ျမန္မာႏုိင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီ ဥပေဒၾကမ္းအား ေလ့လာၾကည့္ျခင္း

(၁)

၄၊ ၈၊ ၂၀၁၃ ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာပါ ျမန္မာႏုိင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီ ဥပေဒမူၾကမ္းကို ဖတ္ရႈ ေလ့လာမိၿပီး ေျပာခ်င္စရာမ်ားရိွလာသျဖင့္ ဤေဆာင္းပါးကို ေရးလုိက္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္သည္ ၁၉၈၆ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသုိလ္မွ စက္မႈအင္ဂ်င္နီယာဘဲြ႔ကို ရရိွခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ အင္ဂ်င္နီယာအလုပ္ လုပ္ခြင့္မႀကံဳခဲ့ရေသာ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ခြင့္မရခဲ့သည့္ ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦး ျဖစ္ပါသည္။ (အင္ဂ်င္နီယာဘဲြ႔ ရပါလွ်က္ အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ခြင့္မရခဲ့ဟု ဆုိျခင္းကို ယခုေခတ္လူငယ္မ်ား နားလည္ခ်င္မွ နားလည္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအေၾကာင္း ဇာမခ်ဲ႔ေတာ့ပါ။) ၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္ စင္ကာပူသုိ႔ ထြက္လာကာ အင္ဂ်င္နီယာႏွင့္ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေနေသာ အလုပ္မ်ားကို ၁၄ ႏွစ္တာမွ် လုပ္ခဲ့၏။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ စင္ကာပူ၊ လုပ္သားအင္အား၀န္ႀကီးဌာန (Ministry of Manpower) ၌ Safety Officer အျဖစ္မွတ္ပံုတင္ကာ ယခုတိုင္ လုပ္ကိုင္ေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။

(၂)

            ျမန္မာႏုိင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီ ဥပေဒမူၾကမ္း -

Ø  အခန္း (၄) အပိုဒ္ (၉) (ခ) - ဤဥပေဒအရ မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ထုတ္ေပးရန္ အလို႔ငွာ ျပည္တြင္း ျပည္ပရိွ နည္းပညာတကၠသိုလ္၊ - - - - - - တစ္ခုခုကျဖစ္ေစ အပ္ႏွင္းသည့္ ဘဲြ႔၊ ဒီပလိုမာ၊ ရသူမ်ားကို အသိအမွတ္ျပဳျခင္းႏွင့္ အသိအမွတ္ျပဳရန္ ျငင္းပယ္ျခင္း။

Ø  အခန္း (၈) အပုိဒ္ (၂၁) (က) ေကာင္စီ၏ကိုယ္စား အလုပ္အမႈေဆာင္အဖဲြ႔သည္ - - - - - - ခြင့္မျပဳပါက ဘဲြ႔ရနည္းပညာ ကြ်မ္းက်င္သူ မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္၊ နည္းပညာကြ်မ္းက်င္သူမွတ္ပံုတင္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးရန္ ျငင္းပယ္ျခင္း ျပဳႏုိင္သည္။

Ø  အခန္း (၈) အပုိဒ္ (၂၃) ေကာင္စီ၏ကိုယ္စား - - - - - - ခြင့္မျပဳပါက သက္တမ္းတုိးျမွင့္ေပးရန္ ျငင္းပယ္ျခင္း ျပဳႏိုင္သည္။

Ø  အခန္း (၁၃) အပုိဒ္ (၃၇) အစိုးရဌာနႏွင့္ အစိုးရအဖဲြ႔အစည္းမ်ားတြင္ ခန္႔ထားေသာ အင္ဂ်င္နီယာ၀န္ထန္ထမ္းမ်ားက တာ၀န္အရ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမွအပ မည္သူမွ် ဤဥပေဒအရ ထုတ္ျပန္ေသာ နည္းဥပေဒမ်ားျဖင့္ သတ္မွတ္ထားသည့္ အမ်ားျပည္သူ ေဘးအႏၱရာယ္ျဖစ္ေစႏုိင္မည့္ အင္ဂ်င္နီယာဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းႏွင့္ နည္းပညာဆုိင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ားကို ေကာင္စီက ထုတ္ေပးေသာ မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္မရိွဘဲ လုပ္ကိုင္ျခင္း မျပဳရ။

-       စသည္ျဖင့္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ဤဥပေဒအရ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ စက္မႈတကၠသိုလ္၊ နည္းပညာတကၠသိုလ္ စသည္တို႔မွ ဘဲြ႔ရသူမ်ားသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီတြင္ မွတ္ပံုမတင္ပါက ၎တို႔နည္းဥပေဒမ်ားအရ သတ္မွတ္ထားသည့္ အလုပ္အကိုင္မ်ားကို လုပ္ကိုင္လွ်င္ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္ရာ ေရာက္ပါသည္။ ထုိသူတို႔ကို တရားစဲြႏုိင္သည္။

            ဤဥပေဒအရ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ စက္မႈတကၠသိုလ္၊ နည္းပညာတကၠသိုလ္ စသည္တို႔မွ ဘဲြ႔ရသူမ်ားအား ျမန္မာႏုိင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီက မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးရန္ ျငင္းပယ္ပိုင္ခြင့္ရိွသည္။ ထိုအခါ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ စက္မႈတကၠသိုလ္၊ နည္းပညာတကၠသိုလ္ တစ္ခုခုမွ ဘဲြ႔ရလာသူတစ္ဦးအား ျမန္မာႏိုင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီမွ မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္ ထုတ္မေပးပါက ထိုသူသည္ ထိုအလုပ္မ်ားကို လုပ္ခြင့္မရိွေတာ့ၿပီ။

            စက္မႈတကၠသိုလ္၊ နည္းပညာတကၠသိုလ္ စသည္တို႔မွ ဘဲြ႔ရသူမ်ားအား ျမန္မာႏုိင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီက မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးရန္ ျငင္းပယ္မည္ဆိုျခင္းမွာ ထိုသူမ်ားအား အင္ဂ်င္နီယာအျဖစ္ သတ္မွတ္ရန္ အရည္အခ်င္း မျပည့္မီဟု သတ္မွတ္ေသာေၾကာင့္ပါလား။ အရည္အခ်င္းမျပည့္မီသူကို အဘယ္ေၾကာင့္ ဘဲြ႔လက္မွတ္ အပ္ႏွင္းရပါသနည္း။

(၃)

            ကြ်န္ေတာ္ စင္ကာပူႏုိင္ငံသို႔ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အင္ဂ်င္နီယာဆုိင္ရာ အလုပ္မ်ားစတင္လုပ္ကိုင္ရ၏။ သို႔ေသာ္ အင္ဂ်င္နီယာရာထူးႏွင့္ မဟုတ္။ ၀ပ္ပါမစ္ဘ၀ႏွင့္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေနာက္ ကုမၸဏီေျပာင္းလိုက္ေတာ့ အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္လာသည္။ အင္ဂ်င္နီယာအလုပ္ႏွင့္တကြ၊ အင္ဂ်င္နီယာႏွင့္ ဆက္စပ္ပတ္သက္ေနသည့္ အလုပ္မ်ိဳးစံုကိုပါ လုပ္ရ၏။

            သို႔ေသာ္ ဤသို႔လုပ္ျခင္းအတြက္ မည္သည့္ေနရာတြင္မွ မွတ္ပံုတင္ရန္ မလိုပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ မေန႔တစ္ေန႔ကမွ ဂ်ီတီအုိင္ၿပီးလာသူမ်ားလည္း သည္အတုိင္း ပေရာဂ်က္အင္ဂ်င္နီယာ၊ ဆိုဒ္အင္ဂ်င္နီယာ၀င္လုပ္ၾကပါသည္။ မည္သည့္ အဖဲြ႔တြင္မွ မည္သည့္မွတ္ပံုတင္ေနစရာ မလိုပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္မွယူလာခဲ့ေသာ ထို အင္ဂ်င္နီယာ ဘဲြ႔လက္မွတ္မ်ားကို စင္ကာပူႏုိင္ငံက လက္ခံအတည္ျပဳသည္။ ဘယ္စာေမးပဲြမွ ထပ္ေျဖစရာမလို၊ ဘာမွတ္ပံုမွ တင္စရာမလို။ ယခုတိုင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဤလက္မွတ္မ်ားႏွင့္သာ လုပ္ကိုင္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္က စင္ကာပူတစ္ခုတည္း အေတြ႔အႀကံဳရိွသျဖင့္ စင္ကာပူအတြက္သာ ေျပာပါသည္။ အျခားႏိုင္ငံမ်ားတြင္ မွတ္ပံုတင္ရန္ လို၊ မလို မသိပါ။

            မွတ္ပံုတင္ရန္လိုသည့္ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားရိွပါသည္။ သူတို႔သတ္မွတ္ထားေသာ စာေမးပဲြကို သီးသန္႔ေျဖကာ လက္မွတ္ယူရသည့္ Professional Engineer (PE) မ်ား ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းမွ ဆင္းလာသူတိုင္းမဟုတ္။

ေက်ာင္းေနဘက္မိတ္ေဆြတစ္ဦးက “အင္ဂ်င္နီယာ ေကာင္စီ ဥပေဒက ျပည္တြင္းအင္ဂ်င္နီယာေတြကိုု ကာကြယ္ဖိုု႔ ရည္ရြယ္တာပါ။ မွတ္ပုုံတင္မရွိရင္ အင္ဂ်င္နီယာမလုုပ္ရဘူး ဆုုိတာထက္ နည္းဥပေဒနဲ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အမ်ားျပည္သူ ေဘးကင္းမႈနဲ႔ ဆုုိင္တဲ့ လုုပ္ငန္းေတြမွာ အင္ဂ်င္နီယာအျဖစ္ တာ၀န္ယူ လက္မွတ္ေရးထုုိးမဲ့သူဟာ မွတ္ပုုံတင္ လက္မွတ္ရ အင္ဂ်င္နီယာ ျဖစ္ရမယ္လုုိ႔ ဆုုိလိုုတာပါ။ မွတ္ပုုံတင္မရွိရင္ အင္ဂ်င္နီယာမလုုပ္ရဘူး လိုု႔ သိမ္းက်ဴံးကန္႔သတ္တာ မဟုုတ္ဘူးလိုု႔ နားလည္ထားပါတယ္” ဟု ေျပာပါသည္။

           

            ယခုေခတ္သည္ အၿပိဳင္အဆိုင္ေခတ္ျဖစ္၏။ သူက (ျပည္တြင္းက အင္ဂ်င္နီယာမ်ားကို ကာကြယ္ဘို႔) ဟု ဆိုေလ ေသာ္ အကယ္၍ သူ႔စကားသာမွန္ခဲ့လွ်င္ (ျပည္တြင္းအင္ဂ်င္နီယာမ်ား၏ အလုပ္ေနရာကို ႏုိင္ငံျခားမွ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားက ၀င္ယူမသြားေအာင္ ကာကြယ္ထားသည္) ဟု သေဘာသက္ေရာက္ပါသည္။ ကုိယ္က သူမ်ားထက္မေတာ္လို႔ ေနာက္က် က်န္ေနတာ၊ သူမ်ားကို သမၼာအာဇီ၀က်သည့္နည္းျဖင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ျဖတ္ေက်ာ္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ငါတို႔က မင္းတို႔ေလာက္မေတာ္ လို႔၊ မင္းတို႔ အလုပ္လုပ္လုိ႔မရေအာင္ ကန္႔သတ္ထားရမယ္၊ မဟုတ္ရင္ ငါတို႔ စားေပါက္ပိတ္ေတာ့မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ တကယ္ေတာ္သူမ်ားကို ဖိတ္ေခၚရမည့္အစား လူေတာ္မ်ားကို မလာႏိုင္ေအာင္ ပိတ္ထားရန္ ရည္ရြယ္ျခင္းျဖစ္သျဖင့္ သူတို႔ဆီမွ ရမည့္ပညာမ်ား မရဘို႔သာ ရိွပါသည္။ ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာမ်ားကို ကာကြယ္ရာ မေရာက္ပါ။

            သူဘာကိုဆိုလိုသည္ကို ကြ်န္ေတာ္နားလည္ပါသည္။ အိမ္နီးခ်င္းတိုင္းျပည္မွ လူမ်ိဳးျခား အင္ဂ်င္နီယာဆိုသူမ်ားသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔တိုင္းျပည္အတြင္းလာကာ ဘာမွ နားလည္တတ္ကြ်မ္းျခင္းမရိွပါဘဲလ်က္ လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ေနျခင္းအား မွတ္ပံုတင္ ႏွင့္ထိန္းမည္ကို ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဤသည္မွာလည္း အလဲြတစ္ခ်က္ျဖစ္ေလ၏။ ဤသည္မွာ စနစ္မရိွျခင္း၏ ဆိုးက်ိဳး တစ္ခုသာျဖစ္ပါသည္။ ထိုလူမ်ိဳးျခားမ်ားအား မည္သည့္ေနထိုင္ခြင့္ျဖင့္၊ မည္သည့္ပံုစံျဖင့္၊ မည္သည့္အလုပ္မ်ိဳးကိုလုပ္ႏုိင္သည္ ဟု ခြင့္ျပဳမိန္႔ျဖင့္၊ မည္မွ်ၾကာၾကာလုပ္ႏိုင္သည္ဆိုသည့္ လက္မွတ္ျဖင့္ ခြင့္ျပဳထားပါသနည္း။

            သူက (မွတ္ပုုံတင္မရွိရင္ အင္ဂ်င္နီယာမလုုပ္ရဘူး လိုု႔ သိမ္းက်ဴံးကန္႔သတ္တာ မဟုုတ္ဘူးလိုု႔ နားလည္ထားပါတယ္ ) ဟု ဆုိေသာ္ျငားလည္း အထက္ပါစာပိုဒ္ (၃၇) အရ ဤသေဘာပင္ သက္ေရာက္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီမွ မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္မရိွသူ ထိုအလုပ္မ်ားကိုလုပ္လွ်င္ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္ရာေရာက္သည္ဟု ေရးထားသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ျမန္မာႏိုင္ငံအင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီကလည္း ဘဲြ႔ရသည့္တိုင္ မွတ္ပံုတင္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးျခင္းကို ျငင္းပယ္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုထားေလရာ ဘဲြ႔ရသည္ဆိုတုိင္း ထိုအလုပ္မ်ား မလုပ္ႏိုင္ဟု တစ္နည္းအားျဖင့္ ကန္႔သတ္ထားတာ ျဖစ္ပါသည္။ အကယ္၍သာ သည္အတိုင္းမွန္ခဲ့လွ်င္ ျမန္မာျပည္မွ အသိအမွတ္မျပဳသည့္ ထိုအင္ဂ်င္နီယာမ်ားအေနႏွင့္ ၎တို႔အား အသိအမွတ္ျပဳေသာ စင္ကာပူသို႔သာ လာလုပ္ရကိန္း ရိွေပေတာ့မည္။

           

ထိုသူငယ္ခ်င္းက (နည္းဥပေဒနဲ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အမ်ားျပည္သူ ေဘးကင္းမႈနဲ႔ ဆုုိင္တဲ့ လုုပ္ငန္းေတြမွာ အင္ဂ်င္နီယာ အျဖစ္ တာ၀န္ယူ လက္မွတ္ေရးထုုိးမဲ့သူဟာ မွတ္ပုုံတင္ လက္မွတ္ရ အင္ဂ်င္နီယာ ျဖစ္ရမယ္လုုိ႔ ဆုုိလိုုတာပါ။)  ဟု ေျပာေသးသည္။ ဤသည္မွာ ပိုသဘာ၀ မက်ေသးသည္။ အဘယ္ကဲ့သို႔ သဘာ၀မက်သနည္း။ ေအာက္တြင္ ကြ်န္ေတာ္ ရွင္းျပပါမည္။

ေနာက္ စင္ကာပူလုပ္သက္ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ရိွေသာ ၀ါရင့္အင္ဂ်င္နီယာ မိတ္ေဆြတစ္ဦးကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာဥပေဒကို ႀကိဳဆိုပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ အင္ဂ်င္နီယာမဟုတ္သူမ်ား ကန္ထရိုက္တုိက္ ေဆာက္ေနၾကေသာ ေၾကာင့္ဟု ဆုိ၏။ ထုိသူက ဤကဲ့သို႔ေျပာျခင္းအတြက္ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ျပည္သူ႔ေခတ္က ေကာင္းဆက္ႏိုင္ လို အံ့ၾသလြန္းလို႔ ေသခါနီး ျဖစ္သြားပါေတာ့၏။

ကြ်န္ေတာ္စင္ကာပူ၌ စတင္လုပ္ခဲ့သည့္ အလုပ္မွ သူေဌးမွာ ဘာအင္ဂ်င္နီယာမွ မဟုတ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကဲ့သို႔ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားကို ခန္႔ထားကာ Tellus Marine Engineering ဟု ဆိုေသာ ကုမၸဏီေထာင္ကာ Keppel သေဘၤာက်င္းတြင္ အင္ဂ်င္နီယာလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေနသူျဖစ္ေလ၏။ ေနာက္ေျပာင္းခဲ့ေသာ ကုမၸဏီမွ သူေဌးမွာလည္း ဘာအင္ဂ်င္နီယာဘဲြ႔မွ ရထားသူ မဟုတ္ပါ။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္က လုပ္ခဲ့သည့္ Marinteknik Shipbuilding ဆိုေသာ ကုမၸဏီမွ သူေဌးဆိုလွ်င္ သေဘၤာက်င္းသို႔ တစ္လေနလို႔ တစ္ေခါက္မေရာက္ေသာ ထိုင္၀မ္သူေဌးျဖစ္ေလသည္။ သူတို႔မွာ စီးပြားေရးသမားမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ အင္ဂ်င္နီယာ မန္ေနဂ်ာ၊ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားခန္႔ကာ အင္ဂ်င္နီယာ အလုပ္မ်ား လုပ္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ေလသည္။ အထက္ပါ ကြ်န္ေတာ့္မိတ္ေဆြ ယူဆသလိုသာ အင္ဂ်င္နီယာမဟုတ္သူမ်ား အင္ဂ်င္နီယာလုပ္ငန္း လုပ္ခြင့္မရိွဆုိလွ်င္ စင္ကာပူမွ ကုမၸဏီအေတာ္မ်ားမ်ား ပိတ္ပစ္ရကိန္း ရိွေခ်၏။

ကြ်န္ေတာ္ရွင္းျပပါမည္။ ဤေနရာတြင္ စင္ကာပူမွ ဥပေဒမ်ား၊ နည္းဥပေဒမ်ား၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ားကို ရည္ညႊန္း ကိုးကားပါမည္။ သို႔ေသာ္ မူပိုင္ခြင့္ႏွင့္ ၿငိမွာစိုးေသာေၾကာင့္ မူရင္းကို မေဖာ္ျပေတာ့ပါ။ ျမန္မာဘာသာျဖင့္သာ ေရးပါမည္။ Act, Regulations မ်ားကို အင္တာနက္မွ အခမဲ့ download လုပ္ ဖတ္ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ Code of Practice စာအုပ္မ်ားကိုမူ ၀ယ္မွရပါသည္။ အေသးစိတ္သိလိုသူမ်ား စာအုပ္၀ယ္ဖတ္္ပါ။ ေစ်းေတာ့ႀကီးပါသည္။

(၄)

            ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၃ ရက္ေန႔၊ ေန႔လည္ ၃ နာရီက ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႔၊ ျပည္ေတာ္သာရပ္ကြက္၌ ေဆာက္လုပ္ဆဲ ၆ ထပ္တိုက္၊ ကြန္ကရစ္ေလာင္းေနစဥ္ ျငမ္းစင္ၿပိဳက်ရာ အလုပ္သမား ၇ ဦးေသဆံုးကာ ၃ ဦး ဒဏ္ရာရသည္ ဆိုေသာသတင္း ဖတ္လုိက္ရပါသည္။ ဤျငမ္းစင္ၿပိဳရျခင္းမွာ ေဆာက္လုပ္ေရးအင္ဂ်င္နီယာ ညံ့၍ေလာ။

            ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂ ရက္ေန႔၊ ေန႔လည္ ၃ နာရီ၊ ၄၅ မိနစ္က ဘုရင့္ေနာင္အမွတ္ (၂) တံတား ေဆာက္လုပ္ေရး စီမံကိန္း၌ ဘိလပ္ေျမေဖ်ာ္စက္ကို ခ်ိဳးခြာေနစဥ္ စက္ေမာင္းခဲ့မိသျဖင့္ အလုပ္သမား ၂ ဦးေသဆံုးခဲ့ပါသည္။ ထိုလူေသမႈျဖစ္ရျခင္းမွာ ထိုတံတားစီမံကိန္းအင္ဂ်င္နီယာ အသံုးမက်၍ေလာ။

            လုပ္ငန္းခြင္တစ္ခုကို အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ ထိန္းထားရန္ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦးတည္းက ဘာလုပ္လို႔ရပါမည္နည္း။ အင္မတိ၊ အင္မတန္ေတာ္သည့္၊ ထက္ျမက္သည့္ အင္ဂ်င္နီယာက လက္မွတ္ထိုးေပးလုိက္ရံုျဖင့္ ထုိလုပ္ငန္းခြင္ အႏၱရာယ္ ကင္းသြားၿပီဟု အဘယ္ကဲ့သုိ႔ ယူဆႏိုင္ပါမည္နည္း။

            ဤအရာအားလံုး၏ အေျဖမွာ မွန္ကန္ေကာင္းမြန္ေသာ စနစ္တစ္ခု ထူေထာင္ၿပီး လက္ေတြ႔လုိက္နာက်င့္သံုးေရး ျဖစ္ပါသည္။ အထက္ပါ ျငမ္းစင္ၿပိဳျခင္းႏွင့္ စက္ညပ္ေသဆံုးျခင္း ျဖစ္စဥ္ႏွစ္ရပ္ကို ဥပမာေပးၿပီး ကြ်န္ေတာ္ရွင္းျပပါမည္။

            စင္ကာပူတြင္ အလုပ္လုပ္ရန္ အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ ၀ပ္ပါမစ္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးသည္။ ထိုလက္မွတ္ မထုတ္ေပးမီ စင္ကာပူသုိ႔ လာခြင့္ရရန္ IPA (In-Principle Approval) စာထုတ္ေပးသည္။ ထုိစာသည္ အလုပ္လုပ္ခြင့္ လက္မွတ္မဟုတ္။ ထိုစာကိုင္ထားၿပီး အလုပ္လုပ္ရာ၌ အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ ဘာေတြေဆာင္ရ၊ ေရွာင္ရမည္ဆုိသည္ကို သိထားရန္ Safety Orientation Course (SOC) သြားတက္ရသည္။ ထိုသင္တန္းေအာင္မွ အလုပ္လုပ္ခြင့္လက္မွတ္ (Work Permit) ထုတ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိစာေမးပဲြမေအာင္သူမ်ား စင္ကာပူတြင္ အလုပ္လုပ္လို႔ မရ။

            ထိုစာေမးပဲြေအာင္သူမ်ားကို SOC Card ထုတ္ေပးသည္။ သေဘာမွာ ထိုအလုပ္သမားသည္ လုပ္ငန္းခြင္၌ အႏၱရာယ္ ကင္းေအာင္ မည္ကဲ့သို႔အလုပ္လုပ္ရမည္ကို သိနားလည္ၿပီဟု ယူဆသည့္သေဘာပင္ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထုိအလုပ္သမားသည္ အလုပ္ကို အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္လုပ္ရန္ သူ႔မွာ တာ၀န္ရိွသည္။

