အႏိုင္မခံ

ဖြတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီက လူႀကီးေတြရဲ့ ဗဟုသုတနဲ႔ ေလ့လာမွတ္သားမႈ အဆင့္အတန္းကို နည္းနည္းေလာက္ ကလိတာပါ။

ေဟာဒီမွာ မူရင္း

http://mizzimaburmese.com/2013-10-20-17-18-22/2013-10-20-16-34-57/item/45867-2015-06-11-03-01-51

ဦးတင္ေအးေျပာတာ။ ဘာတဲ့။

(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေျပာတဲ့စကားရိွပါတယ္။ It is bloody but unbowed တဲ့။)

ဟာဟ။ ဟုတ္မွလုပ္ပါ ငွက္က႒ ဟုတ္ေပါင္ ဥကၠ႒ႀကီးရယ္။ ၾကားဖူးနား၀ေလးနဲ႔ ရမ္းမတုတ္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ မသိရင္ ကြ်န္ေတာ့္ လွမ္းေမးလို႔ရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ေျဖေပးပါမယ္။

အဲဒါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေျပာတာလို႔ ဘယ္သူက ခင္ဗ်ားကို သင္ေပးထားပါလိမ့္။

အဲဒီမူရင္းက ကမၻာေက်ာ္ကဗ်ာ “Invictus” ထဲကျဖစ္ၿပီး ကဗ်ာဆရာ “William Ernest Henley” ေရးတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ကဗ်ာကုိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း (ဒါမွမဟုတ္) ညိဳျမ က “အႏိုင္မခံ” ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ဘာသာျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဘာသာျပန္တာလား၊ အိုးေ၀ဦးညိဳျမ ဘာသာျပန္တာလားဆိုတာ အျငင္းပြားစရာပါ။ ဒီကဗ်ာေလးကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၾကၿပီး ျဖစ္မွာပါ။ ဒါေပမဲ့ ေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ႀကီး မသိေသးတဲ့အတြက္ ထပ္မံ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ သတင္းစာရွင္းလင္းပဲြ လုပ္တဲ့အခါ (ေအးဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္မွားသြားတယ္) လို႔ ေျပာႏိုင္ေအာင္ပါ။ 

Invictus

BY WILLIAM ERNEST HENLEY

Out of the night that covers me,

      Black as the pit from pole to pole,

I thank whatever gods may be

      For my unconquerable soul.

In the fell clutch of circumstance

      I have not winced nor cried aloud.

Under the bludgeonings of chance

      My head is bloody, but unbowed.

Beyond this place of wrath and tears

      Looms but the Horror of the shade,

And yet the menace of the years

      Finds and shall find me unafraid.

It matters not how strait the gate,

      How charged with punishments the scroll,

I am the master of my fate,

      I am the captain of my soul.

ႏွစ္သံုးရာမွ ပဲ့တင္သံအသံလိႈင္း ကဗ်ာမွ ေမာင္ေသာ္က ဘာသာျပန္သည့္ ကဗ်ာ 

အႏိုင္မခံ

ငါ့အား ဖံုးလႊမ္းအပ္သည့္
ညဥ့္နက္သန္းေခါင္ အေမွာင္တြင္းမွ
အသူရာတမွ် နက္လွေသာ
ေခ်ာက္ကမ္းပါး အတြင္းမွ
ငါ၏ မေၾကာက္တရားကို
ဖန္တီးထားသည့္
နတ္သိၾကားမ်ားကို
ငါ ေက်းဇူးဆိုပါ၏။
ေလာကဓံတရား၏
ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ လက္ဆုပ္တြင္းသို႔
ငါသက္ဆင္းက်ေရာက္
ေသာ္ျငားလည္း
ငါကား မတုန္လႈပ္၊ မငိုေႂကြး
ကံတရား၏ ႐ိုက္ပုတ္ျခင္းေၾကာင့္
ငါ၏ ဦးေခါင္းတို႔သည္
ေသြးျဖင့္ ခ်င္းခ်င္းနီ၏။
သို႔ေသာ္ ၫႊတ္ကားမၫႊတ္။
ေလာဘ ေဒါသတို႔ႀကီးစိုးရာ
ဤကမၻာ၏ အျခားမဲ့၌
ေသျခင္းတရားသည္
ေၾကာက္ဖြယ္ငံ့လင့္၏။
သို႔ေသာ္ ငါ့အား
မတုန္လႈပ္သည္ကိုသာ ေတြ႕ရအံ့။
ေနာင္တြင္လည္း
မေၾကာက္ရြံ႕သည္ကို သာလွ်င္
အစဥ္ေတြ႕ရလတံၱ႕။
သုဂတိသုိ႔ သြားရာတံခါး၀သည္
မည္မွ်ပင္
က်ဥ္းေျမာင္းသည္ျဖစ္ေစ
ယမမင္း၏ ေခြးပုရပိုက္တြင္
ငါ၏ အျပစ္မ်ားမည္မွ်ပင္
ေရးျခစ္ထားေစ
ငါသာငါလွ်င္ ငါ့ၾကမၼာ၏ အရွင္
ငါသာငါလွ်င္ ငါ့ဘ၀၏သခင္
ျဖစ္ေတာ့သည္။ 

My head is bloody, but unbowed. ဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္ ခုနစ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀က စ ၾကားဖူးခဲ့တာပါ။ အင္မတန္ ႏွစ္သက္လို႔ ဒီကဗ်ာကို လိုက္ရွာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဒသေကာလိပ္၊ ဒုတိယႏွစ္က်မွ ကဗ်ာမူရင္းနဲ႔ ဘာသာျပန္အျပည့္အစံုကို ရခဲ့ပါတယ္။ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း သန္႔ထူးက ကြ်န္ေတာ့္ကို လက္ေရးနဲ႔ ကူးေရးေပးခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီကဗ်ာကို ေက်ာင္းဆရာဘ၀တံုးက ကြ်န္ေတာ္ ကိုခင္ေမာင္စိုးကို ေရးေပးဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေမ့ေတာင္ေနပါၿပီ။ ကိုခင္ေမာင္စိုးက ကြ်န္ေတာ့္လက္ေရးမူရင္းကို အီးေမးနဲ႔ ျပန္ပို႔ေပးခါမွ မွတ္မိတာပါ။

ဆရာေမာင္ေသာ္က ဘာသာျပန္ကုိ ပိုသေဘာက်လို႔ ေမာင္ေသာ္ကရဲ့ ဘာသာျပန္ကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

(ေကာ္ဖီခ်ိန္နားတံုး တင္လိုက္တာ။ မိုးေတြလည္း တအံုးအံုးခ်ေနတယ္။)

ေအးၿငိမ္း

၁၂ ဇြန္၊ ၂၀၁၅။ ၁၀း၂၀ နာရီ