၁။
မေတာ္တဆမႈမ်ား
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေက်ာက္မီးေသြးတြင္းမေတာ္တဆမႈမ်ားကို ခပ္စိပ္စိပ္ ၾကားလာရပါသည္။
v ၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ (၁၄) ရက္ေန႔က စစ္ကိုင္းတိုင္းေဒသႀကီး၊ ကေလးဝၿမိဳ႔နယ္၊ ေက်ာက္အံုေက်းရြာရိွ ေက်ာက္မီးေသြးတြင္း တြင္ ေအာက္ဆီဂ်င္ျပတ္၍ လုပ္သားတစ္ဦးေသဆံုးခဲ့သည္။
v ၂၀၁၈ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၆) ရက္ေန႔က မေကြးတိုင္းေဒသႀကီး၊ ဂန႔္ေဂါခရိုင္၊ ေဆာၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ေက်ာက္မီးေသြးတြင္း ေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ ပိတ္မိေနသည့္ အလုပ္သမား (၅) ဦး ေသဆံုးခဲ့ရ၏။
v ထိုေက်ာက္မီးေသြးတြင္း၌ပင္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္က ေက်ာက္မီးေသြးတြင္း လိုဏ္ေခါင္းၿပိဳက်၍ လုပ္သား (၁) ဦး ေသဆံုးခဲ့ ေသး၏။
v ၂၀၁၇ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ (၁၇) ရက္ေန႔က မင္းဘူးၿမိဳ႕နယ္ရိွ ေက်ာက္မီးေသြးလုပ္ကြက္ (၂) တြင္ ဇလားခြက္ျပဳတ္က်၍ လုပ္သား (၁) ဦးေသဆံုးကာ (၁) ဦးဒဏ္ရာရခဲ့၏။
v ၂၀၁၆ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလ (၂၇) ရက္ေန႔က မင္းဘူးၿမိဳ႕နယ္ရိွ ေက်ာက္မီးေသြးလုပ္ကြက္၌ က်င္းအတြင္းသုိ႔ ေအာက္ဆီဂ်င္ ပို႔လႊတ္ေနသည့္ပိုက္ ပြင့္ထြက္၍ တြင္းနံရံႏွင့္ ေဘးကာမ်ားၿပိဳက်ၿပီး လုပ္သား (၈) ဦးေသဆံုးကာ (၄) ဦး ဒဏ္ရာရခဲ့၏။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္သာမက ကမၻာ့ႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္း အလြန္ဆိုးဝါးသည့္ မိုင္းတြင္းေပါက္ကဲြမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါသည္။ ဥပမာ - ၁၉၀၆ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၀ ရက္ေန႔က ျပင္သစ္ႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္း၊ Courrières mine disaster တြင္ လူေပါင္း ၁၀၉၉ ေယာက္ ေသေက် ပ်က္စီးခဲ့၏။ သူ႔ထက္သူ လူစြမ္းေကာင္းအျဖစ္ ၁၉၄၂ ခု၊ ဧၿပီလ ၂၆ ရက္ေန႔က ျဖစ္ခဲ့ေသာ တရုတ္ႏိုင္ငံ၊ Benxihu Colliery accident တြင္ လူေပါင္း ၁၅၄၉ ေယာက္ ေသခဲ့ေလ၏။
ေက်ာက္မီးေသြးတြင္းမေတာ္တဆမႈမ်ားတြင္ လူအေသအေပ်ာက္မ်ား ရိွခဲ့၏။ ေက်ာက္မီးေသြးတြင္းမ်ား အႏၱရာယ္ကင္းေရးကို တာဝန္ရိွသူမ်ားအေနႏွင့္ မည္ကဲ့သုိ႔ေသာ အစီအမံမ်ား ျပဳလုပ္ေနသည္ကို မသိပါ။
ေက်ာက္မီးေသြးတြင္းထဲ၌
အလုပ္လုပ္ရသည့္ လုပ္သားမ်ားအေနႏွင့္ အလြန္ အႏၱရာယ္မ်ားပါသည္။ ေက်ာက္မီးေသြးတြင္း ၿပိဳက်ျခင္း၊
ေပါက္ကဲြျခင္း၊ ေက်ာက္မီးေသြးတြင္းထဲတြင္ အလုပ္လုပ္ေနေသာ လုပ္သားမ်ားအတြက္ ေအာက္ဆီဂ်င္ျပတ္ျခင္း
စသည့္ အႏၱရာယ္မ်ား အခ်ိန္မေရြး ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။
မေတာ္တဆမႈတစ္ခုျဖစ္ၿပီးတိုင္း
ထိုမေတာ္တဆမႈ အဘယ္ေၾကာင့္ျဖစ္ရသည္ဆိုသည့္ အေၾကာင္းရင္းကိုရွာကာ ေနာင္ တြင္ အလားတူ မေတာ္တဆမႈမ်ိဳး
မျဖစ္ေအာင္ အကာအကြယ္ အတားအဆီးမ်ား ျပဳလုပ္ရမည္ ျဖစ္၏။
ယေန႔အခါတြင္
မုိင္းတြင္းအႏၱရာယ္ကင္းေရးကို ယခင္ကထက္ပိုမိုေကာင္းမြန္လာေအာင္ ျပဳလုပ္လာႏိုင္ခဲ့ၿပီ
ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္မူ မေတာ္တဆမႈမ်ားေၾကာင့္ မိုင္းလုပ္သားမ်ား ေသဆံုးေနရမႈကုိ
သတင္းမ်ား၌ မၾကာခဏ ဖတ္ေနရဆဲ ျဖစ္ပါသည္။
ေက်ာက္မီးေသြးတြင္းလုပ္သားမ်ား
မေတာ္တဆမႈမျဖစ္ရေလေအာင္ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း၊ စံႏႈန္း၊ စနစ္မ်ား ခ်မွတ္ျပ႒ာန္းကာ
လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖာ္ လုပ္ေဆာင္ၾကရန္ အလြန္အေရးႀကီးပါသည္။ ထိုလုပ္သားမ်ားသည္ မိမိ
အသက္ကိုရင္းကာ လုပ္ကိုင္ေနၾကရသူမ်ားျဖစ္သျဖင့္ ၎တို႔အတြက္ ထိေရာက္ေသာ အစီအမံမ်ား ျပဳလုပ္ေပးရန္
လုိသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ
သတၱဳတြင္းဥပေဒတြင္ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ သတ္မွတ္ ျပ႒ာန္းထားတာေတြ
ပါပါသည္။ သို႔ေသာ္ မည္မွ် လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ၾကသည္ကိုမူ မသိပါ။
၂။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွ သတၱဳတြင္းဥပေဒ ႏွင့္ နည္းဥပေဒ
၁၉၉၄
ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလက ႏုိင္ငံေတာ္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈတည္ေဆာက္ေရးအဖဲြ႔က ဥပေဒအမွတ္ ၈/၄၉
ျဖင့္ ျမန္မာ့သတၱဳတြင္း ဥပေဒကို ျပ႒ာန္းခဲ့၏။ ထုိဥပေဒကို ဒီဇင္ဘာလ၊ ၂၀၁၅ တြင္ လႊတ္ေတာ္ဥပေဒအမွတ္
၇၂ ျဖင့္ ျပင္ဆင္ခဲ့၏။
ထိုဥပေဒတြင္
အႏၱရာယ္ကင္းေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေအာက္ပါအတိုင္း ျပ႒ာန္းထား၏။
အခန္း
(၄) ပုဒ္မ (၁၃)
(ဂ)
သတၱဳတြင္း၌ ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းရွင္းရန္ႏွင့္ မေတာ္တဆျဖစ္ပြားမႈမွ ကာကြယ္ရန္ စီမံေဆာင္ရြက္ျခင္း
(ဃ)
သတၱဳတြင္းဝန္ထမ္းမ်ား၊ အလုပ္သမားမ်ား၏ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး၊ က်န္းမာေရး၊ သန္႔ရွင္းေရးႏွင့္
စည္းကမ္း ထိန္းသိမ္းေရးတို႔အတြက္ စီမံခ်က္မ်ား ေရးဆဲြအေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း
(စ)
သတၱဳတြင္း၌ျဖစ္ပြားသည့္ မေတာ္တဆျဖစ္ပြားမႈမ်ားႏွင့္ ယင္းမေတာ္တဆျဖစ္ပြားမႈေၾကာင့္ လူ႔အသက္ဆံုးရံႈးျခင္းႏွင့္
ကိုယ္ခႏၶာ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရမႈမ်ားကို သတင္းပို႔ အစီရင္ခံျခင္း
(ဆ)
စစ္ေဆးေရးအရာရိွခ်ဳပ္ႏွင့္ စစ္ေဆးေရး အရာရိွမ်ား၏ စစ္ေဆးမႈကို ခံယူျခင္း (ပုဒ္မ ၂၅။
စစ္ေဆးေရးအရာရိွခ်ဳပ္သည္ ညႊန္ခ်ဳပ္)
၂၆
(ခ) သတၱဳတြင္း၌ လုပ္ကိုင္လွ်က္ရိွေသာ ဝန္ထမ္းမ်ား၊ အလုပ္သမားမ်ား၏ က်န္းမာသန္႔ရွင္းေရး၊
ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းရွင္းေရး၊ မေတာ္တဆျဖစ္ပြားမႈမွ ကာကြယ္ေရး၊ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး၊ စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးဆုိင္ရာ
ကိစၥရပ္မ်ားကို ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးျခင္း
၂၇။
စစ္ေဆးေရးအရာရိွခ်ဳပ္သည္ -
(က)
ဦးစီးဌာနမွ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အရာရိွကို ဤဥပေဒအလို႔ငွာ စစ္ေဆးေရးအရာရိွအျဖစ္ တာဝန္ေပးအပ္ႏုိင္သည္။
(ခ)
မိမိ၏ လုပ္ပုိင္ခြင့္မ်ားကို စစ္ေဆးေရးအရာရိွမ်ားအား လဲႊအပ္၍ ေဆာင္ရြက္ေစႏိုင္သည္။
Myanmar
Mines Law, Rules - 30th December 1996 တြင္ပါသည့္ အႏၱရာယ္ကင္းေရး ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားမွာ
ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အားလံုး မေဖာ္ျပေတာ့ပါ။ သက္ဆိုင္ရာ ဥပေဒတြင္ ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။
အပုိဒ္
၂၄၊ (က) (၂) အႏၱရာယ္ကင္းေရးႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကာကြယ္ေရး အစီအစဥ္မ်ား
အပုိဒ္
၂၈၊ (င) အႏၱရာယ္ကင္းေရးႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကာကြယ္ေရး အစီအစဥ္မ်ား
အခန္း
၁၁၊ အပုိဒ္ ၆၃၊ (ဃ) ခြင့္ျပဳမိန္႔ကုိင္ေဆာင္ထားသူသည္ သတၱဳတြင္း ဝန္ႀကီးဌာန၏ ညႊန္ၾကားမႈမ်ားအတိုင္း
သတၱဳတူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အႏၱရာယ္ကင္းေရးအစီအမံမ်ား ေဆာင္ရြက္ထားရိွေၾကာင္း
ေသခ်ာေစရမည္။
အခန္း
၁၇ - မိုင္းတြင္း၌ ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ လုပ္သားမ်ား ခန္႔ထားေရး၊ အလုပ္တာဝန္ အပ္ႏွံမႈ၊
အသက္၊ လုပ္ခ၊ လစာႏွင့္ အျခားလုပ္အားခ ေပးျခင္းမ်ား
အပိုဒ္
၉၁ - အရည္အေသြး ျပည့္မီသူကို မန္ေနဂ်ာခန္႔ထားေရး
၉၂
- မည္သည့္မိုင္းတြင္းတြင္မွ ကေလးမ်ားကို မခန္႔ရ။
၉၃
- က်န္းမာေရးႏွင့္ ဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းမ်ားမွအပ မိန္းမမ်ားကို မိုင္းတြင္း ေျမေအာက္လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္
မခန္႔ရ။
၉၄
- အသက္ ၁၈ ႏွစ္ျပည့္ၿပီး သို႔မဟုတ္ သူ႔အသက္အရြယ္အရ ခန္႔ထားသည့္ ရာထူး၌ လုပ္ကိုင္ရန္
သင့္ေတာ္ပါသည္ဟု က်န္းမာေရးဌာနက ထုတ္ေပးထားသည့္ လက္မွတ္ရိွသူ
အခန္း
၁၈ - ေျမေပၚ သို႔မဟုတ္ ေျမေအာက္မိုင္းတြင္းမ်ား၌ အလုပ္သမားမ်ား၏ အလုပ္ခ်ိန္နာရီႏွင့္
ေန႔ရက္
ပုဒ္မ
- ၉၉
(က) - မိုင္းတြင္း၌
အလုပ္လုပ္ေနသူ မည္သူမဆို တစ္ပတ္ကို ၅ ရက္ထက္မပိုေစရ
(ခ) - တစ္ေန႔ကို ၈
နာရီ၊ တစ္ပတ္ကို နာရီ ၄၀ ထက္ မပိုေစရ။ အေျခအေန လိုအပ္ခ်က္အရ တစ္ရက္လံုးဆက္တိုက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရလွ်င္
ထိုသူကို တစ္ပတ္လွ်င္ ၄၈ နာရီထက္ ပိုမလုပ္ခိုင္းရ။
(ဂ) - မိုင္းတြင္း
ေျမေပၚ၌ အလုပ္လုပ္ရသူမ်ားအေနႏွင့္ တစ္ရက္လွ်င္ (နားခ်ိန္မ်ား အပါအဝင္) ၁၀ နာရီထက္ ပိုမလုပ္ေစရ။
အကယ္၍ အနည္းဆံုး (၁) နာရီေလာက္ နားခ်ိန္မရဘဲ ဆက္တုိက္လုပ္ရမည္ဆိုပါက တစ္ရက္လွ်င္ (၅)
နာရီထက္ ပုိမခိုင္းရ။
(ဃ) - မိုင္းတြင္းတစ္ခု၌
တစ္ရက္တာအတြင္း ၈ နာရီထက္ ပိုမခိုင္းရ။
(င) - မိုင္းတြင္းဝင္ရန္
မွတ္ပံုတင္ထားသူမွအပ အျခားမည္သူ႔ကိုမွ မိုင္းအတြင္း ဝင္ခြင့္မျပဳရ။
(စ) - အလုပ္သမားတစ္ဦးသည္
အလုပ္လုပ္ေနရင္း ည သန္းေခါင္ေက်ာ္သြားပါက အလုပ္လုပ္ခ်ိန္နာရီကို သန္းေခါင္မေက်ာ္မီ
က အလုပ္စလုပ္ခဲ့သည့္အခ်ိန္မွ စတင္မွတ္ရမည္။
(ဆ) - အလုပ္စခ်ိန္၊
ၿပီးခ်ိန္တို႔ကို မိုင္းတြင္း အေပၚတြင္ေရာ၊ ေအာက္တြင္ပါ ျပသထားရမည္။
(ဇ) - (ဆ) တြင္ေဖာ္ျပထားသည့္
အလုပ္လုပ္ခ်ိန္မ်ားကို လုပ္ငန္းမစတင္မီ (၇) ရက္ အနည္းဆံုးႀကိဳတင္ ျပထားရမည္။
(ဈ) - (ဆ) တြင္ေဖာ္ျပထားသည့္
အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ကို ေျပာင္းလဲခဲ့ပါက အလုပ္ခ်ိန္ေျပာင္းလဲ မလုပ္မီ အနည္းဆံုး (၇) ရက္
ႀကိဳတင္၍ ေၾကာ္ျငာသင္ပုန္းတြင္ ကပ္ထားရမည္။ စစ္ေဆးေရးမႉးခ်ဳပ္ကိုလည္း တင္ျပရမည္။
(ည) - (ဆ) တြင္ေဖာ္ျပထားသည့္အခ်ိန္မ်ားမွလဲြ၍
မည္သူမွ မိုင္းအတြင္း အလုပ္မလုပ္ရ။
(ဋ) - အကယ္၍ လုပ္သားတစ္ဦးသည္
စေန၊ တနဂၤေႏြေန႔မ်ား၏ ေရွ႔ ၃ ရက္ သို႔မဟုတ္ ေနာက္ ၃ ရက္အတြင္း နားရက္ တစ္ရက္မွ ရမထားခဲ့ပါက
ထို စေန၊ တနဂၤေႏြေန႔မ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္ခြင့္ မျပဳရ။
(ဌ) - နားရက္ကို အစားထိုးခြင့္
မျပဳ။
(ဍ) - နားရက္မ်ားတြင္
အလုပ္လုပ္ခဲ့ရေသာ လုပ္သားမ်ားအတြက္ နားရက္အစားထိုးေပးမည္ ဆိုပါက အလုပ္လုပ္ခဲ့ရေသာ နားရက္
အေရအတြက္ႏွင့္ ညီမွ်စြာ ထုိလအတြင္း အစားထိုးနားရက္မ်ားကို ခံစားေစရမည္။
(လ) - ၂ ရက္ အျပည့္အဝ
မနားရဘဲ မည္သူ႔ကိုမွ တစ္ဆက္တည္း ၁၀ ရက္ မလုပ္ခိုင္းရ။
ထုိမိုင္းတြင္းနည္းဥပေဒ
အခန္း (၁၉) တြင္ မိုင္းတြင္း၌ အႏၱရာယ္ကင္းေရး ပံ့ပိုးမႈမ်ားႏွင့္ မေတာ္တဆမႈ ကာကြယ္ေရးကို
ပုဒ္မ - ၁၀၁၊ ၁၀၂၊ ၁၀၃၊ ၁၀၄၊ ၁၀၅ တို႔ျဖင့္ ျပ႒ာန္းထား၏။
၃။
မိုင္းတြင္း၌ ႀကံဳေတြ႔ရႏုိင္ေသာ အႏၱရာယ္မ်ား ႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္နည္းမ်ား
၃၊
၁။ ေလဝင္ေလထြက္ ေကာင္းမြန္မႈ
မိုင္းတြင္း၌
ေလဝင္ေလထြက္ ေကာင္းမြန္မႈမွာ အေရးႀကီးဆံုးေနရာမွ ပါ၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူသည္ ေအာက္ဆီဂ်င္ျဖင့္
