facilities) စသည္တို႔ ပါ၀င္ပါသည္။

  ၁၊ ၂၊ ၁။ ဓါတ္ေင႔ြကို သယ္ပို႔ေပးေသာ ပိုက္လုိင္းမ်ား

            ေယဘုယ်အားျဖင့္ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္းအတြက္ သံုးေသာပိုက္မ်ားမွာ သံမဏိပိုက္မ်ားျဖစ္၏။ ထိုပိုက္အတြင္း၌ ေျပးေနေသာ ဓါတ္ေငြ႔ဖိအားမွာ တစ္စတုရန္းလက္မလွ်င္ ၅၀၀ မွ ၁၄၀၀ ေပါင္ (500 to 1400 psig) ရိွပါသည္။ ဓါတ္ေငြ႔ပုိက္လိုင္း အရြယ္အစားမွာမူ ဓါတ္ေငြ႔သံုးသည့္ ပမာဏအေပၚမူတည္ၿပီး အခ်င္း ၆ လက္မမွ ၄၈ လက္မထိ ရိွႏိုင္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အိမ္သို႔သြယ္တန္းသည့္ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္မ်ားတြင္ လက္မ၀က္ခန္႔အထိ ပိုမိုေသးငယ္ေသာ ပိုက္မ်ား ပါ၀င္ပါသည္။ ဓါတ္ေငြ႔ပုိက္လိုင္းကို ထိန္းခ်ဳပ္သည့္စနစ္ ႏွင့္ မီတာ မ်ားတပ္ဆင္ရန္အတြက္လည္း ေသးငယ္ေသာပိုက္မ်ားကို သံုးပါသည္။ အဓိကပိုက္လိုင္းႀကီးမ်ားမွာ အခ်င္း ၁၆ လက္မ မွ ၄၈ လက္မထိ ရိွပါသည္။ ပင္မပုိက္လိုင္းႀကီးမွ ခဲြထြက္သြားေသာ လိုင္းခဲြပုိက္မ်ားမွာ ၆ လက္မမွ ၁၆ လက္မထိရိွတတ္၏။

            ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ သံုးထားေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာ ကာဗြန္သံ (strong carbon steel) ျဖစ္၏။ ထိုပစၥည္းမ်ား၏ အရည္အေသြးမွာ American PetroleumInstitute (API), American Society of Testing and Materials (ASTM), and American National Standards Institute (ANSI) မ်ားမွ သတ္မွတ္ထားေသာ အရည္အေသြးစံႏံႈးမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီရမည္။ ပိုက္မ်ားကို ပိုက္ထုတ္လုပ္ ေသာစက္ရံုတြင္ ထုတ္လုပ္ရာ၌ ပိုက္ေသးမ်ားကို ထုတ္ေသာနည္း ႏွင့္ ပိုက္ႀကီးမ်ားကို ထုတ္ေသာနည္းဟု နည္းႏွစ္မ်ိဳးျဖင့္ ထုတ္ပါသည္။

            ပိုက္ႀကီးမ်ား (လက္မ ၂၀ မွ ၄၂ လက္မ) ကို ထုတ္လုပ္ရာတြက္ သံျပားကို ပိုက္ျဖစ္ေအာင္ လိပ္ၿပီး သံျပားႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ဂေဟေဆာ္ေသာနည္းျဖင့္ ထုတ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ပိုက္ေသးမ်ားထုတ္ရာတြင္မူ ထိုနည္းအစား ဂေဟေပ်ာက္ (seamless) နည္းကို သံုးပါ သည္။ ဤနည္းတြင္ ဂင္းပိတ္သံေခ်ာင္းႀကီးကို အလြန္ျမင့္မားေသာ အပူခ်ိန္ေရာက္သည္ထိ အပူေပးၿပီး အလယ္မွ ပို၍ေသးငယ္ေသာ သံလံုး တစ္ခုျဖင့္ အတြင္းသားမ်ားကို ထိုးထုတ္လိုက္ျခင္းျဖင့္ ပိုက္ကိုထုတ္လုပ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

            ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္မ်ားကို ထုတ္လုပ္ၿပီး စက္ရံုမွ၀ယ္သူမ်ားထံမပို႔မီ သတ္မွတ္ထားေသာ ရူပေဗဒဆုိင္ရာ ဂုဏ္သတိၱမ်ား၊ အပူခ်ိန္ႏွင့္ ဖိအားဒဏ္ ခံႏိုင္စြမ္း စသည္တို႔ကိုသတ္မွတ္ထားေသာ စံႏံႈးမ်ားႏွင့္အညီ စစ္ေဆးစမ္းသပ္ရပါသည္။ 

