Tuesday, February 17, 2015

ဆံုးမစာမ်ား

ရွင္မဟာရဌသာရ ဆံုးမစာ

၁။ ဟုတ္ေသာအၾကံ၊ မွန္ေသာအက်င့္
သင့္ေသာအယူ၊ ျဖဴေသာႏွလံုး
သူေတာ္ထံုးကို
စြဲသံုးေသာေထြ၊ မွန္လွေစ။

၂။ က်ိဳးေၾကာင္းစကား၊ ေျပာဆိုျငားေသာ္
လ်င္လ်ားေဆြးေႏြး၊ ဆိုေရးလိမၼာ
ပညာရွိအား၊ ကိုယ္တိုင္သြား၍
စကားလိုက္ေလ်ာ၊ စစေျပာ၍
ႏွီးေႏွာေလ။

၃။ ငါ၏စိတ္တြင္
ထင္၏မလြဲ၊ လိပ္ခဲတည္းလည္း
ဟုတ္တည္းဧကန္၊ အားမသန္ႏွင့္
မွန္သည္တေစ၊ မရွိေခ်။

၄။ မွတ္ဖြယ္မွတ္ရာ၊ ထိုထိုစာကို
ရွာ၍မျပတ္၊ အိမ္တြင္ဖတ္။

၅။ ဖတ္ျပန္ေသာ္ကား၊ ဖတ္ဖန္မ်ားက
သားမယားပင္
သိျမင္ကင္းကြာ၊ မလိမၼာလည္း
စာေပစကား၊ ေန႔တိုင္းၾကားက
ထူးျခားလိမၼာ၊ ရွိသည္သာတည့္။

၆။ ရင္ဝယ္ျဖစ္ျငား၊ ေမြးသည့္သားကို
မယ္ဘြားမိခင္၊ ဆံုးမသင္သို႔
အၾကင္ဆရာ၊ တို႔သူငါကို
လိမၼာေစေၾကာင္း၊ ေကာင္းပါေစလို
ဆိုပါသမွ်၊ ၾသဝါဒကို
နားမွ်မေထာင္၊ မၾကားေယာင္သို႔
ေမာင္တို႔ျပဳက၊ ယခုပစၥဳပၸန္
ေနာင္သံသရာ၊ ဆက္မ်ားစြာ၌
ခ်မ္းသာမည္ေရး၊ အလြန္ေဝးသည္
ေသေဘးမလြဲ၊ ဝဋ္ဆင္းရဲမွ
ေရႊခဲဘယ့္ႏွယ္၊ အသြယ္သြယ္ကို
လႊဲဖယ္ၾကံစည္၊ လြတ္ပါမည္။

  ရွင္မဟာရ႒သာရ



၁။ အသက္ရွည္စြာ၊ အနာမဲ့ေၾကာင္း
ေကာင္းလွေစခ်င္
ပဲ့ျပင္နိစၥ၊ ကြပ္ဆံုးမသား
မိဘဆရာ၊ စကားနာ၍
က်မ္းစာသိျမင္၊ တတ္ေအာင္သင္ေလာ့။
ေပၚလြင္မျပဳ၊ ေကာင္းရာတုလ်က္
ေကာင္းမႈျမတ္ႏိုး၊ ေကာင္းေအာင္ႀကိဳး၍
ေကာင္းက်ိဳးကိုယ္၌ တည္ေစမင္း။

၂။ မိခင္ဖခင္၊ ေက်းဇူးရွင္ကို
ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုး
ဂူပုထိုးသို႔၊ ရွိခိုးဦးတင္
ၾကည္လင္ျမတ္ေလး၊ သိမ္းျမန္းေမြး၍
လုပ္ေက်ြးခယ၊ ရိုတုတ္ကြလ်က္
ႀကီးထသက္အို၊ မ်ိဳးေဆြကိုလည္း
ၾကည္ညိဳညြတ္တိမ္း၊ ပိုက္ထုတ္သိမ္း၍
မယိမ္းစင္းလ်င္း ၿငိမ္းေစမင္း။

၃။ ထံုးတီးနည္းနာ၊ အျဖာျဖာ၌
ပညာရွာမွီး၊ မႀကီးသက္ရြယ္
အငယ္ေသာ္က၊ ႀကိဳးလံုလလ်က္
တုပ္ကြပုဆစ္၊ ဆရာစစ္၌
ေၾကာက္ခ်စ္ရိုေသ၊ လုပ္ေက်ြးေထြျဖင့္
စာေပတတ္ေၾကာင္း၊ တေခ်ာင္းေခ်ာင္းလွ်င္
ျခိမ္းေမာင္းသည္းခံ၊ ဆရာ့ထံ၌
သင္အံက်က္ေလ့၊ တစ္ေန႔တစ္ပါး
မွတ္သားေလေလ၊ ၀မ္းထဲေခြ၍
အေထြအထူး၊ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို
ဆည္းပူးသိျမင္ ႂကြယ္ေစမင္း။

