လုပ္ငန္းခြင္ အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းေရး (ေဆာက္လုပ္ေရး) (၃၅)

အခန္း (၈)

လုပ္ငန္းခြင္ က်န္းမာေရး (Occupational Health)

၈၊ ၁။ လူတိုင္းက်န္းမာစြာ အလုပ္လုပ္ပိုင္ခြင့္

            လုပ္ငန္းခြင္ဟူသည္ အႏၱရာယ္မ်ားသည့္ေနရာျဖစ္၏။ လူဦးေရ၏ ထက္၀က္ေက်ာ္ (၅၈%) မွ်ေသာ လူတုိ႔သည္ ေန႔စဥ္ အလုပ္လုပ္ၾကရကုန္၏။ အရြယ္ေရာက္ၿပီးေသာ လူတစ္ဦး၏ ဘ၀သက္တမ္း သံုးပံုတစ္ပံုေက်ာ္ကို လုပ္ငန္းခြင္ထဲ၌သာ ကုန္ဆံုးေစရသည္။ ထိုမွ်မ်ားျပားလွေသာ လုပ္သားထုႀကီး၏ က်န္းမာေရးသည္ အလြန္အေရးႀကီးေပသည္။ က်န္းမာမွ အလုပ္လုပ္ႏိုင္မည္။ ထို႔ျပင္ လူတို႔၏ တစ္ေန႔တာ အခ်ိန္အားလံုးကို လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း၌ ကုန္ဆံုးေစရရာ လူတို႔၏ က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစႏုိင္သည့္ ေနရာမွာ လုပ္ငန္းခြင္သာ ျဖစ္ဘုိ႔မ်ားပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လုပ္ငန္းခြင္သည္ လုပ္သားအားလံုးအတြက္ က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီညြတ္ေသာ လုပ္ငန္းခြင္တစ္ခု ျဖစ္ေနရန္ အေရးႀကီးသည္။

            ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖဲြ႔ႀကီး၏ အစီရင္ခံစာမ်ားအရ လုပ္သားအားလံုး၏ ၃၀ မွ ၅၀% မွာ အႏၱရာယ္မ်ားလွေသာ၊ ရုပ၊ ဓာတု၊ ဇီ၀ ေဗဒလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ေနၾကရသည္။ ထုိ႔ျပင္ ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီးႏိုင္ငံမ်ားမွ လုပ္သားထု၏ ၁၀ မွ ၃၀%၊ ဖြ႔ံၿဖိဳးဆဲႏုိင္ငံမ်ားမွ လုပ္သားထု၏ ၅၀ မွ ၇၀% သည္ လူ၏အင္အားႏွင့္ မမွ်ေသာ ႀကီးမားေလးလံသည့္ ၀န္ကို မ,ခ်ီေနရေၾကာင္း ေဖာ္ျပထား၏။ လုပ္သားမ်ား၏ က်န္းမာေရးကို ဂရုစုိက္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းသည္ ၎တုိ႔အတြက္သာမက လုပ္ငန္း၏ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈကိုပါ တုိးတက္ေစသည္။ က်န္းမာေရးေကာင္းေနသည့္ လုပ္သားသည္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အလုပ္လုပ္ႏုိင္မည္ကို ယံုမွားသံသယရိွစရာ မလိုပါ။ လုပ္သားတစ္ဦး မက်န္းမာလွ်င္ သူကုိယ္တုိင္ကိုယ္သာမက သူ႔မိသားစုကုိပါ ထိခိုက္ေစသည္။

            လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအေနႏွင့္ အႏၱရာယ္ကင္းၿပီး က်န္းမာေသာ လုပ္ငန္းခြင္တစ္ခု ဖန္တီးေပးေရးႏွင့္ မိမိ၀န္ထမ္းမ်ား၏ က်န္းမာေရးကုိ စီမံခ်က္မ်ားခ်မွတ္ လုပ္ေဆာင္ရန္လိုပါသည္။ လုပ္ငန္းခြင္က်န္းမာေရးႏွင့္အႏၱရာယ္ကင္းေရး အဆင့္အတန္းျမင့္ေသာ တုိင္းျပည္မ်ားတြင္ စုစုေပါင္းအမ်ိဳးသားထုတ္ကုန္ (Gross National Product) ျမင့္မားေၾကာင္းေတြ႔ရၿပီး လုပ္ငန္းခြင္က်န္းမာေရးႏွင့္အႏၱရာယ္ကင္းေရး အဆင့္နိမ့္ေသာ တုိင္းျပည္မ်ားတြင္ စုစုေပါင္းအမ်ိဳးသားထုတ္ကုန္ နိမ့္က်ေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ ဤသည္က လုပ္ငန္းခြင္က်န္းမာေရး ႏွင့္ အႏၱရာယ္ကင္းေရးသည္ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ တိုးတက္ေရးႏွင့္ တုိက္ရုိက္ဆက္ႏြယ္ေနေၾကာင္း ျပသသည္။

            ေခတ္သည္အၿမဲတိုးတက္ေျပာင္းလဲေနသည္ႏွင့္အမွ် လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း အသံုးျပဳေနေသာ စက္ကိရိယာမ်ားႏွင့္ ဓာတုေဆး၀ါး မ်ားမွာလည္း အၿမဲတမ္းေျပာင္းလဲလွ်က္ရိွ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခင္ကရိွၿပီးသား လုပ္ငန္းခြင္ က်န္းမာေရးႏွင့္ အႏၱရာယ္ကင္းေရး အစီအမံမ်ားကို ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီေအာင္ အၿမဲျပန္လည္သံုးသပ္၊ ေျပာင္းလဲေရးဆဲြေနရန္ လိုေပသည္။

            လုပ္ငန္းခြင္ေၾကာင့္ရေသာ ေရာဂါဘယမ်ားကို ကာကြယ္ရန္ႏွင့္ ကုသရန္ အဆင့္ျမင့္နည္းပညာမ်ား လုိေကာင္းလိုမည္၊ ေငြကုန္ေၾကးက် မ်ားေကာင္းမ်ားမည္၊ အလုပ္ရႈပ္ေကာင္း ရႈပ္ပါမည္။ သို႔ေသာ္ ဤကိစၥမွာ အလုပ္သမားတစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းႏွင့္ ဆိုင္ေသာကိစၥသာမဟုတ္ဘဲ အလုပ္သမားအားလံုးအပါအ၀င္ ၎တို႔ကို မီွခုိေနသည့္ ၎တို႔၏ မိသားစုအေရး၊ တစ္နည္းအားျဖင့္လည္း တုိင္းျပည္ထုတ္ကုန္ ျမင့္မားေရးအတြက္လည္း ျဖစ္သျဖင့္ အေရးတႀကီးထား ေဆာင္ရြက္ရန္ လိုပါသည္။

၈၊ ၂။ လုပ္ငန္းဆိုင္ရာေရာဂါမ်ား ႏွင့္ ျပႆနာမ်ား

လုပ္ငန္းႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ေရာဂါမ်ားမွာ ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ ဓာတုေဗဒပစၥည္းမ်ားႏွင့္ ထိေတြ႔ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ၊ ဇီ၀ေဗဒပစၥည္းမ်ားမွ ျဖစ္စ၊ အလုပ္လုပ္ပံုအေနအထားေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖိစီးမႈေၾကာင့္ျဖစ္ေစ ရႏိုင္ပါသည္။ ထိုေရာဂါမ်ားမွာ တစ္ခုခ်င္းအလိုက္ျဖစ္ေစ ႏွစ္ခုသံုးခု ေပါင္းဆံု၍ျဖစ္ေစ ျဖစ္ႏုိင္၏။ လုပ္ငန္းခြင္ေရာဂါအမ်ိဳးအစားမ်ားကို ေအာက္ပါအတိုင္း ခဲြျခားႏိုင္သည္။ 

ဤေရာဂါမ်ားအနက္ အခ်ိဳ႔မွာ ေရတိုေရာဂါမ်ားျဖစ္ၿပီး အခ်ိဳ႔မွာ နာတာရွည္ေရာဂါမ်ားျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႔ကို ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသ ႏုိင္ေသာ္လည္း အခ်ိဳ႔မွာ အသက္အႏၱရာယ္ရိွပါသည္။ အခ်ိဳ႔မွာ လူတစ္ေယာက္တည္းကို ဒုကၡေပးၿပီး အခ်ိဳ႔မွာ လူအမ်ားအား ဒုကၡျဖစ္ေစပါ သည္။ နမူနာအားျဖင့္ လက္ကို ဒါးရွမိလွ်င္ ခဏႏွင့္ ေပ်ာက္ႏုိင္ေသာ္လည္း လည္ပတ္ေနေသာ ခါးပတ္ႀကိဳးအတြင္း လက္ညပ္ပါက လက္ျပတ္ကာ တစ္သက္လံုး ဒုကိၡတျဖစ္သြားပါလိမ့္မည္။ လက္ကို တူထုမိလွ်င္ အလုပ္သမားတစ္ဦးတည္းကိုသာ ထိခိုက္မည္ျဖစ္ေသာ္ လည္း လြန္စြာဆူညံေသာစက္ရံုအတြင္း အလုပ္လုပ္ရပါက ထုိစက္ရံုမွ အလုပ္သမားအားလံုး နားေလးမည့္ အႏၱရာယ္ရိွပါသည္။ လက္ကို တူထုမိျခင္းသည္ ကုသ၍ ေပ်ာက္ကင္းႏုိင္ေသာ္လည္း နားေလးျခင္းကို မည္သည့္ေဆးႏွင့္မွ ကုသ၍ မေပ်ာက္ကင္းႏုိင္ပါ။

လုပ္ငန္းခြင္ဆိုင္ရာ ေရာဂါမ်ားသည္ လုပ္သားမ်ားထိေတြ႔ လုပ္ကိုင္ေနရေသာ ပစၥည္း၊ ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေန၊ ခႏၶာကိုယ္ အေနအထား၊ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံရေသာ ပတ္၀န္းက်င္စသည္တို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ရေပရာ ၎တို႔ ေရာဂါမရမီကပင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ႏိုင္သည့္ အေျခအေနရိွပါက ႀကိဳတင္ကာကြယ္ရပါမည္။ ဥပမာ - ဆူညံေနသည့္ပတ္၀န္းက်င္တြင္ အလုပ္လုပ္ေနရသူ အလုပ္သမားအဖို႔ ၾကာလာ သည့္အခါ ေသခ်ာေပါက္ နားေလးမည္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိသူအား နားမေလးမီကပင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေပးရန္ လိုပါသည္။

အခ်ိဳ႔အလုပ္သမားမ်ားမွာ အလုပ္တစ္ခုတည္းကို ခႏၶာကိုယ္အေနအထား တစ္မ်ိဳးတည္းျဖင့္ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ၊ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ လေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ကိုင္ရတတ္သည္။ ဥပမာ - ကြန္ျပဴတာစာစီရသူ။ ထုိအခါ သူ႔တြင္ ေညာင္းညာကုိက္ခဲျခင္း၊ ဇက္ေၾကာတက္ျခင္း၊ လက္ ေမာင္းၾကြက္သားႏွင့္ လက္ဆစ္မ်ား မခံမရပ္ႏုိင္ေအာင္ နာက်င္ျခင္း၊ မ်က္စိအျမင္ မႈန္၀ါးလာျခင္း စသည့္ေရာဂါမ်ား ရလာပါလိမ့္မည္။ ထုိအခါ ၎၏ ကိုယ္အေနအထား၊ စားပဲြ၊ ကုလားထိုင္၊ ကြန္ျပဴတာ၊ ကီးဘုတ္၊ ေမာက္စ္၊ အလင္းေရာင္ရရိွမႈ အစရိွသည္တို႔ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာကာ သက္ေတာင့္သက္သာရိွမည့္ အေနအထားေရာက္ေအာင္ ျပင္ဆင္ေပးရန္ လိုပါသည္။ သူ႔ကိုလည္း ေတာက္ ေလွ်ာက္ထိုင္ လုပ္မည့္အစား နာရီ၀က္တစ္ခါ ကိုယ္လက္ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားလုပ္ျခင္း၊ အေ၀းသုိ႔ၾကည့္ျခင္း စသည္တို႔လုပ္ရန္ အႀကံေပးရ ပါမည္။

            အခ်ိဳ႔အလုပ္သမားမ်ားမွာ အလြန္ရန္လိုတတ္သည္။ လူတကာႏွင့္ရန္ျဖစ္တတ္သည္။ ထုိသူမ်ိဳးမ်ား မိမိလုပ္ငန္းခြင္အတြင္း ပါလာ ပါက အထူးဂရုစိုက္ ကိုင္တြယ္ရပါမည္။ မခံခ်င္သူႏွင့္ေတြ႔သည့္အခါ မၾကာမီပင္ ရန္ျဖစ္လိမ့္မည္။ ထိုအခါ ၎တို႔ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အျခားသူမ်ားပါ ပါလာကာ ရန္ပဲြကို ထိန္းမရျဖစ္တတ္သည္။ တုတ္၊ ဒါးမ်ားပါလာပါက ေသြးထြက္သံယို ျဖစ္မည္။ ေဆးရံုပို႔ရမည္။ ရဲတိုင္ရမည္။ တရားရံုးမ်ားသြားရမည္ စသည့္ မလိုလားအပ္ေသာ ျပႆနာမ်ား ရွင္းေနရသည္ႏွင့္ အခ်ိန္လည္းကုန္သည္။ ေငြလည္း ကုန္သည္။ စိတ္လည္း ညစ္ရသည္။ ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းကိုလည္း ထိခိုက္သည္။

             ဤသည့္ကိစၥမ်ားကို ေျဖရွင္းရန္ စနစ္တက် စီမံခ်က္ေရးဆဲြေဆာင္ရြက္ရပါမည္။

၈၊ ၃။ ေနာက္ခံသမိုင္းေၾကာင္းကို စူးစမ္းျခင္း

            အလုပ္သမားတစ္ဦးေရာဂါရလာၿပီဆိုလွ်င္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤေရာဂါရခဲ့ေၾကာင္း၊ ဤေရာဂါျဖစ္ေနသည္မွာ မည္မွ် ၾကာေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ မည္သည့္အလုပ္ေၾကာင့္ ဤေရာဂါ ရရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေသခ်ာစြာသိေစရန္ ၎အလုပ္လုပ္ခဲ့သည့္ ေနာက္ခံ သမိုင္းေၾကာင္းကို စူးစမ္းရန္လိုပါသည္။ ထိုေရာဂါျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ထိုအလုပ္သမားသည္ ဤအလုပ္ကို ဆက္လုပ္ရန္ သင့္ေတာ္ခ်င္မွ သင့္ေတာ္လိမ့္မည္။ ၎အားဆက္လုပ္ေစပါက မလိုလားအပ္ေသာ ျပႆနာမ်ားျဖစ္ကာ ၎ႏွင့္အတူလုပ္ေနသည့္ အျခားလုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဘက္မ်ားႏွင့္ အမ်ားျပည္သူအား အႏၱရာယ္ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္ေစႏိုင္သည္။

            ဤသုိ႔ ေရာဂါရာဇ၀င္ကို စစ္ေဆးျခင္းအားျဖင့္ မည္သည့္အေၾကာင္းအခ်က္က အလုပ္သမားအား ေရာဂါရေစေၾကာင္း၊ ဤေရာဂါ ေၾကာင့္ ေနာက္ဆက္တဲြ မည္သည့္ျပႆနာမ်ား ေပၚလာေစႏိုင္ေၾကာင္း၊ အလုပ္သမား ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ရမည့္ အလုပ္၏ လုပ္ငန္း သဘာ၀၊ ဤအလုပ္သမားသည္ ထိုအလုပ္ကို ဆက္လုပ္ရန္ သင့္မသင့္၊ ထိုအလုပ္မ်ိဳးဆက္လုပ္ပါက ဤေရာဂါမ်ိဳးထပ္မံျဖစ္ႏိုင္၊ မျဖစ္ႏိုင္။ ဤအလုပ္ကို ဆက္လုပ္ေစျခင္းျဖင့္ အျခားသူမ်ားအား အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစႏိုင္သည့္ အေျခအေနရိွမရိွ စသည္တုိ႔ကို သိလာႏုိင္သည္။

            အလုပ္သမားအား စစ္ေဆးေမးျမန္းရာတြင္ ၎၏က်န္းမာေရးအတြက္စစ္ေဆးျခင္းျဖစ္သျဖင့္ အလုပ္တစ္ခုထက္ပိုလုပ္ေနရပါက လုပ္ေနရေသာ အလုပ္အားလံုးကို ေျပာျပရန္၊ ကိုင္တြယ္ထိေတြ႔ေနရေသာ စက္ကိရိယာ၊ ဓာတုပစၥည္း၊ ရုပ္၀တၳဳပစၥည္း၊ ဇီ၀ဆုိင္ရာပစၥည္း၊ လုပ္ကုိင္ေနရေသာ ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေန၊ အလုပ္ခြင္အေနအထား စသည္တုိ႔ကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု မွန္မွန္ကန္ကန္ ေျပာျပရန္ တိုက္တြန္းရ ပါမည္။ ထို႔ျပင္ ၎၏ လူေနမႈဘ၀ ဥပမာ- ေဆးလိပ္ေသာက္တတ္သလား၊ ဘယ္ေလာက္ေသာက္သလဲ၊ ကြမ္းစားတတ္သလား၊ အရက္ ေသာက္တတ္သလား၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးသံုးစဲြတတ္သလား၊ ညဥ့္နက္သန္းေခါင္ ဖဲရိုက္တတ္သလား စသည္တို႔ကိုလည္း ထည့္သြင္း ေမးျမန္း ရန္လို၏။

၈၊ ၄။ လုပ္သားထုအတြင္း ျဖစ္ေပၚသည့္ ေရာဂါမ်ားအား စီမံခန္႔ခဲြျခင္း

            အလုပ္သမားတစ္ဦး သို႔မဟုတ္ အလုပ္သမားမ်ား လုပ္ငန္းခြင္၌ ေရာဂါရလာၿပီဆိုလွ်င္ လုပ္ငန္းခြင္ စီမံခန္႔ခဲြေရးအဖဲြ႔အေနႏွင့္ ထိုအလုပ္သမားအား ေဆးေပးကုသရံုထက္ ဤေရာဂါကို မည္ကဲ့သိ႔ုကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းရမည္ကို နည္းလမ္းရွာရန္လိုပါသည္။ ထုိေရာဂါမ်ိဳး မ်ား ထပ္မံမျဖစ္ပြားေစရန္ လုပ္ငန္းခြင္ကုိ ေခတၱရပ္ရန္၊ လုပ္ငန္းခြင္အေျခအေနကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္၊ အာဏာပိုင္အဖဲြ႔ကို အေၾကာင္းၾကားရန္၊ အလုပ္သမားမ်ားအား ပညာေပးရန္၊ အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ အာမခံေပးရန္ စသည္တို႔ လိုခ်င္လိုပါလိမ့္မည္။ ထိုေရာဂါမ်ိဳး မျဖစ္ပြားေအာင္ မည္ကဲ့သုိ႔ကာကြယ္မည္နည္း ဟူေသာ ရႈေထာင့္မွ ခ်ဥ္းကပ္ေျဖရွင္းသြားရန္ လိုပါသည္။ ထိုအခ်က္မ်ားတြင္ ေအာက္ပါတို႔ ပါ၀င္ႏိုင္ပါသည္။

Ø ေရာဂါ/အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစႏိုင္သည့္ အေၾကာင္းအခ်က္ကို ဖယ္ရွားပစ္ျခင္း

Ø အင္ဂ်င္နီယာအတတ္ပညာျဖင့္ ေရာဂါ/အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစႏိုင္သည့္ အေၾကာင္းမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ျခင္း

Ø အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းဆိုင္ရာ၏ စီမံခန္႔ခဲြမႈ၊ ဥပမာ - ဆူညံသည့္ေနရာမွ အလုပ္သမားမ်ားကို အဆိုင္းလိုက္ အလွည့္က် လုပ္ေစျခင္း

Ø သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္အား ေစာင့္ၾကည့္ျခင္း၊ ဥပမာ - အင္ဂ်င္မ်ားမွ မီးခုိးမဲမ်ားထုတ္လႊတ္မႈ၊ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း ေရ၀ပ္မႈ

Ø ဇီ၀ပစၥည္းမ်ားအား ေစာင့္ၾကည့္ျခင္း၊ ဥပမာ - ေသြး၊ ဆီး စသည္

Ø အလုပ္သမားမ်ားအား အႏၱရာယ္မ်ားမွကာကြယ္ရန္ တစ္ကုိယ္ရည္ကာကြယ္ေရး ပစၥည္းမ်ား အလံုအေလာက္ ထုတ္ေပးျခင္း

၈၊ ၅။ တာ၀န္၀တၱရားမ်ား

အလုပ္ရွင္၊ လုပ္ငန္းပိုင္ရွင္

Ø မိမိအလုပ္ခြင္အတြင္း ေရာဂါျဖစ္ႏုိင္ေခ်ရိွေသာ အရာအားလံုးကို စံုစမ္းစစ္ေဆးျခင္း

Ø ထိုေရာဂါမ်ားအား မည္ကဲ့သို႔ ကာကြယ္ႏုိင္သည္၊ ေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္သည္ကို စူးစမ္းကာ ျဖစ္ႏုိင္သည့္ ကာကြယ္ေရးအစီအမံမ်ား ေရးဆဲြျခင္း

Ø ထုိအစီအမံမ်ားကို သက္ဆိုင္ရာ အင္ဂ်င္နီယာ၊ လုပ္ငန္းခြင္ကင္းရွင္းေရးအရာရိွ၊ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးမ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း

Ø ဓာတုပစၥည္းမ်ားႏွင့္ လုပ္ကိုင္ေနသူ အလုပ္သမားမ်ားသည္ သတ္မွတ္ထားေသာ PEL ထက္ပိုၿပီးမခံစားရေစရန္ ေသခ်ာေစျခင္း

Ø လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း ေရွးဦးသူနာျပဳေသတၱာမ်ား လံုေလာက္စြာ ထားရိွေပးျခင္း

Ø လက္မွတ္ရိွသည့္ ကြ်မ္းက်င္ေသာ ေရွးဦးသူနာျပဳမ်ား လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း ခန္႔ထားေပးျခင္း

Ø အေရးေပၚ မ်က္လံုးေဆးရန္ ႏွင့္ ေရခ်ိဳးရန္ေနရာမ်ား ထားရိွေပးျခင္း

အလုပ္သမားမ်ား

Ø အလုပ္ရွင္က ပံ့ပုိးေပးေသာ တစ္ကုိယ္ရည္ကာကြယ္ေရး ပစၥည္းမ်ားအား မွန္ကန္စြာ ၀တ္ဆင္ျခင္း

Ø မိမိကိုယ္ကို အႏၱရာယ္ရိွေသာ အေျခအေနတြင္ မက်ေရာက္ေစျခင္း

Ø ထုတ္ျပန္ထားေသာ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရးဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကို လိုက္နာျခင္း

Ø အႏၱရာယ္ကင္းစြာ အလုပ္လုပ္ေရးအစီအစဥ္မ်ားအတိုင္း လုိက္နာလုပ္ေဆာင္ျခင္း

၈၊ ၆။ လုပ္ငန္းခြင္ က်န္းမာေရးစီမံခ်က္မ်ား ေရးဆဲြျပဌာန္းျခင္း

            အလုပ္သမားမ်ား က်န္းက်န္းမာမာအလုပ္လုပ္ႏိုင္ရန္ လုပ္ငန္းခြင္ က်န္းမာေရးစီမံခ်က္မ်ား ေရးဆဲြျပဌာန္းေပးရန္လိုသည္။ စင္ကာပူတြင္ ထိုစီမံခ်က္ကို ဧရိယာေလးခုအတြက္ လုပ္ေဆာင္ရန္ သတ္မွတ္ထားသည္။

၁။ အက္စ္ဘက္စ္တိုစ္ ထိန္းခ်ဳပ္ေရး စီမံခ်က္ (Asbestos Control Programme)

၂။ ကြန္ဖိုင္းစေပ့စ္ စီမံခန္႔ခဲြေရး စီမံခ်က္ (Confined Space Management Programme)

၃။ အႏၱရာယ္ရိွေသာ ဓာတုပစၥည္းမ်ား စီမံခန္႔ခဲြေရး စီမံခ်က္ (Hazardous Chemical Management Programme)

၄။ ဆူညံသံေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ နားေလးမႈ ကာကြယ္ေရး စီမံခ်က္ (Noise-induced Deafeness Prevention Programme)

 ၈၊ ၇။ အက္စ္ဘက္စ္တိုစ္ ထိန္းခ်ဳပ္ေရး စီမံခ်က္ (Asbestos Control Programme)

            ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းသံုးပစၥည္းမ်ားျဖစ္သည့္ အမိုးမ်ား၊ မီးခံတံခါးမ်ား၊ နံရံမ်ား၊ အပူကာမ်ား (insulation)၊ ဂက္စ္ကက္မ်ား၊ မီးခံေစာင္မ်ား(fire blanket)၊ ေမာ္ေတာ္ကား ဘရိတ္မ်ား၊ အမိႈက္ျပြန္မ်ားတြင္ အက္စ္ဘက္စ္တိုးစ္ ပါတတ္သည္။ အက္စ္ဘက္စ္တုိးစ္ (ေက်ာက္ဂြမ္း) သည္ လူ၏ က်န္းမာေရးကို ဆိုး၀ါးစြာထိခိုက္ေစႏုိင္သည္။ ထို႔ျပင္ထုိေရာဂါသည္ နာတာရွည္ေရာဂါျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္သားမ်ားကုိ အက္စ္ဘက္စ္တိုးစ္၏ အႏၱရာယ္မွ အကာအကြယ္ေပးထားရန္ လိုသည္။

            ထိုစီမံခ်က္တြင္ ေအာက္ပါတို႔ပါ၀င္ပါသည္။

Ø အက္စ္ဘက္စ္တိုကို ဖယ္ရွားျခင္းအတြက္ ျပဌာန္းထားသည့္ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒႏွင့္စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကို အတိအက် လိုက္နာေရး

Ø အက္စ္ဘက္စ္တိုကို ဖယ္ရွားမည့္ကုမၸဏီမ်ားအေနႏွင့္ လုပ္ခြင့္လိုင္စင္ရယူေရး

Ø အလုပ္သမားမ်ားအား အက္စ္ဘက္စ္တို၏ အႏၱရာယ္မ်ားကို ရွင္းလင္းေျပာျပထားကာ လုိအပ္သည့္အကာအကြယ္မ်ား ေထာက္ပံ့ေပးေရး

အက္စ္ဘက္စ္တိုသည္ စတင္ထိေတြ႔ခ်ိန္မွ ၁၅ ႏွစ္ခန္႔ သို႔မဟုတ္ ထို႔ထက္ပိုၾကာသည့္အခ်ိန္တြင္မွ ေရာဂါခံစားရျခင္းျဖစ္သည္။ အက္စ္ဘက္စ္တိုေၾကာင့္ အဆုပ္ႏွင့္ အျခားကင္ဆာေရာဂါမ်ားျဖစ္ႏိုင္သည္။

v  အက္စ္ဘက္စ္တိုးစ္ႏွင့္ ထိေတြ႔လုပ္ကိုင္ရမည့္ လုပ္သားမ်ားမွာ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္သားမ်ား၊ အေဆာက္အဦၿဖိဳဖ်က္သူမ်ား၊ ပိုက္ဖစ္တာမ်ား၊ လွ်ပ္စစ္လုပ္သားမ်ား၊ စက္ျပင္ဆရာမ်ား၊ ဂေဟေဆာ္သူမ်ားႏွင့္ လက္သမားမ်ား ျဖစ္ႏိုင္သည္။

v  အက္စ္ဘက္စ္တိုးစ္ႏွင့္ စတင္ထိေတြ႔ၿပီးသည္မွ သံုးလအၾကာတြင္ ေဆးစစ္မႈခံယူရမည္။ ေဆးစစ္ရာတြင္ အသက္ရႉလမ္းေၾကာင္း ကို အဓိကထား စစ္ရမည္။

v  ရင္ဘတ္ကို ဓာတ္မွန္အျပည့္ (X-Ray) ရိုက္ၾကည့္ရမည္။

v  အသက္ရႉအေထာက္အကူျပဳကိရိယာ (respirator) မ၀တ္ဆင္ႏိုင္သူမ်ား အက္စ္ဘက္စ္တိုးစ္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အလုပ္ကုိ မလုပ္ေစရ။

v  ေနာက္ ၃၆ လၾကာတုိင္း တစ္ႀကိမ္ ေဆးစစ္ေဆးမႈခံယူရမည္။

v  ေဆးစစ္ခ်က္မွတ္တမ္းမ်ားအရ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သင့္သည္တို႔ကို မပ်က္မကြက္ ေဆာင္ရြက္ေပးရမည္။

မည္သည္တို႔ေဆာင္ရြက္ရမည္ဆိုသည္မွာ အနည္းငယ္ရႈပ္ေထြးပါသည္။ စင္ကာပူတြင္ေတာ့ အဆင့္ဆင့္ အတိအက် ျပဌာန္းထား ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဤကိစၥမွာ ဥပေဒျပဌာန္းၿပီး တိတိက်က်လုပ္ရမည့္ကိစၥျဖစ္သလို ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အသံုးခ်ရန္လည္း မျဖစ္ႏုိင္ေသးသျဖင့္ ဤေနရာတြင္ ခ်န္ခ့ဲပါမည္။

၈၊ ၈။ ကြန္ဖိုင္းစေပ့စ္ စီမံခန္႔ခဲြေရး စီမံခ်က္ (Confined Space Management Programme)

            ကြန္ဖိုင္းစေပ့စ္အေၾကာင္းေရွ႔တြင္ အျပည့္အစံုေျပာခဲ့ပါၿပီ။ ကြန္ဖိုင္းစေပ့စ္ဟူသည္ ၀င္ေရာက္ရန္ သို႔မဟုတ္ အလုပ္လုပ္ရန္ အႏၱရာယ္မ်ားေသာေနရာ တစ္ခုျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြန္ဖိုင္းစေပ့စ္အတြင္း ၀င္ေရာက္/အလုပ္လုပ္ရန္ ထိေရာက္ေကာင္းမြန္သည့္ အစီအမံ မ်ားျပဳလုပ္ထားရန္လုိသည္။

            ဤအစီအစဥ္၌ ေအာက္ပါတို႔ပါ၀င္သည္။

၁။ ကြန္ဖိုင္းစေပ့စ္ရိွ ျဖစ္ႏုိင္ေသာ အႏၱရာယ္အားလံုးကို ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ျခင္း

၂။ အလုပ္သမားမ်ားအား ကြန္ဖိုင္းစေပ့စ္၏ အႏၱရာယ္မ်ားကို ရွင္းလင္းေျပာျပထားကာ လုိအပ္သည့္အကာအကြယ္မ်ား ပံ့ပိုးေပးေရး

၃။ ေရးဆဲြထားေသာ အစီအစဥ္အတိုင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ေရး

၈၊ ၉။ အႏၱရာယ္ရိွေသာ ဓာတုပစၥည္းမ်ား စီမံခန္႔ခဲြေရး စီမံခ်က္ (Hazardous Chemical Management Programme)

            ဓာတုပစၥည္းမ်ားသည္ လူ၊ တိရိစၦာန္မ်ားအတြက္ေရာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ပါ အႏၱရာယ္ရိွေၾကာင္းႏွင့္ မည္ကဲ့သုိ႔ ကိုင္တြယ္ ထိန္းသိမ္းရမည္ကို အထက္တြင္ ေျပာခဲ့ပါၿပီ။ ဓာတုပစၥည္းမ်ားအား ကိုင္တြယ္ျခင္း၊ သိုေလွာင္ျခင္း၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ျခင္း၊ သံုးစဲြျခင္း၊ စြန္႔ပစ္ျခင္းအတြက္လည္း စနစ္တက် အစီအမံမ်ား ေရးဆဲြထားရမည္။

            ဤအစီအစဥ္၌ ေအာက္ပါတို႔ပါ၀င္သည္။

၁။ ထိုဓာတုပစၥည္းႏွင့္ပတ္သက္သည့္ MSDS၊ တံဆိပ္ အပါအ၀င္ သတင္းအခ်က္အလက္ အျပည့္အစံုကို ရယူေရး၊

၂။ ထိုပစၥည္း ကိုင္တြယ္၊ သိုေလွာင္၊ သံုးစဲြ၊ စြန္႔ပစ္နည္းႏွင့္ပတ္သက္၍ သင္တန္းေပးျခင္း၊ အလုပ္သမားမ်ားအား ရွင္းလင္းေျပာျပျခင္း

၃။ မေတာ္တဆဖိတ္စဥ္ယိုက်ျခင္းႏွင့္ အေရးေပၚအေျခအေနမ်ားအတြက္ ႀကိဳတင္စီမံခ်က္မ်ားေရးဆဲြျခင္း။ ႀကိဳတင္ဇာတ္တိုက္ထားျခင္း

၄။ ထုိပစၥည္းသံုးစဲြျခင္းအတြက္ ၀တ္ဆင္ရန္လိုအပ္ေသာ တစ္ကုိယ္ရည္ကာကြယ္ေရး အသံုးအေဆာင္မ်ား။

၅။ ထိုပစၥည္းေၾကာင့္ျဖစ္ႏိုင္သည့္ ေရာဂါဘယမ်ားအတြက္ ေဆးစစ္ေဆးမႈခံယူရန္ အစီအစဥ္ေရးဆဲြျခင္း။

            အႏၱရာယ္ရိွေသာ ဓာတုေဗဒပစၥည္းမ်ားတြင္ ဘင္ဇင္း(benzene)၊ တိုလူ၀င္း(toluene)၊ ဇုိင္လင္း(xylene)၊ ကက္ဒ္မီယမ္ (cadmium) ႏွင့္၎၏ကြန္ေပါင္း(compound) မ်ား စသည္တို႔လည္း အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ ဘင္ဇင္း၊ တိုလူ၀င္း ႏွင့္ ဇုိင္လင္းတို႔ကို BTX hydrocarbon ဟူ၍ လူသိမ်ားသည္။ ထိုပစၥည္းမ်ားမွာ ေရနံဓာတုလုပ္ငန္းတြင္ အႀကီးအက်ယ္သံုးေသာ ပစၥည္းမ်ားျဖစ္၏။ ထိုသံုးမ်ိဳးအနက္ ဘင္ဇင္းမွာ ကင္ဆာျဖစ္ေစႏုိင္သျဖင့္ အထူးဂရုစိုက္ ကိုင္တြယ္ရန္လိုသည္။ ထို႔ျပင္ ဂေဟေခ်ာင္း၊ သုတ္ေဆး၊ ဘက္ထရီမ်ားတြင္ပါသည့္ ကက္ဒ္မီယမ္ကြန္ေပါင္းမ်ားသည္လည္း ကင္ဆာျဖစ္ေစႏိုင္သည္။ ကင္ဆာဟူသည္ ျဖစ္မိလွ်င္ ကုသရန္ေဆးမရိွ။ ေသမည့္ရက္ကို လက္ခ်ိဳးေရကာ ေစာင့္ေနရေသာ ေရာဂါမ်ိဳးျဖစ္သျဖင့္ အထူးတလည္ ဂရုစိုက္ရန္ လိုပါသည္။

            ထိုဓာတုပစၥည္းမ်ား၏ လူအတြက္အႏၱရာယ္ရိွေသာ ပမာဏ၊ လူ႔ခႏၶာကိုယ္အတြင္း ၀င္ႏိုင္သည့္လမ္းမ်ား၊ ေရတို၊ ေရရွည္ အဆိပ္သင့္မႈ၊ အဆိပ္သင့္သည့္လကၡဏာ၊ ထိုပစၥည္းပါ၀င္သည့္ ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ အလုပ္လုပ္ေနရသူမ်ားအား ေဆးစစ္ေဆးမည့္ အစီအမံ၊ မည္ကဲ့သို႔စစ္ရမည္၊ မည္သည့္အရာတို႔ကို စစ္ရမည္၊ မည္မွ်ၾကာလွ်င္ တစ္ႀကိမ္စစ္ရမည္၊ အကယ္၍ ေသြးထဲတြင္ သတ္မွတ္ထားသည့္ ပမာဏထက္ ပိုမိုပါ၀င္ေနပါက မည္သည္တို႔လုပ္ရမည္ စသည္တုိ႔ကို ဥပေဒမ်ားျဖင့္ ျပဌာန္း သတ္မွတ္ေပးရသည္။

            ဤစာအုပ္မွာ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ အႏၱရာယ္ ကင္းရွင္းေရးျဖစ္သျဖင့္ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္မ်ားကို ခ်န္ခဲ့ပါမည္။  ေရနံဓာတုလုပ္ငန္း အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းေရးအေၾကာင္းေရးသည့္အခါမွ အေသးစိတ္ေဖာ္ျပပါမည္။

ဆက္ပါဦးမည္။                                            

ေအးၿငိမ္း

၁၂ ႏို၀င္ဘာ၊ ၂၀၁၃၊ ည ၁၁း၁၅ နာရီ