            စင္ကာပူ၌ စူပါဗိုက္ဆာမွန္လွ်င္ BCSS (Building Construction Supervisor Safety Course) သင္တန္းတက္ရ သည္။ ထိုသင္တန္း၌ စူပါဗိုက္ဆာတစ္ဦး သိထားရမည္တုိ႔ကို သင္ေပးလုိက္သည္။ စာေမးပဲြေအာင္လွ်င္ လက္မွတ္ထုတ္ ေပးသည္။ သို႔အတြက္ ဤလက္မွတ္ကိုင္ေဆာင္ထားသူသည္ လုပ္ငန္းခြင္ အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းမွ စူပါဗိုက္ဆာတစ္ဦး သိသင့္သိထိုက္သည္တို႔ကို သိနားလည္ၿပီးျဖစ္သည္ဟု ယူဆပါသည္။ သိလ်က္ႏွင့္ မလုပ္လွ်င္ ၎၌တာ၀န္ရိွသည္။ ငါမသိပါဟု ျငင္းလို႔မရ။

            ပေရာဂ်က္မန္ေနဂ်ာ ဆိုသည္မွာလည္း သူေဌးေယာက္ဖမို႔လို႔ ဆုိကာ ခန္႔ခ်င္တိုင္း ခန္႔လုိ႔ရတာမ်ိဳးမဟုတ္။ ပေရာဂ်က္ မန္ေနဂ်ာလုပ္ခ်င္သလား။ ပေရာဂ်က္မန္ေနဂ်ာအတြက္ ေပးေသာ သင္တန္းကိုသြားတက္ကာ ထုိလက္မွတ္ရမွ ပေရာဂ်က္ မန္ေနဂ်ာ လုပ္လုိ႔ရသည္။ အမႈတစ္ခုျဖစ္၍ တရားရံုးေရာက္လို႔ တရားသူႀကီးကေမးလွ်င္ ဟာ၊ အဲဒါေတြ ငါဘယ္သိပါ့မတံုး ဟု မျငင္းပါႏွင့္။ ဒါျဖင့္ မင္းကိုင္ထားတဲ့ အဲဒီ ပေရာဂ်က္မန္ေနဂ်ာလက္မွတ္ႀကီးက ဘာအတြက္လဲဟု ေမးလွ်င္ မည္သို႔ ေျဖပါမည္နည္း။

            ဤသည္မွာ ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္လာလွ်င္ မင္းေၾကာင့္ ဟု တစ္ေယာက္ထဲကို ပံုမခ်ႏိုင္၊ လက္ညိႈးမထိုးႏိုင္ေစရန္ တာ၀န္မ်ား ခဲြေပးထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။  

            Workplace Safety and Health (Construction) Regulations၊ အပိုင္း ၉၊ Formwork Structures ၌ ေအာက္ပါ အတိုင္း ျပဌာန္းထားပါသည္။

(မွတ္ခ်က္။          ။ Formwork ကို ျမန္မာလိုမည္သို႔ေခၚမွန္း ကြ်န္ေတာ္မသိ၍ ျငမ္းစင္ဟု သံုးပါသည္။ အမွန္မွာ ျငမ္းစင္ မဟုတ္ပါ။ ျငမ္းစင္မွာ scaffolding ျဖစ္ပါသည္။ Formwork ႏွင့္ scaffolding မတူပါ။ ဤကား စကားခ်ပ္)

Formwork Supervisor အျဖစ္ခန္႔ထားရန္ Formwork Supervisor Safety Course ကိုသြားတက္ၿပီး လက္မွတ္ယူရသည္။ ကြန္ကရိမေလာင္းမီ ထုိျငမ္းစင္သည္ ကြန္ကရိေလာင္းရန္ အႏၱရာယ္ကင္း၊ စိတ္ခ်ရပါသည္ ဟု စစ္ေဆးခ်က္ေပၚတြင္ လက္မွတ္ထုိးရသည္။

            အကယ္၍ ကြန္ကရိေလာင္းမည့္ ျငမ္းစင္သည္ ၉ မီတာထက္ပိုျမင့္ပါက၊ သုိ႔မဟုတ္၊ 2 tiers ထက္ပိုမ်ားပါက၊ သို႔မဟုတ္ ကြန္ကရိေလာင္းမည့္ ၾကမ္းျပင္ထုထည္သည္ ၃၀၀ မီလီမီတာထက္ ပိုထူပါက ထိုျငမ္းစင္သည္ ကြန္ကရိေလာင္းရန္ အႏၱရာယ္ကင္း၊ စိတ္ခ်ရပါသည္ဟု Professional Engineer က လက္မွတ္ထုိးရသည္။ သူ႔လက္မွတ္မပါဘဲ ကြန္ကရိ ေလာင္းလို႔မရ။ 

            ဤသည္ကို ၾကည့္ပါ။ ျငမ္းစင္ထိုးၿပီး ကြန္ကရိေလာင္းရာတြင္ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦးတည္းက တာ၀န္ရိွသည္ဟု သတ္မွတ္ထားတာ မဟုတ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရပါလိမ့္မည္။