            ပံုမွန္အားျဖင့္ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္းမ်ားကို ေျမေအာက္ပိုက္လိုင္းမ်ားအျဖစ္ သြယ္တန္းပါသည္။ ေျမေအာက္အနက္မည္မွ်မွ ေျပးမည္ ဆိုသည္ကို မူ ပိုက္လိုင္းသြယ္တန္းမည့္ေဒသမွ ေျမမ်က္ႏွာသြင္ျပင္ ပထ၀ီအေနအထားေပၚမူတည္ သတ္မွတ္ပါသည္။ အၾကမ္းဖ်ဥ္းအားျဖင့္ ေျပာရလွ်င္ ေျမအနက္မွာ ပိုက္၏ အေပၚမ်က္ႏွာျပင္မွ ၂ ေပမွ ၄ ေပ ျဖစ္ပါသည္။ အေမရိကန္ အေနာက္ဘက္ျခမ္းျပည္နယ္မ်ားတြင္ သြယ္တန္းထားေသာ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္မ်ားမွာ အခ်င္း လက္မ ၂၀ ရိွၿပီး ပိုက္အလ်ား ၁၁ မိုင္တိုင္းတြင္ ဗားမ်ားတပ္ဆင္ထားပါသည္။

၁၊ ၂၊ ၂။ ပိုက္လိုင္းကုိ သုတ္ေသာေဆး

            ေျမေအာက္တြင္ ျမႈပ္ထားေသာပိုက္မ်ား အလြယ္တကူ သံေခ်းမတက္ေစရန္ ေဆးသုတ္ေပးရသည္။ ေဆးသုတ္ျခင္း၏ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ပိုက္ကို ေရေငြ႔၊ စားတတ္ေသာေျမ၊ ပုိက္လိုင္းဆင္စဥ္ရခဲ့ေသာ အျပစ္အနာ စသည့္ ပိုက္လုိင္းကို အလြယ္တကူ သံေခ်းတက္ေစေသာ အရာမ်ားမွ ကာကြယ္ေပးရန္ျဖစ္ပါသည္။ ပိုက္လိုင္းကိုေဆးသုတ္သည့္ နည္းပညာ မ်ားစြာရိွပါသည္။ ယခုအခါ သုတ္ေသာေဆးမ်ားမွာ အီေပါက္ဇီေဆးမ်ားႏွင့္ ပိုလီအီသိုင္လင္းေဆးမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ထိုမွ်သာမက ကက္သဒစ္ကာကြယ္နည္း (Cathodic protection) ကိုလည္း ရံဖန္ရံခါ သံုးတတ္ပါသည္။ ဤနည္းမွာ ပိုက္လုိင္းတစ္ေလွ်ာက္ လွ်ပ္စစ္လႊတ္ကာ သံေခ်းတက္ျခင္းကို ကာကြယ္ သည့္နည္းျဖစ္ပါသည္။

            အီေပါက္ဇီ ေဆးသုတ္နည္းမွာ ပိုက္မ်က္နွာျပင္ကို အညစ္အေၾကး၊ ေခ်းမ်ားလံုးေျပာင္စင္သြားေအာင္ ေခ်းခြ်တ္ (blasting) ရပါသည္။ ထို႔ေနာက္မွ ပုိက္ကို သတ္မွတ္ထားေသာ အပူခ်ိန္ေပးကာ ပူေနေသာ ပိုက္မ်က္ႏွာျပင္ေပၚသို႔ အီေပါက္ဇီအမံႈ႔မ်ား ျဖဴးေပးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထိုအခါ အီေပါက္ဇီေကာ္မံႈ႔မ်ားသည္ အရည္ေပ်ာ္ၿပီး ပိုက္မ်က္ႏွာျပင္တြင္ကပ္သြားခါ ေရလံုေသာ အေပၚယံအကာအျဖစ္ ဖံုးသြားပါသည္။ စက္ရံုမွ ေဖာက္သည္မ်ားဆီပိုက္ကို မတင္ပို႔မီ ေဆးသုတ္ထားမႈကိုလည္း ဗို႔အားျမင့္သံုးစစ္ေဆးကိရိယာသံုးကာ စစ္ပါ ေသးသည္။

၁၊ ၂၊ ၃။ ဓါတ္ေငြ႔တြန္းစက္ရံု (Compressor Stations)

            ဓါတ္ေင႔ြပို႔ေသာအခါ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာသြားႏိုင္ရန္အတြက္ ဖိအားျမင့္ျဖင့္ ပို႔ပါသည္။ ပိုက္လိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ ထုိဖိအားရေနေစရန္ ပိုက္လိုင္းတြင္ ဓါတ္ေငြ႔တြန္းစက္ရံုမ်ား ထားေပးရပါသည္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ မိုင္ ၄၀ မွ ၁၀၀ ရိွတိုင္း ဓါတ္ေငြ႔တြန္းစက္တစ္လံုး ထားပါသည္။ ထိုစက္ရံုမ်ားတြင္ တာဘိုင္၊ အင္ဂ်င္၊ ေမာ္တာ စသည္တုိ႔ျဖင့္ ဓါတ္ေငြ႔ကုိ လိုေသာဖိအားရရန္ တြန္းေပးပါသည္။             တာဘိုင္ဓါတ္ေငြ႔တြန္းစက္အတြက္ လိုေသာေလာင္စာကို ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္းမွ အနည္းငယ္ခဲြထုတ္ကာ သုံးပါသည္။ တာဘိုင္သည္ သူကိုယ္တိုင္တြန္းစက္ (Centrifugal compressor) အျဖစ္ ဓါတ္ေငြ႔ကုိ လုိေသာဖိအားေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔ေပးပါသည္။

တစ္ခါတစ္ရံတြင္ တာဘိုင္အစား လွ်ပ္စစ္ေမာ္တာျဖင့္ေမာင္းေသာ Centrifugal Compressor သံုးပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဤတြန္းစက္ ကိုေမာင္းရန္ မီး (လွ်ပ္စစ္) လုိသည္။ အခ်ိဳ႔တြန္းစက္မ်ားမွာ ဒီဇယ္ျဖင့္ေမာင္းေသာ အင္ဂ်င္မ်ားျဖစ္တတ္သည္။ အင္ဂ်င္ေမာင္း ဓါတ္ေငြ႔တြန္း စက္မ်ားမွာ လြန္းထိုးတြန္းစက္ (reciprocating compressor) မ်ားျဖစ္တတ္သည္။ အရြယ္အစားႀကီးသည္။

            ဓါတ္ေငြ႔တြန္းစက္မ်ားတြင္ အေျခာက္ခံစက္ (separator) မ်ားပါထည့္ေပးထားတတ္သည္။ ဤစက္က ဓါတ္ေငြ႔အတြင္း ေရာပါလာ သည့္ ေရေငြ႔မ်ား၊ အျခားအမႈန္အမိႈက္မ်ားကို ဇကာမ်ားျဖင့္ စစ္ထုတ္ေပးသည္။ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ကို အေျခာက္ဟု သတ္မွတ္ထားသျဖင့္ ဓါတ္ေငြ႔တြင္ ေရေငြ႔မ်ားေရာပါလာစရာ အေၾကာင္းမရိွပါဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ပို႔လႊတ္လိုက္ေသာဓါတ္ေငြ႔ကို လံုး၀ေျခာက္ေနေၾကာင္း၊ ေရေငြ႔လံုး၀မပါေၾကာင္း အာမခံႏိုင္ရန္ အေျခာက္ခံစက္မ်ား ထည့္ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထံုးစံအားျဖင့္ အေျခာက္ခံစက္ကို တြန္းစက္မတိုင္မီ ထည့္ထားေလ့ရိွပါသည္။

            ဓါတ္ေငြ႔တြန္းစက္မ်ားမွာ ျမင္းေကာင္ေရ ေထာင္ႏွင့္ခ်ီရိွသည့္ အလြန္အားေကာင္းေသာ စက္ႀကီးမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ဓါတ္ေငြ႔တြန္း စခန္းတြင္ တြန္းစက္မ်ား၊ ဗားမ်ား၊ မီတာမ်ား၊ ပိုက္မ်ား၊ အလုိအေလ်ာက္ အထိန္းစနစ္မ်ား ပါ၀င္သည္။ ဓါတ္ေငြ႔တြန္းရံုအမ်ားစုမွာ အလုိ အေလ်ာက္ထိန္းေသာ စနစ္ျဖစ္ပါသည္။ ရံုမ်ားကို သံ၊ သြပ္စသည့္ သတၱဳထည္မ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားသည္။   

