ႏႈတ္ေၾကာင့္ေသ၊ လက္ေၾကာင့္ေက် ဟူေသာစကားသည္ ရိွ၏။
သည္စကားမွာ ေရွးလူႀကီးတို႔ အလကားထားခဲ့တာမဟုတ္။
စကားကို အရမ္းကာေရာမေျပာပါႏွင့္။ စကားအေျပာမွားတာေၾကာင့္
အသက္ပါ ေသဆံုးရတတ္သည္ဟု သတိေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါသည္။
သည္အေၾကာင္း ၂၀၁၀ ေလာက္တံုးက ကြ်န္ေတာ္တစ္ခါေရးခဲ့ဖူးပါသည္။
ယခုေတာ့ အိမ္ျပန္ေနာက္က်ေန၍ အရွည္ႀကီး မေရးေတာ့ပါ။ ယခင္ေရးထားသည့္စာထဲမွာ
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပါသမို႔ ထိုစာကိုပင္ ျပန္လည္ေ၀ငွလိုက္ပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္ေျပာလိုသည္မွာ သာမန္လူမ်ား အရပ္ထဲမွာ ေျပာေနၾကတာ
ဘာမွ သိပ္ျပႆနာမရိွ။ စကားမွားသြားရင္ေတာင္ အာ၊ ငါမွားသြားတယ္။ ေဆာရီးကြာ ဟု ေျပာလိုက္ပါက
ၿပီးသြားႏိုင္သည္။
သို႔ေသာ္ လူသိထင္ရွားသူတစ္ဦးျဖစ္ပါမူ စကားကုိ အထူးသတိထား
ေျပာရေလသည္။ ၎အေျပာမတတ္သည့္အတြက္ လူအမ်ားၾကား ဂယက္ရိုက္သြားႏုိင္သည္။ မိမိပံုရိပ္ကို
ထိခိုက္ႏိုင္သည္။
အထူးသျဖင့္ ႏုိင္ငံကိုအုပ္ခ်ဳပ္၊ မင္းလုပ္ေနသူမ်ား ပိုၿပီး
သတိထားရေသးသည္။ ၎တို႔မွာ အမ်ားျပည္သူတို႔ႏွင့္ ေန႔တဓူ၀ ဆက္ဆံေနရသူမ်ား မဟုတ္ပါလား။
ၿမိဳ႔ရြာ၊ လူအမ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနရသူတစ္ဦးအေနႏွင့္ စကားကို ျဖစ္ကတတ္ဆန္း မေျပာရ။
ေျပာသင့္၊ မေျပာသင့္ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးမွ ေျပာရေပမည္။
ျမတ္စြာဘုရားကေတာ့ အက်ိဳးရိွမယ္၊ မွန္မယ္ဆို သူႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊
မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ ေျပာသည္ဟု က်မ္းဂန္မ်ား၌ ဆုိ၏။ သူႀကိဳက္ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ႀကိဳက္ သူ႔အက်ိဳးအတြက္ေျပာသင့္က
ေျပာကုိ ေျပာရမည္။ (၎ကို စကားေျခာက္ခြန္း၊ လူ၌ထြန္း၊ ေလးခြန္းကိုပယ္၊ ႏွစ္ခြန္းထယ္
ဟု လူသိမ်ား၏။)
သို႔ေသာ္ မွန္သည္ပင္ျဖစ္ေစကာမူ အက်ိဳးမရိွက မေျပာရ။ ေျပာခ်င္လွ်င္ေသာ္မွ
ေအာင့္အည္းၿမိဳသိပ္ထားရမည္။ မေအာင့္လို႔ မၿမိဳသိပ္ႏိုင္လွ်င္ အိမ္ကမိန္းမကို ေျပာပါ။
အိမ္ကမိန္းမကလည္း ႏႈတ္မလံု၊ စိတ္မခ်ရဆိုလွ်င္ေတာ့ ကိုယ့္မေက်နပ္ခ်က္မ်ား အားလံုးကို
စာရြက္ေပၚခ်ေရးၿပီး ထိုစာရြက္ကို မီးရိႈ႔လိုက္ပါဟု က်မ္းဂန္မ်ားတြင္ ညႊန္ၾကားထားတာကိုလည္း
ဖတ္ဖူးပါသည္။
အသင္တို႔သည္ လူႀကီး၊ ေခါင္းေဆာင္စသူတို႔ျဖစ္ပါက အေျပာအဆိုမ်ားကို
(နယ္လွည့္ၿပီးပါးရိုက္လာတဲ့ေကာင္ကြ၊ ငါသာအတတ္ဆံုး၊ ထမင္းတစ္နပ္ေလွ်ာ့စားပါ စသည့္ နာမည္ေက်ာ္
အဆိုအမိန္႔မ်ားကဲ့သုိ႔။ ဟိုေလ ဒါေတြက ဟိုးအရင္တံုးက ေျပာတာေတြေနာ္။ ခုေခတ္ေျပာတာေတြ
သားမေျပာဘူးေနာ္ . . ေနာ္လို႔ . . ) . . ဆင္ျခင္ပါေလ။ မဟုတ္လွ်င္ ေဒါင္းမ်ားကဲ့သို႔
ေရွ႔ဘက္ကၾကည့္ေတာ့ လွမလိုလိုနဲ႔ ေနာက္ဘက္လွည့္ျပလုိက္ေတာ့မွ - င္ေဟာင္းေလာင္းေပၚေနတာ
ျမင္ရသကဲ့သုိ႔ ရိွခ်ိမ့္မည္။
ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
ေအးၿငိမ္း
၁၃ ဇူလိုင္၊ ၂၀၁၇။ ည သန္းေခါင္ေက်ာ္ ၁၈ မိနစ္
No comments:
Post a Comment