သင်တန်းနည်းပြတစ်ယောက်ဖြစ်ဘို့ ဘာတွေလိုအပ်သလဲ

ဟိုတစ်နေ့က မိတ်ဆွေတစ်ယောက်က “သင်တန်းနည်းပြတစ်ယောက်ဖြစ်ဘို့ ဘာတွေလိုအပ်သလဲ” ဟု မေးလာပါသဖြင့် မိတ်ဆွေတို့ ဗဟုသုတ အလို့ငှာ ရေးသားတင်ပြလိုက်ရပြန်ပါကြောင်း။

 

ဆိုတော့ လွန်ခဲ့သည့် အနှစ် (၃၀) လောက်က ကိုသန်းထွန်းဦး ပြောတာလေး သွားသတိရမိပါသည်။

ကျွန်တော်ရေဆင်းတွင် ကျောင်းဆရာဖြစ်ခါစက ကိုသန်းထွန်းဦးမှာ ရူပဗေဒဌာနမှ နည်းပြတစ်ယောက်ဖြစ်၏။

တစ်နေ့ မုံ့စားလာရင်း ကျွန်တော့်အစ်မကြီးကို သူက ပြော၏။ 

“ကိုယ်ကျွမ်းကျင်တဲ့အကြောင်းဆိုရင်တော့ အာပေါင်အာရင်း သန်သန်နဲ့ သင်တာပေါ့ဗျာ။ ကိုယ်သိပ်မပိုင်တာဆိုရင်တော့ ခပ်တိုးတိုးပဲ . . . . . ဟဲ ဟဲ ဟဲ”

 

တခြားသူကို သင်ပြဘို့ရာ ကိုယ်ကိုယ်နှိုက်က သင်မည့်အကြောင်းအရာကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင်၊ ဂဃနဏ သိထားဘို့ လို၏။ ဆိုတော့ Stranger Things ရုပ်ရှင်ထဲက ရူပဗေဒ ဆရာကြီးကို သွားသတိရမိပြန်၏။ သူက သူသင်တာကို သေသေချာချာ သိရုံမျှမက ကျောင်းသားများ စာမေးလာလျှင်လည်း အချိန်မရွေး ဖြေပေးလေ့ရှိ၏။ 

 

တစ်နေ့တွင် ကလေးများက သန်းခေါင်လောက်ကြီး သူ့ဆီဖုန်းဆက်မေး၏။ ဟကောင်တွေ ဘယ်အချိန်ရှိပြီလဲ ဟု သူက ပြန်ဖြေသော် ကောင်လေးများက ဆရာပဲ သိချင်တာရှိရင် အချိန်မရွေးမေးလို့ရတယ်ဆို ဟု ပြန်ကိုင်လေရာ ‘အေးဘာခွာ’ ဟုညည်းပြီး ပြန်ဖြေပေးလေသည်။

 

ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းများအတွက် အန္တရာယ်ကင်းရေးသင်တန်း၌ သင်တန်းဆရာလုပ်မည်ဆိုပါက ဆောက်လုပ်ရေး လုပ်ငန်းမှ အလုပ်များအကြောင်း၊ သုံးသည့်စက်ယန္တယားများ၊ လက်သုံးကိရိယာများအကြောင်း အသေးစိတ်မဟုတ် တောင် အတော် စုံစုံစိစိ သိထားဘို့လို၏။ ထိုသို့သိဘို့ရန် စာဖတ်ရုံမျှနှင့်မပြီး။ လက်တွေ့ အတွေ့အကြုံလိုပါသည်။ ဆောက်လုပ်ရေး အန္တရာယ်ကင်းရေး သင်တန်းဆရာ တစ်ယောက်ဖြစ်ရန် ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်း အတွေ့အကြုံ (၅) နှစ်ရှိရမည်ဟု MOM က သတ်မှတ်ထားပါသည်။ မြေတူးတာမမြင်ဘူးဘဲ၊ ဖောင်ဝပ်ဆင်တာ မမြင်ဘူးပဲ မည်ကဲ့သို့ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်း အန္တရာယ်ကင်းရေးအကြောင်း သင်မည်ကို ကျွန်ုပ် မစဉ်းစားတတ်ပါ။ Cofferdam Tank ဆိုတာ ဘာမှန်း မသိသူတစ်ယောက်က သင်္ဘောကျင်း အန္တရာယ်ကင်းရေးသင်တန်း သင်နေတာလည်း တွေ့ရဖူး၏။

 

အသင်သည် Flashback arrestor နှင့် check valve ကို ဘယ်နေရာမှာ သုံးမှန်းမသိဘဲ မည်ကဲ့သို့ Hotwork Safety ကို သင်မည်နည်း။

 

MOM က သင်တန်းနည်းပြတစ်ယောက်အတွက် လိုအပ်ချက်ကို သင်တန်းတစ်ခုချင်းအလိုက် သတ်မှတ်ထားရာ အောက်တွင် နမူနာတစ်ခုကို screen shot ရိုက်ပြထားပါသည်။

တတိယလိုအပ်ချက်ဖြစ်သော ACTA ဆိုသည်မှာ သင်တန်းနည်းပြတစ်ယောက်အတွက် လိုအပ်ချက်ချက်များကို သင်ပေးသည့် သင်တန်းဖြစ်၏။ ထိုအထဲတွင် အဝတ်အစားဝတ်ပုံ၊ စကားပြောပုံ၊ ကိုယ်နေဟန်ထား၊ မျက်နှာ အမူအရာ၊ လက်အမူအရာကအစ သင်တန်းသားများနှင့် အပြန်အလှန် ဆွေးနွေးမှု - အားလုံးပါသည်။

 

စာသင်သည်ဆိုသည်မှာ စကားပြောရသည့်အလုပ်ဖြစ်လေရာ တစ်ဖက်သား နားလည်အောင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပြောတတ်ခြင်းမှာလည်း အရည်အချင်းတစ်ရပ်ဖြစ်၏။ လူအထင်ကြီးအောင် အင်္ဂလိပ်လိုပြောရလျှင်တော့ effective communication ဖြစ်ပါသည်။

 

နောက်ပြီး slide များကို ဖတ်တတ်ရုံနှင့်လည်း သင်တန်းနည်းပြတစ်ယောက် ဖြစ်မလာနိုင်ပါ။ Slide ဆိုတာ သင်မည့်သူ အတွက် ရည်ညွှန်းလို့ရရုံမျှ ဖြစ်ပြီး သင်သည့်အခါ slide ကို ဖတ်ပြရုံနှင့် မပြီးပါ။ ထို slide ပါ အကြောင်းအရာများကို မိမိ အတွေ့အကြုံနှင့် ယှဉ်လျက် သင်တန်းသားများ နားလည်အောင် သေသေချာချာ ရှင်းပြရပါမည်။ Slide များကို တစ်ချပ်ချင်း ဖတ်ပြနေသည့် သင်တန်းဆရာများကိုလည်း ကျွန်ုပ်မျက်စိနှင့် တပ်အပ်သေချာ တွေ့ခဲ့ရဖူးလေရာ ကျွန်ုပ်မှာ ‘ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်’ ဟုသာ စုပ်သပ်မိပါတော့၏။

 

သင်သည့်အချိန်အတိုင်းအတာ တစ်ခုအတွင်း၌ သင်ပြသည့် အကြောင်းအရာ တစ်ခုတည်း ဖြစ်သည့်တိုင် သင်ပြသည့် နည်းပြအပေါ်မူတည်ကာ သင်တန်းသားများ၏ ရရှိမှု ကွာသွားပါသည်။

 

မြန်မာယဉ်ကျေးမှုတွင် ဆရာများအတွက် စံ (၃) ခု သတ်မှတ်ပေးထားရာ ၎င်းတို့မှာ စေတနာ၊ ဝါသနာ၊ အနစ်နာတို့ ဖြစ်၏။ ကျောင်းသားများ စာတတ်ပါစေဆိုသည့် စေတနာ မပါဘဲလျက် ဆရာကောင်းတစ်ယောက် ဖြစ်မလာနိုင်။ လခရရုံမျှ အဖြစ်သာ သင်နေသည့် သင်တန်းနည်းပြ၏ အတန်းတွင် တက်ရောက် လေ့လာနေသူများအား ကျွန်ုပ်မှာ လွန်စွာ သနားမိတော့၏။ ၎င်းတို့အနေနှင့် ပေးရသည့်ပိုက်ဆံနှင့် မတန်လှပါ။ ကျွန်ုပ်ရည်ညွှန်းသည့် သင်တန်းသား ဆိုသူများထဲတွင် လက်မှတ်တစ်ခု ရရုံမျှ လာတက်သူများ မပါကြောင်း သည်လောက် ဒုံးမဝေးသည့် ကျွန်ုပ် မိတ်ဆွေများ သိပါသည်။

