ေပ်ာ္ခဲ့ရေသာ ေႏြရက္မ်ား

ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀၌ အလြန္ေပ်ာ္ခဲ့ရေသာရက္မ်ားဆိုသည္မွာ ရွားေတာင့္ရွားပါးျဖစ္ပါသည္။ တစ္သက္လံုး ဒုကၡ၊ သုကၡေတြႏွင့္ နပန္းလံုးေနရေသာေၾကာင့္ ေပ်ာ္လိုက္တာလို႔ ေျပာခဲ့ရသည့္အႀကိမ္ အလြန္နည္းလွ၏။ စိုက္ပ်ိဳးေရးတကၠသုိလ္မွာတံုးကေတာ့ တပည့္တပန္းေတြႏွင့္ ေပ်ာ္ခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယခုလို ရင္ထဲမွ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ မေပ်ာ္မိစဖူး။

ဆယ္တန္းေအာင္တံုးကႏွင့္ ဘဲြ႔ရတံုးကလည္း သည္ေလာက္ အမွတ္တရျဖစ္ေနမိေအာင္ မေပ်ာ္ခဲ့ဖူးပါ။

ကြ်န္ေတာ္တကယ္ေပ်ာ္မိေသာ အေပ်ာ္စစ္စစ္ကို ယခု ရွာေဖြေတြ႔ခဲ့ပါၿပီ။

ပထမ အလြန္ေပ်ာ္ခဲ့တာ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ NLD က မဲအျပတ္အသတ္ႏိုင္ေၾကာင္း သိရတံုးက ျဖစ္၏။ ၁၉၉၀ တံုးကလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ ေပ်ာ္ခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေပ်ာ္ကေလးမွာ တာရွည္မခံခဲ့။ မသမာသူ လူတစ္စုလက္ထဲတြင္ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရသည္။

ႏိုင္မယ္မွန္း သိေနေပမင့္ ယခု မဲ ၃၆၀ ျဖင့္ ဦးထင္ေက်ာ္ သမၼတျဖစ္လာေတာ့လည္း အလြန္ေပ်ာ္ပါသည္။ မ်က္ရည္မ်ား စိမ့္ထြက္လာေအာင္ ေပ်ာ္ပါသည္။

ဒါ ငါတို႔ သမၼတႀကီးဟု အားပါးတရ ေခၚလိုက္ရတာ ဒါပထမဆံုး အႀကိမ္ ျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။ ေခၚရတာ စီးစီးပုိင္ပိုင္ႏွင့္ အရသာ ရိွလွပါဘိ။

ဟုိးငယ္ငယ္ - လူမျဖစ္တတ္ေသးခင္က ဦးေန၀င္းကို ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သမၼတဟု ထင္ခဲ့မိသည္။ အထင္ႀကီးေလးစားခဲ့သည္ ေပါ့။

(ဦးေန၀င္း တင္ေပးလုိက္သည့္ ဦးစန္းယုကိုေတာ့ျဖင့္ ေၾသာ္ - ဒါ ငါတို႔သမၼတပါလား ဆိုတာေလာက္သာ ရိွခဲ့သည္။ အထင္လည္း မႀကီးခဲ့၊ ေလးလည္း မေလးစားခဲ့စဖူး။ ၈၈ ေနာက္ပိုင္းဟာေတြေတာ့ စကားထဲ ထည့္မေျပာပါႏွင့္။)

အရြယ္ေရာက္လာလို႔ စာေလးဘာေလးဖတ္၊ နည္းနည္းစဥ္းစားတတ္လာေတာ့ ငယ္ငယ္တံုးက ဘုရားဟု ထင္ေနသည့္ ဟာႀကီးမွာ ေရႊခ်ထားေသာ ေတာင္ပို႔ႀကီးမွန္း သိရေတာ့၏။

ပင္နီမ်ား လႊတ္ေတာ္ႀကီးထဲ ၀င္လာသည့္ေန႔ကဆို သူတို႔ကုိ ၾကည့္ေနရတာႏွင့္ပင္ ကြ်န္ေတာ့္မွာ အလိုလိုေနရင္း ၾကည္ႏူးေနမိ၏။

ကြ်န္ေတာ္ သူတို႔လို မလုပ္ႏုိင္။ သုိ႔အတြက္ သူတို႔ကုိ အလြန္ေလးစား တန္ဘိုးထားပါသည္။

၎တို႔မွာ ကြ်ႏု္ပ္တို႔တိုင္းျပည္ကို တည္ေဆာက္ရာတြင္ အလြန္အေရးပါသည့္သူမ်ား ျဖစ္ေပသည္။

ယခု ကြ်န္ေတာ့္စိတ္တြင္ ခံစားမိသည္ကို အမွန္အတိုင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာရလွ်င္ ေထာင္ထဲမွ လြတ္လာသလိုပင္ ခံစားမိပါသည္။ တကယ့္လြတ္လပ္ေရးရလိုက္သလိုမ်ိဳးလည္း ခံစားမိ၏။

ထို႔အတူ ရုပ္ရွင္မ်ားတြင္ ၾကည့္ရသကဲ့သို႔ မေကာင္းဆိုး၀ါးမ်ား တျဖည္းျဖည္း ေ၀းလြင့္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေနသည္ကိုလည္း  စိတ္အာရံုတြင္ ျမင္ေနရသည္။

စာဆို ရွင္မဟာရ႒သာရ (စာဆိုနာမည္ မွားေနလွ်င္ ျပင္ေပးပါ။ ၉ တန္း၊ ၁၀ တန္းတံုးက က်က္ခဲ့တာဆိုေတာ့ ေမ့ေနၿပီ။) ၏ သရက္ႏွင့္အိုး၊ ၾကြက္ႏွင့္မိုးသုိ႔ ဆိုေသာစကားအရ ကြ်န္ေတာ္ လူ ၄ မ်ိဳး ကို ျမင္ပါသည္။

၁။ ေတာ္လည္းေတာ္၊ ေကာင္းလည္းေကာင္းသည့္လူ

၂။ ေတာ္ေတာ့ေတာ္သည္၊ မေကာင္းသည့္လူ

၃။ ေကာင္းေတာ့ေကာင္းသည္၊ မေတာ္သည့္လူ

၄။ ေတာ္လည္းမေတာ္၊ ေကာင္းလည္းမေကာင္းသည့္လူ

သည္ လူ ၄ မ်ိဳးအနက္ နံပါတ္ (၁) လူစားမွာ အင္မတန္ ရွားသည္။ နံပါတ္ (၂) လူစားမွာ နံပါတ္ (၁) ႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ အေတာ္ မ်ားေပမည္။ နံပါတ္ (၃) ႏွင့္ (၄) မွာမူ အမ်ားစုျဖစ္၏။

ေတာ္ၿပီးမေကာင္းသည့္လူမွာ ေကာင္းၿပီးမေတာ္သည့္လူထက္ ပိုၿပီးအႏၱရာယ္မ်ားသည္။

ဟစ္တလာဆိုတာ သူ႔ေခတ္သူ႔အခါက ဧကရာဇ္တစ္ပါး မဟုတ္ပါလား။ သူ မေတာ္ဘဲႏွင့္ ဤေနရာရပါမည္လား။ မလြယ္ပါ။ သူသည္ လူေတာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ လူေကာင္းစာရင္း၀င္မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။

ယခု ေလာေလာလတ္လတ္ လူတစ္ေယာက္ကို ျပပါဆိုလွ်င္ အိုစမာဘင္လာဒင္ကို ျပရပါလိမ့္မည္။ အိုစမာကို ေလွ်ာ့မတြက္ပါ ႏွင့္။ သည္ေလာက္ ေခတ္မီစက္ကိရိယာပစၥည္းေတြ ရိွေနသည့္ အေမရိကန္ကိုေတာင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မ်က္ျခည္ျဖတ္ ထားႏိုင္ခဲ့သည္။ သူ႔လူေတြကို အေ၀းေရာက္စနစ္ျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ကာ လုိသလို ကစားႏိုင္ခဲ့သည္။

ယခု သူ႔လက္က်န္လူေတြကိုေရာ အၿပီးအျပတ္ ႏိွမ္ႏွင္းႏိုင္ပါသလား။ တစ္ကမၻာလံုးရိွ အေကာင္းဆံုးစစ္တပ္ပိုင္ရွင္ႀကီးမ်ားက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ထိုးစစ္ဆင္ေနတာေတာင္ အၿပံဳးမပ်က္ ေတာင့္ခံေနႏိုင္တာ ေတာ္ရံု႔သတိၱ၊ ေတာ္ရံုအရည္အခ်င္းႏွင့္ မျဖစ္ႏိုင္။

သို႔ေသာ္ အိုစမာေၾကာင့္ ခုနစ္ရက္သားသမီးမ်ား ဒုကၡပင္လယ္ေ၀ၾကရသည္။ အမ်ားျပည္သူတို႔ အသက္အိုးအိမ္၊ စည္းစိမ္မ်ား ပ်က္စီးၾကရသည္။

ေကာင္းၿပီး မေတာ္သည့္လူမွာမူ လူမ်ားကို ဒုကၡမေပးသည့္တိုင္ လူ႔ေလာကႀကီးအတြက္ သိပ္ အသံုးတည့္မည့္သူမဟုတ္။

ေတာ္လည္းမေတာ္ ေကာင္းလည္းမေကာင္းဆိုသူမ်ားကား ဤဒြႏၷယာႀကီးတြင္ အမ်ားဆံုး ျဖစ္သတည္း။

ကြ်န္ေတာ္တို႔တုိင္းျပည္တြင္မေတာ့ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေတာ္လွၿပီဟု ထင္ေနသူမ်ားက သူေတာ္ေကာင္းေယာင္ ေဆာင္ျပေနၾက သည္။ အကယ္တႏၱဳ ၎တို႔မွာ ေတာ္လည္းမေတာ္၊ ေကာင္းလည္းမေကာင္းသူမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ သို႔ေသာ္ ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ ထုတ္သည့္ေနရာတြင္မူ အျခားသူမ်ားထက္ သာေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အမွတ္မဲ့ၾကည့္လုိက္လွ်င္ ၎တို႔ကို လူေတာ္မ်ားဟု ထင္ရသေယာင္ ရိွ၏။ အမွန္မွာ ေတာ္တာမဟုတ္၊ ယုတ္မာတာသာ ျဖစ္ေလသည္။

ယခု ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေတာ္လည္းေတာ္၊ ေကာင္းလည္းေကာင္းသည့္သူကို ရၿပီ။ ေတာ္လည္းေတာ္၊ ေကာင္းလည္းေကာင္း သည့္သူမ်ားကိုလည္း ရၾကၿပီ။ မေကာင္းလွ်င္ ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္မည့္ အခြင့္အာဏာသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔လက္တြင္း ေရာက္ေနၿပီ။

ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သည္ ကိုယ့္ၾကမၼာကို ကိုယ့္ဘာသာ ဖန္တီးခြင့္ ရၾကၿပီ။

ေနထြက္လာသည့္အခါ ၾကယ္မ်ား ေပ်ာက္ကုန္ရသည့္ႏွယ္ အႏွီမေကာင္းဆိုး၀ါးမ်ားသည္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ လက္သန္းတည္း ဟူေသာ သံပံုးျဖင့္ တီးထုတ္လုိက္၍ ရြာျပင္ထြက္ေျပးကုန္ၾကရၿပီ။ ေပါင္ခ်ိဳင္ထဲတြင္ စဲြေနသည့္ ၀ဲေျခာက္ကဲ့သုိ႔ အနည္းငယ္ ကပ္က်န္ေနသည့္ လဒမ်ားကိုေတာ့ အခ်ိန္ယူကာ ေတာထုတ္ပစ္ၾကရမည္။

ဇာတ္လမ္းက ယခုမွစရမည္ ျဖစ္၏။

ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၌ လုပ္စရာ တာ၀န္ေတြမ်ားျပားလွဘိသည္။

အေရးႀကီးဆံုးအရာကား တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ျဖစ္၏။

တရားဥပေဒစိုးမိုးလာၿပီဆိုလွ်င္ လူတို႔၏ ကုိယ္က်င့္တရားမ်ားကို အခ်ိန္ယူၿပီး ျပဳျပင္ယူလို႔ရသည္။

ႏိုင္ငံထူေထာင္ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာပညာရွင္ေတြကို ျပည္တြင္းသို႔ ျပန္လည္ ကဲ့ယူရမည္။

ျပည္တြင္း၌ ေရာက္ႏွင့္ေနၿပီးေသာ၊ ျပည္တြင္းသို႔ ၀င္လာလတၱံ႔ေသာ ႏိုင္ငံျခားသား အလုပ္သမားမ်ားကို ဥပေဒ၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းႏွင့္ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ရမည္။

လူအရင္းအျမစ္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေရးကိစၥ။

ဓာတုပစၥည္းမ်ားကို မေလ်ာ္ကန္သည့္ေနရာမ်ားတြင္ အဆမတန္ သံုးစဲြေနသည့္ကိစၥ။

ႏိုင္ငံလူဦးေရ၏ ၇၀% ရိွေသာ ေတာင္သူမ်ား ပိုးသတ္ေဆးအသံုးျပဳရာတြင္ အႏၱရာယ္ကင္းကင္း အသုံးျပဳႏုိင္ေရးကိစၥ။

ေတာ္ၾကာ ဟိုနားေလာင္လုိက္၊ ေတာ္ၾကာ ဒီနားေလာင္လိုက္ႏွင့္ မီးမ်ား မၾကာခဏ ေလာင္ေနသည့္ကိစၥ။

ကားၾကပ္တာကိုအခြင့္ေကာင္းယူ ခြင္ဖန္ကာ တံတားမ်ား တစ္စင္းၿပီးတစ္စင္းထိုးေနသည့္ကိစၥ။

ပညာေရးကို ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးကိစၥ၊ ဘာကိစၥ၊ ညာကိစၥ။

အမ်ားႀကီးခင္ဗ်ာ။

အႏိုင္ရၿပီဆိုၿပီး ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ေပ်ာ္ေနရံုႏွင့္ မၿပီးေသး။

ကိုယ္က်ရာတာ၀န္ကို ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေက်ေက်ပြန္ပြန္ ထမ္းေဆာင္ၾကဘို႔လိုသည္။

သိပ္လည္းအထင္ႀကီးမေနနဲ႔။ မင္းတို႔ေတာ္လို႔မဟုတ္ဘူး။ NLD ဆိုတဲ့တံဆိပ္ေၾကာင့္ႏိုင္တာ ဟု အက်ိဳးမရိွ၊ သိမ္ဖ်ဥ္းေသာ စကားမ်ား ေျပာဆိုျခင္းကို ရပ္တန္းက ရပ္ၾကပါ။

လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား မသိလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေျပာျပၾကရမည္။ သူတို႔လိုတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ပံ့ပိုးေပးၾကရမည္။

သူ႔တို႔ကို ကဲ့ရဲ့သၿဂိဳဟ္ အတင္းဆိုေနရံုျဖင့္ အဘယ္အက်ိဳးရိွအံ့နည္း။

အလွည့္က်လွ်င္ျဖင့္ မႏဲြ႔ၾကစတမ္းသာပ။

ယခု ကြ်ႏု္ပ္တို႔အလွည့္ ေရာက္လာၿပီ။

ကြ်ႏ္ုပ္တို႔အားလံုး၏ လက္မ်ားျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုသစ္ႀကီးကို တည္ေဆာက္ၾကပါစို႔။

အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ေအးၿငိမ္း

၁၆ မတ္လ၊ ၂၀၁၆

မွတ္ခ်က္။            ။ ႏွာေစးေခ်ာင္းဆိုး ဆက္တိုက္ျဖစ္ေန၍ ကြ်န္ေတာ္ သိပ္ေနမေကာင္းပါ။ အေရးထဲ သင္တန္းကလည္း ရက္တိုင္းလို ရိွေန။ အလုပ္ကလည္း မအား။

ရန္ကုန္တြင္ ေဟာေျပာ/ပို႔ခ်ရမည့္ သင္တန္းစာရြက္စာတမ္းမ်ားျပင္ေနရတာကတဖက္။ (အဲဒါေတြကလည္း မၿပီးေသး)

ဆိုေတာ့ ဘာစာမွ မေရးျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာ။

ခုေတာ့ မေနႏိုင္လို႔မို႔ ထမင္းစားခ်ိန္ဖဲ့ၿပီးေရးလုိက္တာ ျဖစ္ပါသည္။