Free Thinker

ငါ့စာဖတ်၍၊ မမြတ်တိုင်စေ မရှုံးစေသား၊ ပျင်းပြေနှစ်ခြိုက် တွေးဖွယ်ထိုက်ရာ၊ တစ်ပိုဒ်တစ်လေ တွေ့ငြားပေမူ၊ စာပေကျေးကျွန် ငါ့ဝတ်ပွန်ပြီ၊ ငါမွန်အမြတ် ငါအတတ်ဟု၊ စာဖတ်သူပေါ် ခေါင်းကိုကျော်၍၊ ငါသော်ဆရာ မလုပ်ပါတည်း။ ။ တက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင်

Thursday, April 30, 2020

ယောယိမ်းလိုက် ဘသားယိမ်းလိုက်

(၁)

ဟိုတစ်နေ့က အလုပ်သမားများ ဆန္ဒပြသည့်သတင်းနှင့် စက်ရုံပိတ်သိမ်းသည့် သတင်းများ ဖတ်လိုက်ရ၏။

ထိုသတင်းများနှင့် တဆက်တည်း အခြားကုမ္ပဏီများလည်း ဖျက်သိမ်းတော့မည့် ကြော်ြငာပါ ဖတ်ရ၏။

ထိုမျှသာမကသေး ကိုးရီးယားကုမ္ပဏီ ၁၀၀ ကျော်တို့ မြန်မာနိုင်ငံမှ ဘင်္ဂလားသို့ ပြောင်းရွှေ့တော့မည့် အကြောင်းများလည်း တွေ့လိုက်ရပါသည်။

သည်သတင်းများကို ဖတ်ရတာ ကျွန်ုပ် စိတ်မချမ်းသာပါ။

အဲလေ၊ သူတို့တင်မဟုတ်ပါ။

မြန်မာနိုင်ငံ၌ အတွေ့ရ အများဆုံးသောပွဲများကို ပြပါဆိုလျှင် လူစုလူဝေးနှင့် ဆန္ဒဖော်ထုတ်ကြသောပွဲများဖြစ်သည် ဟု ဆိုရပါလိမ့်မည်။

ကြိုက်ပြီဆိုလျှင်လည်း ကြိုက်ကြောင်း ဆန္ဒဖော်ထုတ်ကြ၏။

မကြိုက်ဘူးဆိုလျှင်လည်း မကြိုက်ကြောင်း ဆန္ဒဖော်ထုတ်ကြ၏။

မကျေနပ်လျှင်လည်း ဆန္ဒဖော်ထုတ်ကြ၏။

ကျေနပ်လျှင်လည်း ဆန္ဒဖော်ထုတ်ကြ၏။

ကျွန်ုပ်တို့ ရွှေမြန်မာများကား ဆန္ဒဖော်ထုတ်တာ အလွန်ဝါသနာပါသော လူမျိုးများ ဖြစ်သည် ထင်၏။

၂၀၁၅ မတိုင်မီကတော့ ဆန္ဒဖော်ထုတ်ကြပြီဆိုလျှင် ဩော် - သူတို့ တစ်နေ့ ၃၀၀၀ - ၅၀၀၀ ရလို့ပဲဟု သည်လိုပင် ခပ်ပေါ့ပေါ့ တွေးမိ၏။

သို့သော် ဒီဘက်ခေတ်မှာလည်း ဆန္ဒဖော်ထုတ်ပွဲများကို နေရာအနှံ့ တစ်နည်းမဟုတ် တစ်နည်း တွေ့နေရလေရာ ကျွန်ုပ်မှာ နားမလည်နိုင်အောင်ပင် ဖြစ်တော့၏။

တခြားကိစ္စတွေ ဆန္ဒဖော်ထုတ်တာထားပါ။ ကိုယ်စားနေသည့် ထမင်းအိုးကို ကွဲစေမည့် ဆန္ဒဖော်ထုတ်တာမျိုးကိုတော့ စဉ်းစဉ်းစားစား လုပ်သင့်သည်ဟု ကျွန်ုပ် ထင်ပါသည်။

အလုပ်သမားများ ဆန္ဒပြသည့် သတင်းများကိုလည်း မကြာခဏ တွေ့မြင်ရလေ၏။ မနေနိုင်မထိုင်နိုင် ဝန်ကြီးချုပ်ကတောင် ဝင်ရှင်းပေးရသေးသည်။ (ငှယ် - အလုပ်သမားနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ တာဝန်ရှိသူတွေ အင်္ဂါဂြိုဟ်ကို ဟန်းနီးမွန်းထွက်သွားလို့လား၊ ရှူး . . . တိုးတိုး)

အရင်တုံးက သည်လို ဆန္ဒပြပွဲတွေ မတွေ့မိဟု ထင်ပါသည်။ အဲလေ - တွေ့ရအောင်လည်း ဆန္ဒပြလို့မှ မရဘဲကိုး။ နယ်လှည့်ပါးရိုက်လာတဲ့ကောင်ကွ လို့ ပေါ်တင်ကြိမ်းထားတော့ နားရွက်တောင် မခတ်ရဲကြ။

ဆိုတော့ မြန်မာပြည်မှာ အလုပ်ရှင်အလုပ်သမား ပြဿနာကို ရှင်းပေးမည့်အဖွဲ့ မရှိတော့ဘူးလား။ (အလုပ်သမား သမဂ္ဂများကို မဆိုလိုပါ။)

(၂)

ကျွန်တော် စင်ကာပူအစိုးရကို သဘောကျမိသည့်အချက်မှာ သူတို့က တိုင်းသူပြည်သားတွေကို နားအေးပါးအေး၊ နောက်ကျောလုံလုံ နေနိုင်အောင် စီစဉ်ပေးထား၏။ ဘာပြဿနာမှ အဖြစ်မခံ။ ပြဿနာရှာသည့်သူတွေကို ပြတ်ပြတ်သားသား အရေးယူ၏။

ဆန္ဒပြတာ၊ လူမျိုးရေး၊ ဘာသာရေးပြဿနာ၊ ဘာအဓိကရုဏ်း၊ ညာအဓိကရုဏ်းများ မရှိလေတော့ တိုင်းသူပြည်သား များမှာ အေးရာအေးကြောင်း အလုပ်ကလေးသွားလုပ်လိုက်၊ ပြန်လာ စားလိုက်သောက်လိုက်၊ ပျော်ပွဲရွှင်ပွဲတွေ ကျင်းပလိုက်နှင့် အတော် စိတ်ချမ်းသာစရာ ကောင်း၏။

(ဤကဲ့သို့နေရသည်ကို ကျွန်ုပ်တို့ ရွှေမြန်မာများက စက်ရုပ်လူသားများဟု ကင်မွန်းတပ်ကြသေး၏။ အေးလေ - သူတို့က တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် နပန်းထသတ်လိုက်ကြ၊ ဖေတော့မောင်တော့ ကိုင်တုတ်လိုက်ကြနဲ့ အသားကျလာ ခဲ့တော့လည်း အေးရာအေးကြောင်း နေနေရသည့် ဘဝကို ငြီးငွေ့လာခြင်းအား အပြစ်မဆိုသာပြန်။)

စင်ကာပူဆိုသည်မှာ ဇီးရွက်လောက်ရှိသည့် နိုင်ငံကလေး၌ လူမျိုး တစ်ရာ့တစ်ပါးတို့ လာနေကြ၊ အလုပ်လုပ်နေကြတာ ဖြစ်၏။ လူမျိုးစုံတော့ အကျင့်စရိုက်စုံသည်၊ ဓလေ့ထုံးစံ စုံသည်၊ ဘာသာတရား စုံ၏။ သည်တော့ နင်ရို့လူမျိုးက ဘာ၊ ငါရို့လူမျိုးကဘာ၊ နင်ရို့ဘာသာက အလကား၊ ငါတို့ဘာသာမှ ကိုဗစ်ကို အကာအကွယ်ပေးသည် (ဟုတ်ပေါင် မှားကုန်ပြီ)၊ စသည့်ပြဿနာများသာ ဖြစ်နေလျှင် အမျိုးဆုံးတော့မည် မဟုတ်။ ထိုပြဿနာများကို ရှင်းနေရသည်နှင့် တခြား ဘာမှ လုပ်ကိန်းရှိတော့မှာ မဟုတ်။

သည့်အတွက် စင်ကာပူတွင် ဘာသာရေး၊ လူမျိုးရေးကိစ္စမှာ တကယ့် စန်းစန်းတင့် ဖြစ်၏။ တခြားလူမျိုး၊ တခြားဘာသာ ကို သရော်မော်ကားလုပ်သူများအား ပြတ်ပြတ်သားသား အရေးယူ၏။ ကလေးများကိုလည်း ကျောင်းမှာ ကတည်းက လူဆိုတာ ဟောဒီဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်တွေချွတ်ချလိုက်ရင် အားလုံး အတူတူချည်းပဲကွ . . . စသဖြင့် မတူသောလူမျိုး၊ မတူသော ဘာသာများအကြား ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်း ချစ်ချစ်ခင်ခင် နေတတ်စေရန် သွန်သင် ပေးလိုက်၏။

နောက်သဘောကျစရာကောင်းသည်မှာ တရားဥပဒေကို လေးစားလိုက်နာတတ်စေရန်၊ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး လေးစားချစ်ခင် တတ်ရန် စသည့် ကောင်းမြတ်သည့် အလေ့အထများကိုလည်း ကျောင်းမှာကတည်းက လေ့ကျင့် သင်ကြားပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်၏။

စင်ကာပူ၌ ကျွန်ုပ်အကြိုက်ဆုံးကို ပြပါဟုဆိုလျှင် တရားဥပဒေ စိုးမိုးခြင်း ဖြစ်၏။

စင်ကာပူတွင် သူကတော့ ဘာကောင်ကြီးရဲ့ သားမက်မို့လို့၊

သူကတော့ ဘယ်သူ့ မိန်းမရဲ့၊ မောင်ရဲ့၊ သူငယ်ချင်းရဲ့၊ ယောက္ဖနှစ်ဝမ်းကွဲရဲ့ မယားပါသားမို့လို့ စတာတွေ မရှိ။

ဥပဒေကို ချိုးဖောက်သူသည် ဥပဒေတွင် ပြဌာန်းထားသည့်အတိုင်း အရေးယူခံရမည်။

စင်ကာပူတွင် အလုပ်သမားတွေ ဆန္ဒပြခွင့်မရှိ။ ဆန္ဒပြလျှင် ရုံးတင်တရားစွဲခံရမည်။ အလုပ်ဖြုတ်ပစ်မည်။ နိုင်ငံခြားသား ဆိုလျှင် ပါမစ် cancel လုပ်ကာ ပြန်ပို့မည်။ နောက်ထပ် စင်ကာပူမြေကို ခြေချခွင့်မပြုတော့။

ကိုယ် မတရားအလုပ်ခံရလျှင် သက်ဆိုင်ရာကို တိုင်တန်းရမည်။ သက်ဆိုင်ရာက ဖြေရှင်းပေးမည်။

ရုတ်ရုတ် ရုတ်ရုတ် လုပ်လျှင် ဘုတ်ဘုတ် ဘုတ်ဘုတ် ဖြစ်သွားမည်။

(၃)

စင်ကာပူသို့ ပထမဆုံး စရောက်လာသည့် ဝပ်ပါမစ်လူသစ်များကို စင်ကာပူမှာ ဘယ်လိုနေရထိုင်ရမယ်၊ ဘယ်လို ဥပဒေတွေရှိတယ်၊ အဲဒီ ဥပဒေတွေကို ချိုးဖောက်ရင် ဘယ်လို အရေးယူခံရမယ်၊ အလုပ်သမား တစ်ယောက်အနေနဲ့ ကိုယ့်ရပိုင်ခွင့်တွေက ဘာ၊ အဲဒီရပိုင်ခွင့်တွေ ချိုးဖောက်ခံရရင် ဘယ်ကို တိုင်ရမယ်၊ ဘယ်အဖွဲ့အစည်းမှာ အကူအညီ တောင်းရမယ် စသည်များကို တစ်နေ့ (၈ နာရီ) စာ သင်ပေး၏။

စင်ကာပူတွင် အလုပ်သမားများအရေးနှင့် ပတ်သက်၍ တာဝန်အရှိဆုံး အဖွဲ့အစည်းမှာ MOM (Ministry Of Manpower) ဖြစ်၏။ အလုပ်သမားပြဿနာများကို MOM က ဒိုင်ခံရှင်းပေး၏။ သို့သော် အလုပ်သမားပြဿနာများကို ဖြေရှင်းပေးရန် အဖွဲ့နှစ်ခု ရှိသေး၏။

ပထမတစ်ခုမှာ အစိုးရ၊ အလုပ်ရှင်၊ အလုပ်သမားအဖွဲ့ သုံးခုပေါင်းဖွဲ့စည်းထားသည့် သုံးပွင့်ဆိုင် ပြဿနာ ဖြေရှင်းရေး အဖွဲ့ TADM (Tripartite Alliance for Dispute Management) ဖြစ်၏။ ထိုအဖွဲ့တွင် အစိုးရဘက်က MOM ၊ အလုပ်ရှင်များဘက်က SNEF (Singapore National Employers Federation)၊ အလုပ်သမားများဘက်က NTUC (National Trades Union Congress) တို့ ပါ၏။ ထိုအဖွဲ့က အလုပ်ရှင်-အလုပ်သမား ပြဿနာများကို ရှင်းပေး၏။ သူတို့နှင့် မပြတ်မှ၊ တရားတဘောင်ကိစ္စတွေပါလာမှ MOM ကို ဆက်သွား၏။

ထိုအဖွဲ့အကြောင်းကို အောက်ပါ link တွင် ဖတ်ကြည့်နိုင်ပါသည်။

https://www.tal.sg/tadm/About

အောက်ပါ link တွင် ထိုအဖွဲ့၏ လက်ကမ်းစာစောင်ကို download လုပ်ယူနိုင်ပါသည်။

https://www.tal.sg/assets/resources/tadm-brochure--eng--20190515.pdf

အလုပ်သမားများအနေနှင့် လစာ အပြည့်အဝမရခြင်း၊ အချိန်ပိုကြေးများ မရခြင်း၊ ဟိုအကြောင်း၊ ဒီအကြောင်းများ အကြောင်းပြ၍ လခထဲမှ ဖြတ်လျှင် စသည့် ကိစ္စများအတွက် TADM ကို ဆက်သွယ် အကူအညီ တောင်းခံနိုင်၏။

အဖွဲ့၏ တည်နေရာမှာ နှစ်နေရာဖြစ်ပြီး ပထမတစ်ခုမှာ MOM ရုံး (1500 Bendemeer Road, Hall A Level 3,

Singapore 339946) တတိယထပ် ဖြစ်ပြီး နောက်တစ်နေရာမှာ Jurong East MRT အနီးရှိ Devan Nair Institute for Employment and Employability, Ng Teng Fong Hospital Tower A (80 Jurong East Street 21, #03-03, Singapore 609607) တွင်ရှိ၏။

နောက်တစ်ဖွဲ့မှာ အစိုးရမဟုတ်သော သီးခြားလွပ်လပ်သည့် အဖွဲ့တစ်ခုဖြစ်၏။ MWC (Migrant Workers’ Centre) ဖြစ်ပြီး 579, Serangoon Road, Singapore 218193 တွင် ရှိသည်။ အလုပ်သမားများသည် မိမိတို့ အလုပ်ရှင်နှင့် ပတ်သက်၍ ပြဿနာတစ်စုံတစ်ရာရှိပါက MWC သို့သွားကာ အကူအညီတောင်းနိုင်သည်။ ပြဿနာဖြစ်ပြီး အလုပ်ရှင်က သူ့ဆီတွင်ဆက်မထားတော့သောကြောင့် နေစရာမရှိဖြစ်နေသော အလုပ်သမားများကို ထားရန် MWC တွင် Tuas View Dormitory ၌ အခန်းများ အရံသင့်ထား၏။ အဆင်မပြေသူများအား ထမင်းလည်း ကျွေးထားပေလေသေး၏။

MWC အကြောင်းကို အောက်ပါ link တွင် ဖတ်နိုင်ပါသည်။

http://www.mwc.org.sg/wps/portal/mwc/home

MWC ၏ ယာယီရုံးခန်းများကို အလုပ်သမားများနေသည့် dormitory အနီး RC (Recreation Centre) များတွင်လည်း ဖွင့် ထားပါသေးသည်။ အသေးစိတ်ကို ဖော်ပြပါ link ၌ ဖတ်နိုင်ပါသည်။

ပြဿနာဖြစ်လျှင် ကျွန်ုပ်တို့ဆီလာခဲ့ပါ။ ရှင်းပေးပါမည်။ ရုန်းရင်းဆန်ခတ်တော့ မလုပ်ပါနှင့်။ လုပ်လျှင် တည်ဆဲ ဥပဒေများအရ အရေးယူမည်ဟု သတိပေးထားပါသည်။ ထို့ကြောင့် ဆန္ဒပြခြင်းမှာ စင်ကာပူတွင် တရားမဝင်သော အလုပ်ဖြစ်၏။

(၄)

ဤကမ္ဘာလောကကြီးတွင် မည်သူသည် တစ်ဦးတစ်ယောက်ထဲ နေ၍ ရပါသနည်း။ အကုန် အပြန်အလှန် မှီခိုနေရသူချည်း ဖြစ်၏။

ထမင်းဆိုင်ကြီး ဘယ်လောက်ဟီးထနေအောင် ဖွင့်ထားထား၊ လာစားသူ တစ်ယောက်မှ မရှိလျှင် ထိုထမင်းဆိုင်ကို အောင်မြင်သည့် ထမင်းဆိုင်ဟု ခေါ်နိုင်ပါမည်လား။ ဆိုင်ကလေး သေးသေးလေးပေမင့် လာစားသူတွေ တရုန်းရုန်း ထနေလျှင် အောင်မြင်သည့် ထမင်းဆိုင်ဟု ခေါ်ရမည်။

ထမင်းဆိုင်ရှိလို့ စားသူတွေ အဆင်သင့် စားနိုင်သလို စားသူရှိမှလည်း ထမင်းဆိုင် လည်ပတ်နိုင်ပေမည်။

သင်တန်းကျောင်းကြီး ဘယ်လောက် ကောင်းကောင်း၊ လာတက်မည့်သူ တစ်ယောက်မှ မရှိလျှင် အလကားပဲ ဖြစ်၏။ ထို့အတူ သင်တန်းသားများ ဘယ်လောက် တက်ချင်တက်ချင်၊ သင်ပေးမည့် သင်တန်းကျောင်းမရှိပါကလည်း အလကားပဲ ဖြစ်ပါသည်။

ကုမ္ပဏီများ၊ စက်ရုံအလုပ်ရုံများသည်လည်း အလားတူပင် ဖြစ်၏။

‘ငါမရှိရင် မင်းတို့ဘာဖြစ်သွားမလဲ’ ဆိုတာ အင်မတိအင်မတန် ရူးမိုက်လှသောသူများသာ ပြောသည့်စကား ဖြစ်၏။ အတိတ်ကာလက ပြောလည်း ပြောခဲ့ကြ၏။

အလုပ်သမားရှိလို့ စက်ရုံလည်ပတ်ရသည်မှာ မှန်၏။ ထိုစက်ရုံရှိလို့သာ အလုပ်သမားများ အလုပ်လုပ်နေရခြင်း၊ လခ ရနေခြင်း၊ ထမင်းစားနေရခြင်း မဟုတ်ပါလား။

ကိုယ့်အသိလေးနှင့် မျက်တောင်တဆုံးမျှကြည့်ကာ မလုပ်ကြပါလင့်။

ဟော အခု တကယ်လည်း စက်ရုံပိတ်လိုက်ကရော ပထမဆုံး နစ်နာသူများမှာ အဘယ်သူများ ဖြစ်ပါသနည်း။

မြန်မာစကားပုံတွင် -

‘သူဌေးသင်္ဘောမှောက်တာ ဘာအရေးလဲ၊ သူတောင်းစားခွက်ပျောက်တာ ပိုဆိုးတယ်’ ဟု လာရှိ၏။

အခုပင် မြန်မာနိုင်ငံမှာ လုပ်ရတာ အင်မတန် ပြဿနာများတယ် ဆိုကာ နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီများ ပြန်ကုန်ကြလေပြီ။ သူတို့အဖို့ မြန်မာပြည်မှာ စက်ရုံမတည်နိုင်လျှင် တခြားအဆင်ပြေသည့်နေရာ သွားမည်သာ ဖြစ်လေသည်။ အခုပဲ ကိုးရီးယားကုမ္ပဏီတွေ ဘင်္ဂလားကို ရွှေ့ဘို့ စိုင်းပြင်းနေပြီ။

စက်ရုံတစ်ခု ပိတ်သိမ်းလိုက်လို့ အလုပ်ပြုတ်သွားသည့် ရာဂဏန်းမျှသော သူတွေ ဘယ်သွား အလုပ်ရှာမည်နည်း။ အလုပ်တစ်ခုရဘို့ဆိုတာ လွယ်လှတာ မဟုတ်။

အဘယ်ကြောင့် သည်ပြဿနာတွေ ဖြစ်ရတယ်ဆိုတာ ကျွန်ုပ် သေသေချာချာ မသိပါ။ သူတို့နောက်မှာ မြှောက်ပေးသည့် သူများ ရှိသည်ဆိုလျှင်တော့ ထို ဘေးတီးပေးနေသူများကို ရပ်တန်းက ရပ်ကြပါဟု ကျွန်ုပ်က အနူးအညွတ် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။

အလုပ်သမားများမှာ အသိပညာ နည်းပါးသူများ ဖြစ်သဖြင့် အာပေါင်အာရင်းသန်သန်နှင့် ပြောသူများ စကားကို နားဝင်ကာ ဘာမှန်းညာမှန်းမသိ၊ အတိုအရှည်ကို မမြော်မြင်နိုင်ဘဲ ‘ယောယိမ်းလိုက်၊ ဘသားယိမ်းလိုက်’ ပျော်ပျော်ပါးပါး ပင် ဒို့အရေးလိုက်ကြသည်။ နောက် အလုပ်ပြုတ်ပြီဆိုတော့မှ မျက်ကလဲဆန်ပြာ ဖြစ်ကြရသည်။

“တာဝန်ရှိသူများ” ဆိုသောစကားနှင့် “တရားဥပဒေ” ဟူသည့် စကားလုံးနှစ်လုံးကိုမူ ကျွန်ုပ်၏ အဘိဓာန်မှ ဖြုတ်ပစ်လိုက်ပါပြီ။

မြန်မာနိုင်ငံသူ/နိုင်ငံသားအားလုံး ဒုက္ခဆင်းရဲတွင်းမှ လွတ်ကင်းနိုင်ကြပါစေသတည်း။

ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

အေးငြိမ်း

၃၀ ဧပြီလ၊ ၂၀၂၀

Tuesday, April 21, 2020

ကျွန်ုပ်နှင့် ပြည့်ဝပျော်ဝင်ရည် အကြောင်း

တချို့အရာတွေမှာ ကျောင်းမှာသင်တုံးက နားမလည်။

တကယ့်လက်တွေ့ဘဝက အတွေ့အကြုံတွေနဲ့မှ သေသေချာချာ နားလည်ရတာဖြစ်၏။

ဗုဒ္ဓဘာသာစာပေများတွင် အောက်ပါအတိုင်း ဉာဏ် ၃ ပါးကို ပြဆိုထား၏။

၁။ သုတာမယဉာဏ်

၂။ စိန္တာမယဉာဏ် နှင့်

၃။ ဘာဝနာမယဉာဏ် တို့ဖြစ်၏။

သုတာမယဉာဏ်ဆိုသည်ကား ကျောင်းမှာ ဆရာကသင်ပေးလိုက်တာကို သင်အံလေ့ကျက်လိုက်တာ ဖြစ်၏။

စိန္တာမယဉာဏ် ဆိုသည်ကား ထိုသင်အံလေ့ကျက်ထားသည်တို့ကို အခြေခံကာ မိမိဉာဏ်နှင့် ဆင်ခြင်စဉ်းစားတာ ဖြစ်၏။

ဘာဝနာမယဉာဏ် ဆိုသည်မှာမူ ခုနင်က သင်အံလေ့ကျက်ထားသည်များ၊ ဆင်ခြင်စဉ်းစားထားသည်များကို လက်တွေ့ အသုံးချရာမှ ရလာသည့် အသိဉာဏ်ဖြစ်၏။

ကျွန်ုပ်တို့ အလယ်တန်းကျောင်းသားဘဝလောက်က (ထင်ပါသည်) ပြည့်ဝပျော်ဝင်ရည် အကြောင်း သင်ခဲ့ရ၏။

ရေဖန်ခွက်ထဲကို ဆားတွေ ထည့်လိုက်၊ အရည်ပျော်သွားလိမ့်မည်။ ဖန်ခွက်ထဲမှာ ဘာဆားမှ မတွေ့ရတော့။ နောက်တခါ ထပ်ထည့်။ ထပ် အရည်ပျော်မည်။ ဤကဲ့သို့ ထပ်ခါထပ်ခါ ထည့်သည့်အခါ နောက်ဆုံး ဆားတွေ ရေမှာ ထပ်မပျော်နိုင် တော့ဘဲ ဖန်ခွက်ထဲမှာ ဆားပွင့်တွေကို မြင်လာရလိမ့်မည်။ ထိုအရည်ကို ပြည့်ဝပျော်ဝင်ရည် ဟု ခေါ်၏။

ထိုစဉ်က ပြည့်ဝပျော်ဝင်ရည် ဆိုသည်မှာ ဘာဖြစ်ပါသည် ဟု စာအော်ကျက်ခဲ့တာလောက်သာ ရှိသည်။ ဘာကို ဆိုလိုမှန်း မသိခဲ့။

နောက် စက်မှုတက္ကသိုလ်တက်တော့ (ဆရာဦးကျင်စိုးလား၊ ဒေါက်တာချမ်းငြိမ်းလားမမှတ်မိ။ ဆရာဦးကြင်စိုး ထင်ပါသည်) Thermo Dynamic မှာ စကျူယိတ်တက် စတီးမ် (saturated steam) ၏ ဂုဏ်သတ္တိ (property) များ အကြောင်း သင်သည်။ အမှန်ကို ဝန်ခံရလျှင် ထိုစဉ်က saturated steam ဆိုတာ ဘာမှန်းမသိခဲ့ပါ။

နောက်တော့ ဟဲ့၊ ကြော်ပြီးသားဆီတွေ ပြန်မသုံးနဲ့ဟဲ့။ အဲဒါတွေက saturated fat တွေ၊ ရောဂါဖြစ်လိမ့်မယ် စသဖြင့် ကြားရပြန်၏။

ကျွန်တော် အသက် ၄၈ နှစ်လောက်ရောက်မှ ထိုစကားများကို သေသေချာချာ နားလည်ခဲ့တော့၏။

ကြမ်းပြင်ပေါ် ရေတွေဖိတ်စဉ်ကျတော့ တစ်ရှူးနှင့်သုတ်၏။ ရေက အတော်လေးများတော့ ပထမ တစ်ရှူးမှာ ရေကို ထပ်စုပ်ခြင်းငှာ မစွမ်းသာတော့ပဲ ရေများနှင့် လုံးဝပြည့်သွား၏။ ထို့ကြောင့် နောက် တစ်ရှူးတစ်ခု ထပ်ယူရ၏။ မရသေး၊ နောက်တစ်ရှူးမှာလည်း ရေများနှင့် ပြည့်သွားပြန်သည်။ ၄ ခုမြောက် တစ်ရှူးကျမှ ရေတွေကို ကုန်အောင် သုတ်လိုက်နိုင် လေတော့၏။

ဤသည်ကား saturated ၏ သဘောတရားပင် ဖြစ်တော့၏။

ပထမတစ်ရှူးသုံးခုမှာ ရေများဖြင့် လုံးဝပြည့်သွား၍ နောက်ထပ် ရေကို ထပ်မစုပ်နိုင်တော့။ ဤသည်ကို ပြည့်ဝ (saturated) ဟု ခေါ်ခြင်း ဖြစ်ပေသည်။

ရေဖန်ခွက်ထဲသို့ ဆား/သကြားများကို ထပ်ခါထပ်ခါ ထည့်ခြင်းဖြင့် ထိုရေတွင် ဆား/သကြားတို့ ပျော်ဝင်ကာ လုံးပြည့်သိပ်သွားပြီး နောက်ထပ် ထပ်မစုပ်နိုင်တော့သည့် အခြေအနေကို ပြည့်ဝ (saturated) ဟု ခေါ်၏။

ရေကို အပူပေးသည့်အခါ ၁၀၀ ဒီဂရီစင်တီဂရိတ်ရောက်လျှင် ရေဆူ၏။ ဆက်ပြီး အပူပေးလျှင် ထိုရေများသည် အခိုးအငွေ့အဖြစ် (ရေနွေးငွေ့) ပြောင်းသွား၏။ ရေနွေးငွေ့ဆိုသော်လည်း ရေနွေးငွေ့အားလုံးတူတာ မဟုတ်ပါ။ ၎င်း၏ အပူချိန်နှင့်ဖိအားကိုလိုက်၍ ဂုဏ်သတ္တိများ ပြောင်းသွား၏။ မည်သည့်ရေနွေးငွေ့က မည်သည့်ဂုဏ်သတ္တိရှိကြောင်းကို ဆရာဦးကြင်စိုးက သင်ခဲ့တာဖြစ်၏။ (အသေးစိတ်သိလိုသူများ ကျောင်းပြန်တက်ကြပါ။) ကျော်တို့တုံးကတော့ steam table ကို fifth year မှာ သင်ခဲ့ရတာ ထင်ပါသည်။ (ဝမ်းနည်းစရာကောင်းသည်မှာကား အပတ်တကုတ် လေ့လာ သင်ယူခဲ့သော ထို steam table ကြီးကို ယခု အသက် ၆၀ ပြည့်ခါနီးထိ တစ်ခါမှ အသုံးမချရသေးတာ ဖြစ်၏။ အခုတော့ ဘာတွေဆိုတာ မမှတ်မိတော့။ အကုန်မေ့ကုန်ပါပြီ။)

ပထမ ကျောင်းမှာ သင်ခဲ့တာ သုတာမယဉာဏ်ဖြစ်သည်။ သင်တော့သင်လိုက်ရသည်။ ဘာတွေမှန်းမသိ။ တစ်ရှူးမှာ ရေတွေပြည့်သွားတာ မြင်ရတော့မှာ ပြည့်ဝပျော်ရည်အကြောင်း စဉ်းစားမိသည်။ သည်တော့မှ saturated steam တို့ saturated fat အကြောင်း သဘောပေါက်တာ ဖြစ်သတည်း။ (စိန္တာမယဉာဏ်၊ ဘာဝနာမယဉာဏ်)

Fifth year ဆိုတော့ ဆရာလင်းကို သတိရမိ၏။ သူက Industrial (Production) Engineering (ထင်ပါသည်) သင်၏။ သူဘာတွေသင်သွားတယ်ဆိုတာ မမှတ်မိ။ မှတ်မိနေသည်ကား သူ စာသင်နေရင်း ပြောပြသွားသည့် ပုံပြင်လေး ဖြစ်ပါ၏။

ကျောင်းမှာ နိုင်ငံ့ဂုဏ်ဆောင် (ဟုတ်ပေါင်) ကျောင်းဂုဏ်ဆောင် ဘောလုံးအသင်း ရှိ၏။

အသင်းမှ ကျောင်းသားတစ်ယောက်မှာ ဘောလုံးကောင်းသလောက် စာကျတော့ အတော် ချာတူးလန်လှ၏။

သို့သော် ကျောင်းဂုဏ်ဆောင် ကျောင်းသားဖြစ်တော့ စာမေးပွဲကလည်း ချလို့မဖြစ်။

သည်တော့ ဆရာက ပြော၏။

ဒီမယ် ကိုဟဝှာ - မောင်မင်းကို မေးခွန်းတစ်ခုမေးမယ်။ မေးခွန်းက ဘာမှ မခက်ဘူး။

အင်္ဂလိပ် စကားလုံးတစ်ခုပဲ။

အဲဒီစကားလုံးမှာ အက္ခရာ ၆ လုံးပါတယ်။ အဲဒီစကားလုံးကို မင်း စာလုံးပေါင်းပြရမယ်။

အားလုံးမှန်စရာမလိုဘူး။အက္ခရာတစ်လုံးမှန်ရင် အအောင်ပေးမယ်။

ဘယ့်နှယ်လဲ။

မောင်ဘောလုံးက ရင်ကော့ကာ ဖြေ၏။ မေးလိုက်ဇမ်းဘာ ဆရာကြီး၊ ဖြေဘို့ အသင့်ပါဘဲ။

ကောင်းပါပြီမောင်၊

ကဲ ကော်ဖီကို စာလုံးပေါင်းပြစမ်းကွာ။

မောင်ဘောလုံးမှာ မခန့်လေးစား အမူအရာနှင့် ဂုဏ်ယူစွာ ခေါင်းမော့၊ ရင်ကော့ကာ စာလုံးပေါင်းပြလိုက်လေ၏။

KAWPHY

အသင်တို့၏ အလွန်မြင့်မြတ်လှသော နိဗ္ဗာန်နှင့် ဆက်စပ်နေသည့် စကားလုံးဖြစ်သည့် -

သုတာမယဉာဏ်၊ စိန္တာမယဉာဏ် နှင့် ဘာဝနာမယဉာဏ် တို့ကို ကျွန်ုပ်၏ ဘာမဟုတ်သည့် ဆားဖျော်ရည်နေရာတွင် ယူသုံးမိသည့်အတွက် အသင် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်အပေါင်းသည် ကျွန်ုပ်ကို (လူကြီးလူကောင်းဆန်စွာ) နားလည် ခွင့်လွှတ်နိုင်လိမ့်မည်ဟု ယူဆပါသည်။

ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

အေးငြိမ်း

၂၁ ဧပြီ၊ ၂၀၂၀

Saturday, April 18, 2020

၁၃၈၂ ခုနှစ် နှစ်ဆန်းတစ်ရက်နေ့ အတွေး

(၁)

တစ်နှစ်သစ်ပြန်ပြီ။

အင်္ဂလစ်ရှ်ကလင်ဒါကို ကိုးကွယ်ကြသူ (ဟုတ်ပေါင်) ယုံကြည်ကြသူ (ဒါလည်းမဟုတ်သေး)

(အင်း - ဘိုလိုခေါ်ရမလဲပေါ့နော်)

ဂရေဂေါရီယန်ကလင်ဒါကို သုံးစွဲကြသူအပေါင်းမှာ ဒီဇင်ဘာလ ၃၁ ရက်နေ့ည ဝဝ:ဝဝ ရောက်ပြီဆိုသည်နှင့် ၅ . . ၄ . . ၃ . . ၂ . . ၁ . . ဟက်ပီးနယူးယီးယား ဟု အော်ကြ၊ ပျော်ကြလေသည်။

သူများတွေပြောတာ ကြားဖူးတာတော့ အနှီကဲ့သို့ အော်ပြီးသကာလ အနီးရှိ ကောင်လေး၊ ကောင်မလေးများကို ဖက်လိုက်ကြသော ဟူသတတ်။

ကျွန်ုပ်တောင် ငယ်စဉ်အခါက ဩချတ်တွင်သွားပြီး ဖက်ရန် ကြံမိသေး၏။

နောက်မှ အင် - ရေချိုးမှန်းမသိ၊ မချိုးမှန်းမသိ၊ ဖက်ရမှာ ရွံစရာကြီးဟု မသတီသည်နှင့် မသွားဖြစ်ဘဲ ရှိလေသည်တမုံ့။

ကျွန်ုပ်တို့မြန်မာများမှာမူ မာလတီ ကာလချာ ဖြစ်၏။

သူများတွေ အမေနေ့ဆိုတော့လည်း အမေလိုက်ရတာ။ အိမ်ကအဖေတောင် သောက်မြင်ကပ်ပြီး ဖနောင့်နှင့် ထပေါက်ချင်မိသည်ထိ ဖြစ်၏။

ဖေဖော်ဝါရီ ၁၄ ဆိုတော့လည်း ဟိုတယ်တွေမှာ နေရာလပ်ကို မရှိ။ ဘွတ်ဖို့အတွက်ကို ဟို့ ၃ လ လောက်ကတည်းက ကြိုတင် ဘွတ်ကင်ယူထားရတာဖြစ်၏။

ထို့အတူ ဒီဇင်ဘာလကုန်တော့လည်း ပျော်ပျော်ပါးပါးပင် ဘွတ်ကြ (ဟုတ်ပေါင်၊ မှားကုန်ပြီ) ဟက်ပီးနယူးယီးယား ကြကုန်၏။ မည်မျှပျော်ကြသနည်းဆိုလျှင် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် ဓားနှင့်ထိုးတမ်းကစားကာ မဟာတာပန ငရဲသို့ပင် တပျော်တပါးကြီး သွားကြကုန်သော ဟူ၏။

အင်းဂလစ်ရှ်နှစ်ကူးတင်လားဆိုတော့ မဟုတ်ပါ။ မြန်မာနှစ်ကူးတွင်လည်း အသားကုန် ပျော်ကြလေ၏။

နင်ရို့ အင်းဂလစ်ရှ်နှစ်ကူးက မမိုက်။ တစ်နှစ်လုံးမှ ၅ မိနစ်၊ ၁၀ မိနစ်လောက်ပျော်ရတာ။

ငါတို့မြန်မာနှစ်ကူးကမှ ဟော၊ လေးငါးရက်လောက် အားရပါးရ ကမြင်းကြောထလို့ရသည်။ (စင်ကာပူက မြန်မာနှစ်ကူး ကတော့ ဧပြီလရှိ တနင်္ဂနွေအားလုံးဖြစ်၏။)

နောက်ပြီး ကျွန်ုပ်တို့မှာ တိုင်းသူပြည်သားများအပေါ် အလွန် မေတ္တာ၊ စေတနာထားလှသည့် အစိုးရကိုရထားသည့် အတွက် သင်္ကြန်ကို ရုံးဆယ်ရက် ပိတ်ပေးသည်။

တောက်၊ မိုက်ချက်တော့။

ကမ္ဘာပေါ်တွင် နိုင်ငံပေါင်း ၂၀၀ နီးပါးရှိသည့်အနက် နှစ်ကူးရုံးပိတ်ရက် ဆယ်ရက်ပိတ်သည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့ ရွှေပြည်ကြီး တစ်ခုတည်းသာ ဖြစ်မည်ထင်ပါသည်။ ဂုဏ်ယူဘွယ်ရာပါတကား။ (အဟိ၊ အရင်က ဆယ်ရက်ပိတ်နေကျ အခု ၅ ရက် လည်းလုပ်လိုက်ရော ပူညံပူညံတွေဖြစ်ကုန်လို့ ဘာတဲ့ သီတင်းကျွတ်ကို အစားပိတ်ပေးပါတယ် ဆိုလား။ ထူးပေ ဆန်းပေသည်၊ အရူးတွေ ရမ်းနေသည်။) (ဟုတ်ပေါင်)

ဆိုတော့ သူတို့ဒီလောက် ပျော်ကြရအောင် နှစ်ကူးတဲ့အခါ ဘာတွေများ အလွန်အင်မတန် ထူးခြားသွားလို့ပါလိမ့်ဟူသော သိချင်စိတ်သည် ကျွန်ုပ်၌ မချိမဆန့် ဖြစ်လာလေသော ဟူ၏။ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်သည် ညဘက်ကြည့်လေ့ရှိသော ရုပ်ရှင်ကိုပင် မကြည့်တော့ဘဲ ဒီဇင်ဘာလ ၃၁ ရက် ည သန်းခေါင်ကို အလွန် စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့် စောင့်ကြည့်ခဲ့ လေ၏။

