ႏွစ္သစ္၊ လူသစ္၊ စနစ္သစ္

ႏွစ္ေဟာင္းကုန္၍ ႏွစ္သစ္သို႔ ကူးေျပာင္းခဲ့ျပန္ေလၿပီ။

ယခုႏွစ္သည္ကား ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၇ ခုႏွစ္ ျဖစ္၏။

ယေန႔ (17/4/15) ၁၃၇၇၊ ဦးတန္ခူးလကြယ္ေန႔သည္ကား ျမန္မာႏွစ္ဆန္း တစ္ရက္ေန႔ပင္ ျဖစ္ေတာ့၏။

ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏွစ္ ၁၃၇၇ ခုႏွစ္သည္ ယေန႔မွ စသည္။ တန္ခူးလကြယ္တြင္ ႏွစ္ဆန္းသည္ျဖစ္၍ ယခုျမန္မာႏွစ္တြင္ တန္ခူးလထဲမွ လကြယ္တစ္ရက္သာ ပါေတာ့၏။ ထို႔ေၾကာင့္ -

၁၃၇၇ ခုႏွစ္၏ ပထမဆံုးလသည္ တန္ခူးလမဟုတ္။ ကဆုန္လျဖစ္၏။

ထို႔အတူပင္ ၁၃၇၇ ခုႏွစ္၏ ေနာက္ဆံုးလသည္လည္း တေပါင္းလမဟုတ္ပဲ တန္ခူးလ ျဖစ္ေလသည္။

တန္ခူးလဆန္း ၈ ရက္ေန႔တြင္ ၁၃၇၇ ႏွစ္ကုန္မည္။

ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၏ အမွတ္သည္းေျခတြင္ တန္ခူးလသည္ ျမန္မာႏွစ္တစ္ႏွစ္၏ အစျဖစ္သည္ဟု မွတ္ယူထားသည္ ျဖစ္ရာ ဤအမွတ္သညာကား ယခုႏွစ္ ၁၃၇၇ အတြက္ တက္တက္စင္ လဲြေတာ့သည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ လဲြသနည္း။

သိလိုသူမ်ား ကြ်ႏု္ပ္၏ ျမန္မာျပကၡဒိန္စာအုပ္ကို ၀ယ္ဖတ္ပါ။ (အခြင့္အေရးရတံုး ေၾကာ္ျငာရတာ။)

မင္းစာအုပ္ဖတ္လိုက္မွ ငါ ရႈပ္ေနတာေတြ ရွင္းသြားေတာ့သကြယ္ ဟု ဆိုလာသူ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ဖိုးတင္စုိးကို အထူး ေက်းဇူးတင္ပါ၏။ (ေဟ့ေကာင္၊ မင္းရွင္းသြားရင္ ကိုယ့္အနီးအနားက သူေတြကိုလည္း ျပန္ရွင္းျပဘို႔ မေမ့နဲ႔ဦး။)

အခ်ိန္နာရီတို႔သည္ မရပ္မနား သြားေနသည္ႏွင့္အမွ် ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သည္လည္း တစ္ေန႔တျခား အိုမင္းရင့္ေယာ္လာခဲ့ၿပီ။ ဇယာကို မည္သူမွ တားလို႔မရ။ ဤသည္မွာ သဘာ၀နိယာမ ျဖစ္ေလသည္။

အသက္ႀကီးလာသည္ႏွင့္အမွ် ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သည္လည္း တျဖည္းျဖည္း ရင့္က်က္လာရေပမည္။ တျဖည္းျဖည္း အသိတရား တိုးပြားလာရေပမည္။ တျဖည္းျဖည္း လိမၼာလာရေပမည္။

သို႔ေသာ္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔သည္ အမွန္တကယ္ - 

• ရင့္က်က္လာပါသလား။
• အသိတရားမ်ား တိုးပြားလာပါသလား။ 
• လိမၼာလာပါသလား။

ကိုယ့္ကုိယ္ကိုယ္ ျပန္လည္ ဆန္းစစ္ဘို႔လိုေပမည္။

ဟုိေကာင္ကေတာ့ ဘယ္လိုပဲ၊ ငါကမွ ေတာ္ေသး ဟု အျခားသူမ်ားႏွင့္ သြားမႏိႈင္းယွဥ္ပါေလႏွင့္။

မႏွစ္ကငါထက္ ဒီႏွစ္ငါ ဘာေတြ တိုးထူးလာသနည္း၊ ဘယ္လို ပိုေတာ္လာသနည္း၊ ဘယ္ေလာက္ပိုလိမၼာလာသနည္း ဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သာ ႏိႈင္းယွဥ္ပါ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သာ ျပန္ေ၀ဘန္ပါေလ။

