(၁) လူႀကီးလုပ္သူ၏ တာ၀န္
စင္ကာပူႏုိင္ငံတြင္ ျပဌာန္းထားေသာ ေဘးအႏၱရာယ္ကင္းေရးဥပေဒ
(Workplace Safety and Health Act - 2006) တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ျပဌာန္းထား၏။
Duties of employers
12. —(1) It shall be
the duty of every employer to take, so far as is reasonably practicable, such
measures as are necessary to ensure the safety and health of his employees at
work.
(3) For the purposes of
subsection (1), the measures necessary to ensure the safety and health of
persons at work include —
(e) ensuring that those
persons at work have adequate instruction, information, training and
supervision as is necessary for them to perform their work.
အလုပ္ရွင္သည္ မိမိ၀န္ထမ္းအား -
၃ (င) ၎တို႔လုပ္ကိုင္မည့္အလုပ္အတြက္ ထိုအလုပ္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္
ျပည့္စံုေသာ ညႊန္ၾကားခ်က္၊ သတင္းအခ်က္အလက္၊ သင္တန္း ႏွင့္ ႀကီးၾကပ္မႈကို ေပးထားေၾကာင္း
ေသခ်ာေစရမည္။
ထို႔အတြက္ အထက္လူႀကီး၊ အရာရိွတစ္ဦးဦးသည္ မိမိလက္ေအာက္မွ
၀န္ထမ္းမ်ားကို အလုပ္တစ္ခုခု ေစခုိင္းသည့္အခါ သည္အတိုင္း ေဟ့ေကာင္၊ ဒါလုပ္လုိက္ကြ ဆုိရံုႏွင့္မၿပီး။
(၁) ထို၀န္ထမ္းသည္ မိမိခိုင္းလိုက္ေသာအလုပ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ
လုပ္တတ္မလုပ္တတ္ သိရမည္။ မလုပ္တတ္လွ်င္ လုပ္တတ္ေအာင္ သင္ေပးရမည္။ (Training) ဥပမာ
- ပိုးသတ္ေဆးျဖန္းခိုင္းသည္ဆိုပါစို႔။ ပိုးသတ္ေဆးႏွင့္ေရကို မည္သည့္အခ်ိဳးႏွင့္ ေပါင္းစပ္ရမည္။
ပုိးသတ္ေဆးျဖန္းသည့္အခါ မည္သည့္ တစ္ကိုယ္ေရသံုးပစၥည္းမ်ား ၀တ္ဆင္ရမည္။ ပိုးသတ္ေဆးျဖန္းဘူးကို
မည္ကဲ့သို႔ သံုးရမည္။ ပိုးသတ္ေဆးကိုမည္ကဲ့သုိ႔ သိုေလွာင္ရမည္။ ပိုးသတ္ေဆးကို မည္ကဲ့သို႔ျဖန္းရမည္၊
ပုိးသတ္ေဆးျဖန္းၿပီး ေရကိုေခါင္းကၿဖိဳခ်ိဳးရမည္။ ပိုးသတ္ေဆးျဖန္းစဥ္၀တ္ထားသည့္ အ၀တ္တို႔ကုိ
ေသခ်ာစြာ ေလွ်ာ္ပစ္ရမည္၊ ျပန္မ၀တ္ရ . . . စသည္တို႔ကို
ေသေသခ်ာခ်ာ သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပးရမည္။
(၂) ထိုအလုပ္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ သတင္းအခ်က္အလက္ အားလံုးေပးရမည္။
ဥပမာ - ပုိးသတ္ေဆးျဖန္းခုိင္းသည္ဆိုပါစို႔။ ထိုပိုးသတ္ေဆးကိုသံုးလွ်င္မည္ကဲ့သို႔ေသာ