11:59:53 pm

11:59:54 pm

11:59:55 pm

11:59:56 pm

11:59:57 pm

နာရီလက်တံသည် တဖြည်းဖြည်း ထိပ်ဆုံးနားသို့ ချဉ်းကပ်လာချေပြီ။

ယခုမှ အပျိုဖြစ်ကာစ လုံမကလေးသည် သူ၏ ချစ်သူရဲစားနှင့် ဆိတ်ကွယ်ရာတွင် ယခုမှ ပထမဆုံးအကြိမ် စတင် တွေ့ရတော့မည်ကဲ့သို့ ကျွန်ုပ်ရင်များသည်လည်း တဒိတ်ဒိတ် ခုန်လာလေ၏။

11:59:58 pm

11:59:59 pm

00:00:00

ဒေါင် - မြတ်စွာဗုဒ္ဓော

ကျွန်ုပ်၏ ရင်ခုန်နှုန်းသည် အမြင့်ဆုံးသို့ရောက်ပြီးသကာလ ဘာတွေဖြစ်ကုန်ပြီလဲ ဟု မျက်လုံးပြူး မျက်ဆံပြူး စောင့်ကြည့်နေမိ၏။

နာရီလက်တံကား ထိပ်ဆုံးကို ကျော်သွားချေပြီ။

00:00:01 am

00:00:02 am

00:00:03 am

00:00:04 am

00:00:05 am

ငှယ်၊ ဘာမှလည်း မဖြစ်ပါလား။ ငါ့လခွမ်းတဲ့မှ။

ကမ္ဘာလောကကြီးမှာ ခါတိုင်းနေ့များကဲ့သို့ပင် အလွန်တိတ်ဆိတ်စွာ အိပ်မောကျနေလေ၏။

(နင်ကသာ ဘာမှ မဖြစ်သလိုနေ၊ ငါ့မှာတော့ ရင်တွေခုန်လိုက်ရတာ၊ ရှီးတဲ့မှ)

အနို့၊ နင်ရို့နှစ်ကူးကျတော့ အင်မတန်ပျော်စရာကောင်းပြီး ငါ့နှစ်ကူးကျ ဘာမှလည်း မထူးဆန်းပါလား။ ဒါမတရားဘူး။ ကာလုံခေါ်ခိုင်း (ဟုတ်ပေါင်၊ မှားကုန်ပြီ) ၆၆ ဃ နဲ့တရားစွဲ (ဒါလည်းဟုတ်သေးပါဘူး)။

ခွင့်လွှတ်ကြပါခင်ဗျား။ ဖေ့စ်ဘုတ်အကြည့်များတော့ ကာလုံခေါ်တာနဲ့ ၆၆ ဃ တို့ကို အလွတ်ရနေလို့ပါ။

(၂)

ဟိုးယခင်က လူများမှာ ဘာပြက္ခဒိန်မှ မရှိ။ သည်အတိုင်း နေလာခဲ့ကြတာ ဖြစ်၏။ သို့သော် ပြက္ခဒိန်မရှိတော့ သမီးရည်းစားချင်း ချိန်းတွေ့ရတာ မလွယ်။ သည်အတွက် ပြက္ခဒိန်ကို တီထွင်ခဲ့ကြ၏။

ဆိုရလျှင် အင်္ဂလိပ်ပြက္ခဒိန်မှာ တကယ့် ဘရုတ်သုက္ခဖြစ်၏။ ပြက္ခဒိန်တီထွင်စက လ များကို ၁၅ ရက်သတ်လိုသတ်၊ ၂၈ ရက် သတ်လိုသတ်။ နောက်ပြီး နိုဝင်ဘာနှင့် ဒီဇင်ဘာဆိုတာ အရင်က မရှိ။ အေးလွန်းလို့ အလုပ်မလုပ်နိုင်သည့်အတွက် ဆိုကာ ထိုနှစ်လကို ချန်လှပ်ထားခဲ့သည်။ (ငှယ်၊ ပြက္ခဒိန်မှာမပါဘဲ နှစ်လလို့ ရေနိုင်တာ နည်းတဲ့စကေး မဟုတ်ဘူးနော့။ ၉+ ကျော်တယ်)။ ထားပါတော့။ ပျင်းစရာကောင်းပါတယ်ဗျာ။ အသေးစိတ်သိလိုသူများ ကျွန်ုပ်၏ မြန်မာပြက္ခဒိန်စာအုပ် ကို ဝယ်ယူဖတ်ရှုပါရန် အကြံပြုပါသည်။

သို့သော် အရှေ့တိုင်း ပြက္ခဒိန်များမှာ ကောင်းကင်မှ နေ၊ လတို့လှည့်ပတ်သွားလာခြင်းကို အခြေခံထားသဖြင့် အနောက်တိုင်းပြက္ခဒိန်တို့ထက် ပိုမိုခိုင်မာလေသည်။ သို့သော်လည်းပေါ့လေ။ နားလည်ရမလွယ်သလို၊ တွက်ရချက်ရ ခက်ခဲသည်။ ထားပါတော့။ ပျင်းစရာကောင်းပါတယ်ဗျာ။ အသေးစိတ်သိလိုသူများ ကျွန်ုပ်၏ မြန်မာပြက္ခဒိန်စာအုပ်ကို ဝယ်ယူဖတ်ရှုပါရန် အကြံပြုပါသည်။ (အဟဲ၊ မာ့ကက်တင်းပေါ့ဗျာ)

တစ်ခုခုလုပ်နေသည်ဖြစ်စေ။ ဘာမှမလုပ်ဘဲနေသည်ဖြစ်စေ။ အချိန်ကတော့ တရွေ့ရွေ့ ကုန်ဆုံးသွားမည်ဖြစ်၏။ အချိန်ကုန်တာချင်းအတူတူ မည်ကဲ့သို့အချိန်ကို ကုန်စေသလဲဆိုတာ အရေးကြီး၏။

လူတိုင်းလူတိုင်း တစ်ရက်လျှင် ၂၄ နာရီ အညီအမျှစီ ရကြသည်ချည်း။

သို့သော် ထို ၂၄ နာရီ မည်မျှတန်ဘိုးရှိသနည်း ဆိုသည်မှာ ကိုယ်ဘာလုပ်ခဲ့သလဲ ဆိုသည့်အပေါ် များစွာမူတည်၏။

ကိုယ့်အပြောအဆို၊ ကိုယ့်လုပ်ရပ်ကြောင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်၊ ကိုယ့်မိသားစု၊ ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်၊ ကိုယ့်မြို့ကိုယ့်ရွာ၊ ကိုယ့်တိုင်းပြည်အတွက် အကျိုးယုတ်မည်ဆိုလျှင် ဘာမှမလုပ်ဘဲ အိပ်နေတာက ပိုအကျိုးရှိလေသည်။

လူသည် ကိုယ့်သမိုင်းကိုယ်ရေးနေတာ ဖြစ်၏။

သင်သေသည့်အခါ မည်သည့်ပုံစံနှင့် သေချင်ပါသနည်း။

အချို့မှာ သေတာတောင် လူသိမခံရဲ။ တိုးတိုးတိတ်တိတ် သေရသည်။

(ဘယ်သူဖြစ်မလဲဆိုတာ မိတ်ဆွေတို့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် ခန့်မှန်းလို့ရပါသည်။)

ရွှေမန်းတင်မောင်သေတော့ လိုက်ပို့သည့် လူထုကြီးမှာ မကြုံစဖူး ထူးကဲလှသည် ဆို၏။

အဘယ်ကြောင့်နည်း။

တချို့မှာ လူသေသွားသော်လည်း နာမည်မသေ။

သူ့နာမည်ကြားရုံနှင့် ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထကာ မျက်ရည်လည်လာလေသည်။

အချို့မှာမူ လူသေသည့်တိုင် သူ့နာမည်ကြားလိုက်သည်နှင့် အခုချက်ချင်းပင် ခုံဖိနပ်စုတ်ကို ခွေးချေးသုတ်ကာ ပါးချချင်စိတ် ပေါက်မိလေ၏။

အဘယ်ကြောင့်နည်း။

သင်တို့သည် ဘယ်လိုလူစားမျိုးထဲတွင် ပါလိုပါသနည်း။

ငါဘာကောင်ကွ ဟု ပါးစပ်ကနေ ထုတ်ကြွားနေစရာမလို။

ငါဘာလုပ်သလဲဆိုတာ ငါ့ထက် အများက ပိုသိသည်။

ငါသေရင် တစ်အိမ်တစ်ယောက် မပို့မနေရ ပို့ရမည်၊ မပို့သူများကို ထောင် ၃ နှစ်ချမည်ဟု အမိန့်ထုတ်ကာ အတင်းရော အဓမ္မပါ ပို့ခိုင်းသဖြင့် ကြောက်လို့လိုက်ပို့သည့်တိုင် ရေဝေးရောက်သည်ထိ ပို့သူမှာ ရှားပါလိမ့်မည်။ အောင်မယ်လေး ကိုဟိုဒင်းရဲ့၊ အခုမှ သေရသလား၊ သွားသင့်တာကြာပေါ့ဟု ဝမ်းနည်းပက်လက် ငိုမည့်သူသာ များပါလိမ့်မည်။

(၃)

ကျွန်ုပ်တို့အချိန်ကို ကျွန်ုပ်တို့ပိုင်သည်။ (ထင်တာပဲ)

သင့်ကို ဘာလုပ်ပါဟု မည်သူမှ တိုက်တွန်းလို့မရ။ တိုက်တွန်းသည့်တိုင် ကိုယ်လုပ်ချင်မှ ဖြစ်သည်။

သင်လုပ်ချင်တာကိုသင် လွတ်လွတ်လပ်လပ် လုပ်ပိုင်ခွင့်ရှိ၏။

(ထင်တာပဲ၊ မိန်းမကြောက်ရတဲ့လူတွေတော့ မပြောတတ်ဘူး။)

ငါ ဘာလုပ်မလဲဆိုတာ ကိုယ့် ရွေးချယ်ပိုင်ခွင့် ဖြစ်၏။

အရွေးမမှားကြပါစေမည့်အကြောင်း -

နှစ်ကူးဆုတောင်းပေးလိုက်ပါသတည်း။

ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

အေးငြိမ်း

၁၃၈၂ ခုနှစ်၊ ဦးတန်ခူးလပြည့်ကျော် ၁၁ ရက်

မြန်မာ နှစ်ဆန်း ၂ ရက်နေ့

Thursday, April 16, 2020

ကျွန်ုပ်နှင့် ဘာသာရေးမှိုင်းများအကြောင်း

အချီး

ကျွန်ုပ် ဤစာကိုရေးခြင်းဖြင့် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်များကသော် လည်းကောင်း၊ အခြားဘာသာဝင်များကသော် လည်းကောင်း ဆဲကောင်းဆဲကြပါလိမ့်မည်။ သို့သော် ကျွန်ုပ်ရေးထားသည်များကို အသင်တို့ ဖတ်ပြီးလျင်မူ ဘယ်အရာက ဘာ ဆိုတာကို အနည်းငယ် ရိပ်မိ၊ သိရှိနိုင်လိမ့်မည်။ ကိုးကွယ်မှုနှင့်ပတ်သက်၍ အနည်းဆုံး အတွေးကလေး တစ်ခုတော့ ရသွားပါလိမ့် မည်။ ဤသို့ ကျိုးကြောင်းဆင်ခြင် စဉ်းစားနိုင်ကြပြီဆိုလျှင်ပင် ကျွန်ုပ် ရေးရကျိုးနပ်ပါပြီ။

ဤစာကို ကျွန်ုပ်က ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်အနေနှင့် ရေးခြင်းမဟုတ်မူ၍ Third Party (ဟုတ်ပေါင် မှားကုန်ပြီ) ဘယ်ဘာသာဝင်မှ မဟုတ်သည့် အပြင်လူတစ်ယောက် အနေနှင့် မြင်ကြည့်ခြင်းဖြစ်သတည်း။

(၁)

ပုံစံများဖြည့်ရာတွင် ‘ဘာသာ’ ဟူသည့်ကွက်လပ်၌ ကျွန်ုပ်သည် ‘ဗုဒ္ဓဘာသာ’ ဟု ယခင်ကလည်း ဖြည့်ခဲ့၏။ ယခုလည်း ဖြည့်နေဆဲဖြစ်ပြီး နောင်လည်း ဆက်ဖြည့်နေရဦးမည် ဖြစ်၏။ မြန်မာနိုင်ငံမှ လျှောက်လွှာများတွင် လူတစ်ယောက် ကိုးကွယ်သည့်ဘာသာကို အဘယ်ကြောင့် သိချင်ရသနည်း ဆိုသည်ကို ကျွန်ုပ် ယခုတိုင် မစဉ်းစားတတ်ပါ။ ဤသို့သိရခြင်းဖြင့် ဘာထူးသွားသလဲ ဆိုသည်ကိုလည်း သိချင်မိ၏။

လူတစ်ယောက်၏ အရည်အသွေး၊ အစွမ်းအစ၊ စိတ်နေသဘောထား၊ ကိုယ်ကျင့်စာရိတ္တတို့ကို ထိုသူ ဘယ်ဘာသာ ကိုးကွယ်သလဲ ဆိုသည့်အပေါ်မူတည်၍ အကဲဖြတ်လို၍လော။ ကျွန်ုပ် မပြောတတ်ပါ။ လျှောက်လွှာများ၌ ကိုးကွယ်သည့် ဘာသာ ဆိုတာကြီး ထည့်ထားတာကို (ရိုးရိုးသားသားပြောရလျှင်) ကျွန်ုပ် မနှစ်သက်ပါ။ သဟာနှင့်များတောင် အသင်တို့ အခြေခံဥပဒေ၊ ပုဒ်မ ၃၄ ၌ နိုင်ငံသားတိုင်း လွတ်လပ်စွာ ယုံကြည်ကိုးကွယ်ပိုင်ခွင့်ရှိပါသည် ဟု ဖော်ပြထားသေး၏။ ရှက်စရာ မကောင်းပါလော။

ကျွန်ုပ်ငယ်စဉ်ကတည်းက ယခုအသက်အရွယ်အထိ ဗုဒ္ဓဘာသာနှင့်ပတ်သက်သည့် ယဉ်ကျေးမှု၊ စာပေ၊ အယူအဆ၊ အလေ့အထ၊ ဓလေ့ထုံးစံတို့ကိုသာ လေ့လာလိုက်စား၊ ဖတ်မှတ်ကျင့်ကြံခဲ့သည် မှန်၏။ သို့သော် ကျွန်ုပ်ကား အခြား ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်များနှင့် လားလားမှမတူ ဆိုသည်ကိုမူ မိတ်ဆွေတို့အား ကြိုပြောထားလိုပါသည်။

(၂)

ယခုတလော ဘာသာရေးဆရာတစ်ယောက်၏ အပြောအဆိုနှင့်ပတ်သက်၍ ဖေ့စ်ဘုတ်ပေါ်၌ ဗွက်ပေါက်နေပါသည်။ ထိုသူကား အလွန်မိုက်မဲလှသူ ဖြစ်ပေ၏။ မိမိဘာသာကို အခြားသူများ ရွံမုန်းလာအောင် လုပ်ရက်ပါပေသည်။ ကိုယ်ပြောတာ ဘယ်ရောက်လို့ ရောက်မှန်းမသိ။ သနားစရာ ကောင်းလှပေစွ။

အကယ်၍ ၎င်းသည် စင်ကာပူ၌ ဤကဲ့သို့ ပြောဆိုလျှင် အစိုးရပေးသောဟော်တယ်၌ အစိုးရကျွေးသည့်ထမင်းကိုစားကာ ဘာအလုပ်မှ လုပ်စရာမလိုဘဲ နှစ်အတန်ကြာ အိပ်လိုက်စားလိုက်နှင့် ဇိမ်ယူနေရပေလိမ့်မည်။ စင်ကာပူတွင် ဘာသာရေး၊ လူမျိုးရေးကိစ္စ အလွန် အကဲဆတ်လှ၏။ နည်းနည်းမှ အထိမခံလေ။

(၃)

လူများကို မှိုင်းတိုက်ရန်အတွက် အကောင်းဆုံးသောအရာကား ဘာသာရေးပင် ဖြစ်သတည်း။ မည်မျှ မှိုင်းတိုက်နိုင် သနည်းဆိုလျှင် အဆိပ်ကိုပင် ကိုကာကိုလာအမှတ်ဖြင့် သောက်ကာ သေနိုင်ပေလေသေး၏။ တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်။ လူပေါင်း ၉၀၉ ယောက်ဖြစ်၏။ ၎င်းတို့အနက် ၃၀၄ ယောက်မှာ ကလေးငယ်များဖြစ်၏။ ကလေးများကို ၎င်းတို့ မိဘများကိုယ်တိုင် အဆိပ်ကို တိုက်ခဲ့တာ ဖြစ်၏။ အများစုမှာ အမေရိကန်များဖြစ်ပြီး ထို ၉၀၉ ယောက်အပြင် သတင်းထောက်များအပါအဝင် အခြား ၉ ယောက်မှာလည်း အသတ်ခံခဲ့ရသေး၏။

၁၉၇၈ ခုနှစ်၊ နိုဝင်ဘာလ ၁၈ ရက်နေ့က တောင်အမေရိကတိုက်၊ ဂိုင်ယာနာရှိ ဂျုံးစ်တောင်းတွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့် ထိုအဖြစ်အပျက်မှာ ပုံပြင်မဟုတ်။ ကမ္ဘာပေါ်တွင် တကယ်ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာ ဖြစ်၏။ တစ်ချိန်တည်း တစ်နေရာတည်း၌ အစုလိုက် အပြုံလိုက် သေဆုံးခြင်းများအနက် ထိုအဖြစ်အပျက်မှာ 9/11 မတိုင်မီ အကြီးမားဆုံး အဖြစ်အပျက်ကြီးလည်း ဖြစ်၏။ ထို ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့ဘွယ်ရာ အဖြစ်အပျက်ကြီး၏ အဓိကတရားခံဖြစ်သူ ဂျင်ဂျုံး ကိုယ်တိုင်မှာမူ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သေနတ်ဖြင့်ပစ်သတ် သေခဲ့သည် ဆို၏။

ဂျင်ဂျုံးမှာ ငယ်စဉ်ကပင် ဘာသာရေးအစွန်းရောက်သမားတစ်ဦးဖြစ်၏။ သတ်တာဖြတ်တာကိုလည်း အလွန်စိတ်ဝင်စားခဲ့ ၏။ ၁၉၄၅၊ ဧပြီလတွင် ဟစ်တလာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သတ်သေတာကိုလည်း အလွန်သဘောကျ နှစ်သက်ခဲ့၏။ ငယ်စဉ်က ကြောင်တစ်ကောင်ကို သွေးအေးအေးနှင့် ရက်ရက်စက်စက် သတ်ခဲ့ဖူး၏။

၁၉၅၅ တွင် ဂျင်ဂျုံးသည် အင်ဒီယာနာပိုးလစ်စ်၌ People Temple ကို တည်ထောင်ခဲ့၏။ ၁၉၇၀ခုနှစ်များတွင် ဆန်ဖရန် ဆစ္စကိုနှင့် လော့စ်အင်ဂျလိမြို့များသို့ပါ ချဲ့ထွင်ခဲ့၏။ သူ့ဘုရားကျောင်းတွင် လူမျိုးစုံ ပါ၏။ သူ အဓိကထား ဆွဲဆောင်သည်မှာ လူဖြူလူမည်း တန်းတူညီမျှမှုရှိရေးဖြစ်၏။ (ယခင်က အမေရိကန်ပြည်တွင် လူဖြူလူမည်း ခွဲခြားမှု အလွန်ပြင်းထန်ခဲ့၏။) သို့မို့ကြောင့် သူ့ကို မာတင်လူသာကင်း၏ လူသားချင်းစာနာထောက်ထားခြင်း ဆုကိုတောင် ၁၉၇၇ ခုနှစ်က ပေးခဲ့ကြသေး၏။

သူက သူ့ဘုရားကျောင်းလာသူများကို တစိမ်းများလို သဘောမထားစေပဲ မိသားစုတစ်ခုလို ဖြစ်စေ၏။ (ချားလ်စ် မန်ဆင် ဆိုတဲ့ငနဲဟာလည်း လမ်းသရဲကောင်လေး၊ ကောင်မလေးတွေကို ငါတို့ဟာ မိသားစုပဲ ဆိုပြီး လူတွေလျှောက်သတ်ခိုင်း တာ။ ဟိုကောင်လေးကောင်မလေးတွေကလည်း ဘာမှန်းမသိ၊ ညာမှန်းမသိဘဲ သူသတ်ခိုင်းတဲ့သူတွေကို လျှောက်သတ် ကြသတဲ့။ အတော်လည်း ရူးကြတဲ့သူများပါပေ။)

နောက်ပြီး သူကပြောလိုက်သေးဗျာ။ ကမ္ဘာပေါ်မှာ ရှိရှိသမျှ သတ္တဝါတွေအကုန် လိင်တူဆက်ဆံတဲ့သူတွေချည်းဖြစ်ပြီး လိင်ကွဲဆက်ဆံတဲ့သူဆိုလို့ တစ်ကမ္ဘာလုံးမှာ သူတစ်ယောက်ပဲ ရှိပါသတဲ့။ အဲသလိုပြောပြီး သူ့ဘုရားကျောင်းလာတဲ့ ကောင်မလေးတွေကို အတင်း နသားပါးယားတော့တာပဲ။

သူက အမေရိကန်နှင့် ရုရှားတို့အကြား တင်းမာမှုပြင်းထန်ကာ သာမိုနျူကလီးယားစစ်ဖြစ်ပြီး ကမ္ဘာကြီး အလုံးစုံ ပျက်သုဉ်းမည့် Dooms day အယူအဆကို ခိုင်မြဲစွာလက်ခံထားပြီး အခြားသူများကိုလည်း သူယုံကြည်သလို ယုံစေချင်သည်။ ဤသည်ပင်လျှင် လူရာပေါင်းများစွာကို အဆိပ်သောက် သေစေခြင်း၏ မူလအစ ဖြစ်တော့၏။

သူ့အကြောင်းကို သည်မျှနှင့် ရပ်ပါရစေ။ သိပ်ရှည်သွားလျှင် ပျင်းစရာကြီးဖြစ်သွားပြီး မိတ်ဆွေတို့ ရှေ့ဆက်ဖတ်ချင် တော့မှာ မဟုတ်ပါ။ ဆရာဝန်တင်မောင်ကြည်၏ ဘိုးတော်ကမ္ဘာ စာအုပ်တွင် သည့်ထက်ပိုပြီး စုံစုံလင်လင် ပါလိမ့်မည်ဟု ယူဆပါသည်။

နောက်တစ်ခုမှာ ၁၉၈၅ ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလ ၉ ရက်နေ့၌ ဖိလစ်ပိုင်နိုင်ငံ၊ မနီလာမြို့တောင်ဘက် မိုင် ၆၀၀ ခန့်အကွာ၊ ဒါဗါအိုပြည်နယ်၊ ဆီနာဆာကျေးရွာတွင် ဘာသာရေးခေါင်းဆောင် မန်ဂယာနွန် ဘူတာဝေါ့က အိပ်လိုက်ကြ ငါ့သားတို့၊ မင်းတို့နိုးလာနဲ့ တပြိုင်နက် ဘုရားဖြစ်ပြီ ဟု ဆိုကာ အဆိပ်ခတ်ထားသော ယာဂုကို တိုက်ကျွေးရာ ၅ ယောက်ရှင်ကျန်ပြီး ၆၈ ယောက် မသာပေါ်ကုန် ကြလေ၏။ သူက သူ့မိန်းမနှင့် အသက် ၄ နှစ်နှင့် ၂ နှစ်အရွယ် ကလေးငယ်များကို ထို ယာဂု များ တိုက်ကျွေးရာ သောက်ရန် ငြင်းဆန်ကြသဖြင့် သူကိုယ်တိုင် ငရဲသို့ ပို့ဆောင်လိုက်သည်ဟူ၏။ သူကိုယ်တိုင်ကတော့ ယာဂုမသောက်ဘဲ သူ့ဗိုက်သူ ဓားနှင့်ထိုးကာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အဆုံးစီရင်ခဲ့၏။ (3 & 4)

မသေဘဲလွတ်လာသူများပြောကြားချက်အရ ဘူတာဝေါ့သည် သစ်ပင်တစ်ပင်ကို ခုတ်ထွင်းပြီး ဒီအပင်သေလို့ အရွက်တွေ ခြောက်သွားရင် အကုန်ပိုက်ဆံတွေဖြစ်ကုန်လိမ့်မယ် ဟုဆို၏။ သို့သော် သစ်ရွက်များက ပိုက်ဆံဖြစ်မလာသည့်အခါ သူ့ နောက်လိုက်အားလုံးကို သတ်သေကြစေရန် ဆွဲဆောင်ခြင်းဖြစ်လေသည်။ (4)

၁၉၉၄ ခုနှစ်၊ ဆွစ်ဇာလန်နိုင်ငံ၊ ဂျီနီဗာမြို့ အရှေ့မြောက်ဘက် ၄၈ မိုင်အကွာ ချယ်ရီရွာမှ ယာတဲတစ်ခုတွင် အလောင်း ၂၃ လောင်းကို တွေ့ခဲ့ရ၏။ ဆက်စပ်နေသည့် အခြားတစ်ခုမှာ ဂျီနီဗာမြို့ အရှေ့ဘက် ၄၇ မိုင်အကွာ ဂရင်းဆာဆယ်လ်ဗန် မှ မီးလောင်ကျွမ်းနေသည့် အိမ်သုံးလုံး၌ ၂၅ လောင်း တွေ့ရ၏။ ထို့ပြင် သေနတ်နှင့်ပစ်သတ်ပြီး ခေါင်းကို ပလတ်စတစ်နှင့် စွပ်ထားသည့် အလောင်းများကိုလည်း နေရာ တော်တော်များများ၌ တွေ့ရသေးသည်။ ထိုသေဆုံးမှုများနှင့် ပတ်သက်၍ လပ်ဂျိုးရက်နှင့် ဂျိုးဆက်ဒီမန်ဘရိုတို့ကို ဖမ်းဝရမ်းထုတ်ခဲ့သော်လည်း ၎င်းတို့၏ အလောင်းများကို အခြားသေဆုံးသူများ အကြား တွေ့ခဲ့ရ၏။ ၎င်းတို့ ၂ ဦးသည် သေပြီးနောက်ဘဝမှာ မင်းတို့ ဘုရားသခင်ဆီရောက်မယ် ဆိုကာ မီးရှို့သတ်ခဲ့ကြ သည် ဟု ဆို၏။ မီးမရှို့မီ ၎င်းတို့၏ နောက်လိုက်များထံမှ ပိုက်ဆံအမြောက်အများ ချေးယူခဲ့ကြသည်။

မည်သည့်အကြောင်းကြောင့် ထိုသေဆုံးမှုများ ဖြစ်ခဲ့ရသည်ကို တိတိကျကျ မသိရသည့်တိုင် ထိုအမှု အားလုံးသည် Order of the Solar Temple ဘုရားကျောင်းနှင့် ဆက်စပ်နေကြောင်းတော့ သိရ၏။ ထိုဘုရားကျောင်းမှာ ငွေကြေးအရှုပ်အရှင်း၊ လက်နက်မှောင်ခိုမှုတို့ကို အကြီးအကျယ်လုပ်ခဲ့၏။ ၁၉၉၄ ခုနှစ်မှ ၁၉၉၇ အထိ Order of the Solar Temple နှင့် ဆက်စပ်၍ သေဆုံးမှု ၇၄ မှု ဖြစ်ခဲ့ရာ ကြိုးကိုင်သူတစ်ဦးအဖြစ် သံစုံတီးဝိုင်းခေါင်းဆောင် တာဘက်နစ်ကို တရားစွဲခဲ့၏။ (5)

အခြားတစ်ခုမှာ ယူဂန်ဒါနိုင်ငံမြို့တော်မှ အနောက်တောင်ဘက် မိုင် ၂၀၀ ခန့်အကွာ ရူကင်ဂီရိခရိုင်၊ ကနုဂုမြို့လေးရှိ ဘုရားရှိခိုးကျောင်း တစ်ခုတွင်ဖြစ်၏။ သူတို့ဘာသာရေးဆရာ မစ္စတာ ကစ်ဘ်ဝီတီရီက ၁၉၉၉ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလ ၃၁ ရက်နေ့ကျရင် ကမ္ဘာပျက်လိမ့်မယ် ဟု ပြောသည်ဆို၏။ (နောင်တွင် ၎င်းက ၁၉၉၉ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလ ၃၁ အစား ၂၀၀၀ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလ ၃၁ ဟု ပြန်ပြင်ခဲ့သည်။) မီးမရှို့ခင် ၎င်း၏ နောက်လိုက်များကို အအေးဘူးများဝေကာ အဝတိုက်ခဲ့ သည်။ ဘုရားကျောင်းထဲမှ အလောင်းများမှာ ပြာကျတာကကျ၊ မီးသွေးတုံးများ ဖြစ်တာကဖြစ် ဆိုတော့ ဘယ် နှစ် ယောက် သေမှန်း၊ ဘယ်သူတွေမှန်း အတိအကျမသိရ။ စုစုပေါင်း ၂၃၅ ယောက်ဟု ခန့်မှန်းသည်။ (6)

အသက် ၆၆ နှစ်ရှိသူ တောင်ကိုးရီးယားဘုန်းကြီး မစ္စတာမိုဟေရမ်းက သူတို့ထက်ပိုပြီး လိမ္မာပါးနပ်၏။ ဖေဖော်ဝါရီလ ၁၉ ရက်နေ့ ကျရင် သေချာပေါက် ကမ္ဘာပျက်လိမ့်မကွ ဆိုကာ မင်းတို့ကို နိဗ္ဗာန်ကို ပို့ပေးမယ် ဟု ကတိပေးလျက် ၎င်း၏ တပည့်သာဝကများထံမှ ပိုက်ဆံများ (စုစုပေါင်း ဒေါ်လာ သန်း ၉၀) ကို တောင်းယူခဲ့လေ၏။ (နိဗ္ဗာန်သွားဘို့ ခရီးစရိတ် ဖြစ်မှာပေါ့နော) ဆိုးလ်မြို့၏ အရှေ့မြောက်ဘက် ကီလိုမီတာ ၂၀၀ အကွာ ဟောင်ချွမ်းမြို့မှ ချွန်ဂျွန်ဟိုး အမည်ရှိ ဟေဘင်ဂဲသားရင်း ဘုရားရှိခိုးကျောင်းတွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာ ဖြစ်ပါသည်။ (7)

ကမ္ဘာ့လူဦးရေ သန်းပေါင်း ၇၅၀၀ ကျော်အနက် တောရောမြို့ပါ၊ ကလေးရောခွေးပါမကျန် သိကြသည့် ISIS အကြောင်း ကိုမူ ကျွန်ုပ်မပြောလိုတော့ပါ။ သူတို့ကို လျှော့တွက်လို့မရ။ အင်မတန် အစွမ်းထက်လှပါသည် ဆိုသည့်၊ အင်မတန် ခေတ်မီ တိုးတက်သော လက်နက်များကို ပိုင်ဆိုင်ထားပါသည် ဆိုသည့် အမေရိကန် စစ်တပ်တောင် ချေမှုန်းလို့ ရပါသလား။

(မြန်မာပြည်က လက်နက်ကိုင်တွေလို - အဲလေ၊ ဟုတ်ပေါင်၊ ယောင်လို့၊ ဘွာ ဘွာ၊ နောက်ကျ ပြန်ဖျက်ပေးမယ်နော်) တမင်သက်သက် မွေးထားတာပါ ဆိုရင်တော့လည်း မပြောတတ်။

၎င်းတို့ကား အာရှတိုက်ကြီးကို ဖြတ်ကျော်လျက် မလေးရှား၊ အင်ဒိုနီးရှား နှင့် စင်ကာပူမှ ဆယ်ကျော်သက်များကို စည်းရုံးနိုင်စွမ်းရှိလေသည်။ ဘာနှင့်စည်းရုံးသနည်း။ လွယ်ပါသည်ခင်ဗျား။

(၄)

ဤသည်မှာ ဘာသာရေးမှိုင်းတိုက်ကာ လူများကို အဘျူ့စ် (အဲလေ) မတရားလုပ်ခဲ့သူများ အကြောင်း ဖြစ်၏။ ဤသည်မျှ မကပါ။ သည်ကဲ့သို့သော ကိစ္စပေါင်း သောင်းခြောက်ထောင် ရှိပါသည်။

အထက်တွင်ဆိုခဲ့သလို ကျွန်ုပ်မှာ ဗုဒ္ဓဘာသာဖြစ်သဖြင့် ဗုဒ္ဓဘာသာအကြောင်းကို အခြားဘာသာများထက် ပိုသိပါသည်။

ဗုဒ္ဓဘာသာမှ ဂျင်းများ အကြောင်းကိုသာ ခရေစေ့တွင်းကျ ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကျွန်ုပ်ချရေးလိုက်ရလျှင် နေ့မဆိုင်း၊ ညမဆိုင်း ခေါင်းနှင့်ကိုယ် အိုးစားကွဲကိန်း ရှိ၏။

ဘိုးတော်ဂျင်း၊ မယ်တော်ဂျင်း၊ သီလရှင်ဂျင်း၊ ဘုန်းကြီးဂျင်း၊ အစ်မတော် မြနန်းဂျင်း . . အများကြီးခင်ဗျာ။

တော်ကြာ ဟိုနားမှာ ဟိုသီလရှင်လေးက သူ့လက်နှင့်ထိလိုက်လျှင် ဘာဖြစ်တယ်ဆိုလား။ လူတွေ အများကြီး တန်းစီနေတာ တွေ့ရ။ တော်ကြာ ဟိုဘိုးတော်က ဘာလုပ်လိုက်တာ ဘာဖြစ်သွားသဟဲ့။ သမင်ဆွဲတဲ့ရထားကိုမှ စီးတဲ့ ဘိုးတော်ဂျင်းက တစ်မျိုး။ အောင်မယ်၊ သူ့ပိတ်သတ်ကလည်း မနည်းလှဘူးနော့။

ပဲကြော်၊ ကြက်သွန်ဖြူကြော်၊ နှမ်းဖြူလှော်ကလေးများနဲ့ သုပ်ထားတဲ့ ဗုဒ္ဓဘာသာဂျင်းများအကြောင်း ကျွန်တော် ရေးထားတာ အတော်များများ ရှိပါသည်။ အခုမှ ရေးတာမဟုတ်။ ဟို့ ခပ်ငယ်ငယ်၊ ရေဆင်းမှာ ကျောင်းဆရာလုပ်စဉ် ကတည်းက ရေးခဲ့တာ ဖြစ်၏။ သို့သော် ထိုစဉ်ကတော့ ဆရာဦးခင်ဝင်းက လွဲလို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြခဲ့ပါ။ အလွန် အန္တရာယ် များလှသောကြောင့် ဖြစ်၏။

ထိုဂျင်းသုတ်ကလေးများကို မြည်းစမ်းကြည့်လိုသူများ ကျွန်ုပ်၏ ဘလော့ (shwenyein.blogspot.com) တွင် ဖတ်နိုင်ပါ၏။ ၂၀၀၈ ခုနှစ် စက်တင်ဘာလက ပို့စ်များတွင်လည်းကောင်း၊ ရေကြည်ကုန်းဘုန်းကြီးအကြောင်း၊ ယောဂီစိတြ ဓမ္မဝိဇ္ဇာဆရာကြီးအကြောင်း စသည့် ပို့စ်များတွင်လည်းကောင်း ဖတ်နိုင်ပါသည်။ ကျွန်ုပ်၏ အယူအဆများကိုသာ ရေးထားခြင်းဖြစ်၍ ကျွန်ုပ်ယူဆသည့်အတိုင်း အသင်တို့ ယူဆရမည်ဟု မဆိုလို။ သဘောမတူလိုကလည်း လွတ်လပ်စွာ သဘောကွဲလွဲခွင့် ရှိပါ၏။

နိဂုံး

ဘာသာရေးဟူသည် လူများကို လိမ္မာယဉ်ကျေးလာဘို့ ရည်ရွယ်ချက်နှင့် လုပ်ဆောင်ကြသည်ဟု ကျွန်ုပ် ထင်ပါသည်။

ဘာသာတရားကို စတင်ထူထောင်ခဲ့ကြသည့် ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးများ၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ အလွန်မြင့်မြတ်လှမည်ကို အငြင်းပွားစရာ မရှိပါ။

ဘယ်ဘာသာ ဘယ်လောက်ကောင်းသလဲ ဆိုသည်မှာ အဲသည့်ဘာသာကို ယုံကြည်ကိုးကွယ်သည့် သူများအပေါ်၌ များစွာ မူတည်နေလိမ့်မည်ဟု ကျွန်ုပ်ကတော့ ယူဆပါသည်။ အသင်တို့ ဘုရားများက ပြောခဲ့တာကို အဘယ်မျှ လိုက်နာသနည်း ဆိုသည့်အပေါ် များစွာ မူတည်နေပါလိမ့်မည်။ (အသင်တို့ကို အတင်း ယူဆခိုင်းနေတာမဟုတ်။ ကျွန်ုပ်၏ အတ္တနောမတိ သီးသီးမျှ ဖြစ်၏။)

အထက်တွင် ပြဆိုခဲ့သည့် နမူနာများ၌ ခရစ်ယာန်ဘာသာများချည်း ဖြစ်နေသဖြင့် ခရစ်ယာန်ဘာသာကို အပုပ်ချလို၍ မဟုတ်ကြောင်း ကျွန်ုပ် ရဲရဲကြီး အာမခံပါသည်။ ဘာသာရေး ခေါင်းဆောင်ဆိုသူများသည် ၎င်းတို့ကို ယုံကြည်နေသူများ ၏ ယုံကြည်မှုကို မည်ကဲ့သို့ တလွဲအသုံးချလိုက်ကြောင်း သိသာရုံမျှ ဖြစ်၏။ ဗုဒ္ဓဘာသာမှိုင်းများအကြောင်း ထည့်မရေး ခြင်းမှာ အထက်တွင် ဆိုခဲ့သလို ခေါင်းနှင့်ကိုယ် အိုးစားမကွဲလို၏ ဖြစ်၏။ (ကျုပ်က ကြောက်တတ်သဗျ)

ကျွန်ုပ်အနေနှင့် မိတ်ဆွေများကို တိုက်တွန်းလိုသည်မှာ -

အသင်တို့သည် မလိုအပ်သည့် အလုပ်ပိုများကို မလုပ်ချင်ကြပါနှင့်။

သူ့ဘာသာသူ ဘယ်လူမျိုးဖြစ်နေတာ အသင်တို့ကို ဘာထိခိုက်ပါသနည်း။

သူ့ဘာသာသူ ဘယ်ဘာသာဖြစ်နေတာ အသင်တို့ကို ဘာထိခိုက်ပါသနည်း။

ကျွန်ုပ်ပြောတာ မယုံလျှင် မိတ်ဆွေတို့ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေ အကုန်လုံး ချွတ်ချလိုက်စမ်းပါ။

သူနှင့်သင် ဘာကွာပါသနည်း။

ဗုဒ္ဓဘာသာလည်း လူပဲဖြစ်သည်။

ခရစ်ယာန်လည်း လူပဲဖြစ်သည်။

မွတ်ဆလင်လည်း လူပဲဖြစ်သည်။

မြန်မာလည်း လူပဲဖြစ်သည်။

ကရင်လည်း လူပဲဖြစ်သည်။

အင်္ဂလိပ်လည်း လူပဲဖြစ်သည်။