Sunday, July 14, 2019

ျမန္မာတို႔၏ အားနာျခင္း အေလ့


(၁) အားနာျခင္းေၾကာင့္ အလုပ္မ်ား ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာရပံု

 တျမန္မေန႔က ကြ်ႏု္ပ္စာအုပ္ ထုတ္ေဝေရးကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ မိတ္ေဆြတစ္ဦးႏွင့္ စကားေျပာျဖစ္၏။ အေၾကာင္းမွာ အဘယ္ေၾကာင့္ သည္ စာအုပ္ထြက္လာဘို႔အေရး သည္မွ်လိပ္ခဲတည္းလည္း ျဖစ္ေနရသနည္းဆိုတာ သိလို၍ ျဖစ္၏။ သူက သက္ဆိုင္သူမ်ားထံ စံုစမ္းၾကည့္ေသာ္ ကိစၥအနည္းငယ္ရိွ၍ ေရွ႔ဆက္မရလို႔ဟု ဆိုပါသည္။ ဘာအခက္အခဲေတြမ်ားတံုးကြယ္ဟု ေမးေလေသာ္ သူက ကြ်ႏု္ပ္စာအုပ္ပါ အခ်ိဳ႔အသံုးအႏႈန္းမ်ားမွာ သူတို႔သတ္မွတ္ထားသည့္ ဘာသာျပန္ေဝါဟာရမ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီေသာေၾကာင့္ ပံုႏိွပ္လို႔မရျဖစ္ေနေၾကာင္း အေၾကာင္းျပန္သည္ဟု ေျပာပါသည္။

ဒါမ်ားကြယ္၊ က်မတို႔ဆီမွာေတာ့ ေဟာသလိုသံုးပါတယ္။ ဒီမွာေရးထားတာေတြကေတာ့ ဒီလုိျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒါေလးေတြ ျပင္ေပးပါဆို ၿပီးတာပဲမဟုတ္လား ဆိုေတာ့ သူတို႔က အားနာလို႔ မေျပာတာပါ တဲ့။ ဟိုက္ ရွားဘားစ္။


(၂) အားနာတယ္ဆုိတာ ေကာင္းသလား

 အားနာျခင္း ဆိုသည္မွာ -

ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရက္ႏွင့္ မလုပ္ဘဲ ေအာင့္အည္းေနရတာ၊ ေျပာခ်င္ရက္သားႏွင့္ မေျပာဘဲ ေအာင့္အည္းထားရတာ။
ကိုယ္မလုပ္ခ်င္ဘဲ လုပ္ေပးလိုက္ရတာ၊ မေျပာခ်င္ဘဲ ေအာင့္သက္သက္ႏွင့္ အတင္းျဖစ္ညွစ္ ေျပာလုိက္ရတာ။

- ျဖစ္ပါသည္။

အျခားလူမ်ိဳးမ်ားအေၾကာင္း ႏွံ႔ႏွ႔ံစပ္စပ္မသိေသာေၾကာင့္ အျခားလူမ်ိဳးမ်ားတြင္ အားနာျခင္းအေလ့ ရိွမရိွကို ကြ်ႏု္ပ္ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိပါ။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာလူ႔အသိုင္းအဝိုင္း၊ ျမန္မာ့လူေနမႈစနစ္တြင္ေတာ့ အားနာျခင္းအေလ့သည္ ရိွ၏။

အားနာတာ ေကာင္းသလား၊ မေကာင္းဘူးလား ဆုိသည္ကုိ တရားေသ ဆံုးျဖတ္လို႔မရ။ အေျခအေန၊ အခ်ိန္အခါကို လုိက္၍ ဆံုးျဖတ္ရပါမည္။ အားနာတိုင္းမေကာင္းပါ။ အားနာျခင္းသည္ တခါတရံေကာင္း၍ တခါတရံမေကာင္းပါ။
ကြ်န္ေတာ့္ကို ရွင္းျပခြင့္ျပဳပါခင္ဗ်ား။

အထက္ေဖာျ္ပပါ ကြ်န္ေတာ့္စာအုပ္နမူနာကိုၾကည့္ပါ။

ကြ်န္ေတာ္ သည္စာအုပ္ကို အေတာ္အားထည့္ ဘာသာျပန္ဆိုထားမွန္း သူတို႔သိပါသည္။ သည့္အတြက္ ကြ်န္ေတာ့္ကိုလည္း ေလးစားပါသည္။ ထိုအခါ ကြ်န္ေတာ့္စာမ်ားကို ျပင္ေပးဘုိ႔ေျပာရမွာ အလြန္ ဝန္ေလးေနပါသည္။ ေျပာရမွာ အားနာေနသည္။