အႏၱရာယ္မ်ားရိွသည္။ ထုိအႏၱရာယ္မ်ားမျဖစ္ေအာင္ မည္ကဲ့သို႔သံုးရမည္။ ပိုေသာေဆးမ်ားကို
မည္ကဲ့သို႔ စြန္႔ပစ္ရမည္၊ အေရးေပၚအေျခအေနတြင္ မည္သည့္ေနရာမ်ားသို႔ ဆက္သြယ္ရမည္ စသည္။
(information)
(၃) ပိုးသတ္ေဆးျဖန္းခုိင္းသည္ဆိုပါက မည္သည့္ေန႔ရက္၊ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္
မည္သည့္အကြက္ကို မည္ကဲ့သို႔ျဖန္းရမည္။ မည္သည့္သီးႏွံျဖစ္သည့္အတြက္ မည္သည့္ပိုးသတ္ေဆးကိုသံုးရမည္
စသည္ျဖင့္ အတိအက်ညႊန္ၾကားရမည္။ (adequate instruction)
(၄) ပုိးသတ္ေဆးျဖန္းစဥ္တြင္လည္း အလုပ္သမားသံုးထားေသာ ပိုးသတ္ေဆးမွန္မမွန္၊
ေရႏွင့္စပ္ေသာအခ်ိဳး မွန္မမွန္၊ သတ္မွတ္ထားေသာ တစ္ကုိယ္ေရကာကြယ္ေရးပစၥည္းမ်ား သံုးမသံုး၊
ေျပာထားသည့္အကြက္ကို ျဖန္းတာ ဟုတ္မဟုတ္ စသည္တို႔ကို ႀကီးၾကပ္စစ္ေဆးရမည္။
ထိုမွ်သာမက သူလုပ္မည့္အလုပ္အတြက္ လိုအပ္ေသာ လက္နက္ကိရိယာ၊
စက္ပစၥည္း အျပည့္အစံု ပံ့ပိုးေပးဘို႔လိုသည္။ မင္းဟာမင္း ျဖစ္သလိုသာ က်ဳပ္က်က္လိကြာဆိုလို႔မရ။
ကုိယ္ကျဖင့္ ဘာမွ အျပည့္အစံုပံ့ပိုးမေပးပါဘဲလ်က္ အလုပ္သမား အမွားလုပ္လွ်င္ ထိုအမွားအတြက္
မည္သူ႔တြင္ တာ၀န္ရိွပါသနည္း။
(၂) သမီးေတြကို အျပစ္တင္မလား
အေမတစ္ဦးတြင္ သမီးသံုးဦးရိွ၏။ မႀကီး၊ မလတ္၊ မငယ္တို႔ျဖစ္၏။
အခါတစ္ပါးတြင္ အေမသည္ ဟင္းအိုးတည္ထားစဥ္ အျပင္သြားစရာကိစၥေပၚလာ၏။
ထိုအခါ သမီးမ်ားကို မွာခဲ့သည္။
ငါ အျပင္သြားဦးမယ္။ ဟင္းအိုးထဲ ဆားခတ္ထားလိုက္ၾကစမ္းေဟ့။
အတန္ၾကာေသာ္ မႀကီးက - ဟင္၊ ေမ့ေနလိုက္တာ။ အေမက ဆားခတ္ဖို႔မွာခဲ့တာ၊
ခတ္လိုက္ဦးမွ။
အလတ္မကလည္း အဲေတာ့၊ အေမမွာခဲ့တဲ့ ဟင္းအိုးထဲ ဆားခတ္ဦးမွ။
ထို႔အတူ အငယ္မသည္လည္း အေမမွာခဲ့သည့္အတိုင္း ဟင္းအိုးထဲသုိ႔
ဆားတစ္ဇြန္းခတ္ထည့္လိုက္ေလသည္။
အေမျပန္လာၿပီး ဟင္းအိုးကုိျမည္းလိုက္ေသာ္ ဟင္းမွာ ငံတူးေနၿပီျဖစ္၍
စားမရေတာ့။
သည္ျဖစ္ရပ္တြင္ မည္သူမွားသနည္း။
ဆားခတ္ပါဆို၍ သမီးမ်ားက ဆားခတ္သည္။ သမီးမ်ားတြင္ အျပစ္မရိွ။
အေမလုပ္သူက စမွာၿပီိဆိုကတည္းက -
မႀကီးေရ၊ အေမဟိုနားခဏသြားလုိက္ဦးမယ္။ အဲဒီမွာ ၾကက္သားဟင္းအိုး
တည္ထားတယ္။ ေနာက္ထပ္ ဆယ္မိနစ္ၾကာတဲ့အခါ ဆား ထမင္းစားဇြန္းနဲ႔တစ္၀က္ခပ္လိုက္ပါေဟ့။ နာရီ၀က္ၾကာရင္
ဟင္းအုိးကုိ ခ်လိုက္ေတာ့။
စသည္ျဖင့္ အတိအက် အျပည့္အစံုညႊန္ၾကားခဲ့ရမည္။
အေမအသံုးမက်ေသာေၾကာင့္သာ ဟင္းအိုးပစ္ရသည္။ သူမွာသည့္အတိုင္း
ဆားခတ္တာျဖစ္သည့္အတြက္ သမီးမ်ားကို အျပစ္တင္လို႔မရ။
(၃) Work Smart, Don’t Work Hard.
1951 Factory Act ဥပေဒအရ လူတစ္ေယာက္၏ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္သည္ တစ္ေန႔
(၈) နာရီ။ တစ္ပတ္လွ်င္ (၄၄) နာရီျဖစ္၏။ ကေလးမ်ားအတြက္ တစ္ေန႔အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ (၄) နာရီျဖစ္၏။
ညေန (၆) နာရီမွ မနက္ (၆) နာရီထိ ကေလးမ်ားကို အလုပ္ မခိုင္းေစရ။
သုိ႔ေသာ္ ဤဥပေဒကို မည္သူသိပါသနည္း။ မည္သူလုိက္နာပါသနည္း။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ သည္ဥပေဒက စက္ရံုမ်ားအတြက္ သာျဖစ္သည္။ အျခားဌာနမ်ားႏွင့္မဆိုင္။ သို႔ဆုိလွ်င္
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အလုပ္ခန္႔ထားျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ဥပေဒ (Employment Act) ရိွပါသလား။
ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ယေန႔ထိ မေတြ႔မိေသးပါ။ သို႔ဆိုလွ်င္ ၀န္ထမ္းမ်ားအား မတရား ခိုင္းလို႔မရေအာင္
မည္သည့္ ဥပေဒျဖင့္ အကာအကြယ္ေပးထားပါသနည္း။
တစ္ကမၻာလံုးကို တာ၀န္ယူထားရသည့္ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္သည္
အလုပ္မ်ားလြန္းလွသျဖင့္ အိပ္ခ်ိန္စားခ်ိန္ေတာင္ မရဘဲ မနက္ ၆ နာရီမွ ညသန္းေခါင္ေက်ာ္
နာရီျပန္တစ္ခ်က္တီးထိ လုပ္ရသည္ဟု ကြ်န္ေတာ္တစ္ခါမွ မၾကားမိခဲ့ဖူးပါ။
အေမရိကန္သမၼတသည္လည္း အလြန္အလုပ္မ်ားမွာကို ယံုမွားသံသယရိွစရာမလိုပါ။
သို႔ေသာ္ မနက္ ၇နာရီခဲြတြင္ အစည္းအေ၀းတစ္ခု ၿပီးေနၿပီဟုျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္မဖတ္မွတ္ဖူးခဲ့ပါ။
သို႔ေသာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ “သူမ်ားေတြ တစ္လွမ္းလွမ္းရင္ က်ဳပ္တို႔က
ေလးငါးဆယ္လွမ္းလွမ္းမွ၊ ၿပဲေအာင္လုပ္မွ ေတာ္ကာက်မယ္” ဟူေသာ ဆံုးမစကားကို လိုက္နာကာ
ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔ေရႊျပည္ႀကီးတြင္ မနက္ (၆) နာရီမွ ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ (၁) နာရီထိ လုပ္ၾကရ သူမ်ားရိွသည္။
စေန၊ တနဂၤေႏြေတာင္ မနားၾကရ။
အလုပ္လုပ္သည္ဆိုရာ၌ သူမည္ေလာက္လုပ္သည္ဆိုသည္ထက္ သူဘယ္ေလာက္ၿပီးတယ္ဆုိတာ
ပိုအေရးႀကီးေၾကာင္း ယခင္က ကြ်န္ေတာ္ Don’t Work Hard, Work Smart ဟု ပို႔စ္တစ္ခု ေရးခဲ့ဖူးပါသည္။
ဘုရင့္ေယာက္ဖကို ေခြးၾကည့္ခိုင္းသည့္ပံုျပင္ မိတ္ေဆြတို႔
ၾကားဖူးပါသည္။
ရခိုင္ဘုရင္မင္းထီးဆိုတာ အင္မတန္ တရားႏွင့္ညီေသာဘုရင္ဟု နာမည္ႀကီးသည္။
၀န္ႀကီးရာထူးတစ္ေနရာလစ္လပ္ေတာ့ သူက သူေရြးထားသည့္ မင္းလုလင္ကေလးတစ္ေယာက္ကို
ခန္႔ခ်င္သည္။
သို႔ေသာ္ သူ႔မိဖုရားက သူ႔ေမာင္ကို ခန္႔ေစခ်င္သည္။
သည္ေတာ့ ဘုရင္မင္းထီးက မင္းလုလင္ကေလးႏွင့္ မိဖုရားေမာင္ကို
ေခၚကာ -
ကိုင္း - ေမာင္ကေလးတို႔။ နန္းေတာ္ေအာက္မွာ ေခြးမႀကီး ကေလးေမြးေနသကဲြ႔။
သြားၾကည့္ေခ်ၾကစမ္း - ဟု ခုိင္းလုိက္သည္။
ခဏေနေတာ့ မိဖုရားေမာင္ ျပန္တက္လာ၏။
ကိုင္း - ဘယ့္နဲ႔လဲေမာင္။ ေခြးမႀကီး သားေမြးေနတာ ေတြ႔ခဲ့ရဲ့လား။
မွန္လွပါ။ ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္ ေတြ႔ခဲ့ေၾကာင္းပါ ဘုရား။
ရိုးရိုးသားသားလုပ္စမ္းပါကြယ္။ မင္းေတြ႔တာ ဘယ့္ႏွာေၾကာင့္
ငါ့ဘုန္းေတာ္က ပါလာရျပန္တာတံုး။ ဒါျဖင့္ ေခြးေပါက္ကေလး ဘယ္ႏွစ္ေကာင္လဲကြဲ႔။
ဟိုက္ ရွာလပတ္ရည္။ ဘုရာ့ကြ်န္ေတာ္မ်ိဳး မေရခဲ့မိဘူးဘုရာ့
. . . ဆိုကာ အေျပးျပန္ဆင္းသြား၏။
ခဏေနေတာ့ ထိုမိဖုရားေမာင္ ျပန္တက္လာျပန္၏။
မွန္လွပါ။ ၆ ေကာင္ပါဘုရာ့။
အိမ္း၊ ေတာ္သကြယ္။ ဒါနဲ႔ အထီးဘယ္ႏွစ္ေကာင္။ အမဘယ္ႏွစ္ေကာင္လဲကဲြ႔။
ဟိုက္ေရာ၊ အဲ အဲ ဒါ ဒါ ေတာ့ မေရခဲ့မိဘူးဘုရာ့။
သို႔ႏွင့္ အျဖဴဘယ္ႏွစ္ေကာင္ အမည္းဘယ္ႏွစ္ေကာင္လဲေမးလုိက္
ဆင္းေျပးလုိက္ႏွင့္ မိဖုရားေမာင္မွာ အလြန္ ဗ်ာမ်ားေနေခ်သည္။
မ်ားမၾကာမီ မင္းလုလင္ကေလး တက္လာ၏။
ဟဲ့ ေမာင္ကေလး ေရာက္ပလားဟဲ့။
မွန္ပါ့။
ကိုင္း ေခြးမႀကီး ကေလးေမြးေနတဲ့အေၾကာင္း သံေတာ္ဦးတင္ပါဦးကြယ္
မွန္လွပါ။ ေခြးမႀကီးဟာ နန္းေတာ္ေရွ႔ကေနစေရလိုက္ရင္ တတိယတိုင္အေျခမွာ
ေမြးေနေၾကာင္းပါ။ ကေလး စုစုေပါင္းက (၆) ေကာင္ျဖစ္ၿပီး အထီး (၂) ေကာင္ အမ (၄) ေကာင္ပါဘုရာ့။
အျဖဴကေတာ့ (၁) ေကာင္ပဲပါၿပီး အနက္က (၃) ေကာင္၊ ဂုတ္က်ားကေလးက (၂) ေကာင္ဘုရာ့။ (၅) ေကာင္ပဲ
က်န္းမာေရးေကာင္းၿပီး တစ္ေကာင္ကေတာ့ သိပ္အားရိွပံုမရဘူးဘုရာ့။ အေတာ္ဂရုစိုက္ယူရလိမ့္မယ္။
ေခြးမႀကီးလည္း ႏို႔ေတြေဖာင္းကားေနေတာ့ သိပ္ပူစရာမရိွပါဘူးဘုရာ့။ ဟိုေခြးပိန္ကေလးက လဲြၿပီး
က်န္တဲ့ေခြးေပါက္ကေလးေတြ အားလံုး ႏို႔စို႔ေနၾကတယ္ဘုရာ့။
ကိုင္း၊ မယ္မင္းႀကီးမ။ ေတြ႔တယ္မဟုတ္လား။
မိဖုရားႀကီးေမာင္ကိုေတာ့ က်ဳပ္က ခန္႔ခ်င္ပါရဲ့။ ဒါေပမယ့္
အေရးအေၾကာင္းဆိုလို႔ သူ႔ကိုသာ ခုိင္းလိုက္ရင္ ငါးပါးမက သံဃာစင္ပါ ေမွာက္ရခ်ည္ရဲ့။
ဤသည္မွာ Work Smart ျဖစ္သတည္း။ ဘုရင့္ေယာကၹ၊ နန္းေတာ္ေပၚတက္ခ်ည္ဆင္းခ်ည္ႏွင့္
လွ်ာထြက္ေနခ်ိန္တြင္ မင္းလုလင္ကေလးမွာ မပင္မပန္းဘဲ အသာေလး ေလခြ်န္ေနေလ၏။
(၄) ဘာမွစီစဥ္မေပးဘဲ ဒီအခ်ိန္ၿပီးရမယ္ဆိုတာ တရားပါသလား
မတရားတဲ့အမိန္႔အာဏာမွန္သမွ် ဖီဆန္ၾက ဟူေသာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ေခါင္းေဆာင္
ေျပာထားတာ ရိွပါသည္။
အခ်ိန္လည္းအလံုအေလာက္မေပး၊ ဘာ facility မွလည္းလုပ္မေပး။ မီးပ်က္တာေတြ၊
စာေမးပဲြရိွတာေတြ လာမေျပာနဲ႔။ ဒီေန႔ အၿပီးလုပ္ေပး။ မၿပီးရင္ သတိေပးစာထုတ္မည္ ဆုိတာကေတာ့
တဆိတ္ကေလး မလြန္လြန္းလွဘူးလားခင္ဗ်ာ။
ေဟာသည္မွာ မူရင္း ပို႔စ္ -
မဟုတ္ရင္ မဟုတ္တဲ့အေၾကာင္း၊ မျဖစ္ႏုိင္ရင္ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အေၾကာင္း
ျပန္ေျပာၾကပါ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္စင္ကာပူလာတံုးကေတာ့ ဒီအစုိးရလက္ထက္မွာ
ေၾကာက္ေနတဲ့သူေတြဟာ ေတာ္ေတာ့္ကို တံုးတဲ့သူ ေတြမို႔လို႔ပဲ ဟု ေျပာသြားပါသည္။
ဘယ့္နဲ႔ ႏြားေပါက္ကေလးကို စပါးတင္းအစိတ္တင္ထားတဲ့ လွည္းဆဲြခိုင္းလို႔
ရပါမလားခင္ဗ်ာ။ သူနဲ႔တန္ရာတန္ရာ လုပ္ခိုင္းမွေပါ့။ ေရဘူးေပါက္တာမလုိခ်င္ဘူး။ ေရပါတာပဲလိုခ်င္တယ္
ဆုိတာ စစ္တိုက္တဲ့ေနရာမွာပဲ မွန္မွာပါ။ သာမန္ အရပ္သားေတြၾကား လာေျပာလွ်င္ေတာ့ အင္း၊
ငါ့ဟာ ဟုတ္မွဟုတ္ရဲ့လားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္လည္ ဆန္းစစ္ဘို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါသည္။
ေနာက္ၿပီး ဘာမွ လက္နက္ကိရိယာမရိွဘဲ လုပ္ေနၾကရတာကို နည္းနည္းမွ မေထာက္၊ ငါ မ်က္ႏွာေကာင္းရဘို႔ပဲ
အေရးႀကီးတယ္။ နင္တို႔ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဆိုတာကေတာ့ အေတာ့္ကို ေနရာမက်ပါ။
မာခီယာဘယ္လီက The end justify the means. ဟု ဆုိခဲ့၏။ ဘယ္လိုၿပီးၿပီးကြာ၊
ၿပီးဘို႔ပဲလိုတယ္။ လုပ္ခ်င္သလိုသာ လုပ္ ဆိုတာ အင္မတန္ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ ၀ါဒ ျဖစ္၏။
Safety point of view အရေျပာရလွ်င္ေတာ့ အဲသလိုလုပ္မႈေတြေၾကာင့္
နားႏွာေခါင္းလည္ေခ်ာင္းေဆးရံု ေဖာင္၀ပ္ၿပိဳက်တာ စသည့္ မေတာ္တဆမႈမ်ား ျဖစ္ရတာျဖစ္သည္။
(၅) နိဂံုး
တစ္ခုခုခိုင္းေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ -
ဒီအလုပ္လုပ္ဘို႔ရာ ဘယ္ေလာက္ၾကာမလဲ။ ဒီအခ်ိန္အတြင္း ၿပီးပါ့မလား။
ဒီအလုပ္လုပ္ဘို႔ ဘယ္လုိ စက္ကိရိယာ၊ နည္းပညာေတြ လိုမလဲ။
လူအင္အား။
အတတ္ပညာ . . . စတာေတြ ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ တြက္ဆၿပီးမွ ခိုင္းၾကပါ။
ငါ့လက္ေအာက္ကေကာင္ေတြပဲ။ ငါခုိင္းသမွ် အကုန္လုပ္ရမယ္။ ဘာမွ
အထြန္႔တက္ခြင့္မရိွ ဆုိေသာ ေဟာင္းႏြမ္း ေဆြးေျမ့ ပုပ္သိုးေနၿပီျဖစ္သည့္ အယူအဆ၊ အေတြးအေခၚမ်ားကို
ယေန႔မွစ အၿပီးတိုင္ လႊင့္ပစ္လုိက္ပါ။
၀န္ထမ္းမ်ား အလုပ္၌ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္လုပ္ၾကပါေစ။ မတန္မရာမခုိင္းၾကပါႏွင့္ဟု
ဆရာႀကီးမ်ားအား ကြ်ႏု္ပ္ ဆရာ့ဆရာႀကီး ဦးေအးၿငိမ္းက ဆံုးမၾသ၀ါဒ ေပးလိုက္ရပါေၾကာင္း။
(ၾသ၀ါဒေပးတာမခံခ်င္ၾကလွ်င္ ေနာင္ ထုိကဲ့သို႔ေသာ ေသာက္တလဲြမ်ားမလုပ္ၾကရံု
ရိွပါသည္။ လုပ္ေနသမွ်ေတာ့ ကြ်ႏု္ပ္က ေရးေနဦးမည္သာ ျဖစ္၏။)
ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
ေအးၿငိမ္း
၂၉ ဇူလိုင္လ၊ ၂၀၁၇
No comments:
Post a Comment