Knowledge Is Power

Knowledge Is Power ဟုဆိုရာတြင္ Knowledge ကို ပညာဟုယူေသာ္ ရႏိုင္လိမ့္မည္ ထင္ပါသည္။ Knowledge Is Power

သည္ လက္တင္ဘာသာ scientia potentia est  ျဖစ္ၿပီး ဖရန္စစ္ေဘကြန္ေရးေၾကာင္း Wikipedia, the free encyclopedia တြင္ေအာက္ပါအတိုင္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။

The phrase "scientia potentia est" (or "scientia est potentia"^[p] or also "scientia potestas est") is a Latin aphorism often claimed to mean organized "knowledge is power". It is commonly attributed to Sir Francis Bacon, although there is no known occurrence of this precise phrase in Bacon's English or Latin writings. However, the expression "ipsa scientia potestas est" ('knowledge itself is power') occurs in Bacon'sMeditationes Sacrae (1597). The exact phrase "scientia potentia est" was written for the first time in the 1668 version of the work Leviathan by Thomas Hobbes, who was secretary to Bacon as a young man.

The related phrase "sapientia est potentia" is often translated as "wisdom is power".

Ref. Link: http://en.wikipedia.org/wiki/Scientia_potentia_est

ယခု ပညာႏွင့္ပတ္သက္၍ သိသမွ် ေရးပါအံ့။

ပညာကို ဘယ္လူဆိုးတို႔

ယူခိုးလို႔ ပါပါ့မယ္။

အတတ္ကယ္ လိမၼာႏွင့္
ဥစၥာ ဘယ္ တူၾကလိမ့္
ေလာကလူ၀ယ္။
သိၾကားျမင္ လံုေလာက္က
မ်က္ေမွာက္ကယ္ သည္ကိုယ္၀ယ္
ရလြယ္၏ ခင္ပြန္း။
တမလြန္ ေနာင္ခါေကာင္းေစဘို႔
ၿမိဳက္ခ်မ္းသာ ပိုမိုျမင့္
ကဲဆင့္ ေတာက္ထြန္း။      ။

                                                စဥ့္ပါဆရာေတာ္

တသင္းမွတ္ၾက၊ လူထိုမွ်တို႔

သိပၸကိုမူ၊ နည္းသည္ဟူ၍

မေအာက္ေမ့ႏွင့္၊

ေတ႔ြရာမွတ္သား၊ မိုးေပါက္မ်ားေသာ္

အင္းလ်ားေခ်ာင္းကန္၊ ျပည့္ေသာဟန္တည့္။

ကြ်ႏု္ပ္တို႔ မူလတန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကပင္ ပညာအေရးႀကီးပံုအေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး သင္ၾကား၊ ေလ့လာခဲ့ရပါသည္။ ပညာ အေရးႀကီးေသာေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက မဂၤလာတရား ၃၈ ပါးတြင္ အ ေသ၀နာစ၊ ဗာလနံ။ ပ႑ိတာ နဥၥေသ၀နာ ဟု ပညာရိွကို မွီ၀ဲဆည္းကပ္ရန္ ပထမဦးဆံုးေသာ မဂၤလာ ႏွစ္ပါးတြင္ ထည့္သြင္းထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ပညာရိွႏွင့္ ေပါင္းသင္း ရေသာ္ ကိစၥအေတာ္မ်ားမ်ားၿပီး၏။

အ ေသ၀နာစ၊ ဗာလနံ - လူမိုက္ကို မေပါင္းႏွင့္ ဆုိရာ၌ လူမိုက္ကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ရာတြင္ ေအာက္ပါဥပမာေလးႏွင့္ ရွင္းျပသည္။ အေဖျဖစ္သူ အိပ္ေနစဥ္ နဖူးေပၚသို႔ မွက္တစ္ေကာင္ လာနားေလ၏။ အေဖျဖစ္သူအား မွက္ကုိက္မခံရေစရန္ သားျဖစ္သူက ထိုမွက္ကုိ ပုဆိန္ျဖင့္ေပါက္ေလရာ အေဖျဖစ္သူ ဦးေခါင္းကဲြလ်က္ စင္းစင္းသား ေသေလ၏။ ထိုသားေလာက္ မိုက္မဲသူ မည္သူ ရိွပါအံ့နည္း။

၁၂၃၃ ခုႏွစ္၏ တစ္ေန႔ေသာအခါ၀ယ္ အဂၤလိပ္အ၀ယ္ေတာ္တစ္ဖဲြ႔ မႏၱေလးေရႊနန္းေတာ္ေရာက္လာၿပီး စက်င္ေတာင္ကို ၀ယ္လိုေၾကာင္း ေလွ်ာက္တင္ေလေသာ္ မင္းတုန္းမင္းႀကီး အက်ပ္ရုိက္ေလ၏။ ေအာက္ျပည္ေအာက္ရြာကို သိမ္းပိုက္ၿပီးေသာ ကုိေရႊအဂၤလိပ္တို႔ အထက္ျမန္မာျပည္ကို နယ္ခ်ဲ႔ရန္ ေျခလွမ္းစျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း မင္းတရားႀကီးရိပ္မိသည္။ ထိုအခါ ထံုးစံအတိုင္း ေယာအတြင္း၀န္ကို ေခၚယူတိုင္ပင္ရ၏။

ေယာမင္းႀကီးက အ၀ယ္ေတာ္အဖဲြ႔သုိ႔ စက်င္ေတာင္ကိုေတာ့ျဖင့္ မေရာင္းလိုပါ။ အလိုရိွသည္ဆိုလွ်င္ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ျမတ္ တည္ရိွရာ သိဂၤုတၱရကုန္းေတာ္ႏွင့္ အလဲအလွယ္ျပဳလုပ္လိုပါသည္ ဟု အေၾကာင္းျပန္လုိက္ေလရာ အဂၤလိပ္ဉာဏ္ႀကီးရွင္မ်ား အဖဲြ႔ ပန္လန္လက္၊ ပက္လက္လန္၍ ျပန္ေျပးခဲ့ရဖူးေလၿပီ။ ဤသည္မွာ ဦးဘိုးလိႈင္၏ ပညာရိွမႈေၾကာင့္ မဟုတ္ေလာ။

ပညာဟူသည္ ပါဠိသက္ ေ၀ါဟာရျဖစ္၏။ ပညာတြင္ “ပ” က တစ္ပုဒ္၊ “ညာ” က တစ္ပုဒ္ ျဖစ္၏။

ပ - ဟူသည္ ခဲြျခမ္းစိတ္ျဖာျခင္းျဖစ္ၿပီး

ညာ - က သိျခင္း ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ပညာ ဟူသည္ အရာရာကို ခဲြျခမ္းစိတ္ျဖာ၊ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခား၏ သိျခင္း ဟု အဓိပၸာယ္ရ၏။

                                    ဓမၼပီယဆရာေတာ္ (စာမ်က္ႏွာ ၇။ အေတြးအျမင္ မဂၢဇင္း၊ အမွတ္ ၂၅၂၊ မတ္လ၊ ၂၀၁၃)

ပညာျပည့္၀၊ ႏွလံုးလွေသာ္

ကိစၥႀကီးငယ္၊ ေဆာက္သဖြယ္လွ်င္

က်ဥ္းက်ယ္ထြင္းေဖာက္၊ ျဖတ္ေတာက္လိုရာ

ျပီးႏိုင္စြာ၏။

                                    ပိုဒ္ေရ ၂၀၀။ မဃေဒ၀ လကၤာသစ္၊ မန္လည္ဆရာေတာ္

ကမၻာ့ေျမပံုေပၚတြင္ ရွာၾကည့္လုိက္လ်င္ စင္ကာပူဟူသည္ ပီဘိ အစက္အေျပာက္ကေလးမွ်သာ ရိွ၏။ ဘာအရင္းအျမစ္မွ မရိွေသာ စင္ကာပူက မေလးရွားမွ ခဲြထြက္မည္ဆိုေတာ့ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ႏွာေခါင္းရံႈ႔ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ယေန႔ စင္ကာပူသည္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံမ်ား၏ ထိပ္ဆံုးနား၌ ရပ္တည္ေနၿပီ။ ေအာက္ပါ GDP (PPP) (gross domestic product (at purchasing power parity)) ကို ၾကည့္ပါ။

သို႔ဆိုလ်င္ ဘာအရင္းအျမစ္မွ မရိွေသာ စင္ကာပူကို ဘာျဖင့္ တည္ေဆာက္သနည္း။ အေျဖကား ရွင္းလွ၏။ လီကြမ္ယုတို႔အဖဲြ႔က စင္ကာပူကို တံငါရြာကေလးမွသည္ ယေန႔အေျခအေနထိေရာက္ေအာင္ ပညာျဖင့္ တည္ေဆာက္ သြားခဲ့သည္မဟုတ္တံုေလာ။

လြတ္လပ္ေရးရစႏွစ္မ်ားက ကမၻာ့ကုလသမဂၢ၏ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ရာထူးေရာက္ေအာင္ ေမြးထုတ္ခဲ့ေပးသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္အတြင္း ဖံြ႔ၿဖိဳးမႈအနည္းဆံုးႏုိင္ငံ (LDC) ျဖစ္သည္ထိ ေဇာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္က်ေအာင္ လုပ္ခဲ့ေသာ ဗာလနံ ေန၀င္း၊ ထိုမွတစ္ဖန္ LDC အဆင့္မွသည္ ဖြတ္က်ားLDC အဆင့္ေရာက္သည္ထိေအာင္ စြမ္းေဆာင္ျပခဲ့ေသာ အမိုက္တကာ့ ထိပ္ေခါင္ ဖြတ္ေခါင္းေဆာင္တို႔မွာ ပညာမဲ့လွ်င္ ထိုသို႔ျဖစ္ရသည္ဟု လက္ေတြ႔သက္ေသျပခဲ့ေသာ မ်က္ျမင္သာဓကမ်ားပင္ မဟုတ္ပါေလာ။ 

အခါတစ္ပါးေသာ္ လူငယ္တစ္ဦးသည္ ဆိုကေရးတီးအနား ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ ေအာင္ျမင္မႈ၏ လွ်ိဳ႔၀ွက္ခ်က္ကား အဘယ္ပါနည္း ဟု ေမးေလ၏။ ပညာရိွႀကီးက လူငယ္ကို ေနာက္ေန႔နံနက္၌ ျမစ္ဆိပ္တြင္ ေတြ႔ရန္ ခ်ိန္းဆိုလိုက္သည္။ ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္၌ ပညာရိွႀကီးႏွင့္ လူငယ္တို႔ ျမစ္ဆိပ္တြင္ေတြ႔ေလေသာ္ ပညာရိွႀကီးက လူငယ္အား ၎ႏွင့္အတူ ေရထဲဆင္းလိုက္လာရန္ ေခၚေလသည္။ လူငယ္လည္း လိုက္ေလ၏။ ေရအနက္ လည္ပင္းခန္႔သို႔ေရာက္ေလေသာ္ ပညာရိွႀကီးက လူငယ္အား မေျပာမဆို ေရထဲကိုင္ႏွစ္ေလ၏။ လူငယ္လည္း ရုန္း၏။ သို႔ေသာ္ အရုပ္ဆိုးဆိုး ဗလေကာင္းေကာင္း ပညာရိွႀကီး၏ လက္မွ မလြတ္သာ။ လူငယ္ေရမြန္းၿပီး ၀ူး၀ါး၀ူး၀ါးျဖစ္ကာ ျပာႏွမ္းလာမွ ပညာရိွႀကီးက ျပန္ေဖာ္ေပးလိုက္သည္။

လူငယ္ ေရမ်ားအန္ထုတ္လိုက္ၿပီး အသက္ျပင္းျပင္းရႈသြင္းၿပီးလိုက္ေသာအခါမွ ပညာရိွႀကီးက မင္း ေရေအာက္မွာတံုးက ဘာကို အလိုခ်င္ဆံုးလဲ ဟု ေမး၏။ လူငယ္လည္း ေလေပါ့ဗ် ဟု မေက်မခ်မ္းေျဖ၏။ ထိုအခါမွ ပညာရိွႀကီးက -

ေအး၊ ေရေအာက္မွာတံုးက မင္းေလကို အသည္းအသန္အလုိရိွေနသလိုသာ ေအာင္ျမင္မႈကုိ အလိုရိွမယ္ဆိုရင္ မၾကာခင္မွာ ေအာင္ျမင္လိမ့္မယ္။ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ဘာလွ်ိႈ႔၀ွက္ခ်က္မွ မရွိဘူးလကြ ဟု ဆိုေလ၏။

အသင္လူကေလးအေပါင္းတို႔သည္လည္း ဆိုကေရးတီးေျပာသကဲ့သုိ႔သာ ပညာကို သည္းသည္းျပင္းျပင္း အလိုရိွပါမူ မေ၀းလွေသာ တစ္ေန႔၌ လူအေပါင္းတို႔က အျမတ္တႏိုး၊ တန္ဘိုးထားရေသာ ပညာရိွႀကီးျဖစ္လာမွာ ဧကန္မလဲြဟု တံြ၊ အသင္သူေတာ္ေကာင္း အေပါင္းတို႔သည္၊ ဂဏွာဟိ၊ မွတ္သားၾကေလကုန္သတည္း။

ဆႏၵ၀ေတာ၊ ကႎ နာမကမၼံ၊ နသိဇၥ်တိ။ ျပင္းျပေသာ အလုိဆႏၵရိွသူအတြက္ မျဖစ္ႏိုင္သည့္အရာ ဘာရိွပါသနည္းဟု ျမတ္ဗုဒၶ ေဟာခဲ့ေလသည္။

မေ၀းလွေသာအခ်ိန္တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္ခ်စ္ေသာ အမိျမန္မာျပည္ႀကီးသည္ ပညာသူေတာ္ေကာင္းမ်ားကို လက္၀ယ္ပိုင္ပိုင္ ရရိွပါေစေၾကာင္း လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလိုက္ပါသည္။

(တစ္ေန႔လံုးစာသင္ထားရလို႔ ပင္ပန္းေနသဗ်ာ။ ေရးခ်င္လြန္းလို႔ေရးလိုက္တာ။ အိပ္ေတာ့မယ္။)

အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ေအးၿငိမ္း

၁ ေဖေဖာ္၀ါရီ။ ၂၀၁၅။ ည ၁၁း၃၈ နာရီ