လုပ္ငန္းခြင္ အႏၱရာယ္ကာကြယ္ေရး ပညာေပးစာစဥ္မ်ား (၂)

ဦးေခါင္းအႏၱရာယ္ ကာကြယ္ေရး (Head Protection)

၁။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဦးေခါင္းကို ကာကြယ္ရန္ အေရးႀကီးသနည္း

ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး၏ အေရးႀကီးေသာ အစိတ္အပိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဦးေခါင္းပိုင္းတြင္ ပါ၀င္ေနၾကသည္။

 

v  အရာ၀တၳဳမ်ားကို ၾကည့္ႏိုင္သည့္ မ်က္လံုး မွာ ဦးေခါင္းတြင္ ပါေနသည္။

v  တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးဆက္သြယ္ရာတြင္ နားေထာင္ႏုိင္သည့္ နား မွာ ဦးေခါင္းတြင္ ပါေနသည္။

v  သင္းပ်ံ႔ေမႊးႀကိဳင္ေသာ ရန႔ံတို႔ကို ရႈရိႈက္ႏိုင္သည့္ ႏွာေခါင္း မွာ ဦးေခါင္းတြင္ ပါေနသည္။

v  အစာစားႏိုင္သည့္ သို႔မဟုတ္ စကားေျပာႏိုင္သည့္ ပါးစပ္ မွာ ဦးေခါင္းတြင္ ပါေနသည္။

v  ေတြးႏိုင္၊ ေခၚႏုိင္၊ စဥ္းစားဆင္ျခင္ႏုိင္ေသာ ဦးေဏွာက္ မွာ ဦးေခါင္းတြင္ ပါေနသည္။

ဦးေခါင္းတြင္ ပါ၀င္ေနေသာ ထို အစိတ္အပိုင္းမ်ားအနက္ တစ္ခုခုခြ်တ္ယြင္းသြားလွ်င္ လူစဥ္မမီျဖစ္ေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဦးေခါင္းကို ကာကြယ္ရန္ အေရးတႀကီးလိုအပ္သည္။

၂။ ျဖစ္ႏုိင္ေသာ အႏၱရာယ္မ်ား (Potential Hazards)

ဦးေခါင္းအတြက္ အျဖစ္အမ်ားဆံုးအႏၱရာယ္မွာ အေပၚမွက်လာေသာ အရာ၀တၳဳ သို႔မဟုတ္ တစ္ေနရာရာမွ လြင့္ပ်ံလာေသာ ပစၥည္းတစ္ခုခုႏွင့္ ဦးေခါင္းကို ထိခိုက္မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဒုတိယအျဖစ္အမ်ားဆံုးမွာ ေခါင္းႏွင့္မလြတ္ေသာ ထုပ္တန္း စသည္တို႔ႏွင့္ ၀င္တိုက္မိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ လဲက်ကာ နံရံ၊ ေက်ာက္တံုး စသည္တို႔ႏွင့္ ခိုက္မိသျဖင့္လည္း ဦးေခါင္း ဒဏ္ရာရႏုိင္ပါေသးသည္။

ဤဒဏ္ရာမ်ားေၾကာင့္ ေခါင္းကဲြျခင္း၊ ဇက္နာျခင္း၊ သတိေမ့ျခင္း၊ ျပင္းထန္ေသာထိခိုက္မႈမ်ားေၾကာင့္ ဦးေခါင္းပိုင္းအတြင္း ေသြယို ျခင္း စသည္တို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ အခန္႔မသင့္လွ်င္ အသက္အႏၱရာယ္ပါ ရိွႏိုင္ပါသည္။

ေနာက္အႏၱရာယ္တစ္ခုမွာ အႏၱရာယ္ရိွေသာအရည္ (ဥပမာ - ဓါတုေဆးရည္၊ အက္စစ္၊ ေကာ့စတစ္ စသည္) ႏွင့္ အလုပ္လုပ္စဥ္ ေဆးရည္မ်ား မ်က္လံုး  သို႔မဟုတ္ မ်က္ႏွာသို႔ စဥ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ 

ထိုအႏၱရာယ္မ်ားမွကာကြယ္ရန္ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္အျဖစ္ ခေမာက္ေဆာင္းထားရမည္။

