Review to Yaung Ni Sann

ေရာင္နီဆန္း၏စာကို သံုးသပ္ၾကည့္ျခင္း

ေရာင္နီဆန္း၏စာကို ဖတ္ၾကည့္လွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အေပၚထားရိွေသာ သူ႔ေစတနာကို ကြက္ကြက္ ကြင္းကြင္း ျမင္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ က်ြန္ေတာ္လည္း ယခင္က ထိုအတိုင္းပင္ခံယူထားခဲ့ပါ၏။ Safety Officer သင္တန္း မတက္မီ အခ်ိန္ကထိ ဆိုပါေတာ့။
ၾကားျဖတ္၍ ေျပာရလွ်င္ သူမ်ားေတြအဖို႔ေတာ့ ဘယ္လိုေနမည္ မသိ။ က်ြန္ေတာ့္အဖို႔ေတာ့ Safety Officer သင္တန္းမွ အမ်ားႀကီး ရလိုက္ပါသည္။ က်ြန္ေတာ္၏ ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးေျမ့ေနေသာ အေတြးအေခၚ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ဤသင္တန္းအၿပီးတြင္ စြန္႔လႊတ္လိုက္ပါသည္။ အရာရာသည္ ေျပာင္းလဲေနသည္ျဖစ္ရာ က်ြန္ေတာ္တို႔သည္လည္း ေျပာင္းသင့္သည္ေျပာင္း၊ ျပင္သင့္သည္ ျပင္ရမည္ ဟု ယူဆေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ၏။
ဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့သည့္ ပရမတၳသစၥာ ေလးပါးမွလဲြ၍ က်န္တာအားလံုး သမုတိသစၥာမ်ားသာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘယ္အရာမွ လံုး၀ဥႆံု အစဥ္အျမဲ မမွန္ႏိုင္ပါ။ တစ္ခ်ိန္ကမွန္ခဲ့သည္မ်ားသည္ ယခုအခါ အဖတ္ဆယ္မရေအာင္ မွားခဲ့ေၾကာင္း သင္ခန္းစာမ်ားစြာႏွင့္ သိခဲ့ၾကရပါသည္။ တျခားမၾကည့္ပါႏွင့္။ ပေလတို၊ မာ့က္စ္ ႏွင့္ အိန္ဂ်ယ္ တို႔ကို ၾကည့္ပါ။ လီနင္၊ စတာလင္ႏွင့္တကြ အျခား ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ ကမၻာ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကို ၾကည့္ပါ။
ပေလတို၏ အင္မတန္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားလွေသာ သမၼတႏိုင္ငံက်မ္းသည္ မည္သည့္အတိုင္းအတာ အထိ မွန္ခဲ့ပါသနည္း။ မာ့က္စ္ ၏ ၀ါဒေၾကာင့္ ကမၻာေပၚရိွ သန္းေပါင္းမည္မွ်ေသာ လူသားတို႔ မည္မွ် ဒုကၡ ေရာက္ခဲ့ၾက ပါသနည္း။ အစပိုင္းတြင္ေတာ့ ဟုတ္မလိုလို အရိွသား။ ခု ျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း အင္မတန္ မိုက္မဲေသာ အယူအဆမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း လြယ္လြယ္သိႏိုင္ပါသည္။ က်ြန္ေတာ္သည္လည္း ငယ္စဥ္က မာ့က္စ္ ၏ အယူအဆမ်ားကို အလြန္ႏွစ္သက္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါ၏။ က်ြန္ေတာ္တို႔ တစ္ႏိုင္ငံလံုး (အဲေလ က်ြန္ေတာ္ တို႔တင္မဟုတ္ပါဘူး) ဆိုဗီယက္၊ ရူေမးနီးယား၊ ဘူလ္ေဂးရီးယား၊ ခ်က္ကိုစလို ေဗးကီးယား၊ ယူဂိုစလားဗီး ယား၊ ပိုလန္၊ ဟန္ေဂရီ တို႔ႏွင့္တကြ၊ က်ဴးဘား (ယခုခ်ိန္ထိ)၊ ေျမာက္ကိုးရီးယား(ယခုခ်ိန္ထိ)၊ တရုတ္ အားပါး၊ ျပန္တြက္ၾကည့္လွ်င္ မနည္းလွပါ။ အမွားႀကီး မွားခဲ့ၾကပါသည္။ တခ်ိဳ႔ဆို ယခုထိတိုင္ ေခါင္းမာေနဆဲ ျဖစ္ပါ၏။ ကိုယ္လက္ခံထားေသာ အယူအဆတစ္ခုကို လြယ္လြယ္ႏွင့္ စြန္႔ပစ္ဘို႔ဆိုတာ အခက္သားကလား။
Ref: 1. http://en.wikipedia.org/wiki/Karl_Marx
2. http://en.wikipedia.org/wiki/Lenin
3. http://en.wikipedia.org/wiki/Joseph_Stalin

ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္က အရွင္ေမာဂၢလာန္ေလာင္းလ်ာ၊ ေကာလိတ သတို႔သားသည္ တိတၳိ ဆရာႀကီး တစ္ဦး (နာမည္မမွတ္မိေတာ့ပါ)ထံ ပညာဆည္းပူးေနရာမွ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္ေတြ႔ၿပီး တရားစစ္တရားမွန္ကို ေတြ႔သျဖင့္ သူ႔ မူရင္း တိတၳိဆရာႀကီးထံ ျပန္လာကာ ျမတ္စြာဘုရားထံ တရားစစ္သြားရွာရန္ လာေခၚသည္တြင္ ဆရာႀကီးက ဟဲ့ ေကာလိတ၊ ေလာက လူမိုက္နဲ႔ လူလိမၼာ ဘယ္သင္းပိုမ်ားသတံုး ဟု ေမး၏။ ေကာလိတက လူမိုက္ေတြက ပိုမ်ားပါတယ္ ဆရာႀကီး ဟု ျပန္ေျဖရာတြင္ အင္း မင္းတို႔ လူလိမၼာေတြ ေဂါတမဆီသြားၾက။ က်န္တဲ့လူမိုက္ေတြ ငါ့ဆီလာလိမ့္မယ္။ ငါေတာ့ ဆရာႀကီး အျဖစ္ကေန ေဂါတမရဲ့ တပည့္အျဖစ္မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး ဟု ျပန္ေျပာသတတ္။ ဤသည္ကိုၾကည့္လွ်င္ ဆရာႀကီးသည္ သူမွားေနသည္ ကို မသိမဟုတ္။ သိ၏။ သို႔ေသာ္ မိမိ၏ အယူအဆကို လြယ္လြယ္ႏွင့္မစြန္႔ႏိုင္သျဖင့္သာ ဗုဒၶႏွင့္ အလဲြႀကီး လဲြခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ၁

Safety Officer သင္တန္းတက္ၿပီးေတာ့ က်ြန္ေတာ့္တြင္ idea တစ္ခု ရလာပါသည္။ ထိုအရာမွာ ျဖစ္ရပ္တစ္ခု ကို အထဲကေန မၾကည့္ပဲ အျပင္က ေဘးလူ အေနႏွင့္(Third Party) ၾကည့္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အထဲကလူ ျဖစ္ေနလွ်င္ ဘက္လိုက္မႈမ်ား၊ ပုဂၢလိကခံစားခ်က္မ်ား မ်ားစြာပါေနမည္ျဖစ္ရာ အမွန္ႏွင့္ မနီးစပ္ ႏိုင္ပါ။ ေဘးကလူအေနႏွင့္ၾကည့္မွ မွန္မွန္ကန္ကန္ သံုးသပ္ႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ တရားစီရင္ေရးမူအတိုင္း ၾကည့္ရမည္ဟု ဆိုလိုပါသည္။



က်ြန္ေတာ္မွတ္မိသေရြ႔ ေျပာရလွ်င္ တရားစီရင္ရာတြင္ -
v ေဆြမိ်ဳးဆိုတာ မရိွရ။
v ေဒါသမရိွရ။
v ေလာဘ (လာဘ္) ကိုမၾကည့္ရ။
v ခ်စ္ျခင္းမရိွရ။
v မုန္းျခင္းမရိွရ။ ၂

ယခုလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးၾကရာတြင္ က်ြန္ေတာ္က ျမန္မာျပည္သားတစ္ေယာက္ အေနႏွင့္ မဟုတ္ပဲ အျပင္မွ လူတစ္ဦးအေနႏွင့္ ၾကည့္လိုက္ပါသည္။ ထိုအခါ အင္မတန္ စိတ္၀င္စားဖြယ္ ေကာင္းေသာ အခ်က္ မ်ားကို ေတြ႔လာရပါ၏။
က်ြန္ေတာ္ႏွင့္ ကိုေဌး၀င္းႏိုင္မွာ တနဂၤေႏြေန႔တိုင္းလိုလိုေတြ႔ၿပီး ထို ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ပါတ္သက္ၿပီး စကား၀ိုင္း ေလး ဖဲြ႔မိၾကပါ၏။ နာဂစ္အေရးမွ စတင္သည္ဟု ဆိုရပါမည္။ ယခုစာထဲတြင္ ထုိစကား၀ိုင္းမွ ေဆြးေႏြးခ်က္ ကေလးမ်ားကိုလည္း ထည့္သြင္း ေရးသားသြားမည္ ျဖစ္ပါ၏။ က်ြန္ေတာ့္တြင္ ေျပာစရာအေတာ္ မ်ားေနသည္ျဖစ္ရာ စာေတာ္ေတာ္ရွည္လိမ့္မည္ဟု ယူဆရပါသည္။ သည္းခံခြင့္လႊတ္ ဖတ္ရႈပါခင္ဗ်ား။

ေရာင္နီဆန္းက ေကာင္းေစခ်င္ေသာ ေစတနာ ဗလပြႏွင့္ သူျဖစ္ေစခ်င္သည္မ်ားကို ရင္ဖြင့္ထားပါသည္။ တနည္းအားျဖင့္လည္း ထိုအရာမ်ားသည္ ၎၏ရင္ထဲမွ ခံစားခ်က္ အစစ္အမွန္မ်ား ျဖစ္ပါ၏။ ျပည္သူ တစ္ဦး တစ္ေယာက္၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို က်ြန္ေတာ္တို႔ အေလးထားရပါမည္။
က်ြန္ေတာ္ Safety Officer သင္တန္းတြင္ ေလ့လာသင္ယူခဲ့ရသည့္ CRM (Communication and Relationship Management) subject တြင္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ အစိုးရသည္ ၎၏ ေပၚလစီမ်ားကို ခ်မွတ္ရာ၌ ေအာက္ေျခ ျပည္သူလူထု၏ အသံကို နားေထာင္ရန္ အလြန္အေရးႀကီးေၾကာင္း ပို႔ခ်ပါ၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ တိုင္းျပည္၏ အမ်ားစု လူထုႀကီးမွာ ထို ေအာက္ေျချပည္သူလူထုႀကီး တစ္ရပ္လံုး ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္တည္း။ ထိုႏိုင္ငံ၏ လိုအင္ဆႏၵဟူသည္ ထို ေအာက္ေျချပည္သူလူထုႀကီး၏ အလိုဆႏၵႏွင့္ ထပ္တူထပ္မွ် ျဖစ္ေနေပသည္။ အထက္တန္းစား လက္တစ္ဆုပ္စာ လူတန္းစားကို ကိုယ္စားမျပဳပါ။ ထို႔အတူလည္း ထိုႏိုင္ငံကို အစိုးရလုပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ သူမ်ားသည္ လည္း ၎တို႔၏ အလိုဆႏၵအတိုင္း လုပ္ပိုင္ခြင့္ မရိွပါ။ ၎တို႔၏တာ၀န္မွာ ျပည္သူလူထု၏ လုိအင္ဆႏၵကို အေကာင္ အထည္ေဖာ္ရန္သာ ျဖစ္၏။ ျပည္သူလူထုကို ဘာလုပ္လိုက္၊ ညာလုပ္လိုက္ဟု မလိုအပ္သည္မ်ားကို ညႊန္ၾကားရန္ မဟုတ္ပါ။
သို႔ေသာ္ ေရာင္နီဆန္းက အတြင္းကလူအေနႏွင့္ ခံစားခ်က္မ်ားကို ဖြင့္အံေရးသားျခင္းျဖစ္ရာ အျပင္လူ တစ္ေယာက္အေနႏွင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ြန္ေတာ့္ အျမင္တြင္ နည္းနည္း အစြန္းေရာက္ေနသည္ ထင္၏။ ဘယ္ပံု အစြန္းေရာက္ေနသည္ကို ေနာက္ပိုင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ရွင္းသြားပါမည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ (၁) အရွင္ေမာဂၢလာန္ေလာင္းလ်ာ ႏွင့္ တိတၳိ ဆရာႀကီးတို႔အေၾကာင္း က်ြန္ေတာ္ျပန္ရွာၿပီး အျပည့္အစံုကို က်မ္းအကိုးအကားႏွင့္ ေနာက္ဆက္တဲြျဖင့္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါမည္။
(၂) တရားသူႀကီးမ်ား က်င့္ထံုးကို က်ြန္ေတာ္ ျပန္ရွာၾကည့္ပါမည္။ ေတြ႔ေသာအခါ ေနာက္ဆက္တဲြျဖင့္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါမည္။