စခန္းအတြင္းတပ္ဆင္ထားသည့္ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းမွန္သမွ်မွာ ေပါက္ကဲြမႈမျဖစ္ေစႏိုင္ေသာပစၥည္းမ်ား (explosion proof) ျဖစ္ပါ သည္။ စခန္းအတြင္း အလုပ္လုပ္ေနေသာစနစ္ကို အျမဲေစာင့္ၾကည့္ေနၿပီး အခ်က္အလက္မ်ားကိုလည္း အျမဲရယူလွ်က္ ရိွပါသည္။

            ၂၀၀၅ ခုႏွစ္စာရင္းမ်ားအရ အေမရိကန္အေနာက္ပိုင္းရိွ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းမ်ားတြင္ တပ္ဆင္ထားေသာ ဓါတ္ေငြ႔တြန္းစက္မ်ားမွာ ျမင္းေကာင္ေရ ၁၃၀၀၀ ခန္႔ ရိွပါသည္။ ထို႔ထက္ပိုႀကီးေသာ စက္မ်ားကိုပင္ ေတြ႔ႏုိင္ပါေသးသည္။ ဓါတ္ေငြ႔တြန္းစက္ရံုတြင္ ဓါတ္ေငြ႔ယိုစိမ့္ပါက ပိတ္ႏိုင္ရန္ ဗားမ်ား၊ ငလ်င္လႈပ္ျခင္း၊ မုန္တိုင္းတုိက္ျခင္း စသည့္ သဘာ၀ ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားႏွင့္ ႀကံဳေတြ႔လာပါက လူအားျဖင့္ပိတ္ႏုိင္ေသာ ဗားမ်ားပါ ထားရိွပါသည္။ စမ္းသပ္ရာတြင္ ထိုဗားမ်ား ေကာင္းစြာ အလုပ္ လုပ္မလုပ္ကိုပါ စမ္းသပ္ရသည္။

အထက္ေဖာ္ျပပါပံုတြင္ပါသည့္အတိုင္း ဓါတ္ေငြ႔တြန္းစက္ရံုတြင္ အဓိကပါ၀င္သည့္ အစိတ္အပိုင္းမ်ားမွာ ဓါတ္ေငြ႔ အေအးခံစက္ (aerial gas coolers), ေလာင္စာဓါတ္ေငြ႔စင္ (fuel gas skids), ေမာ္တာအထိန္းရံု (motor control center (MCC))၊ အထိန္းစခန္း         (control building skids)၊ အီလက္ထေရာနစ္ အထိန္းစခန္း (logic control module (LCM) skids)၊ ႏွင့္ ဓါတ္ေငြ႔စစ္ရံု (filter houses)  တုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။

            ဓါတ္ေငြ႔တြန္းစက္ရံုမ်ားသည္ တစ္ေန႔လွ်င္ ဓါတ္ေငြ႔ပမာဏ ကုဗေပသန္းေပါင္း ၇၀၀ ထိ တြန္းေပးႏုိင္ၿပီး ပိုမိုႀကီးမားေသာ စက္ရံု မ်ားသည္ တစ္ေန႔လွ်င္ ဓါတ္ေငြ႔ပမာဏ ကုဗေပသန္းေပါင္း ၄၆၀၀ ထိ တြန္းႏိုင္စြမ္းရိွပါသည္။

ဓါတ္ေင႔ြတြန္းစခန္းမ်ားတြင္ ဓါတ္ေငြ႔တြန္းစက္ရံု၊ အထိန္းအလုပ္ရံု၊ အလိုအေလွ်ာက္အထိန္းစက္ရံု၊ အျခား လိုအပ္ေသာ စက္ပစၥည္းမ်ားတပ္ဆင္ထားသည့္ စက္ရံုငယ္ ႏွစ္ခု သံုးခု စသျဖင့္ ပါ၀င္ၿပီး ၁၅ ဧကမွ ၂၂ ဧကထိ က်ယ္ပါသည္။ အသံဆူညံမႈကို အတတ္ႏုိင္ဆံုး နည္းႏိုင္သမွ်နည္းေစရန္ ဒီဇိုင္းေရးဆဲြတည္ေဆာက္ထားပါသည္။

            စခန္းအတြင္းသြယ္တန္းထားသည့္ ေျမေပၚေျမေအာက္ပိုက္လိုင္းမ်ားကိုလည္း ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းသြယ္တန္းသည့္ စံႏႈံးမ်ားအတိုင္း သြယ္တန္းရပါသည္။ စခန္းအတြင္းသြယ္တန္းေသာ ပိုက္လိုင္းမ်ား၏ အရည္အေသြးစစ္ေဆးမႈ၊ စမ္းသပ္မႈ စသည္တို႔ကို သီးသန္႔ျပဳလုပ္ၿပီး အားလံုး စစ္ေဆးေအာင္ျမင္ၿပီဆိုမွ ပင္မပိုက္လိုင္းႀကီးႏွင့္ ဆက္သြယ္ခြင့္ေပးပါသည္။ သို႔ေသာ္ စခန္းအတြင္းသြယ္တန္းသည့္ ပိုက္မ်ားမွာ ပင္ရင္းဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းထက္ အရည္အေသြး အနည္းငယ္ေလွ်ာ့ခ် သံုးႏိုင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထုိပိုက္မ်ားကို အစားခံႏိုင္ရန္ ကက္သဒစ္ အကာအကြယ္ျဖင့္ သံေခ်းမတက္ေအာင္ လုပ္ထားရပါမည္။

            စခန္း၌သံုးမည့္ တြန္းစက္ (compressor)၊ ဗားမ်ား (valves)၊ အႏၱရာယ္ကင္းေရးဗား (safety valve)၊ အလုိအေလ်ာက္ အထိန္း စနစ္မ်ား (automation system) ကို စခန္းတြင္ စတင္မသံုးစဲြမီကတည္းက ထုိပစၥည္းမ်ားသည္ ေကာင္းမြန္စြာအလုပ္လုပ္ေၾကာင္း သီးသန္႔ စစ္ေဆးကာ စစ္ေဆးၿပီးေၾကာင္း လက္မွတ္မ်ား ရယူထားရမည္။ အခ်ဳပ္ဆိုရလွ်င္ စခန္း၌တပ္ဆင္မည့္ ပစၥည္းအားလံုးသည္ သတ္မွတ္ထား ေသာ စံႏံႈးမ်ားႏွင့္အညီ စစ္ေဆးထားၿပီးသား စက္ကိရိယာမ်ား ျဖစ္ရေပမည္။

၁၊ ၂၊ ၄။ ဓါတ္ေငြ႔တိုင္းတာေရး စခန္း (Metering Stations)

ဓါတ္ေငြ႔တိုင္းတာေရးစခန္းမ်ားကိုလည္း ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ တပ္ဆင္ထားရပါသည္။ ထိုစခန္းမ်ားမွ ပိုက္လိုင္းအတြင္း ဓါတ္ေငြ႔မည္မွ် စီးေနသည္။ မည္သည့္ရက္မွ မည္သည့္ရက္အတြင္း ဓါတ္ေငြ႔မည္မွ် ျဖတ္စီးသြားၿပီ စသည့္အခ်က္အလက္မ်ားကို တိုင္းတာ၊ မွတ္တမ္းတင္ေပးသည္။ ထို႔ျပင္ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းအတြင္း စီးဆင္းေနသည့္ ဓါတ္ေငြ႔ပမာဏကိုလည္း မိမိအလိုရိွသေလာက္သာ လႊတ္ေပး ရန္ ထိန္းႏိုင္သည္။ ပုိက္လိုင္းအတြင္း စီးဆင္းေနေသာ ဓါတ္ေငြ႔ပမာဏကို ဤစခန္းမ်ားမွေန၍ မွတ္တမ္းတင္ထားသည္။

            ဓါတ္ေငြ႔တိုင္းတာေရးစခန္းမ်ားကို ေထာက္ပံ့ေပးမည့္၊ သို႔မဟုတ္ ေရာင္းခ်မည့္စက္ရံု သို႔မဟုတ္ ၿမိဳ႔နယ္မ်ားသို႔ အ၀င္တြင္ တပ္ဆင္ထားေလ့ရိွသည္။ တိုင္းတာေရးစခန္းဆုိေသာ္လည္း ဓါတ္ေင႔ြစီးဆင္းမႈကို တုိင္းတာရံုမွ်သက္သက္မဟုတ္ဘဲ ပုိက္လုိင္းအတြင္း စီးဆင္းေနေသာ ဓါတ္ေင႔ြဖိအား၊ အေျခာက္ခံစနစ္၊ အနံ႔အသက္ေဖ်ာက္သည့္ စနစ္၊ အထိန္းစနစ္မ်ားပါ တပ္ဆင္ထားသည္။

၁၊ ၂၊ ၅။ ၿမိဳ႔အ၀င္ စခန္းမ်ား (City Gate Stations)

            ၿမိဳ႔အ၀င္စခန္းမ်ား၏ အဓိကအလုပ္မွာ ၿမိဳ႔အတြင္းသို႔ စီးဆင္းသြားေသာ ဓါတ္ေင႔ြပမာဏကို တိုင္းတာရန္ႏွင့္ ပင္ရင္းပိုက္လိုင္းမွ လာေသာ ဓါတ္ေငြ႔ကို ၿမိဳ႔တြင္းသို႔လႊတ္ရန္ ဓါတ္ေငြ႔ဖိအားကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးရန္တို႔ ျဖစ္ပါသည္။ ခန္႔မွန္းေျခအားျဖင့္ မူရင္းဖိအား ၅၀၀ မွ ၁၄၀၀ ေပါင္ (psi) ကို ၀.၂၅ မွ ၃၀၀ ေပါင္ (psi) ထိေရာက္ေအာင္ ေလွ်ာ့ခ်ေပးပါသည္။ ထိုမွ်သာမက ပင္မပုိက္လိုင္းမွ ၀င္လာေသာ ဓါတ္ေင႔ြသည္ အန႔ံအသက္ပါလာပါေသးပါက လူမ်ားသံုးရာတြင္ အဆင္ေျပေစရန္ အန႔ံထပ္ေဖ်ာက္ေပးပါေသးသည္။ ေရာစပ္ႏံႈးမွာ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ ကုဗေပတစ္သန္းလွ်င္ အနံ႔ေဖ်ာက္ေဆး ေပါင္ သံုးမတ္ ျဖစ္ပါသည္။

၁၊ ၂၊ ၆။ ဗားမ်ား (Valves)

            ပုိက္လိုင္းကို ျပင္ရန္အတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္အတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အေရးေပၚ ပိတ္ရန္ လိုအပ္လာလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း ပိုက္လိုင္းအတြင္း စီးဆင္းေနေသာ ဓါတ္ေငြ႔မ်ားကို ပိတ္ရန္လုိပါသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ ပိတ္ႏုိင္ရန္ ဗားမ်ားကို ၅ မိုင္မွ မိုင္ ၂၀ အကြာအေ၀းတိုင္းတြင္ ထားေပးရန္ လုိပါသည္။ အထိန္းဗားမ်ားကို ေပ ၄၀ ပတ္လည္က်ယ္ေသာ ၿခံစည္းရိုး ခတ္ထားေပးရပါမည္။ ဗားကို အလြယ္တကူပိတ္ႏိုင္ရမည္။ အသံထိန္းကိရိယာမ်ား လိုပါလိမ့္မည္။

၁၊ ၂၊ ၇။ ပစ္ဂ္မ်ား ပစ္လႊတ္ျခင္း၊ လက္ခံရယူျခင္း (Pig Launching/Receiving Facilities)

ပစ္ဂ္ (Pig) ဟူသည္မွာ ပိုက္လုိင္းအတြင္းဘက္နံရံကို သန္႔ရွင္းေပးရန္ႏွင့္ ပိုက္လိုင္းအတြင္းမ်က္ႏွာျပင္ႏွင့္ အျပင္ဘက္ မ်က္ႏွာျပင္ အေျခအေနကို ေစာင့္ၾကည့္ေပးသည့္ စနစ္ျဖစ္ပါသည္။ ၎တြင္ ၾကည္လင္ျပတ္သားေသာ ဓါတ္ပံုမ်ားေဖာ္ျပေပးႏုိင္သည့္ အီလက္ထေရာနစ္စနစ္ ပါရွိသည္။ ပစ္ဂ္ပစ္လႊတ္ျခင္း၊ ဖမ္းယူျခင္းမ်ားအတြက္လည္း စခန္းတစ္ခုထားရသည္။ ထုိစခန္းမွာ ဓါတ္ေငြ႔တြန္း စခန္းထက္ငယ္ၿပီး ပုိက္လိုင္းအထိန္းဗားမ်ားထားရာ စခန္းထက္ ႏွစ္ဆမွ်ႀကီးသည္။

ထိုစခန္းတြင္ ရံုးမ်ား၊ အလုပ္ရံုမ်ား၊ လွ်ပ္ထုတ္စက္ (generator) မ်ား၊ သိုေလွာင္ရံုမ်ားပါသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ထုိစခန္းမ်ား တြင္ အျမဲတမ္း၀န္ထမ္းထားေလ့မရိွပါ။ ျပင္ဆင္ထိန္းသိမ္းျခင္း၊ အခ်က္အလက္မ်ားေကာက္ယူျခင္း စသည့္အခါမ်ားမွသာ လာၾကတာ မ်ားပါသည္။


၁၊ ၂၊ ၈။ ႀကီးၾကပ္ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း ႏွင့္ အခ်က္အလက္မ်ားရယူေရးစခန္း (SCADA Centres)

            မူရင္းဓါတ္ေငြ႔ထုတ္လုပ္သည့္ေနရာမွ ဓါတ္ေငြ႔အလိုရိွသူ၊ သံုးစဲြသူမ်ားထံအေရာက္ ပို႔ေပးရန္ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္ကို မိုင္ ရာေပါင္း မ်ားစြာ၊ သို႔မဟုတ္ မိုင္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီသြယ္တန္းရသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မူရင္းထုတ္လုပ္သည့္ေနရာမွ ပို႔လုိက္ေသာဓါတ္ေငြ႔မ်ား တကယ္ အသံုးျပဳမည့္သူမ်ား လက္ထဲေရာက္သြားေစရန္ ပိုက္လိုင္းအေျခအေနကို အျမဲေစာင့္ၾကပ္ၾကည့္ရႈေနရန္ လိုသည္။ ဤသို႔ေစာင့္ၾကည့္ရာတြင္ စတင္ထုုတ္လုပ္သည့္ေနရာ ႏွင့္ ပိုက္လိုင္းအဆံုး သံုးစဲြသည့္ေနရာ မ်ားတြင္သာမက ပိုက္လိုင္းအလယ္ပိုင္းကိုလည္း ေစာင့္ၾကည့္ရန္ လုိပါသည္။ ဤစနစ္သည္ အလြန္ရႈပ္ေထြး၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသည္ကုိေစာင့္ၾကည့္ႏိုင္ရန္ ပင္မ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးစခန္းတစ္ခု ထားရသည္။

            ဤစနစ္ကို Supervisory Control And Data Acquisition (SCADA) System ဟုေခၚသည္။ ထိုစနစ္တြင္ ပိုက္လုိင္းအတြင္း စီးဆင္းသြားသည့္ ဓါတ္ေငြ႔ပမာဏကို ဓါတ္ေငြ႔တိုင္းတာေရးစခန္း၊ ဓါတ္ေငြ႔တြန္းပို႔စက္ရံု၊ ၿမိဳ႔အ၀င္စခန္း စသည္တို႔မွေန၍ ရယူသည္။ ဓါတ္ေငြ႔ စီးဆင္းႏံႈး၊ အပူခ်ိန္၊ ဖိအား၊ စီးဆင္းမႈအေျခအေနစသည္တို႔ကို အခါမလပ္ တိုင္းတာမွတ္တမ္းတင္ေနသည္။ ဤသည္ကို real time ဟုေခၚၿပီး အခ်က္အလက္မွတ္တမ္းတင္မႈကို ၆ စကၠန္႔မွ စကၠန္႔ ၉၀ ၾကာတိုင္း (ဆက္သြယ္ေရးျမန္ႏႈံးေပၚမူတည္ကာ) ဖတ္ယူႏိုင္သည္။  

            ဤစနစ္သည္ အလြန္အသံုးတည့္၏။ ပိုက္လိုင္းအတြင္း မည္သည္တို႔ျဖစ္ပ်က္ေနသည္ကို ပိုက္လုိင္းအင္ဂ်င္နီယာမ်ား အခ်ိန္မေရြး တိတိက်က် ဖတ္ရႈႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဓါတ္ေငြ႔ယိုစိမ့္မႈ၊ ဖိအားျမင့္တက္လာမႈ၊ ပိုက္လုိင္းေကာင္းေကာင္း အလုပ္မလုပ္မႈ အစရိွသည့္ အႏၱရာယ္က်ေရာက္မည့္ အေျခအေနမ်ားအတြက္ အလွ်င္အျမန္ အေရးယူေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည္။ SCDA စခန္းမွေနၿပီး ဓါတ္ေငြ႔တြန္းစက္ မ်ားႏွင့္ ဗားမ်ားကိုပါ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သျဖင့္ ဓါတ္ေငြ႔စီးဆင္းႏံႈး၊ ဖိအားစသည္တို႔ကို အခ်ိန္မေရြး၊ လ်င္ျမန္စြာ အလြယ္တကူ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေသး သည္။

SCDA စခန္းသည္ တစ္ရက္လွ်င္ ၂၄ နာရီ၊ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ၃၆၅ ရက္ျဖင့္ နားခ်ိန္မရိွ အလုပ္လုပ္၏။ ပိုက္လုိင္းတေလွ်ာက္ အေျခ အေနမ်ားကို မ်က္ျခည္မျပတ္ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။ ပုိက္လိုင္းအတြင္းသားအေျခအေန၊ ဓါတ္ေင႔ြပို႔လႊတ္မႈ အေျခအေန၊ သံုးစဲြသူမ်ား လက္ထဲ ေရာက္ရိွသြားေသာ ဓါတ္ေငြ႔ပမာဏ၊ ထုတ္လုပ္ေရးစခန္းမွ ပို႔လႊတ္လုိက္ေသာ ဓါတ္ေငြ႔ပမာဏ၊ ပိုက္လုိင္းလံုၿခံဳမႈႏွင့္ ဓါတ္ေငြ႔ယိုစိမ့္မႈ အေျခ အေန စသည္တို႔ကို အျမဲေစာင့္ၾကည့္ေနကာ မေတာ္တဆမႈမ်ားမျဖစ္ေအာင္ အထူးဂရုစိုက္ေနရပါသည္။

            SCDA ဆက္သြယ္ေရးစခန္းမ်ားသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ အမ်ားျပည္သူသံုး တယ္လီဖံုးလိုင္းမ်ားကို သံုးၿပီး တစ္ခါတစ္ရံမွသာ ကုိယ္ပုိင္၀ါယာလိုင္းမ်ား သြယ္တန္းသံုးစဲြသည္။ ယခုေခတ္တြင္မူ ပိုမိုျမန္ႏံႈးျမင့္ေသာ ဖိုက္ဘာေအာ့ပတစ္ (Fibre Optics) ႀကိဳးမ်ား သံုးလာၾကသည္။ ထိုမွ်သာမက ယခုအခါ အင္တာနက္ ႏွင့္ ႀကိဳးမဲ့ (၀ါယာလက္စ္) စနစ္ကိုပါ သံုးေနၾကၿပီ ျဖစ္ပါသည္။

၁၊ ၂၊ ၉။ ပိုက္လိုင္းတပ္ဆင္ေရး လမ္းမ်ား (Access Roads)

            ပိုက္လိုင္းတပ္ဆင္ေရးအတြက္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ရိွၿပီးသားလမ္းမ်ားကိုသာ သံုးပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ပိုက္လိုင္းမ်ားမွာ လမ္းအနီးမွ အစဥ္အျမဲေျပးေနျခင္းမဟုတ္သျဖင့္ လမ္းႏွင့္ကြာသြားေသာေနရာမ်ားသို႔မူ ေဆာက္လုပ္ေရး ယာဥ္၊ ယႏၱရားမ်ားသြားလာရန္ သီးသန္႔ လမ္းမ်ားေဖာက္ရန္ လုိပါသည္။ ပိုက္စေသာ ပစၥည္းမ်ားပို႔ရန္၊ လိုအပ္ေသာ စက္ယႏၱယားမ်ား တပ္ဆင္ရန္၊ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ စသည္တို႔အတြက္ ျဖစ္ပါသည္။

            ဤေနရာတြင္ မူလလမ္းကို မခ်႔ဲထြင္ရပါ။ ျဖစ္ႏုိင္သမွ် မူရင္းအတုိင္းသာ ထားရပါမည္။ အကယ္၍ လိုအပ္လွ်င္ ယႏၱယားကို ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ နယ္အတြင္းမွေနၿပီး ဘူဒိုဇာျဖင့္ ဆဲြသြားႏုိင္ပါသည္။ လမ္းကိုခ်ဲ႔ရမည္ဆိုလွ်င္ပင္ ေဆာက္လုပ္ ေရးလုပ္ငန္းမ်ားၿပီးသြားသည့္အခါ လမ္းကို မူလလမ္း အေျခအေနေရာက္ေအာင္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေပးခဲ့ရပါမည္။

မွတ္ခ်က္။             ။အေပၚယံေျမသားကို သီးသန္႔ခ်န္ထားရန္လုိပါသည္။ ပိုက္ကို ေျမျပန္ဖို႔ေသာအခါ အေပၚဆံုးအလႊာကို မူလ အေပၚယံ ေျမသားျဖင့္ ျပန္ဖို႔ရန္ ျဖစ္ပါသည္။

ဆက္ပါဦးမည္။

ေအးၿငိမ္း

၇ - ၆ - ၁၂၊ ည သန္းေခါင္တိတိ