ပဥၥမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သစ္

၁ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၀၁၆။

မဂၤလာရိွလွေပစြ။ က်က္သေရအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုလွေပစြ။

ပင္နီေရာင္မ်ားလႊမ္းေနသည့္ လႊတ္ေတာ္ႀကီးကိုၾကည့္၍ ကြ်ႏ္ုပ္မွာ ၀မ္းသာလြန္းလွ၍ မ်က္ရည္မ်ားပင္ လည္မိပါ၏။

သည္ကဲ့သုိ႔ ပီတိမ်ိဳး ခံစားရသူမွာ ကြ်ႏ္ုပ္တစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္တန္ရာ။

ျမန္မာႏိုင္ငံသားစစ္စစ္မွန္လွ်င္ (လက္တစ္ဆုပ္စာေသာ လူတစ္စုမွလဲြ၍) ၀မ္းသာအယ္လဲျဖစ္မိမည္မွာ ဧကန္အမွန္ပင္ျဖစ္၏။

အႏွစ္ႏွစ္အလလက ေစာင့္စားခဲ့ရေသာ ေန႔တစ္ေန႔ကို ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေရာက္ရိွလာခဲ့ေပေတာ့သည္။

သည္ကေန႔ကား ပဥၥမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ကို စတင္ထူေထာင္မည့္ ပထမဦးဆံုးေသာ သမိုင္း၀င္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ပင္ ျဖစ္ေတာ့၏။

သည္ေန႔ကုိ ရရိွဘို႔ရာ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူအေပါင္းတို႔ အသက္ေသြးေခြ်းေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ ရင္းႏွီးခဲ့ရသည္။

တကယ္ဆို သည္ကေန႔သည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔၏ ဒုတိယ လြတ္လပ္ေရးေန႔ပင္ ျဖစ္၏။

ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားသည္ကား မတရား အႏိုင္အထက္ ျပဳေနသူမ်ား၏ေဘးမွ ကင္းေ၀းၾကေတာ့မည္။

ကိုယ့္အိမ္မွာကိုယ္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းအိပ္ေနတာကို ဒုတ္ေတြ၊ ဓားေတြ၊ ေသနတ္ေတြႏွင့္ ဧည့္စာရင္းစစ္သည္ဆိုကာ ေစာ္ကား ေမာ္ကား အလုပ္ခံရသည့္ေဘးမွ ကင္းေ၀းၾကေတာ့မည္။

အတင္းအဓမၼ ေျမသိမ္း၊ ၿခံသိမ္း၊ အိမ္ဖ်က္ခံရျခင္းေဘးမ်ားမွ ကင္းေ၀းၾကေတာ့မည္။

တိုင္းျပည္အတြက္လည္း အက်ိဳးမရိွ၊ မိမိအတြက္လည္း အက်ိဳးမရိွ၊ ကိုယ္ႏွင့္ဆိုင္ဆိုင္၊ မဆိုင္ဆိုင္၊ လုပ္ခ်င္သည္ျဖစ္ေစ၊ မလုပ္ခ်င္သည္ျဖစ္ေစ လုပ္ေနရျခင္းတည္းဟူေသာ ေဘးဒုကၡမ်ားမွ ကင္းေ၀းၾကေတာ့မည္။

တုိင္းျပည္မွ ထုတ္ကုန္မ်ားထုတ္လုပ္ကာ ႏိုင္ငံျခားေရာင္းစားၿပီး ပိုက္ဆံရွာရမည့္အစား ေျမႀကီးထဲရိွသမွ် အတြင္ေရာင္းစားကာ သူတို႔အိတ္ထဲ အကုန္ထည့္ေနသည္ကို မခ်ိတင္ကဲ သည္အတုိင္း ၾကည့္ေနရသည့္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္းမ်ားမွ ကင္းေ၀းၾကေတာ့မည္။

သူမ်ားတိုင္းျပည္က ကိုယ့္တိုင္းျပည္ထဲ၀င္ကာ ႏိုင့္ထက္စီးနင္း လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ေနသည္ကို ၿပံဳးၿပံဳးေလး ၿငိမ္ခံေနရေသာ ေဘးဒုကၡမ်ားမွ ကင္းေ၀းၾကေတာ့မည္။

ပထမဦးဆံုးေက်းဇူးတင္ရမည္မွာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျဖစ္၏။

သူသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံကို အဂၤလိပ္တို႔ထံမွ လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးသြားသည္သာ မကေသး။

ျမန္မာျပည္သားအေပါင္းတို႔အား စစ္ဖိနပ္ခြာေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးမည့္ မ်ိဳးဆက္သစ္ကိုပါ အေမြေပးထားခဲ့ ေသးသည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံသားတို႔အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ေက်းဇူးသည္ကား ႀကီးမားလွေပစြ။

အႏွီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ေသြးသာမရိွခဲ့လွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ဘ၀မ်ားသည္ကား ဘယ္ေသာင္ဘယ္ကမ္းဆိုက္မည္ မသိႏိုင္။

ဒုတိယေက်းဇူးတင္ထိုက္သည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ေသြး၊ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔မိခင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျဖစ္ပါသည္။

ေသနတ္ကုိေမာင္းတင္ၿပီး ခ်ိန္ထားတာေတာင္ မေၾကာက္မရံြ႔ ေရွ႔တိုးရဲေသာသတိၱဆိုသည္မွာ အာဂသတိၱမဟုတ္။

လင္တကဲြ၊ သားတကဲြ။ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ႏွိပ္စက္မႈအေပါင္း၊ ဒုကၡသုကၡအေပါင္းကို ႀကံ့ႀကံ့ခံ အံတုကာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ျမန္မာျပည္သူျပည္သား အေပါင္းအတြက္ ေရွ႔တန္းမွ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေပးခဲ့၏။

ကြ်ႏု္ပ္တို႔ သန္း ၆၀ ေသာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားမ်ားအတြက္ေတာ့ တကယ့္ အာဇာနည္အစစ္ ျဖစ္ေပသည္။

တတိယေက်းဇူးတင္ရမည္မွာ ဤဒုတိယ လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ အသက္ေပးကာ စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးခဲ့ၾကေသာ ရဟန္းရွင္လူ၊ ျပည္သူအေပါင္း ျဖစ္ေပသည္။ ၎တို႔၏ေထာင္တြင္းအေတြ႔အႀကံဳမ်ားကား အလြန္ခါးသီးလြန္းလွေပသည္။ ဂ်ပန္ေခတ္က ကင္ေပတိုင္ဆိုတာ ငယ္ငယ္ကၾကားဖူးခဲ့သည္။ ကေလးဆိုေတာ့ အေတာ္ဆိုးမွာပဲဟုသာ အနည္းအက်ဥ္းရိပ္မိ၏။ ယခု ကိုယ့္ျမန္မာႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္းက်ေတာ့ ကင္ေပတိုင္ထက္ ႏွစ္ဆမွ်မက ပိုဆိုးေလေတာ့၏။

ထို အညတရသူရဲေကာင္းတို႔သည္ ဒါလုပ္လွ်င္ ဒါျဖစ္မည္မွန္း သိလ်က္ႏွင့္ မိမိယံုၾကည္ရာကို ဇြတ္အတင္း တိုးခဲ့ၾကသည္။ ႏွိပ္စက္စမ္းကြာ၊ နင္တို႔ဘယ္ေလာက္ထိ ႏွိပ္စက္ႏိုင္မလဲ ဟု ေခါင္းမာခဲ့ၾကသည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ေရႊျမန္မာသူရဲေကာင္းမ်ား၏ အသည္းကား အလြန္မာလွဘိေပေတာင္း။ ကြ်န္ေတာ္ ေထာင္တြင္းဇာတ္လမ္းအေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ဖူးရာ ဖတ္သည့္အခါတိုင္း အလြန္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသည္။

ကြ်န္ေတာ္ကား သူတို႔ေလာက္ သတိၱမရိွခဲ့။ တခုခုလုပ္မည္ႀကံတိုင္း အင္း၊ ငါ့မိသားစု၊ ငါ့ေရွ႔ေရးဟု အၿမဲ လက္ေရွာင္ေလ့ ရိွခဲ့သည္ခ်ည္း။  ဘယ္ေတာ့မွ ေရွ႔မထြက္ရဲခဲ့။ သူမ်ားေနာက္ကေနသာ ေယာယိမ္းလိုက္၊ ဘသားယိမ္းလိုက္ လုပ္ေနခဲ့သည္။ ကြ်န္ေတာ့္လို လူမ်ိဳးခ်ည္းသာဆို ယခု ဒုတိယလြတ္လပ္ေရးရဘို႔ဆိုတာ အေ၀းႀကီးျဖစ္၏။ ဤအတြက္ ကြ်န္ေတာ့္မွာ အျပစ္ရိွပါ သည္။ တကိုယ္ေကာင္းသမားဟု နာနာသာ ဆဲသြားၾကပါခင္ဗ်ား။ နာရန္အေၾကာင္းမရိွပါ။ ကြ်န္ေတာ္ အမွန္တကယ္ တကိုယ္ေကာင္းသမား ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။

စတုတၳေျမာက္ ေက်းဇူးတင္ရမည္မွာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားအေပါင္းအား ၎တို႔လက္ခုပ္ထဲမွေရဟု သေဘာထားၿပီး သြန္ခ်င္သြန္၊ ေသာက္ခ်င္ေသာက္၊ ေမွာက္လိုေမွာက္၊ လွန္လိုလွန္ လုပ္ခဲ့ေသာ ေမာင္မင္းႀကီးသား အေပါင္းတို႔ျဖစ္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတို႔အသာတၾကည္ လဲႊေပးလုိ႔သာ ကိုပင္နီတုိ႔ လႊတ္ေတာ္တြင္းေရာက္လာၾကရကုန္သည္ မဟုတ္ေလာ။

ဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ။ သူတို႔လုပ္ေပးလို႔ပင္ ေရြးေကာက္ပဲြ က်င္းပခြင့္ရသည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ကိုယ္ႀကိဳက္သူကို မဲေပးခြင့္ရသည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ ဆႏၵမဲမ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳေဖာ္ရသည္။

မဲစာရင္းမ်ားအႀကိမ္ႀကိမ္မွားယြင္းထုတ္ျပန္ေနစဥ္က ကြ်ႏု္ပ္မွာ ဒီဘဲေတြ မဟုတ္က မဟတ္ကေတြလုပ္ဖို႔ အႀကံအဖန္လုပ္ေနသည္ ဟုပင္ ယံုမွတ္မိခဲ့သည္။ သည္ေလာက္ မဲစာရင္းေတြမွားေနမွေတာ့ မဲေပးသည့္ရလဒ္မ်ားမွာလည္း အဘယ္မွာ အမွန္အကန္ေတြ ျဖစ္ႏုိင္ပါမည္နည္းဟု သံသယ၀င္ခဲ့သည္။ တဖန္ မဲလက္မွတ္ေတြ သန္းနဲ႔ခ်ီပိုမွာထားသည္ဆိုေတာ့ ေသခ်ာပါၿပီဟု အေတာ္ စိတ္ပ်က္ေနခဲ့တာ ျဖစ္၏။

မဲရလဒ္ေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထုတ္ျပန္ေနေတာ့လည္း မဟုတ္မွလဲြေရာ၊ ဒါ အႀကံအဖန္လုပ္ေနတာဟု မယံုမရဲ။ ေနာက္ဆံုး အျပတ္အသတ္ႏိုင္ၿပီဟု သိရတာေတာင္ အင္း၊ အသာတၾကည္မွ လဲႊေပးပါမလား၊ ဘာေတြမ်ား ခြင္ေတြဖန္ဦးမလဲ ဟု ရင္ တထိတ္ထိတ္။ ဒါ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္။ အားလံုး သည္အတိုင္းခံစားမိၾကသူခ်ည္း ျဖစ္၏။

ယခု ပင္နီေတြ လႊတ္ေတာ္ထဲ၀င္လာေတာ့မွ စိတ္ႏွလံုး ဒံုးဒံုးခ်ႏိုင္တာ ျဖစ္၏။

ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ယခုအေျခအေနေရာက္လာသည္မွာ ၎တို႔၏ ေက်းဇူးလည္းမကင္းဟု ကြ်ႏု္ပ္ဆိုျခင္းျဖစ္၏။ ဤသို႔ေျပာသည္ကို မႀကိဳက္သူမ်ား လြတ္လပ္စြာသေဘာထား ကဲြလဲြႏိုင္ပါသည္။

ထို႔အတြက္ အက်ိဳးမမ်ားလွသည့္ကိစၥမ်ား ေရးတာ၊ ေျပာတာ ေလွ်ာ့ၾကဘို႔ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။ (ဥပမာ - လႊတ္ေတာ္ထဲ၀င္လာသည့္ ဘီဘီစီသတင္းေထာက္က တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအား အတင္းလိုက္ေမးသည္ကို ျပန္မေျဖသည့္အတြက္ သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္ေနၾကျခင္း။ သူတုိ႔ျပန္မေျဖတာ အဂၤလိပ္စကားမတတ္လို႔ဟု အတတ္မေျပာႏိုင္ပါ။ အဂၤလိပ္လို ေျပာတတ္လွ်င္ ေသာ္မွ ၎တုိ႔ ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာထိ ကိုယ့္သေဘာႏွင့္ကိုယ္ ေျပာပိုင္ခြင့္ရိွသလဲဆုိတာ မိတ္ေဆြတို႔ သိပါသလား။ သူတို႔ အေျဖမတတ္လွ်င္ သို႔မဟုတ္ ေျပာပိုင္ခြင့္မရိွဘဲ ေျပာလိုက္လွ်င္ သူတို႔ဘ၀တဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းမသြားႏိုင္ဘူးလို႔ မေျပာႏိုင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္မသိသည့္ကိစၥကို မ်က္ျမင္ကေလးၾကည့္ၿပီး အရမ္းမေျပာၾကပါႏွင့္ခင္ဗ်ား။)

သုိ႔ေသာ္လည္းေပါ့ခင္ဗ်ာ -

ဒီကေန႔ NLD အစိုးရျဖစ္ၿပီး နက္ျဖန္သဘက္ ျမန္မာျပည္သားအားလံုးတုိ႔ ကိုယ္က်င့္စာရိတၱမ်ား အားလံုးေကာင္းကုန္ၾကၿပီး ဘယ္သူမွ လာဘ္မစားေတာ့။ ဘယ္သူခိုးမွ မရိွေတာ့။ ရလွ်င္ ဘနဖူးေတာင္ သိုက္တူးမည့္သူမ်ားအားလံုး ကင္းစင္ကုန္ၿပီ။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ ပညာေရးစနစ္ႀကီးမွာ နတ္ေရကန္ထဲ ကန္ခ်လိုက္သလို ေန႔ခ်င္းညခ်င္း အဆမတန္ေကာင္းလာသျဖင့္ မေလးရွား၊ ဖိလစ္ပိုင္တို႔ကေတာင္ ေက်ာင္းလာတက္ၾကရေတာ့မည္ စသည္ စသည္ . . . ဟု မထင္လိုက္ၾကပါႏွင့္။

ပစၥည္းပ်က္လွ်င္ ခုခ်က္ခ်င္း အစားျပန္ထည့္လို႔ရသည္။ လူပ်က္လွ်င္ အစားထိုးလို႔ မရစေကာင္း။ အရိုးရင့္သြားေသာ လူႀကီးမ်ား ပ်က္လွ်င္ ပိုဆိုးေသးသည္။ အစစအရာရာ ယိုယြင္းပ်က္စီး၊ ခ်ံဳးခ်ံဳးက်ေနေသာ အရႈပ္ထုပ္ႀကီး ေခါင္းေပၚေရာက္လာသည္ကို ေျဖရွင္းရမည္မွာ NLD အစိုးရအဖို႔ အေတာ္ႀကီးကို မလြယ္ေသာကိစၥ ျဖစ္၏။

ျမစ္ဆံုကိစၥ ဘာေတြသေဘာတူၿပီး ဘယ္လိုေတြ လက္မွတ္ထိုးထားမွန္းမသိ။

ဖားကန္႔က ေက်ာက္စိမ္းတူးခြင့္ကို ဘယ္အတိုင္းအတာထိ ေပးထားမွန္းမသိ။

ရခိုင္ကေန တရုတ္ထိ သြယ္တန္းထားေသာ ဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းတြင္ ဘာေတြဘယ္ေလာက္ ေပးထားမွန္းမသိ။

တျခား တိုးတိုးတိတ္တိတ္၊ လူမသိသူမသိ ဘာေတြေရာင္းစားထားၿပီး၊ ဘယ္လိုေတြ စာခ်ဳပ္ထားမွန္း ဘယ္သူမွမသိ။

ျပည္တြင္းက ကိစၥေတြကို ကိုယ့္တိုင္းသူျပည္သားမ်ားေၾကာင့္ ရွင္းလို႔ရတယ္ပဲထား။ (ရွင္းရခက္မည့္ကိစၥမ်ား တပံုတေခါင္းႀကီး ရိွပါလိမ့္မည္။ ကြ်န္ေတာ္မသိပါ။) တျခားႏိုင္ငံေတြႏွင့္ လြန္လြန္ကြ်ံကြ်ံ လက္မွတ္ထိုး သေဘာတူထားသည့္ ကိစၥမ်ားကို အလြယ္တကူႏွင့္ ရွင္းလို႔ ရႏိုင္ပါမည္လား။

အမ်ားႀကီးျဖစ္ပါသည္။

ယခု NLD အစိုးရ၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ပဥၥမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ တည္ေဆာက္ၾကရပါေတာ့မည္။ သည္ကဲ့သုိ႔တည္ေဆာက္ရာတြင္ အမ်ားျပည္သူ၏ ပူးေပါင္းပါ၀င္မႈ အလြန္အေရးႀကီး၏။

ပထမဦးစြာ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ မိမိတို႔၏ အရည္အေသြးကို မိမိတို႔ ျမွင့္တင္ၾကရမည္။

မသိသူမ်ားကို ကဲ့ရဲ့သၿဂိဳဟ္အတင္းဆိုေနမည့္အစား ေဖးေဖးမမ လက္တဲြေခၚရမည္။ သင္ျပေပးရမည္။ ရွင္းျပရမည္။ လမ္းျပရမည္။

ယခု နာရီျပန္ ၂ ခ်က္တီးေတာ့မွာမို႔ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ ကဗ်ာႏွင့္ နိဂံုးခ်ဳပ္ပါမည္။

ထေလာ့ျမန္မာ၊ ျမန္မာထေလာ့

အားမေပ်ာ့ႏွင့္၊ မေလွ်ာ့လံု႔လ

သူကစ၍၊ ငါကအားလံုး

လက္ရံုးမ်ားေျမာင္၊ ဉာဏ္မ်ားေျမာင္ႏွင့္

စြမ္းေဆာင္ၾကေလ၊ ေဆာင္ၾကေလေလာ့။

ဤေျမဤရြာ၊ ဘယ္သူ႔ရြာလဲ

ဤယာစပါး၊ ဘယ္သူ႔စပါးလဲ

ထားေလာ့တာ၀န္၊ ပြန္ေလာ့လုပ္ငန္း

ဉာဏ္ေရွ႔ပန္း၍၊ တစိတ္တ၀မ္း၊ ညီေစသတည္း။            ။

ပဥၥမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးအား ကြ်ႏ္ုပ္တို႔အားလံုး သေဘာထားကဲြလဲြမႈမရိွ။ တစိတ္တည္း၊ တ၀မ္းတည္း တည္ေဆာက္ၾကပါစို႔ ဟု ႏိႈးေဆာ္လုိက္ရပါသတည္း။

ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ေအးၿငိမ္း

၃ ေဖေဖာ္၀ါရီ၊ ၂၀၁၆။ ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ ၂း၀၀ နာရီ