ကြ်ႏု္ပ္တို႔၌ ေခၚစရာအေဖမရိွျခင္း အေၾကာင္း

ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနႏွင့္ မတရားအလုပ္ခံရတာကို ကာကြယ္ပိုင္ခြင့္ ရိွပါသေလာ

(၁)

ကိုယ္မက်ဴးလြန္ေသာ ျပစ္မႈတစ္ခုအတြက္ အျပစ္ေပးအေရးယူခံရသည္ဆိုပါက တရားပါမည္လားဟု အကြ်ႏု္ပ္ကေမးလွ်င္ အသင္ မည္ကဲ့သို႔ေျဖပါမည္နည္း။ မတရားပါဟုသာ အသင္ေျဖမည္ထင္၏။ အကြ်ႏ္ုပ္ကလည္း ဤကဲ့သုိ႔ပင္ ေျဖခ်င္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေအာက္ပါအမႈမ်ားကို အသင္ မည္ကဲ့သုိ႔ယူဆပါသနည္း။

(၂)

မ်ားမၾကာေသးမီက စင္ကာပူတြင္ အိမ္အကူလုပ္သားအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ကုိင္ၿပီး ျမန္မာျပည္ျပန္လာသည့္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္ တစ္ဦးသည္ ေငြစကၠဴအတုကုိင္စဲြမႈျဖင့္ အေရးယူခံခဲ့ရ၏။

အမႈမွာ အလြန္ရိုးစင္းလွပါသည္။

သူဝပ္ပါမစ္သက္တမ္းကုန္ၿပီး အိမ္ျပန္မည္ဆိုေတာ့ သူ႔အိမ္ရွင္က ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္လွ်င္ စင္ကာပူေဒၚလာေတြႏွင့္ တိုင္ပတ္ ေနမွာစိုးသျဖင့္ ေစတနာပိုကာ စင္ကာပူေဒၚလာမ်ားကို ျမန္မာပုိက္ဆံႏွင့္လဲေပးလုိက္၏။ ပိုက္ဆံေတြမွာ အတုေတြျဖစ္ေနသည္။

အတုႏွင့္အစစ္ကလည္း ေတာ္ရံုတန္ရံုခဲြဘို႔ခက္သည္ထင္ပါသည္။ အႏွီ မယ္ကံဆိုးကေလးမွာ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္လုိ႔ မိသားစုေတြႏွင့္ ေပ်ာ္မယ္မွ မႀကံရေသး။ ေငြစကၠဴအတုကိုင္ေဆာင္မႈျဖင့္ အခ်ဳပ္နန္းစံရေလသတည္း။

သူ႔သူေ႒းေပးလို႔ သည္ေငြစကၠဴေတြယူလာတာ သူ႔မွာ အျပစ္ရိွပါသလား။

သူ႔သူေ႒းကလည္း တမင္သက္သက္ ညစ္ပတ္တာမဟုတ္။ ေငြလဲသည့္ေနရာမွ ေပးလုိက္တာကို ယူလာရတာသာ ျဖစ္ေလသည္။

သို႔ဆိုေလေသာ္ သူ႔မွာေရာ အျပစ္ရိွပါသလား။

သူလည္း ဘာတစ္ခုမွ အျပစ္မလုပ္ပါဘဲလ်က္ သည္ကဲ့သုိ႔ အျပစ္ေပးအေရးယူခံရျခင္းကို တရားပါသည္ဟု အသင္တို႔ထင္ပါ သလား။

သည္အမႈအတြက္ တရားရံုးဆံုးျဖတ္ခ်က္မွန္ပါသည္ဟု စၾကာဝဠာတစ္ခုလံုးက ယူဆၾကပါေစ။

ကြ်ႏ္ုပ္အတြက္မူ မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ မတရားဟု ခံယူပါသည္။

ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနႏွင့္ မိမိမလုပ္သည့္ အမႈတစ္ခုအတြက္ မတရားအျပစ္ေပးခံရတာကို ကာကြယ္ပိုင္ခြင့္ မရိွေလသေလာ။ သည္ကဲ့သို႔ မတရားအလုပ္ခံရတာကို အကာအကြယ္ေပးမည့္ ဥပေဒေရာ အကြ်ႏု္ပ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ မရိွေလသေလာ။ မိမိႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ မတရားအလုပ္ခံရတာကို အကာမကြယ္မေပးဟုဆုိလွ်င္ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရးဆိုသည္မွာ ဘာပါနည္း။

ကြ်ႏု္ပ္သည္ ဥပေဒပညာရွင္မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ သည္အမႈကို သည္ကဲ့သို႔ဆံုးျဖတ္သည့္အတြက္လည္း နည္းနည္းကေလးမွ မေက်နပ္ပါ။ အကယ္၍ အသင္တို႔လက္ထဲသို႔ ေရာက္လာသည့္ေငြသည္ အတုျဖစ္ေနၿပီး အသင္တို႔ကို သည္ကဲ့သို႔ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်မည္ဆိုအံ့။ အသင္တို႔သည္ ငါ့ကိုက ကံဆိုးပါတယ္ဟု ကံကုိပံုခ်ကာ သာသာၾကည္ၾကည္ လိုက္သြားပါမည္လား။

(၃)

သိပ္မၾကာေသးမီကပင္ ျမန္မာအိမ္အကူအမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦးကို သူ႔အိမ္ရွင္က မေလးရွားသုိ႔ေခၚသြားသည္။ စင္ကာပူႏိုင္ငံသား ေတြအတြက္ မေလးရွားသို႔သြားဘို႔ရာ ဗီဇာမလို။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာတို႔အဖို႔ေတာ့ ဗီဇာလိုသည္။ ဤသည္ကို သူ႔အိမ္ရွင္က သူတို႔လုိပင္ ဗီဇာမလိုဟုထင္ကာ သည္အတိုင္း ေခၚသြားသည္။

အသြားတံုးက ဘာျပႆနာမွမရိွ။ မေလးရွားကေန စင္ကာပူဘက္ကို ျပန္လာေတာ့ မေလးရွားလ.ဝ.က က ဗီဇာမပါဟုဆိုကာ ေကာင္မေလးကို ဖမ္းသည္။ အိမ္ရွင္က လက္လြတ္စပယ္ သည္အတိုင္းထြက္လာသည္။

မေလးရွားလ.ဝ.က သည္ အဝင္တံုးက မဖမ္းပါဘဲလ်က္ ျပန္ထြက္လာသည့္အခါက်မွ အဘယ္ေၾကာင့္ ျပႆနာရွာရဘိသနည္း။

အိမ္အကူမိန္းကေလး အမ်ားစုမွာ ပညာအရည္အခ်င္း နည္းပါးသူမ်ား ျဖစ္ေလရာ မေလးရွားသြားဘို႔ ဗီဇာလိုမလိုဆိုသည္ကို သိခ်င္မွ သိပါလိမ့္မည္။ သူ႔အိမ္ရွင္ေခၚလို႔လုိက္သြားတာဆိုေတာ့ ျဖစ္သမွ်ကိစၥအဝဝ အိမ္ရွင္က ရွင္းေပးလိမ့္မည္ဟု စိတ္ထဲတြင္ စဲြထင္ကာ လိုက္သြားတာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ အိမ္အကူကို သူတို႔ေခၚသြားတာ ျဖစ္သည့္အတြက္ အိမ္ရွင္သည္ ဗီဇာယူဘုိ႔ေရာ လ.ဝ.က ႏွင့္ ျပႆနာျဖစ္သည့္ကိစၥ အဝဝကိုပါ သူ တာဝန္ယူ ေျဖရွင္းေပးရမွာ ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ေကာင္မေလးကို သည္အတုိင္း ပစ္ထားခဲ့ရဘိသနည္း။

ဗီဇာမပါသည့္ကိစၥတြင္ မည္သူ႔မွာ အျပစ္ရိွပါသနည္း။ ဘာမွမသိသည့္ အိမ္အကူမိန္းကေလးမွာ အျပစ္မရိွတာ ေသခ်ာပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဗီဇာမပါတာက သူျဖစ္ေနသျဖင့္ ဘုမသိ၊ ဘမသိ အဖမ္းခံရသည္။ သည္ကိစၥ တရားပါသလား။

စကားစပ္၍ ေျပာရလွ်င္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ေလာက္ကလည္း ကြ်ႏု္ပ္ကိုယ္တိုင္ ဤကဲ့သုိ႔ ႀကံဳခဲ့ရဖူး၏။ ရံုးကိစၥျဖင့္ မေလးရွားသြားရမည္ ဆိုေတာ့ ငါ့ဖို႔ ဗီဇာလုိတယ္။ ဗီဇာေလွ်ာက္ေပးပါ ဆုိသည္ကို မလိုပါဘူးကြာဆုိကာ အတင္းေခၚသြား၏။ ကြ်ႏု္ပ္လည္း ဘာမွ မေျပာဘဲ လိုက္သြားပါသည္။ သူေခၚသည့္ကိစၥ သူ႔ဟာသူ ရွင္းပေစဆိုကာ လုိက္သြားျခင္းျဖစ္၏။ မေလးရွားအဝင္ လ.ဝ.က ေရာက္ေတာ့ ကြ်ႏ္ုပ္မွာ ဗီဇာမပါ၍ မဝင္ရ။ သည္ေတာ့မွ စပ္ၿဖဲၿဖဲႏွင့္ ငါက ရသလားလို႔ ဆိုကာ ျပန္လွည့္လာရေလသည္။

ေလာကႀကီးသည္ အလြန္ တဖက္ေစာင္းနင္းႏိုင္လွေခ်၏။

ဥပေဒက ႏုိင္ငံသားမ်ားကို အကာအကြယ္ေပးသည္ဆိုလွ်င္ ဤစကားရပ္သည္ အလံုးစံုမမွန္။ အကာအကြယ္ေပးသည္ ဟူေသာ စကားရပ္၌ ပညာမတတ္ေသာ၊ မ်က္ႏွာမရိွေသာ၊ ပိုက္ဆံမရိွေသာ၊ ဘာရာထူးရာခံမွမရိွေသာ၊ ဘာဥပေဒမွ နားမလည္ေသာ ေတာသူေတာင္သားမ်ားမပါ။

ယခင္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းတြင္ ဟန္မူရာဘီ၏ ကိုဓဥပေဒသည္ လူခ်မ္းသာမ်ားကုိသာ အကာအကြယ္ေပးၿပီး မ်က္ႏွာမဲြ လူတန္းစား၊ အလုပ္သမားတို႔အတြက္ မဟုတ္ဟု သင္ၾကားပို႔ခ်ခဲ့၏။ ငယ္ငယ္တံုးက မသိေသးလို႔ အဟုတ္ထင္ခဲ့သည္။ ယခုေတာ့ ကြ်ႏု္ပ္က ဟဟ ဟု ရီလိုက္ခ်င္ပါသည္။ ယခု အသင္တို႔ ဥပေဒကေရာ ဟု ကြ်ႏု္ပ္ေမးလွ်င္ အသင္တုိ႔ မည္သို႔ေျဖမည္နည္း။ (ကြ်ႏု္ပ္ေျပာသည့္အထဲတြင္ အိမ္ထဲမွာမိသည့္ သန္းေပါင္းမ်ားစြာတန္သည့္ မူးယစ္ေဆးမ်ားက ပိုင္ရွင္မဲ့သြားၿပီး မျဖစ္ညစ္က်ယ္ ေဆးကေလးရႉမိသည့္ ငမိုက္သား မိုးေအာင္ရင္ ေထာင္ ၁၇ ႏွစ္က်တာ မပါပါ။)

တရားဥပေဒသည္ မ်က္ႏွာရိွသူမ်ားေရာ၊ မ်က္ႏွာမရိွသူမ်ားဘက္ကပါ အညီအမွ် ရပ္တည္ေပးသည္ ဟူသည့္စကားကုိ ယံုစားဘို႔ရာ ကြ်ႏု္ပ္အေနႏွင့္ အခ်ိန္အေတာ္ယူရပါဦးမည္။ အဲေလ သည္ဘဝမွာေတာင္ မီခ်င္မွ မီပါလိမ့္မည္။ ေနာင္ဘဝေတာင္ မေသခ်ာ။

(၄)

လုပ္တတ္လွ်င္ ပိုက္ဆံရွာရတာလြယ္သည္ ဟူေသာေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ကြ်ႏု္ပ္ေရးသည့္ပု႔ိစ္၌ လူတို႔၏ မသိနားမလည္မႈကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ ေခါင္းပံုျဖတ္ အျမတ္ထုတ္ေနသူမ်ားကို အထင္းသား ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ ဤသူတို႔သည္ ႏုိင္ဂံ်ဂါးက လူဂ်ီးလူေဂါင္း ဆိုသူမ်ားႏွင့္ေပါင္း၍ အထင္ကရ သင္ဒန္းေက်ာင္းဂ်ီး ေထာင္ကာ ေတာႀကိဳအံုၾကားမွ ငမဲြကေလးမ်ားအား ေက်ာက္ခဲကို ဆီညွစ္သကဲ့သို႔ ညွစ္ထုတ္လ်က္ ပိုက္ဆံမ်ား ထားစရာမရိွေအာင္ ခ်မ္းသာလ်က္ ရိွၾကကုန္၏။

မိမိပင္လွ်င္ တစ္လေနလို႔ တစ္ခါ အသားဟင္းမစားရေသာ အႏွီ ငမဲြကေလးအေပါင္းမွာ အႏွီလူႀကီးလူေကာင္းအေပါင္းတို႔အား တစ္လံုးလွ်င္ ေဒၚလာ ၅၀၀ ေလာက္ေပးရသည့္ အေကာင္းစား အရက္မ်ားကို ေရေသာက္သလိုေသာက္ႏုိင္ေရးအတြက္ ဝိုင္းဝန္းကာ ေထာက္ပံ့ေနၾကရကုန္၏။

ဦးေရအားျဖင့္ ရာဂဏန္းအေတာ္မ်ားမ်ားရိွေသာ လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွ လူႀကီးလူေကာင္းမ်ားသည္ တိုင္းျပည္အတြင္း ဤမွ် ပ်က္ခ်င္တိုင္းပ်က္ေနသည္ကို မသိမျမင္ၾကျခင္းအား ကြ်ႏ္ုပ္အဖို႔ အလြန္အံ့ၾသမိသည္ဆိုလွ်င္ လြန္သည္ မထင္မိပါ။

(ဟေကာင္၊ မင္း မသိဘဲနဲ႔ ရမ္းမေျပာနဲ႔။ လႊတ္ေတာ္ဆိုတာ ဥပေဒျပဳဘို႔ပဲလကြ။ အဲသဟာက အစိုးရနဲ႔ဆိုင္တာ။ ငါတို႔က ဘာလုပ္လို႔ရမွာတံုး။)

(ဟုတ္ကဲ့။ ေျပာမိတာမွားပါတယ္ ခညာ။ အဲသဟာဆို ဟို - အစိုးရ ဆိုတဲ့လူႀကီးမ်ားေရာ ခည။)

(သူတို႔က ငါတို႔အထက္မွာရိွတာလကြ။ အဲဒါ ငါတို႔ဘာမွ လုပ္လို႔မရဘူး။)

(ဂိန္၊ ေသပါေလေရာ့ ေတာက ငမိုက္သားအေပါင္းတို႔။)

နိဂံုးခ်ဳပ္ရလွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔၌ ေခၚစရာအေဖ ယခုတိုင္မရိွေသးေၾကာင္း သပၸဴရိသႏြယ္ဝင္ သူေတာ္စင္အေပါင္းတို႔ ခင္ဗ်ာ။

ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ေအးၿငိမ္း

၃၁ မတ္လ၊ ၂၀၁၉။ ည သန္းေခါင္ ၁၂ နာရီတိတိ