ျမန္မာစာပထမႏွစ္ ျပ႒ာန္းစာအုပ္မွ အလဲြမ်ား

နိဒါန္း

ယခင္တစ္ခါက ကြ်န္ေတာ္ ျပ႒ာန္းစာအုပ္မွ အမွားမ်ားအေၾကာင္း နည္းနည္းေရးခဲ့ဖူးပါသည္။

ယခု ဆက္လက္တင္ျပပါအံ့။

ယခု ေျပာမည္မွာ ရန္ကုန္အေ၀းသင္တကၠသိုလ္၊ ပထမႏွစ္ Module အမွတ္ - မ - ၁၀၀၂ - ျမန္မာစာ။ ေရြးခ်ယ္ခ်က္ႏွင့္ ပို႔ခ်ခ်က္ စာအုပ္မွ အမွားမ်ား ျဖစ္၏။

အလုပ္တဖက္ႏွင့္မို႔ အျခားစာအုပ္မ်ားကို မဖတ္ျဖစ္ေသးပါ။ အျခားစာအုပ္မ်ား ဖတ္ျဖစ္သည့္အခါ ထပ္မံေတြ႔ရိွသည္မ်ားကို ထပ္ေရးပါမည္။

ေနာက္ၿပီး သည္အမွားမ်ားအားလံုးကို စုစည္းကာ ပညာေရးေကာ္မတီထံ ပို႔ပါမည္။

(၁)

ထုိစာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၃၁ ပါ “ေရွးေခတ္ပုဂံျပည္” ကဗ်ာမွာ မေတာ္တဆမွားတာ ဘယ္နည္းႏွင့္မွ မျဖစ္ႏိုင္။ သည္မွ် အရုပ္ဆိုး လွေသာကဗ်ာကို တစံုတေယာက္ေသာသူက ျပင္ဆင္ထည့္ထား တာသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ျပ႒ာန္းစာအုပ္အတြင္း ပါေအာင္ထည့္ႏုိင္သည္ဆိုတာ ေတာ္ရံုတန္ရံုလူေတာ့ မဟုတ္တန္ရာ။

ေ၀ါဟာရမ်ားကို ဖြင့္ဆိုရာ၌ -

စာမ်က္ႏွာ ၉၈ တြင္ -

ငွက္ေပ်ာဖူး - ေစတီႏွင့္ ျပသာဒ္တြင္ ထီးေအာက္၌ရိွသည့္ ငွက္ေပ်ာသီးသဏၭာန္ အစိတ္အပိုင္း

-       ဆိုရာတြင္ ငွက္ေပ်ာသီးသဏၭာန္ မဟုတ္ပါ။ ငွက္ေပ်ာဖူးသဏၭာန္သာ ျဖစ္ရပါမည္။ ငွက္ေပ်ာသီးပံုႏွင့္ ငွက္ေပ်ာဖူးပံုမွာ မတူပါ။

နိဗၺာန္ - ကိေလသာ မီးၿငိမ္းေလၿပီးေသာ

-       ဆိုရာတြင္ ‘နိဗၺာန္’ သည္ နာမ္ ျဖစ္၍ ‘ကိေလသာ မီးၿငိမ္းေလၿပီးေသာ’ သည္ နာမ၀ိေသသန ျဖစ္သည္။ နာမ္ကို နာမ္ျဖင့္သာ ဖြင့္ဆိုသင့္၏။

စာမ်က္ႏွာ ၁၀၅ တြင္ -

ေတာင္း - ၀ါး၊ ႏွီးစသည္ျဖင့္ ရက္လုပ္ထားေသာ ထည့္စရာ

             (ဆယ့္ေျခာက္ျပည္၀င္ေသာ အျခင္အတြယ္ ပမာဏ)

-       ဟု ေဖာ္ျပထားရာ ထိုေဆာင္းပါးတြင္ပါေသာ ‘ေတာင္း’ မွာ တင္းေတာင္းကို ဆုိလိုျခင္းမဟုတ္၍  (ဆယ့္ေျခာက္ျပည္၀င္ေသာ အျခင္အတြယ္ ပမာဏ) ဟု ထည့္လိုက္ျခင္းျဖင့္ စာသင္သားတို႔အား အယူအဆ မွားယြင္းသြားေစႏိုင္သည္။ တကယ္ဆိုလွ်င္ ‘ဆယ့္ေျခာက္ျပည္၀င္ေသာ အျခင္အတြယ္ ပမာဏ’ မွာ ‘ေတာင္း’ မဟုတ္။ ‘တင္း’ သာ ျဖစ္၏။

စာမ်က္ႏွာ ၁၁၂ တြင္ -

ဘ၀ဂ္ - (၃၁) ဘံုတြင္ အထက္ဆံုးဘံု

-       ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ဤသည္မွာလည္း မေလ်ာ္ကန္လွ။

ဖ်ာပံုတိုက္သစ္ဆရာေတာ္၏ သုေတသနသရုပ္ျပအဘိဓာန္တြင္ ‘ဘ၀ဂ္’ ကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေဖာ္ျပထား၏။

ဘ၀ဂ္ ၃-ပါး ။ ။ အႏုဋီကာ လာ 
ေ၀ဟပၹိဳလ္ဘံု, အကနိ႒ဘံု, ေန၀သညာ နာသညာယတန ဘံုတို႔၏ အမည္ ၃-မ်ိဳး၊ ဘ၀၏ အျမင့္ဆံုး ဘံုဌာနမ်ားဟူ၏။ 
(၁) ေ၀ဟပၹိဳလ္ဘံုကို ပုထုဇဥ္တို႔၏ ျဖစ္ရာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ 'ပုထုဇၨနဘ၀ဂ'၊ 
(၂) အကနိ႒ဘံုကို အရိယာတို႔၏ ျဖစ္ရာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ 'အရိယာဘ၀ဂ္'၊ 
(၃) ေန၀သညာ နာသညာယတနဘံုကို ပုထုဇဥ္အရိယာ ႏွစ္ျဖာေသာသူတို႔၏ ျဖစ္ရာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ 'သဗၺဘ၀ဂ္' ဟုမွတ္၊ ၎င္းကိုပင္ 'ဘူမိဘ၀ဂ္' ဟုလည္း ေခၚ၍ ဘ၀ဂ္မ်ိဳး ၄-ပါး မွတ္ရာ၏။

ဘ၀ဂ္ ၃-ပါး ၊ တနည္း။ ။ 
ေ၀ဟပၹိဳလ္ဘံု၊ 
အကနိ႒ဘံု၊ 
ေန၀သညာ နာသညာယတနဘံု၊ 
၎င္းဘံုသံုးပါးသို႔ေရာက္ေသာ အနာဂါမ္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ တျခားဘံုဘ၀သို႕ မသြားေတာ့ပဲ ထို ၃-ဘံု၌ပင္ ပရိနိဗၺာန္စံေသာေၾကာင့္ ဘ၀၏အထြတ္အထိပ္ အဆံုး ဘ၀ဂ္ဟု သေမၼာဟ၀ိေနာဒနီ အ႒ကထာ၌ဆို၏။

၃၁ ဘံုမွ အထက္ဆံုးဘံုသည္ ေန၀သညာ နာသညာယတနဘံုျဖစ္၏။ ဘ၀ဂ္တြင္ ထိုတစ္ဘံုထဲသာမကပဲ အျခားဘံုမ်ားပါ ပါ၀င္ေန၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘ၀ဂ္ကို မွန္ကန္စြာ ေဖာ္ျပလိုလွ်င္ -

‘ဘ၀ဂ္ - (၃၁) ဘံုမွ အထက္ဆံုးဘံုဌာနမ်ား’ ဟုသာ ေဖာ္ျပသင့္ပါသည္။

(၂)

ပုိ၍ဆိုးသည္မွာ ပုဒ္ျဖတ္မ်ားျဖစ္၏။ ပုဒ္ျဖတ္မွားတာကေတာ့ အေတာ့္ကို မ်ားပါသည္။ နမူနာ အနည္းငယ္ျပပါအံ့။

စာမ်က္ႏွာ ၁၁၀

“မယ္ဘြားမွာေလ၊ ပန္းသေျပ၊ ေညာင္ေရသြန္းေလာင္း၊ ျပည္ႀကီးရွင္

အႏိုင္ရလို႔ ငါ့သာလွ ျပန္လာေၾကာင္းကုိ ေန႔တိုင္းပဲ ေတာင္းရ

တယ္”

-       ဟု ေဖာ္ျပထား၏။ မွားပါသည္။

ျဖစ္ရမည္မွာ -

မယ္ဘြားမွာေလ

ပန္းသေျပႏွင့္ ေညာင္ေရသြန္းေလာင္း

ျပည္ႀကီးရွင္ အႏိုင္ရလို႔

ငါ့သားလွျပန္လာေၾကာင္းကို

ေန႔တိုင္းပဲ ေတာင္းရတယ္

-       ဟု ျဖစ္ရပါမည္။

ေနာက္တစ္ခု -

‘တရားငယ္မွန္ ရွင္ျမတ္ကယ္ေထရ္ အရဟံႏွင့္ ေျပ(ျပည္) ပုဂံ

ဘုရင္ ဘုန္းရယ္ေၾကာင့္ ျပည္လံုးသာယာလို႔ သာသနာ၀ါ၀ါ၀င္း

ခဲ့တဲ့’

ဤ အျဖတ္အေတာက္မ်ားလည္း မွားပါသည္။

ေနာက္တစ္ခု စာမ်က္ႏွာ ၁၃၆ -

‘သည္ေတာင္သည္ ျမစ္၊ သည္စနစ္လွ်င္ စဲြခ်စ္သည္းပြတ္

ထပ္တူပင္။

သည္ ေခ်ာင္းသည္ ေတာ၊ သည္ျမေၾကာလွ်င္ ေသြးေၾကာ

ေသြးရည္၊ ျမေသြးပင္။’

‘သည္ေတာင္သည္ ျမစ္’ ဟု ျဖတ္လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ထိုေတာင္သည္ ျမစ္ႀကီးျဖစ္သြားေပေတာ့၏။

ေျပာရလွ်င္ သည္အပိုဒ္တြင္ ျဖတ္ပံုျဖတ္နည္း အကုန္မွားသည္။

ျဖစ္ရမည္မွာ -

‘သည္ေတာင္ သည္ျမစ္၊ သည္စနစ္လွ်င္

စဲြခ်စ္သည္းပြတ္၊ ထပ္တူပင္။

သည္ေခ်ာင္း သည္ေတာ၊ သည္ျမေၾကာလွ်င္

ေသြးေၾကာ ေသြးရည္၊ ျမေသြးပင္။’ - ဟု ျဖစ္ရပါမည္။

အျဖတ္အေတာက္မွားတာ ေတာ္ေတာ္မ်ား၏။

(၃)

ေနာက္ၿပီး ေရးခ်မ်ားကိုလည္း ခ်ခ်င္သလို ခ်သည္။

စာမ်က္ႏွာ ၁၁၀၊ စတုတၳစာပုိဒ္တြင္ ‘ဓါးထက္သည့္ ပုဂံ’ ဟု ဓားကို ေမာက္ခ်ျဖင့္ စာလံုးေပါင္းသည္။ သို႔ေသာ္ စာမ်က္ႏွာ ၃၂ ႏွင့္ ၁၁၂ တို႔တြင္ ‘ဓားထက္တဲ့ပုဂံ’ ဟု ၀ိုက္ခ်ျဖင့္ စာလံုးေပါင္းသည္။ အမွန္မွာ ‘ဓား’ ဟု ျဖစ္ရမည္။

စာမ်က္ႏွာ ၁၄၄ ဒုတိယပိုဒ္တြင္ ‘အဓိပၸါယ္’ ဟု စာလံုးေပါင္းထားရာ အမွန္မွာ ‘အဓိပၸာယ္’ ျဖစ္ရပါမည္။

ေနာက္တစ္ခုက မလိုအပ္ပဲ ေ၀ါဟာရမ်ား ဖြင့္ျခင္းျဖစ္၏။

ဥပမာ - စာမ်က္ႏွာ ၁၃၀ -

ျမက္ - အမ်ားအားျဖင့္ အဆစ္မွ အရြက္တံထြက္ေသာ အျမစ္ဖြာသည့္ အေလ့က်ေပါက္ပင္

စာမ်က္ႏွာ ၁၃၀ -

ကမၻာ - သတၱ၀ါမ်ားေနထိုင္ရာ ေတာေတာင္ေရေျမ

ျမက္ကို ဟိုးသူငယ္ႏွပ္စား ကေလးငယ္ေတာင္သိသည္။

ကမၻာဆိုတာကိုေရာ အဓိပၸာယ္ဖြင့္စရာလိုပါသလား။ ကမၻာကိုမသိသူသည္ တစ္ခုခုလဲြေနသူသာ ျဖစ္ခ်ိမ့္မည္။

နိဂံုး

ရင္ထဲရိွတာကို အမွန္အတိုင္းေျပာရလွ်င္၊ ေနာက္ၿပီးလုပ္ခြင့္သာရခဲ့လွ်င္ ကြ်န္ေတာ္ သုေတသနအဖဲြ႔တစ္ခုဖဲြ႔ၿပီး ရိွသမွ် ျပ႒ာန္းစာအုပ္အားလံုးကို စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္လိုက္စစ္ကာ အမွားအားလံုးကို ျပင္ခ်င္ပါသည္။

သုိ႔ေပသိ ကြ်န္ေတာ္က စင္ကာပူေရာက္ေနေတာ့၊ ေနာက္ၿပီး စား၀တ္ေနေရးအတြက္ အလုပ္ကလည္း လုပ္ေနရေသးေတာ့ သည္ကိစၥမွာ အိပ္မက္တစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္ပါသည္။ လက္ေတြ႔လုပ္ဖို႔ မလြယ္လွပါ။

ပညာေရးေကာ္မတီကလူေတြႏွင့္ ပညာေရးဌာနက ၀န္ထမ္းမ်ားအား လက္ရိွ သင္ရိုးမ်ားကို ပိုမိုေကာင္းမြန္ျပည့္စံုေသာ သင္ရိုးမ်ားျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ျပ႒ာန္းၾကလိမ့္မည္ဟုလည္း ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။

အမွားကိုျမင္ပါလ်က္ သည္အတိုင္း မသိေယာင္ေဆာင္ေနျခင္း၊ မ်က္စိမိွတ္ေနျခင္းသည္လည္း တာ၀န္မဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။

ေအးၿငိမ္း

၂၉ ဧၿပီလ၊ ၂၀၁၆။ ၀၁း၃၁ နာရီ