လုပ္ခ်င္စိတ္

သား ေမာင္ဘုန္း ၅ ႏွစ္သားေလာက္တံုးက ေမာ္လၿမိဳင္ကို သြားလည္ခဲ့တဲ့ တစ္ညကို ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိ ေနေသးတယ္။ သူ႔အေဒၚမ်ားအိမ္မွာ တည္းတာေပါ့။ ညက်လို႔ အိပ္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲလွမ္းၾကည့္ လိုက္တဲ့အခါ သူကစားထားတဲ့ အရုပ္ေတြနဲ႔ ရႈပ္ပြေနတာ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။
“ဘုန္းဘုန္းေရ” လို႔လွမ္းေခၚလိုက္ရင္း “သားအိပ္ယာမ၀င္ခင္ သားအရုပ္ေတြသိမ္းလိုက္ဦးေလကြာ” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။
“သား အရုပ္ေတြသိမ္းဘို႔ သိပ္ပင္ပန္းေနၿပီ ေဖေဖ” လို႔ သူက ျပန္ေျပာတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္အေနနဲ႔ မင္း၊ ဒီအရုပ္ေတြသိမ္းၿပီးမွ အိပ္ရမယ္ လို႔ ေျပာလိုက္ခ်င္သား။
ဒါေပမဲ့ အဲဒီလိုေျပာမဲ့အစား အိပ္ယာထဲ ကြ်န္ေတာ္၀င္သြားၿပီး လွဲခ်လိုက္တယ္။ ေနာက္ၿပီး “ဘုန္းဘုန္းေရ၊ ေဖေဖနဲ႔ တကူကူးေဆာ့တမ္း ကစားရေအာင္ေဟ့” လို႔လွမ္းေခၚလိုက္တယ္။

သူ အတင္းေျပးလာၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ ေျခေထာက္ေပၚခြထိုင္လိုက္တယ္။ “တကူကူးကူးကူး၊ တကူကူးကူးကူး” လို႔ ေအာ္ရင္း ကြ်န္ေတာ္ေျခေထာက္ကို ေျမွာက္လိုက္တဲ့အခါ သူ ကြ်န္ေတာ့္ေျခေထာက္ေပၚက ေခ်ာ္က် သြားတယ္။ သူအရမ္းေပ်ာ္သြားၿပီး ဆက္ကစားရေအာင္ ေဖေဖ လို႔ ေျပာလုိက္တယ္။ အဲဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္က ကစားတာေပါ့ သားရ။ ဒါေပမဲ့ သားအရုပ္ကေလးေတြ သိမ္းၿပီးမွ ဆက္ကစားေအာင္ေနာ္ လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။

နည္းနည္းေလးမွ ဆိုင္းမေနဘဲ သူ ခ်က္ျခင္းေျပးထြက္သြားၿပီး အရုပ္ေတြသိမ္းလိုက္တာ ခဏေလးနဲ႔ ၿပီးသြား တယ္။ တကယ္သာ သိမ္းမယ္ဆို ဒါထက္အမ်ားႀကီး ပိုၾကာမွာ။ ေနာက္ၿပီး သူ ခ်က္ျခင္းျပန္ေျပး၀င္လာၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ ေျခေထာက္ေပၚ ခြထိုင္လိုက္တယ္။ ေဖေဖ ဆက္ကစားရေအာင္ေလ တဲ့။

သား၊ ခုနေျပာေတာ့ ပင္ပန္းလြန္းလို႔ အရုပ္ေတြ မသိမ္းႏုိင္ေတာ့ဘူး ဆိုကြ။
ပင္ပန္းတာေတာ့ ပင္ပန္းတာေပါ့ ေဖေဖရ။ ဒါေပမဲ့ သား ေဖေဖနဲ႔ တကူကူးေဆာ့တမ္း ကစားခ်င္တာကိုး တဲ့။

ဘယ္အလုပ္ကိုမဆို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၿပီးႏိုင္ပါတယ္။ လုပ္ခ်င္စိတ္ ရိွရင္ေပါ့ေလ။

ေအးၿငိမ္း
၃၁-၀၇-၂၀၁၀
ည ၁၁ နာရီ။


မူရင္း - "Want to!", by: Neil Eskelin ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ပါသည္။