ပထမဦးဆံုးေျပာလိုသည္မွာ စင္ကာပူကား ျပစ္ဒါဏ္ ခ်ၿပီဆိုလွ်င္ မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ ရက္ရက္ေရာေရာ ႏွင့္ သာသာထိုးထိုးေလး ခ်တတ္သည့္သေဘာရိွေၾကာင္း သိထားၾကရန္ ျဖစ္ပါ၏။ ေနာက္ၿပီး ကိုယ္ခ်မွတ္ထားသည့္ ျပစ္ဒါဏ္ကို မည္သည့္အေၾကာင္းမ်ိဳးႏွင့္မွ ျပန္လည္ရုပ္သိမ္းေပး ျခင္း၊ အသနားခံလႊာေၾကာင့္ ေလွ်ာ္ပစ္ျခင္းမ်ိဳး အင္မတန္ လုပ္ခဲသည္ ဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။ (သာမန္အမႈကို မဆိုထားႏွင့္။ ေသဒါဏ္ကိုေတာင္ အသနားခံ၍ မရပါ။)
လြန္ခဲ့ေသာ ဇူလိုင္လက ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဂၤလိပ္စာဆရာမ၏ မိတ္ေဆြ၊ Work Permit Holder တစ္ဦးကို ရဲဖမ္းသြား သျဖင့္ ကူပါဦး ဟု sms ပို႔လာပါ၏။ ကြ်န္ေတာ္က ဘာကိစၥလဲ၊ ဘာညာ ေမးေနတံုး ရိွေသး ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ sms ျပန္လာ ပါ၏။ မေတာ္ရာသြား ရႉရႉေပါက္မိသျဖင့္ ဖမ္းေၾကာင္း၊ တရားရုံးကိုေခၚသြားရာ ဒါဏ္ေငြ S$1000 တပ္ရိုက္လိုက္ေၾကာင္း၊ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစုကာ ထိုေငြကို ေပးလိုက္သျဖင့္ ျပန္လြတ္လာၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္းမ်ား ျဖစ္ပါ၏။ စင္ကာပူေဒၚလာ ၁၀၀၀ ဘိုးသာ ရႉးရႉးေပါက္ရရင္ျဖင့္ ၿမိဳ႔ေတာ္ရန္ကုန္မွာ ရိွသမွ် အိမ္သာအားလံုးကို တစ္သက္တာ ကန္ထရိုက္ဆဲြၿပီးေတာင္ ေပါက္လို႔ရသည္။
အထက္ပါ အသက္ ၃၂ ႏွစ္ရိွ Fricker ဆိုသူ ဆြစ္လူမ်ိဳးမွာ ရထား၀င္းအတြင္း ေဖာက္ထြင္း၀င္မႈေၾကာင့္ ေထာင္ဒါဏ္ ၂ လ၊ ရထားတဲြမ်ား ေဆးမႈတ္မႈေၾကာင့္ ေထာင္ဒါဏ္ ၃ လ စုစုေပါင္း ၅ လ မူလက အခ်ခံထားရသူျဖစ္ပါသည္။ ယခုမွ တရားသူႀကီးက ေဖာက္ထြင္း၀င္မႈအတြက္ ေထာင္ ၂ လဆိုတာ နည္းလြန္းသည္ ဟု ေတြးၿပီး ၂ လအစား ႏွစ္ဆတိုးကာ ၄ လ ခ်လိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ သို႔အတြက္ ၄ လ + ၃ လ = ၇ လ ျဖစ္သြားရျခင္း ျဖစ္ပါ၏။ (ခုနက ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့သလို သာသာ ထိုးထိုးေလး ခ်တတ္တယ္ဆိုတာ မလြန္ပါဘူးေနာ။) ေနဦး၊ မၿပီးေသးဘူး။ ေထာင္ဒါဏ္အျပင္ ႀကိမ္ဒါဏ္ ၃ ခ်က္လည္း ပါေသး၏။ သို႔ေသာ္ ႀကိမ္ဒါဏ္ကိုမူ အသနားခံလႊာတင္ထားရာ က်ခံ၊ မက်ခံ မဆံုးျဖတ္ရေသးေပ။
စင္ကာပူသည္ကား ျပစ္မႈႀကီးမ်ားအနည္းဆံုး၊ လူေနမႈအဆင့္အတန္း အျမင့္မားဆံုး အေရွ႔ေတာင္အာရွမွ ၿမိဳ႔ျပႏုိင္ငံ တစ္ႏုိင္ငံ ျဖစ္ေပသည္။
၁၉၉၄ ခုႏွစ္က အသက္ ၁၈ ႏွစ္သာရိွေသးေသာ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသား Michael Peter Fay ကိုလည္း (အေမရိကန္သမၼတ ဘီလ္ ကလင္တန္က ငယ္ရြယ္ေသးသူျဖစ္သျဖင့္ ႀကိမ္ဒါဏ္မေပးပါရန္ ေမတၱာ ရပ္ခံခ်က္ကို ပယ္ခ်ကာ) ႀကိမ္ဒါဏ္ ၄ ခ်က္ႏွင့္ ေထာင္ ၂ လ ခ်ခဲ့ပါသည္။ (မူလျပစ္ဒါဏ္မွာ ႀကိမ္ဒါဏ္ ၆ ခ်က္၊ ေထာင္ ၄ လ ႏွင့္ $2200 ျဖစ္ၿပီး စင္ကာပူသမၼတ ႏွင့္ အေမရိကန္သမၼတတို႔၏ သနားၾကင္နာမႈေၾကာင့္ ျပစ္ဒါဏ္ကို ေလွ်ာ့ခ်ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)