 

အကယ်၍ အသင်သည် အကြောင်းအရာတစ်ခုကို သင်ပြတော့မည်ဆိုအံ့။ “ငါ - ဒီအကြောင်းကို ဘယ်လောက် သိသလဲ” ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်မေးရန် သင့်လှ၏။ တစ်နည်းဆိုရလျှင် သူများကို သင်ပြဘို့ရာ ကိုယ်ကိုယ်နှိုက်က ဦးစွာ ဝမ်းစာ ဖြည့်ထားရန်လို၏။

 

ဤမျှဆိုလျှင် ကျွန်ုပ်မိတ်ဆွေ မေးလှာသည့် “သင်တန်းနည်းပြတစ်ယောက်ဖြစ်ဘို့ ဘာတွေလိုအပ်သလဲ” ဆိုသည့် မေးခွန်းကို ဖြေပြီး ဖြစ်သွားလိမ့်မည် ထင်ပါသည်။ စင်ကာပူမှ သင်တန်းနည်းပြတစ်ယောက်အတွက် လိုအပ်ချက်များကို အသေးစိတ်သိလိုပါက “သင်တန်းဆရာများကို ပြုစုပျိုးထောင်ခြင်း” ဟူသည့် ခေါင်းစဉ်ဖြင့် ၂၀၁၄ ခုနှစ်က ကျွန်ုပ် ပို့စ် တစ်ခု ရေးထားတာ ရှိပါသည်။ ၂၀၁၈ အောက်တိုဘာလထုတ် WSH Myanmar ဂျာနယ်တွင်လည်း ဖော်ပြခဲ့၏။ ဖတ်ကြည့်ကြပါကုန်။

 

Link:

http://shwenyein.blogspot.com/2014/03/blog-post_27.html

 

ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

 

အေးငြိမ်း

၁၄ ဒီဇင်ဘာလ၊ ၂၀၂၀

ကျွန်ုပ် တရုတ်များကို ဖင်ပိတ်ကန်ချင်ရခြင်း အကြောင်း

ကျွန်ုပ်သည် တရုတ်များကို ဖင်ပိတ် ကန်ချင်မိလေ၏။

 

အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းတို့ မဟုတ်က မဟတ်က တီထွင်ထုတ်လုပ်လိုက်သော ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်စ်ကြောင့် သည်နှစ် ကျွန်ုပ် မြန်မာပြည်ပြန်လည်ခွင့် ဆုံးရှုံးသွားရသောကြောင့် ဖြစ်သတည်း။

 

(ကျွန်ုပ်အပါအဝင် လူတော်တော်များများကပင် ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်စ်မှာ မဟုတ်က မဟတ်ကတွေစားပြီး ဖြစ်လာသည့် ဗိုင်းရပ်စ်မဟုတ်ဘဲ တမင်တကာ ဓာတ်ခွဲခန်းထဲ၌ ထုတ်လုပ်လိုက်သော ဗိုင်းရပ်စ်ဖြစ်သည်ဟု ယုံကြည်နေကြ၏။ သို့သော်လည်း မိုင် ၂၀၀၀ ကျော်ဝေးသည့် ဝူဟန်သို့ သွားရောက်ရန် ခရီးစရိတ်မတတ်နိုင်၍ ကျွန်ုပ်မှာ ထိုအမှု သေချာ မသေချာ မလေ့လာ၊ မစူးစမ်းနိုင် ဖြစ်ရလေ၏။ ဝမ်းနည်းဖွယ် ကောင်းလေစွ။

 

ကျွန်ုပ်မိတ်ဆွေကြီး ဒေါ်နယ်ထရမ့်ကမူ ဒေါသထွက်လှသဖြင့် တရုတ်တွေကို သေနတ်နှင့် ပစ်ပါမည်ချည်း တကဲကဲ လုပ်နေသဖြင့် လူအများ သေကြေပျက်စီးမည့်အရေး တွေးကာ စိတ်လျှော့ဘို့အကြောင်း ကျွန်ုပ်မှာ ၎င်းကို အတော် နားချယူလိုက်ရ၏။ ကျွန်ုပ် နားအချကောင်းသဖြင့်သာ စီနို-အမေလိကန် စစ်ဘေးကို ရှောင်ရှားနိုင်ခဲ့သည်ဖြစ်ရာ အသင်တို့သည် ကျွန်ုပ်ကို ကြံဖန် ကျေးဇူးတင်သင့်လှ၏။)

 

သူများသားသမီးတွေဆို ရန်ကုန်တက္ကသိုလ် နှစ် (၁၀၀) ပြည့်ကို ဝှဲချီးကျင်းပလိုက်တာ ကိုဗစ် ၁၉ ပင် လက်လန်ကာ တရုတ်ပြည်သို့ ပြန်ပြေးရလေသောဟူ၏။ နင့် ကိုဗစ်ကြောင့် သေလည်း တစ်ခါပဲ သေရမှာ။ နှစ် (၁၀၀) ပြည့်ပွဲဆိုတာ တစ်သက်မှာ တစ်ခါပဲ ကြုံရတာ။ နောင် ဘယ်လိုနည်းနဲ့မှ ပြန်ကြုံချင်လို့ရတော့တာ မဟုတ်။ သည်တော့ ချသာချ။

 

ပျော်ရာမှာ မနေရ၊ တော်ရာမှာနေရဆိုသည့်စကားအရ ကျွန်ုပ်မှာ ကျွန်ုပ်ချစ်သော အမိမြန်မာပြည်ကြီးတွင် နေလို့မရ။ တပြေရပ်ခြား တိုင်းတပါး၌ အောင့်အည်းသည်းခံကာ နေနေရလေ၏။ ကျွန်ုပ်၏ တစ်ဦးတည်းသော သားတော်မောင်မှာ ယခုမှ လူပျိုဖြစ်ကာစ ရှိသေးရာ သူ့ချည်းထားခဲ့ပြီး တရားစခန်းသွားဝင်နေလို့မဖြစ်။ 

 

သို့အတွက် အလွမ်းပြေအဖြစ် ကျွန်ုပ်တို့သည် တစ်နှစ်တစ်ခါ မြန်မာပြည် အလည်ပြန်လေ့ရှိ၏။ သားတို့ကျောင်းက နိုဝင်ဘာ လလယ်မှ ဒီဇင်ဘာ လကုန်ထိ ပိတ်သည်ဖြစ်ရာ ထို ကျောင်းပိတ်ရက်များအတွင်း မြန်မာပြည်ကို ပြန်၏။ အသင်တို့သည် နိုင်ငံရပ်ခြားမှ မြန်မာပြည်သို့ပြန်ဖူးသည့် အတွေ့အကြုံမရှိသည်ဖြစ်အံ့။

မြန်မာပြည်ပြန်ရသည့်အရသာကို အသင်တို့ ခံစားတတ်မည်မဟုတ်။ သို့ဖြစ်သောကြောင့် ကျွန်ုပ်ရေးပြလည်း အသင်တို့ ခံစားနိုင်မည် မဟုတ်ချေ။

 

မြန်မာပြည်ပြန်ရတာ ပီဘိ ရက်တိုတိုကလေးဖြစ်၏။ 

သို့သော် ခံစားရသည့် ဖီလင်မှာ ပုပ္ဖ၊ မုဉ္စ၊ ပရ ကာလအားဖြင့် ရက်အတန်ကြာလေသည်။ 

 

မြန်မာပြည်ပြန်မည်ဆိုကတည်းက ဘယ်ရက်ပြန်မည်၊ ဘယ်တွေသွားမည်၊ ဘယ်သူတွေနှင့်တွေ့မည် စသဖြင့် တွေးရတာကိုက ပျော်စရာကြီးဖြစ်၏။ သည်အပျော်မှာ လေယာဉ်လက်မှတ်ဝယ်ရ၊ ဟဲ့၊ ပတ်စ်ပို့တွေ အကုန်ပါပလား။ ဘယ်သူ့ဘို့ ဘာဝယ်သွားဘို့ မမေ့နဲ့အုံး နှင့် ပြန်မည့်ရက်နီးလေ အရှိန်တက်လေ ဖြစ်၏။

 

ကျွန်ုပ်က လေယာဉ်နှင့် ခရီးသွားရတာကို အလွန်သဘောကျ နှစ်သက်၏။ လေယာဉ်ကွင်းကို သွားရတာ၊ လ.ဝ.က ဖြတ်တာ၊ လေယာဉ်စောင့်တာ၊ လေယာဉ်စီးရတာတို့မှာ အလွန်စမတ်ကျလှ၏။ 

 

မြန်မာပြည်ကို လေယာဉ်ပေါ်က စီးကြည့်ရတာလည်း တမျိုးကြည်နူးစရာ ကောင်းလေသည်။ အင်း - ငါတို့ပြည် ပြန်ရောက်တော့မှာပါလား ဟူသည့်အသိက ခုန်နေသည့် ရင်တစုံကို ပိုမိုနွေးထွေးစေသည်။

 

ကောင်းကင်ပေါ်၌ တိမ်များအကြားတွင် ဘာကိုမှ မမြင်ရသည့်အချိန် စာဖတ်ကာနေတတ်သော်လည်း မြေပြင်ကို မြင်ရသည့်အချိန်၌ ပတ်ဝန်းကျင်အလှကို ငေးမောကြည့်ကာ ကျွန်တော် လိုက်ပါလာတတ်၏။ 

 

လေဆိပ်မှထွက်ကာ ရန်ကုန်မြို့ကြီးကို ခြေချမိသည့်အခါတွင်မူ လပေါင်းများစွာ စောင့်စားခဲ့ရသည့် အာသီသတို့ ပြေပျောက်သွားရပေတော့သည်။ 

 

မြန်မာပြည်တွင် ဆွေမျိုးသင်္ဂဟ၊ မိတ်ဆွေတို့နှင့် တွေ့ကြဆုံကြ၊ ရှေးဟောင်းနှောင်းဖြစ်တွေ ပြန်ပြောင်းပြောကြ၊ ရီကြမောကြသည့် အချိန်များမှာမူ မမေ့နိုင်စရာ အချိန်များပင် ဖြစ်တော့၏။ 

 

ကျွန်ုပ်က တောမှာမွေးလာတာဖြစ်၍ ဘယ်နေရာမှာ ဘယ်လောက်ကြာအောင် နေသည့်တိုင် တောဟင်း၊ တောကြွေးများကိုသာ တောင့်တပါသည်၊ ခံတွင်းတွေ့ပါသည်။ ထိုတောဟင်းလျာများ စားရဘို့ဆိုတာ မြန်မာပြည် မပြန်ဘဲနှင့် ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်။ ငါးပိချက်နှင့် ဟင်းညို၊ ချဉ်ဟင်းတို့မှာ ကျွန်ုပ်အတွက် ဘယ်တော့မှ မရိုးနိုင်သည့် ဟင်းလျာများ ဖြစ်၏။ 

 

တခါ ရက်စေ့လို့ စင်ကာပူပြန်ရတော့မည် ဆိုပြန်တော့ ရင်ထဲမှာ ဘာဂလိုတိုတိုကြီး ဖြစ်ရပြန်၏။

သို့သော် သိပ္ပံမောင်ဝရေးသလို တာဝန်ဝါးခြမ်းကို ကြောက်ရပြန်တော့ မသွားလို့ကလည်း မဖြစ်ပြန်။

မြန်မာပြည်ပြန်စဉ်က အလွန်တက်ကြွခဲ့သည့် ခြေလှမ်းများမှာ စင်ကာပူကိုတစ်ခေါက် ရောက်ရပြန်တော့မည်ဆိုတော့ အလွန်လေးလံလွန်းလှပေသည်။

 

စင်ကာပူပြန်ရောက်ပြန်တော့ မြန်မာပြည်ကရလာသည့် အရသာကလေးများကို ပြန်ပြောင်းစမြုံ့ပြန်ရတာလည်း တမျိုး မြိန်ရပြန်၏။ ရိုက်လာခဲ့သည့် ဓာတ်ပုံကလေးများကို ဖန်တရာ တေနေအောင် ကြည့်ရင်း မြန်မာပြည်တုံးက ရခဲ့သည့် အပျော်ကလေးများကို အနည်းငယ် ပြန်ရနိုင်လေသည်။

 

သည်နှစ်အတွက်မူ -

မြန်မာပြည်ကို အလည်ပြန်ဘို့ဆိုတာ ဘယ်နည်းနှင့်မှ မဖြစ်နိုင်တော့ပြီ။

ကျွန်ုပ်မှာ အင်း၊ မနှစ်ကဆို ငါတို့ အခု ဘယ်သွားနေပြီ စသဖြင့် စိတ်ကူးဖြင့်သာ လွမ်းရလေတော့သည်။

ဤသည်ကို တွေးမိလေ ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်စ်ကို တီထွင်ခဲ့သည့် တရုတ်များကို ဖင်ပိတ်ကန်ချင်မိလေ ဖြစ်တော့၏။

 

ကျွန်ုပ်သာ လုပ်လို့ရမည်ဆိုလျှင် ထိုတရုတ်များကို ကျွန်ုပ်တို့အိမ်နောက်ဘက်မှ ကမ်းပါးထိပ်တွင် ဖင်လှန် တန်းစီခိုင်းကာ ငဝန်မြစ်အတွင်း အဘား၊ အဘားအော်ပြီး ထိုးဆင်းသွားအောင် နောက်မှနေ၍ ဖနောင့်နှင့် အသားကုန် ပေါက်ချမိမည် ဖြစ်ပါတော့သတည်း။

 

ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

 

အေးငြိမ်း

၇ ဒီဇင်ဘာလ၊ ၂၀၂၀

တင်း၊ တောင်း၊ ပိဿာ နှင့် နို့ဆီဘူးတို့ အကြောင်း

ဟိုတစ်နေ့က ဒေါက်တာညီညီ တင်ထားသည့် ပို့စ်အတိုလေးကို ဖတ်မိရာမှ ရင်ထဲ ကျလိကျလိဖြစ်လာ၍ ရေးလိုက်ရပြန်ပါကြောင်း။

 

(၁) Specific Gravity (Sp. Gr.)

 

ပစ္စည်းတိုင်းတွင် ကိုယ်ပိုင် အလေးချိန်ရှိ၏။ ပစ္စည်းတစ်ခုနှင့်တစ်ခု အလေးချိန်ချင်းမတူ။ 

ပစ္စည်းတစ်ခုတည်းပင်လျှင် အခြေအနေနှင့် အချိန်အခါကိုလိုက်၍ အလေးချိန်၊ အလျား၊ ထုထည် စသည်တို့ ပြောင်းသွားတတ်၏။

ပစ္စည်းတို့၏ အလေးချိန်ကို နှိုင်းရအလေးချိန် (Specific Gravity (Sp. Gr.)) ဖြင့် ဖော်ပြ၏။ 

ရေ၏ နှိုင်းရအလေးချိန်မှာ ၁ ဖြစ်၏။ သာမန် လေထုအပူချိန်နှင့် ဖိအားတွင် ရေ ၁ ကုဗမီတာသည် ၁ တန် လေး၏။ ရေ ၁ လီတာသည် ၁ ကီလိုဂရမ် လေး၏။

ပစ္စည်းများ၏ အလေးချိန်ကို ရေ၏ အလေးချိန်ဖြင့် နှိုင်းယှဉ် တွက်ချက်၏။

ပစ္စည်းအချို့၏ Sp. Gr. ကို နမူနာဖော်ပြရလျှင် အောက်ပါအတိုင်းဖြစ်၏။

 

ဒန် - ၂.၇

ကြေးဝါ - ၈.၄၈

ကြေးနီ - ၈.၉၆

သံ - ၇.၈၇

ခဲ - ၁၁.၃၅

သွပ် - ၇.၁၂

ပင်လယ်ရေ - ၁.၀၂

 

ရေ၏ နှိုင်းရအလေးချိန်မှာ ၁ ဖြစ်ကြောင်း အထက်တွင် ဆိုခဲ့ပြီ။

သို့အတွက် ဒန် ၁ ကုဗမီတာသည် ၂.၇ တန် လေး၏။

သံ ၁ ကုဗမီတာသည် ၇.၈၇ တန် လေးသည် ဟု အလွယ်တကူ သိနိုင်ပေပြီ။

 

ယခုပြောမည့်အကြောင်းမှာ စပါးဖြစ်၏။

သီးနှံတိုင်းတွင်လည်း စံအလေးချိန်ရှိ၏။ သို့သော် မည်မျှလေးသည်ဆိုခြင်းကို သီးနှံ၏ အခြေအနေပေါ် မူတည် တွက်ရမည်။ စပါးသီးနှံအတွက်မူ ၁) စပါးမျိုးစိတ် နှင့် ၂) ရေငွေ့ပါဝင်နှုန်းသည် အဓိကအချက်ဖြစ်မည်။

