Thursday, February 26, 2015

သားရွင္ျပဳ

(၁)

ဘာလိုလုိနဲ႔ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္ေတာင္ မိဘေနရာေရာက္လာပါေပါ့။ အရင္တံုးကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွစ္မတစ္သုိက္ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႀကီးေဒၚအပ်ိဳႀကီးမ်ားက ၾကည့္ရႈထိန္းေက်ာင္းခဲ့သည္။ ယခု ကြ်န္ေတာ္တို႔က သူတို႔တာ၀န္ကို ဆက္လက္ ထမ္းေဆာင္ရသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွမတစ္သိုက္က အျခားႏွမမ်ားက ေမြးထားသည့္ သားသမီးအားလံုးကို ေခၚယူေကြ်းေမြး ေစာင့္ေရွာက္ထား၏။ ေဟာ၊ အခု အခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ရွင္ျပဳေပးရေတာ့မည္။

ကြ်န္ေတာ္ငယ္စဥ္က ရွင္ျပဳေတာ့ ၇ ႏွစ္သားသာ ရိွေသးသည္။ ကေလးဆိုေတာ့ ထိုစဥ္က ရွင္ျပဳခဲ့သည္ကို ေကာင္းေကာင္း မမွတ္မိေတာ့။ သို႔ေသာ္ ဓာတ္ပံုကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ အစ္မႀကီး (ကြ်န္ေတာ့္အေမ) ေဒါသပုန္ထသည္ကို ယခုထိတိုင္ မွတ္မိေနပါေသး၏။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာက ရခိုင္ရိုးမေတာင္ေျခမွာ ကပ္ေနတာဆိုေတာ့ အင္မတန္ေခါင္လွသည္။ ထုိကာလ (၁၉၆၉ ခုႏွစ္) မ်ားက ဓာတ္ပံုရုိက္ဘို႔ဆိုတာ အင္မတန္ခဲယဥ္းလွ၏။ သုိ႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရွင္ျပဳ၌ ဓာတ္ပံုဆရာ ငွားသည္ထင့္။ ဓာတ္ပံု ႏွစ္ပံုလား၊ သံုးပုံလား ရလာသည္ ထင္ပါသည္။

အလႉတြင္ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ကြ်န္ေတာ့္အစ္ကိုတစ္၀မ္းကဲြ ကိုတင္ထူးက ရွင္ျပဳ။ ေနာက္ ဦးေလးေတာ္သူ ေမာင္ခါဘူး က ပဥၹင္းခံ။ (ေမာင္ခါဘူးမွာ သူ႔အမည္ရင္းမဟုတ္။ ငယ္စဥ္က အနာမ်ားအလြန္ေပါက္ေလရာ ထိုအနာမ်ားကို ခါဘူး တစ္ဘူးၿပီးတစ္ဘူး ၀ယ္ကာ သိပ္ေပးျခင္းျဖင့္ အနာမ်ား ေပ်ာက္ကုန္ရာမွ မူရင္းအမည္ေပ်ာက္လ်က္ ေမာင္ခါဘူး ျဖစ္လာရေသာ ဟူသတတ္။ ထူးဆန္းပါေပ့ ဆတြတ္ရယ္။ အႏွီ  ဦးပဥၹင္းေမာင္ခါဘူးမွာ ထုိပဥၹင္းခံမွစ၍ မထြက္ေတာ့ဘဲ ဘုန္းႀကီးအၿပီး၀တ္သြားေလရာ ဦးပဥၹင္းေမာင္ခါဘူးဘ၀မွ ဦးေကတုမာလာျဖစ္လာၿပီးသကာလ ယခုအခါ ဒိုက္ပ်က္အနီး ကြင္းျပားေက်းရြာတြင္ ေက်ာင္းထုိင္လ်က္ရိွသတည္း။) (ေပါင္ဒါမႈန္႔ဘူးကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘက္က ခါဘူးဟု ေခၚသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ေခၚသနည္း ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္လည္း မသိပါ။ ေပါင္ဒါမ်ား ထြက္လာေစရန္ ခါ၍ခ်ရေသာေၾကာင့္ ခါဘူးဟု ေခၚသည္ထင္ပါသည္။ သိလိုသူမ်ား ကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာတြင္ သြားေမးၾကပါခင္ဗ်ား။ ဤကား စကားခ်ပ္။)

အလႉတြင္ရိုက္ထားေသာ ဓာတ္ပံုမ်ားတြင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလံုးပါေသာပံုက တစ္ပံုသာရိွသည္။ ေနာက္တစ္ပံုက ကြ်န္ေတာ္ မပါ၊ ဦးပဥၨင္းခ်ည္းပါသည္။ ရွင္ႏွင့္ပဥၹင္း အားလံုးပါေသာ ဓာတ္ပံုကို ကြ်န္ေတာ္တို႔၀မ္းကဲြအဘြားျဖစ္သူ ဘြားေအးတင္ (ပဥၹင္းအစ္မ) ကယူၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ပံုမပါဘဲ ဦပဥၹင္းခ်ည္းပါသည့္ပံုကိုသာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ေပးသည္။ သည္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ အေမျဖစ္သူမွာ အႀကီးအက်ယ္ ေဒါကန္ေလ၏။ ငါ့သားမပါတဲ့ပံုကို ဘာလုပ္ဖို႔လဲ ဆုိကာ ဆဲြဆုတ္ပစ္သည္ထင္ပါသည္။ သို႔တိုင္ ကြ်န္ေတာ္ပါသည့္ပံုကို မရခဲ့ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ကိုယ္ရွင္ျပဳတံုးကပံုကိုပင္ ေကာင္းေကာင္းမၾကည့္ခဲ့ရ။

ရွင္ျပဳတံုးက မွတ္မိတာဆုိ၍ ဤတစ္ခုသာရိွသည္။ ေၾသာ္ ေနဦး။ ေနာက္တစ္ခုရိွေသးသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ရွင္ျပဳမည္ ဆိုေတာ့ သကၤန္းေတာင္း ထင္ပါသည္။ သင္ေပးသည္။ ယခုတုိင္ မွတ္မိေနသည္မွာ ပဋိသခၤါေယာနိေသာ၊ အပ်ိဳျမင္ ငါ့ေျပာ ဆုိတာ ျဖစ္ပါသည္။ (မဟုတ္တာက် မွတ္မိတယ္။) ေနာက္ၿပီး ပိ႑ပါတံ၊ ထမိန္စ အသာလွန္ ဆိုတာရိွေသး၏။ ကုိရင္၀တ္ရန္ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ပတ္ဆယ္ရက္ေလာက္ က်က္ခဲ့သည့္စာမ်ားတြင္ ထိုႏွစ္ေၾကာင္းသာ မွတ္မိသည္။ က်န္တာ ဘာဆိုဘာမွ မမွတ္မိ။

အလႉတြင္ ဘာေတြေကြ်းခဲ့သည္။ ဘယ္လိုရွင္ေလာင္းလွည့္ခဲ့သည္ အစရိွသည္တို႔ကို သိပ္မမွတ္မိေတာ့ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ထဲ တြင္ ကြ်န္ေတာ့္ကို လူႀကီးတစ္ဦးကထမ္းၿပီး ရွင္ေလာင္းလွည့္ခဲ့သည္ဟု ခပ္ေရးေရးသာ မွတ္မိပါေတာ့သည္။ ဦးပဥၹင္းကိုမူ လက္တင္ပါသည့္ခံုကုိ လူေလးေယာက္ထမ္းသည္ ထင္ပါသည္။

(၂)

သားကုိ ၈ ႏွစ္သားတြင္ ရွင္ျပဳမည္ဟု ေမြးကတည္းက စဥ္းစားထားခဲ့သည္။ သူတို႔သားအမိကို ေနာင္ႏွစ္က်လွ်င္ စင္ကာပူ ေခၚမည္ဟု တြက္ထားသျဖင့္ မေခၚမီတစ္ႏွစ္တြင္ ရွင္ျပဳထားမွ ပိုအဆင္ေျပလိမ့္မည္။ သားလည္း ၈ ႏွစ္ျပည့္ၿပီ။ ကြ်န္ေတာ့္ေအာက္ညီမ၏ သားျဖစ္သူ ဖိုး၀ဏၰလည္း ယခု ၁၆ ႏွစ္ရိွၿပီ။ ရွင္မျပဳရေသးဆိုေတာ့ သူတို႔ညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးကို ရွင္ျပဳေပးမည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔အိမ္နားမွ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးကို သိမ္ထပ္ေပးမည္ဟု ၿပီးခဲ့သည့္ ဒီဇင္ဘာ ျမန္မာျပည္ ျပန္ကတည္းက စီစဥ္ခဲ့တာျဖစ္၏။

