လူကိုခွေးသတ်ခြင်းအကြောင်း

(၁) ကမ္ဘာမကြေဘူး

 

၁၉/၀၂/၂၀၂၀

 

သည်ကနေ့ သမီးကလေး မြသွဲ့သွဲ့ခိုင်သည် စစ်အာဏာရူး ခွေးဘီလူးများ၏ လက်ချက်ဖြင့် ကျဆုံးသွားရခဲ့ပြီ။

ဖေ့စ်ဘုတ်မှ ဓာတ်ပုံများကို ကြည့်ပြီး ကျွန်တော် မခံစားနိုင်ပါ။

မြသွဲ့သွဲ့ခိုင်၏ အမေသာမဟုတ်။

ကျွန်ုပ်တို့အားလုံး၏ ရင်ထဲတွင်လည်း ဝမ်းနည်းပူဆွေးရသည်သာ ဖြစ်လေသည်။

သူ့ဘာသာသူ အေးအေးဆေးဆေး မတ်တပ်ရပ်နေတာကို သွေးအေးအေးဖြင့် သေနတ်ကို စိန်ပြေနပြေချိန်ကာ သတ်ခဲ့ သော ထိုလူသတ်ကောင်နှင့်တကွ သူ့မိသားစုသည် ဆွေခုနစ်ဆက် မျိုးခုနစ်ဆက်တိုင်တိုင် ဥပစ္ဆေဒကကံထိုက်ကာ အသေဆိုးဖြင့် သေကြပါစေကုန်သတည်း။ ဤဖြစ်ရပ်ကို ဖြစ်စေခဲ့သော အာဏာသိမ်းမှုကို ကျူးလွန်ခဲ့သည့် မင်းအောင်လှိုင် နှင့် စစ်တပ်ခေါင်းဆောင်များသည် ဘုရားအဆူဆူချွတ်၍ မကျွတ်သော ထာဝရငရဲ၌ ကျခံကြရပါစေကုန် သတည်း။ 

 

ကျွန်ုပ် အလွန်ကြေကွဲ ဝမ်းနည်းရပါသည်။

 

(၂) ဆိုးရွားယုတ်မာလှသော မြန်မာစစ်တပ်

 

နိုင်ငံတိုင်း၌ စစ်တပ်ဟူသည်ရှိ၏။

မိမိနိုင်ငံကို ကာကွယ်ရေးတည်းဟူသော ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် စစ်တပ်ဆိုတာကို ဖွဲ့စည်းကြသည်မှာ ယုံမှားသံသယ ရှိစရာ မလိုပါ။ 

 

သို့သော်ထိုနိုင်ငံများထဲတွင် မြန်မာနိုင်ငံမပါပါ။

မြန်မာနိုင်ငံမှ စစ်တပ်သည်ကား အခြားတိုင်းပြည်များနှင့်မတူ၊ တမူထူးခြားလေ၏။

မြန်မာနိုင်ငံတွင် စစ်တပ်ဖွဲ့စည်းရခြင်းရည်ရွယ်ချက်မှာ စစ်တပ် ထိပ်ပိုင်းခေါင်းဆောင်များသည် နိုင်ငံတော်အာဏာကို သူတို့ပထွေး အမွေပေးသည့်အလား နိုင့်ထက်စီးနင်း ရယူကာ နိုင်ငံကို ချယ်လှယ်ချင်သလို ချယ်လှယ်နိုင်ရေး၊ နိုင်ငံ့ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများကို စစ်တပ် ထိပ်ပိုင်းခေါင်းဆောင်များ၏ မိသားစု၊ သားသမီး၊ ချွေးမ၊ သားမက်၊ တူ၊ တူမ၊ မြေး၊​ မြစ်၊ တီ၊ ကျွတ်များနှင့် ၎င်းတို့၏ အမြီးစားဘက်၊ ခေါင်းစားဘက် သူငယ်ချင်း၊​ မိတ်ဆွေ အပေါင်းအသင်းများကသာ လက်ဝါးကြီးအုပ်ထားရေး၊ ဆွေခုနစ်ဆက် မျိုးခုနစ်ဆက် စားလို့သောက်လို့မကုန်အောင် နိုင်ငံ့ဘဏ္ဍာများကို ခိုးရေး စသည့် ရည်ရွယ်ချက်သာ ရှိလေသည်။ ထို့ထက်မပို။

 

အင်္ဂလိပ်တို့ထံမှ လွတ်လပ်ရေးရအပြီး ကျွန်ုပ်တို့ပြည်သူများသည် စစ်တပ်အုပ်ချုပ်မှုအောက်က လွတ်ကင်းကာ ပျော်ရွှင်စွာ စိတ်ချမ်းသာ လက်ချမ်းသာ နေခဲ့ကြရသည်မှာ ဆယ်စုနှစ် တစ်ခုမျှသာ ရှိ၏။ 

 

၁၉၆၂ ခုနှစ်မှစကာ စစ်တပ်သည် သေနတ်နှင့်ချိန်လျက် အာဏာကို အတင်းအဓမ္မ လက်ဝါးကြီးအုပ်ရယူကာ တိုင်းသူပြည်သားများအား ဒုက္ခအမျိုးမျိုးပေးခဲ့သည်မှာ ယနေ့တိုင် ဖြစ်တော့၏။ စစ်တပ်အုပ်ချုပ်မှုအောက်မှာ ကျွန်ုပ်တို့ တိုင်းသူပြည်သားများသည် လွတ်လွတ်လပ်လပ် စိတ်ချမ်းသာ လက်ချမ်းသာ လုပ်ကိုင်စားသောက်ကြရတာ ဘယ်တုံးက များ ရှိခဲ့ဖူးပါသနည်း။

 

ဦးနေဝင်းလက်ထက်တုံးက လယ်သမားများမှာ မိမိလယ်ကထွက်သည့်စပါးကိုပင် မိမိပိုင်ဆိုင်ခွင့်မရှိ။ လူတစ်ဦး၊ တစ်နှစ်စာအတွက် စပါး (၁၅) တောင်းချန်ကာ ကျန်စပါးအားလုံးကို စစ်အစိုးရက မတရားသဖြင့် ဖြတ်ပေးသောဈေးဖြင့် အကုန်ချရောင်းရတာဖြစ်၏။ မရောင်းဘဲ အိမ်တွင်ချန်ထားလျှင် ထောင်ချလို့ရ၏။ မတရားသဖြင့် ဖြတ်ထားသော ဈေးဖြင့် ရောင်းရရုံမက စပါးဒိုင်တွင်လည်း ဒိုင်စာရေးတို့က ချိန်ခွင်လျှာကို ကလိပြီး တင်းခိုးတာ ခံရသေး၏။ သေဘို့သာ ကောင်းသည့် လယ်သမားများ ဘဝဖြစ်၏။

 

ကျွန်ုပ်တို့သည် နေ့စဉ်သုံးဆောင်နေသည့် သွားတိုက်ဆေးနှင့် ဆပ်ပြာကိုပင် လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဝယ်ယူသုံးစွဲခွင့်မရ။ လူတစ်ယောက်စာအတွက် သတ်မှတ်ထားသည့် ခွဲတမ်းကို လူကြီးထောက်ခံစာလက်မှတ်နှင့် သမဝါယမဆိုင်တွင် တန်းစီဝယ်ရပါသည် ဆိုလျှင် ခုခေတ်ကလေးများ ယုံကြလိမ့်မည်မဟုတ်။

 

ပါတိတ်ဟူသော အထည်ကို သယ်ယူရောင်းချခြင်းသည် ရာဇဝတ်မှုမြောက်၏။ ကိုကာကိုလာဟူသည် နင်တို့လို သာမန် ပြည်သူများနှင့် လားလားမှ ပတ်သက်သည့် အရာမဟုတ်။ တကယ့်ကို ကျိကျိတက်ချမ်းသာသူ သထေးဂျီးများ၊ နိုင်ဂျံဂါးဗျန် တရားဝင်သူခိုးကြီးများ (ဟုတ်ပေါင်) အစိုးရအရာရှိကြီးများသာ သောက်ရန် ထုတ်လုပ်ထားသည့် ပစ္စည်း ဖြစ်၏။ ဤကမ္ဘာပေါ်တွင် ဤကဲ့သို့သော နိုင်ငံသည် ရှိခဲ့၏။ ဘုရားစူးရပါစေ့။ ဤသည်မှာ ပုံပြင်မဟုတ်။

 

ကျွန်ုပ် ဒေသကောလိပ်ကျောင်းသားဘဝက မိမိဘာသာ ချက်စားရန် အိမ်မှ ဆန်လေး (၃) ပြည်ခန့် သယ်လာသည်ကိုပင် ရဲကဖမ်းသဖြင့် ရဲစခန်းရောက်ကာ မနည်းတောင်းတောင်းပန်ပန်နှင့် ပြန်ထွက်လာခဲ့သည်ဟု ကျွန်ုပ်ပြောလျှင် လွန်သည် ဟု အသင်တို့ ထင်ကြလိမ့်မည်။

 

ဦးဝင်းတင်ပြောခဲ့သလို မြန်မာနိုင်ငံအပေါ်တွင် စစ်တပ်၏ကျေးဇူး မူးလို့တောင် ရှူစရာမရှိပါ။

(၃) ခွေးထက်ယုတ်သော ငရဲသားများ

 

ဖေဖော်ဝါရီ ၁၂၊ ၁၃ သည် တရုတ်နှစ်ကူးနေ့ဖြစ်သဖြင့် ရုံးများ၊ ကျောင်းများပိတ်ကြ၏။ စင်ကာပူမှ ပြည်သူအများမှာ လမ်း၊ ဆိုင်များ၌ သိပ်မရှိ။ မိမိတို့မိသားစု၊ အသိမိတ်ဆွေများအိမ်တွင် ပျော်ပါး၊ စားသောက်နေကြလေ၏။ 

 

ကျွန်တော်တို့အိမ်ဘေးမှ တရုတ်အိမ်တွင် မိတ်ဆွေများ ရယ်ကာမောကာ၊ ပျော်ကြပါးကြ၊ စားသောက်နေကြ၊​ မာဂျောင်း ကစားနေကြတာတွေ့ရတော့ ကျွန်တော် အလွန်ဝမ်းနည်းမိလေသည်။

 

လူများတကာတွေ ပျော်ပါး၊ စားသောက်နေချိန်တွင် ကျွန်တော်တို့ပြည်သူများမှာတော့ ခွေးရူးလာဆွဲမှာကြောက်ရ၊ ခွေးရူးဆွဲသွားသည့်သူများကို တစ်ရပ်လုံးအုတ်အော်သောင်းတင်းဖြင့် ပြန်လည်ကယ်တင်ရန် ကြိုးပမ်းကြရဖြင့် အရပ်ပျက်နေလေ၏။ 

 

မနက်စောစောစီးစီး သာကေတမှာ မီးလောင်တာမြင်ရတော့ ကျွန်တော် အတော် ဒေါသထွက်မိ၏။ 

ဟုတ်တာမဟုတ်တာမသိ။ သက်သက်ခိုင်၏ ပရဟိတကားများကို ရပ်ကွက်တွေထဲ (လူတွေဖမ်းရာမှာ အထောက်အကူ ဖြစ်စေဘို့) လွှတ်သည်ဆိုတော့ ပြည်သူ့မေတ္တာကို ခံယူချင်သည့် ထိုအယုတ်တမာမကြီးကို ဟဝှာလုပ်ချင်မိလေ၏။ (ဟဝှာ = ပါးရိုက်)

 

ဤကမ္ဘာပေါ်တွင် နိုင်ငံတိုင်းလိုလို၌ ယုတ်မာသူများရှိကြသည်ကို အကျွန်ုပ် လက်ခံပါ၏။ သို့သော် မြန်မာပြည်လောက် တော့ မများဟု ထင်ပါသည်။ ထိုအထဲတွင် ပညာတတ်ဟု သူတို့ကိုယ်သူတို့ထင်နေသူများပါ ပါနေခြင်းကိုမူ ကျွန်ုပ် အလွန် အသည်းနာလှ၏။ ကျွန်ုပ်ကတော့ ၎င်းတို့ကို ပညာတတ်ဟု မသတ်မှတ်ပါ။ ၎င်းတို့သည် စာကျက်ဖြေပြီး အောင်လာကြ သည့် စာတတ်သူများသာဖြစ်၏။ သို့သော် ပညာမတတ်ကြပါ။

 

ပညာဟူသည် အမှားအမှန်၊ အကောင်းအဆိုးကို ခွဲခြားသိမြင်နိုင်၏။ ဟုတ်၏ မဟုတ်၏၊ တော်၏ မတော်၏ကို ဝေဘန် ပိုင်းခြားနိုင်၏။ တိုက်ပုံဝတ်ထားရုံနှင့် ပညာတတ်ဖြစ်မလာနိုင်သလို ရာထူးကြီးကြီးယူထားရုံနှင့်လည်း ပညာရှိသည်ဟု မဆိုနိုင်။

 

သူခိုးဓားပြထက်ဆိုးသူများသည် ဘဏ်မှပိုက်ဆံများကို သူ့ပထွေး အမွေပေးထားသည့်အလား အတင်းယူကြ၏။ ထောင်ဖောက်ပေးပြီး လူမိုက်တွေကို အိမ်မီးရှို့ခိုင်း၏။ ကားမှန်များကို ရိုက်ခွဲခိုင်း၏။ ကမ္ဘာ့အယုတ်မာဆုံးဆိုသူများပင် ၎င်းတို့လောက် ယုတ်မာမည် မထင်။ 

 

တစ်နိုင်ငံလုံး အုတ်အော်သောင်းတင်း ဆန္ဒပြနေချိန်တွင် အချို့သော လူကြီးဆိုသူများမှာ ရုံးတက်ကာ အလုပ်လုပ်နေကြ လေ၏။ ဝန်ထမ်းများကို အတင်းအကျပ်ဖိအားပေး အလုပ်ပြန်ဆင်းခိုင်း၏။ စစ်ရာဇဝတ်ကောင်များ သက်ဆိုးရှည်အောင် ပံ့ပိုးပေးနေသည့် ထိုသူများကို ကျွန်ုပ်သည် မနေ့တစ်နေ့ကမှ မွေးလာသည့် လူငယ် ကောင်လေး၊ ကောင်မလေး များလောက်တောင်မှ မလေးစားပါ။ အထင်မကြီးပါ။ ဖြစ်နိုင်လျှင် အနှီလူကြီးဆိုသူများအား ထိုလုံကလေး၊ လုံမကလေး တို့၏ ချေးကို ကျွေးထားချင်ပါသည်။ မည်သူ၊ မည်သည့်ဌာန၊ မည်သည့်ရာထူး စသဖြင့် ကျွန်ုပ်စာရင်း လိုချင်လှ၏။ ၎င်းတို့သည် တစ်နည်းအားဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ပြည်သူများအတွက် သစ္စာဖောက်၊ လောက်ကောင်များလည်း ဖြစ်လေသည်။

 

ယခု မြစ်ကြီးနားအခြေအနေကို ကြည့်လိုက်ပါက တကယ့် ကမ္ဘာပျက်နေသည့်အတိုင်း ဖြစ်၏။ ပြည်သူများကို တရားမဲ့စွာ ဖမ်းဆီးနေသည်ကိုကြည့်ပြီး ကျွန်ုပ်သည် ဝမ်းလည်းနည်းမိ၏။ ဒေါသလည်းထွက်မိ၏။ ကျွန်ုပ်တို့ပြည်သူများ၏ ဒုက္ခကို ကြည့်ကာ ရင်မှာ ပြင်းထန်စွာ နာကျည်းမိ၏။ အပြစ်မဲ့ပြည်သူများအား လူဆိုးသူခိုးများ ဖမ်းသလို လိုက်ဖမ်းနေသည့် ထို ငရဲကောင်များကို ကျွန်ုပ်သည် ပါးကိုလည်း ချချင်၏။ ဖနောင့်နှင့်လည်း ပေါက်ချင်၏။ နဘန်ကိုလည်း ကျင်းချင်၏။ ဖင်ကိုလည်း ပိတ်ကန်ချင်၏။ ၎င်းတို့၏ဟဝှာကို ပေပေါ်တင်ကာ ၁၅ ပေါင်တူနှင့်လည်း ထုချင်၏။ အထူးအားဖြင့် သည်အခြေအနေကို ဖန်တီးခဲ့သော မအေလ ကို ဗိုက်ကင်းထဲမှ Blood Eagle လုပ်သလို ကျောရိုးများကို ပုဆိန်ဖြင့်ဖြတ်၊ ကားကျက်ကာ မြို့တော်ခန်းမရှေ့၌ အရှင်လတ်လတ် ကားစင် တင်ထားချင်မိလေ၏။

 

(၄) တော်လှန်ရေး

 

လမ်းမပေါ်၌ ပုံစံမျိုးစုံဖြင့် ဆန္နပြနေသည့် လူငယ်၊ မောင်ကလေး၊ မယ်ကလေးတို့ကို ကျွန်ုပ် အလွန်အားရမိ၏။ အမှန်ကို ဆိုရလျှင် ကျွန်ုပ်မှာ ထိုကလေးများ၏ အစွမ်းအစကို ယခုမှသာ မြင်ခွင့်ရတာ ဖြစ်၏။ သူတို့ အဲသလောက် တော်မှန်း၊ အစွမ်းအစရှိမှန်း ယခင်က မသိခဲ့။ အထင်လည်း မကြီးမိခဲ့။ ဤသည့်အတွက် မောင်ကလေး မယ်ကလေးတို့ကို အကျွန်ုပ်သည် လေးနက်စွာ တောင်းပန်ပါ၏။ အသင်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ မျှော်လင့်ချက်၊ အသင်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ အနာဂတ်များ ဖြစ်၏။

 

ထိုကလေးများမှာ သေချာစွာသာ မြေတောင်မြှောက်ပေးလိုက်ပါက အလွန်ထူးချွန်ထက်မြက်မည့် နိုင်ငံ့သားကောင်း၊ သမီးကောင်း ရတနာလေးများ ဖြစ်လာမှာ မြေကြီးလက်ခတ်မလွဲပါ။

 

ကျွန်ုပ်ကို ၁၉၆၂ ခုနှစ်၌ မွေးခဲ့သဖြင့် ကျွန်ုပ်ဘဝတစ်လျှောက်လုံး စစ်အစိုးရ၏ ဗလချီးနမ်းစနစ်အောက်မှာ ကြီးပြင်းခဲ့ရတာ ဖြစ်၏။ စစ်အစိုးရ၏ စိတ်ထဲထင်ရာ ပေါက်တတ်ကရလုပ်တာတွေကို ကျွန်ုပ်တို့သည် မျက်ဝါးထင်ထင် ကြုံခဲ့ကြရဖူးပြီ။ 

 

ကျွန်ုပ်တို့သည် အ-သုံးလုံးတည်း ဟူသော စာတတ်မြောက်ရေးဂျင်းကို တစ်နိုင်ငံလုံး အတက်လိုက် အထည့်ခံခဲ့ရဖူးပြီ။

လူငယ်လုပ်အားပေးတည်းဟူသော ဘုံမဝင် ဆုံမဝင် ဂျင်းကိုလည်း အထည့်ခံခဲ့ရဖူးပြီ။

ကမ္ဘာ့လောင်စာလိုအပ်ချက်ကို ဖြည့်ဆည်းမည့် ကြက်ဆူဂျင်းကိုလည်း အထည့်ခံခဲ့ရဖူးပြီ။

 

ကျွန်ုပ်တို့သည် ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ဂျင်းပင်လယ်၌ မျောခဲ့ကြရ၏။

ကျွန်ုပ်တို့၏ မျိုးဆက်ကို နောက်ထပ် ဂျင်းအထည့်မခံကြရစေရန် ယခုတော်လှန်ရေး အောင်မြင်မှ ဖြစ်မည်။

အသင် မြန်မာပြည်သူပြည်သား သူတော်ကောင်း အပေါင်းတို့။

တောင့်ခံထားကြကုန်လော့။

အယုတ်တမာများကို အားမလျှော့ဘဲ တိုက်ထုတ်ကြကုန်လော့။

ဤသည်မှာ သင်တို့ကျွန်ုပ်တို့၏ သားစဉ်မြေးဆက် အရေးဖြစ်၏။

ဤသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့ မျိုးဆက်များ၏ အနာဂတ်အရေး ဖြစ်၏။

 

ကျွန်ုပ်တို့သည် ထိုအမျိုးယုတ်များ နောက်ထပ် ဘယ်လိုနည်းနှင့်မှ ခေါင်းထောင်မလာနိုင်အောင် ကြိုးပမ်းကြရမည်။

ကျွန်ုပ်ကား အဝေးမှနေကာသာ -င်ခေါင်းကျယ်နိုင်လေသည်။

ဤတော်လှန်ရေးကြီးတွင် ကိုယ်ကိုယ်တိုင် ပါဝင်မဆင်နွှဲရခြင်းအတွက်လည်း အလွန် မကျေမချမ်းဖြစ်မိ၏။

ကျွန်ုပ်ကို ခွင့်လွှတ်ကြပါကုန်။

 

အဓမ္မကို ဓမ္မက နိုင်ရမည်။

ကျွန်ုပ်တို့ ပြည်သူများ၏ ပေါင်းစည်းအားဖြင့် စစ်အာဏာရှင်များ မျိုးကန်းစေရမည်။

ကျွန်ုပ်တို့ ပြည်သူများသည် အောင်ကြပါစေသတည်း။

 

အောင်ပါစေသော၊ အောင်စေသော။

 

ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

 

အေးငြိမ်း

၂၀ ဖေဖော်ဝါရီလ၊ ၂၀၂၁

နာကျင်ကြေကွဲရသော နေ့တစ်နေ့

မနေ့က နေပြည်တော်မှာ သေနတ်နှင့်ပစ်သတ်ခံလိုက်ရသည့် ကလေးမလေးကို ကြည့်ရင်း ကျွန်တော့်ရင်ထဲ မချိပါ။ အလွန်ထိခိုက်ကြေကွဲစွာ ခံစားရပါသည်။ 

 

၁၉ နှစ်ဆိုတော့ ကိုယ့်သားသမီးအရွယ်။ တကယ်လို့ ငါ့သားလေးများဆိုရင် ဟု တွေးကြည့်ရုံနှင့်ပင် နာကျင်လှပါသည်။

 

ပစ်တာကိုလည်း ကြည့်ပါအုံးခင်ဗျာ။

ဘာမှမလုပ်ဘဲ သူ့ဘာသာသူ မတ်တပ်ရပ်နေတာကို စိန်ပြေနပြေချိန်ပြီး ပစ်တာ ဖြစ်ပါသည်။

ဤသူသည် လူအစစ်မဖြစ်နိုင်။ လူစင်စစ်ဖြစ်ပါက ဤလုပ်ရပ်မျိုးကို လုပ်လိမ့်မည်မဟုတ်။ ခွေးနှင့်နှိုင်းဘို့ရာတောင် ခွေးသိက္ခာကျပါသည်။

ဝမ်းနည်းစရာကောင်းသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့ မြန်မာပြည်တွင် ဤကဲ့သို့သောသူများ ထောင်ဂဏန်းအတော်များများ ရှိနေခြင်း ဖြစ်၏။

 

ဗီဒီယိုတစ်ခုတွင်လည်း သံလုံးများကို ဖြတ်တောက်ကာ ပလတ်စတစ်ပိုက်များ စွပ်နေတာ တွေ့ရ၏။ ဆန္ဒပြသူများကို ရိုက်နှက်ဘို့ကလွဲပြီး တခြား ဘာအတွက်မှ မဖြစ်နိုင်။

အခြားဗီဒီယိုတစ်ခုတွင် ကားတစ်စီးပေါ်မှ ထိုတုတ်များကိုင်ပြီး ဆင်းလာသော လူရမ်းကားတစ်စုကို တွေ့ရ၏။ စွမ်းအားရှင်ဟု နာမည်တပ်ထားသည့် ခွေးသူတောင်းစား တစ်သိုက်ကလွဲပြီး အခြားသူများမဖြစ်နိုင်။

 

နိုင်ငံတကာတွင်လည်း ဆန္ဒပြမှုများကို ရဲအင်အားသုံးကာ နှိမ်နှင်းကြ၏။ ဒါ ထုံးစံဖြစ်၍ ပြောစရာမလိုပါ။

သို့သော် မြန်မာနိုင်ငံနှင့် အခြားနိုင်ငံများ အကွာကြီး ကွာပါသည်။

မကြာသေးမီက ထရမ့် မြှောက်ထိုးပင့်ကော်လုပ်ပေးမှုကြောင့် အမေရိကန်တို့ ပါလီမန်ကို ဝင်စီးသည့် အတော်ရုပ်ပျက် ဆင်းပျက် ဖြစ်ရပ်တစ်ခု ဖြစ်ခဲ့၏။

သို့သော် အသင်တို့သည် စစ်တပ်က လူထုကို သေနတ်နှင့်ချိန်ပြီး တည့်တည့်ပစ်တာ တွေ့ခဲ့ပါသလား။

 

အင်္ဂလိပ်တွေအုပ်စိုးစဉ်က အတွင်းဝန်ရုံးကို သပိတ်တားခဲ့သော ကျောင်းသားများကို မြင်းစီးပလိပ်များက နံပတ်တုတ်ဖြင့် ရိုက်ခဲ့၍ ကိုအောင်ကျော် သေခဲ့သည်။

အင်္ဂလိပ်တွေက နံပါတ်တုတ်ဖြင့် ရိုက်၏။ 

မြန်မာတွေကတော့ အင်္ဂလိပ်တွေထက် ပိုတော်ပါသည်။

လက်အနာမခံ။​ အပင်ပန်းမခံ။

လက်ညှိုးလေးတစ်ချက် ကွေးရုံမျှ ဖြစ်၏။

 

အသင် ပြည်သူ့ရဲ ဆိုသူအပေါင်းတို့။

အသင်တို့ တော်ပါပေသည်။

ပြည်သူများက ထောက်ပံ့ပေးထားသည့် ထမင်းကိုစားပြီး ပြည်သူကို ပြန်သတ်ရက်ကြပါပေသည်။

Dog never bite the feed hand. (ခွေးသည် ထမင်းကျွေးသည့်လက်ကို ဘယ်တော့မှ မကိုက်) . . ဆိုသည့် စကားပုံရှိ၏။

ကိုယ့်ကိုထမင်းကျွေးနေသည့် ပြည်သူများကို ပြန်သတ်သည့် အသင်တို့ကား ခွေးထက်ယုတ်သူများ ဖြစ်တော့၏။

 

အသင်တို့ကို လခရိက္ခာများ ပေးနေသူမှာ စစ်တပ်ဟု ထင်နေပါသလား။

အဲသည့် စစ်တပ်ဆိုသည်မှာလည်း ကျုပ်တို့ပြည်သူများ ထောက်ပံ့ပေးထားသည့် ထမင်းကို မြိုဆို့နေသူများသာ ဖြစ်၏။

စစ်တပ်ကလုပ်နေသည့် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများမှ ရသည့်အကျိုးအမြတ်များမှာ အသင်တို့အတွက်ဟု ထင်နေသည် ဆိုလျှင် အသင်တို့လောက် မိုက်မဲသူ ဤကမ္ဘာလောက၌ မရှိနိုင်တော့ပြီ။ 

 

ကျွန်ုပ်တို့ပြည်သူများ ဆန္ဒပြသည်ဆိုသည်မှာ ဟိုခွေးသူတောင်းစားအုပ်စုက ပြည်သူ့အာဏာကို ဓားပြတိုက် ရယူသွား၍ မခံရပ်နိုင်ကြသောကြောင့် ထုတ်ဖော်ဆန္ဒပြခြင်း ဖြစ်၏။ 

ဤကဲ့သို့ ဆန္ဒပြရာ၌ ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြင့် ရမ်းရမ်းကားကား လုပ်တာတွေ အသင်တို့ တွေ့ပါသလော။

ကျွန်ုပ်တို့ပြည်သူများ စည်းကမ်းသေဝပ်မှုကို ကျွန်ုပ်သည်ပင် ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထအောင် ချီးကျူးမိပါ၏။

၎င်းတို့သည် လမ်းမပေါ်၌ မိမိတို့လိုလားတောင့်တသည့်အရာကို အော်ဟစ် တောင်းဆိုတာသာ ရှိ၏။ 

ဘယ်သူ့ကိုမှ​ ရန်သတ္တရုပြုသည်မဟုတ်။

 

အကယ်၍ အနှောက်အယှက်၊ အဖျက်အဆီးလုပ်ရပ်များကို အသင်တို့ တွေ့လာသည်ဖြစ်ငြားအံ့။

ဤသူတို့မှာ ကျွန်ုပ်တို့ပြည်သူများ ဘယ်နည်းနှင့်မှ မဖြစ်နိုင်။

လူတွေကို ရိုက်လားနှက်လားလုပ်သူ၊ ပြည်သူပိုင်ပစ္စည်းတွေကို ဖျက်ဆီးသူများမှာ အသင်တို့မွေးထားသည့် စွမ်းအားရှင်ခေါ် ခွေးရူးများသာ ဖြစ်၏။

 

ကျွန်ုပ်တို့ပြည်သူတွေ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် အေးအေးဆေးဆေး လုပ်ကိုင်စားသောက်နေကြတာကို ဤကဲ့သို့ ဝရုန်းသုန်းကားဖြစ်အောင် လုပ်ခဲ့သည့် အဓိက လက်သည်တရားခံမှာ ဟိုခွေးရူးအကြီးစားကြီးသာ ဖြစ်၏။ ကျွန်ုပ်၏ပါးစပ် သနမှာစိုးသဖြင့် ၎င်း၏နာမည်ကို ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခြင်း မပြုနိုင်သည်ကို ခွင့်လွှတ်ကြပါကုန်။

 

အေးအေးချမ်းချမ်း အခြေအနေကို ဆူဆူပူပူအခြေအနေရောက်အောင် နေ့ချင်းညချင်း တွန်းပို့ခဲ့သည့် ထိုခွေးသတောင်းစားကြီးကို ကျွန်ုပ်သည် သံသရာအဆက်ဆက် မည်သည့်အခါမှ​ ခွင့်လွှတ်မည် မဟုတ်ပါ။

 

ကျွန်ုပ်သည် လူဖြစ်လာပြီဆိုကတည်းက သူတစ်ပါးထိခိုက်နစ်နာအောင် မည်သည့်အခါကမှ​ မလုပ်ခဲ့ဖူးပါ။

ဤသစ္စာစကားကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့ပြည်သူအပေါင်း၏ တိုက်ပွဲသည် အမြန်ဆုံး အောင်မြင်ပါစေသတည်း။

စစ်အာဏာရူးတစ်စုသည် အမြန်ဆုံးကျဆုံးပါစေသတည်း။

ကျွန်ုပ်တို့ခေါင်းဆောင်များသည် ဘေးမသီရန်မခဘဲ အမြန်ဆုံး ပြန်လွတ်လာပါစေသတည်း။

 

ထိခိုက်နာကျင် ကြေကွဲလှစွာဖြင့်

 

အေးငြိမ်း

၁၀ ဖေဖော်ဝါရီ၊ ၂၀၂၁

 

https://www.youtube.com/watch?v=zhQIOfDQdCo

 

 

 

အလံမလှဲ

(၁)

 

ဘာ . . . . . . . 

အာဏာသိမ်းတယ် ဟုတ်လား

ဘူးထွား ဟား ဟား ဟား ဟား .. .. .. .. 

ရီများရီလိုက်ချင်ရဲ့

ကလေးတွေကစားသလို

နိုင်ငံတော့်အာဏာများ

သူအဖေထားသွားတဲ့အမွေအတိုင်း

(လက်နက်ရှိတယ်ဆိုပြီး)

မင်းတို့ အနိုင်ပိုင်းချင်တိုင်း ပိုင်းလို့ရမလားကွ

ဒါဟာငါတို့ပိုင်တဲ့အာဏာ

မင်းတို့နဲ့ လားလားမှမဆိုင်

မပိုင်ချင်လေနဲ့။              ။

 

(၂)

 

စစ်တပ်နဲ့ရွေးကောက်ပွဲ

ဘာများသက်ဆိုင်ပါသလဲ

နည်းနည်းမှ တွေးလို့မရ

သောက်ရှက်ကလည်း တစ်ပြားဘိုးမှမရှိ

ကိုယ်နဲ့မဆိုင်တဲ့ကိစ္စ

ပြောင်ဝင်စွက်ဖက်တာ

ငါတို့က ငြိမ်နေရမှာလား

(သောက်ကျိုးနည်း)

အိုးကမပူ စလောင်းကပူ

သူခိုးကလူဟစ်

တစ်ကပဲပြန်စချင်သေးသတဲ့

အဟေးဟေးဟေး

ဝေးပါသေး . . ဝေး . . . . . ဝေး . . . . 

(ရေဝေးထက်ဝေးတဲ့) ဝေလာဝေးထဲကဝေး

တွေးတောင်မတွေးလေနဲ့

ငါတို့မဲကိုငါတို့အသိ

လိမို့လို့ ပြန်ပြင်ပေးရမှာလား (ကန်တော့ပါရဲ့)

မင်းတို့လို ခိုးသွင်းထားတာ တစ်မဲမှမပါ

ငါတို့အသည်းကြားက မဲတစ်ပြား

မင်စွန်းသောလက်သန်းများနဲ့

NLD ဟာ 

အောင်ပွဲအလီလီခံ

မင်းတို့သူခိုးတွေကို

ဂျွမ်းသဒ္ဓါလန်အောင်

တောက်ချခဲ့ပြီးပြီ။  

 

(၃)

 

ကိုယ်နဲ့နှိုင်းမရိုင်းတဲ့

ငါတို့ကိုများ မင်းတို့လိုကလိမ်ကကျစ်မှတ်နေသလား

ငမ် . . တရားကိုနတ်စောင့်တယ် . . .

(ဟေ့ . . အဲဒီနတ်တွေ ဘယ်သွားသေနေသလဲ)

ငါတို့ရဲ့တရားသောအောင်ပွဲ

ဘာနဲ့မှ မလဲဘူးကွ

သူခိုးကလူဟစ်

သောက်ကျိုးနဲ ပြောင်းပြန်တွေတောင် ဖြစ်လို့ပါလား

 

*** တောက်

စစ်အာဏာရှင်ရှေ့မှောက်

ဒူးထောက်လို့ အညံ့မခံ

အစွမ်းကုန် တွန်းလှန်ကြမယ်ဟေ့***

 

အဓမ္မဝါဒီ စစ်အာဏာရှင်တွေ

မဟာအဝီစိငရဲမှာ

(ဘုရားအဆူဆူချွတ်သည့်တိုင်)

မလွတ်တမ်းကျစေ

ငါတို့တတွေရဲ့ကျိန်စာ

သေချာပေါက် သင့်စေရမယ် . . . .

 

သံပုံးတီးလို့ တောခြောက်သံနဲ့

အာဏာရူးတွေ သွေးအန်စေရမယ် . . . 

 

တို့ပြည်သူတွေရဲ့ ပေါင်းစည်းအား

ဘဝဂ်က ကြားစေရမယ်။             ။

 

အေးငြိမ်း

၅ ဖေဖော်ဝါရီလ၊ ၂၀၂၁

ကျွန်ုပ်၏ ကျိန်စာ

မနေ့မနက် ၈း၂၇ မိနစ်က ကျွန်တော် ကိုဗစ် ၁၉ ကာကွယ်ဆေး ထိုးရပါသည်။

ဆေးထိုးအပြီး အတော်ကြာသော် ဆေးထိုးထားသည့် ဘယ်ဘက်လက်တစ်ချောင်းလုံးမှာ နာကျင်ကိုက်ခဲကာ အားလည်း မရှိတော့သလို ခံစားရပါသည်။

လူလည်း ဖျားချင်သလို နာချင်သလို၊ ခေါင်းကိုက်ချင်သလို၊ မူးချင်သလို ဖြစ်ပါသည်။

သို့သော်လည်း မနားရ။

သားအတွက် Student Pass လိုက်လုပ်ပေး။

ပြန်လာတော့ လေအေးစက်ကအလုပ်မလုပ်တော့လို့ အသစ်သွားဝယ်။

တစ်ခါ အိမ်ပြန်ရောက်ပြန်တော့ ဟိုဘက်အခန်းက ဝုန်းကနဲအသံကြား၊​ ကုတင်ကျိုးကျလို့ bracket တွေနဲ့ ပြန်ဆင်ပေးရနှင့် အတော် အလုပ်ရှုပ်ပါသည်။

အားလုံးပြီးသွားသော် လူလည်း အတော်ပင်ပန်းနေပြီမို့ အိပ်လိုက်ပါသည်။

တရေးနိုးလာသော် ပြန်အိပ်လို့မရတော့ပါ။ (မနက် ၂း၄၅ မိနစ်)

သည်စာကို မနေ့ကတည်းကရေးချင်နေတာ ရင်ဘတ်ထဲ ကျလိကျလိ ဖြစ်နေပါသည်။ 

ပြန်အိပ်လို့မရတော့သဖြင့် လက်ပင်နာနေသေးသော်လည်း ရေးလိုက်ရပြန်ပါ၏။

 

ကျွန်ုပ်တို့တိုင်းသူပြည်သားများသည် ကိုဗစ်ပေးသည် ဒုက္ခနှင့် အားလုံးတိုင်ပတ်နေတာ ကာလအတန်ကြာပါပြီ။

အလုပ်အကိုင်များလည်း ကောင်းကောင်းမလုပ်ရသဖြင့် စီးပွားရေးများလည်း အဆင်မပြေကြ။

 

ဤကဲ့သို့ တိုင်းသူပြည်သားများ ဒုက္ခများနေချိန်တွင် မည်သူ့မျက်နှာကိုမှ မထောက်ဘဲ ကိုယ့်တစ်ဘို့တည်းသာကြည့်ကာ အာဏာသိမ်းလုပ်ငန်းကို လုပ်ရက်ကြကုန်သော ထိုလူတစ်စုကို ကျွန်ုပ် အလွန် အသည်းနာလှပေသည်။

 

ပထမ ၅ နှစ်က တာစူခဲ့သော တိုင်းပြည်ပြန်လည်ထူထောင်ရေး လုပ်ငန်းများလည်း အတော်ခရီးရောက်လောက်ပြီ ထင်ပါ၏။ 

အစိုးရအဖွဲ့ဝင် လူကြီးများ၏ အရည်အချင်းကို ကျွန်ုပ်မဝေဘန်လိုပါ။

ဦးနေဝင်းဖျက်ဆီးခဲ့သော စနစ်ဆိုးကြီးအောက်၌ ကြီးပြင်းခဲ့ကြရသူ ၎င်းတို့လည်း သည်မျှသာ တတ်နိုင်ပေလိမ့်မည်။

နှစ်ပေါင်း ၅၀ ကျော်ကြာအောင် ဖျက်ဆီးခံခဲ့ရသော အိမ်စုတ်ကြီးကို မည်သည့်နည်းနှင့်မှ ချက်ချင်းကောင်းလာအောင် ပြန်ပြင်ဘို့ရာ မဖြစ်နိုင်။ 

ဒုတိယ ၅ နှစ်၊ တတိယ ၅ နှစ် စသဖြင့် ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်လည် တည်ဆောက်ယူရမည်သာ ဖြစ်၏။

ယခု အရှိန်ရစ ပြုလာပြီ။ 

သည်လိုအချိန်တွင်မှ ကျွန်ုပ်တို့တိုင်းသူပြည်သားများ၏ အိပ်မက်များကို ရိုက်ချိုး ချေမွခဲ့သော ခွေးထက်နိမ့်ကျသည့် ထိုတိရစ္ဆာန်ကောင်များကို ကျွန်ုပ်သည် မည်သည့်နည်းနှင့်မှ ခွင့်မလွှတ်နိုင်ပါ။

 

မြန်မာပြည်သူတို့အတွက် မိမိဘဝတစ်ခုလုံးကို ပေးဆပ်ခဲ့သော၊ အရာရာကို စွန့်လွှတ်ခဲ့သော ‘စု’ အတွက် ကျွန်ုပ်သည် အလွန်စိတ်မကောင်းဖြစ်မိပါသည်။ ဝမ်းနည်းမိပါသည်။ တွေးမိတိုင်း မျက်ရည်မဆည်နိုင်ဖြစ်ရပါသည်။

 

‘စု’ သည် ကျွန်ုပ်တို့အတွက် မျှော်လင့်ချက်ရောင်ခြည် ဖြစ်၏။

အခု သူ အသက် (၈၀) ပြည့်တော့မည်။

သူလည်း သွေးနှင့်ကိုယ်၊ သားနှင့်ကိုယ်ဖြစ်သဖြင့် မည်မျှ ဆက်လုပ်နိုင်ပါတော့မည်နည်း။

 

ဦးဏှောက်မရှိသော၊​ ပညာမဲ့လှသော၊ ကိုယ်ကျိုးစီးပွားကလွဲလို့ တခြားဘာကိုမှ မကြည့်သော လူတစ်စုသည် မလုပ်သင့် မလုပ်ထိုက်တာကို လုပ်ခဲ့ပြီ။

 

၎င်းတို့သည် ယောက်ျားအမည်ခံသော်လည်း ယောက်ျားစင်စစ်များ မဟုတ်ကြ။

၎င်းတို့သည် အပြင်ဘန်း အယောင်ဆောင် အဝတ်အစားများနှင့် တင့်တယ်သယောင် ထင်ရသော်လည်း ထိုအဝတ်အစားများအောက်မှ ၎င်းတို့၏ကိုယ်ကျင့်သိက္ခာ၊ နှလုံးသား၊ အတွေးအခေါ်အယူအဆ စသည်တို့မှာ အလွန် အောက်တန်းကျလှပေသည်။

ကျွန်ုပ်တို့ပတ်ဝန်းကျင်တွင် လူဆိုးဟု အမည်တွင်သူများ ရှိပေမည်။ သို့သော် မယုတ်မာကြ။

သို့သော် သည်လူတစ်စုမှာမူကား အလွန် ရက်စက် ယုတ်မာလှချေ၏တကား။

 

ယခု ကာကွယ်ဆေးရသဖြင့် စလည်း ထိုးနေပြီဖြစ်၏။

မနေ့က အိန္ဒိယမှ ဒုတိယအသုတ်ကာကွယ်ဆေးများ ရောက်လာသည်ကို ဆင်းခွင့်မပေးသဖြင့် ကာကွယ်ဆေးများ သယ်လာသည့် လေယာဉ်ကြီး ပြန်လှည့်သွားရသည့် သတင်းကို ကြားသိရသည့်အခါ အနှီမကောင်းဆိုးရွား သတ္တဝါများကို ကျွန်ုပ်သည် ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ချချင်မိလေ၏။

 

နာဂစ်တုံးကလည်း မြန်မာပြည်သူတို့အတွက် ကယ်ဆယ်ရေးပစ္စည်းများလာပို့သည့် အမေရိကန်သင်္ဘောများကို ဝင်ခွင့် မပေးသည့်အတွက် ပြန်လှည့်သွားခဲ့ရ ဖူးလေပြီ။ ၎င်းတို့သည် မြန်မာပြည်သူများအား မည်သည့်အခါကမှ​ ကောင်းကျိုးမပြုခဲ့။

 

ကျွန်ုပ်တို့တိုင်းသူပြည်သားများသည် ၎င်းတို့ပေးသည့် ဒုက္ခကို ခါးစည်းခံခဲ့ကြရ၏။ ယခုလည်း ခံနေရသေးသည်။ နောင်လည်း ဘယ်အထိ ဆက်ခံကြရဦးမည် မသိ။

ကျွန်ုပ်တို့၏ ဒုက္ခများကား ကြီးလှ၏။

ဘယ်ဘဝက ဝဋ်ကြွေးကြောင့်ပါနည်း။

 

ကျွန်ုပ်တို့တိုင်းသူပြည်သားများ ခံစားရသည့် စိတ်ဆင်းရဲ ဒုက္ခအပေါင်း၏ အတုံ့အလှည့်ကို ၎င်းတို့သည် သံသရာအဆက်ဆက် ခံစားကြရပါစေကုန်သတည်း။

 

ကျွန်ုပ်သည် အမိမြန်မာပြည်ကြီးကို ချစ်ပါသည်။

ကျွန်ုပ်သည် ‘စု’ ကိုချစ်ပါသည်။

ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်တို့ တိုင်းသူပြည်သားများကို ချစ်ပါသည်။

 

ဤမှန်ကန်သော သစ္စာစကားကြောင့် အများပြည်သူတစ်ရပ်လုံး ဒုက္ခရောက်အောင် -

စဉ်းစားဆင်ခြင်ဉာဏ်ကင်းမဲ့စွာ . . 

အာဏာသိမ်းရက်ကြကုန်သော . . 

ထိုလူအပေါင်းသည် . . 

ဤကမ္ဘာပေါ်ရှိ ဗုဒ္ဓဘာသာဘုရား၊ ခရစ်ယာန်ဘုရား၊ မွတ်စလင်ဘုရား၊ ဟိန္ဒူဘုရား စသည့် မည်သည့် ဘုရားမှ မကယ်ချွတ်နိုင်သော . . 

ထာဝရငရဲ၌ မကျွတ်တမ်း ကျခံကြရပါစေသတည်း။ 

 

မျက်ရည်များစွာဖြင့် -

 

အေးငြိမ်း

၃ ဖေဖော်ဝါရီလ၊ ၂၀၂၁