လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရးအရာရိွတစ္ဦး၏ တာ၀န္၀တၱရားမ်ား

(၁) အခ်ီး

ယခင္အခါက ေလသံမွ်ပင္ မဟခဲ့ၾကဖူးေသာ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရးအေၾကာင္းကို ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယခု လုိက္နာလုပ္ေဆာင္လာၾကသည္ကို ေတြ႔ရသည့္အတြက္ ၀မ္းသာမိပါ၏။ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ ခိုင္ခိုင္မာမာမရိွေသးဘဲ မိမိ တို႔ အသိျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည့္ ကုမၸဏီမ်ား၊ သင္တန္းေက်ာင္းမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္။

မေနႏိုင္မထုိင္ႏိုင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က ေက်းဇူးတင္ရသနည္းဟူမူ လုပ္ငန္းခြင္မေတာ္တဆမႈမ်ားကို ေန႔စဥ္ ၾကားသိ ေနရေသာေၾကာင့္ စိတ္မခ်မ္းသာ၍ ျဖစ္၏။ လုပ္ငန္းခြင္မေတာ္တဆမႈေၾကာင့္ ေသဆံုးသြား/ဒဏ္ရာအနာတရ ရသြားသူမ်ားမွာ ကြ်ႏု္ပ္ႏွင့္ မည္သို႔မွ် ေသြးမေတာ္ သားမစပ္ပါ။ သို႔ေသာ္ သူတု႔ိသည္လည္း လူသားမ်ား၊ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသားမ်ားပင္ မဟုတ္ပါေလာ။ အႏီွလုပ္သာမ်ားသည္ သူတို႔မိသားစုကို လုပ္ကိုင္ေကြ်းေမြးေနၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မင္းတို႔ဟာမင္းတို႔ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ငါနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး ဟု ပစ္ထားလို႔မရစေကာင္း။ အခု မဆိုင္ေပမင့္ ေတာ္ၾကာဆိုင္လာပါလိမ့္မည္။

မေတာ္တဆမႈဟူသည္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ရမည့္အရာျဖစ္၏။ ႀကိဳတင္ကာကြယ္လုိ႔ရေသာ အရာလည္းျဖစ္၏။ လုပ္ငန္းခြင္ အႏၱရာယ္ကင္းေရး၏ အႏိၱမရည္မွန္းခ်က္မွာ မေတာ္တဆမႈလံုး၀ မျဖစ္ေရး ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ဤကိစၥမွာ လြယ္သည္ မဟုတ္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ လူအမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ပတ္သက္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ လူဟူသည္ ျဖစ္ကာမွ ျဖစ္ေရာ အရဲကုိးလုပ္ၾကသည္သာတည္း။ ဥပေဒဟူသည္ ထိုကဲ့သို႔ လူမ်ားထင္ရာမလုပ္ႏိုင္ရန္ ေရးဆဲြထားရေသာ စာရြက္စာတမ္း ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မေတာ္တဆမႈမ်ားမျဖစ္ေစရန္ လူမ်ားကို အတင္းအၾကပ္ ဥပေဒျဖင့္ လိုက္နာလုပ္ေဆာင္ေစရမည္သာ ျဖစ္ေပသည္။

ဥပေဒမ်ား မည္မွ်ပင္ေရးဆဲြထားေစ၊ ေရးဆဲြထားေသာ ဥပေဒႀကီး မည္မွ်ပင္ေကာင္းေနပါေစ၊ ထိုဥပေဒကို လူမ်ား မလိုက္နာ၊ မေလးစားပါကလည္း အလကားပင္ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုဥပေဒ အသက္၀င္လာေအာင္၊ ဥပေဒကုိ လူမ်ား ေလးစားလုိက္နာလာေအာင္ လုပ္ဖို႔လိုသည္။ ဤသို႔လုပ္ရာတြင္ ဥပေဒဘက္ေတာ္သားမ်ား၏ အခန္းက႑ အလြန္ အေရးႀကီး၏။ ဥပေဒကို မလုိက္နာသူမ်ားအား ဥပေဒကျပဌာန္းထားသည့္အတုိင္း ျပတ္ျပတ္သားသား အေရးယူဘို႔လုိ၏။

လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရးအတြက္ ဥပေဒကို အသက္သြင္းရမည့္သူမ်ားမွာ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရးအရာရိွမ်ား ျဖစ္၏။ ၎တို႔၏တာ၀န္မွာ မိမိအားတာ၀န္ေပးထားသည့္ လုပ္ငန္းခြင္ကုိ ဥပေဒႏွင့္အညီ ထိန္းထားေရးျဖစ္၏။ လူမ်ားကို ထိခိုက္ရွနာမျဖစ္ရေအာင္ ဘာေတြလုပ္ထားရမည္ဆုိသည္ကုိ ဥပေဒထဲတြင္ အားလံုးထည့္သြင္းျပဌာန္းထားသျဖင့္ မိမိ လုပ္ငန္းခြင္ကိုသာ ဥပေဒႏွင့္ညီေအာင္ ထိန္းထားႏိုင္ပါက မေတာ္တဆမႈမ်ားကို ေကာင္းစြာ ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္မည္ျဖစ္၏။

ထို႔ေၾကာင့္ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရးအရာရိွ ဆုိသူမ်ားမွာ ဥပေဒႏွင့္ ၎ကို အေထာက္အကူျပဳမည့္ နည္းဥပေဒ၊ စံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ားကို ေကာင္းစြာေက်ညက္ထားရမည္။

(၂) လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရးအရာရိွတစ္ဦး၏ တာ၀န္၀တၱရားမ်ား

လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရးအရာရိွတစ္ဦး၏ အဓိကတာ၀န္မ်ားမွာ ေအာက္ပါတို႔ျဖစ္၏။

၁။ မိမိလုပ္ငန္းခြင္အတြင္းရိွ အႏၱရာယ္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ရမည္။

၂။ ထို႔ေနာက္ ထုိအႏၱရာယ္မ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္ရမည္။

၃။ အကယ္၍ ထိုအႏၱရာယ္မ်ားကို မဖယ္ရွားႏိုင္ဆိုလွ်င္ အျခားေသာ နည္းလမ္းမ်ားသံုး၍ အႏၱရာယ္အနည္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ေလွ်ာ့ခ်ရမည္။ ထိုနည္းမ်ားတြင္ အင္ဂ်င္နီယာနည္းျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပုိင္းဆိုင္ရာ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း ႏွင့္ တစ္ကုိယ္ေရကာကြယ္ေရးပစၥည္းမ်ား သံုးစဲြေစျခင္းတို႔ပါသည္။

၄။ အလုပ္မွန္သမွ် မည္သည့္အလုပ္မဆို အႏၱရာယ္ကင္းစြာလုပ္ကုိင္ရမည့္ အစီအစဥ္ေရးဆဲြထားရမည္။ ထိုနည္းစဥ္မ်ားအတိုင္း အလုပ္သမားမ်ား လုိက္နာလုပ္ေဆာင္ေၾကာင္း ေသခ်ာေစရမည္။

အျခား တာ၀န္၀တၱရားမ်ားမွာ အထက္ေဖာ္ျပပါ အဓိကတာ၀န္မ်ားကို ကူညီပံ့ပိုးေပးျခင္းမွ်ျဖစ္၏။

ပထမဦးဆံုးအေနႏွင့္ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရးအရာရိွတစ္ဦးသည္ ခ်မွတ္ထားေသာ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ၊ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္း၊ စံႏႈန္းမ်ားကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားလည္သေဘာေပါက္ေနရန္ အေရးႀကီး၏။

ယခု ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ၊ စံႏႈန္း၊ စနစ္ စသည္တို႔ ေလာက္ေလာက္လားလား မရိွေသးပါ။ ရိွၿပီးသားဥပေဒမ်ားကုိလည္း လူအမ်ား မသိၾက၊ ဂရုမစိုက္ၾကပါ။ လုပ္ငန္းခြင္ အႏၱရာယ္ကင္းေရးသင္တန္းမ်ား ပို႔ခ်ၾကရာတြင္လည္း သည္ဥပေဒမ်ားကို ထည့္သြင္းပို႔ခ်ၾကပါသလား။ ကြ်န္ေတာ္မသိပါ။

စင္ကာပူမွ သင္တန္းမ်ားတြင္မူ တျခားဘာမွမသင္မီ ဥပေဒမ်ားကို ဦးစြာသင္ပါသည္။ ဘယ္ဥပေဒက ဘယ္လိုဆိုထားၿပီး အဲဒါကို မလုိက္နာလွ်င္ မည္သည့္ျပစ္ဒဏ္မ်ား အခ်ခံရမည္ စသျဖင့္ ျဖစ္၏။

အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ကိုလိုနီေခတ္ကတည္းက ဥပေဒမ်ား ခ်မွတ္ထားခဲ့ပါသည္။ ထို ဥပေဒ မ်ားမွ အခ်ိဳ႔ကို ျပင္ဆင္သံုးစဲြၿပီး အခ်ဳိ႔ဥပေဒမ်ားကို အသစ္ျပန္လည္ေရးဆဲြထားသည္လည္း ရိွ၏။ ထိုဥပေဒမ်ားအနက္ ေအာက္ပါတို႔မွာ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရးအရာရိွမ်ား ေလ့လာထားရမည့္ဥပေဒမ်ား ျဖစ္၏။

၁။ ၁၉၅၁ အလုပ္ရံုမ်ား အက္ဥပေဒ (စက္ရံုအလုပ္ရံုလုပ္သားမ်ားအတြက္)

၂။ ဆိုင္မ်ားႏွင့္ အလုပ္ဌာနမ်ားဥပေဒ (စက္ရံုအလုပ္ရံု၊ လုပ္ငန္းငယ္ေလးမ်ားအတြက္)

၃။ ခြင့္ရက္ႏွင့္အလုပ္ပိတ္ရက္ ဥပေဒ (လုပ္သားအားလံုးႏွင့္ဆုိင္)

၄။ လူမႈဖူလံုေရး ဥပေဒ (လုပ္သားအားလံုးႏွင့္ဆုိင္)

၅။ အလုပ္သမား ေလ်ာ္ေၾကးဥပေဒ (လုပ္သားအားလံုးႏွင့္ဆုိင္)

၆။ အခေၾကးေငြ ေပးေခ်ေရး ဥပေဒ (လုပ္သားအားလံုးႏွင့္ဆုိင္)

၇။ ဝင္ေငြခြန္ ဥပေဒ (လုပ္သားအားလံုးႏွင့္ဆုိင္)

၈။ အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ ကြ်မ္းက်င္မႈ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဥပေဒ (လုပ္သားအားလံုးႏွင့္ဆုိင္)

၉။ အနည္းဆံုးအခေၾကးေငြ ဥပေဒ (လုပ္သားအားလံုးႏွင့္ဆုိင္)

၁၀။ ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းဥပေဒ (ႏုိင္ငံ့၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ဆုိင္)

အလုပ္သမားမ်ားသည္ မိမိတို႔ရသင့္ရထိုက္သည္မ်ား၊ မလုပ္သင့္မလုပ္အပ္သည္မ်ားကို သိထားရပါမည္။ သည္ဥပေဒမ်ား ကို သင္မေပးဘဲ အဘယ္ကဲ့သုိ႔ သိႏိုင္ပါအံ့နည္း။

လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရး၀န္ထမ္းဟူသည္ အႀကံေပးျဖစ္၏။ ဘာေတြဘယ္လုိျဖစ္ေနသည္။ ဘယ္လိုလုပ္ရမည္ စသည္တို႔ကို အႀကံေပးရန္ျဖစ္၏။ တကယ္လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းတြင္ အဓိက တာ၀န္ရိွ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရး၀န္ထမ္းမ်ားအေနႏွင့္ မွန္မွန္ကန္ကန္ အႀကံေပးႏုိင္ရန္ မိမိကိုယ္ႏိႈက္က ဘာေတြမွားၿပီး ဘာေတြမွန္တယ္ဆုိတာ သိေနရန္ အေရးႀကီးလွ၏။

ဤကဲ့သုိ႔သိေနရန္ အထက္ေဖာ္ျပပါ ဥပေဒမ်ားကို ေလ့လာရပါမည္။ မိမိသည္ မိမိလုပ္ငန္းခြင္အတြင္းရိွ အလုပ္လုပ္ေနသူ အေပါင္း၏ အားကိုးအားထားရာ ျဖစ္ရမည္။ သို႔ျဖစ္ေနရန္ မိမိ၌ ၀မ္းစာျပည့္ေနရန္လုိ၏။ သို႔ေသာ္ မိမိမသိသည္ကိုမူ ရမ္းမတုတ္ပါႏွင့္။ မသိလွ်င္ သိေအာင္လုပ္ပါ။ ဖတ္ပါ၊ မွတ္ပါ၊ ေလ့လာပါ။ ေမးျမန္းပါ။

ဒုတိယတစ္ခ်က္မွာ နည္းပညာပုိင္းဆိုင္ရာ ဗဟုသုတၾကြယ္၀မႈ ျဖစ္၏။ မိမိသည္ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းတြင္ လုပ္ရ သည္ဆိုပါက ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားအေၾကာင္း စပ္စပ္ စပ္စပ္ သိထားရမည္။ ပိုင္ရိုက္ျခင္းအေၾကာင္း၊ ေျမတူးျခင္း အေၾကာင္း၊ ေဖာင္၀ပ္ဆင္ျခင္းအေၾကာင္း၊ စက္မႈုလုပ္ငန္း၊ လွ်ပ္စစ္လုပ္ငန္း၊ မီးကာကြယ္ေရးစနစ္၊ ေရေပးမီးေပးစနစ္၊ ပိသုကာ အမ်ားႀကီးျဖစ္၏။

ထိုလုပ္ငန္းမ်ား၏ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို သိထားမွ မည္သည့္လုပ္ငန္းတြင္ မည္ကဲ့သို႔ေသာ အႏၱရာယ္မ်ား ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ထို အႏၱရာယ္မျဖစ္ေအာင္ မည္ကဲ့သို႔ လုပ္ရမည္ စသည္တို႔ကို သိႏိုင္မည္။ သုိ႔သိမွလည္း အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ အႏၱရာယ္ကင္းစြာလုပ္ရမည့္ လုပ္ငန္းအစီအစဥ္ (Safe Work Procedure) ကို ေရးဆဲြႏိုင္မည္ျဖစ္၏။

အင္တာနက္ေခတ္တြင္ လက္ညိႈးကေလးျဖင့္ အသာေတာက္ၾကည့္လိုက္ရံုႏွင့္ Safe Work Procedure အမ်ားအျပား ရယူႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ အျခားသူမ်ားလုပ္ထားသည့္ Safe Work Procedure မ်ားကို ရည္ညႊန္းရံုသာ ယူပါ။ တုိက္ရိုက္ကူးမခ်ပါႏွင့္။ မိမိလုပ္ငန္းႏွင့္ကိုက္ညီမည့္ Safe Work Procedure ကို မိမိကိုယ္တိုင္ေရးယူပါဟု အႀကံျပဳ လိုပါသည္။

ယခုအခါ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး မည္သည့္စံႏႈန္းမွ မရိွေသးပါဟုဆိုလွ်င္ ဆိုလို႔ ရႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကိစၥမရိွပါ။ တကယ္လုပ္ခ်င္သည္ဆုိလွ်င္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာစံႏႈန္းမ်ားကို မီွး၍ လုပ္ႏိုင္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရးဟူသည္ မည္သည့္ႏိုင္ငံစံႏႈန္းျဖစ္ေစ၊ အေျခခံ သေဘာတရားမ်ား မွာ အတူတူပင္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။

ရွင္းေအာင္ နမူနာျပရပါမူ ၁၀ ထပ္ေလာက္အျမင့္မွ လိမ့္က်လွ်င္ အေမရိကန္ ျဖစ္ေစ၊  အဂၤလိပ္ျဖစ္ေစ၊ ဂ်ပန္ျဖစ္ေစ၊ ကိုးရီးယားျဖစ္ေစ၊ ျမန္မာျဖစ္ေစ ေသမည္သာျဖစ္၏။ မန္ေနဂ်ာ ျပဳတ္က်လည္း ေသမည္၊ အလုပ္သမားက်လည္း ေသမည္။ သူေဌးက်လည္း ေသမည္။ အစိုးရအရာရိွမင္း ျပဳတ္က်လည္း ေသမည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လိမ့္မက်ေအာင္ အကာအရံအတားအဆီးမ်ား လုပ္ရမည္။ အတားအဆီး လုပ္သည့္နည္းမ်ားမွာလည္း အတူတူပင္ျဖစ္၏။ ပိုက္ဆံ ခ်မ္းသာသည့္တိုင္းျပည္က ပစၥည္းေကာင္းေကာင္းသံုးမည္၊ ေခတ္မီတုိးတက္ေသာ နည္းပညာမ်ား သံုးမည္။ ဒါပဲ ကြာသည္။ သေဘာတရားခ်င္းကေတာ့ အတူတူသာ ျဖစ္၏။ မိမိတို႔ႏွင့္ကိုက္ညီမည့္နည္းမ်ားကို ဉာဏ္သံုးၿပီး အသံုးခ်လို႔ရပါသည္။

အေရးႀကီးသည္မွာ မည္သည့္ႏုိင္ငံမွျဖစ္ေစ၊ အတည္ျပဳထားေသာ စံႏႈန္းတစ္ခုကို နည္းယူကာ လုိက္နာလုပ္ေဆာင္ရန္ ျဖစ္၏။ သုိ႔အတြက္ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရး၀န္ထမ္းမ်ား ေလ့လာရမည့္ ေနာက္တစ္ခုမွာ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ စံႏႈန္းမ်ား ျဖစ္၏။ ဥပမာ - အျမင့္တြင္အလုပ္လုပ္ျခင္းအတြက္ စင္ကာပူစံႏႈန္း Code of Practice for Working Safely at Height ကုိ ယူသံုးႏုိင္ပါသည္။

လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရး၀န္ထမ္းအေနႏွင့္ အဓိကလုပ္ရမည့္အလုပ္မွာ ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းခြင္စစ္ေဆးေရး ျဖစ္၏။ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း လွည့္လည္စစ္ေဆးရာတြင္ မိမိအေနႏွင့္ မည္သည္တို႔က အႏၱရာယ္မကင္းေသာ အေျခအေန၊ မည္သည္တို႔ကေတာ့ျဖင့္ အႏၱရာယ္မကင္းေသာ အျပဳအမူ စသည္တို႔ကို ျပတ္ျပတ္သားသား ျမင္ႏိုင္ရန္ လို၏။  အထက္တြင္ေျပာခဲ့ေသာ စံႏႈန္းမ်ားကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာထားသူျဖစ္ပါက လုပ္ငန္းခြင္စစ္ေဆးျခင္းျဖင့္ အႏၱရာယ္မ်ားကုိ ေဖာ္ထုတ္ရာတြင္ မ်ားစြာအသံုးတည့္သည္။

ဥပမာ - အျမင့္မွ လိမ့္မက်ေစရန္ အကာအရံတန္းမ်ား ကာထားသည္ဆိုပါစို႔။ မိမိသည္ အကာအရံစံႏႈန္းမ်ားကို သိထားလွ်င္ ထုိအကာအရံသည္ လုပ္သားမ်ားကုိ ျပဳတ္က်ျခင္းမွ ေကာင္းစြာ အကာအကြယ္ေပးထားမထား အလြယ္တကူ သိႏိုင္ေပသည္။

လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရး၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္အေနႏွင့္ ကြန္ျပဴတာေကာင္းေကာင္း ကိုင္တတ္လွ်င္ အားသာခ်က္ တစ္ခုျဖစ္၏။

မိမိလုပ္ခဲ့သမွ်အားလံုးကုိ မွတ္တမ္းတင္ထားပါ။

၁။ နံနက္တုိင္းေျပာရသည့္ Toolbox meeting ကို မွတ္တမ္းတင္ထားပါ။

    တက္ေရာက္သူမ်ားစာရင္းႏွင့္ ေျပာခဲ့သည့္အေၾကာင္းအရာ မွတ္တမ္း။

၂။ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရးစည္းေ၀းပဲြမွတ္တမ္းမ်ား

၃။ ေန႔စဥ္ လုပ္ငန္းခြင္စစ္ေဆးေရးမွတ္တမ္းမ်ား

၄။ Safet Work Procedure ႏွင့္ Risk Assessment ကို သီးသန္႔ဖုိင္မ်ားျဖင့္ သိမ္းထားပါ။

    ထို SWP ႏွင့္ RA မ်ားကို လုပ္သားမ်ားအား ရွင္းျပထားေသာ မွတ္တမ္း

၅။ Safety Induction Course ေပးခဲ့ေသာ မွတ္တမ္း

၆။ မေတာ္တဆျဖစ္မႈ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးမွတ္တမ္းမ်ား

၇။ မိမိလုပ္ငန္းခြင္အတြင္းရိွ ၀န္ထမ္းအားလံုး၏ အႏၱရာယ္ကင္းေရးႏွင့္ပတ္သက္သည့္သင္တန္း တက္ေရာက္မႈမွတ္တမ္း

၈။ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္းသံုးစဲြေနသည့္ ဓာတုပစၥည္းစာရင္း

    ထုိဓာတုပစၥည္းမ်ားအေၾကာင္း သက္ဆိုင္ရာ  အလုပ္သမားမ်ားအား ရွင္းျပထားသည့္ မွတ္တမ္း

၉။ အခါအားေလ်ာ္စြာျပဳလုပ္သည့္ အႏၱရာယ္ကင္းေရးလႈပ္ရွားမႈ မွတ္တမ္း

၁၀။ အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရးစီမံခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား

၁၁။ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္းျပဳလုပ္သည္း အႏၱရာယ္ကင္းေရး သင္တန္းမ်ား မွတ္တမ္း

၁၂။ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေဖာက္ဖ်က္သူမ်ားကို အျပစ္ေပးအေရးယူသည့္ မွတ္တမ္းမ်ား

၁၃။ အစိုးရအဖဲြ႔၊ အာဏာပိုင္မ်ား လုပ္ငန္းခြင္သို႔လာေရာက္သည့္မွတ္တမ္း

အခ်ဳပ္ဆိုရလွ်င္ မိမိလုပ္သမွ်အားလံုးကို မွတ္တမ္းတင္ၿပီး စနစ္တက် ဖိုင္မ်ားျဖင့္ သိမ္းဆည္းထားပါ။ လက္မွတ္ထုိးစရာ လိုလွ်င္ သက္ဆိုင္သူအားလံုးကို လက္မွတ္ထိုးခိုင္းပါ။

(၃) နိဂံုး

စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔သည္ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အလုပ္လုပ္ၾကရကုန္၏။ ထုိသုိ႔အလုပ္လုပ္ရင္း မေတာ္တဆမႈတို႔ ျဖစ္ႏိုင္၏။

ကြ်ႏု္ပ္တို႔တြင္ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္း အပိုမပါလာ။ ပီဘိ တစ္စံုစာ ကြက္တိသာျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထို မိေမြးတိုင္း၊ ဘေမြးတုိင္း ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းမ်ား ပ်က္စီးခ်ဳိ႔ယြင္းမသြားေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားဘု႔ိ အေရးႀကီး၏။ ထို႔ထက္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔တြင္ အသက္ဟူသည္လည္း တစ္ေခ်ာင္းသာ ပါ၏။ ထုိအသက္ကေလး ဆံုးပါးသြားလွ်င္ မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ အစားျပန္ရႏိုင္စရာမရိွ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔အသက္ကို ပိုးေမြးသကဲ့သို႔ ေမြးျမဴထားရန္လည္း အလြန္အေရးႀကီးလွ၏။

အသက္ ဉာဏ္ေစာင့္ ဟူေသာ စကားပံုကို ေရွးလူႀကီးတို႔ အလကားထားခဲ့ျခင္းမဟုတ္။ ဉာဏ္ကိုသံုးျခင္းျဖင့္ မိမိအသက္ မဆံုးရံႈးရေအာင္ ကာကြယ္ႏုိင္၏။ ဤေနရာတြင္ ဉာဏ္ဟူသည္ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အသိပညာပင္ ျဖစ္ေတာ့၏။ ထုိအသိမရိွသည္ႏွင့္ ေသရန္ အလြန္နီးစပ္ေလေတာ့၏။ 

လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရး၀န္ထမ္းမ်ားသည္ ထုိအသိဉာဏ္ကိုရေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကပါကုန္။ အႏၱရာယ္ကင္းေရးဟူသည္ လူအမ်ား၏ အသက္၊ အိုးအိမ္စည္းစိမ္မ်ားႏွင့္ တိုက္ရုိက္ပတ္သက္ေန၏။ ထို႔အတြက္ ေပါ့ေလးတဆ မလုပ္ၾကပါႏွင့္၊ အေလးအနက္ထားၾကပါဟု တုိက္တြန္းလိုက္ရပါသတည္း။

ေအးၿငိမ္း

၅ ေအာက္တိုဘာ၊ ၂၀၁၇။