Wednesday, September 16, 2009

Bitter Life XII(မမ်ိဳးသီတာ-၃)

၉၊ ၄။ ကုန္က်စရိတ္မ်ား

ကုန္က်စရိတ္ကေတာ့ ဘာသာတစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု မတူႏိုင္ဘူး။ Engineering Course ေတြက ပိုမ်ားတယ္။ ကြ်န္မတို႔ တက္တဲ့ အတန္းကေတာ့ တစ္ႏွစ္စာကို ၆၀၀၀ ေပးရတယ္။ အဲဒီ information ေတြကိုေတာ့ ေက်ာင္း web site ျဖစ္တဲ့
http://search.ntu.edu.sg/?IW_DATABASE=NTU%20Websites&IW_FIELD_WEB_STYLE=Fees
မွာ ၀င္ၾကည့္လို႔ ရပါတယ္။
မွတ္ခ်က္။ ပညာသင္ စရိတ္မ်ားကို အေသးစိတ္ မေဖာ္ျပေတာ့ပါ။ အထက္ပါ NTU website တြင္ ၀င္ေရာက္ ၾကည့္ရႈႏုိင္ ပါသည္။
မဟာသိပၸံတက္တဲ့သူေတြ အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံျခား ေက်ာင္းသားေတြဆို ၈၀% Loan (ေခ်းေငြ) ရတယ္။ ဘဏ္ကေန ေခ်းေပးတာ။ ေငြေခ်းဘို႔ကို တစ္ေယာက္ေယာက္က grant လက္မွတ္ ထိုးရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါကလည္း သိပ္မခဲယဥ္းပါဘူး။ ေက်ာင္းသား အခ်င္းခ်င္း ျပန္ထိုးေပးလို႔ ရတယ္။ ဥပမာ - ေမာင္ဘ က ေမာင္လွ ကို ထိုးေပးတယ္။ ေမာင္လွက ေမာင္ျမ ကို ထိုးေပးတယ္။ တစ္ခါ ေမာင္ျမက ေမာင္ဘကို ျပန္ထိုးေပးတယ္ စသျဖင့္ေပါ့။ အကယ္၍ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ဟာ သူနဲ႔ အတူ ေငြေခ်းဘို႔ ေက်ာင္းသားေတြထဲကေန လက္မွတ္ထိုးမဲ့ သူမရွာႏိုင္ရင္ စင္ကာပူ PR တစ္ေယာက္ကေန လက္မွတ္ ထိုးေပးလို႔ ရတယ္။
၈၀% ဆိုတာမွာ ေက်ာင္းစရိတ္ရဲ့ ၈၀% ကို ေျပာတာ။ အေဆာင္လခတို႔၊ ကိုယ္သံုးစဲြတဲ့ အခတို႔ မပါဘူး။ ဥပမာ - ကြ်န္မတို႔က တစ္ႏွစ္မွာ 3 trimester ရိွေတာ့ trimester တစ္ခုကို ၂၀၀၀ စီ သြင္းရမယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘဏ္ကေန ၈၀% ေခ်း ထားတဲ့ အတြက္ ကိုယ္က ၄၀၀ ပဲ သြင္းရၿပီး က်န္တဲ့ ၁၆၀၀ ကို ဘဏ္က ေပးသြားတယ္။
ေက်ာင္းသားတစ္ဦး အေနနဲ႔ course work စာေမးပဲြေတြ ၿပီးသြားတဲ့ အခါ ေက်ာင္းကေန ICA ကို စာပို႔တယ္။ ဥပမာ - ဒီေက်ာင္းသားဟာျဖင့္ M.Sc ဘဲြ႔ရဘုိ႔ 80% eligible ျဖစ္ၿပီ ေပါ့။ အဲဒီအခါ ICA ကေန အဲဒီ ေက်ာင္းသားဆီကို PR Offer Letter ပို႔တယ္။ မင္းဟာ Dissertation ၿပီးသြားရင္ PR ေလွ်ာက္လို႔ ရပါၿပီ ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ဂ်ီးရီးယားတို႔၊ ဂါနာ တို႔ႏိုင္ငံ က ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ ICA က ခုနေျပာတဲ့ PR Offer Letter မပို႔ဘူး။ မပို႔တဲ့ျပင္ အဲ့ဒီေက်ာင္းသားက PR Offer Letter ရဘို႔ ေလွ်ာက္တာေတာင္ မေပးဘူး။ Reject လုပ္တယ္။ သူတို႔က် ေက်ာင္းၿပီးသြားလို႔ ဘဲြ႔ရသြားသည့္တိုင္ စင္ကာပူ PR ေလွ်ာက္လို႔ မရဘူး။
ဒါေပမယ္လို႔ ေျပာၾကစတမ္း ဆိုရင္ အဲဒီ အာဖရိကန္ေတြက ပညာေရးပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အားကစားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔က ကြ်န္မတို႔ အာရွသားေတြနဲ႔ စာရင္ အရမ္းပိုၿပီး ထူးခြ်န္ၾက၊ ေတာ္ၾကတယ္။ အေရးတႀကီး စာက်က္စရာလိုလာရင္ သူတို႔က ႏွစ္ရက္တန္သည္ သံုးရက္တန္သည္ လံုး၀မနားပဲ လုပ္ႏုိင္ၾကတယ္။ ကြ်န္မတို႔က်ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ႀကီးပဲ အေရးႀကီးေန ပါေစ၊ အဲဒီေလာက္ မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ လုပ္ခ်င္သည့္တိုင္ ခႏၶာကိုယ္က မလိုက္ႏိုင္ဘူး။
ဆိုေတာ့ သူတို႔ အေနနဲ႔ ခုန ဘဏ္က ေခ်းထားတဲ့ 80% Loan ကို ျပန္မဆပ္ပဲ သူတို႔ႏိုင္ငံ ျပန္သြားလည္း ဘာမွ အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မတို႔က်ေတာ့ ဘဲြ႔ရတာနဲ႔ PR ေလွ်ာက္မွာ ဆိုေတာ့ အဲဒီ အခ်ိန္က် ခုနက ဘဏ္ေခ်းေငြ က စကားေျပာလာၿပီ။ မဆပ္လို႔ကို မရဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္က် ဘဏ္ကို သြားၿပီး ကိုယ္ေခ်းထားတဲ့ ပိုက္ဆံေတြကို ဘယ္လို ျပန္ဆပ္ပါ့မယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ ယူရတယ္။ PR ေလွ်ာက္တဲ့အခါ အဲဒီစာကို ပူးတဲြၿပီး တင္ျပရတယ္။

ေက်ာင္းစရိတ္အျပင္ တျခား ကိုယ့္ အသံုးစရိတ္ ဆိုလို႔ ကြ်န္မတို႔ က်ေတာ့ ေက်ာင္းထဲမွာပဲ ေနေတာ့ အေဆာင္ လခ ၂၅၀ ကုန္မယ္။ သြားစရိတ္ လာစရိတ္ေတြေတာ့ မရိွဘူး။ အျပင္ထြက္တဲ့ အခါပဲ နည္းနည္းပါးပါး ကုန္မယ္ေပါ့။ ေခြ်ေခြ်တာတာ သံုးမယ္ ဆို အခန္းခအပါအ၀င္ တစ္လ ၃၅၀၊ ၄၀၀ ဆို ေကာင္းေကာင္း ေလာက္ပါတယ္။ ဆိုတဲ့ အခါ က်ေတာ့ ေက်ာင္းစရိတ္ေတြေရာ အားလံုးအပါအ၀င္ ဆို တစ္ႏွစ္ကို စင္ကာပူေဒၚလာ ၆၀၀၀ ေလာက္ ကုန္ပါတယ္။ ဘဏ္ကေန ေခ်းတာေတြ မပါေပါ့။
ဒီေတာ့ ကြ်န္မအႀကံေပးခ်င္တာက ေက်ာင္းကလက္ခံၿပီ ဆိုတာနဲ႔ online ကေန အေဆာင္ေလွ်ာက္ပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒါဆို ကုန္က်စရိတ္ အမ်ားႀကီး သက္သာသြားတာေပါ့။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္ ကြန္ျပဴတာ ၀ယ္ခ်င္လည္း ၀ယ္။ မ၀ယ္ခ်င္လဲ student room ေတြမွာ ကြန္ျပဴတာနဲ႔ printer ေတြ ၂၄ နာရီ ထားေပးတယ္။ ကိုယ့္ေက်ာင္းသားကဒ္ နဲ႔ ျဖတ္ သံုးလိုက္ရံုပဲ။ Professor ပို႔ေပးတဲ့ Lecture notes ေတြကို အဲဒီက printer ေတြမွာ ထုတ္လုိက္ရံုပဲ။

၉၊ ၅။ စင္ကာပူသို႔ လာေရာက္ေက်ာင္းတက္လိုလွ်င္

ေက်ာင္းတက္ေတာ့မယ္ ဆိုရင္ IELTS အမွတ္ေတြ ေတာင္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မ ကံေကာင္းတာက ကြ်န္မဟာ စိုက္ပ်ိဳးေရး တကၠသိုလ္မွာ တံုးက ပထမႏွစ္ကေန ေနာက္ဆံုးႏွစ္ထိ subject အားလံုးကို အဂၤလိပ္လို သင္ခဲ့တာပါ ဆိုၿပီး အဂၤလိပ္စာ ဌာနမႈးက ေထာက္ခံစာ ေရးေပးလိုက္ေတာ့ IELTS ေပးစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ အဲဒီအတြက္လည္း စိုက္ပိ်ဳးေရး တကၠသိုလ္ အဂၤလိပ္စာဌာန ဆရာမႀကီးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔ ဒီေနရာကေန ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက ခု ဒီကြ်န္မတို႔ ေက်ာင္းမွာ လာတက္တ့ဲ ေက်ာင္းသားေတြ ဘဲြ႔မရပဲ ျပန္သြားရတာေတြ ရိွေတာ့ ေက်ာင္းအေနနဲ႔ သိကၡာက်တယ္။ အရင္က ဘာမွ သိပ္ အစစ္အေဆး အေမးအျမန္းမရိွပဲ လက္ခံခဲ့တာ။ ခုေနာက္ပိုင္းက် အရည္အခ်င္းမီတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကိုပဲ ေရြးၿပီး လက္ခံေတာ့တယ္။ ဥပမာ - ကြ်န္မတို႔အရင္က တက္သြားတဲ့ ေက်ာင္း သားတစ္ေယာက္ဆို ျမန္မာျပည္ အေ၀းသင္ တကၠသိုလ္ ကေနၿပီးခဲ့တာ။ ေနာက္က်ေတာ့ ေက်ာင္းတက္ေနရင္း တန္းလန္း ပဲ professor ကေခၚၿပီး သူ႔ကို terminate (ရပ္တန္႔) လုပ္လုိက္တယ္။ သူ ျပန္သြားရတယ္။ ျဖစ္ပံုက အဲဒီတံုးက ေက်ာင္းက အသစ္၊ ဖြင့္ကာစ။ ဒီ ဘာသာကို ဘယ္လိုသင္မလဲ ဆိုတာ သူတို႔ စမ္းသပ္ေနတာ။ ေနာက္က်မွ ရလာတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳေတြေပၚ မူတည္ၿပီး သူတို႔ ခ်မွတ္ထားတဲ့ မူ၀ါဒ နဲ႔ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ျပန္ျပင္သင့္တာ ျပင္ေပါ့ လုပ္တာ ကိုး။
ခု က်ေတာ့ ႏိုင္ငံျခားက လာတက္တဲ့ ေက်ာင္းသားဆိုရင္ အနည္းဆံုး M.Sc ဘဲြ႔ တစ္ခုခု ရၿပီးသား ေက်ာင္းသား ကိုပဲ လက္ခံေတာ့တယ္။ Double Master ေပါ့။ Engineering တို႔ Computer Science တို႔ ဆိုရင္ မိခင္ တကၠသိုလ္မွာ 1st, ဒါမွမဟုတ္ 2nd ရတဲ့ေက်ာင္းသားေတြပဲ လက္ခံေတာ့တယ္။ 3rd ရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြေတာင္ ၀င္ခြင့္ မရေတာ့ဘူး ျဖစ္သြားတယ္။ တကယ့္ ထိပ္တန္းေက်ာင္းသားေတြပဲ လက္ခံတာ။
ဒီေတာ့ စင္ကာပူက ဒီ တကၠသိုလ္ႀကီးေတြတက္မယ္ ဆိုရင္ ကိုယ့္ေက်ာင္းမွာ တကယ့္ ထိပ္တန္းျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားထားဘုိ႔ လုိပါတယ္။

၉၊ ၆။ အလုပ္အကိုင္ ရရိွႏိုင္မႈ အေျခအေန

ေက်ာင္းၿပီးတာနဲ႔ အလုပ္ရွာၾကၿပီ ဆိုေတာ့ အလုပ္ရမႈ မရမႈဟာ ကြ်န္မအထင္ေတာ့ အရင္က လုပ္ငန္း အေတြ႔ အႀကံဳ ရိွခဲ့ဖူးသူ ဆို ပိုလြယ္မယ္ ထင္တယ္။ ဘာလို႔လည္း ဆုိေတာ့ အင္တာဗ်ဴးမွာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ဖူးသူ တစ္ေယာက္ ေျဖတဲ့ အေျဖနဲ႔ တစ္ခါမွ အလုပ္မလုပ္ခဲ့ဖူးေသးသူ တစ္ေယာက္ ေျဖတာ မတူႏိုင္ဘူး။ First Impression ေပါ့။ လုပ္ငန္း အေတြ႔ အႀကံဳ ရိွတဲ့သူက် ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ ရိွတယ္။ ဒီေတာ့ ရဲရဲ ေျပာရဲတယ္။ လုပ္ငန္း အေတြ႔အႀကံဳမရိွေသးတဲ့ သူ က်ေတာ့ စိတ္မွန္းနဲ႔ မရဲတရဲ ေျပာရတာ ဆိုေတာ့ အင္တာဗ်ဴးတဲ့သူက အထင္ေသးတယ္။
ဒါေပမဲ့လည္း တခ်ိဳ႔က်ေတာ့ Fresh Graduate ေတြ (ေက်ာင္းဆင္းစ၊ လုပ္ငန္းအေတြ႔အႀကံဳ မရိွေသးသူ) ေခၚပါ တယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ငန္း အေတြ႔အႀကံဳ ရိွသူဟာ လုပ္ငန္း အေတြ႔အႀကံဳမရိွေသးတဲ့ သူထက္ ပိုၿပီး အလုပ္ရဘို႔ အခြင့္ အလမ္းေကာင္းတယ္ လို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။
ကြ်န္မယူတဲ့ ဘာသာတဲြ က်ေတာ့ ေက်ာင္းမွာကတည္းက စကားမ်ားမ်ား ေျပာတတ္ေအာင္၊ စာမ်ားမ်ား ေရး တတ္ေအာင္ သင္ေပးလုိက္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အျပင္ေလာကထဲ ေရာက္လို႔ လူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရတဲ့အခါ၊ ကုမၸဏီ တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု လုပ္ငန္းဆိုင္ရာ စာေတြ ေရးရတဲ့အခါ အားသာခ်က္ရိွတယ္။ လုပ္ငန္းကြ်မ္းက်င္မႈ ကို အေထာက္အကူ ျပဳတယ္။
ဥပမာ - အင္တာဗ်ဴးတစ္ခု ၀င္တဲ့အခါ ကုိယ္က သူေမးတာခ်ည္း ေျဖမေနပဲ သူ႔ကိုလည္း ေမးခြန္းေတြ ျပန္ထုတ္ ႏိုင္တယ္။ ဆိုပါေတာ့ - ငါ မင္းတို႔ ကုမၸဏီမွာ လုပ္မယ္ ဆိုေတာ့ မင္းတို႔ရဲ့ ေရရွည္ ရည္မွန္းခ်က္ကိုလည္း သိခ်င္တယ္။ အဲဒီအတြက္ ကုမၸဏီတိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းအတြက္ ဘာအစီအစဥ္ေတြ ခ်မွတ္ထားတာ ရိွသလဲ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။

၉၊ ၇။ ေက်ာင္းသင္ပညာေရး ႏွင့္ လက္ေတြ႔ဘ၀

စီးပြားေရးမွာ ႏွစ္ပိုင္းရိွပါတယ္။ Macro Economy နဲ႔ Micro Economy ။ Accounting တုိ႔ Data Entry တို႔ က်ေတာ့ Audit တို႔ က်ေတာ့ Micro Economy ေခၚတာေပါ့။ Macro Economy က်ေတာ့ ကုမၸဏီတစ္ခု မွာ ၀င္ေငြ၊ ထြက္ေငြ မွ်ေအာင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ။ ကုမၸဏီ တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ဘယ္လို လုပ္မလဲ။ ပေရာဂ်က္ေတြ ရေအာင္ လုပ္မလဲ ဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။
ခု ကြ်န္မတို႔ ေလ့လာခဲ့ရတဲ့ Political Economy က်ေတာ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုမွာ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ စီးပြားေရး ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ ညီ ေအာင္ ဘယ္လို ကိုင္တြယ္မလဲ ဆိုတဲ့ ပညာေတြပါ။ ဒါက ႏိုင္ငံနဲ႔ ခ်ီသြားတဲ့အခါက်ေတာ့ သိပ္ႀကီးက်ယ္ သြားၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မတို႔ လုပ္ငန္းခြင္ထဲ ၀င္တဲ့အခါလည္း ဒါေတြက အမ်ားႀကီး အသံုး၀င္ပါတယ္။
ကြ်န္မဆို ပေရာဂ်က္ေတြ ရေအာင္ လုပ္ရတဲ့ အခါ၊ customer ေတြရေအာင္ လုပ္ရတဲ့ အခါမ်ိဳးေတြ၊ တစ္နည္း အားျဖင့္ marketing ပိုင္းမွာ အမ်ားႀကီး အသံုးတည့္တယ္။ ကုိယ္က ေက်ာင္းမွာ စာတမ္းေတြ အမ်ားႀကီး ေရးခဲ့ရတာ ဆိုေတာ့ ဘယ္သူ႔ကိုေတာ့ ဘယ္လိုပံုနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္လို႔ ရႏိုင္တယ္ ဆိုတာ သိတယ္။ ဒီေတာ့ ကုမၸဏီအတြက္ အလုပ္ေတြ ရွာတဲ့ ေနရာမွာ အသံုးတည့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မတို႔ ခုလို သံုးႏုိင္တယ္ ဆိုတာ တကယ့္ အေသးအဖဲြေလးပါ။ တကယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံ့စီးပြားေရးနဲ႔ ခ်ီၿပီး အသံုးခ်သင့္တာေပါ့။

သုံးသပ္ခ်က္

၁။ မိမိဘ၀အတြက္ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္း ႀကိဳးစားၾကရာတြင္ အဆင့္ျမင့္ ပညာသင္ယူျခင္းသည္ တစ္ခု အပါအ၀င္ ျဖစ္ေပသည္။ ပညာသင္ၾကားျခင္း ဟူသည္ ႀကီးမားလွေသာ ေငြအရင္းအႏီွးႏွင့္ အခ်ိန္မ်ားကို ေပးဆပ္ လိုက္ရျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ ေက်ာင္းတက္ေတာ့မည္ ဆိုသည္ႏွင့္ မိမိသင္ယူမည့္ ဘာသာရပ္သည္ မိမိႏွင့္ အံ၀င္မ၀င္၊ မိမိ လိုခ်င္ေသာ ပန္းတိုင္ေရာက္ေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပးမည့္ လက္နက္ေကာင္းတစ္ခု ဟုတ္မဟုတ္ ဦးစြာ ေလ့လာသင့္ပါ သည္။ သို႔မဟုတ္ပဲ မိမိရလာေသာဘဲြ႔သည္ မိမိလုပ္လိုေသာ အလုပ္ႏွင့္ မပတ္သက္၊ မဆက္ႏြယ္ ဟု ဆိုလွ်င္ အလုပ္ရွာ ရာတြင္ အခက္အခဲရိွႏိုင္သလို လက္ေတြ႔လုပ္ေသာအခါတြင္လည္း အသံုးခ် မရ ျဖစ္တတ္ပါသည္။
သို႔အတြက္ မိမိ၏ ပညာအေျခခံသည္ မည္သည္ျဖစ္သနည္း၊ မိမိ မည္သည့္အလုပ္လုပ္ရန္ စိတ္၀င္စားသနည္း၊ ဤပညာရပ္ကို မိမိအေနႏွင့္ တကယ္ စိတ္၀င္စားစြာ သင္ယူလိုပါသေလာ စသည္တုိ႔ကို ဦးစြာ ဆန္းစစ္ ေလ့လာသင့္ ပါသည္။

No comments: