Government

အစိုးရ

ေကာင္းတာလုပ္ေနသည္ျဖစ္ေစ၊ ဆိုးတာေတြလုပ္ေနသည္ျဖစ္ေစ။ ျပည္သူလူထု၏ ကိစၥအ၀၀ကို စီမံခန္႔ခဲြ အုပ္ခ်ဳပ္ဖို႔ အစိုးရတစ္ရပ္ေတာ့ လိုတာအမွန္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ေကာင္းေသာအစိုးရဆိုလွ်င္ ျပည္သူျပည္သားတို႔ ေကာင္းတာေတြ ခံစားစံစားရမည္။ ေကာင္းေကာင္းစားရ၊ ေကာင္းေကာင္းေနရ။ ေကာင္းေကာင္းအိပ္ရမည္။ (ဘာလို႔ ေကာင္းေကာင္းအိပ္ရမည္ လို႔ေရးရသလဲဆိုရင္ အိပ္ေနတံုး အေၾကာင္း အေထြအထူးမရိွပဲ လာႏိႈးတာ အင္မတန္ ဇိမ္ပ်က္တာကလားဗ်ာ။ အိပ္တာဟာ က်ြန္ေတာ္တို႔ အသက္ရွင္ ေနထိုင္မႈ ဘ၀မွာ အင္မတန္ အေရးႀကီးတဲ့ လုိအပ္ခ်က္ တစ္ခု ျဖစ္ပါသဗ်၊ ဘယ့္ႏွယ္ သန္းေခါင္သန္းႏႊဲ အတင္းေရာ အဓမၼပါ လူစုလူေ၀းနဲ႔ လာၿပီး သူပုန္ရွာသလို တံခါးကို ၀ုန္းဒိုင္းၾကဲထုရိုက္ၿပီး အလန္႔တၾကား ဧည့္စာရင္း လာစစ္တာကိုေတာ့ က်ြန္ေတာ္ သိပ္ သေဘာမေတြ႔ဘူးဗ်)။ ကေလး ေတြလည္း အျပစ္ကင္းမဲ့စြာ ကစားခုန္စားႏိုင္၊ ပညာအစစ္အမွန္ကို သင္ယူႏိုင္မည္။ လူေနမႈအဆင့္အတန္းဆိုတာ ျမင့္လာမည္။ လူမ်ား၏ အသိပညာ တိုးတက္လာမည္။ ကိုယ္က်င့္တရားေတြ ေကာင္းလာမည္။ လူ၏တန္ဘိုး ျမင့္မားလာမည္။ အိုဗ်ာ - ၿခံဳေျပာရရင္ ခုနစ္ရက္သားသမီးတို႔ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္ခ်မ္းသာ ေနရမည္။

ပိုေပါ့လိုလူမိ်ဳး အုပ္ခ်ဳပ္လွ်င္ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ အျပစ္မဲ့သူမ်ား အသတ္ခံရမည္။ ဘယ့္နဲ႔ဗ်ာ၊ ငါနဲ႔မတူ ငါ့ရန္သူ လုပ္လို႔ရပါ့မတံုး။ လူေတြေပကပဲ။ သူရို႔ဟာသူရို႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ယူခ်င္သလို ယူ၊ ေတြးခ်င္သလိုေတြး မွာေပါ့။ (ေရးေနရင္းမွ က်ြန္ေတာ္ၾကည့္ခဲ့ဖူးေသာ Gladiator မွ သူရဲေကာင္းႀကီးကို သြား သတိရမိပါသည္။ သူက သူ႔ဟာသူ ေအးေအးေဆးေဆး ေတာမွာ လယ္ကေလးစိုက္ၿပီး ကိုယ့္သားႏွင့္ မယားႏွင့္ ေအးေအးလူလူ ေနခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ အင္မတန္မွ မလုပ္ခ်င္ေသာ လူလူခ်င္း စီးခ်င္းထိုးပဲြ မ်ားကို လုပ္ေနရသည္။ ဆိုးရြားလွေသာ ဧကရာဇ္ဆိုသူ လူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ အျပစ္မဲ့သူ လူအေပါင္းတို႔ ေအးေအးေဆးေဆး မေနရ၊ အျမဲ တိုက္လားခိုက္လား၊ သတ္လား ျဖတ္လား လုပ္ေနရသည္။ မိန္းမအေပါင္းတို႔မွာ အျမဲငိုေၾကြးေနၾကရသည္။) ပိုေပါ့၏ ရက္စက္မႈအေပါင္း သရဖူ ေဆာင္းထားပံုမ်ားကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ရိုက္ျပထားသည့္ ေအာ္စကာဆုရ Killing Field ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကို ရွာေဖြၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ ၾကည့္ၾကပါရန္ တိုက္တြန္းပါ၏။ က်ြန္ေတာ္ အလြန္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ ဇာတ္ကားတစ္ကား ျဖစ္ပါသည္။
Ref: 7. http://en.wikipedia.org/wiki/Pol_Pot

ၾကည့္ပါဦး။ လူငယ္ေတြအေတြးအေခၚမွန္ကန္ေရး၊ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းမြန္ေရးကို ကိုယ့္ထမင္း ကိုယ္စား ၿပီး ႀကီးေဒၚႏြား အလကားေက်ာင္းေပးေနေသာ သူေတာ္ေကာင္းႀကီး ဆိုကေရးတီးကို ဒီမိုကေရစီ အစိုးရဆိုသူ လူတစ္စုက ေပါက္တတ္ကရ စဲြခ်က္ေတြတင္ကာ သတ္ခဲ့သည္။ သူေတာ္ေကာင္းႀကီးက ကိုယ့္ ယံုၾကည္ခ်က္ကို အသက္ထက္တန္ဘိုးထားသူျဖစ္သျဖင့္ အဆိပ္ခြက္ကို ကိုကာကိုလာအမွတ္ျဖင့္ ေသာက္ကာ ေအးေအးေဆးေဆး ဘ၀ကူးသြားခဲ့သည္။
Ref: 8. http://en.wikipedia.org/wiki/Socrates
9. http://en.wikipedia.org/wiki/apology_(Plato)

ပေလတို နိဒါန္းမွ ထို ဆိုကေရးတီး အေၾကာင္းဖတ္ၿပီး က်ြန္ေတာ့မွာ လူအမ်ားအတြက္ အသက္ေပး သြားခဲ့ေသာ ထိုလူသူေတာ္ေကာင္းႀကီးကို အင္မတန္ၾကည္ညိဳ ေလးစား အားက်မိခ့ဲပါသည္။ က်ြန္ေတာ္သာဆိုလွ်င္ ဤလိုအေသခံရဲပါ့မလား ဟု လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့မိပါသည္။ ခုေတာ့ အသက္ ၄၅ ႏွစ္ေက်ာ္ လာသည့္ေနာက္ပိုင္း က်ြန္ေတာ္ အလြန္ျပတ္သား ခိုင္မာေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ခ်လိုက္ပါ၏။
ကိုယ္က်င့္တရားႏွင့္ အသက္။ ႏွစ္ခုအနက္ တစ္ခုခုကိုေရြးပါ ဟု ဆိုလာပါလွ်င္ က်ြန္ေတာ္ သူေတာ္ေကာင္း တို႔၏ လမ္းစဥ္ကိုလိုက္ကာ ကိုယ္က်င့္တရားကိုပဲ ေရြးပါမည္။ လက္၀ါးကပ္တိုင္တြင္ ခရစ္ေတာ္သည္ အၿငီးအျငဴမရိွ၊ ျငင္သာစြာ အသက္စြန္႔သြားသကဲ့သို႔ ေသရဲေအာင္ က်ြန္ေတာ္ အားေမြးပါမည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆိုရလွ်င္ -
က်ြန္ေတာ္ ျပည္သူလူထုကို စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲျဖစ္ေအာင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ႏိွပ္စက္ၿပီး အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ေနသြားေသာ ဖီဒယ္လ္ ကတ္စထရို လို ။ လူအမ်ားကို တစ္ႏိုင္ငံလံုး သံဆူးႀကိဳးခတ္ကာ အက်ယ္ ခ်ဳပ္ခ်ၿပီး ငါကလဲြလို႔ ဘယ္သူ႔မွ အေဖမေခၚရဘူး ဟု တစ္ႏိုင္ငံလံုး ခ်ြတ္ၿခံဳျပာက်ျဖစ္ေအာင္ မ,သြားေသာ (အခ်ြန္ျဖင့္) က်ြန္ေတာ္တို႔၏ ဥကၠဌႀကီး ဦးေန၀င္း လို အသက္ရွည္ရျခင္းထက္ လူအမ်ားအတြက္ သက္စြန္႔ ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ကာ အသက္ ၃၀ သာေနသြားရေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလို အသက္တိုရျခင္းမိ်ဳးကို ပိုၿပီး လုိလားႏွစ္သက္ပါသည္။
Ref: 10. http://en.wikipedia.org/wiki/Ne_Win

ေသျခင္းဆိုသည္မွာ က်ြန္ေတာ္တို႔ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္ ဘ၀တစ္ခုမွ တစ္ခုသို႔ ကူးေျပာင္းသြား သည္သာ ျဖစ္ရာ ေကာင္းတာလုပ္လွ်င္ ေကာင္းေသာဘ၀သို႔ေရာက္မည္မလဲြျဖစ္သျဖင့္ ေကာင္းတာေတြ တစ္သက္လံုးလုပ္လာၿပီး ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္သန္႔ေနသူတစ္ဦးအဖို႔ ဘယ္သြားရမည္ကို သိေနသျဖင့္ ေသျခင္း တရားကို ေၾကာက္စရာအေၾကာင္း ဘာမွ်မရိွပါ။ သည့္ထက္ပိုေကာင္းေသာ ဘ၀သို႔ေရာက္မည္ျဖစ္သျဖင့္ လက္ရိွသည္ဘ၀ကို ဘာမွ ႏွေျမာတြယ္တာ ေနစရာမရိွပါ။ အေရးႀကီးတာက လက္ရိွပစၥကၡတြင္ ငါ ဘာေတြ လုပ္ေနသလဲ ဆိုတာ သိေနဘို႔သာျဖစ္ပါသည္။
အေနာ္ရထာမင္းေစာ လုိ အုပ္ခ်ဳပ္သူမိ်ဳးကို ရေသာ ပုဂံျပည္သူေတြက်ေတာ့ ေဟာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ ေရွးေခတ္ပုဂံျပည္ ကို ဖတ္ၾကည့္စမ္းပါ။

“ေမာင္တို႔ ၾကားကုန္ေလာ့
မယ္တို႔ ၾကားကုန္ေလာ့
ေရွးဖ်ား ပုဂံေျပမွာျဖင့္ (ျပည္ ကို ကဗ်ာကာရန္ညီေအာင္ အသံထြက္အတိုင္း ေျပ ဟု ေရးပါသည္။)
ျမန္မာတေတြမွာ
ရတနာေရႊေငြ အေပါင္းငဲ့ျပင္
မင္းေကာင္း ေနာ္ရထာတဲ့
ေမာ္စရာ ဟိုတစ္ေခတ္ကိုျဖင့္
ဘ၀င္မွာ အျမင္မွန္းကာပ
တမ္းတ၍ ၾကည္ညိဳပါ။...”

က်ြန္ေတာ္အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ သည္ ေရွးေခတ္ပုဂံျပည္ကို စဖတ္ရကတည္းက ဘ၀င္မွာ အျမင္ျဖင့္ မွန္းဆၿပီး တမ္းတလို႔ ၾကည္ညိဳခဲ့ရပါသည္။
Ref: 11. http://www.lib.washington.edu/asp/myanmar/Bio/Zawgyi.htm
သို႔ေသာ္ အေနာ္ရထာမင္းသည္လည္း ရွင္အရဟံ သူေတာ္ျမတ္ႏွင့္ မဆံုဆည္းခင္က အင္မတန္ ရက္စက္ခဲ့ ေသာ မင္းတစ္ပါး ျဖစ္ခဲ့ပါ၏။ မင္းေလာင္းေပၚမည္ဆိုကတည္းက ကိုယ္၀န္ေဆာင္မ်ားစြာကို သတ္၊ ကေလးဘ၀ ေရာက္ၿပီဆိုေတာ့လည္း ကေလးေပါင္းမ်ားစြာကို သတ္၊ ေနာက္ဆံုး ရဟန္းျဖစ္ၿပီဆိုမွ ေက်ာင္းသို႔ သံဃာမ်ားကို ဆြမ္းပင့္ေက်ြးၿပီး မင္းေလာင္း ရွာပံုေတာ္ ဖြင့္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဆင္ျခင္တံုတရားရိွေသာ ပညာရိွမင္း ျဖစ္ေလေတာ့ သူမွားမွန္းသိသည္ႏွင့္ အမွားကို ခ်က္ျခင္းျပင္ခဲ့သည္။ ဤကဲ့သို႔ သူအမွားျပင္ျခင္း သည္ တိုင္းသူျပည္သားတို႔ ေကာင္းစားဘို႔ခ်ည္း ျဖစ္ေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ သူမ်ားေျပာတာလည္း နားမေထာင္၊ နားမေထာင္သည့္တိုင္ ကိုယ့္နားသို႔ အလိုလိုေပါက္လာသည့္ အမွန္တရားမ်ားကိုလည္း ဘူးတစ္လံုးေဆာင္ အိုေအာင္မဆင္းရဲလုပ္ကာ ငါ့ျမင္း ငါစိုင္း စစ္ကိုင္းေရာက္ေရာက္ လုပ္ေနသူ လူမိုက္တို႔ ႏွင့္ ေတြ႔ႀကံဳဆံုဆည္း ရသူမ်ားအဖို႔မူ ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ဘို႔ခ်ည္း ျဖစ္ေတာ့သည္။
အဂၤလိပ္တို႔ ဗမာျပည္ကိုသိမ္းအၿပီးတြင္ ေက်ာက္ဆည္လယ္တြင္းကိုးခရိုင္ ဟုတြင္ခဲ့ေသာေဒသ၌ ဆည္တည္ ေဆာက္ရန္ လိုက္ရွာရာ အေနာ္ရထာမင္းေစာ တည္ခဲ့ေသာ ျမကန္ေနရာမွ လဲြ၍ အျခား သည့္ထက္ေကာင္းေသာ ေဒသကို ရွာမေတြ႔ခဲ့ဟု ဆိုပါသည္။ သည္ကတည္းက က်ြန္ေတာ္သည္ အေျမာ္အျမင္ႀကီးလွေသာ မင္းတရားႀကီး ေတာင္တန္းမ်ားတစ္ေလွ်ာက္ ျမင္းတစ္စီးျဖင့္လွည့္လည္လွ်က္ ဆည္ေနရာ ရွာပံုေတာ္ဖြင့္ေနပုံကို ျမင္ေယာင္ၾကည့္ရင္း အလြန္ အင္မတန္ ၾကည္ညိဳေလးစား ခ်စ္ခင္ခဲ့ရ ပါသည္။

