တရုတ္မမ်ား ပုိက္ဆံရွာပံု ႏွင့္ စမတ္ဖုန္း အေၾကာင္း

(၁)

ကြ်န္ေတာ္သည္ ဆံပင္ညွပ္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘယ္တံုးကမွ ေခ်းမ်ားခဲ့သူတစ္ဦး မဟုတ္ပါ။ ဆံပင္ညွပ္ရန္ ဆတၱာသည္က ဘယ္ပံုညွပ္ရမလဲ ေမးသည့္အခါတိုင္း ငယ္စဥ္ကတည္းက ယခုတိုင္ မေျပာင္းမလဲ သံုးသည့္စကားလံုးမွာ တိုတို ဟု ျဖစ္ပါသည္။ ယခင္ကတိုတို၊ ယခုေတာ့ short ေပါ့ခင္ဗ်ာ။

ဤဒြႏၷယာႀကီးတြင္ ေစ်းက်သည့္ပစၥည္းဟူ၍ အလြန္ရွားလွ၏။ ပိုက္ဆံေဖာင္းပြတာႏွင့္ အျခားႏိုင္ငံေရးကိစၥ၊ စီးပြားေရးကိစၥမ်ား ေၾကာင့္ ပစၥည္းေစ်းမ်ားမွာ တစ္ေန႔တျခား တက္သထက္ တက္လာသည္သာ ရိွသည္။ က်သြားရိုးထံုးစံ မရိွေခ်။

သို႔ေသာ္ စင္ကာပူမွ ဆံပင္ညွပ္ခမ်ားမွာ ယခင္ကာလမ်ားကထက္ ေစ်းက်သြားသည္ဆိုလွ်င္ မိတ္ေဆြတို႔ အံ့ၾသေလမည္လား မေျပာတတ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ စင္ကာပူေရာက္စ ၁၉၉၈ ကာလမ်ားဆီက ဆံပင္ညွပ္ခမ်ားမွာ ဆိုင္ေသးလွ်င္ ၈ က်ပ္၊ ဆိုင္ႀကီးမ်ားတြင္ ညွပ္လွ်င္ ၁၀ ျဖစ္ပါသည္။ ဘင္းဂလားမ်ားလည္း ညေနဘက္တြင္ ထိုင္ခံုေလးခ်ကာ ညွပ္ပါသည္။ သူတို႔ကေတာ့ အလုပ္သမားမ်ား အတြက္မုိ႔ သက္သာသည္။ တစ္ေခါင္းလွ်င္ ၅ က်ပ္။

ကြ်န္ေတာ္ အယ္လ္ဂ်ဴးနီတြင္ေနစဥ္က တရုတ္အဘိုးႀကီးမ်ား၏ ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္တြင္ စဲြစဲြၿမဲၿမဲညွပ္ျဖစ္သည္။ သည္တံုးက တစ္ေခါင္းလွ်င္ ၈ က်ပ္ (၂၀၀၀ မွ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္)။

လြန္ခဲ့သည့္ ၅ ႏွစ္အေက်ာ္က ပင္နင္ဆူလာတြင္ မမႀကီး ဆံပင္ညွပ္ဆုိင္ဖြင့္သည္။ တစ္ေခါင္းလွ်င္ ၅ က်ပ္။ ခ်စ္တီးက်ေသာ ကြ်န္ေတာ္လည္း အျခားတြင္ မညွပ္ေတာ့ဘဲ မမႀကီးဆီ ေရာက္သြားသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ ၂ ႏွစ္ခန္႔က ဘြန္ေလးဘူတာထဲတြင္ တရုတ္မမ်ား ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ဖြင့္သည္။ တစ္ေခါင္း ၅ က်ပ္။ ဆုိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သားအဖမွာ ထိုဆိုင္၏ ေဖာက္သည္ ျဖစ္ရျပန္ေလ၏။ ေနာက္ေတာ့ သူတို႔က ဘူတာထဲမွေန၍ ဂ်ဴေရာင္းပြိဳင့္သို႔ ေျပာင္းသြားသည္။ ဆိုင္နာမည္မွာ Hi Cut, ေဖာက္သည္ေခၚသည့္ဒီဇုိင္းလည္း တုိးတက္လာ၏။ တစ္ႏွစ္စာ plan ကို ၃၈ က်ပ္ႏွင့္ ဝယ္ႏိုင္သည္။ ဘယ္ႏွစ္ခါ ညွပ္လို႔ရမတံုးဆိုေတာ့ တစ္ႏွစ္အတြင္း ႀကိဳက္သေလာက္ညွပ္ ဟု ဆို၏။ လတိုင္းညွပ္သည့္တိုင္ တစ္ခါညွပ္မွ ၃ က်ပ္ေလာက္ပဲ က်မည္။ တန္မွတန္။ သို႔ႏွင့္ လူ႔ကပ္စီးနဲ ကြ်န္ေတာ္လည္း သူတို႔စိတ္မေျပာင္းမီ ထို plan ကို အေျပးအလႊား သြားဝယ္ေလေသာ ဟူသတတ္။

ပထမ ေဘာက္ခ်ာစာရြက္ ျဖတ္ပိုင္းေလးေပးသည္။ တစ္ခါညွပ္လွ်င္ ထုိေဘာက္ခ်ာေပၚ၌ တစ္ခါ လက္မွတ္ထိုး၏။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သားအဖက ၿပိဳင္တူညွပ္သျဖင့္ တစ္ခါညွပ္လွ်င္ ၂ ခါ လက္မွတ္ထိုးသေပါ့။

ထုိစာရြက္ျဖတ္ပိုင္းေလးတြင္ လက္မွတ္မ်ားျပည့္ခါနီးေသာ္ တရုတ္မႀကီးက ဟဲ့၊ နင့္ plan ကုန္ေတာ့မယ္။ ငါတို႔ ေနာက္ထပ္ သက္တမ္းထပ္မတိုးေတာ့ဘူး။ နင္ plan အသစ္ဝယ္မလား ဆိုေတာ့ ငမ္၊ package အသစ္က ဘယ္ေလာက္တံုးဆိုေတာ့ တစ္ႏွစ္စာဆိုလား၊ ဆယ္ခါညွပ္ဆိုလား (ေမ့ေနၿပီ) ကို ၅၀ ဆိုေလသည္။ ဒါလည္း မဆိုးေသး။ တစ္ခါညွပ္မွ ၅ က်ပ္။

သူတို႔က ဤကဲ့သို႔ေသာ package မ်ား ေရာင္းလိုက္ေတာ့ သူတို႔ဆီမွာ ဆံပင္ညွပ္သူေတြ တန္းစီေနေလ၏။ တစ္ခါတစ္ခါ ေတာ္ေတာ္ေစာင့္ရသည္။ သားက စိတ္မရွည္။ ပြစိပြစိလုပ္၏။ သူစိတ္မရွည္ေသာေၾကာင့္ ဆံပင္မညွပ္ရဘဲ လွည့္ျပန္ခဲ့ရသည့္ အခါမ်ားေတာင္ ရိွခဲ့ဖူးသည္။ တရုတ္မမ်ား၏ စီးပြားေရးအကြက္ျမင္ပံုကား ၾသခ်ရေလာက္ပါေပ၏။

ဆိုေတာ့ ယခင္ အႏွစ္ (၂၀) ေလာက္က ဆိုင္ကေလးမ်ားတြင္ တစ္ခါညွပ္ ၈ က်ပ္ေလာက္ေပးရသည့္ ဆံပင္ညွပ္ခါမွာ ယခု Aircond တပ္၊ စူပါမားကက္ႀကီးမွ သားသားနားနား ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္ႀကီးတြင္ တစ္ခါညွပ္ ၅ က်ပ္ဆိုေတာ့ ေစ်းက်သြားသည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ေအာင္မယ္ ၃ က်ပ္ေလာက္ေတာင္ျဖစ္သြားပါေသး။

(၂)

ကြ်န္ေတာ္လို ငတံုးသာ စမတ္ဖုန္းကုိင္ထားၿပီး ေဖ့စ္ဘုတ္ပြတ္ဘို႔ကလဲြၿပီး တျခား ပိုက္ဆံရွာဘို႔ ဘာမွ မသံုးတတ္တာ။ တရုတ္မႀကီး မ်ားကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ထက္ စမတ္က်သည္။ ယခု ဆံပင္ညွပ္ျခင္းလုပ္ငန္း၌ ပိုက္ဆံေပးတာ၊ ေငြျပန္အမ္းတာ ဘာညာ ဘာမွ လုပ္စရာမလို။ ဖုန္းနံပတ္ေျပာလုိက္သည္ႏွင့္ သူတို႔က ကြ်န္ေတာ့္ account ကုိ update လုပ္လုိက္ရံုျဖစ္သည္။

အဲေလ သူတို႔သာမဟုတ္ပါ။ စမတ္ဖုန္းသံုးၿပီး စီးပြားျဖစ္ေနသူ အမ်ားအျပားရိွပါသည္။ ဟို - အိုဘုိက္တို႔၊ မိုဘုိက္တို႔၊ အူဘာတို႔၊ မအူဘဲေနပါတို႔ (ဟုတ္ေပါင္၊ ေခြးအူတာနဲ႔ မွားကုန္ၿပီ။)၊ ဂလက္တို႔ဆိုတာ မိုဘိုင္းအက္ပ္စ္နဲ႔ အလုပ္ျဖစ္ေနတာ မဟုတ္တံုေလာ။

တျခားစီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားလည္း စမတ္ဖုန္းမွာပင္ ေၾကာ္ျငာၾကသည္။ စမတ္ဖုန္းႏွင့္ စာေရးသည္။ စမတ္ဖုန္းႏွင့္ ဒီဇုိင္းဆဲြသည္။ ဗီဒီယိုရိုက္သူမ်ားေတာင္ ရိွပါေသး။

မိုဘိုင္းဖုန္းမ်ားေပၚစက သိပၸံေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္တြင္ သိပ္မၾကာလွေသာ ကာလတစ္ခု၌ ဖုန္းမ်ား၏အရြယ္မွာ လက္ပတ္နာရီ ေလာက္သာ ရိွေတာ့မည္ျဖစ္ၿပီး လူမ်ားသည္ ဖုန္းကိုလက္ပတ္နာရီကဲ့သို႔ လက္၌ပတ္ကာ သံုးလာၾကလိမ့္မည္ဟု ႀကိဳတင္ ေဟာကိန္းထုတ္ခဲ့တာ ဖတ္ဖူးပါသည္။ ယခု Apple Watch မွာ လက္မွာပတ္ထားရင္း ဖုန္းေျပာလို႔ရေနၿပီ။

ယခု စမတ္ဖုန္းမ်ားေပၚလာတာ အေတာ့္ကို အလုပ္ျဖစ္ေလသည္။ အနည္းဆံုးအားျဖင့္ ေဖ့စ္ဘုတ္မွ အတင္းအဖ်င္းမ်ိဳးစံုကို ဖတ္ရသည္။ ေဖေတာ့ေမာင္ေတာ့မ်ား ဖတ္ရသည္။ သတင္းစာမ်ား၊ စာအုပ္မ်ားကို ဖတ္ႏိုင္သည္။ လိုခ်င္သည့္ ဗဟုသုတမ်ားကို အခ်ိန္မေရြး၊ ေနရာမေရြးရွာႏိုင္သည္။

ဘေထြး ဗိုလ္ႀကီးျမင့္ေမာင္မသိပါေစနဲ႔ ဟူေသာ ပို႔စ္လိုဟာမ်ိဳး ဖတ္ရမည္။ ဂရုဖဲြ႔၍ အတင္းတုတ္ႏိုင္သည္။ ေနာက္ေတာ့ တစ္ေယာက္က ထေဖာက္ကာ လူထုၾကားထဲျဖန္႔ခ်လိုက္၍ ျပန္ေတာင္းပန္လိုက္ရသည့္ သတင္းကိုဖတ္ရသည့္အခါ တစ္ေယာက္တည္း ႀကိတ္ကာ ၿပံဳးရမည္။ (ကိုယ့္အထဲက ထေဖာက္တာကို လူသိမွာစိုးလွ်င္ အေကာင့္ အဟက္ခံရတယ္ဟု ေၾကျငာႏုိင္ပါသည္။) ေပါက္တတ္ကရလုပ္ၿပီး အရူးလက္မွတ္ထုတ္ျပႏုိင္သည္။ (အဲေလ၊ မဆိုင္တာေတြ ပါကုန္ျပန္ၿပီ။ ေဆာ္တီး၊ ေဆာ္တီး)

မိတ္ေဆြတို႔လည္း စမတ္ဖုန္း၏ အားသာခ်က္မ်ားကို အသံုးခ်ကာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ၾကပါရန္ တိုက္တြန္းပါ၏။ (စီးပြားေရးလုပ္ငန္းဆိုတာ ပစၥည္းေရာင္းဝယ္ျခင္း၊ ဆားဗစ္စ္ေပးျခင္း စသည့္လုပ္ငန္းမ်ားကို ဆိုလိုပါသည္။ ဘယ္ဘုရားပံုကို ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေဝလွ်င္ သိန္းဘယ္ႏွစ္ေသာင္းထီေပါက္မည္ စသည့္ ေပါက္တတ္ကရ မက္ေဆ့မ်ိဳးမ်ားကို မဆုိလိုပါ။)

ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သားအဖ ဆံပင္ညွပ္ရာမွအျပန္ တရုတ္မမ်ားလုပ္ပံုကို သေဘာက်မိရာမွ ေတြးမိေတြးရာမ်ားကို ေရးျခင္းျဖစ္ပါေၾကာင္း။

ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ေအးၿငိမ္း
၂၄ ဧၿပီလ၊ ၂၀၁၈