သူမ်ားကိုထား၍ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ေ၀ဘန္ရပါလွ်င္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အဘို႔ သိပ္အားရစရာ မရိွ။ ဖတ္မည္ဟုမွန္းထားေသာ စာအုပ္အေတာ္မ်ားမ်ား မဖတ္ျဖစ္ခဲ့။ ေရးမည္ဟု မွန္းထားေသာ ဂေဟစာအုပ္ ေရးမထုတ္ျဖစ္ခဲ့။

ပထမ - Institute of Safety Studies အတြက္ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းမ်ားျပင္ေနရသည္ႏွင့္ တစ္ႏွစ္လံုးလိုလို အခ်ိန္ကုန္ သြားခဲ့ရသည္။

ဒုတိယ - ေအာက္တိုဘာလတြင္ ကြ်ႏု္ပ္ကြန္ျပဴတာပ်က္သြားခဲ့ရာ data အေတာ္မ်ားမ်ားပါသြားသျဖင့္ ဒုကၡႏွင့္ လွလွႏွင့္ တိုးခဲ့ရ၏။ Backup လုပ္ရမည္သိလ်က္ႏွင့္ ၆ လေလာက္ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့။ ထိုသို႔မလုပ္ျဖစ္ျခင္းက ေနာင္တ အႀကီးအက်ယ္ ရေစသည္။ မိတ္ေဆြမ်ားလည္း ကြ်ႏ္ုပ္ကဲ့သို႔ ေနာင္တမရေစရန္ ေန႔စဥ္ သုိ႔မဟုတ္ တစ္ပါတ္တစ္ခါအနည္းဆံုး back up လုပ္ၾကပါရန္ အႀကံျပဳပါ၏။ ကြ်ႏု္ပ္ကိုယ္တိုင္လည္း မေမ့မေလ်ာ့ အၿမဲလုပ္ေနပါ၏။ သုိ႔ေသာ္ ဆရာအံ့ထူးႏိုင္ ေျပာသလိုေတာ့ မလုပ္ျဖစ္ေသး။ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ကေလးမ်ားျပန္လွ်င္ေတာ့ လုပ္ရဦးမည္။

မတက္မျဖစ္တက္ရမည့္ သင္တန္းမ်ားေတာ့ အေတာ္မ်ားမ်ား တက္ျဖစ္ပါသည္။ (ဥပမာ - ACTA, WAH for Assessor, WAH for TTT စသည္)

သည္ၾကားထဲ မျဖစ္ညစ္က်ယ္ စာကေလး ႀကိဳၾကား၊ ႀကိဳၾကားပဲ ေရးထုတ္ႏုိင္ခဲ့၏။

လက္ဆုပ္လက္ကုိင္ျပစရာဆို၍ မႏွစ္က မထုတ္ျဖစ္ခဲ့ေသာ (ထုတ္ရန္ ၾကန္႔ၾကာေနခဲ့ေသာ) ျမန္မာျပကၡဒိန္ စာအုပ္ႏွင့္ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းေရး (ေဆာက္လုပ္ေရး) စာအုပ္ ႏွစ္အုပ္ ထြက္လာခဲ့တာပဲ ရိွသည္။

သို႔ေသာ္လည္းေပါ့ေလ - ကြ်ႏု္ပ္၏ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈျဖင့္ Institute of Safety Studies သင္တန္းေက်ာင္းအတြက္ သင္တန္း လိုင္စင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်လာခဲ့သည္။ သို႔မို႔ေၾကာင့္ မ်ားသည္ဟု မဆိုႏိုင္ေစ။ တဖက္တလမ္းမွ ၀င္ေငြ ရေပါက္ရလမ္း ေလးမ်ား တိုးလာသည္ေပါ့။

ယခု ၂၀၁၅ တြင္ ဂေဟဆက္နည္းအတတ္ပညာစာအုပ္ တစ္အုပ္ မျဖစ္မေန ၿပီးေအာင္ ေရးထုတ္မည္ဟု မွန္းထားပါသည္။ ဒါေတာင္ စာအုပ္ၿပီးစီးမႈအေျခအေနမွာ ယခုခ်ိန္ထိ အားရစရာမရိွ။ အလႉကိစၥအားစိုက္လုပ္ေနရတာႏွင့္၊ ပိတ္ရက္၌ သင္တန္းမ်ား ေပးေနရသည္ႏွင့္။ ယခုလည္း ေမာင္ဘုန္းတုိ႔သားအမိ ေရာက္ေနေသာေၾကာင့္ သူတို႔သားအမိကို အခ်ိန္ေပးေနရ သည္ႏွင့္။ လူတစ္ခု ပူမႈရယ္က ဆယ္ကုေဋ ဆိုသလို ဗာဟီရကိစၥမ်ား မ်ားလြန္းသည္ကို စိတ္ပ်က္လွ၏။

ကြ်ႏ္ုပ္တုိ႔ ေရႊႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို ျပန္ေစာင္းငဲ့ၾကည့္လိုက္ပါဦး။

မိတ္ေဆြတို႔ေတာ့ မေျပာတတ္။

ကြ်န္ေတာ့္အေနႏွင့္ေတာ့ ဘာမွ တိုးထူးလာတာ မေတြ႔ရ။ ပိုသာဆိုးလာသည္ဟုသာ ထင္မိေတာ့သည္။

ေတာ္ၾကာ ဟိုနားဆႏၵျပလိုက္၊ ေတာ္ၾကာ ဟိုနား တုတ္ႏွင့္မတန္တဆရိုက္လိုက္။

သည္အေျခအေနကို ေျပာင္းဘို႔ရာ အေျဖရိွပါသည္။ သို႔ေသာ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဘို႔ရာ သိပ္မလြယ္လွပါ။

သည္အေျဖကို ကြ်န္ေတာ္ BCSS သင္တံုးက သင္တန္းသားမ်ားကို Reduce the risk at source သင္ရင္း ေျပာျပခဲ့ပါသည္။ သိလိုသူမ်ား သြားေမးၾကည့္ၾကပါ။ (သည္မွာေတာ့ မေျပာပါရေစႏွင့္။)

အဓိကက “စနစ္” ေျပာင္းဘို႔ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ စနစ္ေျပာင္းဘုိ႔ဆိုတာ လြယ္တာမဟုတ္။ ေျပာင္းခ်င္သည့္လူမ်ားက ေျပာင္းတတ္သည့္သူမ်ားကို ေခၚကာ တကယ္ေျပာင္းခ်င္စိတ္ႏွင့္ တကယ္ေျပာင္းၾကမွ ျဖစ္မည္။

ပါးစပ္ကသာေျပာင္းေနၿပီး လက္ကမေျပာင္းလွ်င္ ဘာမွျဖစ္လာမွာမဟုတ္။

သို႔ဆိုလွ်င္ လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေပၚလာေအာင္ မည္ကဲ့သို႔လုပ္ရမည္နည္း။

ကြ်န္ေတာ့္ BCSS Batch 1 & 2 မွ သင္တန္းသားမ်ားကို ဖံုးဆက္ေမးၾကည့္ပါေလ။ ဖံုးနံပါတ္သိလိုသူမ်ား ကိုႏြယ္၀င္း (ဖံုး - 9230 1304) ကို ေမးၾကည့္ပါ။ (ကြ်န္ေတာ့္ကို မေမးပါႏွင့္။ ကြ်န္ေတာ္ကား အလြန္ေၾကာက္တတ္သူျဖစ္၏။)

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ဘာမွမတတ္ႏိုင္သည့္ ကိစၥမ်ားကို မေျပာၾကပါစို႔ႏွင့္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႔တတ္ႏိုင္သည့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျပာင္းသည့္ကိစၥကိုသာ အားထည့္လုပ္ၾကပါစို႔။

ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔သည္ ယေန႔မွစ၍ -

• တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး အျပစ္ဖို႔ေနျခင္း၊ လက္ညိႈးထိုးေနျခင္းမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်၍ တကယ္အလုပ္ျဖစ္မည့္ လမ္းစဥ္မ်ားကို ေရြးၾကပါစို႔။
• တစ္ေယာက္စကား၊ တစ္ေယာက္နားမွာ၊ မခါးရေအာင္၊ သတိေဆာင္၍၊ ေမာင္တို႔ဆိုေလ၊ ပ်ားသကာသုိ႔၊ ခ်ဳိလွေစ ဟု လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ ၅၀၀ ေက်ာ္က ဆရာေတာ္ အရွင္မဟာရ႒သာရဆံုးမထားခဲ့သည့္အတိုင္း ေဖ့စ္ဘုတ္တြင္ အယုတၱ၊ အနတၱမ်ားေျပာျခင္းကို ေလွ်ာ့ခ်ၾကပါစို႔။
• မနက္ အိပ္ယာထသည့္အခ်ိန္မွသည္ ည အိပ္ယာ၀င္သည့္အခ်ိန္ထိ မေကာင္းမႈမွန္သမွ် ဘာမွမလုပ္ဟု သႏိၷဌာန္ ခ်ၾကပါစို႔။
• ကြ်ႏု္ပ္တို႔သည္ ကိုယ္တတ္ႏိုင္သည့္အတိုင္းအတာအတြင္းမွ ေနာင္လာေနာက္သားမ်ားအတြက္ သရက္ပင္ စိုက္ၾကပါစို႔ -

ဟု ႏွစ္သစ္အတြက္ တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္လိုက္ရပါေၾကာင္း -

ဖတ္ရႈအားေပးသူအားလံုးကို ေက်းဇူးအထူးတင္ပါသည္။

ေအးၿငိမ္း

၁၇ ဧၿပီ၊ ၂၀၁၅။ ေန႔လည္ ၁း၅၅ နာရီ