၁၊ ၂။ စင္ကာပူ ႏိုင္ငံသို႔ လာရန္ လိုအပ္သည့္ ျပင္ဆင္မႈမ်ား
စင္ကာပူသို႔ အလုပ္ရွာရန္ လာလိုသူမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ စင္ကာပူသို႔ အလုပ္သြားလုပ္ရန္ ႀကိဳးစားေနသူမ်ား အမ်ားဆံုး ေမးေလ့ေမးထ ရိွေသာ ေမးခြန္း တစ္ခုမွာ “ဘာေတြ ႀကိဳျပင္ထားရမလဲ” ဟူ၍ ျဖစ္ပါ၏။ ထိုေမးခြန္းမွာ သဘာ၀လည္း က်ပါ သည္။ တျပည္ရပ္ျခား တိုင္းတစ္ပါး မိမိ မသိေသာ ေဒသ တြင္ မိမိ တစ္ခါမွ မဆက္ဆံဖူးေသးေသာ လူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ မိမိ တစ္ခါ မွ မလုပ္ဖူးေသးေသာ အလုပ္ကိုလုပ္ရန္ သိပ္ေတာ့ လြယ္ကူလွသည္ မဟုတ္ပါ။
သို႔အတြက္ စင္ကာပူသို႔ အေၾကာင္း အမိ်ဳးမိ်ဳးႏွင့္ သြားလိုသူမ်ား ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားႏိုင္ရန္ လက္လွမ္းမီသမွ် တင္ျပ ေပးလုိက္ပါသည္။
၁၊ ၂၊ ၁။ အလုပ္လုပ္ရန္ သြားမည့္သူမ်ား
အေရးႀကီးသည္မွာ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ဆက္ဆံေရး ျဖစ္ပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦးဆက္ဆံရာတြင္ ေျပာဆို ေသာ ဘာသာစကားႏွင့္ ေရးသားေသာစာ တို႔သည္ အဓိကက်ပါသည္။ မိမိကို ဘာေျပာသလဲ နားလည္ရန္ လုိသကဲ့သို႔ မိမိ ေျပာလိုသည္ကို သူတစ္ပါးနားလည္ေအာင္ ေျပာႏိုင္ရန္လည္း လိုအပ္ပါသည္။ ဘာသာစကား မကြ်မ္းက်င္လွ်င္ အလုပ္လုပ္ ရာ၌ အခက္အခဲ ရိွပါသည္။
စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ အေရွ႔တိုင္းမွေရာ၊ အေနာက္တိုင္းမွပါ လူမိ်ဳးေပါင္းစံု လာေရာက္ ေနထိုင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ ေနၾက သည္ ျဖစ္ရာ ဘံုသံုးစဲြေသာ ဘာသာစကား ႏွင့္ စာေပမွာ အဓိကအားျဖင့္ အဂၤလိပ္စကား ႏွင့္ စာ ျဖစ္ပါသည္။ တရုပ္၊ မေလး၊ တမီလ္ ဘာသာစကားမ်ား သံုးေသာ္လည္း နည္းပါသည္။ အဓိက မက်ပါ။ သို႔ေသာ္ အဂၤလိပ္လိုေရာ တရုပ္လိုပါ တတ္ကြ်မ္း လွ်င္မူ အလုပ္ရွာရာ၌ ပိုၿပီး အဆင္ေျပပါသည္။ အခ်ိဳ႔ကုမၸဏီမ်ားမွာ Bilingual (ႏွစ္ဘာသာေျပာ) ဟု ေၾကျငာၿပီး ေခၚေလ့ ရိွပါ သည္။
သို႔ျဖစ္၍ စင္ကာပူသို႔ အလုပ္သြားလုပ္ေတာ့မည္ ဟု ရည္မွန္းထားလွ်င္ ရာထူးႀကီးသည္ျဖစ္ေစ၊ ငယ္သည္ျဖစ္ေစ ပထမဦးဆံုး သင္ၾကား ေလ့က်င့္ရမည္မွာ အဂၤလိပ္စကား ႏွင့္ စာ ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံျခားသြားမည့္သူ အမ်ားစုမွာ အဂၤလိပ္ စကားေျပာ သင္တန္းမ်ားသို႔ သြားေရာက္ သင္ယူေနၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ သင္တန္းဟူသည္ မည္ကဲ့ သို႔ ေျပာရမည္ကို နည္းေပးလမ္းျပလိုက္ရံုသာ ျဖစ္ၿပီး တကယ္တတ္ကြ်မ္းရန္မွာမူ မိမိ၏ ေလ့က်င့္မႈ၊ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ အေပၚ လံုး၀မူတည္ေနပါသည္။ နာမည္ခံ သင္တန္းတက္ေနရံုမွ် မဟုတ္ဘဲ တကယ္တတ္ကြ်မ္းရန္ အပတ္တကုတ္ ႀကိဳးစား အားထုတ္ၾကရန္ လိုပါသည္။
ဤသို႔ ႀကိဳးစားရာတြင္ အေရး၊ အဖတ္၊ အေျပာ၊ နားေထာင္ျခင္း ေလးမိ်ဳးစလံုး ကြ်မ္းက်င္လွ်င္မူ ဆိုဘြယ္ရာ မရိွပါ။ သို႔ေသာ္ အေရးႏွင့္ အဖတ္မွာ ပညာအေျခခံ ရိွမွသာ ျဖစ္ႏုိင္ၿပီး အနည္းဆံုး အေျပာႏွင့္ နားေထာင္ႏိုင္မႈ စြမ္းရည္ကိုေတာ့ မျဖစ္ မေန သင္ယူ ေလ့က်င့္ၾကရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ေလ့က်င့္သည့္ေနရာတြင္ လွ်ာအေလ့အက်င့္ ရေစရန္ မိမိတို႔အခ်င္းခ်င္း အဂၤလိပ္လို ေလ့က်င့္ေျပာရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ အမ်ားကဲ့ရဲ့မွာ ေၾကာက္သျဖင့္ မေျပာဘဲေနလွ်င္ ေျပာတတ္မည္ မဟုတ္ပါ။ ထို႔အတူ အဂၤလိပ္လိုေျပာသည္ကို နားလည္ႏိုင္ရန္ ေရဒီယုိမွ လႊင့္ေသာ အဂၤလိပ္ဘာသာ အသံလႊင့္ခ်က္မ်ားကို နားေထာင္ ေပးရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ သူတို႔ေလယူ ေလသိမ္းကို နားစိမ္းမေနေစရန္ ႀကိဳးစား နားေထာင္ေပးရပါမည္။
အစပိုင္း နားလည္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ ေန႔စဥ္ ရက္ဆက္ နားေထာင္ဖန္မ်ားလာလွ်င္ နားရည္၀လာ ပါလိမ့္ မည္။ စကားေျပာရာ၌လည္း အစပိုင္းတြင္ ေျပာက်င့္မရိွသျဖင့္ လွ်ာရဲလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ အေလ့အက်င့္ ရသြားလွ်င္မူ အခက္ အခဲမရိွ ေျပာႏိုင္ပါလိမ့္မည္။
ေနာက္တစ္ခုမွာ ပညာအရည္အခ်င္းႏွင့္ လုပ္ငန္းကြ်မ္းက်င္မႈ ျဖစ္ပါသည္။
ယခုေခတ္ လူငယ္အမ်ားစုမွာ မိမိ ဘာစိတ္၀င္စားသည္ကို မသိ။ မည္သည့္ဘာသာရပ္ကို ေစာက္ခ် ေလ့လာရမည္ မွန္းလည္း နားမလည္။ သိရေအာင္ကလည္း နည္းေပးလမ္းျပမည့္ သူမ်ား မရိွရကား ဟိုသင္တန္း ေကာင္းႏိုးႏိုး၊ သည္ သင္တန္း ေကာင္းႏိုးႏို္း ႏွင့္ မိမိပတ္၀န္းက်င္က ေျပာလာသမွ် သင္တန္းမ်ားကို ေလွ်ာက္တက္ကာ လက္မွတ္မ်ား တေပြ႔ တပိုက္ႀကီး ကိုင္ထားလွ်က္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတတ္ပါသည္။
အမ်ားစု တက္ေသာ သင္တန္းမွာ ကြန္ျပဴတာ ႏွင့္ စာရင္းကိုင္ သင္တန္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သလို သင္တန္းဟူသည္ မည္သုိ႔လုပ္ရကိုင္ရမည္ ကို နည္းေပးလမ္းျပျခင္း မွ်သာ ျဖစ္၍ မည္သည့္သင္တန္းမွ သင္တန္းလည္းဆင္း၊ တခါထည္းတတ္ ဟု မသင္ေပးႏိုင္ပါ။ တကယ္တတ္မႈ မတတ္မႈ သည္ မိမိ၏ စိတ္၀င္စားမႈႏွင့္ ေလ့က်င့္မႈေပၚသာ မူတည္ ပါသည္။ သို႔အတြက္ သင္တန္း တက္မည္ဆိုလွ်င္ သည္သင္တန္းကို မိမိ တကယ္ စိတ္ပါ၀င္စားရဲ့လား ဟု မိမိဘာသာ မိမိ အလ်င္ ေမးရန္ လုိပါသည္။ တက္ၿပီ ဆိုလွ်င္လည္း သင္တန္းတက္ကာမတၱ မွ်သာ မဟုတ္ဘဲ ေရဆံုးေရဖ်ား တက္ၿပီး တကယ္တတ္ကြ်မ္း နားလည္ေစရန္ အပတ္တကုတ္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရန္ လိုပါသည္။
မိမိ စိတ္၀င္စားေသာ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ စာအုပ္စာတမ္းမ်ားကို ရွာေဖြ ဖတ္ရႈျခင္း၊ လက္ေတြ႔ ေလ့လာျခင္း၊ တတ္ကြ်မ္း နားလည္သူမ်ားထံ ခ်ဥ္းကပ္ေမးျမန္းျခင္း စသျဖင့္ အားထုတ္ပါက တကယ္ ကြ်မ္းက်င္သူ ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။ လုပ္ငန္းတကယ္ ကြ်မ္းက်င္ပါမွလည္း တက္လမ္း ရိွႏိုင္ပါသည္။ သို႔မဟုတ္ပါက ကိုယ့္ ဒုကၡ ကိုယ္၀ယ္သလိုသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
ေနာက္တစ္ခုမွာ ပိုက္ဆံလိုခ်င္ အလ်င္မလုိရန္ ျဖစ္ပါသည္။ ေငြရွာရာတြင္ ကာယအားျဖင့္ ရွာျခင္း ႏွင့္ ဉာဏအားျဖင့္ ရွာျခင္း ဟု ႏွစ္မိ်ဳးရိွသည့္အနက္ ဉာဏအားျဖင့္ ရွာျခင္းက လူလည္းသက္သာ၍ လခလည္း ပိုေကာင္းပါသည္။ မိမိဘ၀ တက္လမ္းလည္း မိမိႀကိဳးစားလွ်င္ ႀကိဳးစားသလို အမ်ားႀကီး ရိွႏိုင္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ လူငယ္လူရြယ္မ်ား အေနႏွင့္ ပညာကို ဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္ ေလ့လာ သင္ယူရန္ တိုက္တြန္းလိုပါသည္။