အလႉလုပ္ရန္ ရသမွ် ဘိုးနပ္စ္ကေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားရ၏။ ေငြပိုေငြလွ်ံက သိပ္ရိွတာမဟုတ္။ ဒါေတာင္ ခ်စ္ဘို႔ေကာင္းေသာရံုးက လစာမဲ့ခြင့္ ၈ ရက္ယူတာကို ၁၇၀၀ ျဖတ္လုိက္သျဖင့္ အေတာ္ေအာင့္သြားရ၏။ တစ္သက္မွတစ္ခါ လႉရတာဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွမက ေကာင္းေကာင္းေလး လုပ္ခ်င္သည္။ ေကာင္းေကာင္းဆိုသည္မွာ ရြာကလူေတြကို ထမင္းေကာင္းေကာင္း၊ ဟင္းေကာင္းႏွင့္ က်က်နန ေကြ်းေမြး၊ အသီးမ်ားရသမွ်၀ယ္၊ တျခားမံု႔ပဲ သြားေရစာ၊ အခ်ိဳရည္ စသည္ျဖင့္ အလွ်ံမပယ္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ၀၀လင္လင္ျဖစ္ေအာင္ ေကြ်းၾကမည္ဟု တြက္ထားၾက၏။ အဖုိးႀကီး အဖြားႀကီးမ်ားႏွင့္ ကေလးမ်ားကိုေတာ့ ကိတ္မုန္႔အပါအ၀င္ အျခားအစားအေသာက္မ်ားျဖင့္ အထူးစပယ္ရွယ္ ေကြ်းပါမည္။ (ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီက လူေတြက ကေလးေတြဆို အင္မတန္ ႏွိမ္လွသည္။ ကေလးမ်ားမွာ လူႀကီးေတြ စားတာေသာက္တာကို အေ၀းမွ ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနၾကရရွာ၏။ မည္သူကမွ ကေလးေတြကို အေရးတယူေခၚၿပီး က်က်နနေကြ်းမည္ဟု မစဥ္းစား။ အားလံုး တ၀တၿပဲစားေသာက္ၾကၿပီးမွ ကေလးေတြကို ေခၚေကြ်းသည္။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္စဥ္ကဆို ထမင္းစားေနရင္းတန္းလန္း ထမင္း၀ိုင္းထဲမွ ဆဲြထုတ္တာကိုပင္ ခံခဲ့ရဖူးသည္။ အသည္းႏုႏုမွ ထုိဒဏ္ရာမွာ ခုထိ အကင္းမေသတတ္ေသး။) 

အလႉလုပ္မည္ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေမာင္ႏွမမွာ ဘာေတြေကြ်းမည္၊ ဘယ္လိုလုပ္မည္ႏွင့္ တုိင္ပင္ကာ အူျမဴးေနၾကေလ၏။ ဘုန္းျမတ္ၿငိမ္းတို႔ရွင္ျပဳက်ရင္ ဘုိဘိုတို႔တီး၀ိုင္းငွားရမယ္ ဟု သူ႔ႀကီးႀကီးက ဟို႔ယခင္ကတည္းက ေတးထားတာျဖစ္၏။ ယခု အလႉလုပ္ဖို႔ေသခ်ာေတာ့ အေဖႀကီးက ဘိုဘိုတို႔ကို သြားေခၚကာ ႀကိဳတင္ညိွႏိႈင္းရသည္။ သူတို႔က ေရဒီယိုအဆိုေက်ာ္မ်ားပါ ေခၚလာမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ လူရႊင္ေတာ္မ်ားပါထည့္မွ ပဲြစည္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာ၍ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကလည္း ကိုရင္တို႔ အဆင္ေျပသလိုလုပ္ပါဟု သူတို႔ကို အားလံုးလႊဲလိုက္သည္။

ေနာက္တစ္ခါဖံုးဆက္ေတာ့ ျဖဴျဖဴက ဦးႀကီးတို႔က တီး၀ိုင္းပါမယ္ဆိုေတာ့ ရြာကလူေတြ အဲဒီရက္မတိုင္ခင္ ေတာင္ေပၚက အလုပ္ေတြ အၿပီးလုပ္ထားမွ ျဖစ္မယ္ေဟ့ဆိုၿပီး တီး၀ုိင္းနားေထာင္ဘို႔ အားခဲထားၾကတယ္ ဟု ေျပာေလသည္။ ဟုတ္ပါ့။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာသူရြာသားမ်ားမွာ ပဲြငတ္လွသည္။ ဘာမွ ၾကည့္စရာမရိွ။ အရင္တံုးကမွ နတ္ပဲြေလးဘာေလးကလို႔ ၾကည့္ရ ေသး။ ခုေတာ့ ပိုက္ဆံရွားပါးသည္ႏွင့္ နတ္ေတာင္ မကႏိုင္တာ အေတာ္ၾကာၿပီ။ ယခင္ျပခဲ့ေသာ ဗီဒီယိုဆိုင္မ်ားလည္း မရိွေတာ့။ လြန္ခဲ့သည့္ ေလးငါး ေျခာက္ႏွစ္ကမွ ရြာမွာ မီးစက္ေတြ ဘာေတြရိွေသး။ ယခုေတာ့ မီးစက္ေထာင္ကာ အိမ္မ်ားသို႔ မီးေပးသူမ်ားလည္း မီးလခကလည္း မေပး၊ ေၾကြးေတာင္းေတာ့လည္း မရ ဆိုေတာ့ မီးမ်ားအားလံုး ျဖတ္လိုက္သည္။ ဆိုေတာ့ တစ္ရြာလံုး ေမွာင္ႏွင့္မဲမဲ။ သည္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔က အလႉလုပ္မည့္ ၄-၅-၆ ညအတြက္ မီးေပးထားရန္ မီးစက္ႀကိဳငွားထားရ သည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ငယ္စဥ္ကမူ ေႏြရာသီေရာက္လွ်င္ ရြာမွ ေလးငါးမိုင္ခန္႔ေ၀းေသာ ေအာင္ေဘာ္၊ ပန္းေတာႀကီး စသည့္ ရြာမ်ားတြင္ ရံုမ်ားေဆာက္ကာ ရုပ္ရွင္ငွားျပၾကသည္။ ကြင္းေကာက္တြင္လည္း နန္ကသူေခ်ာင္းအတြင္း ဇာတ္ရံုႀကီးေဆာက္ကာ မိုးမင္း၊ မိုး၀င္း၊ စိန္မာဒင္၊ ေဆာင္းမင္းသမီးေလး ၀င္း၀င္းေအး စသျဖင့္ ဇာတ္မ်ားငွားျပၾက၏။ သုိ႔ေသာ္ ဗီဒီယုိမ်ားေပၚလာၿပီး ေနာက္ပိုင္း ထိုရုပ္ရွင္၊ ဇာတ္မ်ားမွာ အေတာ္ အ,သြား၏။ ငွားရမ္းခမ်ား တက္လာသျဖင့္ ပိုက္ဆံမတတ္ႏိုင္တာ တစ္ေၾကာင္း၊ ေခတ္ကာလ သားသမီးမ်ားမွာ ျမန္မာျဖစ္ဇာတ္ထက္ ကိုးရီးယားကုိသာ ပိုသြားေရယိုၾကသျဖင့္တစ္ေၾကာင္း တို႔ေၾကာင့္ (ေတာဘက္ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ထင္တာ မွန္ခ်င္မွ မွန္ပါမည္။ ပို၍ျဖစ္ႏုိင္သည္မွာ ပိုက္ဆံမတတ္ႏိုင္တာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။) ရုပ္ရွင္၊ ဇာတ္ပဲြမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘက္ကလူမ်ား မၾကည့္ရသည္မွာ အေတာ္ႀကီးကို ၾကာေနေလၿပီ။

ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က သူတို႔ကို ရုပ္ရွင္ႏွစ္ညျပမည္ဟု ေၾကျငာလိုက္၏။ ပိတ္ကားႀကီးေတာ့ မဟုတ္ေပဘူးေပါ့။ ပရုိဂ်က္တာ ႏွင့္ ပိတ္ကားေထာင္ကာ ျပမည္ျဖစ္၏။ ကြ်န္ေတာ့္တြင္ အဂၤလိပ္ကားေကာင္း အေတာ္မ်ားမ်ားရိွ၏။ ကြ်န္ေတာ္ႀကိဳက္၍ ၀ယ္ထားေသာ ဒီဗီဒီကားမ်ားေရာ၊ ကိုေအာင္ျမင့္ျမတ္ မျပန္ခင္ေပးသြားေသာကားမ်ား၊ ကိုေဇာ္ႀကီးေပးထားေသာကားမ်ား အားလံုးဆိုလွ်င္ ကားေပါင္း ၁၀၀ - ၁၅၀ ေလာက္ရိွပါသည္။ ထုိအထဲကမွ လက္ေရြးစင္ ၆ ကားေလာက္ေရြး ျပမည္။ ကေလးမ်ားအတြက္ Ice Age 4, King Lion, Chronicle of Nania, Jack the Giant Slayer  စသည့္ကားမ်ား။ လူႀကီးမ်ား အတြက္ေတာ့ ျမန္မာကား တစ္ကားႏွစ္ကားႏွင့္ အဂၤလိပ္ ဟာသကား၊ စြန္႔စားခန္းကားမ်ား၊ ခ်ာလီခ်က္ပလင္၊ Mr. Bean, Life of Pi, Pirates of the Caribbean, Lord of the Ring, Prince of Persia, Harry Potter, Clash of Titans ။ ေသာက္က်ိဳးနဲ မ်ားေတာင္ေနၿပီ။ (ထိုကားမ်ားမွာ ကြ်န္ေတာ့္အဖို႔ ဘယ္ႏွစ္ခါျပန္ၾကည့္ၾကည့္ မရိုးေသာကားမ်ားျဖစ္သတည္း။)

တရားပဲြလည္း ထည့္ခ်င္ေသးသည္ဟု မမက ဆိုသျဖင့္ ၂ ရက္ေန႔ညတြင္ တရားပဲြလုပ္ေပးရန္ သေဘာတူၾက၏။ အလႉေန႔က ဧၿပီလ ၅ ရက္ ေဗ်ာ၀င္၊ ၆ ရက္ေန႔ ရွင္ေလာင္းလွည့္။ ဆိုေတာ့ ၃ ရက္ႏွင့္ ၄ ရက္ေန႔ ညမ်ားတြင္ ရုပ္ရွင္ျပမည္။ ၅ ရက္ေန႔ အလႉညတြင္ တီး၀ုိင္းႏွင့္ ဧည့္ခံမည္။ ၆ ရက္ေန႔ညက်ရင္ေတာ့ ျပန္မွာနဲ႔ သိမ္းမွာဆည္းမွာနဲ႔ဆုိေတာ့ အခ်ိန္ရမွာ မဟုတ္ဘူးဟဲ့ ဟု ဆိုသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္က Facebook မွ ကူးထားေသာ မ်က္လွည့္မ်ား၊ ဟာသမ်ားႏွင့္ ထူးေထြတည့္ အံ့ရာေသာ္ေလးမ်ားကို တစ္နာရီခန္႔ျပမည္ဟု စိတ္ကူးထားပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္စုေဆာင္းထားသည့္ ေဖ့စ္ဘုတ္ဗီဒီယိုတင္ ၅၀၀ ေက်ာ္ရိွသည္။ (သိပ္၀ါသနာမပါရွာဘူး။ Download အခက္အခဲေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ေနသူ ရန္ကုန္မွမိတ္ေဆြမ်ား လိုခ်င္လွ်င္ ဧၿပီလ ၇ ရက္ေန႔ ည ကြ်န္ေတာ့္အိမ္ကို လာခဲ့ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ အကုန္ေပးလုိက္ပါမည္။ စုစုေပါင္း 4GB ေလာက္ရိွပါသည္။)

မမက သူမ်ားရြာေတြသာ ေလွ်ာက္ေျပာေနတယ္။ ဒို႔ရြာမွာလည္း ကေလးေတြကို ပညာေရးအေၾကာင္းေလးဘာေလး ေျပာပါအံုးဟဲ့ ဟု ဆိုျပန္၏။ ေနာက္ၿပီး ရြာသူရြာသားေတြကိုလည္း ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာဘို႔လည္း လုပ္အံုးဟဲ့၊ သစ္ပင္စိုက္ဘို႔တို႔၊ သစ္ပင္ခုတ္တာေတြ ေလွ်ာ့ဘို႔တို႔ စသျဖင့္ေပါ့ ဟု ဆိုေသာေၾကာင့္ ၃ ရက္ေန႔ေန႔လည္တြင္ ပညာေရး။ ၄ ရက္ေန႔ေန႔လည္တြင္ ပတ္၀န္းက်င္အေၾကာင္း စသျဖင့္ေျပာမည္ဟု မွန္းထားပါသည္။ တစ္ခ်က္ခုတ္ ေလးခ်က္ ျပတ္ေပါ့။

(၃)

ဗုဒၶဘာသာမွန္လွ်င္ မိမိသားရတနာေလးမ်ားကို ရွင္သာမေဏ၀တ္ေစလွ်က္ သာသနာ့ေဘာင္သို႔ သြတ္သြင္းေပးၾကၿမဲ။ သမီးရိွလွ်င္ သမီးမ်ားကိုပါ နားထြင္းမဂၤလာဟု ထည့္သြင္းျပဳလုပ္ၾကေသးသည္။ ရွင္ျပဳျခင္းကို ပဗၺဇိတမဂၤလာ ဟု ေခၚ၏။  ပဗၺဇိတမဂၤလာတြင္ ဆံရိတ္ျခင္း၊ သကၤန္းေပးျခင္း ႏွင့္ သရဏဂံုေပးျခင္း ဟု သံုးမ်ိဳးပါသည္။

ဆံရိတ္ရာတြင္ ေမာင္ရွင္ေလာင္းမ်ား ေက်ာင္းသို႔လာၿပီး သံဃာအား ဆံရိတ္မည့္အေၾကာင္း အပေလာကန - ကံျဖင့္ ပန္ၾကားၿပီး မွ ရိတ္ရမည္။ ရိတ္ေနစဥ္ ေမာင္ရွင္ေလာင္းအား တစပဥၥက ကမၼဌာန္းကို သင္ေပးရမည္ဟု အ႒ကထာဆရာ မိန္႔သည္။ ဆံခ်ၿပီး ေရခ်ိဳးသည့္အခါ လူနံ႔ေပ်ာက္ေစရန္ နံႏြင္း သုတ္လိမ္းေပးရမည္။ ဤကား ပထမပဗၺဇၹ အမႈတည္း။*

သကၤန္းေပးသည့္အခါ “ဆယ္၀ါျပည့္တင္း၊ ၀ိဘင္းႏွစ္ျဖာ၊ ကမၼာကမၼ၊ ခႏၶကပုဒ္၊ နာမ္ရုပ္ပိုင္ပိုင္၊ ေဟာစြမ္းႏိုင္၊ ေက်ာင္းထိုင္ ငါးအဂၤါ” ဟူသည္ႏွင့္အညီ ေက်ာင္းထိုင္အဂၤါႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာသည္ သကၤန္းေပးျခင္း ဟူေသာ ဒုတိယ ပဗၺဇၹအမႈကို ျပဳလုပ္ထိုက္သည္။ ဥပဇၥ်ာယ္အဂၤါႏွင့္ ျပည့့္စံုေသာ ဆရာေတာ္က ရွင္ေလာင္းကို သကၤန္းေပးလိုက္ေတာ့ ဟု ေစခိုင္းလွ်င္ ရဟန္းငယ္လည္း သကၤန္းေပးေကာင္းသည္။ မခိုင္းေသာ္မွ ဥပဇၥ်ာယ္၏ ကိုယ္စား သကၤန္းေပးေကာင္းသည္ ဟု ဆို၏။*

သရဏဂံုေပးမႈ၌ ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာကိုယ္တိုင္ ေပးမႈသည္သာ က်မ္းဂန္တို႔၌လာ၏။ သကၤန္းေပးမႈကဲ့သို႔ ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာက ေစခိုင္း၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာ၏ ကုိယ္စားေသာ္လည္းေကာင္း ေပး၍ရပါသည္ ဟုလည္းဆိုပါေသးသည္။ ရွင္ျပဳျခင္း၌ ဤအပိုင္းသည္ အလြန္အေရးႀကီး၏။ ဗုဒံၶ သရဏံ ဂစၦာမိ ဆိုသည္ကို ဌာန္၊ ကရိုဏ္းက်က် ရြတ္ဆိုႏိုင္ရမည္။ ရွင္ျပဳရာတြင္ ဆရာလည္း ပီသ၊ တပည့္လည္း ပီသ၊ ဥဘေတာ သုဒိၶ ျဖစ္မွ သာမေဏျဖစ္ႏုိင္ရာ ဆရာ, တပည့္ ႏွစ္ဦးလံုး အတူ ႀကိဳးစားသင့္သည္။ ထုိ သရဏဂံု ပီသ ေအာင္ျမင္ခဲ့လွ်င္ တတိယမိၸ သံဃံသရဏံ ဂစၦာမိ အဆံုးတြင္ ရွင္သာမေဏ အစစ္ ျဖစ္ေတာ့သည္။* 

သရဏဂံုအဆံုးတြင္ သာမေဏျဖစ္ေသာ္လည္း မိမိက်င့္ရမည့္ သိကၡာပုဒ္မ်ား ေက်ပြန္ရန္ (၁၀)ပါးေသာ သီလကို ဆက္လက္ ေဆာက္တည္ေစရသည္။ ရွင္သာမေဏသည္ အျပစ္ႀကီး၊ အျပစ္ငယ္ကို အနီးကပ္ ၾကည့္ရႈဆံုးမတတ္ေသာ ဥပဇၥ်ာယ္ ဆရာႏွင့္ ကင္း၍ မေနေကာင္းေသာေၾကာင့္ “ဥပဇၥ်ာေယာ ေမ ဘေႏၱ ေဟာတိ - အရွင္ဘုရား၊ အရွင္ဘုရားသည္ တပည့္ေတာ္၏ ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူပါ” ဟု သံုးႀကိမ္ဆို၍ ဥပဇၥ်ာယ္ ယူရသည္။ ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာက “ပါသာဒိေကန သမၼာေဒဟိ” ဟု တိုက္တြန္းစကား ေျပာၾကားရသည္။*

ကိုရင္သည္ လိင္ (၁၀)ပါး တြင္ တစ္ပါးပါးကုိ ျပဳမိသည္ရိွေသာ္ သရဏဂံုပ်က္၏။ သကၤန္းေပးမႈကား မပ်က္၊ လူျဖစ္သည္ မဟုတ္။ ေနာင္ေရွာင္ၾကဥ္ပါမည္ဟု ကတိျပဳလွ်င္ သဲဒဏ္၊ ေရဒဏ္ေပး၍ သရဏဂံုထပ္ေပးရ၏။ ေနာင္ ထပ္မံ က်ဴးလြန္အံ့။ ထပ္မံ၍ သရဏဂံုေပးအပ္၏။ ေနာင္ေရွာင္ၾကဥ္မည့္သူမဟုတ္လွ်င္ကား တစ္ခါတည္း ထြက္သြားေစအပ္၏။*

* အရွင္ဇ၀န(ပဲခူး) ၏ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီး မွတ္စု - မွ

ရွင္သာမေဏတို႔ ေရွာင္ၾကဥ္ရမည့္ လိင္ ၁၀-ပါး။ (သုေတသန သရုပ္ျပ အဘိဓာန္ မွ)

(၁) သူ႔အသက္ကို ေသေအာင္ကိုယ္တိုင္သတ္ျခင္း, သူတပါးကိုသတ္ခိုင္းျခင္း၊ 
(၂) အရွင္မေပးေသာသူ႔ဥစၥာကို ခိုးယူျခင္း၊ သူတပါးကို ခိုးခိုင္းျခင္း၊ 
(၃) ေမထုန္မႈကို ကံေျမာက္ေအာင္ျပုျခင္း၊ 
(၄) လိမ္ညာ၍ေျပာျခင္း (ရယ္စရာအျဖစ္ပင္ မေျပာရ။)
(၅) ေသရည္အရက္ ေသာက္စားျခင္း၊ 
(၆) ဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္သေရကို ရႈတ္ခ်ကဲ့ရဲ႔ျခင္း၊ 
(၇) တရားေတာ္၏ ဂုဏ္ကို ရႈတ္ခ်ကဲ့ရဲ႔ျခင္း၊ 
(၈) သံဃာေတာ္၏ ဂုဏ္ကို ရႈတ္ခ်ကဲ့ရဲ႔ျခင္း၊ 
(၉) သႆတဒိ႒ိ, ဥေစၦဒဒိ႒ိ အယူကို ယူျခင္း၊ 
(၁၀) ဘိကၡဳနီမကို ဖ်က္ဆီးျခင္း။


(၄)

ရြာသြားမည္ဆိုေတာ့ သားက ေဖေဖတို႔ရြာမွာ လွ်ပ္စစ္ရိွသလား၊ အင္တာနက္ရိွသလား၊ ဂိမ္းကစားလုိ႔ရသလား၊ ကားရိွသလား ဟု ေမး၏။ သားေမးတာေတြ ဘာတစ္ခုမွ မရိွဘူးလကြ ဟု ျပန္ေျဖေသာ္ အဲလိုဆို သား မသြားခ်င္ဘူး ဟု ဆိုေလ၏။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိေတာ့၍ ေဒသႏၱရ ဗဟုသုတဆိုတာ အဲသလိုရြာေတြမွာ ရွာရတာကြဟု ဟုတ္ေသာ္ရိွ၊ မဟုတ္ေသာ္ရိွ ရမ္းၿဖီးလုိက္ရေလသတည္း။

သားေမြးထားသူမ်ား ရွင္ျပဳအလႉေတာ္မဂၤလာအတြက္ ယခုကတည္းက ပိုက္ဆံစုထားၾကပါကုန္။

ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ေအးၿငိမ္း

၂၄ ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ၂၀၁၅။ ည ၁၀း၃၅ နာရီ

မဂၤလာေတး

ဘာသာျပန္စရာေလးရိွလို႔ အကူအညီေပးစမ္းပါ ဟု မေန႔ ေန႔ခင္းက မခင္ေလး ဖံုးဆက္လာ၏။ ဘာမ်ားပါလိမ့္ဆိုေတာ့ သူက ဘာတဲ့ဆိုလား ပဲြတစ္ခုမွာ၊ Performance ပဲ ထားပါေတာ့၊ အဲဒါ သီခ်င္းဆိုျပရသည္၊ ေနာက္ၿပီး အဲသဟာကို အဓိပၸာယ္ ျပန္ရွင္းျပရမည္ ဆို၏။ ပထမေတာ့ ဘာသာျပန္ဆိုေတာ့ အဂၤလိပ္မွ ျမန္မာျပန္တာေအာက္ေမ့လို႔ ခပ္လြယ္လြယ္ပင္ ရပါတယ္ ဟု ဆိုလိုက္၏။ ေနာက္ သူရွင္းျပေတာ့မွ မ်က္လံုးျပဴးရသည္။

သူက မဂၤလာေတး သီခ်င္းကိုဆိုၿပီး အဲသဟာကို သုိးေဆာင္းဘာသာျဖင့္ ျပန္ရွင္းျပရမည္ ဟူ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္ကား အဂၤလိပ္စာကို အနည္းအက်ဥ္း ဖတ္တတ္သည့္တိုင္ အေရးအသားမွာ အင္မတန္ ခ်ာတူးလန္လွသူ ျဖစ္၏။ အားမနာတမ္း ေ၀ဘန္ရလွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္အဂၤလိပ္စာအေရးအသားမွာ Primary 3 အဆင့္ေလာက္သာရိွ၏။

သာမန္စာစီစာကံုးေလာက္ကုိေတာင္ အေတာ္ေခြ်းျပန္ေအာင္ ေရးေနရသူတစ္ေယာက္အေနႏွင့္ သည္လို အင္မတန္ သိမ္ေမြ႔ ခက္ခဲလွသည့္ မဂၤလာေတးကို ဘာသာျပန္ေပးပါဆိုေတာ့ အေတာ္ ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္မိရသည္။ ေနာက္မွ ဘယ္လို လုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲဟု စဥ္းစားကာ ပထမ သီခ်င္းစာသားအားလံုးကို ခ်ေရး။ ေနာက္ၿပီး ထိုစာသားမ်ားက ဘာကိုဆိုလိုတယ္ ဆိုတာ သိေအာင္ ေတြး။ နည္းနည္းရိပ္မိလာေတာ့မွ အနီးစပ္ဆံုး အဓိပၸာယ္ေပါက္ေအာင္ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္။

မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား -

မဂၤလာေတးကို တြံေတးသိန္းတန္ ေရးသားသီကံုးပါသည္။ အဂၤလိပ္လို မေျပာႏွင့္။ ျမန္မာလိုပင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္ ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကည့္ပါဦး။

-------------------------------------------------------

မဂၤလာေတး                                                                                
ေတးေရး - တံြေတးသိန္းတန္                                                          
ေတးဆို - တံြေတးသိန္းတန္+တင္တင္ျမ                                            

က်ား      (တူႏွစ္ျဖာ . . . ေရႊဂေဟဆက္ဖို႔ . . .
ေသြမပ်က္တဲ့ . . . . ေမတၱာ . . . .
ေရစက္ရဲ့ ေရွးအလာ . . . မေႏွးခါခါ ခ်င့္ေတြး . . . .
ျဖစ္ေရးခု . . . သမုဒယႏြယ္လာ . . .
ျဖစ္ေရးခု . . . သမုဒယႏြယ္လာ . . .
ခုဘ၀တကယ္ . . . ဘယ္မမုန္းေတာ့ . . . ေလး . . . .)
မ          (ေရွးေရစက္ . . . . အေၾကာင္းဖက္ဖန္လာ . . . .
ေရႊပေဒသာ . . . ေငြပေဒသာ . . . . ေ၀ေ၀ဆာဆာ . . .
ေစြရြာၿဖိဳး . . . ရတနာမိုးသြန္းတဲ့ . . . .
ရက္ျမတ္ မဂၤလာ . . . အခါ)
က်ား      (ေဇယ်တု . . . သဗၺမဂၤလံ . . . ေအာင္ေစအတိတ္နဲ႔ . . .
ေၾကြးေၾကာ္ညံကာ . . . သေျပႏုမွာ . . . ေငြခရုပါ . . .
မေသြယခုျပဳၾကတဲ့ . . . မဂၤလာအခါ . . .
ေအာင္ေစေၾကာင္း . . . ဆုေတာင္း . . သြန္းပတၳနာ . . .)
က်ား+မ (တန္ဘိုး အနဂ ၣရတနာ . . . နိတံု ေရႊကိုသာ . . .
န၀ရတ္ ေက်ာက္ျမတ္ပုလဲနဲ႔ . . . စီျခယ္သြန္း . . . . သည့္အခါ . . .
မဂၤလာခေညာင္း . . . အေပါင္း က်က္သေရ ျပည့္စံုလာ . . .
ေမာင္နဲ႔ေမ . . ေႏွာင္ဖဲြ႔ အေျခမွာ . . .
ေနနဲ႔လ . . ေရႊနဲ႔ျမ ပံုပမာ . . . . )
မ          (အခါေတာ္ . . . ေပးတာက . . . နတ္ေရးငယ္ ေရႊစာ . . .
သာသနာေရာင္ လင္း . . . ေကာင္းျခင္း . . ခု . . သည္ခ်ိန္ . . ခါ . . . )
မ          (မဂၤလာ . . အခါေတးနဲ႔ . . . ဟစ္ေၾကြး . . . ဟစ္ေၾကြးသံစာ . . .
နတ္ေရးတဲ့ . . ေရႊနဖူးစာ . . .
မဂၤလာ . . အခါေတးနဲ႔ . . . ဟစ္ေၾကြး . . . ဟစ္ေၾကြးသံစာ . . .
နတ္ေရးတဲ့ . . ေရႊနဖူးစာ . . .
ေလးဆူဒီပါ . . . သီတာေရေျမ ဆံုးေစေတာ့ . . မုန္းပါႏိုင္ ေမာင္နဲ႔သာ . . .)
က်ား      (ေရႊက်မ္းသစၥာ . . မေသြတမ္းခ်စ္မွာ . . ပစ္မခြာ . . ႏွစ္တစ္ရာ . .
ရွစ္ကမၻာ မကပါ . . .
ေရႊက်မ္းသစၥာ . . မေသြတမ္းခ်စ္မွာ . . ပစ္မခြာ . . ႏွစ္တစ္ရာ . .
ရွစ္ကမၻာ မကပါ . . .
ေမတၱာမွ်လာ . . . တူႏွစ္ျဖာ . . .
အေၾကာင္းေရစက္ . . . ေပါင္းဖက္ဖို႔ ဖန္လာ . . . )
က်ား+မ (တန္ဘိုး အနဂ ၣရတနာ . . . နိတံု ေရႊကိုသာ . . .
န၀ရတ္ ေက်ာက္ျမတ္ပုလဲနဲ႔ . . . စီျခယ္သြန္း . . . . သည့္အခါ . . .
မဂၤလာခေညာင္း . . . အေပါင္း က်က္သေရ ျပည့္စံုလာ . . .
ေမာင္နဲ႔ေမ . . ေႏွာင္ဖဲြ႔ အေျခမွာ . . .
ေနနဲ႔လ . . ေရႊနဲ႔ျမ ပံုပမာ . . . . )