စပါးမျိုးစိတ်တစ်ခုတည်းပင်လျှင် ရေငွေ့ပါဝင်မှုအပေါ်မူတည်ကာ အလေးချိန်ပြောင်းနိုင်သေး၏။

ဆန်၏ အလေးချိန်မှာ 1.452 g/ml ဖြစ်ပြီး လုံးဝန်းသောစပါး အလေးချိန်မှာ 1.182 g/ml နှင့် အခြားစပါးမျိုးများမှာ 1.224g/ml ဖြစ်သည်ဟု https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/jsfa.2740230204 ၌ ဖော်ပြထား၏။

သို့သော် ဤသည်မှာ ဆန်/စပါးအားလုံးအတွက်ဖြစ်ပြီး ဆန်/စပါးမျိုးကွဲတစ်ခုချင်းအလိုက်ဆိုလျှင် kg/m³ ဟု ဖော်ပြပါက ပိုပြီးနားလည်ရလွယ်ပေမည်။ 

 

မြန်မာနိုင်ငံတွင် ကောက်ပဲသီးနှံများကို ရောင်းဝယ်သည့်အခါ ရှေးအခါ ကာလများကတည်းက ပြည်တောင်း၊ စိတ်တောင်း၊ တင်းတောင်းတို့ကိုသာ သုံးခဲ့၏။ ထိုပြည်တောင်းစသည်တို့၏ အရွယ်အစားအကြီးအသေးကို အောက်ပါ အတိုင်း တိုင်းတာ၏။

 

၂ လမြူ = ၁ လမျက်

၂ လမျက် = ၁ လမယ်

၂ လမယ် = ၁ စလယ်

၂ စလယ် = ၁ ခွက်

၂ ခွက် = ၁ ပြည်

၄ ပြည် = ၁ စိတ်

၂ စိတ် = ၁ ခွဲ

၂ ခွဲ = ၁ တင်း

 

ယခုခေတ်တွင်မူ လမြူ၊ လမျက်၊ လမယ်၊ စလယ်၊ ခွက် စသည့်အသုံးများပျောက်ခါ ၎င်းတို့နေရာ၌ နို့ဆီဘူးကို အစားထိုး သုံးစွဲလိုက်၏။ ၁ လမြူ ဆိုသည့်ပမာဏမှာ မည်သည်ကို အခြေခံ၍သတ်မှတ်သည်ကို ကျွန်ုပ်မသိပါ။ သင်တို့လည်း သိမည်မထင်ပါ။ သို့သော် နို့ဆီဘူးတစ်ဘူး၏ ပမာဏကိုမူ လူတိုင်း အလွယ်တကူ သိနိုင်၏။ 

ယခု ပြဿနာမှာ စပါးမျိုးမတူသည့်အလိုက် ကွာခြားသွားသော ထုထည်များအကြောင်း ဖြစ်၏။

 

(၂)

 ဒေါက်တာညီညီက The Commerce Journal တွင်ပါသည့် ဆောင်းပါးကို ရည်ညွှန်းကာ -

“ဘာ့ကြောင့်များ တစ်တင်းရဲ့ထုထည်ဖြစ်တဲ့ကုဗပေက ပြောင်းလဲနေရသလဲ?” ဟု မေးခွန်းထုတ်ထား၏။

 

Ref:

https://www.facebook.com/nyi.nyi.14661/posts/1752169188285251?comment_id=1752779108224259&reply_comment_id=1752837064885130&notif_id=1606134220244148&notif_t=comment_mention&ref=notif

 

၂၀၁၈ ဇွန်လ ၁၁ ရက်နေ့ထုတ် စီးပွားရေးသတင်းဂျာနယ်၊ အတွဲ ၁၈၊ အမှတ် ၂၃၊ စာမျက်နှာ ၁၇ ၌ DOCA (Domestic) ၏ “မြန်မာ့ပေါ်ဆန်း၏ အတိတ်၊ ပစ္စုပ္ပန်နှင့် အလားအလာ မျှော်မှန်းချက်” ဆောင်းပါးတွင် အောက်ပါအတိုင်း ဖော်ပြထားသည်ကို (ပုံတွင်ရှု) ဒေါက်တာညီညီက မေးခွန်းထုတ်ထားတာ ဖြစ်၏။

သူ့ပို့စ်အောက်တွင် ဆွေးနွေးထားသည့် ဆွေးနွေးချက်များမှာ ပညာရသလို စိတ်ဝင်စားစရာလည်း ကောင်း၏။

ဆောင်းပါး၌ စပါးအရွယ်အစားနှင့်ပုံသဏ္ဌာန်မတူသည့်အတွက် volume နဲ့ ချိန်တွယ်ရင် (volume ကလည်း ဘာသာပြန်စရာ မြန်မာစကားလုံးမရှိဘူးနဲ့တူပါရဲ့။ ဒါမှမဟုတ် ထုထည်ဆိုရင် မြန်မာတွေနားမလည်မှာစိုးလို့ ယင်းဂလစ်ရှ်လို မှုတ်လိုက်ရတာလည်း ဖြစ်နိုင်ပါ၏။) ကွဲပြားသည် ဆို၏။

 

မှားပါသည်။

 

သူပြောသည့် volume ဆိုတာ ထုထည်ဖြစ်၏။ ထုထည်ကို ချိန်လို့မရပါ။ ချင်လို့သာရပါသည်။ (မြန်မာစကားလည်း ဘာသုံးလို့ သုံးရမှန်းမသိ။) 

ထုထည်သည် ထုထည်သာဖြစ်၍ ကွဲစရာအကြောင်းကို မရှိပါ။ တစ်တင်းသည် တစ်တင်းထုထည်သာရှိ၏။ တစ်ပြည်သည် တစ်ပြည် ထုထည်သာရှိ၏။ ဘာကမှ ကွဲစရာမရှိ။ 

သူက ၄၆ ပေါင်ကိုက် စပါးတစ်တင်း၌ ငစိန်ဆိုရင် ဘလား ဘလား ကုဗပေ၊ ရွှေဝါထွန်းဆိုရင် ဘလား ဘလား ကုဗပေ၊ ငကျွဲဆိုရင် ဘလား ဘလား ကုဗပေ စသဖြင့် တွက်ချက်သုတေသနပြုထား၏။

 

ယခင်တစ်ခါကလည်း ဆရာမကြီးတစ်ဦးက ဝူဟန်နှင့် မြန်မာပြည်မှာ မိုင် ၂၀၀၀ ကျော်ဝေးသဖြင့် ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်စ် ရောက်မလာတာဖြစ်ကြောင်း ညပေါင်းများစွာ အိပ်ရေးပျက်ခံကာ သုတေသနလုပ်ပြီး တင်ပြခဲ့လေရာ ကျွန်ုပ်မှာ ကျွတ်စ်၊ ကျွတ်စ်၊ ကျွတ်စ် ဟု သုံးကြိမ်တိုင်တိုင် ကျွတ်စ်ထိုးမိခဲ့၏။ 

 

ယခုလည်း ကျွန်တော်တို့ဌာနက လေ့လာတွေ့ရှိရပါတယ် ဟု ရေးပြီး ၎င်းတို့ လေ့လာတွေ့ရှိချက်များကို ဤဆောင်းပါး၌ ဖော်ပြထားလေရာ ကျွန်ုပ်မှာ နောက်တစ်ဖန် ကျွတ်စ်သုံးကြိမ် ထိုးမိပြန်လေ၏။

 

ဤသည်တို့မှာ ချစ်တီးခေါင်း သန်းရှာသည့် အလုပ်များဖြစ်ပြီး သူတို့အတွက်၊ (၇) ရက်သားသမီးတို့အတွက်၊ တိုင်းပြည် အတွက်၊ မည်သူ့အတွက်မှ အကျိုးမများပါ။

 

သူက ၄၆ ပေါင်ကိုက် စပါးတစ်တင်း ဟု ဆိုထားရာ ဤသည်ကိုက လွဲနေပါသည်။ 

မြန်မာ့ဆိုရှယ်လစ် လမ်းစဉ်ပါတီခေတ်က ၆တလွဲအသုံးကြီးကို ၂၁ ရာစုထိတိုင် မပြင်။ သည်အတိုင်း ဆက်သုံးနေသေးသည်မှာ လွန်စွာ ဝမ်းနည်းဘွယ်ရာ ဖြစ်တော့၏။ 

 

စပါးမျိုးကိုလိုက်၍ နှိုင်းရအလေးချိန်ကွာသွားပါသည်။ သို့အတွက် ၄၆ ပေါင်ဟု ပုံသေသတ်မှတ်မည်ဆိုလျှင် စပါးမျိုးကို လိုက်ပြီး တစ်တင်းထက် ပိုချင်ပိုနိုင်သလို လျော့ချင်လည်း လျော့နိုင်ပါသည်။ အကယ်၍ တစ်တင်းကို ပုံသေသတ်မှတ် မည်ဆိုလျှင် စပါးမျိုးကိုလိုက်ပြီး ၄၆ ပေါင်ထက် ပိုချင်ပိုမည်၊ လျော့ချင် လျော့မည်။ 

 

ကျွန်ုပ်ကတော့ ၎င်းတို့ရေးထားတာကို နံနံဂျားကလူတွေ မဖတ်မိပါစေနဲ့ဟု ဆုတောင်းပါသည်။ အလွန်ရှက်စရာ ကောင်းလှ၏။

 

ထိုဂျာနယ် စာမျက်နှာ ၁၅ တွင်လည်း အတိုင်းအတာ အချင်အတွယ်များနှင့် ပတ်သက်၍ အလောင်းစည်သူမင်းက အမိန့် ထုတ်ပြန်ခဲ့သည်ဟု ဖော်ပြထား၏။ ကျွန်ုပ်အမှတ်မမှားဘူးဆိုလျှင် အလောင်းစည်သူမင်း မဟုတ်ပါ။ သာလွန်မင်းတရား ကြီး ဖြစ်ပါသည်။ ထိုဆောင်းပါး၌ပင် တစ်တင်းကို စံထားချင်တွယ်မှုကြောင့် အစိုဓာတ်ကိုလိုက်၍ ပေါင် ၄၀ မှ ၅၅ ပေါင် ထိ ဖြစ်နေကြောင်းကိုလည်း ပြဆိုထားပါသေး၏။ သို့ပါလျက်နှင့် ၄၆ ပေါင် တစ်တင်းဟု ပြောဆိုရေးသား၊ သုံးနှုန်း လက်တွေ့ကျင့်သုံးနေကြသည်ကို ကျွန်ုပ်အနေနှင့် နားမလည်နိုင် ဖြစ်မိ၏။ 

 

မြန်မာပြည်၌သုံးနေကြသည့် အလေးချိန်ခွင် တင်းတောင်းများ မှန်မမှန်၊ အဘယ်သကောင့်သားသည် ဂရုစိုက်ပြီး တိုင်းတာပါသနည်း။ မြန်မာပြည်၌သုံးနေကြသည့် အလေးချိန်ခွင် တင်းတောင်းများအတွက် စံ အလေးချိန်ခွင် တင်းတောင်းများကို အဘယ်ဌာန၌ ထားရှိပါသနည်း။ ထို အလေးချိန်ခွင် တင်းတောင်းများ မှန်ကန်ရေး ချိန်ကိုက် (calibration) ရန် မည်သူ စဉ်းစားပါသနည်း။ (အသက်ကလည်း မငယ်တော့ဘူးဆိုတော့ ရိုင်းပြတဲ့ အသုံးအနှုန်းတွေကို အတော် ထိန်းချုပ်ထားရသဗျို။)

 

မိတ်ဆွေတို့ (အဲလေ) ဂေါ်ဇီလာလောက်ကြီးသည့် အသင် ကိုလူကြီးတို့ -

 

ခညားတို့ပြောနေသည့် ၄၆ ပေါင်ကိုက်တစ်တင်း ဆိုသည့် မဟုတ်က၊ မဟတ်ကကြီးကို သည်ကနေ့မှစ၍ အားမနာ ပါးမနာ လွှင့်ပစ်လိုက်ကြပါ။

 

ကောက်ပဲသီးနှံများကို ကန်စွန်းဥ၊ ပဲသီး၊ မုန်လာဥနီ၊ ခွေးလယားသီး (ဟုတ်ပေါင်၊ လက်လွန်ကုန်ပြီ) စသည်အားလုံးကို အလေးချိန် - တစ်ကီလိုလျှင်ဘယ်လောက် စသဖြင့်သာ ရောင်းဝယ်ကြပါကုန်လော့။

 

အသင်တို့သည် ဒွတ္တဘောင်မင်းလက်ထက်က ခေတ်ဆွေး၊ စနစ်ဆွေးကြီးထဲ၌ အိပ်ပျော်နေရာမှ နိုးထကြကုန်လော့။

ပြောင်းမည်ဆိုပြီး စနစ်ကိုပြောင်းဘို့ စိတ်မကူး။ အိမ်ကမိန်းမကို အသစ်ပြောင်းဘို့ စိတ်ကူးနေသည်များကို စွန့်လွှတ်ကြပါ ကုန်လော့။

 

သည်အကြောင်းကို ကျွန်တော် ရေးခဲ့၊ ပြောခဲ့တာ တစ်ခါနှစ်ခါ မကတော့ပါ။ 

ဘာတဲ့၊ ကမ္ဘာ့စံချိန်စံညွှန်းများနေ့ ဆိုလား။ အဲသမှာလည်း ပြောခဲ့၏။ အဲလေ၊ ပြောခဲ့သည်ဆိုတာထက် ကလိခဲ့သည် ဆိုလျှင် ပိုမှန်ပါလိမ့်မည်။ ကျွန်ုပ်မေးခွန်းကို အိ အ နှင့် တိတိပပ ဘာမှ ပြန်မဖြေနိုင်။ 

နောက်ပြီး မြန်မာနိုင်ငံ အင်ဂျင်နီယာအသင်းမှာလည်း ဟောပြောပွဲလုပ်ပြီး ပြောခဲ့ဖူး၏။

၂၀၁၁ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာ ၃ ရက် နေ့စွဲဖြင့် တင်ထားသည့် ကျွန်တော့် ဘလောက်ပို့စ်မှာလည်း ဖတ်ကြည့်နိုင်ပါ၏။ ဟို့အရင် ၂၀၀၈ ခုနှစ်လောက်ကလည်း ရေးခဲ့ဖူးပါသည်။

 

Ref:

http://shwenyein.blogspot.com/2011/11/blog-post_03.html?fbclid=IwAR0nC-JfYPjFjd2XMZezPpYQ3CjzUMSVhtXdQ9vl9NCJL6ak3NWpWeNjJYs

 

သို့သော် ဘာတစ်ခုမှ အရာမထင်ခဲ့ပါ။

ဤကဲ့သို့သော အကျိုးမရှိသည့် အလုပ်များကို လုပ်ခဲ့သည်တို့မှာ ကျွန်ုပ်၏ မိုက်မဲမှုများစွာတို့အနက်မှ တစ်ခုသာ ဖြစ်ပါသည်။ ယခု သင်္ချိုင်းကုန်းနှင့် သိပ်မဝေးလှတော့သည့် အချိန်များတွင်မူ ထိုကဲ့သို့သော မိုက်မဲသည့်အလုပ်များကို မလုပ်တော့ပါ။ ယခုပို့စ်ကို အချိန်ကုန်ခံ ရေးရခြင်းမှာ အသင် လုံကလေး၊ လုံမကလေး၊ လုံကကြီး၊ လုံမကကြီးတို့ အတွေးတစ်စဖြင့် ရစကောင်းစေရဲ့ဟု (အကျိုးပင် သိပ်မများလှသော်လည်း) အချိန်ကုန်ခံကာ ရေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသတည်း။

 

ဒွတ္တပေါင်အတွင်း၊ အိပ်နေခြင်း၊ ကင်းရှင်းကြပါစေ

 

အေးငြိမ်း

၂၆ နိုဝင်ဘာလ၊ ၂၀၂၀

မျှော်လင့်ချက် မနက်ဖြန်

ဒေါင်းကတဲ့နေ့

ဘယ်တောမှာနေနေ

ဘယ်မြေကိုပြောင်းပြောင်း

အရေးအကြောင်းဆို

သွေးမပြောင်းပါဘူး

ရှေး..ဒေါင်းတို့ရဲ့ သမိုင်းအစဉ်..

တိုင်းပြည်နဲ့လူမျိုး

ပြည်သူ့အကျိုးဆို အကြောင်းမရွေး

ဒေါင်းသွေးနီ..ခေါင်းမညွှတ်

ဒေါင်းခွပ်ခဲ့တဲ့ရာဇဝင်...

ပြည်သူတွေနဲ့ ထာဝရမခွဲ

ပြည်သူထဲမှာအတူနေ

အပူဝေအတူမျှ

ဒုက္ခအထွေထွေက လွတ်ကြောင်း

ခွပ်ဒေါင်း..ဟေ့ မာန်ဝင်

ရန်မြင်သမျှ..ရင်ဆိုင်တွေ့..။

စမ်းကလေးတွေ..အေး

ပန်းကလေးတွေ..မွှေး

ငှက်ကလေးတွေတေးဆို

ငြိမ်းချမ်းရေးကို..သူတို့ကြိုတော့

မြိုင်ယံညို..ဟိုး..ရိုး အခြေက

အိုးဝေ..အိုးဝေ..

မင်္ဂလာသံ..အပေါင်း ခ ရအောင်

အဲဒါ..ဒေါင်းက တဲ့နေ့။

မောင်စိန်ဝင်း(ပုတီးကုန်း)

 

သည်ကနေ့ည သင်တန်းအပြီး ဖေ့စ်ဘုတ်ဖွင့်၍ မဲရလဒ်များကို ကျွန်တော် စိတ်ဝင်စားစွာ ရှာဖတ်နေမိ၏။

NLD အပြတ်အသတ်နိုင်မည်ကို ကြိုသိနေပါသည်။ သို့တိုင် ဘယ်နှစ်မဲဖြင့် ဘယ်လို အနိုင်ရသည်ကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ကြည့်လိုသေးသည် မဟုတ်လော။

 

ပထမ - နတ်မောက်၊ လဲဘူးအုပ်စု၊ ထန်းပင်မျှောင်ကျေးရွာ၊ မဲပေးသူ - ၅၈၉၊ NLD - ၅၈၉။ အောင်မငီး

ထို့နောက် ကျွန်ုပ်တို့ ကမာရွတ် (၈) ရပ်ကွက် မဲရုံ (၂)

ပြည်သူ့လွှတ်တော် - မဲစုစုပေါင်း - ၁၇၃။ NLD – 150, USDP – 10, PPP - 4

အမျိုးသားလွှတ်တော် - မဲစုစုပေါင်း - ၁၇၅။ NLD – 152, USDP – 11, PPP - 3

တိုင်းဒေသကြီးလွှတ်တော် - မဲစုစုပေါင်း - ၁၇၅။ NLD – 153, USDP – 12, PPP - 6

 

ထို့နောက် . . . ထို့နောက် . . . . ထို့နောက် . . . . 

မဲရလဒ် ဂဏန်းလေးများကိုကြည့်ရတာ အရသာရှိလှ၏။

ဖေ့စ်ဘုတ်ဖတ်နေသည့် ကျွန်ုပ်မျက်နှာကြီးကိုသာ ဓာတ်ပုံရိုက်ထားရပါမူ အသင်တို့သည် မှိုရသည့်မျက်နှာဆိုတာ ဘယ်လိုဆိုတာ ကောင်းကောင်း သဘောပေါက်ဖွယ်ရာရှိသည်။

နောက်ဆုံးမဲရလဒ်များ ထွက်မလာသေးသည့်တိုင် ကျွန်ုပ် အလွန်ပျော်လှ၏။

 

ထို့နောက် လွန်ခဲ့သည့် အနှစ် (၃၀) က ကျွန်ုပ်တို့ အလွန်အကျွံ အူလှိုက်သည်းလှိုက် ပျော်မြူးခဲ့ကြသည်များကို ပြန်ပြောင်း သတိရနေမိပါသည်။

 

၁၉၉၀ ပြည့်နှစ်၊ ပထမဆုံးအကြိမ် ရွေးကောက်ပွဲလုပ်ခဲ့တုံးက ဖြစ်၏။

ထိုစဉ်က ယခုလို ဖေ့စ်ဘုတ်ဘာညာ မပေါ်သေး။ ရွေးကောက်ပွဲရလဒ်ကို ရေဒီယိုမှ ကြေငြာ၏။ 

ကျွန်ုပ်မှာ စာအုပ်နှင့် ဘောပင်အဆင်သင့်ဆောင်ထားကာ လိုက်မှတ်၏။ 

ဆိပ်ကမ်းမြို့နယ်၊ ပြည်သူ့လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်၊ အမျိုးသားဒီမိုကရေစီ အဖွဲ့ချုပ် မှ ဒေါ်စန်းစန်း၊ ၉၅% . . . .  ဝေး

ရေဒီယိုက တစ်ခါကြေငြာလိုက်၊ ကျွန်တော်တို့ တစ်ခါအူမြူးလိုက်။

၁၉၉၀ ရွေးကောက်ပွဲတွင် NLD က အပြတ်အသတ်အနိုင်ရသည့်အခါ ကျွန်တော်တို့မှာ ပျော်လိုက်သည့်ဖြစ်ခြင်း။

 

ကျွန်တော်က ခပ်တည်တည်နေတတ်သူဖြစ်ပြီး သူငယ်ချင်းများနှင့် အော်လိုက်ဟစ်လိုက်၊ ပျော်လိုက်ပါးလိုက်နေတာ အတော့်ကို ရှားပါသည်။

သို့သော် ထိုစဉ်အခါကမူ ကျွန်တော် အတော် ပျော်ခဲ့၏။

ကျွန်တော်မှတ်မိသလောက် ကျွန်တော့်ဘဝတွင် ထိုအခါကလောက် တစ်ခါမှ​ မပျော်မိခဲ့ဖူးပါ။

သို့သော် ကျွန်တော်တို့ အပျော်ကလေးများမှာ တာရှည်မခံခဲ့။

 

နိုင်ငံတော်ကြီး ဂျောက်ထဲကျဘို့ လက်နှစ်လုံးလောက်အလိုမှာ ကယ်တင်ခဲ့သည့် ကယ်တင်ရှင်ကြီးများက ရွေးကောက်ခံ ကိုယ်စားလှယ်များကို  နိုင်ငံတော်ပိုင် အဆောက်အဦအတွင်း၌ နိုင်ငံတော်စရိတ်ဖြင့် အစားအသောက်များကို ကျွေးထားကာ နှပ်နေစေခိုင်းခဲ့၏။ ရွေးကောက်ခံလွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်များမှာ နိုင်ငံရေးအကြောင်း ဘာမှနားမလည် သဖြင့် ၎င်းတို့ကပင် အနစ်နာခံကာ နိုင်ငံတော်ကို အုပ်ချုပ်သွားခဲ့လေသည်။ ထို အနစ်နာခံခဲ့သူ မောင်မင်းကြီးသားများ ဘုန်းကြီးပါစေ၊ သက်ရှည်ပါစေ၊ အနာမျိုး (၉၆) ပါးကင်းပါစေ။ (ကျွန်ုပ်ပြောသည့် ၉၆ ပါးထဲ၌ ကင်ဆာ၊ AIDS, Covid 19 စသည်တို့ မပါ။)

 

ဒုတိယတစ်ခါပျော်တာ ၂၀၁၅ ရွေးကောက်ပွဲ။

သို့တိုင် လွတ်လွတ်လပ်လပ် မပျော်နိုင်။

ဘယ်လိုတွေများ ယုတ်မာကြဦးမလဲဟု ကျွန်ုပ်ရင်မှာ တထိတ်ထိတ်။

နောက်ဆုံး ၂၀၁၆ မတ်လမှာ လက်ထဲကို အာဏာထည့်လိုက်ပြီ။

ပင်နီတွေ လွှတ်တော်ထဲဝင်သွားပြီဆိုမှ စိတ်ဒုံးဒုံး ချနိုင်တာဖြစ်၏။

ပင်နီတွေ လွှတ်တော်ထဲ ဝင်သွားတာကြည့်ပြီး ကျွန်တော့်မှာ မျက်ရည်များတောင် စို့မိလေသလား (မသိ)။

 

စို့ခဲ့သည့်မျက်ရည်လေးတောင် မခြောက်သေး။

ယခင် နယ်လှည့်ပါးရိုက်လာသည့် လူကြီးကို အတုခိုးကာ ဆရာမလေးများကို ရည်စားစကား လိုက်ပြောခိုင်းတာ တွေ့ရတော့ စို့ချင်အုံးဟဲ့မျက်ရည်ဟုဆိုကာ ကိုယ့်ပါးကိုယ် သုံးချက်တိတိ ချလိုက်မိပြန်၏။

 

ယခု တတိယအကြိမ်တွင်မူ ပျော်တော့ပျော်ပါသည်။ သို့တိုင် ပထမနှင့် ဒုတိယအကြိမ်များကို မမီနိုင်တော့တာ သေချာလှပါသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကျွန်ုပ်တို့မှာ ရေအောက် (ဟုတ်ပေါင်) မြေအောက်မြို့တော် စီမံကိန်းကြီးနှင့် ဝေးသွားပြီ ဖြစ်သောကြောင့်တည်း။

 

ယခု ရွေးကောက်ပွဲကာလတွင် ဟိုဘက်ခြံကလူတွေ၏ ယုတ်မာ၊ ညစ်ပတ်ပုံများကို အသင်တို့ မျက်ဝါးထင်ထင် တွေ့ခဲ့ကြရပြီး ဖြစ်၏။ ရွေးကောက်ပွဲ မဲ ကိုပင်လျှင် တရားသည့်နည်းဖြင့် ယှဉ်ပြိုင် အနိုင်ယူဘို့ စိတ်မကူး။ နည်းပေါင်းစုံဖြင့် ညစ်ပတ်စုတ်ပဲ့ကြလေ၏။ အကယ်၍ ထိုလူကြီးများ ရွေးကောက်ပွဲတွင် အနိုင်ရပြီး အစိုးရထဲ ရောက်သွားပြီဆိုပါစို့။ အသင်တို့သည် ၎င်းတို့ကို လူကြီးလူကောင်းများ ဖြစ်သွားနိုင်ချေရှိသေးသည်ဟု ထင်နေပါသေး သလား။ ဝေးစွ (၆) ပါး။

 

ကျွန်ုပ်တို့တိုင်းပြည်ကို ချီးသပတ်လိုက်အောင် နှိပ်စက်သွားကုန်သည့် အနှီလူကြီးလူမကောင်းအပေါင်းတို့ကို လွှတ်တော် ခြံစည်းရိုးနားကိုပင် သီမလာနိုင်စေရန် တားဆီးရေးမှာ အသင်တို့ ကျွန်ုပ်တို့၏ မဟာတာဝန်ကြီးပင် ဖြစ်ချေ၏။

 

ယခု အသင်တို့သည် ဤတာဝန်ကြီးကို ကျေပွန်စွာ ထမ်းဆောင်ပြီးခဲ့လေပြီ။

သင်တို့သည် တာဝန်ကျေသည့် ဟိုဘက်ကို (၂) ဘူတာလောက်တောင် ကျော်နေပြီဖြစ်၏။

ကျွန်ုပ်သည် အသင်တို့ကို ကျေးဇူးတင်လှချေ၏။

 

မတရားမှုတို့ ကျဆုံးပါစေ။

တရားမျှတခြင်းသည်သာ အောင်ပွဲအဆက်ဆက် ခံနိုင်ပါစေသတည်း။

 

လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

 

အေးငြိမ်း

၉ နိုဝင်ဘာလ၊ ၂၀၂၀

Gondola Safety

(၁) သေစရာနည်းလမ်းပေါလှသည့် မြန်မာပြည်

 

ဟိုတစ်နေ့က မန္တလေးတွင် ဆောက်လုပ်ဆဲ ၃၁ ထပ် အဆောက်အအုံပေါ်မှ ဂွန်ဒိုလာ ပြုတ်ကျကာ လုပ်သား (၃) ဦး သေဆုံးခဲ့၏။ 

 

ဤကဲ့သို့သော ဖြစ်ရပ်မျိုးမှာ မြန်မာပြည်အတွက် အထူးအဆန်း မဟုတ်ပါလေ။

ကျွန်ုပ်တို့တိုင်းပြည်တွင် ရနိုင်သော သေစရာနည်းလမ်းများအနက်မှ တစ်ခုသာ ဖြစ်ပါသည်။

ဟိုတလောက ဖားကန့်တွင် လူ (၂၀၀) လောက် သေတာရော ဘာဖြစ်ပါသနည်း။

ဘာမှ မဖြစ်ပါ။

စုံစမ်းစစ်ဆေးရေးအဖွဲ့က ဖုတ်ဖက်ခါ ထသွားကာ မဖြစ်ညစ်ကျယ် အစီရင်ခံစာလေးတင်ရုံမျှဖြင့် ပြီးသွားရသည်။

ဘာတဲ့ . . . သူတို့ပြောတာ။ လောဘကြောင့် သေတာပါ တဲ့။

ဩော် . . . အင်း။

ဧရာမစက်ကြီးတွေနဲ့တူးဆွပြီး ကောင်းပေ့ဆိုသည့် ကျောက်များကို ယူသွားပြီးနောက် ကျန်သည့်မြေစာခဲများ၌ ဘာမှတန်ဘိုးမရှိလှသော ကျောက်များကို လောဘတကြီးတူးဆွသည့် သကောင့်သားများကား သေတာတောင် နည်းသေးသည် ဟု ဆိုရမည်။

 

သူတို့က ခုမှသေတာ။ 

အမှန်က သေဘို့ကောင်းနေတာ ကြာပါပြီ။

ပြီးခဲ့သည့် ဒီဇင်ဘာလ ကျွန်ုပ်ရန်ကုန်ပြန်စဉ် မြို့လယ်ခေါင်မှ အဆောက်အဦးပေါ် တက်ကြည့်၏။ ဂွန်ဒိုလာမှ ဆိုင်းကြိုးကို Safety Harness မှ Carabiner ဖြင့်ဆက်ထား၏။ 

ကျွန်ုပ်အနေနှင့် သက်ပြင်းချရုံမှလွဲ၍ ဘာတတ်နိုင်ပါမည်နည်း။

ထိုအဆောက်အအုံကား ကမ်းနားလမ်း၌ရှိသဖြင့် မျက်နှာစာတစ်ဘက်မှာ မြစ်ဘက်ကို မျက်နှာမူထား၏။

ထို့ကြောင့် ထိုဘက်အခြမ်းမှာ လေအလွန်တိုက်လေ၏။

ထိုဘက်အခြမ်းတွင် လေပြင်းသဖြင့် ကလေးပုခက်လွှဲသလို ဘေးဘယ်ညာသို့ အသားကုန် ယမ်းနေသည့် ဂွန်ဒိုလာကို မိတ်ဆွေတစ်ယောက်က ကျွန်ုပ်ထံ ဗီဒီယိုပို့လာပါသည်။ ဂွန်ဒိုလာပေါ်၌ အလုပ်သမား (၂) ဦး အလုပ်လုပ်လျက်ရှိ၏။

ဗီဒီယိုကိုကြည့်ပြီး ကျွန်ုပ်မှာ ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်မိ၏။

ကျွန်ုပ်က ထိုမိတ်ဆွေကို ဖြစ်နိုင်လျှင် ချက်ချင်းအလုပ်ရပ်ပြီး ဆင်းခိုင်းဘို့ အကြံပြုပါသည်။

သူကလည်း လုပ်ငန်းခွင်မှ တာဝန်ရှိသူများကို ဆက်သွယ်ပြောပါသည်။

သူတို့ကလည်း အလုပ်ကိုချက်ချင်းရပ်ကာ ပြန်ဆင်းလာခိုင်းပါသည်။

၎င်းတို့ကား သေနေ့မစေ့သေးသူများ ဖြစ်သတည်း။

 

ကိုဗစ်ကြောင့် အလုပ်များနားထားရစဉ်အတွင်း ကျွန်ုပ် Zoom ဖြင့် Design for Safety အကြောင်း အသိပညာ ဝေမျှခဲ့ပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့တိုင်းပြည်တွင် ဘာ safety အတွက် ဘာ design ရှိပါသနည်း။

 

အမောင်လုပ်သားတို့ -

အသင်တို့သည် မဖြစ်ညစ်ကျယ် လခကလေးအတွက် အသက်များကို ပေးဆပ်ကြကုန်လော့။

မြန်မာပြည်၌ အပေါဆုံးအရာကား လူ့အသက်များ ဖြစ်၏။

မပူပါနှင့်၊ သန်းပေါင်း (၅၀) ကျော်တောင်ရှိတာ။ သေပါလေ့။

 

(၂) ဂွန်ဒိုလာ

 

ကျွန်ုပ် ဂွန်ဒိုလာအကြောင်း သိကောင်းစရာ ဟု စာတစ်အုပ် ရေးထုတ်ထားပါသည်။ အဲလေ ရေးထားပါသည်။ ထုတ်တာကတော့ ဘတ်ဂျက်အခြေအနေကြောင့် မထုတ်ဖြစ်သေးပါ။ မကြာမီက ထုတ်ထားသည့် လက်စွဲစာအုပ် (၃) အုပ်မှ ပိုက်ဆံတချို့ ပြန်ဝင်လာလျှင်တော့ စာအုပ်ဖြစ်လာစရာ အကြောင်း ရှိပါသည်။

 

ဂွန်ဒိုလာဆိုတာ လေထဲမှာ တန်းလန်းဆွဲထားတာဖြစ်၏။

၎င်းအပေါ်တွင် Dead weight, live weight များ သက်ရောက်နေ၏။ လေတိုက်သဖြင့် ဖြစ်ပေါ်လာမည့် lateral force ကို ထည့်တွက်ရ၏။ ဂွန်ဒိုလာကို အတင်အချလုပ်မည့် သံကြိုးများ ပွန်းစားမှုကို ထည့်တွက်ရ၏။ လုပ်သားများက ဂွန်ဒိုလာပေါ်တွင် သတ်မှတ်ဝန်ချိန်တက် ပိုတင်မှာကို ထည့်တွက်ရ၏။ ထို့နောက်မှ counter weight ကို တွက်ရ၏။

ဤသည်မှာ သာမန်လုပ်သားများ၏ အရာမဟုတ်။ ကြီးကြပ်ရေးမှူး၊ မန်နေဂျာ ဆိုသူများ၏ အရာမဟုတ်။ 

အတတ်ပညာရှင် အင်ဂျင်နီယာက တွက်ချက် ဒီဇိုင်းထုတ်ပေးရတာဖြစ်၏။ (Professional Engineer’s design)

ဂွန်ဒိုလာကို ထိုဒီဇိုင်းအရသာ ဆင်ရ၏။

 

ဂွန်ဒိုလာဆင်ရာတွင်လည်း သေချာစွာလေ့ကျင့်ပေးထားသည့် တတ်ကျွမ်းနားလည်သူများသာ ဂွန်ဒိုလာအကြောင်း တတ်ကျွမ်းနားလည်သည့် ကြီးကြပ်ရေးမှူး၏ အနီးကပ်ကြီးကြပ်မှုအောက်တွင် ဆင်ရ၏။

ဆင်ပြီးသည့်အခါ အတတ်ပညာရှင် အင်ဂျင်နီယာက ထိုဂွန်ဒိုလာသည် ၎င်း၏ ဒီဇိုင်းအတိုင်း တပ်ဆင်ထားတာ ဟုတ်မဟုတ် စစ်ဆေးရ၏။ တပ်ဆင်ပုံမှန်သည်ဆိုလျှင် လက်မှတ်ထုတ်ပေးကာ အသုံးပြုခွင့်ပေး၏။ (COS – Certificate of Supervision) ထိုလက်မှတ်မရှိဘဲ အသုံးပြုလျှင် သုံးသည့် ကန်ထရိုက်တာကို ကြီးလေးစွာ ဒဏ်ရိုက်၏။

 

နောက်ပြီး ဂွန်ဒိုလာပေါ်တွင် အလုပ်သမား (၂) ယောက်လိုက်ပါလျှင် အဆောက်အဦပေါ်မှ တန်းလန်းဆွဲချထားသည့် အသက်ကယ်ကြိုး (independent lifeline) (၂) ချောင်းရှိရ၏။ အလုပ်သမားတစ်ဦးလျှင် အသက်ကယ်ကြိုး တစ်ချောင်း ရှိရ၏။ အသက်ကယ်ကြိုးတစ်ချောင်းတည်းတွင် နှစ်ဦး မျှမသုံးရ။ ဂွန်ဒိုလာပေါ်တွင် လိုက်ပါလာသည့် အလုပ်သမားသည် ကိုယ်သိုင်းကြိုးဝတ်ရ၏။ ထိုကိုယ်သိုင်းကြိုးကို အသက်ကယ်ကြိုးနှင့် fall arrestor သုံးကာ ဆက်ထားရ၏။ အသက်ကယ်ကြိုး၊ ကိုယ်သိုင်းကြိုး၊ fall arrestor စသည်တို့ အားလုံးကောင်းမွန်နေရန် လို၏။ သို့အတွက် ထိုအရာများကို မသုံးခင် အလုပ်သမားက သေချာစွာ စစ်ဆေးရ၏။ မည်ကဲ့သို့သုံးရမည်၊ မည်ကဲ့သို့စစ်ဆေးရမည်၊ မည်သည်တို့လိုက်နာရမည်ကို အလုပ်သမားအား သေချာစွာ လေ့ကျင့် သင်ကြားပေးထားရ၏။

 

များမကြာမီက ဖေ့စ်ဘုတ်ပေါ်တွင် ဂွန်ဒိုလာ၏ counter weight အဖြစ် သဲအိတ်များကို သုံးထားတာ တွေ့ရ၏။ ဤသည်မှာ မှားပါသည်။ Counter ကို အလေးချိန် လျော့ပါးသွားနိုင်သည့် ပစ္စည်းများ မသုံးရ။ သံတုံးကဲ့သို့ အလေးချိန် လျော့မသွားနိုင်သည့် ပစ္စည်းကိုသာ သုံးရ၏။

 

ဤသည်တို့မှာ စာရှုသူတို့ နားလည်နိုင်ရန် ကျွန်ုပ်က အကြမ်းဖျဉ်း ရေးပြတာဖြစ်ပါသည်။ 

အသေးစိတ်သိလိုသူများ ကျွန်ုပ်၏ ဂွန်ဒိုလာအကြောင်း သိကောင်းစရာ စာအုပ်ထွက်လာသည့်အခါ ဆက်လက် လေ့လာနိုင်ပါသည်။

 

(၃) ဥပဒေ၏ အခန်းကဏ္ဍ

 

Safety ဆိုသည်မှာ ပိုက်ဆံကုန်သည့် အလုပ်ဖြစ်၏။

အန္တရာယ်ကင်းရေးကို စနစ်တကျလုပ်ကြရန် ဥပဒေဖြင့် အတင်းအကျပ်လုပ်မှ ရ၏။ 

အန္တရာယ်ကင်းရေးကို စနစ်တကျ အကောင်အထည်ဖော်ရန် ဥပဒေ၊ နည်းဥပဒေ၊ လုပ်ထုံးလုပ်နည်း။ စံနှုန်းများ အားလုံး ပြည့်ပြည့်စုံစုံရှိထားရန်လို၏။ 

ဥပဒေ၊ နည်းဥပဒေများ ပြည့်ပြည့်စုံစုံရှိလာပြီဆိုလျှင် ထို ဥပဒေများ အသက်ဝင်လာရေးလည်း အရေးကြီးလှပေသေး၏။

မြန်မာပြည်၏ တရားဥပဒေစိုးမိုးရေးမှာ ယခုတိုင် မေးခွန်းထုတ်စရာ ဖြစ်နေသေး၏။

ယခုတိုင် ဥပဒေကို လိုသလို လက်တလုံးခြား လှည့်ဖြားနေသူများ ရှိနေသေး၏။

ဥပဒေရှိသည့်တိုင် ထိုဥပဒေ အသက်မဝင်၊ ငွေကို ရေလိုသုံးကာ လှည့်စားနေသူများရှိနေသေးပါကလည်း အလကားပင် ဖြစ်၏။

 

မြန်မာပြည်တွင် ယခုတိုင် အဘယ်ကြောင့် တရားဥပဒေ စိုးမိုးရေးကို မလုပ်နိုင်သေးသနည်း။

အဖြေကား NLD သည် တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် အစိုးရမဟုတ်သောကြောင့်တည်း။

 

ထို့ကြောင့်  . . . . . 

 

နိဂုံးချုပ်ရလျှင် . . 

 

ထို လူသေမှုများ ရပ်တန့်သွားအောင် . . 

ဥပဒေကို ကျော်ချင်သလိုကျော်၊ ခွချင်သလိုခွနေသူများအား နရင်းအုပ်နိုင်အောင် . . 

 

အသင်တို့သည် . . 

 

နိုဝင်ဘာ (၈) ရက်နေ့တွင် NLD ကိုသာ စုပြုံ မဲထည့်ကြကုန်လော့။

ယခုတိုင် ယပက်လက်နှင့် ယုတ်နေသည့် လူယုတ်မာများအား အပြီးတိုင် တိုက်ထုတ်ကြကုန်လော့။

(ဟုတ်တာမဟုတ်တာ၊ ဆိုင်တာမဆိုင်တာ အသာထား။ အချိန်ရှိတုံး အသားကုန်လော်ရတာ ဖြစ်၏။)

 

ကျေးဇူးတင်ပါသည်။

 

အေးငြိမ်း

၃၀ အောက်တိုဘာလ၊ ၂၀၂၀