ယခု စင္ကာပူတြင္ အလုပ္လာလုပ္ေနသူ ျမန္မာအေရအတြက္ ေသာင္းဂဏန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရိွေနသည့္ အထဲ တြင္ မူလတန္းေအာင္ရံုမွ်ႏွင့္လာသူ၊ အလယ္တန္းအဆင့္မွ် ရိွသူ၊ အခ်ိဳ႔လည္း ဆယ္တန္းႏွစ္ခါက်၊ သံုးခါက်သူမ်ား အေတာ္ မ်ားမ်ား ပါ၀င္ပါသည္။ စက္မႈသိပၸံၿပီးသူ၊ စက္မႈ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းဆင္း မ်ားလည္း အမ်ားအျပား ရိွပါ၏။ မိမိရရိွထားေသာ ပညာအရည္အခ်င္းအလိုက္ လုပ္ရေသာ အလုပ္၊ ရရိွေသာ လခမွာ အလြန္ကြာ သြားပါသည္။ ထူးခြ်န္ ထက္ျမက္သူမ်ားမွာ လခ စင္ကာပူေဒၚလာ ေထာင္ေက်ာ္ရရန္ သိပ္မခဲယဥ္းေသာ္လည္း ပညာမတတ္သူမ်ားအေနႏွင့္ တစ္လလွ်င္ ငါးရာမွ် ရရန္ ပင္ သိပ္မေသခ်ာလွပါ။
စင္ကာပူသည္ ပညာေရးကို အထူးအေလးထားေသာ၊ လူအရင္းအျမစ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကို ဂရုစိုက္ လုပ္ကိုင္ေပး ေနေသာ တိုင္းျပည္ျဖစ္ရကား ပညာမတတ္သူမ်ားအတြက္ အထက္တန္းေရာက္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ပညာမတတ္ဘဲ အလုပ္ လာလုပ္လို႔ မရဘူးလား ဆိုေသာ္ ရပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူမ်ား ခုိင္းတာ ေစတာသာ လုပ္ရပါလိမ့္မည္။ မိမိသာ ဆက္လက္ မေလ့လာပါက တစ္သက္လံုး သည္အတိုင္းသြားမည္မွာ ေသခ်ာလွပါသည္။
ေနာက္တစ္ခုမွာ ေငြေၾကး အရင္းအႏွီး ျဖစ္ပါသည္။
အမ်ားစုမွာ ႏိုင္ငံျခား ဆိုသည္ႏွင့္ အထင္ႀကီးၿပီး ပိုက္ဆံေတြ ဘယ္ေလာက္ရမည္၊ မည္ကဲ့သို႔ေသာ အဆင့္ျမင့္ျမင့္ အလုပ္ႀကီး ေတြ လုပ္ရမည္ စသည့္ ထင္လံုးႀကီးေတြ တေပြ႔တပိုက္ႀကီးႏွင့္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔အတြက္ မေသခ်ာလွေသာ အနာဂါတ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ မေလ့လာ။ မစဥ္းစားၾက။ အလြန္ ႀကီးမားလွေသာ အရင္းအႏွီးကို ႏွေျမာတြန္႔တိုျခင္း အလ်ဥ္းမရိွဘဲ ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္မ်ား ရင္၀ယ္ပိုက္ကာ စြန္႔စြန္႔စားစား ထြက္လာၾကသူ မ်ားပါသည္။ ႏိုင္ငံျခားသို႔ ထြက္လာသူ အမ်ားစုမွာ ကုန္က်မည့္ ေငြေၾကးကို မိဘမ်ားက ထုတ္ေပးရန္ မတတ္ႏုိင္သျဖင့္ ႀကီးမားလွေသာ အတိုးႏွင့္ ေခ်းလာၾကရသူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ တကယ္ လက္ေတြ႔ မ်က္ေတြ႔ ႏိုင္ငံျခားသို႔ေရာက္လာၿပီး တကယ္ လုပ္ၾကကိုင္ၾက၊ လခထုတ္ၾကေသာ အခါ က်မွ မွန္းခ်က္ႏွင့္ ႏွမ္းထြက္ မကိုက္သူမ်ားကို အမ်ားအျပား ေတြ႔ရပါသည္။ အခ်ိဳ႔မွာ ႏွစ္ေစ့၍ ျပန္သြားသည့္တိုင္ အရင္းမေက် ပါ။ အရင္းကို ျပန္ဆပ္ႏိုင္ရန္ အသာထား၍ အတုိးကိုပင္ မနည္း ဆပ္ေနရသူမ်ားလည္း ဒုႏွင့္ေဒး ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသူမ်ားသည္ ကား အျခားသူမ်ားကို အလုပ္အေကြ်းျပဳရန္ တျပည္ရပ္ျခားသို႔ ထြက္လာသည္ႏွင့္ တူေနပါသည္။
သို႔အတြက္ ႏိုင္ငံျခားဆိုသည္ကို အမ်ားေျပာသံၾကားႏွင့္ အထင္ႀကီးကာ ေရွ႔ေရး ေနာက္ေရး မစဥ္းစား။ ဘာမွ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ျခင္းမရိွဘဲ အေလာတႀကီးလာျခင္းသည္ မိမိ မိသားစုကို လုပ္ေကြ်းျပဳစုရာ မေရာက္။ မိမိကိုယ္တိုင္ေရာ၊ မိမိ မိသားစုကိုပါ ဒုကၡေပးရာသာ ေရာက္ေၾကာင္း သတိထားၾကရန္ လိုပါသည္။
မိဘမ်ားအေနႏွင့္ အထူးသျဖင့္ ေတာပိုင္းမွ မိဘမ်ားမွာ ႏိုင္ငံျခား ဗဟုသုတ နည္းလွသည္ ျဖစ္၍ မိမိ မိဘမ်ားအေပၚ သစၥာရိွရန္လည္း လိုပါသည္။ မိမိက ေတာင္းဆိုလာလွ်င္ မိဘမ်ားမွာ ေတာင္းသေလာက္ ေငြေၾကးကို တတ္ႏိုင္သည္ ျဖစ္ေစ၊ မတတ္ႏိုင္သည္ ျဖစ္ေစ၊ ျဖစ္သည့္နည္းႏွင့္ ေထာက္ပံ့ေပးရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ မိမိအေနႏွင့္ တကယ္ျဖစ္ခ်င္ေသာ ဆႏၵကို အေျခခံကာ တကယ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီး မိဘမ်ားကို ေက်းဇူး ဆပ္ရပါမည္။
၁၊ ၂၊ ၂။ ပညာသင္ၾကားရန္ သြားမည့္သူမ်ား
ပညာသင္ၾကားရန္ သြားမည့္သူမ်ားမွာလည္း အလုပ္လုပ္ရန္ သြားမည့္သူမ်ားႏွင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျခင္း သိပ္မကြာလွပါ။ ပညာသြားသင္သည္ ဆိုျခင္းမွာလည္း ထိုပညာကို အေျခခံ၍ အလုပ္လုပ္ရန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ပညာသင္ရန္ သြားမည့္ သူမ်ား ႏွင့္ အလုပ္လုပ္ရန္ သြားမည့္ သူမ်ားမွာ အေျခခံျခင္း ကြာပါသည္။ ပညာသင္သြားမည္ ဆိုသည့္အတြက္ ထို လူငယ္ တြင္ နဂိုကတည္းက ပညာအေျခခံ ရိွၿပီး ျဖစ္ေနပါသည္။
ယခုအခါတြင္ ပညာသင္သြားလိုသူမ်ားအတြက္ အက်ိဳးေဆာင္ေပးေနေသာ ကုမၸဏီမ်ားလည္း ရိွေနၿပီ ျဖစ္ရာ သိပ္ အေထြအထူး ဦးေဏွာက္ေျခာက္စရာ မလိုေတာ့ပါ။ အက်ိဳးေဆာင္ ကုမၸဏီမ်ားသည္ကား ပိုမို ကြ်မ္းက်င္ နားလည္မည္ မုခ် ျဖစ္ပါသည္။ မိမိ သိလိုသည္မ်ားကို ထိုကုမၸဏီမ်ားသို႔ သြားေရာက္ ေမးျမန္းႏိုင္ပါသည္။
ထို႔ျပင္ သက္ဆိုင္ရာ ေက်ာင္းမ်ား၏ အင္တာနက္ website မ်ားကိုလည္း ၀င္ေရာက္ ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။ အျခား သူမ်ား ေျပာစကားထက္ ထို အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ ၀င္ေရာက္ဖတ္ရႈျခင္းက ပိုမို စိတ္ခ်ရပါသည္။
မည္ကဲ့သို႔ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ရမည္နည္း ဆိုသည္ကို တတိယပိုင္း၊ ပညာေရး အခန္းတြင္ အေသးစိတ္ ေရးသား ေဖာ္ျပ ထားပါသည္။
၁၊ ၂၊ ၃။ အလုပ္ရွာရန္ သြားမည့္ သူမ်ား
ယခုအခါ ပညာအေျခခံ ရိွၿပီးသူမ်ား စင္ကာပူသို႔ အလည္အပတ္ ဗီဇာ (Visit Visa) ႏွင့္ လာၿပီး အလုပ္ရွာသူဦးေရ အေတာ္မ်ားလာပါသည္။ အခ်ိဳ႔မွာ စင္ကာပူရိွ အေပါင္းအသင္း မိတ္ေဆြ၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ား အဆက္အသြယ္ႏွင့္ လာၿပီး အခ်ိဳ႔မွာ လည္း မည္သည့္ ေဆြမ်ိဳးမွ မရိွဘဲ စင္ကာပူေရာက္မွ မီးစင္ၾကည့္ကမည္ ဆိုသူမ်ား ရိွပါသည္။
အေျခအေန မ်ားမွာ တစ္ေန႔ႏွင့္ တစ္ေန႔မတူ။ အျမဲ ေျပာင္းလဲေနသည္ ျဖစ္ရာ မည္သည့္အရာကိုမွ ေလွနံ၊ ဓါးထစ္ မွတ္ယူထား၍ မရပါ။ မိမိေရွ႔မွ လူမ်ား သြား၍ အဆင္ေျပေနၾကသည္ကို ၾကည့္ၿပီး မိမိသည္လည္း က်ိန္းေသမုခ် အဆင္ေျပ ရမည္ ဟု တြက္ထားလွ်င္ လဲြပါလိမ့္မည္။ အတူတူ လာသည့္ လူခ်င္းပင္လွ်င္ တစ္ေယာက္မွာ အဆင္ေျပၿပီး ေနာက္ တစ္ေယာက္မွာ အဆင္မေျပသျဖင့္ ျပန္သြားရသူမ်ားကိုလည္း ရိွပါသည္။
ဘာမွ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ျခင္း မရိွဘဲ မီးစင္ၾကည့္ကမည္ ဆိုသူမ်ားကား အလြန္ကံေကာင္း ေထာက္မပါမွ အဆင္ေျပ ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ေကာင္းသည္မွာ အရာရာကို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားလွ်င္ေသာ္မွ လဲြတတ္ပါေသးသည္။
ဤတြင္ သတိထားရမည္မွာ စင္ကာပူတြင္ အလုပ္လုပ္ရျခင္းသည္ တကယ္ လုပ္ရျခင္းျဖစ္ၿပီး အိေယာင္၀ါး လုပ္၍ မရ။ ညာ၀ါၿဖီးျဖန္း လုပ္လို႔မရ ဆိုတာ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔အတြက္ မိမိလုပ္မည့္ လုပ္ငန္းနယ္ပယ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မိမိသည္ တကယ္ အရည္အခ်င္းျပည့္၀ပါၿပီလား ဆိုသည္ကို မိမိကိုယ္ကို မိမိျပန္လည္ ဆန္းစစ္ရန္ လိုပါသည္။ ၾကားဘူးနား၀ ဗဟုသု တ ေလာက္သာရိွၿပီး လက္ေတြ႔မလုပ္တတ္သူမ်ားအေနႏွင့္ ကံေကာင္း၍ လခေကာင္းသည့္ အလုပ္တစ္ခု ရသြားသည့္တိုင္ မၾကာခင္ အလုပ္ျပဳတ္ၿပီး ျပည္ေတာ္ျပန္ရရန္ ရာခိုင္ႏံႈး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေသခ်ာပါသည္။
အဓိက အေရးႀကီးသည္မွာ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း အဂၤလိပ္လို ေျပာတတ္ရန္၊ နားေထာင္တတ္ရန္ ျဖစ္ ပါသည္။ Supervisor အဆင့္တြင္ ၀င္ေရာက္လုပ္သူမ်ား အဂၤလိပ္စကား ေကာင္းေကာင္း မေျပာတတ္၍ စည္းေ၀းပဲြသို႔ သြား တက္ခိုင္းေသာအခါ လူလည္ေခါင္တြင္ အရွက္ကဲြရသည့္ ျဖစ္ရပ္မ်ားလည္း မနည္းလွပါ။ အဂၤလိပ္စကားဟု ဆိုရာတြင္လည္း ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ကေပါက္တိ ကေပါက္ခ်ာ အဂၤလိပ္စကားထက္ က်က်နန ေျပာတတ္ရန္ ေလ့က်င့္ထားရန္ လိုပါလိမ့္မည္။ သို႔မဟုတ္ပါက မိမိေျပာတာၾကည့္ၿပီး အထင္ေသးခံရပါလိမ့္မည္။ အထင္မႀကီးသျဖင့္လည္း တန္းတူ ဆက္ဆံခံရလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။
၁၊ ၂၊ ၄။ အလည္အပတ္ သြားမည့္ သူမ်ား
အလည္သြားမည္ ဆိုကတည္းက စင္ကာပူတြင္ မိမိ၏ အေပါင္းအသင္းမိတ္ေဆြ၊ ေဆြမိ်ဳးသားခ်င္းမ်ား ရိွေနမည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။ သို႔အတြက္ အလည္သြားမည့္ သူမ်ားအေနႏွင့္ ဘာမွ သိပ္ အေထြအထူး ျပင္စရာမလိုပါ။ ႏိုင္ငံျခားသို႔ အလည္သြားသည္ ဆိုသျဖင့္ ေငြေၾကးအင္အား ေတာင့္တင္းသျဖင့္သာ သြားသည္ဟု အၾကမ္းဖ်ဥ္း ယူဆႏိုင္ပါသည္။ သည့္ အတြက္ ေငြေရး၊ ေၾကးေရး ကိစၥလည္း ဘာမွ ေျပာစရာ မလိုပါ။ သြားမည္ ႀကံကတည္းက ဘယ္ေလာက္ေနလွ်င္ ဘယ္ေလာက္ ကုန္မည္၊ သို႔အတြက္ မည္မွ် စုထားရမည္ ဆိုသည္ကို လူတိုင္းတြက္ၾကမည္ ျဖစ္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ သူ႔ႏုိင္ငံ သြားမည္ ျဖစ္သျဖင့္ သူ႔ႏိုင္ငံ၏ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကိုေတာ့ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေလ့လာထား လွ်င္ အက်ိဳးရိွပါသည္။ ဥပေဒတြင္ မသိလို႔ လုပ္မိျခင္းအတြက္ ခြင့္လႊတ္ရိုး ထံုးစံ မရိွရကား ကိုယ္က မသိသျဖင့္ အမွတ္တမဲ့ လုပ္လိုက္ရာ ဒါဏ္ေငြေဆာင္လုိက္ရလွ်င္ အပိုပိုက္ဆံ ထြက္သြားႏုိင္ပါသည္။
စင္ကာပူႏိုင္ငံ၏ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ား ကို ဒုတိယပိုင္းတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။
No comments:
Post a Comment