ရခိုင္သူျမတ္


ခက္ဆစ္အဖြင့္

ပဲ့ျပင္= ဆံုးမသည္။ သြန္သင္သည္။ ေျဖာင့္မွန္ေကာင္းမြန္ေအာင္လုပ္သည္။
နိစၥ= အၿမဲ။
ကြပ္= ဆံုးမပဲ့ျပင္သည္။ လိမၼာေအာင္လုပ္သည္။
ေပၚလြင္= ေပါ့ဆသည္။ ဘာကိုမွ် ဂရုမစိုက္။
ႀကိဳး= ႀကိဳးစားသည္။
ဂူ= လိုဏ္ေခါင္းခံ၍ အုတ္အဂၤေတတို႔ျဖင့္ တည္ေဆာက္အပ္ေသာ ဘုရား။
ပုထိုး= ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္ စသည္တို႔ကို ဌာပနာ၍ အုတ္ေက်ာက္စသည္ျဖင့္ တည္ထားေသာ မုခ္ေပါက္ သို႔မဟုတ္ မုခ္ေယာင္ပါရွိေသာ ေစတီ။
သိမ္းျမန္း= ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္သည္။
တုပ္ကြ= ရိုေသေလးစားသည္။ ညႊတ္တြားခယသည္။
ပိုက္ထုပ္= ထိန္းသိမ္းသည္။
စင္းလ်င္း= အၿမဲ၊ မျပတ္မလပ္။
ထံုးတီး= ေရွးထံုးေဟာင္း။
ေခ်ာင္းေခ်ာင္း= အျမဲမျပတ္ အရိပ္အေျခၾကည့္၍။
ျခိမ္းေမာင္း= ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းသည္။
၀မ္းထဲေခြ= ၀မ္းထဲ၌ မွတ္သားႏွလံုးသြင္းသည္။




၁။ ငါကားသည္စာ၊ သည္ဂါထာကို
ျမဲစြာၾကပ္မတ္၊ ဆရာအပ္ေသာ္
တတ္လွေစခ်င္၊ ငါ့ကိုသင္ဟု
ထိပ္တြင္လည္းရြက္
လ်င္လ်င္ရေအာင္ ႀကိဳးစားက်က္။

၂။ အခ်ိန္တန္၍၊ စာအံဆိုလွ်င္
မရႊင္မ်က္ႏွာ၊ မသာမခ်ိဳ
ထိုထိုအၾကံ၊ ႀကီးစြာဖန္၍
မအံတခါ၊ အံတခါႏွင့္
မ်က္ႏွာတပါး၊ စာတျခားလည္း
စကားေျပာေဟာ၊ တေသာေသာသည္
ရယ္ေမာ၍လည္း မေနနဲ႔။

၃။ မျပတ္အသံ၊ တညံညံသည္
စာအံစာဖတ္၊ ၾကပ္ၾကပ္ျမဲျမဲ
သည္လည္း ညသတ္၊ ျပတ္ျပတ္သားသား
စကားဆိုေထြ ပီလွေစ။

၄။ သင္ပုန္းထန္းရြက္၊ ေပထက္စီကာ
ေရးေသာခါလည္း
အကၡရာကို၊ ေသခ်ာလွေစ
စာလံုးကိုလည္း လွလွေစ။

                                  ရွင္မဟာသီလဝံသ

ခက္ဆစ္အဖြင့္--

၁။ ဂါထာ=ဆန္းက်မ္းတြင္ ျပဆိုထားသည့္ စည္းကမ္းတို႔ႏွင့္အညီ ေရးစပ္ထားေသာ ပါဠိအစီအကံုး။
၂။ လ်င္လ်င္=ျမန္ျမန္။
၃။ စာအံ=စာကို ႏႈတ္တက္ရေအာင္ အေခါက္ေခါက္ ဆိုသည္။
၄။ ေသာေသာ=ဆူဆူညံညံ။
၅။ ၾကပ္ၾကပ္=ျမဲျမံစြာ၊ အျမဲအစြဲ၊ အခိုင္အမာ။
၆။ သင္ပုန္း=စာေရးႏိုင္ေအာင္ ပ်ဥ္ျပားကို ေဆးသုတ္၍ျဖစ္ေစ၊ အနက္ေရာင္ ေက်ာက္ခ်ပ္ (အသြင္ေျပာင္း ေက်ာက္တမ်ိဳး) ကို ျဖစ္ေစ ျပဳလုပ္ထားေသာ အခ်ပ္။
၇။ ထန္းရြက္=စာ သို႔မဟုတ္-အမွတ္အသား တစံုတရာ ေရးသားရန္ ျဖတ္ညႇိျပဳျပင္ထားေသာ ထန္းပင္၏ အရြက္။
၈။ ေပရြက္=စာ သို႔မဟုတ္ အမွတ္အသား တစံုတရာ ေရးသားရန္ ျဖတ္ညႇိျပဳျပင္ထားေသာ ေပပင္၏ အရြက္။

No comments: