ကောင်းမှုတစ်ခု နေ့စဉ်ပြု

ဖြစ်ရပ် (၁)


၂၀၀၈ ခုနှစ်၏ တစ်ခုသော ညနေ၊ ကျွန်ုပ် အလုပ်ကအပြန် Lake Side MRT မှ လမ်းလျှောက်လာစဉ် အထုပ်အပိုးများ မနိုင်မနင်းဆွဲလျက် တုံ့နှေးတုံ့နှေး သွားနေသော အဖွားအိုတစ်ဦးကို တွေ့ရလေ၏။ အသက်ကကြီး၊ ခါးကကုန်း၊ အထုပ်အပိုးတွေနဲ့ ဆိုတော့ သူ့ကြည့်ရတာ မသက်သာ။

ထိုစဉ်က ကျွန်ုပ်မှာ အိမ်မဝယ်ရသေး။ ပေါချောင်ကောင်းရသော Kang Ching Road ရှိ United Premas ၏ one room, one hall အခန်းလေးကို ငှားလျက် ဇိမ်ကျနေချိန် ဖြစ်၏။ အဘယ်ကြောင့် ဇိမ်ကျသည်ဟု ဆိုရပါသနည်း။ ထို one room ကို ကျွန်ုပ်က ပြန်ငှားစားလျက် ကျွန်ုပ်မူ one hall ၌ ကုတင်ချကာ အိပ်လေသောကြောင့် ငှားလို့ရသည့် အိမ်ငှားခကို အခန်းခအဖြစ် ရှင်းပေးလေရာ ပတ်ချံ ဒဗြားမှ မကုန်ပဲ တယ်တူနိမ်ခတ်နေနိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သတည်း။ (ထူးဆန်းပါပေ့ ဆတွတ်ရယ်)

ကျွန်ုပ်သာ မဟုတ်ပါ။ ထို ဝင်းထဲ၌ United Premas ၏ အဆောင် ၄ ဆောင် ရှိရာ ထိုအခန်းများကို ငှားလျက် အိမ်လုပ်နေသူ အတော်များလေ၏။ သူက ဈေးသက်သာသလို United Premas ကနေ တိုက်ရိုက်ငှားနေတာ ဖြစ်၍ ဘယ်အိမ်ရှင်မှမရှိ၊ လွတ်လပ်စွာနေနိုင်၏။ ယခုတော့ ထို အဆောက်အဦများကို ဖျက်လျက် Lakeside View HDB block များ ဆောက်နေပြီ ဖြစ်ပါသည်။

ကျွန်ုပ်မှာ ထိုအချိန်က ပူလောအူလာ ရှိ ECC Project ၌ လုပ်ကိုင်နေသည်ဖြစ်ရာ အလုပ်ပြန် နောက်ကျတတ်၏။ အလုပ်က ငိုက်စိုက်ငိုက်စိုက်နှင့် ပြန်အလာ အနှီ နှေးတုံ့နှေးတုံ့ သွားနေသော အဖွားကြီးနှင့်တွေ့။ ကျွန်ုပ်လည်း မနေနိုင်။ တား အထုပ်တွေ ကူဆွဲပါရစေ ဆို၏။ အဖွားကြီးက နားမလည်။ သို့နှင့် universal language သုံးကာ သူ့အထုပ်များ ကူဆွဲလျက် သူတို့တိုက်နားထိ လိုက်ပို့ပေးလိုက်၏။

သူ့အထုပ်များမှာ အတော်များ၏။ ဆန်အိတ်တောင် ပါသည်ထင်ပါသည်။ အဖွားကြီးက တုန်ချိတုန်ချိ (ဒချိဒချိမဟုတ်😁) နှင့် ကျွန်ုပ်ကို ကျေးဇူးတင်စကားပြော၏။ ကျွန်ုပ်လည်း အဖွားကြီးကို ကူညီလိုက်ရသည့်အတွက် အတော်လေး ဝမ်းသာ ပီတိ ဖြစ်မိပါ၏။

 

ဖြစ်ရပ် (၂)


ပြီးခဲ့သည့် စက်တင်ဘာလ ၈ ရက်နေ့က ကျွန်ုပ်တို့ စင်ကာပူနိုင်ငံ မြောက်ဖျားသို့ ကိစ္စတစ်ခုနှင့် သွားရ၏။ ပြန်လာတော့ ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်က ထိုင်ခုံမှာ ကော်ဖီများ ဖိတ်စဉ်လျက် ပေပွနေတာ တွေ့ရ၏။ ကျွန်ုပ်လည်း မနေနိုင်။ မဟေသီဆီက သောက်ရေနှင့် တစ်သျှူးတောင်းပြီး ခုံပေါ် ရေလောင်းချကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်၏။ (သူ့ အိတ်ထဲမှာ ရေဘူး၊ တစ်သျှူး၊ ထီး၊ ကျွန်ုပ်ဆီးချိုကျလျင် စားဘို့မုန့် အစုံပါ၏။ ကျွန်ုပ်ထံ၌မူ ဘဏ်ကတ်တစ်ခု၊ ဖုန်းတစ်လုံးနှင့် ရွှေပြည်တော် မျှော်တိုင်းဝေး စာအုပ်ကြီးတစ်အုပ်မျှသာ ပါ၏။)

ခုံက ထိုင်ခုံရှည် (bench) ဆိုတော့ ရေအတော်များများ၊ တစ်သျှူးအတော်များများ လို၏။ ထိုစဉ် ကျွန်ုပ်အနားသို့ အမျိုးသမီးကြီးတစ်ဦး ချဉ်းကပ်လာကာ တစ်သျှူးတစ်ထပ်လာပေး၏။ ထိုအခါကျမှ ကျွန်ုပ်လည်း ခုံကို လုံးဝ ပြောင်စင်သွားအောင် သုတ်လိုက်နိုင်တော့၏။

ကျွန်ုပ်သုတ်သင်ရှင်းလင်းပြီး များမကြာမီပင် ခရီးသည်များ ရောက်လာကာ ထိုထိုင်ခုံ၌ ထိုင်ကြလေ၏။ ကျွန်ုပ်လည်း ကိုယ့်လုပ်ရပ်အတွက် အတော် နှစ်သက်ဝမ်းမြောက်မိလေသော ဟူ၏။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ထိုအကြောင်း သားကို ပြောပြကာ အမြင်မတော်တာ တစ်ခုခုတွေ့လျင် မျက်နှာလွှဲမသွားဘဲ လုပ်သင့်တာလုပ်ဖို့ ပြောပြရ၏။

ဖြစ်ရပ် (၃)

စားသောက်ဆိုင်တစ်ခု၌ အလုပ်လုပ်ရသည့် မြန်မာအလုပ်သမားလေးတစ်ဦးမှာ အလုပ်လုပ်နေရင်း ထိခိုက်ဒဏ်ရာရ၏။

ဖြစ်ပုံမှာ သူက ကျွက်ကျွက်ဆူနေသည့် ဆီပူအိုးကြီးကို သယ်လာ၏။ သယ်လာသည့်လမ်းအနီး ပန်းကန်ဆေးရေစင်၌ အလုပ်သမားတစ်ယောက်က ပန်းကန်ခွက်ယောက်များကို ဆေးနေ၏။ ဆေးနေသည့် ရေစက်များစင်ကာ ဆီပူအိုးထဲ ကျ၏။ ထိုအခါ ကျွက်ကျွက်ဆူနေသည့် ဆီဖြစ်သည့်အတွက် ဆီများပွက်ကာ မီးထလောင်၏။ ဆီအိုးသယ်လာသည့် ကောင်ကလေးလည်း ဆီပူအိုးကြီးကို လွှတ်ချမိလေ၏။ အောင်မငီး

ထိုအခါ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဆီများအားလုံးဖိတ်ကျ၊ သူလည်းချော်လဲ။ ခြေလက်များ ဆီပူလောင်ကာ အရေပြားများ မချိမဆန့် လောင်ကျွမ်းကုန်လေ၏။ ဆေးရုံကို ရက်အတော်ကြာကြာ တက်ရ၏။

လူစိတ်မရှိသော သူဌေးက ဘယ်သူ့မှမပြောဘို့၊ တိုးတိုးတိတ်တိတ်နေဘို့ သူ့ကို ကြိတ်မှာထား၏။ သူဆေးရုံကဆင်းလာတော့ (ဆိုပါတော့) ဟိုမေးသည်မေးနှင့် ကျွန်ုပ်ဆီ ရောက်လာ၏။
ကျွန်ုပ်လည်း သူ့ကိုကူညီ၍ သူ့ထိခိုက်ဒဏ်ရာရမှုကို MOM သို့ report လုပ်ပေး၏။

MOM ကလည်း မင်းကသူနဲ့ဘာတော်လို့လဲ၊ ဘယ်လိုသူနဲ့သိသလဲ စသဖြင့် မေးလေ၏။
ငါက SIP သင်နေတာလကွ ဟယောင်ရ။ အဲတော့ သူတို့ပြဿနာတက်ရင် ဆက်သွယ်ဘို့ ငါ့ ဖုန်းပေးထားသပေါ့ကွ။
SIP ထလိန်နာတစ်ယောက်အနေနဲ့ ကူညီဘို့ ငါ့မှာ တာဝန်ရှိသပေါ့ကွ ဆိုတော့မှ အေခို အေခို နှင့် လုပ်သွားလေ၏။

အတိုချုပ်ရလျှင် အနှီသကောင့်သားကလေး နစ်နာကြေး ၈ သောင်းကျော်ရကာ ပြန်သွားလေ၏။

ဖြစ်ရပ် (၄)


စင်ကာပူမှာ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်သားမှန်သမျှ ဆေ့ဖတိသင်တန်း တက်ကြရ၏။ အောင်ကြရ၏။

ပြဿနာက CSOC_Recertification ဆိုသည်မှာ ဘာသင်တန်းမှ မတက်ရဘဲ စာမေးပွဲဖြေကြရတာဖြစ်၏။ သည်တော့ အယောက် ၂၀ လောက်ဖြေမှ ၃ - ၄ ယောက်လောက် အောင်၏။

သကောင့်သားလေး ၆ ယောက်မှာ သူရို့ကုမ္ပဏီက ဟေ့ယောင်တွေ၊ မင်းတို့ကျတာ ငါ ဘာမှလုပ်မပေးနိုင်ဘူး။ ကွကိုယ် လုပ်ကြ ဟု မျက်နှာကိုလွှဲကာ ခဲနှင့်ပစ်လေ၏။ ကောင်လေးတွေက ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ။ ဆိုတော့ ထုံးစံအတိုင်း ကျုပ်ဆီရောက်လာကြ၏။ ကျွန်ုပ်လည်း စာက တစ်နေ့လုံး သင်ရတာတဖက်၊ ပြန်လာတော့ သူတို့ ကိစ္စတွေ လိုက်ရှင်းပေးရတာတဖက်ဆိုတော့ အတော်လေး စိတ်တိုလေ၏။

သို့နှင့် သူတို့ကို Ever Safe မှာ register လုပ်ပေး၏။ တက်လို့မရသေး။ Ever Safe က Micro Learning ဆိုတာကြီးကို တက်ခိုင်း၏။ ဆိုတော့ သူတို့ကို SCAL မှာ Micro Learning တက်ဘို့ register လုပ်ပေးရပြန်၏။
Micro Learning ဆိုတာ online တက်ရတာဖြစ်၏။

အေဘေးလေးတွေက ယင်းဂလစ်ရှ်လိုလည်း တစ်လုံးမှနားမလည်တော့ ဟိုက အပြည့်အစုံ လမ်းညွှန်ထားတာတောင် ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ။
ကျွန်ုပ်လည်း screen shot များ တစ်ခုပြီးတစ်ခုရိုက်ကာ သူတို့ဆီ ပို့ပေး၏။ ဒါလည်း အဆင်မပြေ။
ဆိုတော့ နောက်ဆုံး SCAL ကို သွားခိုင်းလိုက်၏။ SCAL မှာ ကိုယ့်မိတ်ဆွေရှိတော့ ဟကောင်ရာ၊ ဒီဒုက္ခသည်လေးတွေ ကျုပ်ကျက်လိပေးပါအုံးကွာ အကူအညီတောင်းရ၏။

ကိုယ်ကအားတာမဟုတ်။
လက်တွေ့လုပ်ရသည့်အချိန်များမှအပ စာသင်တယ်ဆိုတာ ပါးစပ်က အမြှုပ်တစီစီထွက်အောင် ဗလွတ် ဗလွတ်နှင့် တချိန်လုံး ပြောနေရတာ ဖြစ်၏။ ဒီကြားထဲ ကောင်လေးတွေက မလုပ်တတ် မကိုင်တတ်နှင့် ဖုန်းတဂွမ်ဂွမ် ဆက်တော့ ကျွန်ုပ်လည်း စိတ်အတော် တိုမိ၏။ အော်မိ၏။

ဆိုပါတော့။ သည်လိုနှင့် နောက်ဆုံး မနိုင့်ရင်ကာနှင့် စာမေးပွဲအောင်ကြရ၏။ ဒါတောင် အကုန်မဟုတ် တချို့ကျသည် ဆို၏။ ဘယ်သူတွေကျသလဲ ကျွန်ုပ်လည်း ထပ်မမေးတော့။

ဖူးစ်

ခညားတို့ ကျော့် စတိုရီအရှည်ကြီးတွေဖတ်ရတာ ပျင်းမှာစိုးလို့ အခု နောက်ဆုံးတစ်ခုဆီ ကျော်သွားပါမည်။

ဖြစ်ရပ် (၅)


ပြီးခဲ့သည့် အင်္ဂါနေ့ (04/11/2025) က Ever Safe က သင်တန်းပြီးလို့ ပြန်အလာ Upper Jurong Road ပေါ်၌ စက်ဘီး တွန်းသွားနေသည့် အနဲတစ်ယောက်ကို တွေ့။ ဘာဖြစ်တာတုံး ငါ့လူ ဆိုတော့ ဘီးပေါက်သကွာ ဟု ညည်း၏။ အောင်မယ်ကွယ်၊ ဘီးပေါက်တာများ ဘာခက်လို့တုံး၊ လာ ဟု သူ့ကို အနီးရှိ ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်သို့ ခေါ်သွား။ သူ့ကို ထိုင်ခိုင်းပြီး ကျွန်ုပ်၏ ဘီးဖာသည့်ကိရိယာများ ထုတ်ကာ သူ့ဘီးကို ဖာပေးလေ၏။

အာလာမာ့

ဖာပြီးလို့ လေလည်းထိုးလိုက်ရော ဖရူးဆိုပြီး ကော်များ အကုန်ကွာကုန်လေ၏။
သူက ကူပြီး သေသေချာချာ ကော်ပတ်စားပေးထားတာဖြစ်သလို ကျွန်ုပ် ကော်ကလည်း tube အသစ်ကို ဖောက်ထားတာ ဖြစ်၏။ ကတောက်စ်ခ်

ကျွန်ုပ်လည်း မကျေနပ်သည်နှင့် သူ့ကို အသေအချာ ကော်ပတ်ထပ်စားခိုင်းကာ ထပ်ဖာပြန်လေ၏။

ဖာပြီး လေထိုးလိုက်တော့လည်း တဖြည်းဖြည်း ရှူးသွားပြန်လေ၏။
ကျွန်ုပ်လည်း အတော်လေး စိတ်လေသွားပြီး ပြန်စစ်ကြည့်တော့မှ သကောင့်သား၏ စက်ဘီးခွေက ကွဲနေကာ အစလေးများ ထွက်နေ၍ လေလုံး (tube) ကို သွားဒုက္ခပေးနေမှန်း တွေ့ရတော့၏။

ကိုင်း ကိုယ့်လူ ဒီမှာတွေ့လား၊ မင်းဟာ ခွေကိုလဲမှရမယ် ဆိုပြီး လက်လျှော့လိုက်ရ၏။ စက်ဘီးပြင်ဆိုင်က အတော်ဝေးသေးသည်။ အနည်းဆုံး မိနစ် ၂၀ လောက်လျှောက်ရမည်။ ဘာမှ မတတ်နိုင်။ သူလည်း စက်ဘီးတွန်းကာ ထွက်သွားလေ၏။

နိဂုံး

ဘယ်အတန်းလဲတော့ မမှတ်မိ။
ကျွန်ုပ်တို့ ငယ်စဉ် မူလတန်းကျောင်းသားဘဝက “ကောင်းမှုတစ်ခု နေ့စဉ်ပြု” ဆိုတာကို ကျောင်းဖတ်စာအုပ်ထဲ၌ သင်ခဲ့ရ၏။ (လက်လှမ်းမီသမျှ ပထမတန်း၊ ဒုတိယတန်း၊ တတိယတန်းနှင့် စတုတ္ထတန်း ဖတ်စာအုပ်များထဲ၌ လိုက်ရှာတာ မတွေ့။ ဖြုတ်ပစ်လိုက်ပြီ ထင်ပါသည်။ လူတွေ ကောင်းမှုပြုတာတွေ များနေသဖြင့် မလိုတော့လို့ ဖြုတ်ပစ်လိုက်တာ ဖြစ်မည်။ အဟိစ်)

ကျွန်ုပ်တို့သည် ကောင်းမှုတစ်ခုလောက်ကို နေ့စဉ် ပြုမိကြပါရဲ့လား။

ကိုယ့်အတွက်၊ ကိုယ့်မိသားစုအတွက်၊ ကိုယ့် လူ့အသိုက်အဝန်းအတွက်၊ ကိုယ့်နိုင်ငံအတွက် စသဖြင့်

ကောင်းမှုပြုရန် ပိုက်ဆံအများကြီးမလိုပါ။ ကြီးကြီးကျယ်ကျယ် အင်အားတွေလည်း စိုက်ထုတ်နေစရာမလိုပါ။
ကိုယ်လုပ်ချင်သပဆို လုပ်လို့ရတာတွေ ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အများကြီးရှိသည်။ သတိမထားသည့်အတွက် သတိမမူမိတာ ဖြစ်၏။ နှုတ်ဖြင့် ကောင်းမှုလုပ်လို့ ရ၏။ လက်ဖြင့် ကောင်းမှုလုပ်လို့ရ၏။

အဲလေ အရေးကြီးသည်မှာ ကောင်းမှုပြုသည်ဆိုရာ၌ အတ္တကင်းဘို့လို၏။ ငါကောင်းစားဘို့ ဆိုတာ မပါဘို့လို၏။
ငါ့အတွက်ကျန်ဘို့၊ ငါ ကုသိုလ်ရဘို့၊ နောင်ဘဝကောင်းဘို့၊ နိဗ္ဗာန်နတ်ရွာအတွက် အထောက်အကူပြုဘို့ ဆိုလျင်တော့ မလုပ်ပါနှင့် ဟု တိုက်တွန်းပါသည်။ မလုပ်တာကမှ ကောင်းဦးမည်။
ကူညီချင်တယ်ဆို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ကူညီလိုက်ပါ။ ဘာမှ ပြန်မလိုချင်ပါနှင့်။
အဲဒါမှ တကယ် ကူညီရာရောက်သည်။ တကယ်ကောင်းမှုပြုတာ မည်သည်။

ကိုင်း အတော်လည်း ရှည်သွားပြီမို့ ဒီမျှနှင့် ရပ်ပါမည်။

ကောင်းမှုတစ်ခု နေ့တိုင်းပြုကြပါစို့။

ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

အေးငြိမ်း
၇ နိုဝင်ဘာလ၊ ၂၀၂၅

စင်္ကာပူ (သို့) ခြင်္သေ့မြို့တော်

အမျိုးတို့ရေ -

 

ကျွန်တော့်ရဲ့ “ခြင်္သေ့မြို့တော်” စက်တင်နေပါပြီ။

နိုဝင်ဘာလ မကုန်ခင် စာအုပ်ထွက်လိမ့်မယ် မှန်းပါတယ်။

 

စာအုပ်တန်ဘိုးကတော့ ကျပ် ၄၀,၀၀၀ (လေးသောင်း) ဖြစ်ပါတယ်။

(ထုတ်ဝေသူကို စာအုပ်ဘိုးဘယ်လောက်ပြောလိုက်ရမလဲ မေးထားတာ အကြောင်းမပြန်သေးပါ။ လေးသောင်းပဲ ဖြစ်ဖို့များပါတယ်။)

 

စာအုပ်တန်ဘိုးကတော့ နည်းနည်းများချင် များနေပါလိမ့်မယ်။

ဒါပေမယ့် စာအုပ်ကရတဲ့ ဗဟုသုတတွေဟာ စာအုပ်ဘိုးမျှမက တန်ပါတယ်ဆိုတာ အာမခံပါတယ်ခင်ဗျား။

(မာတိကာကို ဖတ်ကြည့်နိုင်ပါတယ်။)

 

စာအုပ်မှာချင်သူတွေ -

စာအုပ်အမှာစာ link ဖြည့်ပြီး တဆိတ်ပို့ပေးကြပါခင်ဗျား

 

https://docs.google.com/forms/d/14lFAKBNCT32hZdmC0Z2Or_0TEfplOT5y1Ie7suSv6R4/edit

 

အားလုံးကို ကျေးဇူးအများကြီး တင်ပါတယ်။

  

အေးငြိမ်း

၃၀ အောက်တိုဘာလ၊ ၂၀၂၅ 

 

CGM and NUHS App

Ottai စက်၌ ကိုယ့်လှုပ်ရှားမှု (လမ်းလျှောက်/ပြေး/စက်ဘီးစီး) စသည်တို့ကို မှတ်တမ်းတင်ထားနိုင်၏။

၃ ရက် average, ၁၄ ရက် average စသည့် မှတ်တမ်းများ ကြည့်နိုင်၏။

ဆီးချိုကျလျှင်/တက်လျင် အချက်ပေးစနစ် setting လုပ်ထားလို့ရ၏။

 

နောက်တစ်ခါမှာလျင် ဘာမှာရကောင်းမလဲ သားနှင့်တိုင်ပင်ရပါဦးမည်။

 

၂။ NUHS App

 

၁။ CGM

 

ကျွန်ုပ်က CGM စက်ကလေးအကြောင်း ရေးလိုက်တော့ စိတ်ဝင်စားသူ အတော်များတာ တွေ့ရ၏။

(ဤသည်ကို ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် ဆီးချိုရောဂါနှင့် နှစ်ပါးသွားနေရသူများ အတော့်ကို များနေကြောင်း ခန့်မှန်းနိုင်ပါ၏။)

 

ကျွန်တော့် အဆက်မပြတ် ဆီးချိုတိုင်းစက် (CGM) စက်ကလေးက Ottai တံဆိပ်ဖြစ်၏။ သူများတွေတော့ မပြောတတ်။ ကျွန်တော်ကတော့ သည်စက်ကလေးကို အတော်လေး သဘောကျပါသည်။

 

သည်စက်ကလေးကို စတပ်တာ 04/10/2025, 19:07 hr, နောက် ၁ ရက်နှင့် ၆ နာရီဆို သက်တမ်းကုန်မည်။ ဆိုတော့ ၁၄ ရက် သုံးရ၏။ ဆိုတော့ တစ်ရက်ကို စလုံး 3.25 လောက် ကျသည်။ ကိုယ့်ကျန်းမာရေးအတွက်ဆိုတော့ သိပ်မဆိုးလှဟု ထင်ပါသည်။

 

ပိုလီက နင့်ဆီးချိုတော့ ငါတို့မနိုင်တော့ဘူး။ အထူးကုနဲ့ သွားပြချေ ဟု အချိန်းအချက် လုပ်ပေးလိုက်သဖြင့် 13/10/2025 က NUH ၌ အထူးကုနှင့် ပြရ၏။ အထူးကု ဆရာမကြီးက သေသေချာချာ မေးစမ်းကာ ကျွန်ုပ် ဆီးချို အတက်ကြမ်း၊ အကျကြမ်းရသည့် ဖြစ်နိုင်သော အခြေအနေများကို ရှင်းပြ၏။ သူက ဟိုမုန်းကိုလည်း သံသယရှိသည်။ ကျွန်ုပ် စားတာသောက်တာ၊ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တာ၊ ဆေးသောက်တာ အားလုံး ပုံမှန်ပင်ဖြစ်၏။ ကျွန်ုပ်က ချိုတာနှင့်ပတ်သက်လာလျှင် ‘ချို’ ပါသော မိန်းကလေး ဓာတ်ပုံများတောင် ကြည့်တာမဟုတ်။

(အဲလေ တခါတလေ ဘီယာသောက်တာလောက်ကတော့ ဘာမှ မဖြစ်လောက်ပါဘူးနော့။ ဟိ)

 

ကျွန်ုပ်လည်း ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားစွာနှင့် နာ့မှာ ဟောသဟာလေး တပ်ထားတယ် ဟု CGM လေး ပြလိုက်တော့ သူက Ottai apps လေး ဖွင့်ကြည့်ကာ ဟိုနှိပ်သည်နှိပ်လုပ်၏။ ကျွန်ုပ်လည်း ကျွန်ုပ် download လုပ်ထားသည့် data များ ပြလိုက်တော့ သူ အတော် ခေါင်းကိုက်သွားဟန်တူ၏။ အနို့ စက်က ဖတ်ရတန်ဘိုးတွေကို ၅ မိနစ်တိုင်း record လုပ် ထားတာ ဆိုတော့ Data တွေက ထောင်ဂဏန်း တော်တော်များ၏။ 

 

သို့နှင့် ကျွန်ုပ်လည်း summary report များကို ဖွင့်ပြ။

သူက ငါတို့ system က အဲဒီ Ottai ကို recognise မလုပ်ဘူးဆိုပြီး သူတို့ (အစိုးရ) က အသိအမှတ်ပြု သုံးစွဲနေသည့် စက်ကလေးတပ်ရန် ညွှန်းလိုက်၏။ သူတို့စက်က FreeStyle Libre ဖြစ်၏။

 

ဆရာမကြီးက မက်ဖော်မင်တစ်မျိုးပဲ ချန်ထားပြီး ကျန်ဆေးများအားလုံးကို ဖြတ်လိုက်၏။

ပြီးတော့ NovoRapid ဆိုသော Quick acting insulin ပေးလိုက်၏။ တစ်ခါထိုး ၃ ယူနစ်နှင့် မနက်စာ၊ နေ့လယ်စာ၊ ညစာ မစားမီများတွင် ထိုးရမည်။ နောက်တစ်လ ထပ်ချိန်းလိုက်၏။

 

ဆရာမကြီးဆီက ထွက်လာတော့ နောက်တစ်ခန်း၌ သူနာပြုဆရာမကြီးက ကျွန်ုပ်ကို သူတို့စက်ကလေး တပ်ပေးကာ သုံးပုံသုံးနည်းကိုလည်း သေသေချာချာရှင်းပြပေးလိုက်၏။ သည်စက်ကုန်သွားလို့ နောက်ထပ် စက်အသစ်ဝယ်ချင်လျှင် ဝယ်လို့ရအောင် promotion code လေးလည်း ပေးလိုက်၏။

 

နောက်ပြီး လိုအပ်သော mobile apps ကို install လုပ်၊ Setting လုပ်။

သူရို့စက်က ပိုဈေးကြီး၏။ ၁၄ ရက်ခံစက်ကို $110 လောက် ပေးရ၏။

နောက်ပြီး Ottai လို ဆီးချိုတန်ဘိုးကို အဆက်မပြတ် တောက်လျှောက်ပြနေတာ မဟုတ်။ သိချင်လျှင် စက်ကို apps နှင့် scan လုပ်ကြည့်ရ၏။

 

CGM စက်ကို အစာမစားမီတစ်ခါ၊ အစာစားပြီး နှစ်နာရီကြာတစ်ခါ၊ ညအိပ်ယာဝင်ခါနီးတစ်ခါ တစ်နေ့ ၇ ခါ scan လုပ်ရမည်။

 

ဆိုတော့ ကျွန်ုပ်မှာ နဂိုရှိပြီးသား Ottai နှင့် သူတို့တပ်ပေးလိုက်သော Libre, ဘယ်တစ်ခု၊ ညာတစ်ခု နှစ်ခု ဖြစ်သွားလေ၏။ (ထူးဆန်းပါပေ့ ဆတွတ်ရယ်)

 

 

အကယ်၍ ဆီးချိုကျပါက ဆီးချိုတိုင်းသည့် စက်ကလေးနှင့်ပါ တိုင်းကြည့်ပါ။ CGM ဖတ်ရတန်ဘိုးများကို စိတ်မချပါနှင့်ဟု မှာလိုက်သေး၏။

 

ကျွန်ုပ်ကလည်း သောက်တလွဲခညာ။

အခန်းထဲမှာတုံးက သတိအရသား။ ပြန်ထွက်လာတော့ . . .

ပိုက်ဆံပေးဘို့ စက်ထဲလည်း scan လုပ်လိုက်ရော အောင်မငီး . . . ကိုယ်မျှော်လင့်မထားသည့် $$$ ပမာဏကို တွေ့လိုက် ရတော့ အတော်တောင် ခေါင်းမူးသွားလို့ နီးစပ်ရာဆာမလေးကို လှမ်းဖက် (ဖြစ်ချင်တာပြောတာ ) . . . အတော်လေး မျက်လုံးပြူးသွားကာ နှစ်ခါ သုံးခါပြန် ဖတ်လိုက်ရလေသော ဟူသတတ်။

 

အဲသဟာနှင့် ခေါင်းတွေဘာတွေကိုက်ကက်ပြီး ဆေးယူဘို့မေ့ကာ လက်ချည်းဗလာ ပြန်လာခဲ့လေ၏။

 

အိမ်ရောက်ခါနီးမှ ဆေးမေ့ကျန်ခဲ့တာ သတိရ။ အဲသဟာနှင့် အိမ်ပြန်ထမင်းစား။ ဆေးရုံကို ဆေးယူဘို့ တစ်ခါပြန်သွား။

ဆေးယူပြီးတော့ ပိုက်ဆံပေး။ ဆာမပြတာ၊ သွေးဘာညာစစ်တာ၊ ပိုက်ဆံ ၅၃၀ ကျော် ထွက်သွား၏။

 ကိုယ့်အကောင့်ထဲမှာက အဲသလောက် မကျန်တော့တာနှင့် Financial Controller ကို အကူအညီတောင်းပြီး သူ့အကောင့်ထဲမှ ပေးလိုက်ရ၏။

 

ဘာကြောင့်များ ဒီလောက် ဈေးကြီးသွားရပါလိမ့်ဟု bill ထဲ ဖတ်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုယ်မသိသော ဆေးစစ်ချက်တွေ အတော်များတာ တွေ့ရ၏။

 

 စင်ကာပူက mobile apps တွေအကြောင်း ကျွန်ုပ် တစ်ခါ ရေးပြခဲ့ဖူးပါ၏။

ယခု တိုက်ဆိုင်လာလို့ NUHS app အကြောင်း နည်းနည်းလောက် ပြောပါရစေဦး။

 

အခြား apps များကဲ့သို့ပင် NUHS app သည်လည်း အလွန် အသုံးတည့်လှ၏။

ကိုယ့် appointment ရက်များ ကြည့်လို့ရသည်။

ကိုယ့်ကို ဘာဆေးတွေ ပေးထားသလဲ ကြည့်လို့ရသည်။ ဘယ်ဆေးကို ဘယ်လောက်သောက်ရမယ် မေ့မှာမပူရတော့။

နောက်ပြီး ဆေးကုန်လို့ရှိလျင်လည်း ထပ်မှာလို့ရသည်။

ဆရာဝန်ပြခ ပိုက်ဆံမပေးရသေးဘူးဆိုလျင် ပေးလို့ရသည်။

နောက်ပြီး ဆေးရုံဆေးခန်းပြခဲ့သော ပြေစာများအားလုံး ကြည့်လို့ရသည်။ Download လုပ်လို့ရသည်။

(များသောအားဖြင့်တော့ ကျွန်ုပ်က ပြနေကျ ဆေးစစ်တာတွေအတွက် ဆေးခန်းမှာ အချိန်ကုန်ခံတန်းစီပြီး ပိုက်ဆံပေးလေ့မရှိပါ။ နောက်တော့မှ app ထဲကြည့်၊ ကျန်သည့်ပိုက်ဆံကို ပေးလေ့ရှိ၏။ ဘာမှ မခဲယဉ်းပါ။)

မိတ်ဆွေတို့ သိနိုင်ရန် screen shot များ ပြလိုက်ပါသည်။

 

ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

 

အေးငြိမ်း

၁၇ အောက်တိုဘာ၊ ၂၀၂၅

စက်ပျက်မိသော ကျွန်ုပ်

သူတို့စီထားတဲ့ ခြင်္သေ့မြို့တော် ပြန်ပို့လာတော့ ပြင်ရမယ့်ဟာတွေကို သေသေချာချာ ရေးပြီး ကျွန်တော် ပြန်ပို့ပေးလိုက်ပါတယ်။

 

စိတ်ပျက်မိတာက ပြောရင် ပြောတဲ့အတိုင်း အတိအကျ မလုပ်တာပါ။

 

မြန်မာစကားမှာ ‘လုံး’ ရဲ့တည်နေရာကို တသမတ်တည်း အသေ မှတ်ထားလို့ မရပါဘူး။

ကြက်ဥနဲ့ ဥပမာပြပါမယ်။

 

ကြက်ဥ အလုံး ၂၀ ဝယ်ခဲ့တာ ၁၂ လုံးပဲ ကျန်တော့တယ်။

 

အဲဒီမှာ ၂၀ ကျတော့ အလုံး ၂၀ လို့ပြောမှ စကားချောပါတယ်။ ဘယ်သူမှ ကြက်ဥ ၂၀ လုံးဝယ်ခဲ့တယ် လို့ မပြောပါဘူး။

 

ဒါပေမဲ့ ၁၂ လုံးကျတော့ ‘လုံး’ ကို နောက်မှာထားရပါတယ်။ ဘယ်သူမှ ကြက်ဥ လုံး ၁၂ လို့ မပြောပါ။ ကြက်ဥ ၁၂ လုံးပဲ ပြောကြတာ လူတိုင်းအသိပါ။

 

၂၀ မှာ အလုံး ၂၀ လို့ ပြောပေမဲ့ ၁၀ ကျတော့ အလုံး ၁၀ လို့ မပြောပါဘူး။ ကြက်ဥ ၁၀ လုံးလို့ ပြောပါတယ်။

ဒါဟာ သင်ပေးစရာကို မလိုတဲ့ အင်မတန် ရိုးရှင်းလှတဲ့ မြန်မာစကားအသုံးအနှုန်းလို့ ထင်ပါတယ်။ လူတိုင်း သိလိမ့်မယ်လို့လည်း ယူဆပါတယ်။

 

ဒါပေမယ့် ထူးဆန်းတာက သူတို့ မသိတာပါဘဲ။

 

ခုတင် ၁၀၀ ဆံ့ ဆေးရုံ။ ခုတင် ၁၂၅ လုံးဆန့် ဆေးရုံ။ ခုတင် အလုံး ၅၀ ဆန့် ဆေးရုံ စသဖြင့် ရေးရမှာ။

 

ကိုယ်က -

‘ခုတင် ၇၀၀ လုံးဆံ့ ဆေးရုံကြီး’ မှာ ‘လုံး’ ကိုဖျက်ပေးပါ။

(ခုတင် ၇၀၀ ဆံ့ ဆေးရုံကြီး’ ဆိုမှ စကားလှမှာကိုး)

‘ခုတင် ၃၈၀ လုံးဆံ့ ဆေးရုံကြီး’ မှာလည်း ‘လုံး’ ကိုဖျက်ခိုင်းပါတယ်။

 

အဲဒါကို ကိုယ်တော်တို့က ရှိရှိသမျှ ‘လုံး’ တွေကို အကုန်လိုက်ဖျက်ပစ်လိုက်တော့တာပဲ။

 

 

 

‘ခုတင် ၃၁ ဆံ့ဆေးရုံ’ ဆိုတော့ ဖတ်ရတာ မဆတ်တငံ့ကြီး ဖြစ်မနေဘူးလားဗျာ။

စိတ်ပျက်တာနဲ့ ဘာမှ ပြောမနေတော့ဘူး။ ဒီအတိုင်းပဲ ထားလိုက်တော့တယ်။

ဘယ်လိုတွေများတောင် တွေးကြ၊ ရေးကြသလဲတော့ မပြောတတ်တော့ပါဘူး ခညာစ်

 

(အားလုံး ဖတ်ပြီး၊ ပြင်ဘို့ ဒုတိယအကြိမ် ပေးပြီး) ဆိုတော့ နောက်လလောက် စာအုပ်ထွက်မယ် မှန်းပါတယ်။

စာအုပ်ဈေးမေးထားပါတယ်။ သိရရင် Pre-order form တင်ပေးပါမယ်ခင်ဗျား။

(Pre-order form က ပြင်ပြီးနေပြီ။ ဈေးစောင့်နေတာ)

 

အေးငြိမ်း

၁၃ အောက်တိုဘာ၊ ၂၀၂၅

CGM (CDM မဟုတ်)

ကျွန်ုပ် ဆီးချိုက အူကြောင်ကြားခင်ဗျာ။

တက်လို့ရှိရင်လည်း အသားကုန်တက်၊

ကျပြန်ပြီဆိုလည်း 2.2 ထိကျ။

 

သူတို့လည်း ဘာလုပ်လို့ လုပ်ရမှန်းမသိ။

ဆေးတိုးပေးပြန်တော့ ဆီးချိုက မကြာခဏကျ။

ဆေးလျှော့လိုက်ပြန်တော့ တစ်ခါမှ ၁၀ အောက်က မကျ။

အဲသဟာနှင့် နင့်ဟာတော့ ငါတို့ ဘာမှ မတတ်နိုင်ဘူး။ အထူးကုသာ သွားပြ ဆိုပြီး ဆေးရုံနှင့်ချိတ်ပေး။

လာမယ့် ၁၃ ရက်နေ့ ဆေးရုံသွားရမည်။

 

ကျွန်ုပ်က ဘာမှ ထွေလီကာလီတွေ စားလေ့သောက်လေ့ ရှိတာမဟုတ်။

မနက် ကွေကာအုတ်ကို နို့နှင့်ဖျော်ထားတာ သောက်၏။ ကွေကာအုတ်နှင့် နို့နှစ်မျိုးပဲပါသည်။ တခြားဘာမှ​မထည့်။ ဆားတောင်ထည့်တာမဟုတ်။

နေ့လယ်စာ home cook lunch စား။ (Economy makan ပေါ့ခညာ။ )

ကော်ဖီတစ်ခွက်သောက်။

 

ပြီးတော့ . . .

မက်ဒေါ်နယ် (ဟုတ်ပေါင်) မက်ဒေါနား၏ Crazy for you နားထောင်။ ပြီးတော့ Sacrifice, Making Love Out of Nothing At All ကိုဆက်။

 

ညစာလည်း home cook.

ည ပဒေါင်မလက်ဖက်ခြောက်နှင့် ရေနွေးကြမ်းသောက်။

စာရေးစာဖတ်ရင်း ကုလားသွားရေစာ ပဲစေ့လေးတွေမြုံ့။

 

အဲတော့ စကားကို သမီးရည်းစား စကားပြောသလို သဲ့သဲ့ပဲပြောတဲ့ (six ကျိုးနဲ၊ ဘာပြောသလဲဆိုတာ မနည်းနားထောင်ရ၊ ယခွမ်း) ဆြာဝန်အိုကြီးက CGM, CGM စက်ဝယ်။ ကျွန်ုပ်လည်း ပထမ အဲ့ငယ်၊ ငါ့များ ဘာကြောင့် CDM လုပ်ခိုင်း နေရပါလိမ့်ဟု ဇဝေဇဝါဖြစ်။

 

သူပြောပြီး အတော်ကြာသည့်တိုင် မဝယ်ဖြစ်။

ဟိုတစ်နေ့က ရက်ချိန်းသွားတော့ CGM ဝယ်ပြီးပြီလား။ ငင့် - မေ့နေလို့ မဝယ်ရသေးဘူး။

အာ့ဆို အမြန်ဝယ်လိုက်။

 

သို့နှင့် ကျွန်ုပ်လည်း အချိန်ဆွဲမနေတော့ဘဲ အိမ်ပြန်ရောက်တာနှင့် Shopee မှ မှာလိုက်၏။

စက်ရောက်လာတော့ သားကို လုပ်စမ်းပါအုံးကွာ ဟု သူ့ပဲအညွှန်းဖတ်ခိုင်းပြီး သူ့ပဲလုပ်ခိုင်းရ။

သူကလည်း အဲသဟာမျိုးဆို အင်မတန် စိတ်ဝင်စားလေတော့ သူ့ဘာသာသူ ဖတ်၊ လိုအပ်သည့် app ကို install လုပ်၊ setting များအားလုံးလုပ်။

 

ဖေရီး ဟိုဘက်လှည့်၊ ဒီမှာထိုးမှာနော် ဆိုပြီး ဘယ်ဘက်လက်မောင်းနောက်ဘက်ကို ထောက်ပြ၏။ ကျွန်ုပ်လည်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်၏။

 

အောင်မငီး အပ်ကြီးကလည်း သွားကြားထိုးတံ တစ်ဝက်လောက် ရှိသဗျာ။

အရှည် 15 mm လောက်ရှိမည်။

 

ထောက်ကနဲအသံကြားလိုက်ရပြီးသကာလ သူက ပြီးပြီ ဆိုတော့ . . .

ငမ် - မင့်ဟာ ဘာမှလည်း မနာပါလားကွ ဆိုတော့ သူက ငါးသလောက်ပြုံး ပြုံးပြ၏။

 

CGM ဆိုသည်မှာ သွေးတွင်းသကြားဓာတ်ကို အဆက်မပြတ် စစ်ပေးနေသည့်စက် (Continuous Glucose Monitoring) ဖြစ်၏။

 

အသားထဲကို အပ်ကြီးနှင့်စိုက်ထားတာဆိုတော့ နည်းနည်း နာသလိုလို (မနာပါ)၊ ထုံသလိုလို (မထုံပါ)၊ တမျိုးလေး ခံစားရသလိုလိုရှိတာကလွဲပြီး နာတာကျဉ်တာ ဘာမှမရှိပါ။

အဲလေ လက်ထဲ အပ်စိုက်ထားတာဆိုတော့ ကျွန်ုပ်က အိပ်သည့်အခါ အဲသည့်ဘက်ကို မစောင်းမိအောင်တော့ သတိထားပါသည်။ စောင်းလည်း ဘာမှတော့ ဖြစ်လိမ့်မည် မထင်ပါ။

 

ကောင်းသဗျာ။

ဘာကောင်းသလဲဆိုတော့ သူက mobile apps ထဲမှာ ဆီးချိုကို ကြိုက်သည့်အချိန် ကောက်ကြည့်လို့ရ၏။

ဘာမှတောင် နှိပ်နေစရာမလို။ Notification ကို on ထားလိုက်ပါက home screen ပေါ်မှာ ပေါ်နေ၏။

 

Warning ကိုလည်း အနည်းဆုံးနှင့် အများဆုံး ချိန်ထားလို့ရ၏။

ကျွန်ုပ်က အနည်းဆုံးကို 3.2 နှင့် အများဆုံးကို 12 တွင်ထား၏။

အဲဒါထက် နည်းသွား/များသွားလျင် တီတီ တီတီနှင့် အချက်ပေးပါလိမ့်မည်။

 

 

 

တခါတလေ ညနာရီပြန် ၂ ချက်တီး ၃ ချက်တီးလောက်ကြီး ကျွန်ုပ်က ဆီးချိုကျတတ်၏။ တိုင်းလိုက်လျင် 2.2, 2.3 လောက် ဖြစ်၏။ အလွန်အန္တရာယ်များသော အခြေအနေဖြစ်၏။

 

သည်စက်ကလေးရှိတော့ ဘာမှပူစရာမလိုတော့။ ဆီးချိုကျလျင် စက်က သတိပေးလိမ့်မည်။

အဲလေ တခါတလေတော့လည်း အနှောက်အယှက်ဖြစ်၏။

စာသင်နေတုံး တီတီ တီတီနှင့် မြည်၏။

ကြည့်လိုက်တော့ ဆီးချိုက 13.5 တွေဘာတွေ ဖြစ်နေတော့ စက်ကို ပိတ်ထားလိုက်ရ၏။

 

နောက်ပြီး သူက တောက်လျောက်တိုင်းနေတာဆိုတော့ တက်တာကျတာတွေကို ဂရပ်နှင့် မြင်နေရ၏။

ဘယ်လောက်တက်သွားသည်၊ ဘယ်လောက်ကျသွားသည်ကို သိနိုင်၏။

မနက်တိုင်း လက်ကို အပ်နှင့်ဖောက်နေရသည့် ဒုက္ခမရှိတော့။

ဆီးချိုတိုင်းတံက တစ်ချောင်းကို ၁ ကျပ်လောက်ရှိတော့ တွက်ချေလည်းကိုက်၏။

 

ဒါပါပဲခင်ဗျား။

 

မိတ်ဆွေတို့လည်း ဆီးချိုရှိလျင် CGM လေးဝယ်ထားသင့်ကြောင်း။

 

ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

 

အေးငြိမ်း

၉ အောက်တိုဘာ၊ ၂၀၂၅