အသက္ရွင္ေနရသည္။ အကယ္၍ ေအာက္ဆီဂ်င္သာမရခဲ့ပါက ၁၀ မိနစ္အတြင္း ေသႏုိင္သည္။ ေသသည္ဆိုရာတြင္
တစ္ဦးတည္း ေသတာမဟုတ္။ ထိုေအာက္ဆီဂ်င္ အျပည့္အဝမရရိွသည့္ ေနရာမွ လူအားလံုး ေသႏုိင္ေလသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မိုင္းတြင္း၌ ေအာက္ဆီဂ်င္မျပတ္ရေနေရးမွာ အသက္တမွ် အေရးႀကီးလွ၏။
လူတို႔အသက္ရွင္ရန္
လုိအပ္ေသာ ေအာက္ဆီဂ်င္ (O2) ပမာဏမွာ ၁၉.၅% မွ ၂၃.၅% ထိ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ထက္နည္းလွ်င္ေသာ္
လည္းေကာင္း၊ မ်ားလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း အသက္အႏၱရာယ္ရိွ၏။
ေအာက္ဆီဂ်င္မျပတ္ရေနေစရန္
ေလဝင္ေလထြက္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ထားရမည္။ ထုိ႔ျပင္ ေလေပးမႈစနစ္ ပ်က္ယြင္းမသြားေစရန္ လည္း
ထိန္းသိမ္းထားရမည္။ ေလေပးမႈစနစ္ရိွေနသည့္တိုင္ ထိုစနစ္ ပ်က္ယြင္းသြားမည္ဆုိပါကလည္း
ေသႏုိင္သည္သာ ျဖစ္၏။
မိုင္းအတြင္း၌
အဆိပ္ေငြ႔မ်ား၊ အပူ၊ ဖုန္မႈန္႔တို႔ ရိွေနႏိုင္သည္ျဖစ္ရာ ထုိအရာမ်ားသည္ က်န္းမာေရးကို
ခြ်တ္ယြင္းေစႏုိင္သည္၊ ေသေစႏိုင္သည္။ မီသိန္းအစုအေဝး ႏွင့္ အျခားေျမေအာက္ရိွ ေလထုကို
ညစ္ညမ္းေစသည့္ အရာမ်ား ေလ်ာ့နည္းေစရန္ ေကာင္းမြန္ထိေရာက္ေသာ ေလေပးစနစ္ လို၏။
မိုင္းတြင္း၌
လူမ်ားရိွေနစဥ္ တေလွ်ာက္လံုး ေလမႈတ္သြင္းေပးထားရမည္။ တစ္ခု သို႔မဟုတ္ ထိုထက္မကေသာ ေလမႈတ္စက္မ်ား
ကို မိုင္းတြင္းအျပင္ဘက္၌ တပ္ဆင္ေပးထားရမည္။ ေလသည္ တစ္လမ္းသြားျဖစ္ၿပီး မိုင္းအတြင္း
လူမ်ားအလုပ္လုပ္ရာ ေနရာ အားလံုးသို႔ေရာက္ေအာင္ ေလပိုက္လိုင္းခဲြမ်ားျဖင့္ သြယ္တန္း
ပို႔ေပးထားရမည္။
ေလမႈတ္စက္အရြယ္အစား၊
အေရအတြက္၊ တပ္ဆင္ပံုတပ္ဆင္နည္းကို ကြ်မ္းက်င္ေသာ အင္ဂ်င္နီယာက တြက္ခ်က္ေပးသည့္ အတိုင္း
တပ္ဆင္ရမည္။ ေလမႈတ္စက္ႏွင့္ ေလပိုက္ကို အရံတစ္လံုး အၿမဲထားရမည္။ (ထို႔အတူ လွ်ပ္စစ္လိုင္းကိုလည္း
အရံ တစ္လိုင္း အၿမဲထားရမည္။) သို႔မွသာ တစ္လုိင္းမေကာင္းက က်န္တစ္လိုင္းကို ခ်က္ခ်င္းသံုးႏုိင္မည္ျဖစ္၏။
ေရပန္းမ်ားျဖင့္
ပက္ျဖန္းေပးျခင္းသည္ မိုင္းအတြင္း ဖုန္မ်ား ေလ်ာ့နည္းသြားေအာင္ လုပ္ေပးသည့္ နည္းလမ္းတစ္ခုျဖစ္၏။
ထို႔ျပင္ scrubber fan မ်ား တပ္ဆင္ထားျခင္းျဖင့္ ဖုန္မႈန္႔အားလံုး ကုန္စင္သည့္တိုင္
လုပ္ေပးႏုိင္သည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ Scrubber fan ဆိုသည္မွာ ဖုံ အမႈန္မ်ားပါသည့္
ေလမ်ားကို ပန္ကာျဖင့္ စုပ္ယူကာ ထိုပန္ကာႀကီးအတြင္း၌ပင္ ဖုန္၊ အမႈန္မ်ားကို ေရမႈန္ေရမႊားမ်ားျဖင့္
ျဖန္းကာ သန္႔စင္ေစျခင္း ျဖစ္သည္။ ပုံတြင္ ၾကည့္ပါ။
မိုင္းတြင္း၌
ရိွႏုိင္ေသာ ဓာတ္ေငြ႔မ်ားသည္ ေအာက္ဆီဂ်င္ကို ဖယ္ထုတ္ပစ္ႏိုင္သည္၊ မိုင္းလုပ္သားမ်ားအား
အဆိပ္သင့္ေစႏုိင္ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိုင္းတြင္းသို႔ ဆင္းမည့္ လုပ္သားမ်ားသည္ ဓာတ္ေငြ႔တုိင္းမီတာမ်ား
ဝတ္ဆင္ကာ ဆင္းရမည္။ ထို ဓာတ္ေငြ႔တိုင္း မီတာမ်ားသည္ အနည္းဆံုးအားျဖင့္ ဟိုက္ၿဒိဳဂ်င္ဆာလဖိုဒ္
(H2S), ကာဘြန္မုိေနာက္ဆိုဒ္
(CO), ေအာက္ဆီဂ်င္ (O2) ႏွင့္ မီးေလာင္ေပါက္ကဲြေစတတ္ေသာ
ဓာတ္ေငြ႔ (LEL - Lower Explosive Limit) ေလးမ်ိဳးကို တိုင္းေပးႏုိင္ရမည္။ မီသိန္းဓာတ္ေငြ႔
ကိုပါတိုင္းႏုိင္လွ်င္ အလြန္ေကာင္းသည္။ မီးေလာင္ေစတတ္ေသာ ဓာတ္ေငြ႔ (flammable gas)
1.4% ထက္ ပိုမ်ားေနၿပီဆိုလွ်င္ အလုပ္အားလံုးကို ခ်က္ခ်င္းရပ္၍ လူအားလံုး မိုင္းတြင္းအျပင္သို႔
ထြက္လာၾကရမည္။
ဓာတ္ေငြ႔မ်ား၏
ခြင့္ျပဳပမာဏ (PEL - Permissible Exposure Limit) မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္၏။
|
စဥ္
|
ဓာတ္ေငြ႔
|
PEL
|
STEL
|
|
၁
|
ဟိုက္ၿဒိဳဂ်င္ဆာလဖိုဒ္
|
၁၀
|
၁၅
|
|
၂
|
ကာဘြန္မိုေနာက္ဆိုဒ္
|
၂၅
|
--
|
|
၃
|
အမိုးနီးယား
|
၂၅
|
၃၅
|
|
၄
|
ကလိုရင္း
|
၀.၅
|
၁.၀
|
|
၅
|
ႏိုက္ႀတိဳဂ်င္ေအာက္ဆိုဒ္
|
၂၅
|
--
|
|
၆
|
ဆာလဖာဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္
|
၂
|
၅
|
PEL
(Permissible Exposure Limit) = ၈ နာရီအတြက္ ခံႏိုင္သည့္ ပမာဏ
STEL
(Short Term Exposure Limit) = ၁၅ မိနစ္အတြက္ ခံႏုိင္သည့္ ပမာဏ
၃၊
၂။ ဓာတ္ေငြ႔ႏွင့္မီးပြား ပြတ္တိုက္မိျခင္း
ေက်ာက္မီးေသြးမိုင္းမ်ားတြင္
ဓာတ္ေငြ႔ႏွင့္ မီးပြားထိေတြ႔ရာမွ ေပါက္ကဲြမႈမ်ား ျဖစ္တတ္သည္။ အထူးသျဖင့္ မီသိန္းဓာတ္ေငြ႔သည္
ေက်ာက္မီးေသြးတြင္း ေပါက္ကဲြမႈမ်ားကို အမ်ားဆံုးျဖစ္ေစႏုိင္သည့္ ပင္မ အရင္းအျမစ္ပင္
ျဖစ္၏။ ေနာက္တစ္ခုမွာ ေက်ာက္မီးေသြး မႈန္မ်ားေၾကာင့္ ေပါက္ကဲြျခင္းျဖစ္၏။ ေက်ာက္မီးေသြးမႈန္မ်ားေၾကာင့္
ေပါက္ကဲြမႈမျဖစ္ေစရန္ မိုင္းတြင္းတစ္ခုလံုးကို ထံုးေက်ာက္မႈန္ မ်ားကို ျဖဴးေပး၏။
မီသိန္းဓာတ္ေငြ႔ေၾကာင့္
ေပါက္ကဲြမႈႏွင့္ ေက်ာက္မီးေသြးမႈန္မ်ားေၾကာင့္ ေပါက္ကဲြမႈမွာ သီးသန္႔စီျဖစ္၏။ ဓာတ္သတၱဳတူးေဖာ္ရာတြင္
အသံုးျပဳသည့္ စက္ကိရိယာမ်ား၏ ပြတ္တိုက္မႈေၾကာင့္ ထြက္လာေသာ အပူႏွင့္ သတၱဳနွင့္ေက်ာက္သားတို႔
ထိခိုက္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ မီးပြားမ်ားသည္ မီသိန္းဓာတ္ေငြ႔ႏွင့္ ေက်ာက္မီးေသြးမႈန္မ်ားကို
ထိမိရာမွ မီးေလာင္ေပါက္ကဲြမႈ ျဖစ္တတ္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ပင္
ေက်ာက္သားမ်ားကို အေအးျဖတ္နည္း (cool rock-cutting) ျဖင့္ျဖတ္ပါက ေရျဖန္းေပးသည့္နည္းကို
သံုးၾကသည္။
မီးေလာင္လွ်င္
မီးၿငိမ္းသတ္ႏိုင္ရန္ အလုပ္လုပ္သည့္ေနရာတြင္ မီးသတ္ဘူးမ်ား အရံသင့္ထားရိွေပးရမည္။ သို႔ေသာ္
မိုင္းအတြင္း၌ ကာဘြန္ဒုိင္ေအာက္ဆိုဒ္ျဖင့္ မီးၿငိမ္းသတ္လွ်င္ အႏၱရာယ္မ်ားသည္။ ဓာတုေဆးမႈန္႔ပါ
မီးသတ္ဘူး (ABC fire extinguisher) သာ သံုးသင့္သည္။ သို႔တုိင္ အလံုပိတ္ေနရာျဖစ္သည့္အတြက္
မီးသတ္သူကို အႏၱရာယ္မျဖစ္ေစေရးလည္း အေရးႀကီး၏။
မီးသတ္သည့္အခါ
မီးသတ္သူသည္ ထြက္ေပါက္ရိွရာဘက္မွ ေန၍ မီးသတ္ရမည္။ ေလာင္ေနသည့္မီးကို ထိန္းႏိုင္သည္
ထင္မွ သတ္ပါ။ မီးမ်ားလွ်င္ အရဲကိုးၿပီး မီးမသတ္ပါႏွင့္။ ထိုေနရာမွ လြတ္ရာသို႔ ထြက္ေျပးဘို႔သာ
ႀကိဳးစားပါ။
၃၊
၃။ ဆူညံသံ
မိုင္းလုပ္သားမ်ားသည္
အလြန္မာေက်ာလွသည့္ ေက်ာက္ဖ်ာမ်ားကို ခဲြရန္ စြမ္းအားအလြန္ေကာင္းေသာ စက္မ်ားလိုသည္။
မိုင္းတြင္းမ်ားမွာ အလံုပိတ္အခန္းမ်ားျဖစ္သျဖင့္ စက္ႀကီးမ်ား၏ ဆူညံမႈမွာ ျပင္ပမွာထက္
ပိုသည္။ ထိုဆူညံမႈေၾကာင့္ မိုင္းလုပ္သား မ်ား အၾကားအာရံု ခ်ိဳ႔ယြင္းႏိုင္သည္။
မိုင္းတြင္းမ်ား
ၿပိဳမက်ေစရန္ အမိုးမ်ားလုပ္ေပးသည့္ roof bolter စက္မ်ားဆိုလွ်င္ ဆူညံသံ ၁၁၅ ဒက္ဆီဘယ္ထိ
ရိွသည္။ အလံုခန္းျဖစ္၍ စက္မွထြက္လာသည့္ အသံမ်ားမွာ အျပင္မေရာက္ဘဲ အတြင္း၌ပင္ ပဲ့တင္သံမ်ားျဖင့္
ပိုမိုဆူညံေနေလရာ သင့္ေတာ္သည့္ နားအကာအကြယ္မ်ားသာ ဝတ္ဆင္မထားပါက မိုင္းလုပ္သားမ်ားမွာ
အေႏွးႏွင့္ အျမန္ နားေလးသည့္ ေဝဒနာကို ခံစားရမည္ ျဖစ္ေပသည္။
Roof
bolter မ်ားသာမက အျခား မိုင္းတြင္းသံုးစက္မ်ားျဖစ္သည့္ ေလာ္ရီကားႀကီးမ်ား၊ လြန္စက္မ်ား၊
ဘူဒုိဇာမ်ား၊ front End Loader မ်ားသည္လည္း ဆူညံသံမ်ားကို ထုတ္လႊတ္ေပးသည့္ စက္ႀကီးမ်ားျဖစ္၏။
ထိုဆူညံသံမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ဘို႔ အသင့္ေတာ္ ဆံုးနည္းလမ္းမွာ အင္ဂ်င္နီယာနည္းႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ဒုတိယ အသင့္ေတာ္ဆံုးမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းမွ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း ျဖစ္၏။
မွတ္ခ်က္။ ။ အင္ဂ်င္နီယာနည္းႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းတြင္
မုိင္းလုပ္သားမ်ား အလုပ္လုပ္ေနသည့္ေနရာႏွင့္ စက္မ်ားရိွသည့္ ေနရာအၾကားတြင္ အသံထိန္းနံရံမ်ား
ကာထားေပးျခင္း ပါဝင္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပုိင္းမွ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းတြင္ ဆူညံသံေနရာ၌ လုပ္ကိုင္ရေသာ
လုပ္သားမ်ားကို အဆိုင္းခဲြ၍ လုပ္ေစျခင္း ပါဝင္ပါသည္။
ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းေနာက္ဆံုးအဆင့္ကား
နားအကာ (ear muff)၊ နားအဆို႔ (ear plug) မ်ား ဝတ္ဆင္ေစျခင္းျဖစ္၏။ မိုင္းလုပ္သားတိုင္း
ကို သင့္ေတာ္ေသာ နားအကာအကြယ္ပစၥည္းမ်ား ထုတ္ေပးထားရမည္။
လူတစ္ဦးသည္
၈ နာရီအတြင္း ဆူညံသံ ၈၅ ဒက္ဆီဘယ္ကိုသာ ခံႏိုင္၏။ ထို႔ထက္ပုိပါက နားေလးသည့္ေရာဂါကို
ရမည္။ ၈ဝ% ေသာမိုင္းလုပ္သားမ်ား ၈၅ ဒက္ဆီဘယ္ထက္၊ ၂၅% ေသာမိုင္းလုပ္သားမ်ားမွာ ၉၀ ဒက္ဆီဘယ္ထက္ပိုသည့္
ဆူညံသံမ်ားကို အၿမဲမျပတ္ၾကားေနရသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မိုင္းလုပ္သားမ်ား၏ ထက္ဝက္ခန္႔မွာ
အသက္ ၅၀ အေရာက္တြင္ နားေလးသည့္ ေဝဒနာကို စတင္ခံစားၾကရသည္ ဟု အစီရင္ခံစာမ်ားက ဆိုပါသည္။
(Ref: OSH in Mining New Development and Concerns_M.A.Hermanus (from the Journal
of The Southern African Institute of Mining and Metallurgy.))
ျပႆနာမွာ
နားေလးျခင္းသည္ ခ်က္ခ်င္းျဖစ္သည့္ေရာဂါမဟုတ္။ ၆ ႏွစ္မွ ၁၀ ႏွစ္ ခန္႔ၾကာမွ စတင္ခံစားရသည္ျဖစ္ရာ
မည္သူကမွ ဆူညံသံကုိ ဂရုမစိုက္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤအေၾကာင္းကို မိုင္းလုပ္သားမ်ား နားလည္သေဘာေပါက္ေအာင္
ရွင္းျပေရးမွာလည္း အေရးႀကီးပါသည္။
၃၊
၄။ ေျမၿပိဳၿပီး ပိတ္မိေနျခင္း ႏွင့္ ေက်ာက္တံုးမ်ား ၿပိဳက်ျခင္း
မိုင္းတြင္းတူးရာတြင္
ဖုန္အမႈန္မ်ားႏွင့္ ေက်ာက္တံုးေက်ာက္သားမ်ားစြာကို ထြင္းထုတ္ရသျဖင့္ အတြင္း၌ လိုဏ္ႀကီး
ျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေျမၿပိဳျခင္း၊ ေက်ာက္သားမ်ားကို ခဲြထုတ္ရာမွ ေက်ာက္တံုးမ်ား
ၿပိဳက်လာျခင္းစသည့္ အႏၱရာယ္မ်ားကို ႀကံဳေတြ႔ရ တတ္ပါသည္။
ယခုအခါ
နည္းပညာမ်ားတိုးတက္လာျခင္းႏွင့္အတူ မိုင္းတြင္းမ်ားကို သစ္သားေဒါက္မ်ား၊ သံယက္မမ်ားျဖင့္
ေထာက္ကန္ေပးထား ျခင္းျဖင့္ ေျမၿပိဳမႈ၊ ေက်ာက္တံုးမ်ား ၿပိဳက်မႈမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်လာႏုိင္သည့္တုိင္
မိုင္းတြင္းလူအေသအေပ်ာက္မ်ားအနက္ ေျမၿပိဳၿပီး လူေသမႈမွာ ၅၀% ထိ ရိွေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။
ေျမၿပိဳမႈေၾကာင့္ လူေသဆံုးမႈမ်ားတြင္ လူကိုေျမပို႔ျခင္း၊ ေက်ာက္တံုးမ်ားျဖင့္ ထိခိုက္မိျခင္း
စသည္တို႔သာမက ေျမက်င္းအတြင္း ပိတ္မိေန၍ ေအာက္ဆီဂ်င္မရေသာေၾကာင့္ ေသဆံုးျခင္းမ်ားပါ
ပါဝင္ပါသည္။ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္က ခ်ီလီတြင္ မိုင္းတြင္းၿပိဳက်မႈျဖစ္ခဲ့ရာ အတြင္း၌ ပိတ္မိေနသည့္
မိုင္းလုပ္သား ၃၃ ဦးကို တူးေဖာ္ကယ္တင္ခဲ့ရာ ၆၉ ရက္ၾကာခဲ့ပါသည္။
၃၊
၅။ အပူလြန္ကဲျခင္း
မိုင္းတြင္း၌
ေတြ႔ႀကံဳရသည့္ ေနာက္အႏၱရာယ္တစ္ခုမွာ အပူလြန္ကဲျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မုိင္းတြင္းသည္ အလံုပိတ္ေနရာျဖစ္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ စက္ယႏၱယားႏွင့္ မိုင္းလုပ္ငန္းမွထြက္လာသည့္ အပူမ်ားသည္ အျခားေနရာသို႔မေရာက္ဘဲ
ေလွာင္ေနတတ္သည္။ အပူလြန္ကဲျခင္း (heat stroke, heat stress) ေၾကာင့္လည္း လုပ္သားမ်ား
အသက္ဆံုးရံႈးရႏုိင္သည္။ အပူဒဏ္ကိုေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္သည့္ နည္းတစ္နည္းမွာ ေလမႈတ္သြင္းေပးျခင္းျဖစ္၏။
အလံုပိတ္အခန္းတြင္းရိွ အပူမ်ားသည္ မသန္႔စင္ေသာေလမ်ားႏွင့္အတူ အျပင္သို႔ ထြက္သြားသည္။
ေခတ္မီ
မိုင္းတူးေဖာ္ျခင္းနည္းမ်ားတြင္ လူမ်ားမိုင္းတြင္း ဝင္ေနခ်ိန္ကို ေလွ်ာ့ခ်ရန္ အေဝးမွ
ထိန္းခ်ဳပ္သည့္စနစ္ (remot control operation system) မ်ားကို အသံုးျပဳလာၾကသည္။ သို႔တိုင္
မိုင္းတြင္းမ်ားသို႔ လူကုိယ္တုိင္ ဆင္းၾကည့္ေနရေသးသျဖင့္ အႏၱရာယ္ ကေတာ့ ရိွေနၿမဲျဖစ္ပါသည္။
အလြန္ပူေသာေနရာ၌
အလုပ္လုပ္ရလွ်င္ လူခႏၶာကုိယ္မွ ေရဓာတ္ဆံုးရံႈးပါသည္။ ထုိအခါ ထိုေရဓာတ္ကို ျပန္လည္ အစားထိုးရန္
ေရမ်ားမ်ား ေသာက္ရမည္။ သုိ႔ေသာ္ အရက္၊ အခ်ိဳရည္မ်ားကို အမ်ားအျပား မေသာက္ရ။ ေရကိုမူ
ေသာက္ႏုိင္သေလာက္ ေသာက္ပါ။
ေနာက္တစ္နည္းမွာ
အလြန္ပူသည့္ေနရာမွ ေဝးရာသုိ႔သြားကာ မၾကာခဏ အပန္းေျဖျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
၃၊
၆။ ေဖာက္ခဲြေရးပစၥည္းမ်ား အႏၱရာယ္
မိုင္းတြင္းမ်ား၌
ေဖာက္ခဲြေရးပစၥည္းမ်ားကိုလည္း သံုးရတတ္ပါသည္။ ေဖာက္ခဲြေရးပစၥည္းမ်ားကို သိုေလွာင္ရာတြင္လည္းေကာင္း၊
သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ရာ၊ ကိုင္တြယ္ရာတြင္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ အသံုးျပဳရာတြင္ေသာ္လည္းေကာင္း အႏၱရာယ္ကင္းေရးနည္းနာမ်ား
ကို လုိက္နာၿပီး စနစ္တက် မသံုးစဲြပါက မလုိအပ္သည့္ အခ်ိန္၊ ေနရာမ်ား၌ ေပါက္ကဲြမည့္ အႏၱရာယ္ကို
ႀကံဳေတြ႔ရတတ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဖာက္ခဲြေရးပစၥည္းမ်ားကို ကိုင္တြယ္သံုးစဲြမည့္သူမ်ားအား
နားလည္တတ္ကြ်မ္းေစရန္ ေသေသခ်ာခ်ာ သင္ၾကား ေလ့က်င့္ေပးထားရပါမည္။
၃၊
၇။ ဖုန္၊ အမႈန္မ်ား၏ အႏၱရာယ္
မိုင္းလုပ္သားမ်ားအတြက္
ေနာက္အႏၱရာယ္တစ္ခုမွာ ဖုန္၊ အမႈန္မ်ားျဖစ္ပါသည္။ မိုင္းတြင္း၌ ေျမႀကီး၊ ေက်ာက္တံုးေက်ာက္ခဲမ်ားကို
တူးရသည္၊ ေကာ္ရသည္၊ ေျခရသည္၊ ခဲြရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိုင္းတြင္းအလုပ္သည္ ဖုန္အမႈန္ အလြန္ထြက္ေသာ
အလုပ္ျဖစ္၏။ ေက်ာက္မီးေသြးမႈန္မ်ားမွာ အလြန္႔အလြန္ေသးငယ္လွသျဖင့္ အခ်ိဳ႔အမႈန္မ်ားကို
သာမန္မ်က္စိျဖင့္ပင္ မျမင္ရေပ။ အခ်ိဳ႔အမႈန္မ်ားမွာ ၁၀ မိုက္ခရြန္ေအာက္ပင္ ငယ္ေလသည္။
(၁ မိုက္ခရြန္ = ၁ မီတာ၏ အပံုတစ္သန္းပံု - ၁ ပံု) အျခားအမႈန္မ်ားမွာ ေက်ာက္မႈန္မ်ား၊
သဲမႈန္မ်ားႏွင့္ ဆီလီကာမႈန္မ်ားျဖစ္သည္။
ထိုအမႈန္မ်ားကို
ရႉမိပါက မိုင္းလုပ္သားမ်ားတြင္ အသက္ရႈလမ္းေၾကာင္းဆိုင္ရာ ေရာဂါမ်ားရႏိုင္သည္။ ပို၍ဆုိးဝါးေသာ
အေျခအေန တြင္ အဆုပ္ကင္ဆာပါရႏိုင္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုဖုန္အမႈန္မ်ားကို စုပ္ယူႏိုင္သည့္
ဖုန္စုပ္စက္ (dust absorbe) မ်ား တပ္ဆင္ အသံုးျပဳရမည္။ လုပ္သားမ်ားကိုလည္း အသက္ရႉ အေထာက္အကူကိရိယာ
(respirator) မ်ား ဝတ္ဆင္ အလုပ္လုပ္ခိုင္းေစရမည္။
၃၊
၈။ လွ်ပ္စစ္အႏၱရာယ္
မီးထြန္းရန္အတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊
လက္သံုးကိရိယာမ်ား၊ စက္မ်ားအတြက္ေသာ္ လည္းေကာင္း လွ်ပ္စစ္သည္ မရိွမျဖစ္ လိုအပ္၏။ ေျမေအာက္တြင္
အလုပ္လုပ္ရာ၌ ေနရာအခက္အခဲေၾကာင့္ ဓာတ္ႀကိဳးမ်ားႏွင့္လူတို႔ ထိမိခိုက္မိႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္
ဓာတ္ႀကိဳးမ်ား ေကာင္းမြန္ေနေရး အေရးႀကီး၏။ ဓာတ္ႀကိဳးမ်ားေပါက္ၿပဲေနပါက ခ်က္ခ်င္းျပင္ဆင္သံုးရပါမည္။
သုိ႔မဟုတ္လွ်င္ ေပါက္ၿပဲေနသည့္ ေနရာကို ထိမိ၍ ဓာတ္လိုက္ႏိုင္၏။
ဓာတ္လိုက္သည့္အခါ
ဗို႔အားျမင့္လွ်ပ္စစ္ထက္ ဗို႔အားနိမ့္လွ်ပ္စစ္က လူအတြက္ အႏၱရာယ္ပိုနည္းသည္။ ထို႔ေၾကာင့္
အလံုပိတ္ အခန္းမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္သည့္အခါ အိမ္သံုး ၂၄၀ ဗုိ႔အားထက္။ တစ္ဆင့္နိမ့္ေသာ
၁၁၀ ဗို႔အားကိုသာ သံုးသင့္သည္။ ထို႔ျပင္ လက္သံုးလွ်ပ္စစ္ကိရိယာမ်ားကိုလည္း ဗို႔အားနိမ့္
၅၅ ဗို႔ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ားသာ သံုးသင့္၏။
ဓာတ္ႀကိဳးမ်ားကို
လွ်ပ္ကာႏွစ္ထပ္ပါေသာ ဓာတ္ႀကိဳး (double insulated electrical cables) မ်ားသာ သံုးသင့္၏။
မီးသြယ္သည့္ အခါ မီးႀကိဳးမ်ားကို သတၱဳမဟုတ္သည့္ ခ်ိတ္မ်ားျဖင့္ ၆ ေပအျမင့္မွ သြယ္တန္းရမည္။
(သံခ်ိတ္မ်ားျဖစ္လွ်င္ ပလတ္စတစ္ျဖင့္ အုပ္ထားရမည္။) မီးႀကိဳးမ်ားကို distribution
box မ်ားမွသာ သြယ္ယူရမည္။ Distribution box မ်ားတြင္ ELCB (Earth Leakage Circuit
Breaker), RCCB (Residual Current Circuit Breaker), MCB (Miniature Circuit
Breaker) စသည္တို႔ တပ္ဆင္ထားရမည္။ ထိုကိရိယာမ်ားက ေရွာ့ျဖစ္သည့္အခါ လွ်ပ္စီးကုိ ျဖတ္ေထာက္ေပးသည္။
သို႔ျဖင့္ လူကို ဓာတ္လိုက္မည့္ အႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္ေပးသည္။
ေနာက္အေရးႀကီးသည့္အရာတစ္ခုမွာ
တကယ္နားလည္ တတ္ကြ်မ္းသည့္ လွ်ပ္စစ္ကြ်မ္းက်င္သူကိုသာ ဓာတ္ႀကိဳးမ်ားသြယ္ခိုင္း ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းကိရိယာမ်ား တပ္ဆင္ျခင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္း၊ ထိန္းသိမ္းျခင္း စသည္တို႔ကိုလည္း
လွ်ပ္စစ္လုပ္သား အျဖစ္ အလုပ္ခန္႔ထားသူကိုသာ ေစခိုင္းရပါမည္။ မတတ္ကြ်မ္းသာမ်ား မီးလုိင္းမ်ားဆင္ျခင္း၊
ျပင္ျခင္းေတြ႔ပါက ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အေရးယူ အျပစ္ေပး၊ အေရးယူရပါမည္။
၄။
မိုင္းလုပ္သားမ်ား၏ က်န္းမာေရး
လုပ္ငန္းခြင္
အႏၱရာယ္ကင္းေရးႏွင့္ က်န္းမာေရး (Safety and Health) ဟု ဆုိရာတြင္ မ်ားေသာအားျဖင့္
အႏၱရာယ္ကင္းေရး ေလာက္သာ စိတ္ဝင္စားၾကၿပီး အလုပ္လုပ္ရင္း လုပ္သားမ်ားရရိွသြားမည့္ ေရာဂါဘယမ်ားကိုမူ
ေမ့ထားတတ္ၾက၏။ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္မွာ လတ္တေလာႀကံဳေတြ႔ရမည့္ အရာျဖစ္၍ ေရာဂါဘယဟူသည္
ေရရွည္ခံစားရမည့္ ေဝဒနာျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လုပ္သားမ်ား၏ က်န္းမာေရးကိုလည္း အထူးအေလးထား
စဥ္းစားရမည္ ျဖစ္၏။
မိုင္းလုပ္သားမ်ားရႏိုင္သည့္
ေရာဂါမ်ားထဲတြင္ ေအာက္ပါေရာဂါမ်ားပါ၏။
၁။
ဖုန္၊ အမႈန္မ်ားကို ရႈရေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ အသက္ရႉလမ္းေၾကာင္းဆုိင္ရာ ေရာဂါ မ်ား (coal
workers´ pneumoconiosis, silicosis, asbestosis, emphysema, chronic bronchitis)
၂။
ဆူညံသံေၾကာင့္ျဖစ္သည့္ နားေလးမႈ (Noise Induced Deafness)
၃။
ၾကြက္သားမ်ားနာက်င္ကိုက္ခဲျခင္း၊ အရိုးအဆစ္လဲြျခင္း (musculoskeletal disorders), ခါးနာျခင္း
Pneumoconiosis
ကဲ့သို႔ေသာ ေရာဂါမ်ားမွာ ေရာဂါလကၡဏာကို ေစာစီးစြာမျပ။ အႏွစ္ ၂၀ ခန္႔ၾကာမွ ေရာဂါေပၚသည္ျဖစ္ရာ
ေရာဂါျဖစ္သည့္အခ်ိန္တြင္ အလုပ္သမားမွာ မိုင္းတြင္း၌ အလုပ္မလုပ္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ အဘယ္ေၾကာင့္
ေရာဂါျဖစ္ရသည္ကို လမ္းစရွာမရ ျဖစ္တတ္သည္။ ရပ္ေဝးမွလာလုပ္သူမ်ားမွာ မိမိေနရပ္သို႔ျပန္သြားၿပီ
ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေဆးကုသရာတြင္ ပိုမို ရႈပ္ေထြး ခက္ခဲေစသည္။
ေက်ာက္မီးေသြးမႈန္မ်ားကို
ၾကာရွည္စြာ ရႉရိႈက္ေနရသူမ်ားအေနႏွင့္ Coalworker's pneumoconiosis သို႔မဟုတ္ black
lung disease ေရာဂါမ်ား ရႏိုင္၏။ ထိုအမႈန္မ်ားမွာ ခႏၶာကုိယ္အတြင္း ကာလၾကာရွည္စြာ စုေဆာင္းလာသည္ျဖစ္ရာ
ကုိယ္အတြင္းမွ ဖယ္ထုတ္ဖို႔ရာ မျဖစ္ႏိုင္။ ထုိအခါ inflammation, fibrosis ႏွင့္
necrosis ေရာဂါမ်ား ရေစသည္။
၅။
အေရးေပၚအေျခအေန
Ref:
"Code of Practice on Emergency Preparedness and Response"_Mineral
Resources Department, Republic of South Africa
မုိင္းတြင္း၌
ျဖစ္ေပၚႏိုင္သည့္ အေရးေပၚ အေျခအေနအားလံုးကို ခ်ေရးပါ။ ဥပမာ - ေျမၿပိဳျခင္း၊ ေက်ာက္တံုးမ်ား
ၿပိဳက်ျခင္း၊ ေရႀကီးျခင္း၊ အဆိပ္ေငြ႔မ်ား ထြက္ျခင္း၊ ေအာက္ဆီဂ်င္ျပတ္ျခင္း၊ မီးေလာင္ျခင္း၊
လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ ျပတ္ေတာက္ျခင္း၊ ဓာတ္လုိက္ျခင္း စသည္။
ထိုအေရးေပၚ
အေျခအေနတိုင္းအတြက္ တံု႔ျပန္ ေဆာင္ရြက္ရမည္တို႔ကို ေရးသားပါ။ အေရးေပၚအေျခအေနတြင္ ကယ္တင္ရန္
အတြက္ ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းကိရိယာမ်ားကို အဆင္သင့္ျပင္ထားပါ။ ကယ္ဆယ္ေရးအဖဲြ႔ကိုလည္း ဖဲြ႔ထားၿပီး
မည္သည့္ အေရးေပၚအေျခအေနတြင္ မည္ကဲ့သုိ႔ ျပဳမူရမည္ ဆိုသည္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ က်က်နန သင္တန္းေပးထားပါ။
တကယ္ လုပ္တတ္၊ မလုပ္တတ္လည္း ေလ့က်င့္ထားပါ။
မိုင္းလုပ္သားမ်ားအားလည္း
အေရးေပၚ အေျခအေနတြင္ မည္ကဲ့သို႔ တုန္႔ျပန္ရမည္ကို ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးထားပါ။ အသစ္ ဝင္လာသည့္
လုပ္သားအားလံုးကိုလည္း လုပ္ငန္းခြင္ မဝင္မီကတည္းက သင္ၾကားေပးရန္ လိုပါသည္။
အေရးေပၚအေျခအေနတြင္
ဆက္သြယ္ရမည့္ ဖံုးနံပါတ္အားလံုးကို လူတိုင္း သိေနပါေစ။ ဥပမာ - မန္ေနဂ်ာ၊ အင္ဂ်င္နီယာ၊
ႀကီးၾကပ္ေရးမႉး၊ ေရွးဦးသူနာျပဳ၊ အနီးဆံုးေဆးခန္း၊ အနီးဆံုးေဆးရံု၊ မီးသတ္၊ ရဲ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးရံုး
စသည္။
၅၊
၁။ အေရးေပၚအေျခအေနအတြက္ စီစဥ္ရမည့္အရာမ်ား
ü အခ်က္ေပးစနစ္ - အခ်က္ေပးစနစ္သည္
လွ်ပ္စစ္ျဖင့္ အခ်က္ေပးစနစ္ ျဖစ္ႏိုင္သလို လူအားျဖင့္ လွည့္ေသာ ေခါင္းေလာင္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။
အေရးႀကီးသည္မွာ အခ်က္ေပးစနစ္သည္ တကယ္ အလုပ္ျဖစ္ဖို႔ လုိပါသည္။ အေရးေပၚ အေျခအေနတြင္
အခ်က္ေပးစနစ္ ပ်က္ေနပါက အလြန္ အႏၱရာယ္မ်ားပါသည္။
ü ဓာတ္ေငြ႔တုိင္းမီတာ
ေဆာင္ထားပါ။ မိုင္းအတြင္း အလုပ္လုပ္ေနသူမ်ားအားလံုးတြင္လည္း တစ္ဖဲြ႔လွ်င္ ဓာတ္ေငြ႔တုိင္း
မီတာ တစ္လံုးရိွေနသင့္သည္။ အေရးေပၚအေျခအေနႀကံဳေတြ႔ရပါက မိုင္းအတြင္းသို႔ အရမ္းမဆင္းပါႏွင့္။
အဆိပ္ေငြ႔မ်ား ရိွေနႏိုင္သည္။ ဓာတ္ေငြ႔တိုင္းမီတာျဖင့္ တိုင္းတာၿပီး အႏၱရာယ္ကင္းေၾကာင္း
ေသခ်ာမွ ဝင္ပါ။
ü ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ -
လက္ကိုင္ဖုန္းမ်ားသည္ ေျမေအာက္တြင္ လိုင္းမိခ်င္မွ မိပါလိမ့္မည္။ သို႔အတြက္ ေရဒီယို
စကားေျပာစက္ မ်ား ေဆာင္ထားရပါမည္။ ထိုစကားေျပာစက္မ်ား ေကာင္းေကာင္း အလုပ္လုပ္ေနမေနကို
အၿမဲ စစ္ေဆးေနရပါမည္။
ü ေရွးဦးသူနာျပဳ -
အလုပ္လုပ္သည့္ေနရာတြင္ အနည္းဆံုး ေရွးဦးသူနာျပဳတစ္ဦး ရိွေနရမည္။ ေရွးဦးသူနာျပဳ ေဆးေသတၱာကို
လည္း အရံသင့္ထားေပးရမည္။ ေဆးေသတၱာထဲတြင္ ပစၥည္းစံုမစံု အၿမဲ စစ္ေဆးရမည္။ မိုင္းတြင္း
အရြယ္အစားကိုလုိက္၍ ေရွးဦး သူနာျပဳအေရအတြက္ႏွင့္ ေဆးေသတၱာအေရအတြက္ကို ခန္႔မွန္းထားရိွပါ။
ü ကယ္ဆယ္ေရး ပစၥည္းမ်ား
- ဓာတ္ေငြ႔တိုင္းမီတာ၊ ထမ္းစင္၊ အသက္ရႉကိရိယာ (Respirator)၊ ေအာက္ဆီဂ်င္ဘူးပါ အသက္ရႉ
ကိရိယာ (SCBA - Self-Contained Breathing Appratus)၊ ေသာက္ေရ (အလံုအေလာက္ ပါရမည္။ လူတစ္ဦးလွ်င္
ေသာက္ေရ ၂ လီတာရႏိုင္ရန္ ေဆာင္ထားရမည္)၊ အသက္ကယ္ႀကိဳး (lifeline)၊ ကိုယ္သုိင္းႀကိဳး
(Full body harness)၊ ေလွခါး၊ ေပါက္ခြ်န္းေပါက္ျပားစသည့္ ေျမတူးကိရိယာမ်ား၊ ဓာတ္မီး
စသည္
၅၊
၂။ အေရးေပၚအေျခအေနတြင္ ကယ္ဆယ္ျခင္း
v မိုင္းတြင္း၌ မိုင္းလုပ္သားအားလံုး
မည္မွ်ရိွေနသည္ကို သိေနရပါမည္။
v မည္သည့္ အေရးေပၚအေျခအေနျဖစ္သည္
ဆိုသည့္အေပၚမူတည္၍ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ရပါမည္။
v ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ျခင္းျဖင့္
ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္သားမ်ားပါ ထပ္မံ အႏၱရာယ္ႏွင့္ မေတြ႔ႀကံဳရေစရန္ အထူးသတိထားပါ။
v အေရးေပၚအေျခအေနအတြက္
မိမိတို႔တြင္ လံုေလာက္ေသာ ကယ္ဆယ္ေရးကိရိယာ၊ စက္ပစၥည္းမ်ား ရိွသလား ခ်င့္တြက္ပါ။ မီးသတ္တပ္ဖဲြ႔ကို
အကူအညီေတာင္းရန္ လုိအပ္ပါက ဆက္သြယ္ အကူအညီေတာင္းပါ။
v အေရးေပၚ အေျခအေနတိုင္းကို
အေသးစိတ္ မွတ္တမ္းယူထားပါ။
၆။
အႏၱရာယ္ကင္းေရးအတြက္ အႀကံျပဳခ်က္ (၇) ခ်က္
Ref:
7 Safety Tips to Reduce Mining Accidents_Machala Maly @ Reliable Plant
မိုင္းတြင္း၌
အလုပ္လုပ္ျခင္းသည္ အႏၱရာယ္မ်ားလွ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အႏၱရာယ္ကင္းေစေရးအတြက္ လုိက္နာလုပ္ေဆာင္သင့္သည္
တို႔ကို လုပ္ၾကရန္ အလြန္အေရးႀကီးပါသည္။ သို႔မဟုတ္က အသက္မ်ားစြာ ဆံုးရံႈးႏုိင္ပါသည္။
၁။
အႏၱရာယ္တစ္ခုခုေတြ႔ၿပီဆိုလွ်င္ အလ်င္အျမန္ အေရးတယူျပဳပါ။ လ်စ္လ်ဴရႈမေနပါႏွင့္။
ဤအေရးမွာ
လူတိုင္းႏွင့္သက္ဆိုင္သည္။ မည္သူမဆို အႏၱရာယ္တစ္ခုခုေတြ႔ၿပီဆိုလွ်င္ ငါႏွင့္မဆိုင္ဟု
လ်စ္လ်ဴရႈမသြားပါႏွင့္။ တာဝန္ရိွသူမ်ားကို ခ်က္ခ်င္း သတင္းပို႔ပါ။ တာဝန္ရိွသူမ်ားကလည္း
သိသိခ်င္း ခ်က္ခ်င္း အေရးယူေဆာင္ရြက္ရန္ လုိပါသည္။
မိမိအလုပ္လုပ္ေနသည့္
ပတ္ဝန္းက်င္ကို အၿမဲမျပတ္ စစ္ေဆး အကဲခတ္ေနပါ။ မိမိလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္မ်ားကိုလည္း အၿမဲ
ေစာင့္ၾကည့္ေနရန္ လုိပါသည္။ ၎တု႔ိ မူးေမ့လဲက်၊ ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္ၿပီဆိုလွ်င္ အေျခအေနကို
ခ်က္ခ်င္းသတင္းပို႔ပါ။ အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရးအဖဲြ႔ကို အေၾကာင္းၾကားဘို႔ လုိခ်င္လိုပါမည္။
၂။ လုပ္ငန္းမစတင္မီ အႏၱရာယ္ကင္းေရးအစီအမံမ်ားကို
ႀကိဳတင္စီစဥ္ပါ။ ထိုအစီအမံမ်ားကို မိုင္းလုပ္သားအားလံုးကို ရွင္းျပထားပါ။
မိုင္းတြင္း၌ ႀကံဳေတြ႔ရႏုိင္သမွ်
ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားအားလံုးကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားပါ။ မည္သည့္အရာကိုမွ ေပါ့ေလးတဆ သေဘာမထားပါႏွင့္။
အခ်ိန္ယူၿပီး စီစဥ္ပါ။ အႏၱရာယ္ကင္းေရး အစီအမံမ်ားကို အခ်ိန္ယူၿပီး တပ္ဆင္ပါ။ အႏၱရာယ္ကင္းေရး
ဆိုရာတြင္ မ်က္မွန္တပ္ရံု၊ ခေမာက္ေဆာင္းရံုမွ်မဟုတ္။ အႏၱရာယ္မ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္သည့္
နည္းမ်ားကို ဦးစြာစဥ္းစားပါ။ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် နည္းအားလံုးသံုး၍ မေတာ္တဆမႈမျဖစ္ေစရန္
ထိန္းသိမ္းထားပါ။ အႏၱရာယ္ကင္းေရးအစီအမံမ်ားဟူသည္ လူျမင္ ေကာင္းရံုမွ်မဟုတ္။ တကယ္ထိေရာက္ေသာ၊
အက်ိဳးရိွေသာ၊ အလုပ္ျဖစ္ေသာ၊ အႏၱရာယ္ကို အမွန္တကယ္ အကာအကြယ္ ေပးသည့္ နည္းလမ္းမ်ားျဖစ္ပါေစ။
၃။ မိုင္းလုပ္သားအားလံုးကို
လုပ္ငန္းခြင္ အႏၱရာယ္ကင္းေရး သင္တန္းမ်ား ေပးပါ။ ၎တို႔သည္ အႏၱရာယ္ကင္းေအာင္ မည္ကဲ့သို႔
အလုပ္လုပ္ရမည္ကို ေသခ်ာစြာ သိေနပါေစ။
သင္တန္းေပးရာတြင္ ယခုမွေရာက္လာသည့္
လူသစ္မ်ားကိုသာမက အလုပ္လုပ္ေနဆဲ လုပ္သားမ်ားကိုပါ သင္ၾကားေပးရန္ လိုသည္။ တစ္ႏွစ္လွ်င္တစ္ခါ
မြမ္းမံသင္တန္းေပးရမည္။ သင္တန္းတက္ၿပီးေၾကာင္း မွတ္တမ္းမွတ္ရာမ်ား ျပင္ဆင္ထားရမည္။
၎တို႔ကိုယ္တိုင္ယူရမည့္ တာဝန္ဝတၱရားမ်ားကို ေျပာျပရမည္။ သင္ၾကားရာတြင္ စာေတြ႔သာမက လက္ေတြ႔ပါ
ထည့္သြင္း သင္ၾကားေပးရမည္။ ဥပမာ - အသက္ရႈေထာက္ကူျပဳကိရိယာ ဝတ္ဆင္နည္း၊ ကုိယ္သိုင္းႀကိဳးဝတ္ဆင္နည္း၊
အေရးေပၚ အေျခအေနတြင္ မည္ကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္ရမည္ စသည္။
၄။ တစ္ကိုယ္ရည္ကာကြယ္ေရးပစၥည္းမ်ား
(Personal Protective Equipments) ဝတ္ဆင္ပါ။
မိုင္းလုပ္သားမ်ားအေနႏွင့္ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ
တစ္ကိုယ္ရည္ကာကြယ္ေရးပစၥည္းမ်ားကို လိုအပ္သလို ဝတ္ဆင္ရပါမည္။
- ဦးေခါင္းအကာအကြယ္ (helmet)
- မ်က္လံုးအကာအကြယ္ (safety
glasses)
- မ်က္ႏွာအကာအကြယ္ (face shield)
- အၾကားအာရံုအကာအကြယ္ (hearing
protection, ear plug, ear muffs)
- ေျခေထာက္အကာအကြယ္ (safety shoe)
- လက္အိတ္ (handglove)
- အသက္ရႉ အေထာက္အကူကိရိယာ (dust
mask, respirator)
မိုင္းတြင္းသုိ႔ ဝင္ၿပီဆိုသည္ႏွင့္
အနည္းဆံုးေတာ့ ခေမာက္ႏွင့္ဘြတ္ဖိနပ္ကို ဝတ္ရပါမည္။ လက္အိတ္သည္လည္း မဝတ္မျဖစ္ ဝတ္ရန္လို၏။
ကယ္ဆယ္ေရးအတြက္ ကိုယ္သုိင္းႀကိဳးလည္း လုိပါလိမ့္မည္။ မိုင္းအတြင္း အလုပ္လုပ္ေနရေသာေၾကာင့္
အၾကမ္း ပတမ္းခံႏိုင္ေသာ အလုပ္ဝတ္စံုလည္း ထုတ္ေပးထားရမည္။ ထို႔ျပင္ ထို တစ္ကုိယ္ေရကာကြယ္ေရးပစၥည္းမ်ား
သိမ္းဆည္းရန္၊ ေဆးေၾကာရန္ ေနရာလည္း ပံ့ပိုးေပးရပါမည္။
၅။ ကြ်မ္းက်င္ေသာ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးတစ္ေယာက္၏
အနီးကပ္ ႀကီးၾကပ္ေပးမႈ
အႏၱရာယ္မ်ားသည့္ အလုပ္မ်ားကို လုပ္ရာတြင္
ကြ်မ္းက်င္သည့္ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉး၏ အခန္းက႑မွာ အလြန္အေရးႀကီးပါသည္။ လုပ္သားမ်ား၏ အႏၱရာယ္ကင္းေရး၊
ေရာဂါကင္းေရးသည္ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉး၏ တတ္သိလိမၼာမႈ၊ စီမံခန္႔ခဲြတတ္မႈေပၚ မ်ားစြာ မူတည္ေန၏။
ကြ်မ္းက်င္လိမၼာသည့္ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးသည္
၎လုပ္ရမည့္လုပ္ငန္းကို ေသခ်ာစြာနားလည္သည္။ မည္သည့္လက္နက္ကိရိယာ မ်ားလိုသည္ကို သိသည္။
မည္သည့္စက္ကိရိယာမ်ားလိုသည္ကို ႀကိဳတင္စီမံတတ္သည္။ လုပ္ရမည့္ လုပ္ငန္းအစီအစဥ္ကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု
အစဥ္အတိုင္း ေသသပ္က်နစြာ လုပ္သြားတတ္သည္။ လုပ္ငန္းတစ္ခုကို မေတာ္တဆမႈမျဖစ္ေစရဘဲ ေခ်ာေခ်ာ
ေမာေမာၿပီးသြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္သည့္ အရည္အခ်င္းရိွသည္။
ထို႔အတူပင္ ၎လက္ေအာက္ရိွလုပ္သားမ်ား၏
က်န္းမာေရးႏွင့္ အႏၱရာယ္ကင္းေရးအတြက္ လိုအပ္သည့္ အစီအမံမ်ားကို စီမံတတ္သည္။ ၎သည္ အလုပ္သမားမ်ားကို
လုပ္ခိုင္းရံုမွ်သာမဟုတ္။ ၎တို႔လုပ္ေနသည္မ်ား မွန္မမွန္၊ အႏၱရာယ္ ကင္းမကင္း၊ သံုးေနသည့္
လက္သံုးကိရိယာမ်ားသည္ သင့္ေတာ္သည့္ လက္နက္ကိရိယာမ်ား ဟုတ္မဟုတ္ စသည္တုိ႔ကို အၿမဲ အနီးကပ္
ေစာင့္ၾကည့္ေနကာ လုပ္ပံုလုပ္နည္းမွားေနပါက ျပန္လည္ တည့္မတ္ေပးသည္။ လုပ္သားမ်ား အႏၱရာယ္ကင္းစြာ
အလုပ္လုပ္ႏုိင္ ေရးအတြက္ အလံုးစံုတာဝန္ယူ လုပ္ကိုင္တတ္သည္။
အႏၱရာယ္ကင္းေရး စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို မလိုက္နာသည့္
လုပ္သားမ်ားကို မေထာက္မညွာအေရးယူတတ္သည္။ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း မသက္ဆိုင္သူမ်ား မဝင္ရေအာင္
တင္းၾကပ္စြာ တားျမစ္သည္။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ၎တာဝန္ယူလုပ္ကိုင္ေနသည့္ လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း
အႏၱရာယ္တစ္စံုတစ္ရာမက်ေအာင္ ထိန္းထားႏိုင္ေလသည္။
၆။ စာရြက္စာတမ္းျဖင့္ မွတ္တမ္းတင္ထားသည့္ အႏၱရာယ္ကင္းေရး
အစီအစဥ္မ်ား
မည္သည့္လုပ္ငန္းကို လုပ္သည္ျဖစ္ေစ အႏၱရာယ္ကင္းေရး
အစီအစဥ္ရိွရမည္။ ထိုအစီအစဥ္သည္ မိမိလုပ္မည့္လုပ္ငန္းႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ကိုက္ညီမႈရိွရမည္။
ျပည့္စံုလံုေလာက္ရမည္။ ထုိအစီအစဥ္ကို မန္ေနဂ်ာက အတည္ျပဳ လက္မွတ္ထိုးထားရမည္။
ထုိအစီအစဥ္ကို ထိုအလုပ္လုပ္မည့္ လုပ္သားမ်ား
ေသေသခ်ာခ်ာ သိနားလည္ေအာင္ ရွင္းျပထားရမည္။ ရွင္းျပထားေၾကာင္းလည္း မွတ္တမ္းယူထားရမည္။
ထုိ အႏၱရာယ္ကင္းေရး အစီအစဥ္ကို အလုိရိွသည့္အခါတိုင္း အလြယ္တကူရႏိုင္ေစရန္ လုပ္ငန္းခြင္ထဲ၌
ထားရိွရမည္။
၇။ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း၊ စံႏႈန္းမ်ားကို တင္းက်ပ္စြာ လုိက္နာရမည္။
ဥပေဒ၊
နည္းဥပေဒ၊ စံႏႈန္းမ်ားတြင္ လုပ္သားမ်ား အႏၱရာယ္ကင္းစြာ အလုပ္လုပ္ႏုိင္ေရးအတြက္ ျပည့္စုံစြာေဖာျ္ပထားသည္
ျဖစ္ရာ ခ်မွတ္ ျပ႒ာန္းထားသည့္ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း၊
စံႏႈန္းမ်ားကို တင္းက်ပ္စြာ လုိက္နာရမည္။ မန္ေနဂ်ာ၊ အင္ဂ်င္နီယာ၊ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းေရး
အရာရိွသည္ အတည္ျပဳထားသည့္ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒ၊ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း၊ စံႏႈန္းမ်ားကို ေသခ်ာစြာ
သိနားလည္ထားရမည္။ ထုိ႔ျပင္ မိမိလုပ္ငန္းခြင္ကိုလည္း ဥပေဒႏွင့္အညီ ထိန္းထားရန္ အေရးႀကီး၏။
ခ်မွတ္ထားသည့္
ဥပေဒမ်ားကို မလုိက္နာသည့္ ဝန္ထမ္းမ်ားအားလည္း အေရးယူ အျပစ္ေပးရမည္။ အကယ္၍ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္မႈ
မ်ား မၾကာခဏ ျဖစ္ေနပါက အဘယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းရင္းကို စံုစမ္းစစ္ေဆးရမည္။
ဝန္ထမ္းမ်ားသည္ ဥပေဒ၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားမလည္ပါက နားလည္သည္ထိ
ရွင္းျပရမည္။
အကယ္၍
မေတာ္တဆမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚပါက မည္သည့္အတြက္ ျဖစ္ရေၾကာင္း အေျခခံအေၾကာင္းရင္းကို ေဖာ္ထုတ္ပါ။
ထို႔ေနာက္ လုိအပ္သည့္ အကာအကြယ္၊ အတားအဆီးမ်ား ျပဳလုပ္ပါ။ ဆင္တူအမွားမ်ား ထပ္ခါထပ္ခါ
မျဖစ္ပါေစႏွင့္။ အမွားမ်ားမွ သင္ခန္းစာ ယူပါ။
နိဂံုး
မေတာ္တဆမႈဟူသည္
ႀကိဳတင္ကာကြယ္လို႔ရ၏။ လူအေသအေပ်ာက္ အနည္းဆံုးျဖစ္ေစရန္ အလုပ္မလုပ္မီက အႏၱရာယ္ကင္းေရး
အစီအမံမ်ားကို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားရသည္။ ေလာကတြင္ လူ႔အသက္ထက္ အေရးႀကီးတာ ဘာမွ မရိွ။ အႏၱရာယ္မ်ားသည့္
မိုင္းတြင္းမ်ား၌ အလုပ္လုပ္ေနရေသာ လုပ္သားမ်ား အႏၱရာယ္ကင္းေရးအတြက္ ကုန္က်သင့္သည့္
ေငြေၾကးကုန္က်ခံရန္ အလုပ္ရွင္မ်ားကို တိုက္တြန္းပါသည္။
မိမိလုပ္ငန္းတြင္
မေတာ္တဆမႈျဖစ္၍ လုပ္သားမ်ား ေသေၾကပ်က္စီးရလွ်င္ မိမိအတြက္ မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ ေကာင္းႏုိင္စရာ
မရိွပါ။ ဥပေဒျဖင့္ အေရးယူမွာကေနာက္၊ မိမိျပဳသည့္ကံက မိမိထံ ဦးစြာလာမွာျဖစ္ပါသည္။
ဤေဆာင္းပါးသည္
မိုင္းတြင္းအႏၱရာယ္ကင္းေရးကို တစ္စံုတစ္ရာ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစလိမ့္မည္ဟု ယူဆပါသည္။ ပိုမိုသိလို
ေသးသူမ်ား၊ မိမိမိုင္းတြင္း၌ အႏၱရာယ္ကင္းေရးလုပ္ငန္းကို က်က်နန လုပ္လိုသူမ်ား ထုတ္ေဝသူမွတဆင့္
စာေရးသူထံ ဆက္သြယ္ႏုိင္ပါသည္။
ေမာင္လူေအး
Ref:
1.
Mine Safety - Wikipedia
2.
Occupational Safety and Health in Mining - Arbete Och Halsa_University of
Gothenburg
3.
7 Safety Tips to Reduce Mining Accidents_Machala Maly @ Reliable PlantTop of Form