Michael Fay ႏွင့္အတူ အျခား ႏုိင္ငံျခားသား လူငယ္ ၈ ဦးလည္း ပါေသးသည္။ ၁၅ ႏွစ္သားအရြယ္ မေလးလူမိ်ဳး ႏွစ္ဦး၊ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ ၾသစေတးလ်လူမ်ိဳး၊ ၁၆ ႏွစ္ႏွင့္ ၁၈ ႏွစ္ အသီးသီးရိွ အေမရိကန္ ႏွစ္ဦး၊ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ ေဟာင္ေကာင္ သားႏွင့္ ထိုင္းသံအမတ္၏ သား တို႔ျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ ကားစီးေရ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ေဆးမ်ားျဖင့္လိုက္မႈတ္ျခင္း၊ အုတ္ခဲ ကိ်ဳးမ်ား၊ ၾကက္ဥမ်ား ျဖင့္ေပါက္ျခင္း၊ ဆိုင္းဘုတ္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးျခင္း တုိ႔ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္ႏွစ္အတြင္း ဤကဲ့သို႔ ႏုိင္ငံပိုင္ပစၥည္းမ်ားကို ဖ်က္ဆီးသူ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားအား အျပစ္ေပးခဲ့သည့္ အေရအတြက္မွာ တစ္ဒါဇင္ေက်ာ္ ရိွၿပီ ျဖစ္ပါသည္။
ကေလးမ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို ႀကိမ္ဒါဏ္မေပးပါ။ တစ္ႀကိမ္ထည္း ရိုက္ႏိုင္ေသာ အမ်ားဆံုးႀကိမ္ဒါဏ္မွာ ၂၄ ခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ ႀကိမ္လံုးအရြယ္ အစားမွာ အရွည္ ၁.၂ မီတာ (၃ ေပႏွင့္ ၁၁ လက္မ)၊ အထူ ၁.၃ စင္တီမီတာ (လက္မ၀က္) ျဖစ္၏။ (Ref: Prison Regulations 132(2))၊ ႀကိမ္ကို ေပ်ာ့ေျပာင္းေစရန္ တစ္ညလံုး ေရစိမ္ထားၿပီး ရိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ႀကိမ္ဒါဏ္မေပးမီ ႀကိမ္ ရိုက္ခံရန္ သင့္မသင့္ ဆရာ၀န္က အလ်င္စစ္ပါသည္။ ႀကိမ္ရိုက္ခံႏိုင္ရန္ က်န္းမာေရးအေျခအေန ေကာင္းသည္ဟု ေထာက္ခံခ်က္ရမွ ရိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ႀကိမ္ဒါဏ္တစ္ခ်က္ႏွင့္ တစ္ခ်က္အၾကား မိနစ္၀က္ခန္႔ ျခားပါသည္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၈ ရက္ေန႔က လက္နက္ကိုင္ ဒါးျပတုိက္မႈျဖင့္ အသက္ ၂၆ ႏွစ္ရိွသူ Quek Kee Chong ကို Changi အက်ဥ္းေထာင္တြင္ တစ္ေန႔ထဲ ႀကိမ္ဒါဏ္ ၄၈ ခ်က္ က်ခံေစခဲ့သျဖင့္ ၎က တင္ပါးအသားမ်ားကို ဆိုးရြားစြာ ပ်က္စီး ေစမႈျဖင့္ စင္ကာပူအစိုးရကို တရားစဲြခဲ့သည္။ ဥပေဒအရ တစ္ႀကိမ္လွ်င္ ၂၄ ခ်က္ထက္ မမ်ားေစေသာ ႀကိမ္ဒါဏ္ကိုသာ က်ခံေစရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
ႀကိမ္ဒါဏ္ေပးႏိုင္ေသာ အမႈမ်ားမွာ Criminal Procedure Code အရ ၃၀ ခန္႔ရိွပါသည္။ ထိုအထဲတြင္ လူသတ္မႈ၊ လူဆိုးဂိုဏ္း၊ မူးယစ္ေဆးမႈ၊ အမ်ားျပည္သူပိုင္ပစၥည္းမ်ားအား ဖ်က္ဆီးမႈ (ထုိဖ်က္ဆီးမႈမ်ားတြင္ ျမန္မာျပည္၌ အမ်ားဆံုး ေတြ႔ရတတ္သည့္ နံရံမ်ားတြင္ အရုပ္မ်ားဆဲြျခင္း၊ စာမ်ားေရးျခင္း၊ ပိုစတာမ်ားကပ္ျခင္း၊ ဒါးႏွင့္ျခစ္ျခင္း၊ ထိုင္ခံုကို ဒါးႏွင့္ခဲြျခင္း၊ ေဆးမႈတ္ျခင္း စသည္တို႔ ပါ၀င္ပါသည္။)၊ မုဒိန္းမႈ၊ ေဖာက္ထြင္းမႈ၊ ဒါးျပမႈ၊ ခိုးမႈ၊ ျပည့္တန္ဆာ အေရာင္းအ၀ယ္လုပ္မႈ စသည္တို႔ကို ႀကိမ္ဒါဏ္ ေပးႏုိင္ပါသည္။ Mandatory ႀကိမ္ဒါဏ္ဟူသည္ ဥပမာ - မူးယစ္ေဆး(အခ်ိဳ႔ပမာဏ) လက္၀ယ္ေတြ႔ရိွျခင္းတြင္ ႀကိမ္ဒါဏ္မွအပ အျခားျပစ္ဒါဏ္ မရိွျခင္း၊ overstay ရက္ ၃၀ ေက်ာ္သည္ႏွင့္ ႀကိမ္ဒါဏ္ ၃ ခ်က္ က်ခံရမည္ဟု အလိုလိုသတ္မွတ္ၿပီးသားျဖစ္ျခင္း စသည္တို႔ကို ေခၚပါသည္။ (သို႔ေသာ္ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္ကမူ သူ၏ ဗီဇာထက္ ရက္ေက်ာ္ေနေသာ အသက္ ၄၅ ႏွစ္အရြယ္ ျပင္သစ္ႏုိင္ငံသားတစ္ဦးကိုမူ ႀကိမ္ဒါဏ္ ၅ ခ်က္ႏွင့္ ေထာင္ဒါဏ္၈ လ က်ခံေစခဲ့သည္။)
ႀကိမ္ဒါဏ္ေပးႏိုင္ေသာ ျပစ္မႈမ်ားႏွင့္ ႀကိမ္ဒါဏ္အေရအတြက္ကို http://www.corpun.com/sgjur2.htm တြင္ ၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။
ပံုမွန္အားျဖင့္ ႀကိမ္ဒါဏ္ေပးႏိုင္သည့္ အသက္ မွာ ၁၈ ႏွစ္မွ ၅၀ အတြင္း ျဖစ္ပါသည္။ ၁၆ ႏွစ္အထက္ ၁၈ ႏွစ္ ေအာက္အတြင္းဆိုလွ်င္ အမ်ားဆံုးႀကိမ္ဒါဏ္ကို ၁၀ ခ်က္ဟု သတ္မွတ္ထားပါသည္။ ေသဒါဏ္က်ခံၿပီးသူမ်ားကို ႀကိမ္ဒါဏ္ မေပးပါ။
မွတ္တမ္းမ်ားအရ ႀကိမ္ဒါဏ္ေပးခဲ့ေသာ ျပစ္မႈမ်ားမွာ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္တြင္ ၆၀၂၊ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ၆၁၆၊ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္တြင္ ၁၄၂၂၊ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္တြင္ ၃၂၄၄၊ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ ၅၉၈၄၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္ ၆၄၀၄ (၇ ရက္တစ္ပတ္လွ်င္ ႀကိမ္ဒါဏ္ ၁၂၀ ႏံႈး) မႈ ျဖစ္ပါသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ႀကိမ္ဒါဏ္ကို Changi Prison တြင္ေပးပါသည္။
ဓါတ္ေလွခါးအတြင္း အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးကို နသားပါးယားလုပ္မႈျဖင့္ အသက္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ Goh Cheng Yew ဆိုသူ ကို ႀကိမ္ဒါဏ္ ၃ ခ်က္ႏွင့္ ေထာင္ ၆ လ က်ခံေစခဲ့သည္။ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးဦး၏ ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခုကို နသားပါးယား လုပ္လိုစိတ္ႏွင့္ ထိ၊ ကိုင္ သူအား ႀကိမ္ဒါဏ္ ၃ ခ်က္ႏွင့္ ေထာင္ ၉ လ က်ခံေစရန္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔ မွ စတင္သတ္မွတ္ခဲ့သည္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
၁၉ ၾသဂုတ္၊ ၂၀၁၀
No comments:
Post a Comment