ကြ်န္ေတာ့္အဖို႔မူ ကြ်န္ေတာ္သည္ ဘုရားမဟုတ္မူ၍ ငါခ်ည္းမွန္ရမည္။ ငါလုပ္တာသာအမွန္ဟု မယူဆပါ။ သူတို႔ဆီက စံခ်ိန္စံညႊန္း အသံုးအႏႈန္းမ်ားကိုလည္း မသိ၍ ကြ်န္ေတာ္ အဆင္အေျပဆံုးဟု ထင္သည့္စကားလံုးမ်ားႏွင့္ ဘာသာျပန္ထားတာ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔အတြက္ သူတို႔သတ္မွတ္ထားသည့္ ေဝါဟာရမ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီဆုိလွ်င္ ျပင္ေပးဘို႔ရာ ဘာမွ ဝန္ေလးစရာအေၾကာင္း မရိွပါ။

တစ္ခုေတာ့ရိွပါသည္။ ေဝါဟာရမ်ားကို ဘာသာျပန္ရာတြင္ ေဝါဟာရကို သံုးႏႈန္းထားသည့္ နယ္ပယ္အလိုက္ အဓိပၸာယ္ကြာသြား ႏိုင္ပါသည္။ သူတုိ႔ျပန္ဆိုထားသည့္ ေဝါဟာရသည္ မူရင္းစာအုပ္မွ ဆုိလိုခ်က္ႏွင့္ အဓိပၸာယ္ကဲြလဲြေနပါမူ ကြ်န္ေတာ့္အေနႏွင့္ လက္ခံႏုိင္မည္ မဟုတ္ပါ။ သို႔တိုင္ ဘယ္စာလံုးမ်ားက ဘာဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ဘာမွမသိရေသးဘဲ မည္ကဲ့သို႔ သေဘာတူသည္၊ မတူ ဆိုသည္ကို ေျပာႏုိင္ပါမည္နည္း။

ယခုကဲ့သို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကို အားနာလို႔မေျပာပဲ ေနရံုမွ်ႏွင့္ ကိစၥၿပီးသြားပါမည္လား။ မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ မၿပီးႏိုင္ဆိုသည္ကို မိတ္ေဆြ တု႔ိ သိပါသည္။ သည့္အတြက္ သည္ေနရာတြင္ အားနာျခင္းကို ေကာင္းသည္ဟု မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ မဆိုႏိုင္ပါ။

တကယ္ဆို ဦးေအးၿငိမ္းေရ့၊ ဒီစကားလံုးေတြကေတာ့ျဖင့္ ဒီလိုရိွပါတယ္ ဟု ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာလုိက္လွ်င္ သည့္ထက္ပိုရွင္းသြား မည္ျဖစ္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္လက္ခံႏိုင္လွ်င္ လက္ခံႏိုင္ပါသည္ဟု ေျပာမည္။ လက္မခံႏိုင္လွ်င္လည္း အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုသည္ကို ျပန္ရွင္းရံု၊ ျပန္လည္ညိွႏိႈင္းၾကရံုသာ ျဖစ္ပါသည္။ လိုအပ္လွ်င္ ကြ်န္ေတာ္ ရန္ကုန္သြားခ်င္သြားမည္။ သုိ႔မွ ကိစၥတစ္ခု ၿပီးျပတ္မည္ ျဖစ္၏။

ဤေနရာတြင္ အားနာျခင္းႏွင့္ ပြင့္လင္းျခင္းသည္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္ေနေလ၏။


(၃) အားနာျခင္း ႏွင့္ အလုိက္သိျခင္း ဆက္စပ္ေနပံု

အခ်ိဳ႔ေနရာမ်ားတြင္ အားနာ၍ မေျပာလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း အထင္အျမင္လဲြသြားတတ္တာေတြေတာင္ ရိွပါသည္။ တကယ္ဆုိ ဘာမွ အေရးႀကီးေသာ ကိစၥေတာင္မွ မဟုတ္ႏုိင္ပါ။ သည္ကိစၥ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဖြင့္ေျပာလုိက္လွ်င္ ၿပီးသြားႏိုင္သည္။ တဖက္ကလည္း ဘာေၾကာင့္ဆိုတာ မေမး။ သူ႔စိတ္ထဲ သူ႔ဘာသာ ယံုထင္ေၾကာင္ထင္ ရမ္းထင္ေနေလ၏။ ထုိအခါ အခ်င္းခ်င္း မိတ္ပ်က္ရသည္။ အခင္မင္ပ်က္ရသည္။ ဤသည္မွာ အားနာျခင္း၏ ဆုိးက်ိဳးျဖစ္၏။