တူႏွစ္ျဖာ . . . ေရႊဂေဟဆက္ဖို႔ . .
. . . ဆိုသည္မွာ ကိုယ္တို႔ေမာင္မယ္ႏွစ္ေယာက္ မဂၤလာေဆာင္ရမဲ့ အေရးမွာ - ဟု အဓိပၸာယ္ ရပါလိမ့္မည္။ ေရႊဂေဟဆက္ဖို႔ ဟု သံုးထားတာ အလြန္လွပါသည္။ မဂၤလာေဆာင္တာေတာင္ ရိုးရိုးေဆာင္တာ မဟုတ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မခဲြၾကစတမ္းဟု သစၥာတိုင္ကာ ေဆာင္ၾကမွာ ျဖစ္၏။

ေရႊဂေဟဆိုသည္မွာ ေရႊထည္ပစၥည္း တစ္ခုလုပ္ဖို႔ မီးေပးကာ ဂေဟေဆာ္ရသည္။ ထိုေရႊထည္ႏွစ္ခု ေပါင္းစပ္သြားလွ်င္ တစ္သားတည္း ျဖစ္သြားသည္။ ဤသည္ကို ေရႊဂေဟဟုေခၚသည္။ သည္ကဲ့သို႔ တစ္သားတည္းျဖစ္သြားသည့္ ေရႊထည္ကို မူလအတိုင္း ႏွစ္ခုခဲြထုတ္ဖို႔ရာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ ဂေဟဆက္ၿပီဆိုကတည္းက ေရႊထည္ႏွစ္ခုစလံုး အရည္ေပ်ာ္ကာ ေရႊေမာ္လီက်ဴးမ်ား တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ေဒြးေရာယွက္တင္ ျဖစ္သြားေသာေၾကာင့္တည္း။

ထိုကဲ့သုိ႔ပင္ -
ေမာင္ႏွင့္မယ္သည္လည္း မဂၤလာေဆာင္သည့္အခ်ိန္မွ စကာ မည္သည့္အခါမွ ခဲြၾကေတာ့မည္မဟုတ္ ဟု တင္စားျခင္း ျဖစ္၏။

(ေျပာရင္းနဲ႔ ငါေတာင္ မဂၤလာေဆာင္ခ်င္စိတ္ ေပါက္လာၿပီ။)

ေသြမပ်က္တဲ့ . . . . ေမတၱာ . . . .
. . . ဆိုရာ၌ ေသြ ဆိုသည္မွာ ေသြဖည္သည္၊ တျခားေရာက္သြားသည္ ဟု အဓိပၸာယ္ရ၏။ ေသြမပ်က္ ဆိုသည္မွာ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး ခ်စ္ၾကသည့္ ခ်စ္ေမတၱာမွာ တျခား ဘယ္သူ႔ဆီမွမေရာက္၊ ေဟာသည္ တစ္ဦးတည္းကိုသာ မပ်က္မကြက္ အၿမဲခ်စ္မည္ . . ဟု ဆိုလို၏။

(ကြ်ႏ္ုပ္အဓိပၸာယ္ဖြင့္ထားတာသာ တြံေတးသိန္းတန္ ဖတ္ရပါက ဟ၊ တယ္ေတာ္တဲ့ ငါပါလား။ ငါ အဲသေလာက္ေတာ္မွန္း ကိုယ့္ဟာကုိယ္ေတာင္မသိဘူး။ အခုမွ သိရတယ္။ အသိေနာက္က်ေလခ်င္းဟု ငိုခ်င္းခ်ေလမည္လားမသိ။)

ေရစက္ရဲ့ ေရွးအလာ . . .
. . . ဆိုသည္မွာ ယခု ေမာင္မယ္ႏွစ္ဦး ေတြ႔ၾကဆံုၾက၊ မဂၤလာေဆာင္ၾကျခင္းမွာ ယခုမွ ေကာက္ခါငင္ကာ ျဖစ္လာတာမဟုတ္။ ဟိုးယခင္ယခင္ ဘ၀မ်ားစြာကတည္းက ရိွခဲ့ဖူးေသာ ေရစက္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ဟု ဆုိလိုျခင္း ျဖစ္၏။

မေႏွးခါခါ ခ်င့္ေတြး . . . .
ဆိုသည္မွာ အေၾကာင္းမသိသူ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ေပါင္းေဖာ္ရတာ လြယ္တာမဟုတ္။ မေတာ္ သူႏွင့္ကိုယ္ သေဘာခ်င္းမတိုက္ဆိုင္ခဲ့ပါက စလယ္၀င္ဖင္မမဲခင္က ကဲြၾကၿပဲၾက ျဖစ္ေတာ့မည္။ သည္ေတာ့ သူနဲ႔ကိုယ္ တစ္သက္လံုးေပါင္းဘို႔ဆိုတာ ျဖစ္မွျဖစ္ပါ့မလားဟု အခါခါ ခ်င့္ခ်ိန္ေတြးဆရသည္။

(ဟိုေကာင္ေလးေတြ စလယ္၀င္ ဖင္မမဲခင္က ဆိုတာ မသိျပန္ဘူးမဟုတ္လား၊ နင္တို႔ေခတ္ကာလ ခေလးေတြကို၊ ခက္ပါတယ္ဟာ။)

(စလယ္၀င္အိုး = ႏွစ္ေယာက္စာ ဆန္ႏို႔ဆီဘူးႏွစ္လံုး တည္ေလာက္သည့္ ေျမထမင္းအိုး)
(၂ လျမဴ = ၁ လျမက္
 ၂ လျမက္ = ၁ စလယ္
 ၂ စလယ္ = ၁ ခြက္
 ၂ ခြက္ = ၁ ျပည္ စသည့္ ျမန္မာအခ်င္အတြယ္ မွ လာသည္။)

(ဖင္မမဲခင္က ဆိုသည္မွာ ေရွးယခင္က ေျမအိုးျဖင့္ထမင္းခ်က္သည္။ ထမင္းခ်က္ရာတြင္သံုးသည့္မီးမွာ ထင္းမီးျဖစ္၏။ ထင္းမီးျဖင့္ခ်က္ရ၍ အိုးမ်ားဖင္မွာ မီးခိုးမ်ားျဖင့္ မဲေနေလ့ရိွသည္။ စလယ္၀င္ ဖင္မမဲခင္က ဆိုသည္မွာ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့ ပါလာသည့္ ၂ ေယာက္စာ စားေလာက္ရံုထမင္းအိုး အသစ္ကေလးတည္လို႔မွ ၾကပ္ခိုးမ၀ခင္ ဟု ဆိုလိုသည္။ ၾကပ္ခိုး၀ဘို႔ တစ္ပတ္ ဆယ္ရက္ေလာက္ အနည္းဆံုးခ်က္ရမည္။ ဖင္မမဲခင္က ဆိုေတာ့ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးလို႔မွ ဆယ္ရက္မျပည့္ေသး။ ကဲြၾက ကြာၾကမဲ့စကား ေျပာလာၿပီ ဟု ဆိုလိုသည္။) (နင္တို႔ေျပာရတာ ေမာ . . ထွာ။)

ျဖစ္ေရးခု . . . သမုဒယႏြယ္လာ . . .
အဲသလိုနဲ႔ အခုေတာ့ သမုဒယေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ႏြယ္ပင္ကေလးမ်ား ကဲ့သုိ႔ တြယ္ၿငိလာခဲ့ၾကၿပီ။

ခုဘ၀တကယ္ . . . ဘယ္မမုန္းေတာ့ . . . ေလး . . . .
ခုဘ၀မွာေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ တကယ့္ကို ဘယ္လို နည္းနဲ႔မွ မမုန္းၾကေတာ့ဘူး။

ေရွးေရစက္ . . . . အေၾကာင္းဖက္ဖန္လာ . . . .
ဟိုးအရင္ ေရွးတံုးက ရိွခဲ့ဖူးတဲ့ ေရစက္က အေၾကာင္းဖန္လာခဲ့လို႔
(ေရစက္ = ျပဳခဲ့ဖူးေသာ ေကာင္းမႈကုသုိလ္၏ အက်ိဳးဆက္) (ေရစက္ခ် အမွ်ေ၀)

ေရႊပေဒသာ . . . ေငြပေဒသာ . . . . ေ၀ေ၀ဆာဆာ . . .
ေရႊေတြေငြေတြ ပေဒသာပင္သီးသကဲ့သို႔ ေ၀ေ၀ဆာဆာနဲ႔
(ပေဒသာ = ေပါေပါမ်ားမ်ား၊ မ်ားမ်ားစားစား၊ ေ၀ေ၀ဆာဆာ၊ ပေဒသာပင္ = လုိသမွ် အကုန္ရသည့္အပင္)

ေစြရြာၿဖိဳး . . . ရတနာမိုးသြန္းတဲ့ . . . .
ရတနာေတြ မိုးမ်ားရြာခ်သကဲ့သုိ႔ ေပါေပါမ်ားမ်ားရိွတဲ့
(ေစြ = မိုးအဆက္မျပတ္ရြာေနသည္။
ၿဖိဳး၊ သြန္း = ရြာသြန္းၿဖိဳး = ေရမ်ားကို ေ၀ါကနဲသြန္ခ်လိုက္သကဲ့သို႔ မိုးရြာသည္။
ရတနာ = လူမ်ားႏွစ္သက္သည့္အတြက္ ရတနာေခၚသည္။)

ရက္ျမတ္ မဂၤလာ . . . အခါ . . .
ရက္ေကာင္းရက္ျမတ္ မဂၤလာ အခါေတာ္ ျဖစ္ပါေပ၏။
(မဂၤလာ ဆိုတာ ပါဠိသက္စကားလံုး ျဖစ္ပါသည္။ ေကာင္းမႈဟု ၿခံဳငံုဘာသာျပန္လွ်င္ ရႏိုင္ေသာ္လည္း အဓိပၸာယ္ အတိအက် ကို ကြ်န္ေတာ္မသိပါ။ ကြ်န္ေတာ့္တြင္ ပါဠိသက္ေ၀ါဟာရ အဘိဓာန္စာအုပ္ႀကီး ရိွေသာ္လည္း ရန္ကုန္မွာ ျဖစ္သျဖင့္ မရည္ညႊန္းႏိုင္ပါ။ ပစၥဳပၸန္၊ သံသရာ ႏွစ္ျဖာေသာေကာင္းက်ိဳးမ်ား၊ ပြားမ်ားစည္ပင္ေစသည့္ အေၾကာင္းဆိုလွ်င္ မွားအံ့မထင္။) 

ေဇယ်တု . . . သဗၺမဂၤလံ . . .
မဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေစေသာ၀္၊ ေအာင္ပါေစေသာ၀္။
ေဇယ်တု ဆိုသည္မွာ ေအာင္ပါေစေသာ၀္ ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။
သဗၺ - ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ၊ အားလံုး၊ အလံုးစံု။ မဂၤလံ = မဂၤလာ။

ေအာင္ေစအတိတ္နဲ႔ . . . 
ေအာင္ပါေစဟူသည့္ အတိတ္၊ နမိတ္ႏွင့္ (ေနာင္အနာဂတ္တြင္ ေအာင္ျမင္ပါေစဟု)
(အတိတ္၊ နမိတ္ = အနာဂတ္တြင္ ျဖစ္မည့္အေၾကာင္းကို ယခုကတည္းက တစ္စံုတစ္ခုေသာ ျဖစ္ရပ္ျဖင့္ ျပျခင္း)

ေၾကြးေၾကာ္ညံကာ . . . သေျပႏုမွာ . . . ေငြခရုပါ . . .
ေအာင္ပါေစေၾကာင္း ေအာင္ေစေၾကာင္း ဟု ညံညံစာစာ ေၾကြးေၾကာ္ၿပီး သကာလ။ သတို႔သားႏွင့္ သတို႔သမီးတို႔ ေရွ႔တြင္ခ်ထားသည့္ ေငြဖလားႀကီးထဲ၌ ထုိးစိုက္ထားသည့္ ေအာင္နိမိတ္ေဆာင္ သေျပညြန္႔ကေလးမ်ားမွာ မေန႔ကမွ ခူးယူလာသည့္ အညြန္႔ႏုႏုထြတ္ထြတ္ ကေလးမ်ားျဖစ္သည္။ ထိုေငြဖလားႀကီးေဘးတြင္ မဂၤလာဘိသိက္ေပးမည့္ ပုဏၰားႀကီးက ဘိသိက္သြန္းေလာင္းရန္ ေငြျဖင့္ျပဳလုပ္ထားသည့္ ခရုလည္း ပါပါေသးသည္။

မေသြယခုျပဳၾကတဲ့ . . . မဂၤလာ အခါ . . .
ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းၿပီးေတာ့မွ သေဘာမတိုက္ဆိုင္လို႔ ဖ်က္လိုက္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ တကယ့္ကို မလဲြမေသြ ျပဳၾကတဲ့ ေဟာသည္ မဂၤလာအခါရက္ျမတ္ အခါေတာ္မွာ
(အခါ = မည္သည့္အခ်ိန္၌ မဂၤလာေဆာင္လွ်င္ ေကာင္းမည္နည္းဟု ဆရာဦးေက်ာ္ျမင့္၊ ဆရာဦးေအာင္သန္း စသည့္ ေဗဒင္ဆရာႀကီးမ်ားႏွင့္ ေသခ်ာက်နစြာ ေရြးခ်ယ္တြက္ခ်က္ထားသည့္ အခ်ိန္၊ အခါ၊ ကာလ)

ေအာင္ေစေၾကာင္း . . . ဆုေတာင္း . . သြန္းပတၳနာ . . .
ယခု မဂၤလာပဲြႀကီး ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ၿပီးေျမာက္ပါေစေၾကာင္း ေငြခရုျဖင့္ ေရမ်ားသြန္းေလာင္း၍ ဆုေတာင္း ေထာပတၳနာ ျပဳလုိက္ပါသည္။

တန္ဘိုး အနဂ ၣရတနာ . . . နိတံု ေရႊကိုသာ . . .
အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ ရတနာျဖစ္သည့္ အဖန္ဖန္အထပ္ထပ္ သန္႔စင္ထား၍ လံုး၀အညစ္အေၾကးကင္စင္သည့္ ဇမၺဴရစ္ေရႊစင္ကုိ -
(အနဂ ၣ= အကန္႔အသတ္မဲ့။ တန္ဘိုးအနဂ ၣ= တန္ဘိုးမျဖတ္ႏိုင္)
(နိတံုေရြ = လံုး၀သန္႔စင္ေနသည့္ေရႊ)

န၀ရတ္ ေက်ာက္ျမတ္ပုလဲနဲ႔ . . . စီျခယ္သြန္း . . . . သည့္အခါ . . .
န၀ရတ္စေသာ အဖိုးတန္ေက်ာက္မ်က္ရတာမ်ားႏွင့္ စီျခယ္လိုက္သည့္အခါ -
(န၀ရတ္ = န၀+ရတ = ရတနာကိုးမ်ိဳး = န၀ရတ္ကိုးသြယ္ = ပုလဲ၊ သႏၱာ၊ နီလာ၊ စိန္၊ ေၾကာင္၊ ျမ၊ ဥႆဖယား၊ ပတၱျမား၊ ေဂၚမုတ္)

မဂၤလာခေညာင္း . . . အေပါင္း က်က္သေရ ျပည့္စံုလာ . . .
က်က္သေရအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုသြားၿပီးလ်င္ မဂၤလာအေပါင္း ခေညာင္းလာသကဲ့သို႔ -

ေမာင္နဲ႔ေမ . . ေႏွာင္ဖဲြ႔ အေျခမွာ . . .  
ေမာင္ႏွင့္ ေမသည္လည္း တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး သံေယာဇဥ္ေႏွာင္ႀကိဳးမ်ားျဖင့္ ေႏွာင္ဖဲြ႔ထား ေသာ အေျခအေနတြင္ -

ေနနဲ႔လ . . ေရႊနဲ႔ျမ ပံုပမာ . . . .  
ေနနဲ႔လ၊ ေရႊနဲ႔ျမပမာ အလြန္လိုက္ဖက္ တင့္တယ္လွပါေပသည္။

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

အခါေတာ္ . . . ေပးတာက . . . နတ္ေရးငယ္ ေရႊစာ . . .  
ယခု မဂၤလာအခါကိုေပးတာ လူမဟုတ္၊ နတ္ေရးေသာ ေရႊနဖူးစာ သာ ျဖစ္ပါသည္။
(နဖူးစာ = တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေပါင္းဖက္သင့္၍ ေပါင္းဖက္ရျခင္း၊ ဖူးစာဖက္ = အေပါင္းအေဖာ္ ျဖစ္ထိုက္သူ)

သာသနာေရာင္ လင္း . . . ေကာင္းျခင္း . . ခု . . သည္ခ်ိန္ . . ခါ . . .
သာသနာေရာင္၀ါလင္းသည့္ ေကာင္းျမတ္ေသာ ယခု အခ်ိန္အခါ ျဖစ္၏။

မဂၤလာ . . အခါေတးနဲ႔ . . . ဟစ္ေၾကြး . . . ဟစ္ေၾကြးသံစာ . . .
ယခု မဂၤလာအခါတြင္ မဂၤလာရိွေသာ ေတးသံသာကို တစာစာ ဟစ္ေၾကြးသီဆိုၾကၿပီ။

နတ္ေရးတဲ့ . . ေရႊနဖူးစာ . . .
သည္ေမာင္မယ္ အေၾကာင္းဆက္၍ ေပါင္းဖက္ရျခင္းမွာ လူက ေရြးတာမဟုတ္။ နတ္ေရးေသာ ေရႊနဖူးစာသာ ျဖစ္ေတာ့၏။
(ဆိုလိုသည္မွာ ဖူးစာနတ္က ေဟာသည္ေမာင္ကေလးႏွင့္ ေဟာသည္လံုမကေလးတုိ႔ ေပါင္းဖက္ၾကေစ ဟု ေရႊေပလႊာတြင္ ေရးတင္ထားေသာေၾကာင့္ ေပါင္းဖက္ရသည္ ဟူလို။)

(မဂၤလာ . . အခါေတးနဲ႔ . . . ဟစ္ေၾကြး . . . ဟစ္ေၾကြးသံစာ . . .

နတ္ေရးတဲ့ . . ေရႊနဖူးစာ . . . )

ေလးဆူဒီပါ . . . သီတာေရေျမ ဆံုးေစေတာ့ . . မုန္းပါႏိုင္ ေမာင္နဲ႔သာ . . .
အေရွ႔ကြ်န္း၊ အေနာက္ကြ်န္း၊ ေတာင္ကြ်န္း၊ ေျမာက္ကြ်န္းတည္းဟူေသာ ကြ်န္းႀကီးေလးခု ႏွင့္ ရိွရိွသမွ် ကုန္းေျမေရမ်ား ကုန္ဆံုးေပ်ာက္ကြယ္သြားသည့္တိုင္ ေဟာသည္ေမာင္ကို မမုန္းဘဲ အတူတကြ ေပါင္းေဖာ္ယွဥ္တဲြ ေနထိုင္သြားပါမည္။
(ဒီပါ = ကြ်န္း။ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ေနထိုင္ရာကြ်န္းမွာ ေတာင္ကြ်န္းျဖစ္သည္ ဟူ၏။)

ေရႊက်မ္းသစၥာ . . မေသြတမ္း . . ခ်စ္မွာ . . ပစ္မခြာ . . ႏွစ္တစ္ရာ . . ရွစ္ကမၻာ မကပါ . . .
ေနာင္ အႏွစ္တရာ၊ အို . . ဘယ္ကမလဲ။ ရွစ္ကမၻာ (ကမၻာေပါင္း ၈ ခု) ထိတိုင္ ေဟာသည္ မယ္ကေလးကို ပစ္ခြာမသြားပဲ ခ်စ္ေနပါမယ္လို႔ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုလုိက္ပါရဲ့။

(ေရႊက်မ္းသစၥာ . . မေသြတမ္း . . ခ်စ္မွာ . . ပစ္မခြာ . . ႏွစ္တစ္ရာ . . ရွစ္ကမၻာ မကပါ . . .)

ေမတၱာမွ်လာ . . . တူႏွစ္ျဖာ . . .
တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေမတၱာမွ်ၾကတဲ့ အကြ်န္တို႔ ေမာင္မယ္ႏွစ္ေယာက္ ဟာ -

အေၾကာင္းေရစက္ . . . ေပါင္းဖက္ဖို႔ ဖန္လာ . . .
အတူတူေပါင္းဖက္ၾကဘို႔ ေရွးေရစက္အေၾကာင္းက ဖန္လာတာ မဟုတ္ပါလား ခင္ဗ်ာ။

မွားတာရိွလွ်င္ ျပင္ေပးၾကပါဘိ။

ေရးျဖစ္ေအာင္တြန္းအားေပးေသာ မခင္ေလးကို အထူးေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။

ေအးၿငိမ္း

၂၆ ေဖေဖာ္၀ါရီ။ ၂၀၁၅

Tuesday, February 17, 2015

စာအုပ္မ််ား မွ်ေ၀ျခင္း

Farm Safety Book (Book Version)


Safety Checklists and Permit To Work Forms


Safety Posters


My Articles 16 Feb 2015

https://www.dropbox.com/sh/953oico7la80zf4/AACbuAUT841vCoUMsFSGgPwda?dl=0


ျမန္မာစာအုပ္မ်ား ေဒါင္းလုပ္လင့္


Civil Engineering Books



ဆံုးမစာမ်ား

ရွင္မဟာရဌသာရ ဆံုးမစာ

၁။ ဟုတ္ေသာအၾကံ၊ မွန္ေသာအက်င့္
သင့္ေသာအယူ၊ ျဖဴေသာႏွလံုး
သူေတာ္ထံုးကို
စြဲသံုးေသာေထြ၊ မွန္လွေစ။

၂။ က်ိဳးေၾကာင္းစကား၊ ေျပာဆိုျငားေသာ္
လ်င္လ်ားေဆြးေႏြး၊ ဆိုေရးလိမၼာ
ပညာရွိအား၊ ကိုယ္တိုင္သြား၍
စကားလိုက္ေလ်ာ၊ စစေျပာ၍
ႏွီးေႏွာေလ။

၃။ ငါ၏စိတ္တြင္
ထင္၏မလြဲ၊ လိပ္ခဲတည္းလည္း
ဟုတ္တည္းဧကန္၊ အားမသန္ႏွင့္
မွန္သည္တေစ၊ မရွိေခ်။

၄။ မွတ္ဖြယ္မွတ္ရာ၊ ထိုထိုစာကို
ရွာ၍မျပတ္၊ အိမ္တြင္ဖတ္။

၅။ ဖတ္ျပန္ေသာ္ကား၊ ဖတ္ဖန္မ်ားက
သားမယားပင္
သိျမင္ကင္းကြာ၊ မလိမၼာလည္း
စာေပစကား၊ ေန႔တိုင္းၾကားက
ထူးျခားလိမၼာ၊ ရွိသည္သာတည့္။

၆။ ရင္ဝယ္ျဖစ္ျငား၊ ေမြးသည့္သားကို
မယ္ဘြားမိခင္၊ ဆံုးမသင္သို႔
အၾကင္ဆရာ၊ တို႔သူငါကို
လိမၼာေစေၾကာင္း၊ ေကာင္းပါေစလို
ဆိုပါသမွ်၊ ၾသဝါဒကို
နားမွ်မေထာင္၊ မၾကားေယာင္သို႔
ေမာင္တို႔ျပဳက၊ ယခုပစၥဳပၸန္
ေနာင္သံသရာ၊ ဆက္မ်ားစြာ၌
ခ်မ္းသာမည္ေရး၊ အလြန္ေဝးသည္
ေသေဘးမလြဲ၊ ဝဋ္ဆင္းရဲမွ
ေရႊခဲဘယ့္ႏွယ္၊ အသြယ္သြယ္ကို
လႊဲဖယ္ၾကံစည္၊ လြတ္ပါမည္။

  ရွင္မဟာရ႒သာရ



၁။ အသက္ရွည္စြာ၊ အနာမဲ့ေၾကာင္း
ေကာင္းလွေစခ်င္
ပဲ့ျပင္နိစၥ၊ ကြပ္ဆံုးမသား
မိဘဆရာ၊ စကားနာ၍
က်မ္းစာသိျမင္၊ တတ္ေအာင္သင္ေလာ့။
ေပၚလြင္မျပဳ၊ ေကာင္းရာတုလ်က္
ေကာင္းမႈျမတ္ႏိုး၊ ေကာင္းေအာင္ႀကိဳး၍
ေကာင္းက်ိဳးကိုယ္၌ တည္ေစမင္း။

၂။ မိခင္ဖခင္၊ ေက်းဇူးရွင္ကို
ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုး
ဂူပုထိုးသို႔၊ ရွိခိုးဦးတင္
ၾကည္လင္ျမတ္ေလး၊ သိမ္းျမန္းေမြး၍
လုပ္ေက်ြးခယ၊ ရိုတုတ္ကြလ်က္
ႀကီးထသက္အို၊ မ်ိဳးေဆြကိုလည္း
ၾကည္ညိဳညြတ္တိမ္း၊ ပိုက္ထုတ္သိမ္း၍
မယိမ္းစင္းလ်င္း ၿငိမ္းေစမင္း။

၃။ ထံုးတီးနည္းနာ၊ အျဖာျဖာ၌
ပညာရွာမွီး၊ မႀကီးသက္ရြယ္
အငယ္ေသာ္က၊ ႀကိဳးလံုလလ်က္
တုပ္ကြပုဆစ္၊ ဆရာစစ္၌
ေၾကာက္ခ်စ္ရိုေသ၊ လုပ္ေက်ြးေထြျဖင့္
စာေပတတ္ေၾကာင္း၊ တေခ်ာင္းေခ်ာင္းလွ်င္
ျခိမ္းေမာင္းသည္းခံ၊ ဆရာ့ထံ၌
သင္အံက်က္ေလ့၊ တစ္ေန႔တစ္ပါး
မွတ္သားေလေလ၊ ၀မ္းထဲေခြ၍
အေထြအထူး၊ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို
ဆည္းပူးသိျမင္ ႂကြယ္ေစမင္း။

ရခိုင္သူျမတ္


ခက္ဆစ္အဖြင့္

ပဲ့ျပင္= ဆံုးမသည္။ သြန္သင္သည္။ ေျဖာင့္မွန္ေကာင္းမြန္ေအာင္လုပ္သည္။
နိစၥ= အၿမဲ။
ကြပ္= ဆံုးမပဲ့ျပင္သည္။ လိမၼာေအာင္လုပ္သည္။
ေပၚလြင္= ေပါ့ဆသည္။ ဘာကိုမွ် ဂရုမစိုက္။
ႀကိဳး= ႀကိဳးစားသည္။
ဂူ= လိုဏ္ေခါင္းခံ၍ အုတ္အဂၤေတတို႔ျဖင့္ တည္ေဆာက္အပ္ေသာ ဘုရား။
ပုထိုး= ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္ စသည္တို႔ကို ဌာပနာ၍ အုတ္ေက်ာက္စသည္ျဖင့္ တည္ထားေသာ မုခ္ေပါက္ သို႔မဟုတ္ မုခ္ေယာင္ပါရွိေသာ ေစတီ။
သိမ္းျမန္း= ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္သည္။
တုပ္ကြ= ရိုေသေလးစားသည္။ ညႊတ္တြားခယသည္။
ပိုက္ထုပ္= ထိန္းသိမ္းသည္။
စင္းလ်င္း= အၿမဲ၊ မျပတ္မလပ္။
ထံုးတီး= ေရွးထံုးေဟာင္း။
ေခ်ာင္းေခ်ာင္း= အျမဲမျပတ္ အရိပ္အေျခၾကည့္၍။
ျခိမ္းေမာင္း= ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းသည္။
၀မ္းထဲေခြ= ၀မ္းထဲ၌ မွတ္သားႏွလံုးသြင္းသည္။




၁။ ငါကားသည္စာ၊ သည္ဂါထာကို
ျမဲစြာၾကပ္မတ္၊ ဆရာအပ္ေသာ္
တတ္လွေစခ်င္၊ ငါ့ကိုသင္ဟု
ထိပ္တြင္လည္းရြက္
လ်င္လ်င္ရေအာင္ ႀကိဳးစားက်က္။

၂။ အခ်ိန္တန္၍၊ စာအံဆိုလွ်င္
မရႊင္မ်က္ႏွာ၊ မသာမခ်ိဳ
ထိုထိုအၾကံ၊ ႀကီးစြာဖန္၍
မအံတခါ၊ အံတခါႏွင့္
မ်က္ႏွာတပါး၊ စာတျခားလည္း
စကားေျပာေဟာ၊ တေသာေသာသည္
ရယ္ေမာ၍လည္း မေနနဲ႔။

၃။ မျပတ္အသံ၊ တညံညံသည္
စာအံစာဖတ္၊ ၾကပ္ၾကပ္ျမဲျမဲ
သည္လည္း ညသတ္၊ ျပတ္ျပတ္သားသား
စကားဆိုေထြ ပီလွေစ။

၄။ သင္ပုန္းထန္းရြက္၊ ေပထက္စီကာ
ေရးေသာခါလည္း
အကၡရာကို၊ ေသခ်ာလွေစ
စာလံုးကိုလည္း လွလွေစ။

                                  ရွင္မဟာသီလဝံသ

ခက္ဆစ္အဖြင့္--

၁။ ဂါထာ=ဆန္းက်မ္းတြင္ ျပဆိုထားသည့္ စည္းကမ္းတို႔ႏွင့္အညီ ေရးစပ္ထားေသာ ပါဠိအစီအကံုး။
၂။ လ်င္လ်င္=ျမန္ျမန္။
၃။ စာအံ=စာကို ႏႈတ္တက္ရေအာင္ အေခါက္ေခါက္ ဆိုသည္။
၄။ ေသာေသာ=ဆူဆူညံညံ။
၅။ ၾကပ္ၾကပ္=ျမဲျမံစြာ၊ အျမဲအစြဲ၊ အခိုင္အမာ။
၆။ သင္ပုန္း=စာေရးႏိုင္ေအာင္ ပ်ဥ္ျပားကို ေဆးသုတ္၍ျဖစ္ေစ၊ အနက္ေရာင္ ေက်ာက္ခ်ပ္ (အသြင္ေျပာင္း ေက်ာက္တမ်ိဳး) ကို ျဖစ္ေစ ျပဳလုပ္ထားေသာ အခ်ပ္။
၇။ ထန္းရြက္=စာ သို႔မဟုတ္-အမွတ္အသား တစံုတရာ ေရးသားရန္ ျဖတ္ညႇိျပဳျပင္ထားေသာ ထန္းပင္၏ အရြက္။
၈။ ေပရြက္=စာ သို႔မဟုတ္ အမွတ္အသား တစံုတရာ ေရးသားရန္ ျဖတ္ညႇိျပဳျပင္ထားေသာ ေပပင္၏ အရြက္။

ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ က်င့္၀တ္မ်ား

ျပႆနာတိုင္းမွာ အေျဖရိွရမယ္။ (သူ႔ေရဘူးေပါက္ေနသလား မဆန္းစစ္ဘဲ ေရပါတာပဲလိုခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ သီအိုရီကို လႊင့္ပစ္လိုက္ေတာ့။) ဒီေတာ့ ခုနင္ကေျပာခဲ့တဲ့ ဘ၀ေနနည္းအႏုပညာကို သင္ေပးခ်င္သူတို႔၊ ေလ့လာခ်င္သူတို႔၊ လက္ေတြ႔က်င့္ႀကံက်ိဳးကုတ္ အားထုတ္ခ်င္သူတို႔အတြက္ ေဟာသည္မွာ စာအုပ္ သံုးအုပ္။

(ဖတ္ပါ၊ မွတ္ပါ၊ ေလ့လာပါ။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ္နဲ႔နီးစပ္တဲ့သူေတြကို ျပန္ေျပာျပပါ။ မွ်ေ၀ပါ။ လက္ညိႈးထိုးအျပစ္ပံေနျခင္းျဖင့္ မည္သည့္ရလဒ္ေကာင္းမွ ထြက္ေပၚလာမည္မဟုတ္။)

အဂၤလိပ္စာလံုးေတြနဲ႔ေရးထားမွ စာလို႔မထင္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ ျမန္မာစာေပမွာလည္း ရွင္မဟာရ႒သာရဆံုးမစာ၊ ရွင္မဟာသီလ၀ံသ ဆံုးမစာ၊ ေလာကနီတိ၊ မဃေဒ၀လကၤာသစ္ အမ်ားႀကီးရိွပါတယ္။ ဟိုးေခတ္က ဘုန္းႀကီေက်ာင္းေတြမွာ သင္ေပးပါတယ္။ အခုေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ က်ဴရွင္နဲ႔ေက်ာင္း၊ ေက်ာင္းနဲ႔က်ဴရွင္ လံုးခ်ာလည္လိုက္ေနလို႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကို မေရာက္ေတာ့တာရယ္။ အေနာက္နဲ႔ ကိုးရီးယားယဥ္ေက်းမႈ လႊမ္းမိုးလာလို႔ ကိုယ့္ဓေလ့ထံုးစံ၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြကို အထင္ေသး၊ ပစ္ပယ္လာတာရယ္ စတာေတြေၾကာင့္ ကိုးေစာင္တဲြတို႔၊ ဆယ္ေစာင္တဲြတို႔ဆိုတာ ဘာမွန္းေတာင္ မသိၾကေတာ့ဘူး။ သိသပဆိုရင္ အခုေကာက္ကက္ ေရျပစမ္းပါခင္ဗ်ာ။ ဆယ္ေစာင္ျပည့္ေအာင္။

ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ က်င့္၀တ္ - ေမာင္အံ့


ေလာကနီတိ - တက္တိုး


မဃေဒ၀ လမ္းညႊန္နီတိ



ေက်ာင္းအတြက္ ပုိစတာမ်ားကို ဤမွာ ေဒါင္းပါေလ။












ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ေအးၿငိမ္း
၁၇ ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ၂၀၁၅