            ေနာက္တစ္ခု။

            ကြန္ကရိေဖ်ာ္စက္ညပ္ကာ ေသသည့္ျဖစ္စဥ္ကို အေသးစိတ္မေျပာေတာ့ပါ။ ၎ကို Log Out Tag Out Procedure ဟု ေခၚပါသည္။ ဥပမာ - စက္ရံုတစ္ခု၌ မီးခလုတ္မေကာင္းသျဖင့္ မီးျပင္မည္ဆိုပါက ထိုလိုင္းရိွ မိန္းခလုတ္ကို ခ်ထားရန္ လုိပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ခလုတ္ခ်ထားရံုႏွင့္မၿပီး။ ဤလိုင္း၌ မီးျပင္ေနေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဤမိန္းခလုတ္ကို ခ်ထားေၾကာင္း၊ ခ်ထားသည့္ ခလုတ္ေသတၱာကို ေသာ့ခတ္ထားေၾကာင္း၊ ထိုေသာ့ကို မဖြင့္ရန္လုိေၾကာင္း စက္ရံုရိွ ဌာနအားလံုး၊ လူအားလံုးကို အေၾကာင္းၾကားထားရမည္။

            ထို႔ျပင္ ဤလိုင္း မီးျပင္ေနသည္၊ မီးမဖြင့္ပါႏွင့္ဟုလည္း စာေရးကပ္ထားရမည္။ မီးခလုတ္ပံုးကို ေသာ့ခတ္ကာ ေသာ့ကို တာ၀န္ရိွသူက သိမ္းထားရမည္။ ထုိလိုင္းမီးျပင္ခြင့္ကို ထိုတာ၀န္ရိွသူက အတည္ျပဳခ်က္လက္မွတ္ ထုတ္ေပးရမည္။ မီးျပင္ၿပီးသြားသည့္အခါ ထုိလက္မွတ္ကို တာ၀န္ရိွသူထံျပန္အပ္ကာ ေသာ့ျပန္ေတာင္း မီးျပန္ဖြင့္ရမည္။ လုပ္ငန္းၿပီးဆံုးၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း အျခားဌာနမ်ားသို႔ အေၾကာင္းၾကားရမည္။

            ဤသည္မွာ လူမ်ား မေတာ္တဆ ဓါတ္လိုက္ေသဆံုးျခင္း မျဖစ္ေစရန္ ကာကြယ္ရမည့္ အစီအစဥ္ ျဖစ္၏။

            ကြန္ကရိစက္ ခ်ိဳးခြာမည္ဆုိေတာ့ ထိုခ်ိဳးခြာျခင္းကို မည္သည့္ စူပါဗိုက္ဆာက ခိုင္းပါသနည္း။ ဤသို႔ ခ်ိဳးခြာေနစဥ္ ထိုစက္ကို မေမာင္းႏိုင္ရန္ မည္သည့္ အကာအကြယ္ လုပ္ေပးထားပါသနည္း။ ထိုစက္ခ်ိဳးခြာေနသည့္အနီးတြင္ မည္သူသည္ ေစာင့္ၾကပ္ ၾကည့္ရႈေနပါသနည္း။

            သို႔ဆိုလွ်င္ ထို ကြန္ကရိစက္ညပ္ကာ ေသသည့္အတြက္ ထိုပေရာဂ်က္မွ အင္ဂ်င္နီယာကို အေရးယူမည္ဆုိလွ်င္ တရားပါမည္လား။ ဤလုပ္ငန္းလုပ္လွ်င္ ဤမည္ေသာ အႏၱရာယ္မ်ားမျဖစ္ေအာင္ ဤသို႔ေသာ အကာအကြယ္မ်ား လုပ္ေပးထားရမည္။ ဤမည္ေသာ စည္းကမ္း၊ နည္းလမ္းမ်ားကို လိုက္နာရမည္ဟု သတ္မွတ္ ျပဌာန္းေပးထားပါသေလာ။

(၅)

ျမန္မာႏုိင္ငံ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္စီ ဥပေဒၾကမ္းတြင္ ေကာင္းသည့္အခ်က္မ်ား အမ်ားအျပားပါပါသည္။ သို႔ေသာ္ အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းဆင္းတုိင္း အင္ဂ်င္နီယာဟု အသိအမွတ္မျပဳႏိုင္။ ငါတို႔ဆီမွာ မွတ္ပံုတင္မွ အသိအမွတ္ျပဳႏိုင္သည္ ဆုိျခင္းကိုမူ ကြ်န္ေတာ္သေဘာမတူႏုိင္ပါ။

ထို႔ထက္ အစိုးရ၀န္ထမ္းမ်ား တာ၀န္ႏွင့္ လုပ္တာက်ေတာ့ မွတ္ပံုတင္စရာမလို။ အစိုးရ၀န္ထမ္းမဟုတ္သူမ်ားက်မွ မွတ္ပံုတင္ရမည္ဆိုျခင္းမွာ လူတန္းစားခဲြရာမက်ပါသေလာ။ အစိုးရ၀န္ထမ္းမ်ားကသာ အရည္အခ်င္းျပည့္ၿပီး ၀န္ထမ္း မဟုတ္သူမ်ားမွာမူ အရည္အခ်င္းမျပည့္၀ဟု မွတ္ယူရပါမည္ေလာ။ အဘယ္စံႏႈန္းျဖင့္ တိုင္းပါမည္နည္း။

အေရးႀကီးသည္မွာ အင္ဂ်င္နီယာမွတ္ပံုတင္မဟုတ္ပါ။

ျမန္မာျပည္၌ ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာမ်ားလုပ္စရာ အမ်ားအျပားရိွပါသည္။ ယခု ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ မည္သည့္စံႏႈန္းကို လက္ကိုင္ျပဳ သံုးေနပါသနည္း။ ျမန္မာျပည္သူတို႔သံုးေနသည့္ အေလး၊ ခ်ိန္ခြင္၊ တင္းေတာင္းမ်ားတြင္ စံႏႈန္းရိွပါသလား။ မည္သည့္သီးႏံွသည္ မည္မွ် specific gravity ရိွသည္၊ မည္သည့္စပါးအမ်ိဳးအစား တစ္တင္းလွ်င္ မည္မွ်ေလးသည္။ အစိုဓါတ္မည္မွ်ရိွရမည္ စသျဖင့္ သတ္မွတ္ၿပီးပါၿပီလား။ ႏွမ္းဆီ၏ specific gravity, viscosity, litre per kilogram or kilogram per litre, Viss per cubic feet စသည္တို႔ သတ္မွတ္ရန္ စတင္စိုင္းျပင္းေနပါၿပီလား။ 

စက္ရံုမ်ားမွ ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္မ်ားအတြင္း စြန္႔ထုတ္ေနသည့္ ေရဆုိးမ်ားကို မည္ကဲ့သို႔ျပဳျပင္ရမည္။ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ား အတြင္း စီး၀င္ရမည့္ေရသည္ အရည္အေသြးမည္မွ်ရိွရမည္။ အေဆာက္အဦးမ်ား၏ မီးကာကြယ္ေရး စနစ္ကို မည္ကဲ့သို႔ တပ္ဆင္ရမည္။ ၿမိဳ႔ႀကီးမ်ားတြင္ မည္ကဲ့သုိ႔ေသာ ေရဆိုးထုတ္စနစ္ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရမည္။ အိမ္သာစနစ္ကို မည္ကဲ့သို႔ စီမံထားရမည္။ အမိႈက္မ်ား သိမ္းဆည္း စြန္႔ပစ္ေရးအတြက္ မည္ကဲ့သို႔ စီမံမည္။ ေမာ္ေတာ္ကားမ်ား၏ မီးခိုးမ်ား ထုတ္လႊတ္မႈကို မည္ကဲ့သို႔ ထိန္းမည္။ ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္မ်ားအတြင္း အညစ္အေၾကးမ်ား စြန္႔ပစ္ေနမႈကို မည္ကဲ့သို႔ ထိန္းရမည္။ ဓါတုေဗဒပစၥည္းမ်ား၊ ပိုးသတ္ေဆး၊ ေပါင္းသတ္ေဆး၊ မိႈသတ္ေဆး၊ ၾကြက္သတ္ေဆးမ်ားကို မွတ္ပံုတင္ရန္ စီမံၿပီးပါၿပီလား။ ထိုဓါတုေဗဒပစၥည္းမ်ားအတြက္ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ Safety Data Sheet ထုတ္ေ၀ကာ ေရာင္းခ်သူတိုင္းကို ေပးရန္။ ထုိေရာင္းခ်သူတိုင္းအား နားလည္ေအာင္ သင္တန္းေပးရန္။ ေဆးေရာင္းတုိင္း ၀ယ္သူမ်ားအား ထို SDS ကို ေပးရန္။ ၀ယ္သူနားလည္ေအာင္ ရွင္းျပရန္။ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ တူတူတန္တန္ အင္ဂ်င္နီယာဘာသာရပ္စာအုပ္မ်ား ထုတ္ေ၀ရန္ - - - ။

လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရိွပါသည္။  

            အေရးႀကီးသည္မ်ားကို ဦးစားေပးလုပ္ေဆာင္ၾကပါရန္ အေလးအနက္ တုိက္တြန္းလိုက္ရပါ၏။ ကြ်န္ေတာ္ ယခု ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းေရး စာအုပ္ေရးသားေနပါသည္။ ၂၀၁၄ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းေလာက္တြင္ စာအုပ္အျဖစ္ ရိုက္ႏွိပ္ထုတ္ေ၀ရန္ မွန္းထားပါသည္။

ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ေအးၿငိမ္း (ေလးမ်က္ႏွာ)

၉ ၾသဂုတ္လ၊ ၂၀၁၃။

နံနက္ လင္းအားႀကီး ၀၀း၂၃ နာရီ