၃။ ခေမာက္သမိုင္း

၁၈၉၈ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၌ မိုင္းတြင္းသံုးပစၥည္းမ်ားထုတ္လုပ္သူ Edward Dickinson Bullard ဆိုသူက သားေရျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ လုပ္ငန္းသံုး Safety Helmet မ်ားကို ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ပထမကမၻာစစ္အၿပီးတြင္ စစ္သား မ်ားေဆာင္းေသာ သံခေမာက္မ်ားကို အတုယူကာ ၁၉၁၇ ခုႏွစ္၌ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေသာ ခေမာက္မ်ားကို ထုတ္လုပ္ခဲ့သည္။ ထို ခေမာက္မ်ားတြင္ အတြင္းခံ suspension ကို တပ္ဆင္ထုတ္လုပ္ခဲ့၏။ ခေမာက္အသားကို ေပါင္းတင္ထားေသာ ကင္းဗတ္စအား ေကာ္ႏွင့္ေဆးအနက္မ်ားေပါင္းစပ္ၿပီး ထုတ္လုပ္ခဲ့သည္။

၁၉၃၈ ခုႏွစ္တြင္ ခေမာက္အသားကို ဒန္ (Aluminum) သံုးၿပီးထုတ္လုပ္ခဲ့၏။

၁၉၄၀ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ဖိုက္ဘာဂလပ္ (Fiberglass) အသားကို ေျပာင္းလဲသံုးစဲြခဲ့သည္။

၁၉၅၀ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ား၌ သာမိုပလတ္စတစ္ (Thermoplastic) မ်ားျဖင့္ အစားထိုး ထုတ္လုပ္ခဲ့၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ သာမိုပလတ္စတစ္မွာ ပုံသြင္းရလြယ္ျခင္း၊ အပူခ်ိန္နည္းျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ထုတ္လုပ္မႈ စရိတ္စက သက္သာေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။

ယခုေခတ္ထုတ္လုပ္ေသာ ခေမာက္အမ်ားစုမွာ HDPE (High Density Poly Ethylene) အသားမ်ားျဖစ္သည္။

၁၉၉၇ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္စမ္းသပ္ေရး အဖဲြ႔ျဖစ္သည့္ ANSI က ခေမာက္ေဆာင္းသူမ်ား ေခါင္းမပူေစရန္ ခေမာက္အတြင္း ပန္ကာငယ္မ်ားထည့္သည့္စနစ္ကို ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။

၄။ ခေမာက္အမ်ိဳးအစား

ဤေနရာတြင္ Safety Helmet ကို ခေမာက္ဟု ဘာသာျပန္ထားပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာတို႔ရိုးရာေဆာင္းေသာ ခေမာက္ထက္ ပိုၿပီး အဓိပၸါယ္က်ယ္ျပန္႔ပါသည္။ “ဦးေခါင္းကို ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားမွ ကာကြယ္ေပးေသာခေမာက္” ဟု ဆိုမွ ပိုမိုျပည့္စံုပါမည္။ ဦးေခါင္းကို ကာကြယ္ရန္ ခေမာက္သည္ အေရးႀကီးသျဖင့္ လုပ္ငန္းခြင္သံုး ခေမာက္အေၾကာင္း ျပည့္စံုႏုိင္သမွ် ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။

ခေမာက္သည္ ဦးေခါင္းကို ဒဏ္ရာမရေစရန္ အဓိကကာကြယ္ေပးသည္။ ဦးေခါင္းႏွင့္တိုက္ရိုက္ထိေနေသာ ကူရွင္မွာ ခေမာက္ အျပင္အခံြႏွင့္ တစ္လက္မ မွ လက္မငါးမတ္ထိ ၾကားလပ္ရိွေနရမည္။ သို႔မွသာ ခေမာက္ေပၚက်လာေသာ ဒဏ္သည္ ဦးေခါင္းကို တိုက္ရိုက္မထိႏိုင္မွာျဖစ္သည္။ ခေမာက္တစ္လံုး တည္ေဆာက္ထားပံု ႏွင့္ လုပ္ငန္းခြင္သံုးခေမာက္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ေအာက္တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ဦးေခါင္းကို ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားမွ ကာကြယ္ေပးသည့္ ခေမာက္အမ်ိဳးအစားကို သံုးမ်ိဳးခဲြႏုိင္သည္။

၁။ လုပ္ငန္းခြင္သံုးခေမာက္ - အေပၚမွက်လာသည့္ ပစၥည္း၏ဒဏ္၊ ေခါင္းႏွင့္ေဆာင့္မိသည့္ဒဏ္၊ ဓါတ္လိုက္မည့္ အႏၱရာယ္မ်ား မွကာကြယ္ေပးႏုိင္သည္။

၂။ ခေမာက္မာ - ေခါင္းႏွင့္မလြတ္ေသာ ထုပ္တန္းကဲ့သို႔ ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ ၀င္ေဆာင့္မိမည့္ အႏၱရာယ္ကို ကာကြယ္ေပးသည္။

