Tuesday, June 29, 2010

ဆယ္ကုေဋေသာ ပူမႈ (ဒုတိယပိုင္း)

ဤစာကို ေရးရျခင္းမွာ စင္ကာပူတြင္ သည္သို႔သည္ႏွယ္ဇာတ္လမ္းမ်ား ရိွသည္ဆိုျခင္းကို အျခား စင္ကာပူ တြင္ အလုပ္လုပ္ေနၾကသူ ျမန္မာမ်ားလည္း သိေစလို၍ ျဖစ္ပါသည္။ သူတို႔အျဖစ္ကို သိထားျခင္းျဖင့္ တို႔သာဆို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဟု စဥ္းစားဆင္ျခင္ႏိုင္ၾကမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ကိုယ္တိုင္မဟုတ္လွ်င္ေသာ္မွ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ဤလိုကိစၥမ်ိဳးၾကားသိလာရပါက ဒါကေတာ့ ဒီလိုရိွတယ္ဟု အႀကံဉာဏ္မ်ား ေပးႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။

ၿပီးခဲ့ေသာ ဇာတ္လမ္းကို ဆက္ၾကပါစို႔။

(၁) လူစင္စစ္က ေဘာလံုးျဖစ္ရျခင္း

သည္ေန႔ (၂၅-၆-၂၀၁၀) တြင္ေတာ့ အားလံုးေခ်ာေမာစြာ ၿပီးသြားပါၿပီ။ သုိ႔ေသာ္ အဖုအထစ္မ်ားစြာႏွင့္ ျဖစ္၏။

ယမန္ေန႔ (၂၃-၆-၁၀) က MOM မွ အရာရိွက ထိုကိစၥ သူဘာမွမတတ္ႏုိင္ပါ။ Foreign Manpower Management Division သို႔ သြား ဆိုလိုက္ရာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးႏွင့္ လာခဲ့ၾကေသာ ကိုယ့္လူမ်ားလည္း စိတ္ဓါတ္က်ကုန္ကာ ကြ်န္ေတာ့္ဆီ ဖံုးလွမ္းဆက္၏။ ကြ်န္ေတာ္လည္း Foreign Manpower Management Division ကဘာေတြလုပ္သနည္း ဟု အင္တာနက္တြင္ ရွာၾကည့္ေသာအခါ တရားမ၀င္ အလုပ္သမားမ်ား ခန္႔ထားျခင္း၊ အလုပ္သမားမ်ား၏ ေနေရးထိုင္ေရး၊ က်န္းမာေရး၊ အလုပ္သမားမ်ားကို မ်က္ႏွာလဲြခဲပစ္ ထားျခင္း ကိစၥမ်ား၊ ထြက္ေျပးျခင္း ကိစၥမ်ား၊ ေအးဂ်င့္မ်ား တရားဥပေဒကို ေလးစားလိုက္နာေရး စသည္တို႔ကို ေဆာင္ရြက္ေသာအဖဲြ႔ျဖစ္သည္ဟု ေတြ႔ရ၍ ဟုတ္ၿပီ၊ သူတို႔ကမွ တတ္ႏိုင္လိမ့္မည္ ထင္သည္ဟု ကိုဒုကၡသည္တုိ႔ကို နက္ျဖန္ အဲဒီ WMMD ကို သြားျဖစ္ေအာင္ သြားပါ။ သူတို႔လုပ္ေပးႏိုင္ပါလိမ့္မည္ ဟု တိုက္တြန္းရ၏။

သုိ႔ႏွင့္ ၂၄-၆-၁၀ ေန႔တြင္ တစ္အုပ္လံုး FMMD သို႔ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကသည္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ကိုယ္စီႏွင့္။ FMMD ေရာက္ေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း သူတို႔ကို စစ္ခ်က္ယူသည္။ စာရြက္စာတမ္းမ်ားယူသည္။ ေမးျမန္းၿပီးေတာ့မွ ‘အာ၊ မင္းတို႔လခကိစၥက ငါတို႔နဲ႔မဆုိင္ဘူး၊ MOM ကို သြားကြ’ ဟု ပုတ္လႊတ္ျပန္ပါ၏။
အာ၊ ဆရာရယ္၊ မေန႔က MOM officer က ဒီကိုသြားပါဆိုလို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဒီကိုလာခဲ့တာပါ။ ခု MOM ကလည္း ဒီလႊတ္၊ ဒီကလည္း ဒါ ငါတို႔ကိစၥမဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘယ္သူ႔သြားအေဖေခၚရမလဲ ခင္ဗ်ာ။
‘မဟုတ္ဘူးေလကြာ၊ အဲ ဟုတ္တယ္ေလကြာ။ ေနဦးေနဦး၊ ငါ စာေရးေပးလိုက္မယ္။ မင္းတို႔ အဲဒီစာ ယူသြား။ ဒါဆို သူတို႔လုပ္ေပးလိမ့္မယ္။ အလုပ္ရွင္နဲ႔ အလုပ္သမားကိစၥ ဆိုတာ သူတို႔နဲ႔ တုိက္ရိုက္ပတ္သက္တာကြ။ ေရာ့ေရာ့ အဲဒီစာ ယူသြား။ ငါတို႔ကလႊတ္လိုက္တာပါလို႔ သူတို႔ကို ေျပာျပ။‘

သို႔ႏွင့္ ထိုစာကိုယူ။ MOM သို႔ တစ္ေခါက္ျပန္လာရျပန္၏။ လုိရမယ္ရဆိုကာ ထိုစာကို copy တစ္ေစာင္ ကူးထားလိုက္သည္။ သည္တစ္ခါ MOM တြင္ ဆံုရသည္က အမ်ိဳးသမီး officer ျဖစ္၏။ သူကလည္း ‘ဟဲ့၊ အေကာင္ကေလးေတြရဲ့၊ သည္လုိကိစၥမိ်ဳးဆိုတာ FMMD နဲ႔သာဆိုင္တာဟဲ့၊ ငါတို႔နဲ႔ ဘာပတ္သက္တာ လိုက္လို႔။ အဲဒီစာရြက္ေတြထားခဲ့။ ေရာ့၊ ဒီစာယူသြား။ ငါတို႔က လႊတ္လိုက္တာ၊ ဒါ မင္းတို႔နဲ႔ပဲ ပတ္သက္တယ္ လို႔ ေျပာလိုက္။ သြားမွာသြားပါကြယ္။ မင္းတုိ႔ကို အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေပးပါလိမ့္မယ္။’

ဟိုက္ ရွာလပတ္ရည္။ ငါေတာ့ ေသသာေသလိုက္ခ်င္ေတာ့တာပဲ။ FMMD က ေပးလုိက္ေသာ စာကို MOM မွ ယူထားလုိက္သည္ျဖစ္ရာ သူတို႔မွာ လုိရမယ္ရေကာ္ပီကူးထားေသာ စာရြက္ကေလးႏွင့္ ျပန္လာရျပန္၏။

FMMD ေရာက္ေသာ္ MOM မွေပးလုိက္ေသာ စာရြက္ကိုျပကာ ၀င္ခဲ့၏။ သည္တစ္ေခါက္ေတာ့ ကံအနည္း ငယ္ တက္လာၿပီ ဆိုရမည္။ သူတို႔တစ္သိုက္ အရာရိွကို နတ္သံေႏွာကာ တိုင္ေနစဥ္ အိႏိၵယအမ်ိဳးသား အရာရိွတစ္ဦး ၀င္လာၿပီး ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ ဟု ေမး၏။ သူတို႔က အက်ိဳးအေၾကာင္းရွင္းျပေသာအခါ ထို အရာရိွမွာ အနည္းငယ္ တင္းသြားဟန္တူ၏။ သို႔ႏွင့္ သူက စာရြက္စာတမ္းမ်ားေတာင္းကာ စစ္ေဆးၾကည့္ရႈၿပီး သဟာျဖင့္ မင္းတို႔ဘာမွ မပူေလႏွင့္။ ငါရေအာင္လုပ္ေပးမည္ ဆိုကာ အင္တာနက္မွ တစ္ဆင့္ ကုမၸဏီအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဒါရိုက္တာမ်ား၏ အမည္ႏွင့္ ဖံုးနံပါတ္မ်ားကို ကူးယူကာ ဘယ္သူရိွသလားေဟ့ ဟု ဖံုးဆက္ပါေတာ့၏။
ဆရာ ႏုိင္ငံျခားသြားပါတယ္ရွင့္။
ဒါျဖင့္ မင္းတို႔ ဒါရုိက္တာနဲ႔ ဖံုးေျပာခ်င္တယ္ကြယ္။
ဆရာႀကီး မရိွပါဘူး၊ အျပင္ထြက္သြားပါတယ္ရွင့္။
ဒါျဖင့္ မင္းမွတ္ထားလိုက္စမ္းကြယ္။ ငါက MOM က officer ဦးဘယ္သူကဲြ႔။ မင္းတို႔ဆီက ျမန္မာလူမ်ိဳး S Pass holder ေတြ ငါ့ဆီေရာက္ေနတယ္။ မင္းတို႔စာရြက္ စာတမ္းေတြလည္း ငါၾကည့္ၿပီးၿပီ။ မင္းတို႔ သူတို႔ရစရာရိွတဲ့ ပိုက္ဆံေတြ ရွင္းေပးလိုက္ပါ။ ခု၊ ငါသူတို႔ကို လႊတ္လိုက္မယ္။ သူတို႔ကို ပိုက္ဆံေပးတဲ့အခါ လက္မွတ္ထိုးယူခိုင္းပါ။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီ လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့ စာရြက္ေတြ ငါ့ဆီ fax ပို႔လိုက္ပါ။ င့ါ fax နံပတ္က x x x x x x x ၊ နားလည္တယ္ေနာ္။
ဟုတ္ကဲ့၊ မွတ္ထားလိုက္ပါ့မယ္ရွင့္။
ဟိုး၊ ဟိုး၊ ဆရာ၊ ခဏ၊ ခဏေလးေနပါဦး။ ကြ်န္ေတာ္ရွင္းျပျပေစဦး။ ဆရာ၊ သူတို႔က ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆို၊ ေခ်း - ေခြးႏိုင္သလို ႏိုင္တာ ဆရာရဲ့။ သည္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔သာ သြားေတာင္းလို႔ကေတာ့ မေပးေရးခ်၊ မေပးထဲကပါပဲ ခင္ဗ်ာ။ သည္ေတာ့ သူတို႔ကို ဆရာ့ဆီလာေပးခိုင္းပါ ခင္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဆရာ့ဆီကပဲ လာယူျပေစ။ ဒါေလးေတာ့ ကူညီပါဆရာ။

ဟဲဟဲ၊ ဒီမွာ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ပါကြ။ မင္းတို႔ဘာမွ မပူေလနဲ႔။ မင္းတို႔ရံုးကို သြားမွာသာသြားေခ်။ သူတို႔ ကႀကိဳးကေၾကာင္လုပ္ေနရင္ ငါ့ဆီဖံုးလွမ္းဆက္လုိက္။ ေရာ့ ေဟာဒီမွာ ငါ့ဖံုးနံပါတ္။ ဟုတ္ၿပီလား။ မပူပါနဲ႔ ကြာ။ ငါရိွပါတယ္။ ကဲ ကဲ အခ်ိန္ရိွတံုး ရံုးကိုျပန္။ ခဏေနဦး။ ငါ မင္းတို႔ရံုးကို ထပ္မွာလိုက္ဦးမယ္။ ဟဲလို၊ ေအးေအး၊ ငါျပန္ဆက္တာေဟ့၊ ေမာင္ရင္ကေလးေတြေတာ့ မင္းတို႔ဆီလာေနၿပီ။ သူတို႔ရစရာရိွတာေတြ အကုန္ရွင္းေပးလုိက္ေနာ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့လား၊ ဟင္း ဟင္း။

စာဖတ္သူတို႔ မ်က္ေစ့ေညာင္းသက္သာေအာင္ ခရီးခ်ဳံ႔လုိက္ရလွ်င္ သူတို႔ရံုးကို ျပန္ေရာက္သြား၏။ ေအာင္မယ္၊ ခုေတာ့လည္း မ်က္ႏွာေတြက တစ္မ်ိဳးပါလား။ ဟင္၊ သူတို႔မဟုတ္တဲ့အတိုင္း။ တကယ္ ေဆာ္ပေလာ္တီးမည့္သူႏွင့္ေတြ႔ေတာ့လည္း အခ်ိဳးတစ္မ်ိဳးေျပာင္းသြား၏။ မင္းတို႔လက္မွတ္မထိုးရင္ gang star ႏွင့္ျပန္ပို႔မယ္ ဟု ႀကိမ္း၀ါးထားေသာ (တကယ္လည္း ႏွစ္ေယာက္ကို မနက္က gang star အေစာင့္ အေရွာက္မ်ားႏွင့္အတူ ျပန္ပို႔လိုက္ပါ၏။ သို႔ေသာ္ ဟားဟား၊ ဗမာတဲ့ကြ။ နင္တို႔လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္လို႔ရမလား။ ထိုႏွစ္ေယာက္ယခုတိုင္ စင္ကာပူထဲတြင္ ရိွေနပါေသးသည္။ မင္းတို႔ငါ့ကိုထိရဲထိၾကည့္၊ ကိုးသံုးလံုး ႏိွပ္လိုက္မယ္ ဟု တင္းလုိက္ေသာအခါ ထို က်ားကိုးစီးစားမကုန္ေသာ gang star ဆိုသူမ်ား ေနာက္ဆုတ္သြားရေသာ ဟူ၏။) အဲ ႀကိမ္း၀ါးထားေသာ မန္ေနးဂ်င္းဒါရိုက္တာဆိုသူမ်ားမွာ သူမ်ားမိန္းမကို ၾကာကူလီရိုက္ေသာ ေယာက္်ား၏ မ်က္ႏွာေပးမ်ိဳးျဖင့္ သူတုိ႔တစ္သုိက္ကို မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးကာ မင္းတို႔ကြာ၊ ငါတို႔နဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆးညိွလို႔လည္း ရပါတယ္ကြ၊ ကဲ ဘာျဖစ္ခ်င္သလဲေျပာ၊ ငါတို႔ ညိွေပးမယ္ ဆို၏။ ဆိုကာ ရစရာရွိတာမ်ားေတာ့ မေပး။ ပိုက္ဆံငါးရာႏွင့္ လာဘ္ထိုး၏။ ထို႔ျပင္လည္း သူတို႔အုပ္စုထဲမွ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူကို ညီေလး၊ ဟဲဟဲ ဟိုေကာင္ေတြျပန္လႊတ္လိုက္ပါကြာ။ မင္း ငါတို႔နဲ႔အတူ ဆက္ၿပီးလက္တဲြမယ္ မဟုတ္လား။ မင္းကိုငါတို႔ ရာထူးနဲ႔ လခတိုးေပးမယ္ ဟု တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေသြးခဲြျပန္၏။
သူတို႔ ကလိမ္ကက်စ္လုပ္ေနသျဖင့္ ေမာင္ဟိုဒင္းတို႔လည္း ကယ္တင္ရွင္ ဗိုလ္ေအာင္ဒင့္ထံ ဖံုးဆက္ရျပန္၏။ ထိုအခါ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္က သူတို႔မန္ေနဂ်ာထံ ဖံုးေခၚကာ (ဘာေတြေျပာသည္ေတာ့မသိ၊ ပိုက္ဆံရွင္းေပးရန္ ေျပာသည္ ထင္သည္။) ေျပာရာ သူတို႔ရံုးက ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သူတို႕ကို နက္ျဖန္လာခဲ့ပါ။ ရစရာရိွတာ အကုန္ရွင္းေပးမယ္ လို႔ ေျပာလုိက္ၿပီးပါၿပီ။

ထိုအခါ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္က သူတို႔ထံဖံုးဆက္ကာ ‘ေဟ့ေကာင္ေတြ။ ဒါနဲ႔ သူတို႔ေျပာေတာ့ မင္းတို႔ကို အကုန္ရွင္းေပးဘို႔ နက္ျဖန္ ခ်ိန္းထားတယ္ ဆိုကြ။ သူတို႔ ငါ့ကို ခုပဲ ေျပာတယ္။ ‘
ခက္ေတာ့ေနပါၿပီ ဆရာ။ အဲဒါ သူတို႔ သက္သက္လိမ္တာ ဆရာရဲ့။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္က ပိုက္ဆံကို ဆရာ့ကိုလာေပးေစခ်င္တာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ပိုက္ဆံငါးရာေပးၿပီး ေခြ်းသိပ္ေနတာဗ်ာရဲ့။
‘ေဟ၊ ဟုတ္လား။ ဒီလုိလုပ္ကြာ။ ငါ မင္းတို႔စာရြက္စာတမ္းေတြ၊ စစ္ခ်က္ေတြ။ ငါေတြ႔ရိွခ်က္ေတြ။ မင္းတို႔ရံုးနဲ႔ သေဘာတူညီခ်က္ေတြ အကုန္လံုး စံုစံုလင္လင္ MOM ကို email ပို႔လိုက္မယ္။ မင္းတို႔နက္ျဖန္ MOM သြား လိုက္။ သူတုိ႔ အၿပီးျဖတ္ေပးလိမ့္မယ္။ ဟုတ္ၿပီလား။’

၀ႉး၊ မလြယ္ပါလား။

(၂) ေဖာင္ပိတ္သတင္း။

သို႔ႏွင့္ ယေန႔ ၂၅-၆-၂၀၁၀ တြင္ သူရို႔တစ္သိုက္ MOM သို႔ လာခဲ့ရျပန္၏။ သည္တစ္ခါေတြ႔ရသည့္ officer ကေတာ့ အသက္လည္း နည္းနည္းႀကီးၿပီး အေတြ႔အႀကံဳလည္းရိွ၊ မိမိကိုယ္ကိုလည္း ယံုၾကည္မႈအျပည့္ ရိွသည့္သူ ျဖစ္ပံုရသည္။ ခပ္ျပတ္ျပတ္ပင္။ သူတို႔စာရြက္စာတမ္းေတြ စစ္ၾကည့္ၿပီး ညေန ၃ နာရီတြင္ ျပန္လာခဲ့ရန္ ခ်ိန္းဆိုလိုက္ကာ သူေဌးကို ေန႔လည္ ၁၂ နာရီလာရန္ ေခၚလိုက္၏။ သူေဌးျပန္သြားၿပီးေနာက္ ညေန ၃ နာရီတြင္ သူတို႔ႏွင့္ ျပန္ေတြ႔ျပန္၏။
မင္းတို႔ အစကတဲက S Pass ျဖစ္ရဲ့နဲ႔ လခအျပည့္မရတာ ဘာျဖစ္လို႔ ငါတို႔ကို မေျပာတာလဲ။
မေျပာဆို ဆရာရယ္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ခုမွေရာက္တာ၊ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူေဌးနဲ႔ ျပႆနာျဖစ္ၿပီး ခ်က္ျခင္း ျပန္လႊတ္လို႔ကေတာ့ ဂိန္ၿပီေပါ့ဆရာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဒီေရာက္ဘို႔ ရင္းႏွီးထားရတာ မိန္းမ စိန္တစ္ဆင္စာေလာက္ ရိွတယ္ဆရာရဲ့။
ေအးေလ၊ ခုေတာ့ သူတို႔က မင္းတို႔ကို ေနစရာနဲ႔ သြားေရးလာေရးစီစဥ္ေပးထားတယ္ ဆုိေတာ့ ေနာက္ၿပီး ၁၈၀၀ ရပါတယ္ဆိုတဲ့ စာရြက္ေပၚမွာလည္း မင္းတို႔က လက္မွတ္ထိုးထားေသးတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလိုလုပ္ကြာ၊ မင္းတို႔ လခ ၁၈၀၀ နဲ႔ျပန္ရွင္းေပးဘို႔ဆိုတာေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ မင္းတို႔ဆီက ျဖတ္ေတာက္ထားတာေတြ အကုန္ရေစ့မယ္။ ေနာက္ၿပီး ျပန္လႊတ္တဲ့အတြက္ မင္းတို႔ဆီက ၁၀၀၀ ျဖတ္မယ္ဆိုတာ မျဖတ္ေစရဘူး။ မင္းတုိ႔ကိုလည္း ဘယ္သူမွ လက္ဖ်ားနဲ႔ မတို႔ေစရဘူး။ သူတို႔ မင္းတို႔ကို ရစရာရိွတာအားလံုးရွင္းေပးၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး ျပန္လႊတ္ေစရမယ္။ ေက်နပ္ၿပီလား။
ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ။ ဒါနဲ႔ ဟို S Pass ကို ၁၈၀၀ မရဘဲ လိမ္ခန္႔ထားတဲ့ ကိစၥ - -
ေအး၊ ဒါ ငါတို႔ကိစၥ။ ဒီေကာင္ေတြ ဥပေဒကို မေလးမစားလုပ္တဲ့အတြက္ မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ ဆံုးမရမယ္။ ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ့ကြာ ဟင္း။

ပံုျပင္ေလးမွာ ဤမွ်သာ ျဖစ္ပါ၏။

တခ်ိဳ႔က်ေတာ့လည္း ဆရာရယ္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို S Pass သာရေအာင္ ေလွ်ာက္ေပးပါခင္ဗ်ာ။ လခကို ႀကိဳက္သေလာက္သာေပးပါ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္ပါ့မယ္ ဟု ဆိုသူမ်ားလည္း ရိွပါ၏။ သည္ေတာ့ ဆင္ျခင္ၾကပါ။ ကိုယ့္အလြန္လည္း မျဖစ္ေစႏွင့္။ သူတို႔အလြန္လုပ္လွ်င္လည္း သူတို႔အမွားကို ကိုယ့္အမွားမျဖစ္ေအာင္ သတိထားပါဟုသာ မွာခ်င္ပါသည္။ သင္ခန္းစာယူႏုိင္ၾကေစရန္ ေ၀မွ်လိုက္ရပါ၏။

ေအးၿငိမ္း
၂၅-၀၆-၂၀၁၀
ည ၁၁း၃၀ နာရီ

No comments: