တစ္သံုးလံုး အခမဲ့ ဘုရားဖူးခရီးစဥ္

အခ်ီး

ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ား၌ လြန္စြာ ၀ါသနာထံုၾကကုန္၏။ ေငြေၾကးအားျဖင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မိမိကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ကာ ေ၀ယ်ာ၀စၥလုပ္ကိုင္ေပးျခင္းျဖင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ေငြအား၊ လူအားျဖင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္း ကိုယ္တတ္ႏိုင္သလို ေဆာင္ရြက္ၾကသည္။ ေဆာင္ရြက္ရာတြင္လည္း နယ္ပယ္ စံုလွ၏။ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈလုပ္ငန္း၊ ပညာေရးလုပ္ငန္း၊ နာေရး၊ သက္ႀကီးရြယ္အုိ၊ မိဘမဲ့ကေလးမ်ား ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းလုပ္ငန္းစသျဖင့္ အမ်ိဳးစံုသည္။ ေဆာင္ရြက္ၾကရာတြင္ မိမိႏွင့္ နီးစပ္ပတ္သက္ရာ အေပါင္းအသင္း၊ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားကို စည္းရံုးေဆာ္ၾသလွ်က္ အဖဲြ႔ကေလးမ်ားဖဲြ႔ကာ မိမိအစီအစဥ္ႏွင့္ မိမိတို႔စိတ္ႀကိဳက္ လႈပ္ရွားၾကသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ထို အဖဲြ႔ငယ္ကေလးမ်ား စုေပါင္းလွ်က္ ေဆာင္ရြက္ၾကသည္မ်ားလည္း ရိွ၏။ နာေရးကူညီမႈ အသင္းကဲ့သို႔ေသာ စနစ္တက်ဖဲြ႔စည္းကာ အင္တုိက္အားတုိက္ လုပ္ကိုင္ေနေသာ အဖဲြ႔မ်ားလည္း မနည္းလွပါေပ။

ဤက့ဲသို႔ေသာ ပရဟိတ အဖဲြ႔မ်ားမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း၌ သာမက၊ အျခားႏိုင္ငံမ်ားတြင္လည္း အမ်ားအျပားရိွသည္။ စင္ကာပူ ၌လည္း ထိုကဲ့သုိ႔ေသာ ျမန္မာပရဟိတ အဖဲြ႔မ်ား မ်ားစြာရိွ၏။ အခ်ိဳ႔မွာ ဘာသာေရးရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္၊ အခ်ိဳ႔မွာ ပညာေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္၊ အခ်ိဳ႔မွာ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ဖဲြ႔စည္းၾကသည္။ ထိုအဖဲြ႔မ်ားအေၾကာင္းကို အမ်ားသိႏိုင္ေစရန္အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ ဤမဂၢဇင္းတြင္ အလ်ဥ္းသင့္သလို တစ္ဖဲြ႔ခ်င္း မိတ္ဆက္ေပးသြားပါမည္။ ယခင္လက သက္ႀကီးရြယ္အို ေစာင့္ေရွာက္ေရး (Save The Aged) အဖဲြ႔အေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ယခု တစ္သံုးလံုးအဖဲြ႔အေၾကာင္း မိတ္ဆက္ေဖာ္ျပပါမည္။

တစ္သံုးလံုး ဆိုတာ ဘာလဲ

တစ္သံုးလံုးကို စတင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့သူမွာ ဂ်စ္တူး (မံုရြာ) ျဖစ္၏။ ဤအစီအစဥ္ေလး ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းမွာ ဤသို႔ ျဖစ္ပါသည္။

၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ စင္ကာပူႏိုင္ငံ၊ တိုပါးရိုးေက်ာင္း ၁၀ နွစ္ျပည့္ အခမ္းအနား က်င္းပစဥ္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ သံဃာမ်ား စင္ကာပူႏုိင္ငံသို႔ ၾကြလာပါသည္။ ၿမိဳ႔ခံဒါယိကာ၊ ဒါယိကာမမ်ား ရိွသည့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားအတြက္ သူတို႔ဒါယိကာမ်ားက စင္ကာပူႏိုင္ငံအႏံွ႔လုိက္ျပၾကသျဖင့္ ျပႆနာမရိွ။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႔ဘုန္းေတာ္ ႀကီးမ်ားမွာ စင္ကာပူတြင္ ဒါယိကာ၊ ဒါယိကာမ မ်ားမရိွၾက။ အျခားသူမ်ားအေနႏွင့္လည္း ကုိယ့္ကိစၥႏွင့္ကိုယ္ မအားလပ္ၾက ေသာေၾကာင့္ ထိုဘုန္းဘုန္းမ်ားကို လိုက္ပါ ပို႔ေဆာင္ေပးရန္ မလြယ္။ သုိ႔ႏွင့္ ဂ်စ္တူးက ထုိ ဘုန္းဘုန္းမ်ားအတြက္ ဘတ္စ္ကားငွားကာ ဘုရားဖူးခရီးစဥ္ စီစဥ္ေပးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

တစ္သံုးလံုးဟု အမည္ေပးရျခင္းအေၾကာင္းကား နွစ္စဥ္ တစ္လပိုင္း၊ တစ္ရက္ေန ့ ေန႔လည္တစ္နာရီ၌ ဘုရားဖူးခရီးစဥ္ စတင္သည့္အတြက္ ျဖစ္၏။ တစ္သံုးလံုးအဖဲြ႔၏ logo မွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္သည္။

တစ္သံုးလံုး Logo

ပထမဦးဆံုးႏွစ္တြင္ သံဃာေတာ္မ်ားကိုသာ ပို႔ေဆာင္ျပသေပး၏။ ဘတ္စ္ကားတစ္စီးငွားကာ သံဃာေတာ္ ၄၃ ပါးကို စင္ကာပူ ရိွ ဗုဒၶဘာသာ ေက်ာင္းကန္ဘုရားမ်ားႏွင့္ အျခား စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းေသာ ေနရာမ်ားသို႔ ပို႔ကာ ရွင္းလင္းျပသသည္။ Esplanade Theatre မွာ ေဆာက္ၿပီးခါစ အသစ္အဆန္းျဖစ္သျဖင့္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအား ထိုေနရာသို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့၏။

ေနာက္ႏွစ္မ်ားတြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားသာမက လူပုဂိၢဳလ္မ်ားပါ လုိက္ပါလာသျဖင့္ ကားစီးေရကိုလည္း ႏွစ္စီး၊ သံုးစီး၊ ေလးစီး၊ ေျခာက္စီးစသျဖင့္ တိုးခဲ့ရသည္။

ဤကဲ့သို႔ ပို႔ေဆာင္ခဲ့သည္မွာ ယခုႏွစ္ (၂၀၁၂ ဇႏၷ၀ါရီလ ၁ ရက္ေန႔) ဆိုလွ်င္ ၈ ႀကိမ္ရိွသြားၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ယခုႏွစ္တြင္မူ ဘုရားဖူးခရီးစဥ္သို႔ လုိက္ပါလိုသူ အေတာ္မ်ားလာသျဖင့္ ဘတ္စ္ကား ၈ စီး စီစဥ္ခဲ့၏။ ကားတစ္စီးလွ်င္ ၄၅ ဦးလုိက္ပါႏိုင္ သျဖင့္ စုစုေပါင္း လူ ၃၆၀ လိုက္ပါႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ထပ္အလႉရွင္ေပၚလာသျဖင့္ ကားႏွစ္စီး ထပ္တိုးခဲ့ရာ ဘုရားဖူးဘတ္စ္ကား ၁၀ စီးျဖစ္သြားခဲ့ပါသည္။ စတင္ထြက္ခြာမည့္အခ်ိန္တြင္ ဘုရားဖူးမ်ား တစ္စတစ္စ မ်ားျပားလာခဲ့ရာ ထို ကား ၁၀ စီးႏွင့္မဆန္႔သျဖင့္ အခ်ိဳ႔ က်န္ရစ္ခဲ့ရသူမ်ားပင္ ရိွပါေသးသည္။ ေနာက္ထပ္ကားတစ္စီးရရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ၾက ေသးေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ။

လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ခဲ့သည့္ ေနရာမ်ားမွာ စင္ကာပူရိွ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ား၊ စင္ကာပူပိုက္ဆံ ထုတ္သည့္စက္ရံု၊ ေရသန္႔ စက္ရံုမ်ား ႏွင့္ အျခားစိတ္၀င္စားဖြယ္ေနရာမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ စင္ကာပူပိုက္ဆံ ထုတ္သည့္စက္ရံုအတြက္ ၀င္ေၾကး ၅ ေဒၚလာ ေပးရပါသည္။ လူအင္အား ၁၅၀ ၾကည့္၍ ရေသာ္လည္း အခန္းမ်ားမွာ က်ဥ္းသျဖင့္ လူအမ်ား တၿပိဳင္နက္၀င္ရန္ မလြယ္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားကိုသာ ဦးစားေပး လိုက္လံျပသခဲ့ပါသည္။

ေရသန္႔စက္ရံုကို သြားေရာက္ေလ့လာလိုလွ်င္ ေလ့လာခြင့္ကို တစ္လအလိုကတည္းက ေလွ်ာက္ထားရ၏။ သို႔ေသာ္ လိုက္ပါလာၾကသူမ်ားမွာ စိတ္၀င္စားမႈနည္းသျဖင့္ စီစဥ္ရတာႏွင့္ မကာမိေသာေၾကာင့္ ယခုႏွစ္တြင္ ထိုအစီအစဥ္ကို ဖ်က္လိုက္ေၾကာင္း ဂ်စ္တူးက ဆိုပါသည္။

ဤခရီးစဥ္တြင္ လုိက္ပါလုိသူမ်ားအဖို႔ နာမည္စာရင္းႀကိဳတင္ေပးထားရန္ မလိုသကဲ့သို႔ မည္သည့္အခေၾကးေငြမွ ေပးရန္လည္း မလိုပါေခ်။ ဘတ္စ္ကားထိုင္ခံုမွာ ဦးရာလူစနစ္ ျဖစ္၏။ ခရီးစဥ္တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ၊ စည္းကမ္းၾကပ္မတ္ေပးမည့္သူ စသည္ သီးသန္႔ခန္႔ထား ေဆာင္ရြက္ျခင္းမရိွသျဖင့္ လုိက္ပါသူမ်ားအေနႏွင့္ မိမိအသိႏွင့္မိမိ စည္းကမ္းတက် သြားလာ၊ ေျပာဆို၊ ျပဳမူၾကရန္ လိုပါသည္။

လိုက္ပါသူမ်ားအေနႏွင့္ ေအာက္ပါစည္းကမ္းမ်ားကို လုိက္နာရန္ ဂ်စ္တူးက ႏိႈးေဆာ္ထားပါ၏။

၁။ မေျပးလႊားဘဲ စည္းကမ္းရွိရွိ သြားလာၾကပါရန္
၂။ လမ္းျဖတ္ကူးလ်ွင္သတိထားျပီး ကားအသြားအလာ ရွင္းပါမွ ကူးျဖတ္ၾကပါရန္
၃။ မိမိတြင္ပါလာေသာ တစ္ရွဴး၊ ေရပုလင္းအခြံ စသည့္ အမိႈက္မ်ားကို အမိႈက္ပံုးမ်ားတြင္သာစြန္႔ပစ္ၾကပါရန္
၄။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ားအတြင္း ဘုရားရွိခိုးေနေသာ ဘုန္းႀကီးမ်ားကိုေတြ႔လွ်င္ အတြင္းသို ့ဝင္ေရာက္ဘုရားမဖူးၾကပါရန္
၅။ မိမိစီးနင္းလိုက္ပါေသာကားကို မွတ္သားထားရန္ ( ဥပမာ - A , B , C - - - စသည္)
၆။ လူစံုမွကားမ်ားထြက္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ခရီးစဥ္ကိုဆက္မလိုက္ေတာ့ပါက မိမိကားတြင္ဦးေဆာင္သူကိုျဖစ္ေစ၊ မိမိအနီးရိွထိုင္ခံုမွလူကိုျဖစ္ေစ အေၾကာင္းၾကားခဲ့ပါရန္
သက္သတ္လြတ္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း၌ ဖိနပ္စီးခြင့္ျပဳထားသျဖင့္ ဖိနပ္မခြ်တ္ဘဲ ၀င္ႏုိင္ပါသည္။

ဘယ္သူေတြ ကမကထျပဳ လႉၾကတာလဲ

ဘုရားဖူးခရီးစဥ္အတြက္ ဘတ္စ္ကားငွားခ လိုေပရာ ထုိကားငွားခအတြက္ အလႉေငြမ်ား စုေဆာင္းရ၏။ ဂ်စ္တူးကေတာ့ စုဗူးႏွင့္ စုသည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္သည့္အခါတိုင္း ပိုက္ဆံအိတ္ကိုဖြင့္ကာ ပါလာသည့္ က်ပ္ေစ့မ်ားကို စုဗူးထဲထည့္၏။ ေနာက္ ဘုရားဖူးရက္ေရာက္ေသာ္ စုဗူးေဖာက္သည္။ ထုိစုေငြမ်ားျဖင့္ ဘုရားဖူးကား ငွားသည္။

ဂ်စ္တူး၏ မိတ္ေဆြမ်ားကလည္း  ဘုရားဖူးဘတ္စ္ကားခအတြက္ ၀ိုင္း၀န္းအလႉေငြထည့္၀င္ၾကသည္။ စုစုေပါင္း အလႉရွင္ ၃၅ ဦးခန္႔ရိွ၏။ ၁၀၊ ၂၀၊ ၅၀၊ ၁၀၀ စသျဖင့္ အားတက္သေရာ လႉဒါန္းၾကသည္။ အလႉရွင္မ်ားမွာ ႏွစ္စဥ္ တုိးပြားလွ်က္ ရွိ၏။

ထို႔ျပင္ လမ္း၌ အဆာေျပစားရန္ ေကာက္ညွင္းထုပ္လႉသူမ်ားလည္း ရိွပါသည္။

ဘယ္ေနရာေတြ သြားခဲ့သလဲ

ယခု ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဇႏၷ၀ါရီလ ၁ ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔တြင္ စကၤာပူႏိုင္ငံ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ ေက်ာင္းေတာ္ ႀကီးရွိ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္မ်ားမွ ဒါယိကာ၊ ဒါယိကာမမ်ားအား အႏၱရာယ္ကင္းျခင္း၊ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာျခင္းစေသာ ေကာင္းက်ိဴးအျဖာျဖာ ရရွိၾကပါေစျခင္း အလို႔ငွာ အႏၱရာယ္ကင္း ပရိတ္တရားေတာ္မ်ား ရြတ္ဖတ္ခ်ီးျမွင့္ၾကပါသည္။ ထို႔ေနာက္ သံဃာေတာ္မ်ားအား လႉဖြယ္ပစၥည္းမ်ား ေလာင္းလႉၾက၏။ ထို႔ေနာက္ ဆရာေတာ္မ်ားထံမွ ႏွစ္ကူးဆုေတာင္းစကား နာၾကားၾကပါသည္။

အခမ္းအနားအၿပီးတြင္ ၾကြေရာက္လာေသာ ဧည့္ပရိသတ္ကို ေန႔လည္စာျဖင့္ တည္ခင္းဧည့္ခံပါသည္။ ေန႔လည္စာမွာ ကုိယ္တုိင္ယူစနစ္ျဖစ္ၿပီး ၀က္သား၊ ၾကက္သား၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားသာမက သစ္သီးမ်ား၊ အေအးမ်ားႏွင့္ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ရိွလွပါသည္။ ေကြ်းသည့္နည္းမွာ ကုိယ္တိုင္ယူစနစ္ျဖစ္၏။ အခ်ိဳ႔မွာ မိမိစားေလာက္ရံုမွ် ခ်င့္ခ်ိန္မယူ။ အတင္း နင္းကန္ ထည့္ကာ မကုန္ႏိုင္သည့္ အစားအေသာက္မ်ားကို လႊင့္ပစ္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ေရွ႔တည့္တည့္တြင္ ထိုင္ေနသူတစ္ဦး၏ ပန္းကန္အတြင္း၌ လံုး၀မစားရေသးေသာ ၾကက္ေပါင္တစ္ေခ်ာင္း ႏွင့္ သီးစံုဟင္းမ်ား အေတာ္မ်ားမ်ားက်န္ေနတာ သတိထားမိပါသည္။ သူ ဒီအတိုင္းလႊင့္ပစ္လိုက္သည္ကို ကြ်န္ေတာ့္မွာ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ အသည္းယားလွ၏။ ဓါတ္ပုံေလွ်ာက္ရုိက္ရင္း စားပဲြမ်ားသို႔ ေလွ်ာက္ၾကည့္ရာ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ မကုန္ႏိုင္၍ ပစ္လိုက္ရသည့္ အစားအေသာက္မ်ားကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔ရသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္လႉတာပင္မဟုတ္ေသာ္လည္း အကုသိုလ္ပြားမိပါသည္။ အစေသာ္ ထုိပန္းကန္မ်ား ကို ဓါတ္ပံုရိုက္ယူမည္ စိတ္ကူးမိေသးေသာ္လည္း အက်ယ္အက်ယ္ မၿငိမ္းဘြယ္ျဖစ္လာမည္ စိုးေသာေၾကာင့္ မရိုက္ေတာ့ပါ။  

စားေစခ်င္လို႔ လႉတာျဖစ္ပါသည္။ ကုန္ႏုိင္သပဆို ေလးငါးဆယ္ပန္းကန္စားပါ။ ဘာမွေျပာစရာ အေၾကာင္းမရိွ။ အလဟႆ ဆိုေသာ စကားလံုးကို ထိုသူမ်ားနားမလည္ျခင္းအေပၚ အံ့ၾသမိပါသည္။ မကုန္ႏိုင္သျဖင့္ ၎တို႔ပစ္လုိက္ေသာ အစား အေသာက္မ်ားကိုသာ စုလိုက္လွ်င္ ေနာက္ထပ္ အနည္းဆံုး လူ ၁၀ ဦးခန္႔ စားႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ ထိုမွ်ပင္မကႏိုင္ပါ။ သည္းခံပါ ခင္ဗ်ား။ မဆိုင္တာေတြေရာပါသြားသည္။

စားေသာက္ဗိုက္ျဖည့္ၿပီးေသာ္ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီခဲြတိတိတြင္ ကားမ်ားစထြက္ပါသည္။ လုိက္ပါလိုသူမ်ားမွာ အတန္မ်ားသျဖင့္ ကား ၉ စီးပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း မဆန္႔ေတာ့သျဖင့္ က်န္ရစ္ခဲ့ရသူမ်ား ရိွပါေသးသည္။

 ဘုရားဖူးကားမ်ား

၁။ ေရႊသာေလ်ာင္း (Sri Lankaramaya Temple)

ပထမဦးဆံုးသြားေရာက္သည့္ေနရာမွာ စင္ကာပူရိွ တစ္ဆူတည္းေသာ ေရႊသာေလ်ာင္းဆင္းတုေတာ္ႀကီးတည္ရိွရာ Sri Lankaramaya Temple ျဖစ္ပါသည္။ မဟာေဗာဓိပင္လည္း ရိွ၏။ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္မွာ Ven K. Rathanasara ျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းလိပ္စာမွာ 30-C St. Michael's Road, Singapore 328002 ျဖစ္၏။

ဤေက်ာင္းကို ၁၉၅၂ ခုႏွစ္တြင္ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သျဖင့္ စင္ကာပူရိွ အေစာဆံုးသီရိလကၤာေက်ာင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထိုေက်ာင္းရိွ ေရႊသာေလ်ာင္း ဆင္းတုေတာ္ႀကီးမွာ အလ်ား ၄၅ ေပ ရိွပါသည္။ ေက်ာင္း၌ စာၾကည့္တုိက္ႏွင့္ မဟာေဗာဓိပင္လည္း ရိွသည္။ ႏွစ္ကူးျဖစ္သျဖင့္ ေက်ာင္းေတာ္အတြင္း ဘုရားဖူးမ်ားျဖင့္  လူစည္ကားလွသည္။

 ေဗာဓိပင္

၂။ ေရႊေက်ာင္းေတာ္ (Golden Pagoda Buddhist Temple)

ေရႊေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာ 798 Tampines Road, Singapore 518475 - တြင္တည္ရိွသည္။ ေက်ာင္းသုိ႔ေရာက္သည္ႏွင့္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက ႀကိဳဆိုေနၾကပါသည္။ ထို႔ေနာက္ အားလံုးကို ထိုင္ေစၿပီး ဆုေတာင္းေပးပါသည္။ ဆုေတာင္းၿပီးေသာ္ လိေမၼာ္သီးမ်ား ေ၀ေပး၏။

ဆုေတာင္းေပးေနေသာ ဆရာေတာ္မ်ား

ေက်ာင္းတြင္ ဘုရားပံုေတာ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဖူးခဲ့ရသည္။ ဤတြင္ အခ်ိဳ႔ကုိေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။

 လ ဘုရား

 ေဆးဘုရား

ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္မွာ Ven. Fazhao ျဖစ္၏။ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္ဖြားျဖစ္ၿပီး NS ၿပီးလွ်င္ၿပီးခ်င္း ၁၉၇၉ ခုႏွစ္တြင္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ရဟန္းဘ၀သို႔ တက္လွမ္းခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္သည္ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္တြင္ Metta Welfare Association ကို တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္အား ထိုင္းဘုရင္ ဘူမိေဘာအဒူယာဒက္ခ်္က Chaokun Phra Vithethamanusith ဘဲြ႔ ေပးအပ္ခဲ့သည္။ ထိုဘဲြ႔ေပးခဲ့ၿပီး တစ္ႏွစ္အၾကာတြင္ ဆရာေတာ္၏ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားေၾကာင့္ ထုိင္းမင္းသမီး မဟာခ်က္ကရီ သီရိဒံုက Dharma Cakara Gold Wheel Award  ဘဲြ႔ကိုေပးအပ္ခဲ့သည္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္   ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်ဴလာေလာင္ကြန္းတကၠသိုလ္မွ Doctor of Philosophy Degree in Social Work  ကို ဆရာေတာ္အား ခ်ီးျမွင့္ အပ္ႏွင္းခဲ့သည္။ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးေကာင္စီ မွ ဆရာေတာ္အား မဟာသဒၶမၼ ေဇာတိကဓဇ ဘဲြ႔ကို ခ်ီးျမွင့္ခဲ့သည္။

၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ ဆရာေတာ္ Fazhao ၏ဖိတ္ၾကားမႈျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ဘဒၵႏၱစိတၱပါလ မေထရ္ ေရႊေက်ာင္းေတာ္သို႔ ၾကြေရာက္ ခဲ့သည္။

၃။ Kong Meng San Phor Kark See Monastery

ထို႔ေနာက္ ဘိရွန္းေက်ာင္းႀကီးထံ ဆက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ေက်ာင္းႀကီးမွာ စင္ကာပူရိွ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ား အနက္ အႀကီးဆံုးေက်ာင္းျဖစ္ၿပီး 88, Bright Hill Road တြင္ရိွသည္။ ေက်ာင္းႀကီးကို ၁၉၂၀ ခုႏွစ္တြင္ စတင္တည္ေထာင္ ခဲ့သည္။

ေက်ာင္းႀကီးမွာ ႀကီးမားသလို ေက်ာင္းအတြင္းရိွဆင္းတုေတာ္၊ ေစတီေတာ္၊ လႈပ္ရွားမႈမ်ားမွာလည္း စိတ္၀င္စားဖြယ္ ျဖစ္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေရာက္သြားေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ဥပသကာမ်ား ၀တ္ျပဳဆုေတာင္းေနသည္ကို ေတြ႔ခဲ့ရ ပါသည္။

ထိုေက်ာင္း၌ ကြ်န္ေတာ္သေဘာအက်ဆံုးမွာ ေက်ာက္ထြင္းဘုန္းႀကီးရုပ္တုကေလးမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ အေရအတြက္အားျဖင့္ မ်ားျပားသလို အားလံုးမွာ ပံုစံတူ ခ်စ္စရာကေလးမ်ား ျဖစ္၏။ မ်က္ႏွာကေလးမ်ားမွာ ၿပံဳးေနၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းလွသည္။ ေစတီေထာင့္မ်ားတြင္လည္းေကာင္း၊ ျမက္ခင္းျပင္မ်ား၌ ျဖန္႔က်ဲ၍ေသာ္လည္းေကာင္း ခ်ထား၏။

ထိုေနရာတြင္ ဘုရားဖူးလာၾကသူအားလံုး စုေပါင္းကာ ဓါတ္ပံုရိုက္ၾက၏။ လူမ်ားေသာေၾကာင့္ ဓါတ္ပံုက တစ္ပံုတည္းႏွင့္ မဆန္႔။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏွစ္စု၊ သံုးစုခဲြကာရိုက္ၾကရသည္။

ထိုေနရာတြင္ ေက်ာင္းအတြင္း အတန္ၾကာလွည့္လည္ၾကည့္ၾကၿပီး ေနာက္တစ္ေနရာသို႔ ဆက္ခဲ့ၾကသည္။

၄။ Mount Faber

ေမာင့္ေဖဘာေတာင္၏ မူလအမည္ရင္းမွာ Telok Blangah Hill ျဖစ္၏။ ၁၈၄၅ ဇူလိုင္လတြင္ ေမာင့္ေဖဘာ ဟု နာမည္ေျပာင္း ခဲ့သည္။ ဗိုလ္ႀကီး ခ်ားလ္စ္ အက္ဒြပ္ေဖဘာ စင္ကာပူသို႔ ၁၈၄၄ ခုႏွစ္တြင္ ေရာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ေတာင္တက္လမ္းကို ေဖာက္ခဲ့ ၿပီး သူ႔နာမည္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အမွန္ဆိုရလွ်င္ သူေဖာက္ေသာလမ္းကေလးမွာ ပီဘိ မျဖစ္ညစ္က်ယ္ကေလးမွ် ျဖစ္၏။ သို႔ႏွင့္ေတာင္ သူေဖာက္တာဆိုၿပီး တုိင္းရင္းသားနာမည္ေဖ်ာက္။ သူ႔နာမည္ ေပးခဲ့ေသးသည္။ ဤသည္ကို အားက်ကာ ကြ်ႏ္ုပ္ပင္လွ်င္ ခါကာဘိုရာဇီ ေတာင္တက္လမ္းအသစ္ထြင္ကာ ခါကာဘိုရာဇီေတာင္ႀကီးကို ေမာင့္ေအးၿငိမ္း ဟု နာမည္ ေပးရေကာင္းမလားဟု စိတ္ကူးယဥ္မိပါေသး၏။

ေမာင့္ေဖဘာေတာင္သို႔ေရာက္ရိွၾကစဥ္

အျမင့္ ၃၄၄ ေပရိွေသာ ေမာင့္ေဖဘာမွာ စင္ကာပူတြင္ တတိယအျမင့္ဆံုးေတာင္ျဖစ္၏။ ပထမအျမင့္ဆံုးမွာ အျမင့္ေပ ၅၃၈ ရိွ ဘူကစ္တီမားေတာင္ ျဖစ္ၿပီး ဒုတိယအျမင့္ဆံုးေတာင္မွာ အျမင့္ေပ ၄၃၆ ရိွ ဘူကစ္ဂြမ္ဘ ေတာင္ ျဖစ္သတည္း။

ကားေပၚမွဆင္းလိုက္သည္ႏွင့္ ေကာက္ညွင္းေပါင္းမ်ား ေ၀ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ ဗိုက္ဆာေနသည္ျဖစ္ရာ အလြန္စားလို႔ ေကာင္းလွ၏။ ေက်းဇူးပါ အလႉရွင္မ်ားႏွင့္ စီစဥ္သူမ်ားခင္ဗ်ား။ အျခားသူမ်ားၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း အားလံုး ၿမိန္ေရ၊ ရွက္ေရ စားေနၾကတာေတြ႔ရပါသည္။

စင္ကာပူရိွ ျခေသၤ့သံုးေကာင္အနက္ တစ္ေကာင္မွာ ပင္လယ္ေရစပ္တြင္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ တစ္ေကာင္မွာ ဆင္တိုဇာ တြင္လည္းေကာင္း၊ တစ္ေကာင္မွာ ေမာင့္ေဖဘာတြင္ လည္းေကာင္း စံပယ္၏။ ေမာင့္ေဖဘာမွ ျခေသၤ့မွာ အစာ၀ပံုမရ။ ပိန္လွသည္။ ရႈေမွ်ာ္ခင္းေကာင္းလွသည္ႏွင့္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔လည္း ဓါတ္ပံုတစ္ဖ်ပ္ဖ်ပ္ရိုက္ၾက၏။

ကြ်ႏ္ုပ္ ျခေသၤ့ကုိဓါတ္ပံုရိုက္ေနစဥ္ ေနာက္နားဆီမွ “ဟင္၊ မဲေမွာင္ေနတာပဲ။ ဘာမွလည္း မျမင္ရဘူး” ဟု ညည္းတြားသံ ၾကားရ၏။ ဘာမ်ားပါလိမ့္ဟု စပ္စုလိုစိတ္ႏွင့္ ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာ္ အေ၀းၾကည့္မွန္ေျပာင္းကို ဟိုဘက္ လွည့္ၾကည့္လိုက္၊ သည္ဘက္လွည့္ၾကည့္လိုက္လုပ္ေနေသာ လူတစ္စုကို ေတြ႔၏။ ေနာက္မွ တစ္ေယာက္လာကာ “ဘယ္ၾကည့္လို႔ရမလဲကြ။ ဒါက ပိုက္ဆံထည့္ၾကည့္ရတာ။ ေဟာဒီမွာ ပိုက္ဆံထည့္တဲ့အေပါက္၊ မင္းၾကည့္ခ်င္ရင္ က်ပ္ေစ့ ထည့္လိုက္” ဟု ဆို၏။ ပထမ လူငယ္အုပ္စု စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ႏွင့္ ေနာက္ဆုတ္သြားတာ ေတြ႔ရသည္။

၎တို႔ကိုၾကည့္ၿပီး လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္က ကြ်ႏ္ုပ္ကိုယ္တိုင္ ဆင္တိုဇာကြ်န္းေပၚတြင္ ဤကဲ့သုိ႔ႀကံဳခဲ့ရသည္ကို ျပန္ေတြးမိၿပီး ငါးခူၿပံဳး ၿပံဳးမိေသာဟူသတတ္။

၅။ Marina Barrage

ေမာင့္ေဖဘာၿပီး သြားခဲ့ေသာ ေနာက္တစ္ေနရာမွာ Marina Barrage ျဖစ္၏။ ဤပေရာဂ်က္မွာ စင္ကာပူ၏ ေရလိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းေပးရန္အတြက္ စင္ကာပူ၏ဖခင္ႀကီး မစၥတာလီကြမ္ယု၏ အေျမာ္အျမင္ႀကီးလွေသာ စိတ္ကူးမ်ားထဲမွ ရလဒ္တစ္ခု ျဖစ္၏။ ေရကန္ႀကီးမွာ ဟက္တာေပါင္း တစ္ေသာင္းေက်ာ္ က်ယ္၀န္းသျဖင့္ စင္ကာပူႏုိင္ငံဧရိယာ၏ ၆ ပံုတစ္ပံုမွ်ရိွသည္။ စင္ကာပူႏုိင္ငံ၏ အႀကီးမားဆံုးႏွင့္ ၿမိဳ႔ျပမွ မိုးေရကိုခံယူမႈအမ်ားဆံုး ေရကန္ႀကီးလည္း ျဖစ္သည္။ ဤေရကန္ႀကီးမွ စင္ကာပူတစ္ႏိုင္ငံလံုး ေရလိုအပ္ခ်က္၏ ၁၀% ထိ ျဖည့္ေပးႏုိင္စြမ္းရိွသည္။

ဤေရကန္ႀကီးတြင္ ပင္လယ္ေရႏွင့္ ေရခိ်ဳကို ကန္႔ထားေသာ မီတာ ၃၅၀ ရွည္ေသာ ေရကာတာႀကီးရိွသည္။ ဤေရကာတာ ႀကီး၌ ေရတံခါး ၉ ေပါက္ရိွ၏။ မိုးအလြန္သည္းထန္စြာရြာေသာ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ကုန္းတြင္းေရလွ်ံမႈကို ထိန္းရန္ ထို ေရတံခါးႀကီးမ်ား ကိုဖြင့္လွ်က္ ဒီက်ခ်ိန္၌ ပင္လယ္အတြင္းသို႔ ေရမ်ားထုတ္ပစ္သည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ေရာက္သြားခ်ိန္တြင္ မရီနာဘားရာ့ဂ်္ ေခါင္မိုး ျမက္ခင္းျပင္၌ လူႀကီးလူငယ္အမ်ားအျပားတို႔သည္ စြန္လႊတ္သူ ကလႊတ္ၾက၊ မိမိတို႔ အုပ္စုလိုက္ ၀ိုင္းဖဲြ႕ကာ စားေသာက္ရင္း စကားေဖာင္ဖဲြ႔သူက ဖဲြ႔ၾက။ ကေလးမ်ားမွာ ေဘာလံုးကန္ၾကႏွင့္ ေပ်ာ္စရာႀကီးျဖစ္၏။ ကြ်န္ေတာ္လည္း လွ်ာရွည္ကာ ဟို႔ဘက္အစြန္းရိွ ဆိုလာပယ္နယ္မ်ားရိွရာ သြားေလ့လာ၏။ ထိုေနရာတြင္ လူျပတ္လွသည္။ မည္သူမွ မရိွ။ လူျပတ္သည္ကိုအခြင့္ေကာင္းယူကာ ဟိုဒင္းလုပ္ေနေသာ အတဲြတစ္တဲြကို ေတြ႔ရၿပီးသကာလ ကြ်န္ေတာ့္မွာ အလိုက္သိစြာ ကုပ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းႏွင့္ ျပန္လွည့္ထြက္ခဲ့ရ၏။

ဤေနရာတြင္လည္း အတန္ၾကာ လွည့္လည္ၾကည့္ရႈ အပန္းေျဖၾကၿပီး ညေန ၆ နာရီလည္း တီးေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ ေနာက္ တစ္ေနရာသို႔ ဆက္ခဲ့ၾကသည္။

၆။ Esplanade Theatre

ဤေနရာကား စင္ကာပူေရာက္ရိွေနထိုင္သူတို႔အဖို႔ အထူးအဆန္းမဟုတ္ေတာ့ၿပီ။ သို႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဘတ္စ္ကားေပၚမွ ဆင္းသည္ႏွင့္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ျမန္မာမ်ား၏ ဌာေနျဖစ္ေသာ ပင္နင္စူလာသို႔ ခ်ီတက္ၾကကုန္၏။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး မ်ားကို ေက်ာင္းျပန္ပို႔ရန္ ဘတ္စ္ကားတစ္စီးေလာက္သာ ခ်န္ထားလွ်က္ က်န္ကားအားလံုးမွာလည္း ျပန္ကုန္ၾကၿပီျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အမ်ားနည္းတူ ခရီးစဥ္ကို အဆံုးသတ္ကာ ျပန္ခဲ့ပါသည္။

ဘယ္လိုဆက္သြယ္ရမလဲ

တစ္သံုးလံုးအလႉႏွင့္ ပတ္သက္၍ အလႉေငြမ်ား ထည့္၀င္လိုသည္ ျဖစ္ေစ၊ ခရီးစဥ္အေၾကာင္း ေမးျမန္လိုသည္ ျဖစ္ေစ ေအာက္ပါ ဖံုးနံပါတ္မ်ားသို႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းႏိုင္ပါသည္။

၁။ ကိုေက်ာ္မိုးဦး - ၉၁၄၆၆၈၆၅
၂။ ကိုေအာင္စိုး - ၉၇၇၅၄၃၈၉
၃။ ကိုတင္ေမာင္သိန္း - ၉၁၀၅၅၅၆၆
၄။ သုမင္းလွိဳင္ - ၉၃၂၅၈၇၈၀
၅။ ဂ်စ္တူး - ၉၁၀၇၅၉၆၈

နိဂံုး

တစ္ခုရိွသည္မွာ သည္ႏွစ္တြင္ ဂ်စ္တူးက ေျခေထာက္က်ိဳးထားသျဖင့္ ေကာင္းေကာင္းမလႈပ္ရွားႏိုင္။ သည့္အတြက္ ဘုရားဖူး ခရီးသည္မ်ားကို ရွင္းလင္းျပသမည့္သူမရိွ။ ေနာက္ႏွစ္မ်ားတြင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္းကူညီကာ ဘုရားဖူးမ်ားအား ရွင္းျပရန္ ဂ်စ္တူးကို အႀကံျပဳပါသည္။ သြားမည့္ေနရာမ်ားကို တစ္လေလာက္ ႀကိဳတင္ စီစဥ္ထားၿပီး ထိုေနရာမ်ားအတြက္ သိသင့္သိထိုက္သည္မ်ားကို ေလ့လာကာ ရွင္းျပရန္ျဖစ္ပါ၏။

မသိေသးသူမ်ားအားလည္း တစ္သံုးလံုးဘုရားဖူးခရီးစဥ္အေၾကာင္း လက္ဆင့္ကမ္းလိုက္ပါ ခင္ဗ်ား။

အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါသည္။

ေအးၿငိမ္း

၂၃၊ ၁၊ ၂၀၁၂ ေန႔လည္ ၁၁ နာရီ ၁၁ မိနစ္

Blk 663D, Jurong West St. 65

#15-233

Singapore 644663

Tel: 97303027

Email: y_nyein@yahoo.com.sg