၃။ လွ်ာထိုးဦးထုပ္၊ ဆံပင္သိမ္း ပုိက္ကြန္ - ဆံပင္ရွည္သူမ်ားအတြက္ ဆံပင္မ်ားလြင့္ကာ စက္မ်ားအၾကားညပ္မည့္အႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္ေပးသည္။ လွ်ာထိုးဦးထုပ္မွာ အေထြအထူးမဟုတ္ပါ။ သာမန္ဦးထုပ္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ပိုက္ကြန္မွာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အလွအပအတြက္သံုးေသာကြန္ႏွင့္ ဆင္တူပါသည္။

၅။ ခေမာက္ဒီဇိုင္း

ခေမာက္တစ္လံုးတြင္ အျပင္ဘက္အခြံ (shell) ႏွင့္ အတြင္းသားကူရွင္ (cusion, suspension) ဟု ႏွစ္ပိုင္းပါသည္။ အတြင္း ကူရွင္ တြင္လည္း အေပ်ာ့ႏွင့္အမာဟု ႏွစ္မ်ိဳးရိွ၏။ ကူရွင္အေပ်ာ့တြင္ ဦးေခါင္းကိုထိန္းထားမည့္ခါးပတ္ ႏွင့္ အ၀တ္ကူရွင္မွာ သီးသန္႔ ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ကူရွင္အမာကို ပလတ္စတစ္အေပ်ာ့စားႏွင့္လုပ္ထားၿပီး ကူရွင္ႏွင့္ခါးပတ္မွာ တစ္ခုတည္းျဖစ္၏။ ခါးပတ္တြင္ ေခါင္းမွထြက္ေသာ ေခြ်းမ်ားကို စုပ္ႏိုင္ရန္ နဖူးေနရာ၌ အ၀တ္စမ်ား ပတ္ေပးထားပါသည္။ ဦးေခါင္းကို ထိန္းထားသည့္ ခါးပတ္ ႀကိဳးမွာ ဦးေခါင္းအရြယ္အစားအလိုက္ အေလွ်ာ့အတင္းလုပ္၍ရသည္။

တိုးတက္လာေသာဒီဇိုင္းမ်ားတြင္ ခေမာက္အတြင္း၌ ဦးေခါင္းကို ေလေပးသည့္ ပန္ကာအေသးစားမ်ား တပ္ဆင္ေပးထားပါ ေသးသည္။ ထိုခေမာက္မ်ားတြင္ ေလအ၀င္အထြက္ေကာင္းေအာင္ ဒီဇိုင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာေရးဆဲြ ပံုစံထုတ္ထားသည္။

ခေမာက္အတြက္ သတ္မွတ္ထားေသာ စံႏံႈးမွာ OSHA (Occupational Safety and Health Administration) မွ ထုတ္ထားေသာOccupational Head Protection (1910.135) ျဖစ္ပါသည္။ စင္ကာပူစံႏံႈးမွာ SS98:2005 -Specification for Industrial Safety Helmets ျဖစ္၏။

၆။ ခေမာက္ အေပၚခံြ (Hard Hat Outer Shell)

ခေမာက္အေပၚခြံကို ပိုလီသနင္း၊ ပိုလီကာဘြန္နိတ္ (Polyethylene, Polycarbonate, etc.) စေသာ သာမိုပလတ္စတစ္ (Thermoplastic) သို႔မဟုတ္ သာမိုစက္ (Thermoset material) (ဥပမာ - ဖိုက္ဘာ - Fibreglass) တို႔ျဖင့္ျပဳလုပ္သည္။ ထိုပစၥည္းတို႔မွာ ၾကာရွည္ခံသည္၊ အထုအေထာင္းခံဒဏ္ကို စိတ္ခ်လက္ခ် ခံႏုိင္ရည္ရိွသည္၊ ေပါ့ပါးသည္။ ေတာ္ရံု ထိမိခိုက္မိေသာ ဒဏ္မ်ားကို ေကာင္းစြာအကာအကြယ္ေပးႏုိင္သည္။ စည္းကမ္းတက်သာကိုင္တြယ္ပါက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သံုးႏုိင္သည္။ အေပၚခြံ တြင္ မိုးေရခံႏႈတ္ခမ္း (brim) ႏွင့္ လွ်ာ (ေရွ႔ သို႔မဟုတ္ ေနာက္တြင္) ပါသည္။

၇။ ခေမာက္ကူရွင္ (Hard Hat Cusion, Suspension)

ဦးေခါင္းႏွင့္တုိက္ရိုက္ထိေတြ႔ေသာ အပိုင္းျဖစ္သည္။ ကူရွင္၏  အဓိကတာ၀န္မွာ ခေမာက္အေပၚခံြေပၚသို႔ က်လာေသာ ဒဏ္ အားကို ခံေပးရန္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကူရွင္၏အေျခအေန အျမဲေကာင္းမြန္ေနရန္ အေရးႀကီးသည္။

၈။ ခေမာက္ထုတ္လုပ္ရန္ သတ္မွတ္ထားေသာ စံႏံႈးမ်ား (Standards for Safety Helment)

၁။ EN397 - ဥေရာပ စံႏံႈး

ဤစံႏံႈးအရထုတ္လုပ္ထားေသာ ခေမာက္မ်ားတြင္ ေအာက္ပါတို႔ ထပ္ေဆာင္းပါႏိုင္ပါေသးသည္။

-20° / -30° – အပူခ်ိန္ အႏႈတ္ ၂၀ မွ ၃၀ ဒီဂရီထိ ခံႏုိင္ရည္ရိွသည္။

440V a.c – ေအစီလွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ၄၄၀ ဗို႔ထိ အခ်ိန္တိုအတြင္း ခံႏိုင္ရည္ရိွသည္။

LD – ေဘးမွညွပ္ေသာဒဏ္ကို ခံႏုိင္ရည္ရိွသည္။

MM - အရည္ေပ်ာ္ေနေသာ သတၱဳရည္မ်ားဒဏ္ကို ခံႏုိင္သည္။

F - မီးေလာင္ဒဏ္ခံႏိုင္သည္။

၂။ ANSI Z89.1-1986 - အေမရိကန္စံႏံႈး

ဤစံႏံႈးအရထုတ္လုပ္ထားေသာ ခေမာက္မ်ားကို ေအာက္ပါအတိုင္း ၃ မ်ိဳး ထုတ္လုပ္သည္။

၁။ အတန္းအစား (က) Class A - ေဆာင့္က်သည့္ဒဏ္၊ စူးရွသည့္ဒဏ္၊ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ၂၂၀၀ ဗို႔ထိ ခံႏိုင္ေသာ ခေမာက္

၂။ အတန္းအစား (ခ) Class B – ေဆာင့္က်သည့္ဒဏ္၊ စူးရွသည့္ဒဏ္၊ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ၂၂၀၀၀ ဗို႔ထိ ခံႏိုင္ေသာ ခေမာက္

၃။ အတန္းအစား (ဂ) Class C - ေပါ့ပါးသည္။ ေဆာင္းရတာ သက္ေတာင့္သက္သာရိွသည္။ သို႔ေသာ္ ဓါတ္လိုက္ျခင္းကို ကာကြယ္ မေပးႏိုင္။

မွတ္ခ်က္။            ။ အတန္းအစား (က) ႏွင့္ (ခ) တြင္ေဖာ္ျပထားေသာ ဗို႔အား ၂၂၀၀၊ ၂၂၀၀၀ ဆိုသည္မွာ ဤခေမာက္သည္ ဤပမာဏရိွေသာ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားဒဏ္မွ ေဆာင္းထားသူကို ကာကြယ္ေပးသည္ဟု မဆိုလို။ ဤဗို႔အားမွာ စမ္းသပ္ထားေသာ ဗို႔အားမ်ားသာျဖစ္၏။

ဤစံႏံႈးအရထုတ္လုပ္ထားေသာ ခေမာက္မ်ား၏ အတြင္းပိုင္း၌ ေအာက္ပါတို႔ကို ေဖာ္ျပထားသည္။

v  ခေမာက္ထုတ္လုပ္သူ၏ အမည္

v  "ANSI Z89.1-1986" ဟူေသာ အမွတ္အသား

v  A, B သို႔မဟုတ္ C ဟူေသာ အတန္းအစား

ေနာက္ထပ္ျပင္ဆင္ထားသည့္ ANSI Z89.1-1997 တြင္ ခေမာက္အတန္းအစားကို ေအာက္ပါအတိုင္း သတ္မွတ္လိုက္ပါသည္။

 ၁။ အတန္းအစား (G) Class G (General) – ဤအမ်ိဳးအစားမွာ ယခင္က Class A ႏွင့္ အတူတူပင္ျဖစ္ပါသည္။

၂။ အတန္းအစား (E) Class E (Electrical) – ဤအမ်ိဳးအစားမွာ ယခင္က Class B ႏွင့္ တူေသာ္လည္း စမ္းသပ္ဗို႔အားကို ၂၀,၀၀၀ သို႔ေျပာင္းလိုက္ပါသည္။ က်န္သည့္အရည္အေသြးအားလံုးမွာမူ အတူတူပင္ျဖစ္၏။

၃။ အတန္းအစား (C) Class C (Conductive) – ဤအမ်ိဳးအစားမွာ ယခင္က Class C ႏွင့္ တူပါသည္။

ဤ ANSI Z89.1-1997 ကို ေနာက္ထပ္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ႏွင့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မူသစ္ (2003, 2009 version) မ်ား ထပ္မံျပင္ဆင္ ထုတ္ေ၀ ပါေသးသည္။ အဓိကျပင္ဆင္ခ်က္မ်ားမွာ မလိုလားအပ္ေသာ စမ္းသပ္ခ်က္မ်ားကို ပယ္ဖ်က္ျခင္း ႏွင့္ ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းတို႔ ျဖစ္၏။ ဤ အထဲတြင္ ေအာက္ပါစမ္းသပ္ခ်က္တို႔ကို ပိုမိုလြယ္ကူေအာင္ ျပဳျပင္လိုက္ပါသည္။

၁။ Reverse Donning - ဤစံျဖင့္ထုတ္ထားေသာ ခေမာက္သည္ ေရွ႔ဘက္ႏွင့္ ေနာက္ဘက္ကို ေျပာင္းၿပီးေဆာင္းလို႔ရသည္။ ခေမာက္တြင္ 

သေကၤတျဖင့္ ေဖာ္ျပထား၏။

၂။ Lower Temperature - ဤစံျဖင့္ထုတ္ထားေသာ ခေမာက္သည္ အပူခ်ိန္ အႏႈတ္ ၃၀ ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ထိ ခံႏိုင္ရည္ရိွသည္။ ခေမာက္တြင္ LT သေကၤတျဖင့္ ေဖာ္ျပထား၏။

၃။ High Visibility - ဤစံျဖင့္ထုတ္ထားေသာ ခေမာက္အေရာင္မ်ားမွာ အလြယ္တကူ ျမင္သာထင္သာရိွသည္။ ခေမာက္တြင္ HV သေကၤတျဖင့္ ေဖာ္ျပထား၏။

Safety Helmet ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အျခားစံႏံႈးမ်ားမွာ -

ANSI Z 89.1 1986 - Protective headwear for industrial safety helmets
AS 1800 : 1981 - The selection, care and use of industrial safety helmets
AS 1801 : 1982 - Industrial safety helmets
EN 397 : 1995 - Industrial safety helmets
ISO 3873 : 1997 - Industrial safety helmets
BS EN 960 : 1995 - Headforms for use in the testing of protective helmets   -  တို႔ျဖစ္ပါသည္။

၉။ ခေမာက္တစ္လံုး၏ သက္တမ္း (Service Life)

ခေမာက္တစ္လံုး၏ သက္တမ္းကို တိတိက်က်သတ္မွတ္မထားပါ။ မည္မွ်ခံသနည္းဆိုသည္မွာ ဤခေမာက္ကို သံုးသူသည္ မည္မွ် ရိုရိုေသေသကုိင္သနည္း ဆုိသည့္အေပၚမူတည္ေနပါသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကာကြယ္ေရးပစၥည္း ထုတ္လုပ္ သည့္ ကုမၸဏီတစ္ခုျဖစ္သည့္ MSA (Mine Safety Appliances Co. ) က အတြင္းဘက္ ကူရွင္ကို ၁၂ လ၊ အျပင္ဘက္ အခြံကို ၅ ႏွစ္ ၾကာသည့္အခါ အသစ္လဲသင့္သည္ဟု Useful Service Guidelines တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ခေမာက္သက္တမ္း ၅ ႏွစ္ မျပည့္ေသးေသာ္လည္း ခေမာက္အေရာင္မ်ား လြင္(ျပယ္)သြားပါက အသစ္လဲသင့္သည္ဟုလည္း အႀကံျပဳပါသည္။ ထို႔ျပင္ ေန႔စဥ္ ေနပူထဲတြင္ ေဆာင္းေနရသည္ျဖစ္ပါက ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္ေၾကာင့္ ခေမာက္သားမ်ား စားသြားတတ္ပါသည္။ ဤသို႔စားသြား လွ်င္ ခေမာက္မ်က္ႏွာျပင္သည္ မူလအတိုင္း ေျပာင္ေခ်ာမေနေတာ့ပဲ စုတ္ဖြားဖြား ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ ခေမာက္ကို အသစ္လဲရန္ လိုပါသည္။ သို႔မဟုတ္ ခေမာက္သား ၾကြပ္ဆပ္လာပါကလည္း အသစ္လဲရမည္ျဖစ္ပါသည္။

ခေမာက္ကူရွင္သည္ ေကာင္းေကာင္းၾကပ္လို႔မရေတာ့လွ်င္၊ က်ိဳးပဲ့ေနလွ်င္၊ ၾကြပ္ဆပ္လာလွ်င္လည္း အသစ္လဲရပါမည္။

၁၀။ ခေမာက္ကို ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းနည္း

ခေမာက္ကို ေန႔တိုင္းေဆာင္းေနသည့္အတြက္ မိမိခေမာက္တြင္ ကဲြအက္ရာမ်ားရိွေနသလား၊ ဆိုးဆိုးရြားရြား ျခစ္မိထားသလား၊ အေလးအပင္နဲ႔ဖိမိထားလို႔ လိမ္ေနသလား၊ ပံုစံ ပ်က္ေနသလား၊ အထဲက ကူရွင္ေကာင္းေသးရဲ့လား စသည္ျဖင့္ ေန႔စဥ္စစ္ေဆး ေနရန္လိုပါသည္။ ခေမာက္ကို ေန႔စဥ္ေဆာင္းေနသည္ျဖစ္ရာ ေန႔စဥ္ ေဆးေၾကာသန္႔ရွင္းေနရန္ လိုပါသည္။

ခေမာက္ကို ေဆးမသုတ္ရပါ။ ခေမာက္သားသည္ ပလတ္စတစ္ျဖစ္သျဖင့္ သုတ္ေဆးတြင္ပါေသာ ဓါတုေဆးမ်ားေၾကာင့္ ခေမာက္သား၏ အရည္အေသြးက်သြားပါသည္။ ထို႔ျပင္ မူလပါလာေသာ ေလေပါက္မွလဲြ၍ မိမိသေဘာႏွင့္မိမိ ခေမာက္ကို အေပါက္ေဖာက္ျခင္း မျပဳရပါ။ ထိုသို႔ အေပါက္ေဖာက္လိုက္ျခင္းျဖင့္ ခေမာက္၏ ခိုင္ခံမႈစြမ္းရည္ က်ဆင္းသြားပါသည္။

ခေမာက္တြင္ ဖံုမ်ား၊ သဲမ်ား၊ အမႈန္မ်ားကပ္ေနတတ္သည့္ျပင္ အတြင္းပိုင္း ေခါင္းႏွင့္ထိသည့္ေနရာတြင္ ေခြ်းမ်ားရိွေနသျဖင့္ မေဆးေၾကာပဲထားပါက အန႔ံမ်ားႏွင့္ နံေစာ္ညစ္ပတ္ေနတတ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိခေမာက္ကို အျမဲ ေရျဖင့္ေဆးေၾကာ သန္႔ရွင္း ေပးရန္ လိုပါသည္။ သို႔ေသာ္ ခေမာက္ကို သင္နာ၊ ခြ်တ္ေဆး၊ ဓါတ္ဆီစသည္တို႔ျဖင့္ မေဆးရပါ။ ေရႏွင့္ဆပ္ျပာမႈံ႔ျဖင့္သာ ေဆးပါ။

၁၁။ ခေမာက္ႏွင့္ဆက္စပ္ပစၥည္းမ်ား

ခေမာက္တြင္ ေမးသိုင္းႀကိဳးပါရမည္။ ထို႔ျပင္ နားၾကပ္တပ္ရန္၊ မ်က္ႏွာအကာတပ္ရန္ေနရာမ်ားပါေသာ ခေမာက္မ်ားလည္း ရိွပါ ေသးသည္။ ေမွာင္ထဲတြင္အလုပ္လုပ္သည့္အခါ ဓါတ္မီးတပ္ဆင္ရန္ အခ်ိဳ႔ခေမာက္မ်ားတြင္ ေနရာလုပ္ေပးထားပါသည္။ ခေမာက္ တြင္ ဓါတ္မီးဆင္ထားလိုက္ျခင္းျဖင့္ တကူးတကလက္ျဖင့္ကိုင္ေနစရာ မလိုေတာ့ပါ။

၁၂။ ခေမာက္ကို အေရာင္ခဲြထားပံု

ျမင္လိုက္ရံုႏွင့္ ထိုသူ၏ ရာထူးအဆင့္အတန္းကို ခဲြျခားႏိုင္ရန္ ခေမာက္အေရာင္မ်ားကို ခဲြျခားထားပါသည္။ စင္ကာပူတြင္ သတ္မွတ္ထားေသာ ခေမာက္အေရာင္မ်ားမွာ -

v  အ၀ါေရာင္ - သာမန္အလုပ္သမား အဆင့္အတန္း

v  အျဖဴေရာင္ - လုပ္သားေခါင္းေဆာင္၊ အင္ဂ်င္နီယာ၊ မန္ေနဂ်ာ စေသာ အရာရိွအဆင့္အတန္း

v  အနီေရာင္ - ၀န္ခ်ီျခင္းလုပ္ငန္းအတြက္ ႀကိဳးခ်ည္သူ၊ အခ်က္ျပသူ

v  အျပာေရာင္ - လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းေရး အရာရိွ

ထို႔ျပင္ ခေမာက္ေပၚတြင္ လုပ္ငန္းအလိုက္ အစိမ္းစင္း၊ အနီစင္းမ်ားကပ္ကာ ခဲြျခားထားတတ္ပါေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ဤသည္မွာ မိမိကုမၸဏီအလိုက္ အဆင္ေျပသလို သတ္မွတ္ၾကၿပီး ပံုေသမရိွပါ။

ဥပမာ - အစိမ္းစင္းအတြက္ သံခ်ည္သံေကြးအလုပ္သမား (Rebar Workers)၊ အနီစင္းအတြက္ ေက်ာက္ပံုးရိုက္လုပ္သား (Formwork Workers) စသည္။

၁၃။ ခေမာက္ေပၚ၌ အမွတ္အသားမ်ား ေဖာ္ျပပံု

ခေမာက္ေပၚတြင္ ေရွ႔တည့္တည့္၌ ကုမၸဏီတံဆိပ္၊ ေဘးဘယ္ညာ၊ ေနာက္ဘက္တို႔တြင္ မိမိတက္ထားေသာ သင္တန္းမ်ား၏ အမွတ္အသားမ်ား ကပ္ထားရသည္။ သို႔မွသာ ဤအလုပ္သမားသည္ သက္ဆိုင္ရာ လိုအပ္သည့္သင္တန္းမ်ား တက္ထားၿပီး မၿပီး အလြယ္တကူသိႏိုင္မည္။

ဥပမာ - ေဖာက္ကလစ္ေမာင္းျခင္းအတြက္ ေဖာက္ကလစ္အေမာင္း လုိင္စင္ရယူထားရမည္။ ထိုသူသည္ လိုင္စင္ရ ေဖာက္ကလစ္ေမာင္းသမားျဖစ္ေၾကာင္း ခေမာက္၌ ကပ္ေပးထားရမည္။ ထိုသူမွလဲြ၍ အျခား မသက္ဆိုင္သူမ်ား ေဖာက္ကလစ္ေမာင္း၍ မရပါ။

အခ်ိဳ႔ကုမၸဏီမ်ားတြင္ ခေမာက္၌ အစိမ္းရစ္၊ အနီရစ္၊ အျပာရစ္ စသျဖင့္ ကပ္ေပးထားၿပီး အစိမ္းရစ္သမားမ်ားက ေက်ာက္ပံုးရိုက္ လုပ္သား၊ အနီရစ္သမားမ်ားက သံခ်ည္သံေကြးလုပ္သား၊ အျပာရစ္မ်ားက ပန္းရံ စသည္ျဖင့္ မိမိသေကၤတႏွင့္မိမိ သတ္မွတ္ ထားတတ္ပါေသးသည္။ ဤသို႔သတ္မွတ္ေပးျခင္းျဖင့္ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ကို ျမင္လိုက္ရံုျဖင့္ ဤသူသည္ မည္သည့္အဖဲြ႔မွ ဆိုသည္ကို အလြယ္တကူ သိႏိုင္ပါသည္။

ထိုမွ်သာမက ခေမာက္ေပၚတြင္ အလုပ္သမားနံပတ္မ်ား ကပ္ေပးထားျခင္းျဖင့္ ထိုအလုပ္သမားမည္သူျဖစ္သည္ကို အလြယ္တကူ သိႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ခေမာက္သည္ ဦးေခါင္းကိုကာကြယ္ရံုသက္သက္မွ် မဟုတ္ပဲ အလုပ္သမားအား မည္သူမည္၀ါျဖစ္ ေၾကာင္း၊ မည္သည့္အလုပ္လုပ္ေၾကာင္း၊ မည္သည့္အဖဲြ႔မွ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မည္သည့္စက္ကိရိယာမ်ားကို ေမာင္းႏွင္ႏိုင္ေၾကာင္း စသည္တို႔ကို ညႊန္ျပရန္လည္း သံုးႏိုင္ပါေသးသည္။  

၁၄။ ခေမာက္ေဆာင္းရန္လိုအပ္သူမ်ား

OSHA စံႏံႈးမ်ားတြင္ ခေမာက္ကို မျဖစ္မေနေဆာင္းရမည္ဟု ေဖာ္ျပမထားပါ။ သုိ႔ေသာ္ ထိုစံႏံႈး ေနာက္ဆက္တဲြ - Appendix B, Subpart I – Non Mandatory Compliance Guidelines for Hazard Assessment and Personal Protective Equipment Selection). Part (9) တြင္ လက္သမား၊ လွ်ပ္စစ္လုပ္သား၊ ေရပိုက္ျပင္သူ၊ စက္ျပင္ဆရာမ်ား၊ စက္ပစၥည္း တပ္ဆင္ထုတ္လုပ္သူ မ်ား၊ ထုပ္ပိုးသူမ်ား၊ လႊစက္လုပ္သား၊ ဂေဟေဆာ္သူမ်ား၊ အလုပ္ၾကမ္းသမားမ်ား၊ ပစၥည္းသယ္ယူပို႔ေဆာင္သူမ်ား၊ လက္သမား၊ ဂိုေဒါင္မ်ား၌အလုပ္လုပ္သူမ်ားသည္ ခေမာက္၀တ္ဆင္သင့္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။

သို႔ေသာ္ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္မွ လုပ္သားအားလံုး၊ သေဘာၤက်င္းအလုပ္သမားမ်ား စေသာ ေခါင္းကိုထိခိုက္ႏိုင္သည့္ အႏၱရာယ္ရိွသည့္ လုပ္ငန္းမွ လုပ္သားအားလံုး ခေမာက္ေဆာင္းရန္ လုိပါသည္။

စင္ကာပူႏုိင္ငံ၌ ေဆာက္လုပ္ေရးအတြက္ ျပဌာန္းထားေသာ နည္းဥပေဒျဖစ္သည့္ Workplace Safety and Health Act (Construction) Regulations 2007 ၊ အပိုင္း ၄၊ အပိုဒ္ ၃၃ တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ျပဌာန္းထားပါသည္။

အလုပ္ရွင္သည္ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္၌ မည္သည့္အလုပ္မ်ိဳးကိုမဆို လုပ္ေနသူအား ေအာက္ပါကာကြယ္ျခင္းမ်ားအတြက္ လံုေလာက္ေသာ တစ္ကိုယ္ေရကာကြယ္ေရးပစၥည္းမ်ား ထုတ္ေပးရမည္။

က) မ်က္လံုး ကာကြယ္ေရး

ခ) အျမင့္မွ လိမ့္က်ျခင္းမွကာကြယ္ေရး

ဂ) ေျခေထာက္ ကာကြယ္ေရး

ဃ) လက္ ကာကြယ္ေရး

င) ဦးေခါင္း ကာကြယ္ေရး

စ) အၾကားအာရံု ကာကြယ္ေရး

ဆ) အသက္ရႈလမ္းေၾကာင္း ကာကြယ္ေရး

ၿခံဳ၍ေျပာရလွ်င္ ဦးေခါင္းအႏၱရာယ္ရိွေသာေနရာတိုင္း၌ ခေမာက္ေဆာင္းသင့္ပါသည္။

နိဂံုး

လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကာကြယ္ေရးသည္ မရိွမျဖစ္လိုအပ္၏။ လူ၏ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းမ်ားဟူသည္ မည္သည္ႏွင့္မွ် အစားထိုးလို႔ ရစေကာင္းေသာ အရာမ်ားမဟုတ္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိတို႔၊ မိမိအလုပ္သမားတို႔အား မေတာ္တဆထိခိုက္မႈမ်ားမွ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ထားသင့္ေပသည္။ အနည္းငယ္မွ် အားစိုက္လိုက္ရံုျဖင့္ တန္ဖိုးရိွလွေသာအရာမ်ား မဆံုးရံႈးသင့္တာ၊ မဆံုးရံႈးရ ေလေအာင္ ကာကြယ္ႏုိင္သည္။ ျဖစ္လာၿပီးမွ စိတ္မေကာင္းေနလို႔ အက်ိဳးမရိွႏိုင္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လုပ္ငန္းခြင္အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းေရးစနစ္ မရိွေသးပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤတန္ဘိုးရိွလွေသာ စနစ္တစ္ခု ျဖစ္လာေစရန္ ရည္သန္၍ ဤစာစဥ္မ်ားကို ေရးပါသည္။

အေရးႀကီးသည္မွာ သိထားရံုမွ်ႏွင့္ မလံုေလာက္။ လက္ေတြ႔လိုက္နာက်င့္သံုးႏိုင္မွ အက်ိဳးမ်ားေပမည္။

လုပ္ငန္းခြင္ အႏၱရာယ္ကင္းေ၀းေရး ပညာေပး စာစဥ္မ်ားကို ဆက္လက္ေရးသားျပဳစုသြားပါမည္။

ေအးၿငိမ္း

၁၉ မတ္၊ ၂၀၁၂၊ ည ၉ နာရီ ၁၀ မိနစ္

Blk 663D, Jurong West St. 65

#15-233

Singapore 644663

Tel: (65) 9730 3027

Email: y_nyein@yahoo.com.sg