စင္ကာပူသည္ အေရွ႔ေတာင္အာရွတြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤမွ်စြာေနရပါသနည္း ဟု သိလိုေဇာျဖင့္ က်ြန္ေတာ္ လီကြမ္ယု၏ တတိယကမၻာမွ ပထမကမၻာသို႔ ကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ဖတ္ရႈခဲ့ပါသည္။ အႏွစ္ ၃၀ အတြင္း ဤအေျခအေန ေရာက္ေအာင္ သူ ေခါင္းေဆာင္ေသာ အစိုးရအဖဲြ႔ သည္ ေစတနာပါပါႏွင့္ ဦးေဏွာက္ရိွရိွျဖင့္ မေနမနား ႀကိဳးစား ခဲ့ၾကျခင္းေၾကာင့္ ဟု ေတြ႔ရပါသည္။ လူကေလး ဘယ့္ကေလာက္မွ မရိွသည့္ျပင္ ရိွသမွ် လူမိ်ဳးစုေတြက အကဲြကဲြ အျပားျပား၊ စီးပြားေရးလုပ္ရေအာင္ကလည္း သဘာ၀ သယံဇာတ မေျပာႏွင့္ ေရေတာင္မွ ရိွတာမဟုတ္သျဖင့္ သူတို႔ မေလးရွားက ခဲြထြက္မည္လုပ္ကတည္းက တကမၻာလံုးက ရူးလို႔သာ လုပ္သည္။ ေအာင္ျမင္စရာအေၾကာင္းလံုး၀မရိွ ဟု ေဟာကိန္းထုတ္ခဲ့ၾကပါသည္။
ဤ ျပင္းထန္ဆိုးရြားလွစြာေသာ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို မေၾကာက္မရံြ႔၊ ေနာက္မတြန္႔ပဲ ရဲ၀န္႔စြာ လုပ္ေဆာင္ ခဲ့ေသာ ထို အစိုးရကို ရလိုက္ျခင္းသည္ စင္ကာပူႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားတို႔အဖို႔ ကမၻာ့အလယ္ ပဲြလယ္တင့္စရာ ျဖစ္လာခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား။ (ဤေနရာတြင္ စာရွည္မည္စိုးပါသျဖင့္ တတိယကမၻာမွ ပထမကမၻာသို႔ အေၾကာင္း က်ြန္ေတာ္ မေရးေတာ့ပါ၊ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ရွာေဖြ ဖတ္ရႈၾကရန္ တိုက္တြန္းပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကို ျပန္လည္ ထူေထာင္ရာတြင္ အသံုးတည့္ခ်င္ တည့္ပါလိမ့္မည္။ အသံုးတည့္သည္ဆိုျခင္းမွာ ပံုတူကူးခ်ျခင္း ကို ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း သည္မွ် ဦးေဏွာက္ မႏံုနဲ႔ေသာ က်ြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ စာဖတ္သူအေပါင္း ေကာင္း စြာ သေဘာေပါက္ပါလိမ့္မည္။)
Ref: 12. http://www.powells.com/cgi-bin/biblio?inkey=65-0060197765-2
13. http://www.amazon.com/Third-World-First-Singapore-1965-2000/dp/0060197765
၁၄။ တတိယကမၻာမွ ပထမကမၻာသို႔ - ဟိန္းလတ္

အိမ္ေထာင္တစ္ခု၏ တိုးတက္မႈ ဆုတ္ယုတ္မႈ၊ သားသမီးမ်ား တင့္ေတာင့္တင့္တယ္ ျဖစ္မႈ မျဖစ္မႈ၊ ပညာ တတ္မႈ မတတ္မႈသည္ အိမ္ေထာင္ဦးစီးလုပ္သူအေပၚ၌ မ်ားစြာမူတည္ေနသကဲ့သို႔ -
ေက်းရြာတစ္ရြာ၏ ဖံြ႔ျဖိဳးတိုးတက္မႈ မတက္မႈ၊ စည္ပင္သာယာမႈ မသာယာမႈ သည္ ေက်းရြာသူႀကီး (သူႀကီးလို႔ပဲ သံုးပါရေစခင္ဗ်ား) ေပၚတြင္ မူတည္ေနသကဲ့သို႔ -
ျမိဳ႔တစ္ၿမိဳ႔၊ နယ္တစ္နယ္၊ တိုင္းျပည္တစ္ခု၏ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ဆုတ္ယုတ္မႈ။ စီးပြားေရး ေကာင္းမႈ၊ မေကာင္းမႈ။ ပညာေရး စသည္အားလံုးတို႔သည္လည္း ထိုထိုတိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ ေနေသာ ဘ၀ရွင္ မင္းတရားႀကီး (အစိုးရ လို႔ ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္ပါ၏) ေပၚတြင္ မူတည္ေနပါသည္။ ဒါေပသိ တိုင္းသူျပည္သား မ်ား၏ အခန္းက႑ကိုလည္း ေမ့ထားလို႔မရပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ လီကြမ္ယုက သူ၏ တတိယကမၻာ တြင္ က်ြန္ေတာ္တို႔သည္လိုေအာင္ျမင္တာ က်ြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံသားေတြရဲ့ ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ြန္ေတာ္က က်ြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံသားေတြကို ယံုတယ္ ဟု သူ႔ႏိုင္ငံသားမ်ား၏ အခန္းက႑ကို အေလးေပး ေဖာ္ျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါ၏။
သည္မွာလည္း အင္မတန္ ရွင္းလွပါသည္။ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေသာ အစိုးရႀကီးက အဘယ္မွ် ျပည့္စံု ေကာင္းမြန္ေသာ စီမံကိန္းမ်ား၊ မဟာဗ်ဴဟာမ်ား၊ နည္းဗ်ဴဟာမ်ား ခ်မွတ္ထားသည္ ဆိုေစ။ ႏိုင္ငံသား အားလံုးက ၀ိုင္း၀န္းအေကာင္အထည္ မေဖာ္ပါဘဲလွ်က္ ဤ စီမံကိန္းႀကီးသည္ ေအာ္တိုမက္တစ္ ထေျမာက္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ ပါမည္လား။ တစ္ေသာင္းအားႏွင့္ ယူေသာ္ရ၏ ဟူေသာ စကားအရ လူထုအားျဖင့္ အေကာင္ အထည္ေဖာ္မွသာ (က်ြန္ေတာ္တို႔ မဂၤလာဒံု ေလယာဥ္ကြင္း အသြား လမ္းတြင္ ျမင္ရေသာ ဧရာမ ဆိုင္းဘုတ္ ႀကီးတြင္ ေရးထားသကဲ့သို႔) ေခတ္မီ ဖံြ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ႀကီး (ေလကေတာ့ သိပ္မေသးလွေပဘူး) ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ တည္ေဆာက္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ပါေလာ။ (ေလနဲ႔တင္ မရဘူးကိုယ့္လူ၊ စာလံုးႀကီးေတြ ဆင္ေလာက္ႀကီးေရးထားေပမဲ့ တကယ္မလုပ္ပဲ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေနာ့)။
ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံကို မည္သို႔မည္ပံု အစိုးရလုပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ရမည္နည္း ဆိုသည္ကို လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀၀၀ ေလာက္ကတဲက ဂရိပညာရွင္ႀကီး ပေလတို က သူ၏ သမၼတႏိုင္ငံက်မ္းတြင္ အေသးစိတ္ ေရးသား ညႊန္ျပ ထားခဲ့ ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ပေလတို၏ သမၼတႏိုင္ငံက်မ္းကို လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖာ္ဘို႔ရာ ေျမာက္က်ြန္းသူ ေျမာက္က်ြန္းသားမ်ားမွ တတ္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ဤမွ် ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟမ်ား ထူေျပာလွသည့္ က်ြန္ေတာ္တို႔ ကမၻာသူ၊ ကမၻာသားမ်ားအဖို႔ ေတြးၾကည့္ရံုမွ်ႏွင့္ပင္ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သိသာလွပါသည္။ (တရားေတာ္မ်ားထဲလာ ေျမာက္က်ြန္းသူ၊ ေျမာက္က်ြန္းသားမ်ားမွာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟမ်ား ကင္းစင္ကုန္လွ်က္ အလုပ္လုပ္စရာမလို။ ဆာသည့္အခါ ပေဒသာပင္တြင္သြားၿပီး ခူးဆြတ္စားလိုက္ရံုပဲ ျဖစ္ပါ၏။ သူတို႔လိုခ်င္သည့္ အရာမွန္သမွ်ကို ပေဒသာ ပင္က အားလံုးျဖည့္ဆည္းေပးသည္။ ေခ်ာသူ၊ အက်ည္းတန္သူ မရိွ။ အားလံုးေခ်ာေမာလွပသူခ်ည္း ျဖစ္သတတ္။ ဤကားစကားခ်ပ္။)
သို႔ဆိုလွ်င္ ထို ပေလတို ၏ စာတမ္းသည္ အသံုးမ၀င္ေတာ့ၿပီေလာ။ အင္မတန္မွ အသံုးတည့္လွပါ၏ ဟု ဆိုရေပလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ အားလံုးေတာ့မဟုတ္။ ကိုယ္ႏွင့္ သင့္ေတာ္ရာကို ယူသံုးဘို႔သာ ျဖစ္ပါသည္။ ကမၻာ့ႏိုင္ငံ အစိုးရေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ပေလတို၏ သမၼတႏိုင္ငံက်မ္း ၾသဇာႏွင့္ မကင္းကုန္သည္သာျဖစ္၏။ က်ြန္ေတာ့္ အေနႏွင့္ ဤေနရာတြင္ သမၼတႏိုင္ငံက်မ္းကို အေသးစိတ္ ေရးျပဘို႔ရာမဟုတ္။ ညႊန္ျပရံုသာ ျဖစ္ၿပီး သိခ်င္သူမ်ား ရွာေဖြ ဖတ္ရႈၾကပါကုန္။
Ref: 15. Republic – Plato
16. http://en.wikipedia.org/wiki/Republic_(Plato)
17. http://www.constitution.org/pla/republic.htm

ေျပာရလွ်င္ သမၼတႏိုင္ငံက်မ္းတစ္ခုထဲတြင္ မဟုတ္ပါ။ ကမၻာတ၀ွမ္းမွ ပညာရွင္ အသီးသီးတို႔ ေရးသား ျပဳစုထားေသာ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံက်မ္းေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာရိွပါ၏။ သူတို႔တိုင္းျပည္၊ သူတို႔လူမိ်ဳး၊ သူတို႔ ေရေျမသဘာ၀၊ သူတို႔ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ထံုးစံ၊ သူတို႔ကိုးကြယ္မႈဘာသာ မ်ားကို အေျခခံကာ ရႈေထာင့္ အမ်ိဳးမိ်ဳးမွ ေရးသား ထားျခင္းျဖစ္၍ ထိုက်မ္းမ်ားအတိုင္း တသေ၀မတိမ္းလိုက္နာကာ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို တည္ေဆာက္ဘို႔ဆိုတာ အၿမီးအေမာက္တည့္မည္ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ အေရးႀကီးသည္မွာ သူတို႔ ေပးခ်င္ေသာ “အေျခခံ ေသာ့ခ်က္”ကို အမိအရ ယူႏိုင္ဘို႔ ျဖစ္ပါသည္။
Ref: 18. http://www.questia.com/library/politics-and-government/political-science/political-science.jsp?CRID=political_science&OFFID=se1&KEY=political_science
အဂၤလိပ္ျဖစ္ေစ၊ ကုလားျဖစ္ေစ၊ တရုတ္ျဖစ္ေစ၊ ခ်င္းျဖစ္ေစ၊ ကခ်င္ျဖစ္ေစ - ဘာလူမိ်ဳးႀကီးပဲျဖစ္ေစ ထမင္းစားတာ၊ ေရေသာက္တာ၊ အ၀တ္၀တ္တာ၊ အိပ္တာ၊ စကားေျပာတာ၊ အီအီးပါတာ အားလံုး အတူတူပင္ ျဖစ္ပါ၏။ သို႔ေသာ္ အဂၤလိပ္စားေသာအစာ၊ ကုလားစားေသာအစာ၊ တရုပ္စားေသာအစာ တူႏိုင္ပါမည္လား။ အဂၤလိပ္မႀကီးက စကတ္၀တ္၏။ ကုလားမႀကီးက ဆာရီ၀တ္၏။ တရုတ္မႀကီးက တရုတ္မေဘာင္းဘီ ၀တ္၏။ ေဟာ က်ြန္ေတာ္တို႔ ဗမာမေလးေတြက်ေတာ့ ထမီ၀တ္၏။
(ခင္ဗ်ား က်ြန္ေတာ္ေျပာတာမယံုရင္ ေကာင္မေလးေတြ အ၀ွာ လံုရံုေလးဖံုးၿပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ထားတဲ့ စင္ကာပူက စားပဲြတင္ ျပကၡဒိန္တစ္ခုေလာက္ ဗမာျပည္အျပန္ ယူသြားၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔အိမ္က စားပဲြေပၚတင္ ထားၾကည့္လိုက္စမ္း ပါလား။ အိမ္ေပၚက ေခါင္းနဲ႔မဆင္းရ ကံေကာင္းေပါ့ဗ်ာ။ အဲေလ၊ ခင္ဗ်ားက အင္မတန္ ေခတ္ေရွ႔ေျပးေနတဲ့ ရန္ကုန္အိမ္ က ဆိုရင္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားညီေတာ္ေမာင္က တိတ္တိတ္ ကေလး အဲဒီျပကၡဒိန္ကို သူ႔အခန္းထဲ သုတ္သြား ေပလိမ့္မေပါ့။)
အေရးႀကီးသည္မွာ ဤစံနစ္မ်ားထက္ လူမ်ားျဖစ္ေပ၏။ စံနစ္ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းေကာင္း လူမေကာင္းပါက အလကားပင္ျဖစ္ပါ၏။ လူသာေကာင္းလွ်င္ စံနစ္ကို ေလ့လာသင္ယူလို႔ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ေတာင္ၿမိဳ႔ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးက စိတ္ေကာင္းရိွဘို႔ ပထမ ဟု ဆံုးမခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား။
Ref: 19. http://www.buddhist-elibrary.org/library/profile.php?aapath=101
20. http://www.edhamma.com/sayadaws/mahagandaryon.htm
21. http://web.ukonline.co.uk/buddhism/biograp1.htm

ကမၻာ့သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ပါက ေကာင္းေသာ အစိုးရမ်ားရိွသကဲ့သို႔ ဆိုးယြားယုတ္မာလွေသာ အစိုးရမ်ား လည္း မနည္းလွပါေပ။ က်ြန္ေတာ္တို႔ အလုပ္မွာ သူမ်ားမေကာင္းတာကို ကဲ့ရဲ့ေနဘို႔၊ အျပစ္ဆိုေနဘို႔ မဟုတ္။ သူတို႔ လုပ္ခဲ့ေသာအမွားမ်ားကို ကိုယ္မလုပ္မိေအာင္ သင္ခန္းစာယူဘို႔သာ ျဖစ္ပါသည္။ သူတို႔ ဘာေၾကာင့္မွားခဲ့သလဲ။ ဘာေတြလုပ္လို႔ မွားခဲ့သလဲ ဆိုသည္ကို ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ကာ သူတို႔အမွားႀကီးကို ကိုယ္လိုက္မလုပ္မိေအာင္ ေရွာင္ကြင္း ဘို႔ပဲ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ဤသို႔ေရွာင္ကြင္းလိုစိတ္၊ သင္ခန္းစာ ယူလိုစိတ္ေတာ့ ရိွရမည္ေပါ့။ ဘယ္လို သင္ခန္းစာ ယူလိုစိတ္ျဖစ္ပါသနည္း။ အထက္တြင္ က်ြန္ေတာ္ေျပာခဲ့ေသာ စိတ္ေကာင္းရိွဘို႔ အရင္းခံ ျဖစ္ပါသည္။ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္မည့္သူမ်ားသည္ စိတ္ေကာင္းသာရိွလွ်င္ ကိစၥအေတာ္မ်ားမ်ား ၿပီးသြားမည္ ျဖစ္ပါ၏။
(ငါသိပါတယ္ သာလိကာရယ္၊ မိေက်ာင္းမင္း ေရကင္းျပမေနပါနဲ႔ကြာ ဟု ဆိုခ်င္ ဆိုပါ။ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ရသည္ဆိုျခင္းမွာ အလြန္အင္မတန္ အလုပ္ရႈပ္ရကား ပညာရိွသတိျဖစ္ခဲ ျဖစ္မွာစိုးပါ၍ ဤေနရာတြင္ ထည့္သြင္း ေရးသားရျခင္းျဖစ္ပါ၏။ က်ြန္ေတာ္သည္ ပညာရိွႀကီးတစ္ဦးမဟုတ္သလို ႏိုင္ငံေရးသိပၸံ ပညာရွင္တစ္ဦး၊ ႏိုင္ငံေရး က်ြမ္းက်င္သူတစ္ဦးလည္း မဟုတ္ပါ။ အိုဗ်ာ၊ ဘာဆို ဘာေကာင္မွ မဟုတ္ပါ။ ကိုယ့္ဦးေဏွာက္ကေလး တစ္မိုက္ တစ္ထြာမွ်ႏွင့္ ကိုယ္ထင္တာကေလးကို ရင္ေပါ့သြားေအာင္ နားပူတိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါ၏။ ကံဆုိးေသာ အေပါင္း အသင္းမ်ား ခႏီၱစတရား လက္ကိုင္ထား၍ စိတ္ရွည္စြာ အားေပးဖတ္ရႈပါ ခင္ဗ်ား။)

သို႔ဆိုလွ်င္ အစိုးရ ဟူသည္ မည္သူမ်ားနည္း။ အစိုးရ ဟူသည္ တိုင္းျပည္ကို မင္းလုပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ အဖဲြ႔အစည္းတစ္ခုျဖစ္၏။ ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ ဖဲြ႔စည္းပံုကိုလိုက္၍ အစိုးရအဖဲြ႔တြင္ ဦးစီးဦးေဆာင္ ျပဳသူသည္ တနည္းအားျဖင့္ အာဏာအရိွဆံုး ပုဂိၢဳလ္သည္ တခါတေလ သမၼတ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္ (ဥပမာ - ကလင္တန္၊ မစ္ေခးလ္ ေဂၚဘာခ်က္ဗ္)၊ တခါတေလ ဘုရင္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္ (ဥပမာ - ဟူစိန္၊ ဘီရင္ဒရာ)။ တခါတေလ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္(ဥပမာ - တိုနီဘလဲ၊ ဂိုခ်ဳပ္ေတာင္)။ တခါတေလေတာ့လည္း စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္ (ဥပမာ - ဖီဒယ္လ္ ကတ္စထရို၊ ရာမို႔စ္) (နပိုလီယန္သည္လည္း စစ္ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ႀကီးမဟုတ္ေလာ၊ ေနာက္မွ သူ႔ကိုယ္သူ ဧကရာဇ္လို႔ ေၾကျငာလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္) ပံုေသမရိွ။ တခိ်ဳ႔ႏိုင္ငံ မ်ားတြင္ သမၼတသည္ အလြန္အာဏာထက္လွ်က္ အခိ်ဳ႔ႏိုင္ငံမ်ားက်ေတာ့ ဘုရင္က ပိုၿပီး အာဏာ ထက္သည္။ ယခင္ ေျမရွင္ပေဒသရာဇ္ေခတ္ တံုးကေတာ့ ဘုရင္မ်ားမွာ သက္ဦးဆံပိုင္ ျဖစ္သည္။ သူေသ ဆိုေသ၊ သူရွင္ဆိုရွင္။ ေအာင္မယ္ ေရေျမ့ရွင္ ခင္ဗ်။ ဆိုလိုသည္မွာ ေျမေပၚ ေျမေအာက္၊ ေရေပၚေရေအာက္၊ ေလေပၚေလေအာက္ (အဲေလ မွားလို႔)၊ ေရထု၊ ေျမထု၊ ေလထုအားလံုးကို ပိုင္သသူ၊ အရွင္သခင္။ (သီရိဓမၼာ အေသာက မင္းႀကီးတို႔က်ေတာ့ ေရေအာက္နဂါးျပည္က နဂါးမင္းကိုေတာင္ ႀကိမ္စၾကာနဲ႔ ရိုက္ၿပီး ေခၚႏိုင္ ဆိုပဲ)။
အရင္ကေတာ့ သည္ ေရေျမ့ရွင္သည္ ဘုရင့္သားေတာ္၊ သမီးေတာ္၊ ေဆြေတာ္မိ်ဳးေတာ္ ဘုရင့္ အဆက္ အႏြယ္မ်ား ထီးရိပ္နန္းရိပ္ ႏွင့္ မကင္းသူမ်ား၊ သာကီ၀င္ မင္းမိ်ဳးမ်ားကိုသာ ဦးစားေပး ေရြးေလ့ရိွသည္။ တခါတေလ က်ေတာ့လည္း မင္းမိ်ဳးမင္းႏြယ္ထဲမွ မဟုတ္သူ တက္လာတတ္သည္။ ထို မင္းမိ်ဳးကိုက်ေတာ့ ငတပါးမင္း (ငါ့တစ္ပါးမင္း ဟု ဖတ္ပါ) ဟု ေခၚသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရင့္အႏြယ္ေတာ္ထဲမွ မဟုတ္သူ၊ အျခားတပါးမွ မင္းျဖစ္လာသူ ဟု ဆိုလို၏။
ဘုရင္ေခတ္အဆက္ျပတ္သြားေတာ့ ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ကို အမ်ားျပည္သူ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္မႈ ျဖင့္ ခန္႔အပ္ခဲ့သည္။ (တခါတေလက်ေတာ့လည္း က်ြန္ေတာ္တို႔က သမိုင္းေပးတာ၀န္အရ သည္ႏုိင္ငံႀကီး ပ်က္စီးမဲ့ေဘးကို ျမင္လို႔ ပုခံုးေျပာင္းတာ၀န္ယူလိုက္ရတာပါ တို႔ ဘာတို႔ေတာ့ ရိွေပမေပါ့)။
ဒါေပသိ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ သူ႔ဟာသူ ဘုန္းကံအေလ်ာက္ ဘုရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သမၼတပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္။ ျဖစ္လာသူေတြ အားလံုးဟာ သူလို ကိုယ္လို ျပည္သူေတြထဲကေန ျဖစ္လာတာပဲ မဟုတ္ပါလား။ ေမာင္မင္းကို လူ႔ျပည္မွာ လူအေပါင္းကို အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ဖို႔ ငါကိုယ္ေတာ္ျမတ္ တာ၀န္အပ္ႏွင္း လိုက္သည္ ဟု ဘုရားသခင္က တံဆိပ္ခပ္ႏိွပ္ေပးလိုက္ေသာသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မပါပါ။ ဦးေပၚဦး ေျပာသလို လူထဲကလူ ေတြပဲ ျဖစ္ပါသည္။ (ထူးဆန္းတာက ဘုရားသခင္က တာ၀န္အပ္ႏွင္းလိုက္တာ မဟုတ္ေပမဲ့ သူတို႔ေတြဟာ ဘုရားသခင္က တာ၀န္ေပးလိုက္တာထက္ ပိုၿပီး လက္ေစာင္းထက္တယ္ ခင္ဗ်၊ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကေျပာသမွ်ကို သန္းေပါင္း မ်ားစြာေသာ လူထုႀကီးအေပါင္းက လိုက္နာေနရတယ္ဆိုတာ နည္းတဲ့ ပါ၀ါေတာ့ မဟုတ္ေပဘူး။ ဆူဟာတိုႀကီး ၾကည့္ပါလား။)
သဟာျဖင့္ ဘယ္လိုဘယ္ပံု ဘုရင္၊ သမၼတ၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ား ျဖစ္လာပါသနည္း။ သို႔မဟုတ္ ေရြးခ်ယ္ပါ သနည္း။
ေရွးဇာတ္ေတာ္ေတြထဲမွာေတာ့ ဘုရင္ႀကီးနတ္ရြာစံၿပီး ထီးေမြနန္းလ်ာ ဆက္ခံဘို႔ သားေထာက္သမီးခံ မက်န္ခဲ့ လွ်င္ ဖုသွ်ရထားလႊတ္ကာ မင္းေလာင္းအရွာထြက္ၾကသည္။ ေက်ာက္ဖ်ာထက္ေပၚ၊ စက္ေတာ္ေခၚ၊ ထေတာ္မူပါ့ အရွင့္သား ။ သည္ေတာ့မွ မင္းေလာင္းက အသာေလးထကာ ရထားေပၚပါလာသည့္ မင္းေျမွာက္ တန္ဆာငါးပါးကို ဆင္ယင္၊ နန္းေတာ္ေရာက္ေတာ့ အဆင္သင့္ေစာင့္ေနသည့္ ေခ်ာေခ်ာေလးကို သိမ္းပိုက္၊ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ ေတာ့သည္။
အေနာ္ရထာ မင္းျဖစ္ရတာေတာ့ သိပ္မလြယ္။ လက္ရိွနန္းရဘုရင္ စုကၠေတးကို စိန္ေခၚကာ စီးခ်င္းထိုး၊ အႏိုင္ရ သျဖင့္သာ ဘုရင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ေဟာ - အေလာင္းမင္းတရားႀကီးဟူသည္ လယ္သမားႀကီး မဟုတ္ပါလား။ အခ်ိန္တန္လာေတာ့ ေအာင္ေဇယ် လက္ရံုးက အလိုလို မီးထေတာက္ကာ ဘ၀တူ လယ္သမားႀကီးေတြကို စုရံုးၿပီး က်ဴးေက်ာ္လာသည့္ မြန္မ်ားကို ထန္းလံုးစစ္တပ္မွ အခိုင္အမာ ျပန္ခ်။ ႏိုင္ေတာ့ စစ္တပ္ထူေထာင္။ သည္ကမွ အင္မတန္က်ယ္ျပန္႔လွေသာ ပထမျမန္မာႏိုင္ငံကို တည္ေထာင္ခဲ့။
ပုဂံေခတ္က ဘုရင္လုပ္မည့္ မင္းေလာင္းမ်ားကို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ အဌာရသ ၁၈ ရပ္ကို ေကာင္းစြာ ေက်ညက္သည္ထိ သင္ၾကားေစသည္။ သည္ subject ၁၈ ခု စာေမးပဲြကို credit ႏွင့္ ေအာင္ျမင္ ပါမွ အိမ္ေရွ႔မင္းသား ခန္႔အပ္သည္။ ပုဂံေခတ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားတြင္ ႏွစ္မိ်ဳးရိွ၏။ ပဲြေက်ာင္း ႏွင့္ တဲေက်ာင္း ဟူ၏။ တဲေက်ာင္း က art ၊ ပဲြေက်ာင္းက science ပဲ ဆိုၾကပါစို႔။ တဲေက်ာင္းဘုန္းႀကီးမ်ားက မင္းေလာင္းကို စာေပပရိယတိၱ တနည္းအားျဖင့္ ႏွလံုးရည္ႏွင့္ ပတ္သက္သည္မ်ားကို သင္ၾကား ျပသေပးလိုက္သည္။ တဲေက်ာင္းဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားက်ေတာ့ တရုတ္ ကြန္ဖူးဘုန္းႀကီးေတြလို ဒါးခုတ္၊ လံွထိုး၊ ဆင္စီး၊ ျမင္းစီး၊ သိုင္း၊ စစ္ခ်ီ၊ စစ္တက္ စသည္ျဖင့္ စစ္ေရးစစ္ရာ၊ တိုက္ရည္ခိုက္ရည္ တနည္းအားျဖင့္ လက္ရံုးရည္ ထက္ျမက္ေရးအတြက္ တာ၀န္ယူ သင္ၾကား ပို႔ခ်ေပးလိုက္သည္။ သတ္မွတ္ထားသည့္ စစ္ေဆးခ်က္ စာေမးပဲြမ်ားကို ေအာင္ျမင္၊ လက္မွတ္ရလာေသာ မင္းသားအဖို႔ ဘုရင္လုပ္ဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီ။ ႏွလံုးရည္ေရာ၊ လက္ရံုးရည္ပါ ျပည့္၀ၿပီ။
ဒါ ဗမာျပည္မွာတင္ မဟုတ္ပါ။ ဂ်ပန္က မင္းသားေတြလည္း ထိုနည္းအတိုင္းျဖစ္သည္။ ဘာတဲ့၊ မင္းသားဆိုတာ ဘက္စံုေတာ္ရမယ္။ စာေပဗဟုသုတတင္မဟုတ္ပဲ တိုက္ရည္ခုိက္ရည္လည္း ေကာင္းတဲ့အျပင္ ကိုယ္ခံအားလည္း ေကာင္းရမယ္ ဟုဆိုကာ ခံႏိုင္ရည္ရိွေအာင္ ေလ့က်င့္သည့္အေနႏွင့္ ႏွင္းေတာထဲတြင္ ေရခ်ဳိးရသည္။ တုတ္ႏွင့္ဦးေခါင္း ကို ရိုက္သည္။ ေက်ာကိုရိုက္သည္။ ဂ်ပန္မင္းသား ျဖစ္ရတာ လြယ္သည္မထင္ပါႏွင့္။
ပေလတို က်ေတာ့ သူ၏ သမၼတႏိုင္ငံက်မ္းထဲတြင္ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္မည့္သူမ်ားကို ငယ္ငယ္ကေလးထဲက ေလ့က်င့္ေပးထားသည္။ အသက္အပိုင္းအျခားအလိုက္ ကေလးငယ္မ်ားကို ပညာရည္စစ္ေဆး ၿပီး လယ္လုပ္ဖို႔ပဲ သင့္ေတာ္သူ လယ္လုပ္၊ ရြာသူႀကီးႏွင့္ေတာ္သူကို ရြာသူႀကီးခန္႔၊ အဲ- အသက္ ၄၅ ႏွစ္ ေက်ာ္လာမွ စာေပဗဟုသုတ၊ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားရင့္က်က္လာမွ ပါလီမန္တက္ခြင့္ရသူ ျဖစ္ရသည္။
က်ြန္ေတာ္တို႔အတြက္လည္း မင္းက်င့္တရားအျပည့္အစံုကို ျမတ္စြာဘုရားက လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္ကတဲက ေဟာထားခဲ့တာ ျဖစ္ပါ၏။ ျမတ္စြာဘုရားေဟာသည့္အတိုင္း လိုက္နာခဲ့သည့္အတြက္လည္း ေ၀သာလီ ျပည္သည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ထြန္းကားလွ်က္ ႏိုင္ငံတကာအလယ္ ရဲ၀ံ့ခန္႔ျငားစြာ ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ဤမင္းက်င့္တရား မ်ားအေၾကာင္း သိလိုပါက ေအာက္ပါ web link မွ သပိတ္အိုင္ဆရာေတာ္ဘုရား ႀကီး၏ ရာေဇာ၀ါဒ သုတၱန္ ကို ဖြင့္ နာၾကားၾကေစလိုပါသည္။
Ref: 22. http://www.dhammadownload.com/unyanissara-Burmese.htm
23 ။ ေ၀သာလီ - ပါရဂူ

ထို႔ျပင္ မန္လည္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးေရးစပ္သီကံုးခဲ့ေသာ အင္မတန္ေက်ာ္ၾကားလွသည့္ ျမန္မာ မဟာ ကဗ်ာရွည္ မဟာသုတကာရီ မဃေဒ၀ လကၤာသစ္၊ ပုေတၱာ၀ါဒ24 အခန္းတြင္ ဖတ္ရႈၾကပါ။ အိမ္ေရွ႔မင္း ကိုယ္ေတာ္ ကေလးကို ဖခမည္းေတာ္ မဃေဒ၀ ဘုရင္ႀကီးက မင္းက်င့္တရားမ်ားကို သင္ႀကားေပးသည့္အခန္း ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိဳ႔မွာ လူမ်ားလိုက္နာက်င့္သံုးရန္လည္း သင့္ေတာ္လွသည္ျဖစ္ရာ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ရွာေဖြကာ ဖတ္ၾကပါဟု အခြင့္အခါသင့္တံုး တိုက္တြန္းလိုက္ရပါသည္။ (က်ြန္ေတာ္ ေဒသေကာလိပ္ ေက်ာင္းသားဘ၀ တံုးကေတာ့ အေတာ္မ်ားမ်ားကို အလြတ္က်က္ထားတာ။)
ေရွးေခတ္ ျမန္မာဘုရင္မ်ား မည္ကဲ့သို႔ အုပ္ခ်ဳပ္သနည္း သိလိုလွ်င္ေတာ့ ပုဂံ၀န္ေထာက္မင္းဦးတင္၏ ျမန္မာမင္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံုစာတမ္း25 ကို ရွာ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါ။

(ေအာင္မယ္ေလးေလး၊ သူ႔စာကနည္းနည္း။ အညြန္းေတြကမ်ားမ်ား ျဖစ္ေနပါေပါ့လား ဟု အျပစ္တင္ေတာ္ မမူလိုက္ ၾကပါႏွင့္။ ယခုေခတ္ စာသင္နည္းကိုက အရင္ က်ြန္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္တံုးကလို စာတစ္လံုးခ်င္း လုိက္ဖတ္ျပေနတာ မဟုတ္ပဲ လိုသေလာက္ကို guide line ေပးလိုက္ၿပီး reference ေတြကို ရွာဖတ္ရတဲ့ စံနစ္ ေပကိုးဗ်။ အဲဒီစံနစ္ကို က်ြန္ေတာ္ႀကိဳက္တယ္ဗ်။ အဲသလို လုိက္ဖတ္လိုက္ေတာ့မွ ကိုယ္သိခ်င္တာေတြ အကုန္ သိရေပေတာ့တာကိုး။)

ဥပေဒျပဳျခင္း၊ စက္ရံုႀကီးမ်ားေဆာက္ျခင္း၊ အတတ္ပညာမ်ား သင္ၾကားပို႔ခ်ျခင္း၊ ေဆးရံုေဆးခန္းႀကီးမ်ား တည္ေထာင္ေပးျခင္း ဘာျခင္း၊ ညာျခင္း ထိုထိုေသာ ျခင္း အားလံုးကို အရင္းစစ္လိုက္လွ်င္ (ကမၻာေပၚရိွ မည္သည့္အရာ၀တၱဳကိုမဆို ေနာက္ဆံုးအဆင့္ေရာက္သည္ထိ ခဲြျခမ္းစိတ္ျဖာလုိက္ပါက အီလက္ထရြန္၊ ပရိုတြန္၊ ႏ်ဴထရြန္ မ်ား စုေပါင္းထားေသာ အက္တမ္ကေလးတစ္ခု တြင္ တူညီစြာ လမ္းဆံုးသြားသကဲ့သို႔) ခုနစ္ရက္သားသမီးတို႔ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျခင္းေဘးမွ ကင္းေ၀းဘို႔၊ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေနထိုင္ရဘို႔ ၿခံဳေျပာရ လွ်င္ တိုင္းသူျပည္သားအားလံုး တို႔ ကာယသုခ၊ စိတၱသုခႏွင့္ ျပည့္၀ေစဘို႔ခ်ည္း ျဖစ္ေတာ့သည္။

သည္ေတာ့ အထက္ကေျပာခဲ့သမွ် သတၱဳခ်၍ၾကည့္ရလွ်င္ -


v အစိုးရ ဆိုသည္မွာ တိုင္းသူျပည္သား လူအမ်ား၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ေဖာ္ေဆာင္ရန္ ႏွင့္ တိုင္းသူ ျပည္သားမ်ား၏ အသက္အိုးအိမ္ စည္းစိမ္ကို ကာကြယ္ရန္ တုိင္းသူျပည္သား အားလံုးက သင့္ေတာ္သည္ ဟု ယူဆရသူမ်ားကို အမ်ားသေဘာတူ ေရြးခ်ယ္ကာ ေခါင္းေဆာင္ တင္ထားသူမ်ား ျဖစ္၏။
v အစိုးရ၏ တာ၀န္မွာ တိုင္းသူျပည္သား လူအမ်ား စိတ္ခ်မ္းသာ၊ ကိုယ္ခ်မ္းသာေရးကို ကိုယ္စြမ္း၊ ဉာဏ္စြမ္းရိွသမွ် ကိုယ္ကိ်ဳးမဖက္ပဲ အစြမ္းကုန္ ေဆာင္ရြက္သြားရန္ ျဖစ္၏။









ကိုင္း၊ အစိုးရပိုင္းေတာ့ ေတာ္ေလာက္ေရာေပါ့။ သိပ္ရွည္သြားေတာ့ ပ်င္းစရာ ေကာင္းတယ္။ ခုေတာင္ အေတာ္ ျငီးေငြ႔စရာ ေကာင္းေနၿပီ။

ေနဦး၊ ေရွ႔မဆက္ခင္ က်ြန္ေတာ္နည္းနည္းေလာက္ ကိုယ္ရည္ေသြးျပေစဦး။

က်ြန္ေတာ္တို႔ေခတ္က ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီ ေခတ္။ ေက်ာင္း(တကၠသိုလ္) အတန္းတိုင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံ ဘာသာရပ္ကို မသင္မေနရသင္ရတယ္။ ေက်ာင္းသားအမ်ားစု ေက်ာင္းလစ္ၿပီး စာေမးပဲြ နီးကာနီးမွ မွတ္စု အတိုေလးေတြနဲ႔ တစ္ပဲြတိုးက်က္ ေျဖၾကတဲ့ ဘာသာရပ္ေပါ့ဗ်ာ။ က်ြန္ေတာ္ကေတာ့ ေျပာင္းျပန္ဗ်။ သူမ်ားေတြ စာေမးပဲြေအာင္ရံုမွ် သေဘာထားတဲ့ဘာသာကို က်ြန္ေတာ္ ဂုဏ္ထူးထြက္ေအာင္ ေျဖခဲ့တယ္။ က်ြန္ေတာ္က သေဘာတရားေရးရာေတြကို ၀ါသနာပါေလေတာ့ တနည္းအားျဖင့္လည္း ႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံကို ဘယ္လိုအုပ္ခ်ဳပ္ပါလိမ့္လို႔ ငယ္ငယ္ကတည္းက သိခ်င္ခဲ့ေလေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံအခ်ိန္ေတြဆို ပ်က္ေလ့ပ်က္ထမရိွဘူး။ ဆရာပို႔ခ်ေပးတဲ့ လက္ခ်ာ ေတြကို အေသးစိတ္လိုက္မွတ္ထားၿပီး reference စာအုပ္ ေတြထဲက လက္လွမ္းမီရာတခိ်ဳ႔ကို ရွာေဖြဖတ္ေလ့ရိွတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေက်ာင္းမွာသင္တာတင္မက မဆလပါတီက ထုတ္တဲ့ ႏိုင္ငံတကာေရးရာဂ်ာနယ္ ဆိုတာ က်ြန္ေတာ့္ အသည္းစဲြ၊ တနဂၤေႏြေန႔ထုတ္ လုပ္သားျပည္သူ႔ေန႔စဥ္ သတင္းစာမွာ ဇင္သန္႔ေရးတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေဆာင္းပါးေတြဆို က်ြန္ေတာ္ မ်ဥ္းသားတန္တား၊ မွတ္စုထုတ္တန္ထုတ္ၿပီး အဲဒီေဆာင္းပါးပါတဲ့ သတင္းစာ စာမ်က္ႏွာကိုပါ သိမ္းထား တယ္။ ျပီးေတာ့ တူရာတူရာေတြတဲြၿပီး စာအုပ္ႀကီးခ်ဳပ္ထားတယ္။ အေတာ္မ်ားမ်ား ခုထိရိွေသးထင္ပါရဲ့။ အိမ္အေျပာင္း အေရႊ႔ ကာလေတြမွာ ပံုႏိွပ္စာအုပ္ေတြကလဲြလို႔ က်ြန္ေတာ့္မွတ္စုေတြ၊ သတင္းစာျဖတ္ပိုင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စုေတ ကုန္ၾကတယ္။ ႏွေျမာေတာ့ ႏွေျမာပါရဲ့။
ေနာက္ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ အလုပ္ရဘို႔အတြက္ ဘာတဲ့ ၀န္ထမ္းေရြးခ်ယ္ေလ့က်င့္ေရးအဖဲြ႔ က ေခၚတဲ့ စာေမးပဲြေတြ ၀င္ေျဖရတယ္။ အဲဒီစာေမးပဲြေတြမွာလည္း အဲဒီႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းေတြ ေမးေလ့ရိွေတာ့ ဆိုဗီယက္နဲ႔ အေမရိကန္တို႔ရဲ့ စစ္ေအးစစ္ပဲြ၊ အီရန္အီရတ္စစ္ပဲြ၊ ပါလက္စတိုင္း အေရွ႔အလယ္ပိုင္း ျပႆနာ၊ သီဟိုလ္က တမီလ္က်ား သူပုန္ကိစၥ စသျဖင့္ အဲဒါေတြအားလံုး က်ြန္ေတာ္(တို႔)အလြတ္ရေနတယ္။ ဒါ့ထက္ ဆိုးတာေလး ေျပာရအံုးမယ္။
ေရးေျဖလဲ ေအာင္ေရာ ႏႈတ္ေျဖ (အင္တာဗ်ဴး ေျဖရတယ္)၊ အဲဒီတံုးက ပါတီရဲ့မူ၀ါဒ လမ္းညႊန္ခ်က္ ျဖစ္တဲ့ “လူႏွင့္ပါတ္၀န္းက်င္တို႔၏ အညမညသေဘာတရား”26 ဆိုတာကို ရြတ္ျပရတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ထဲက သူတို႔ ေမးခ်င္တဲ့အပိုဒ္ကို ေမး၊ ကိုယ္က အလြတ္ ရြတ္ျပရတယ္။ ေအာင္မယ္ ကိုယ့္လူ။ ရမ္းသမ္းမွန္းသမ္းနဲ႔ ရြတ္လို႔ရတာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားရိွခိုးစာလို စာလံုးအတိအက် ရြတ္ျပရတာဗ်ိဳ႔။ မွတ္ကေရာ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအထဲ က တခ်ိဳ႔ဟာ ေလးေတြကေတာ့ ေကာင္းတယ္ဗ်။ လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ အသံုး၀င္တယ္။ သိခ်င္ ရွာဖတ္ဗ်ာ။