ၾကည့္ပါအံုးဟယ္။ သူတို႔ဟာနဲ႔သူတို႔ေတာင္ မနည္းအႏုိင္ႏိုင္ ေနေနရတာကို။ သူ႔မို႔လို႔ အားမနာလွ်ာမက်ိဳး။ တစ္လကိုးသီတင္း တက္စားေနရက္တယ္။ ဟုိက အားနာလို႔ ဘာမွမေျပာဘဲေနတာ။ သိကိုမသိတတ္ဘူး။

အထက္ပါစကားမ်ားကိုလည္း မိတ္ေဆြတုိ႔ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ၾကားဖူးၾကပါလိမ့္မည္။
တကယ္လည္းလက္ေတြ႔တြင္ ရိွ၏။

ကိုယ့္မိသားစုအတြက္ေတာင္ မနည္းရုန္းကန္ေနရသည့္ ရန္ကုန္မွအိမ္တစ္အိမ္သို႔ နယ္မွ ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္ေတာ္သူမ်ားက ေဆးကုရန္ အေၾကာင္းျပကာ တစ္ေဆြလံုးတစ္မ်ိဳးလံုး တစ္လကိုးသီတင္း လာေနသည့္ကိစၥ။

ဤေနရာတြင္ အားနာျခင္းမွာ ႏွစ္ဘက္စလံုး၌ ရိွေပလိမ့္မည္။

ပထမ ရန္ကုန္မွ အိမ္ရွင္မ်ားဘက္က ျဖစ္၏။
ကုိယ္ႏွင့္ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္ေတာ္ေနတာဆုိေတာ့ အထူးသျဖင့္ လူႀကီးမိဘမ်ားျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတာ့ျဖင့္ မတတ္ႏုိင္ ေတာ့ဘူး။ ျမန္ျမန္ျပန္ၾကပါေတာ့ ဟု မည္ကဲ့သို႔ ေျပာထြက္ပါမည္နည္း။ ေျပာရမွာ အားနာလွသည္။

ဤအားနာျခင္းသည္ ေကာင္းပါသေလာ။ ကြ်န္ေတာ့္အလိုကိုေျပာရပါမူ မေကာင္းပါ။ ကိုယ္မတတ္ႏိုင္တာႀကီးကို အတင္းျဖစ္ညွစ္ ေကြ်းထားစရာမလို။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပင္ ဖြင့္ေျပာရမည္ဟု ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါသည္။ (ကြ်န္ေတာ္မွားခ်င္လည္း မွားပါလိမ့္မည္။)
အားနာလို႔ ဖြင့္ေတာ့မေျပာ။ သို႔ေသာ္ ၾကာလာသည့္အခါ ဟြန္႔၊ သိကိုမသိတတ္ဘူး။ ဒီမွာျဖင့္ ေခ်းငွားထားရတာေတြ။ အေၾကြး လည္ပင္းခုိက္ေနၿပီ ဟု ၿငိဳျငင္လာေပလိမ့္မည္။

သဟာဆို လာေနသည့္ ဧည့္သည္မ်ားဘက္ကေရာ။
တကယ္ဆို ရန္ကုန္မွာ ကုန္ေဈးႏႈန္း အဘယ္မွ်ရိွသည္။ သူတုိ႔ ဘာေတြဘယ္လုိ ကုန္က်ရသည္။ သူတို႔ဝင္ေငြ အဘယ္မွ်ရိွသည္။ ငါတို႔လာေနသည့္အတြက္ သူတို႔မွာ အဘယ္မွ် စရိတ္ပိုေထာင္းသြားသည္ စသည္တို႔ကို တြက္ရပါမည္။ သူတို႔က ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ေကြ်းထားသည္ဆုိေစ။ ကိုယ္က အလုိက္သိရပါမည္။ အားနာရပါမည္။

သူတို႔အိမ္မွာ တစ္လကိုးသီတင္းတည္းေနရမွာဆုိေတာ့ အလကားတက္စားေနရမွာ အားနာလို႔ "ေရာ့ေဟ့၊ ငါတို႔ ဆန္တစ္ခဲြ၊ ငါးပိက ၂ ပိႆာ၊ ဆီ ၁ ပိႆာ သယ္လာတယ္။" ဟု အလုိက္တသိ ကိုယ့္ရိကၡာကိုယ္ သယ္လာသည္ဆုိလွ်င္ မေကာင္းပါ သေလာ။ အထူးပင္ ေကာင္းလွေပ၏။ ေကြ်းေမြးထားရသူမ်ားအေနႏွင့္လည္း ႀကီးျမင့္လွေသာ ရန္ကုန္စရိတ္အတြက္ ခုသာခံသာ ရိွေပလိမ့္မည္။

ဤသည့္အားနာျခင္းကိုမူ ေသခ်ာေပါက္ ေကာင္းသည္ဟု ဆိုရပါမည္။ ဤအားနာျခင္းမွာ အလုိက္သိျခင္းႏွင့္ တုိက္ရိုက္ဆက္စပ္ ေနေပ၏။

ကြ်န္ေတာ့္ႏွမအငယ္ဆံုးကေလးကေတာ့ ကိုယ္ေတြမ်ား သူမ်ားအိမ္ေနတံုးကေတာ့ အလုိက္သိလိုက္ရတာ။ သူတို႔မ်ားေတာ့ . . ဟု ညည္းပါသည္။ သူတို႔အိမ္မွာေနတာဆိုေတာ့ အားနာတတ္ရသည္။ မကုန္သင့္တာမကုန္ရေအာင္ ေရကစ ခ်ိဳးၿခံေခြ်တာ သံုးရ သည္။ မလိုအပ္ဘဲ မီးေတြ ဖြင့္မထားရ။ အလုိက္တသိႏွင့္ အိမ္သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေပးတတ္ရသည္။ မိုးရြာလာလွ်င္ အဝတ္ေတြ ရုပ္ေပးတာ။ ျပဴတင္းေပါက္ေတြ ပိတ္ေပးတာ ဆိုတာေတြမွာ ခိုင္းေနစရာကိုမလို။ အလုိလို အလိုက္တသိ လုပ္ေပးရတာေတြ ျဖစ္၏။ အဲသေလာက္မွ မသိတတ္သူေတြအတြက္ေတာ့ အိမ္ရွင္ေတြမွာ စိတ္ညစ္ရသည္။ အကုသိုလ္မ်ားရသည္။


(၄) အားနာျခင္းႏွင့္ ပြင့္လင္းမႈ

ဟိုတစ္ေန႔က ကြ်န္ေတာ္ Van Helsing ကား ၾကည့္၏။ ဇာတ္ကားထဲတြင္ မင္းသား တြမ္ခရုစ္ကို မင္းသမီးက ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း ပါးခ်လုိက္၏။ မင္းသားမွာ ဘုမသိဘမသိ ပါးခ်ခံလိုက္ရ၍ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျဖစ္သြားေလသည္။ ေနာက္မွ မင္းသမီးက နင္၊ ငါ့ေျမပံုေတြကို ခိုးသြားတယ္မဟုတ္လား။ သူခိုး ဟု ဆိုမွ သူဘာေၾကာင့္ ပါးအခ်ခံရမွန္း သိရ၏။
(မွတ္ခ်က္။          ။ Van Helsing ကား version အေတာ္မ်ားမ်ားရိွ၏။ ကြ်န္ေတာ္ၾကည့္သည့္ကားမွာ Tom Cruise ပါသည့္ကား ျဖစ္ပါသည္။)

ကြ်န္ေတာ္အေနာက္တိုင္းမွလူမ်ားကို သေဘာက်မိသည္မွာ သူတို႔၏ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းရိွမႈကို ျဖစ္၏။ မေက်နပ္လွ်င္ ခ်က္ခ်င္း ထ နပန္းလံုးသည္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ၿပီးသြားသည္။ စိတ္ထဲမွာ ဘာမွမထား။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီမွာ ဤကဲ့သို႔ပြင့္လင္းမႈကို ေတြ႔ႏုိင္ပါသလား။ မေတြ႔ႏိုင္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ အားနာမႈခံေန၍ ျဖစ္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီကလူေတြမွာ မႀကိဳက္တာကို မႀကိဳက္ဘူးဟု ေရွ႔တင္ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းမေျပာဘဲ ေနာက္ကြယ္က်မွ အျခားသူ တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ တီးတိုးတီးတိုး သဖန္းပိုး လုပ္၏။ အတင္းေျပာခံရသူကလည္း အၿငိမ္မေန။ အဲဒီေကာင္မေလ၊ မေန႔က နင့္အတင္းလာတုတ္သြားတယ္ ဟု သာသာထိုးထိုးေလး အေညွာင့္ေထာင္သည့္အခါတြင္မေတာ့ ျပႆနာ အႀကီးအက်ယ္ တက္ေလေတာ့၏။ အမွန္ဆို နင္ဒီလုိလုပ္တာ ဘာေကာင္းသလဲ ဟု ေရွ႔တြင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းရွင္းလုိက္လွ်င္ ၿပီးသည့္ကိစၥ။ အားနာလို႔ မေျပာဘဲေနလိုက္သည့္အခါက်မွ အမုန္းပြားရေလေတာ့သတည္း။

ကြ်န္ေတာ္တို႔လူ႔အဖဲြ႔အစည္းတြင္ ပြင္းလင္းျမင္သာမႈဆိုသည့္ စကားကို ယခု တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုးလာေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ အမွန္ဆို သည္စကားမွာ ျမန္မာစကားဟုတ္ဟန္မတူပါ။ အဂၤလိပ္စကား transparency ကုိ ဘာသာျပန္ထားတာ ျဖစ္၏။ ပြင့္လင္း ျမင္သာမႈဆိုသည့္စကားကို အဂၤလိပ္စကားမွ ယူသံုးရၿပီဆိုကတည္းက ျမန္မာတို႔တြင္ ယခင္ကတည္းက ပြင့္လင္းျမင္သာမႈဆိုတာ ရိွမေန ဆိုတာကို သက္ေသျပသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနပါသည္။

ျမန္မာ့လူ႔အဖဲြ႔အစည္းတြင္ ယခင္က ပြင့္လင္းျမင္သာမႈဆိုတာ မရိွခဲ့သကဲ့သုိ႔ ယခုလည္း မရိွပါ။

ကြ်ႏု္ပ္တို႔သည္ အားနာတယ္ ဟုသာ တြင္တြင္ေအာ္ေနေသာ္လည္း တကယ္ေတာ့ အားနာသူမ်ား မဟုတ္ၾကပါ။ တကယ္အားနာတတ္သူမ်ားသာ ျဖစ္လွ်င္ လူေပါင္း သန္းႏွင့္ခ်ီ သံုးေနသည့္ ေဖ့စ္ဘုတ္တြင္ - င္လွန္ျပသည့္ ဗီဒီယိုကို တင္မည္မဟုတ္ပါ။  

အားမနာတတ္၍သာ လူအမ်ားသြားလာေနသည့္ လမ္းလယ္ေခါင္တြင္ ကားကို ပိတ္ရပ္ထားတာ ျဖစ္ပါသည္။
အားမနာတတ္၍သာ ခက္ခက္ခဲခဲရွာေဖြထားရေသာ ဖြတ္ကလိဒဂၤါးကေလးမ်ားကို ရက္ရက္စက္စက္ ယူၾကတာ ျဖစ္ပါသည္။
အားမနာတတ္၍သာ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းရိွေနသည့္ေနရာတြင္ ကြမ္းတံေတြကို ပက္ခနဲ ေထြးၾကတာ ျဖစ္ပါသည္။
အားမနာတတ္၍သာ ေခြးစာမ်ားေကြ်းၿပီး ေခြးေလေခြးလြင့္ဦးေရ ပိုမ်ားလာေအာင္ လုပ္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါသည္။
အားမနာတတ္၍သာ အားမနာတတ္၍သာ အားမနာတတ္၍သာ . . . . .

အားမနာတမ္းေျပာရလွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔ လူ႔ေဘာင္အဖဲြ႔အစည္းတြင္ အားနာမႈ မ်ိဳးကန္းသြားသည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္အေတာ္မ်ားမ်ားပင္ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။

နိဂံုးခ်ဳပ္ရလွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္လည္း မိတ္ေဆြတို႔ကို အားမနာတတ္၍သာ ဤပို႔စ္ကိုေရးၿပီး မိတ္ေဆြမ်ား၏ အခ်ိန္မ်ား၊ ဖုန္းေဘလ္မ်ားကို ျဖဳန္းတီးျခင္း ျဖစ္ပါေတာ့သတည္း။


လူအခ်င္းခ်င္း အားနာျခင္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။


ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ေအးၿငိမ္း
၁၄ ဇူလိုင္လ၊ ၂၀၁၉

No comments: