အမိႈက္ (မင္းေအာင္သက္လြင္)

အစားေကာင္းစားရသူသည္ မိမိခ်စ္ခင္သူမ်ားကို သတိရသကဲ့သို႔ ကြ်ႏ္ုပ္စာေကာင္းမ်ား ဖတ္ရခ်ိန္တြင္ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ေ၀ငွလိုစိတ္ေပၚသျဖင့္ ဤစာကို ျပန္လည္ေ၀မွ်ပါသည္။ မူရင္းစာသည္ pdf ႏွင့္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ ေကာ္ပီ၊ ေပ့စ္ လုပ္၍မရ။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပန္လည္ ရိုက္ကာ ေ၀ငွပါသတည္း။
မူရင္းကို ေအာက္ပါ link တြင္ ဖတ္ရႈႏုိင္ပါသည္။ ဤစာကို email ပို႔ေပးေသာ ဦးေဇာ္ေအာင္အား အထူးေက်းဇူးတင္ရိွပါေၾကာင္း - http://www.murann.com/ezine/index.php?option=com_content&view=article&id=214:-the-law-of-garbage-truck&catid=3:literature&Itemid=7





တစ္ေန႔မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ထဲကေန အင္းစိန္ကို တကၠစီကားေလး တစ္စီးငွားၿပီး ျပန္လာခဲ့ ပါတယ္။ တကၠစီကားသမားက စိတ္မရွည္တဲ့အတြက္ လမ္းခုလတ္မွာ ကားတိုက္ဖို႔ သံုးခါႀကံဳခဲ့ရပါတယ္။ သံုးခါစလံုး တစ္ဘက္ကားသမားေတြက မွားတာမဟုတ္ဘဲ ကြ်န္ေတာ္စီးလာတဲ့ ကားသမားကဘဲ ဒိုင္ခံ မွားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမတစ္ခါကေတာ့ မီးပိြဳင့္ မီးနီခါနီးကို အတင္းလုျဖတ္ၿပီး ေမာင္းတဲ့အတြက္ တစ္ဖက္ကလာတဲ့ ကားနဲ႔ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ တိုက္မလို ျဖစ္သြားတာပါ။ ဒုတိယတစ္ခါကေတာ့ ကားလမ္း ျပင္ေနတဲ့ လမ္းေဘးက ျမဴနီစီပယ္ အလုပ္သမားေတြကို တိုက္မိမလို ျဖစ္သြားတာပါ။

တတိယနဲ႔ေနာက္ဆံုးတစ္ခါကေတာ့ ေရွ႔ကသြားေနတဲ့ ဆိုကၠားကို တိုက္မိမလို ျဖစ္သြားတာပါ။ လီဗာကို တအားဖိနင္းလိုက္၊ ဘရိတ္ကို ေဆာင့္နင္းလိုက္နဲ႔ စိတ္မရွည္စြာ ဆဲဆိုႀကိမ္းေမာင္း ျမည္တြန္ေတာက္တီးၿပီး ေမာင္းေနတဲ့ ကားသမားရဲ့ကားကို စီးၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ရင္တမမနဲ႔ လုိက္ခဲ့ရပါတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔မွာလဲ ႏိုင္ငံျခားက ျပန္လာမဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို သြားႀကိဳဖို႔ ေလဆိပ္ကို အျခားတကၠစီကားေလး တစ္စီးငွားၿပီး ကြ်န္ေတာ္ သြားခဲ့ပါတယ္။ ေလဆိပ္ထဲအ၀င္ လမ္းေၾကာင္းေလး အတိုင္း ကားေမာင္း၀င္လာေနတံုးမွာ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ကားပါကင္မွာ ရပ္ထားတဲ့ ကားတစ္စီးက စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကားေရွ႔ကို ျဖတ္ထြက္လိုက္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ တကၠစီဒရိုင္ဘာက ကားဘရိတ္ကို ေဆာင့္နင္းၿပီး ကားကို ဘယ္ဘက္ေကြ႔ခ်လိုက္တာမို႔ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ ၀င္လာတဲ့ ကားနဲ႔ မတိုက္မိဘဲ ပြတ္ကာ သီကာေလး လြတ္ထြက္သြားပါတယ္။

လမ္းေၾကာင္းမွားၿပီး စည္းကမ္းမဲ့ ေမာင္းတဲ့ တစ္ဘက္ကားသမားက ကားထဲကေန ေခါင္းအျပင္ထြက္ၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ကား ဒရိုင္ဘာကို နင္ဘဲငဆ ေအာ္ဆဲပါတယ္။ လက္ဟန္အမူအယာေတြနဲ႔လဲ ႏိုင္ငံျခားရုပ္ရွင္ကား ထဲက လမ္းသရဲေတြစတိုင္နဲ႔ မိုက္မိုက္ရိုင္းရိုင္းလုပ္ျပပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ ေဒါသျဖစ္သြားေပမဲ့ ကြ်နေတာ့္တကၠစီ ဒရိုင္ဘာက သူမမွားဘဲနဲ႔ (သူမွန္ေနရဲ့သားနဲ႔) ၿပံဳးၿပီး တစ္ဘက္ကားသမားကို ေတာင္းပန္တဲ့အေနနဲ႔ လက္ျပန္ျပေနပါတယ္။

သူၿပံဳးတာက သေရာ္ၿပံဳး၊ ေလွာင္ၿပံဳး၊ မထိတထိၿပံဳး၊ မခ်ိၿပံဳး၊ အေပၚယံအၿပံဳး မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ့္ကို စိတ္ထဲက ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးျခင္း၊ ခင္မင္ရင္းႏီွးျခင္း၊ ခြင့္လႊတ္အသနားခံျခင္း ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ေတြ ပါေနပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ နားမလည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားပါတယ္။ မေန႔က စီးလာတဲ့ တကၠစီသမားနဲ႔ တျခားစီပါဘဲ။ ခင္ဗ်ား သူ႔ကို ဘာျဖစ္လို႔ ၿပံဳးျပၿပီး ေတာင္းပန္ေနရတာလဲ။ ခင္ဗ်ား မွားတာမဟုတ္ဘူး။ သူမွားတာေလ။ ဘုရားမလို႔ က်ဳပ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေဆးရံုမေရာက္တာ။ ဒီလူ ေတာ္ေတာ္ မိုက္ရိုင္းတဲ့လူဘဲ - လို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေမးလိုက္မိတဲ့ အထိပါဘဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တကၠစီဒရိုင္ဘာ ျပန္ေျပာတဲ့ စကားက ကြ်န္ေတာ့္ကို သင္ခန္းစာ ေတြ အမ်ားႀကီး ေပးသြားပါတယ္။ သူက -

ဟုတ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လံုး၀ မမွားပါဘူး။ သူမွားတာပါ။ ဘာျဖစ္လို႔ သူမွားရသလဲ ဆိုေတာ့ သူ႔ဆီမွာ အမိႈက္ေတြအမ်ားႀကီးပါတဲ့ အမိႈက္ပံုးတစ္ပံုး ရိွပါတယ္။ အဲဒီအမိႈက္ကို သူက ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီ သြန္ပစ္ခ်င္ ေနတယ္။ လူတစ္ေယာက္ေယာက္က သူ႔အေပၚ အမိႈက္သြန္ပစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူ႔အေပၚက အမိႈက္ကို သူ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အေပၚ ျပန္သြန္ပစ္ခ်င္ေနတာဗ်။

ဒီေန႔ ေလာကႀကီးထဲမွာ သူ႔လို အမိႈက္ေတြအမ်ားႀကီး သယ္ပိုးထားတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးရိွပါတယ္။ အမိႈက္ပံုး လူသားေတြ ေပါ့ဗ်ာ။
အခ်ည္းႏွီးေသာ အရာေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ အမိႈက္ပံုး၊ ေဒါသအမိႈက္ပံုး၊ ေလာဘ အမိႈက္ပံုး၊ စိတ္ဓါတ္က်တဲ့ အမိႈက္ပံုး၊ ရန္လိုတဲ့ အမိႈက္ပံုး၊ အျပစ္တင္လိုတဲ့ အမိႈက္ပံုး စတဲ့ စတဲ့ အမိႈက္ေတြေပါ့ဗ်ာ။ ဒီေတာ့ ဒီလူေတြက အဲဒီ အမိႈက္ေတြကို လႊင့္ပစ္ခ်င္ေနၾကတယ္။ လႊင့္ပစ္ဖို႔ေနရာ လိုက္ရွာေနၾကတယ္။

ခုနကလူကလဲ သူ႔ရဲ့ ေဒါသအမိႈက္ႀကီးကိုပစ္ဖို႔ ေနရာရွာတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ေတြ႔သြားလို႔ လိုက္ပစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ရဲ့ အမိႈက္ကို ကြ်န္ေတာ္မယူပါဘူး။ ၿပံဳးၿပံဳးေလး တံု႔ျပန္လိုက္ပါတယ္။ သူ႔အမိႈက္က သူ႔ေခါင္းေပၚ ျပန္က်သြားပါတယ္။ သူဆဲသလိုသာ ကြ်န္ေတာ္ျပန္ဆဲလိုက္ရင္၊ သူမိုက္ရိုင္းသလိုသာ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္မိုက္ရိုင္းလုိက္ရင္ သူ႔အမိႈက္က ကြ်န္ေတာ့္ေခါင္းေပၚ ေရာက္လာမွာ။

အဲဒီအခါက်ရင္ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ေခါင္းေပၚေရာက္လာတဲ့ အဲဒီအမိႈက္ကို တစ္ေနရာရာမွာ ပစ္ဖို႔ေနရာ လိုက္ရွာမိလိမ့္မယ္။ ကားသမား အခ်င္းခ်င္းအေပၚ။ ခရီးသည္အေပၚ၊ ကားပိုင္ရွင္အေပၚ အမိႈက္ျပန္ပစ္ခ်င္ ပစ္မိလိမ့္မယ္။

ေနာက္ဆံုး ဘယ္သူ႔အေပၚမွာမွ ပစ္စရာေနရာရွာမေတြ႔ရင္ အဲဒီအမိႈက္က အိမ္အထိပါလာၿပီး အိမ္က ဇနီး၊ သားသမီး၊ ညီအစ္ကို၊ ေမာင္ႏွမေတြ အေပၚ ပစ္ပံုခ်မိလိမ့္မယ္။

အခုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ဘာအမိႈက္မွ မယူမိခဲ့လို႔ ဘာအမိႈက္မွာ ပစ္စရာမရိွဘူးဗ် တဲ့။ ဘ၀ဆိုတာ တိုတုိေလးပါ။ ခင္ဗ်ားအေပၚ ေကာင္းတဲ့သူေတြကို ခ်စ္ပါ။ မေကာင္းတဲ့သူေတြ အတြက္ ေကာင္းလာေအာင္ ဆုေတာင္းေပးပါ။

(၀န္ခံခ်က္။ ။ ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္မွန္ သက္ေသခံခ်က္ႏွင့္ The Law of the Garbage Truck အားဆီးေလ်ာ္ေအာင္ ျမန္မာဘာသာသို႔ ျပန္ဆုိကာ ေရာစပ္ေရးသားထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)

ကြ်န္ေတာ္၏ ျဖည့္စြက္ခ်က္ -

အခါတစ္ပါးတြင္ ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ ဆြမ္းခံထြက္ရာ ပုဏၰားတစ္ဦး၏ အိမ္ေရွ႔အေရာက္ ပုဏၰားက ဆြမ္းေလာင္းရမည့္အစား ျမတ္စြာဘုရားကို ဆဲဆိုလႊတ္ပါသည္။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက ၿပံဳးလွ်က္ ခံယူေတာ္မူပါသည္။ ထိုအခါ ပုဏၰားက ျမတ္စြာဘုရားကို ရွင္ႀကီးေဂါတမ၊ ငါ သည္ေလာက္ ဆဲဆိုေနတာေတာင္ နင္ဘယ္လိုမွ မေနဘူးလား။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဟု ေမးပါသည္။ ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက သင္ပုဏၰားႀကီး၊ သင္ဆြမ္းေလာင္းတဲ့အခါ ငါမခံယူရင္ သင့္ဆြမ္းေတြ ဘယ္ေရာက္သြားမလဲ။
အို၊ ရဟန္းႀကီး။ ဘယ္မွမေရာက္၊ ငါ့ဆီမွာဘဲ က်န္ေနမွာေပါ့။
ေအး၊ ပုဏၰားႀကီး။ ခုလဲ သင္ေပးတဲ့ ဆဲဆိုမႈေတြကို ငါမခံယူသျဖင့္ အဲသည္ဆဲဆိုမႈေတြဟာ ငါ့ဆီမေရာက္၊ သင့္ဆီမွာဘဲ က်န္ေနရစ္တယ္ - ဟု မိန္႔ၾကားပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ သူတစ္ပါးတို႔ အမိႈက္ေလာင္းရာ အမိႈက္ပံုးႀကီးမ်ား ျဖစ္မေနေစရန္ ႀကိဳးစားၾကပါစို႔။

ေအးၿငိမ္း
07-08-2010
1300hr